Προς το περιεχόμενο

Σεισμοί


paschalia

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Μιε αφορμή τις σεισμικές δονήσεις της Ζακύνθου , το - μες στην καλή χαρά - άλλο τόπικ κ ο καιρός που μου φαίνεται πολύ περίεργος , ανοίγω το παρόν τόπικ για να ξορκίσω τις δικές μου ανησυχίες σχετικά με το φαινόμενο του σεισμού .

 

Σαν παράθεση θα βάλω κάποια πόστς που είχα κάνει λίγο καιρό πρίν τον σεισμό του Γενάρη καθώς κ κάποιες πληροφορίες που κάποιο μέλος απο άλλο φόρουμ είχε συγκεντρώσει κ μοιραστεί με τους υπόλοιπους .

 

Originally posted by paschalia ,Εστάλη στις 21-11-2005 στις 12:34

 

Απο το φθινόπωρο και μετα η Ελλαδα χορευει στους ρυθμους του Εγκελαδου .

 

α) Κεφαλονιά Παξοι 13/9/2005

 

β) Mικρασιατικά παράλια (έγινε αισθητός σε όλο το ανατολικό Αιγαίο) - 17/10/2005

 

γ) Ζάκυνθος-Κόνιτσα 18/10/2005

 

δ) Mικρασιατικά παράλια (έγινε αισθητός σε όλο το ανατολικό Αιγαίο) - 21/10/2005

 

ε) Mικρασιατικά παράλια (έγινε αισθητός σε όλο το ανατολικό Αιγαίο) -31/10/2005

 

ζ) Πάρνηθα Νοε 8, 2005

 

η)Λήμνος και Σαμοθράκη 15/11/2005

 

θ) Κρήτη* 19/11/2005

 

ι) Ναυπακτος* 20/11/2005

 

Λίγο καιρό μετα , στις 8-1-06 εγινε ο σεισμος των 6.9 ριχτερ .

Οποτε ολη αυτη η δραστηριοτητα μαλλον ηταν προεόρτια ..

 

* Αυτές οι ειδήσεις προέρχονται απο την έρτ.τζιαρ κ δεν υπάρχουν πια .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι πληροφορίες είναι από το site: http://www.physics4u.gr

 

 

Γενικά για τους σεισμούς

 

Ο σεισμός είναι μια απότομη κίνηση ή δόνηση του στερεού φλοιού της Γης. Συνήθως προέρχεται από τη διάρρηξη γεωλογικών στρωμάτων και την απότομη μετατόπιση των δύο τμημάτων κάτω από την επιφάνεια της Γης. Τα ρήγματα συνδέονται άμεσα με τη δημιουργία των επιφανειακών σεισμών, γι' αυτό και χαρακτηρίζονται σεισμογόνα ρήγματα.

 

Ανάλογα με το εστιακό τους βάθος χωρίζονται σε επιφανειακούς (h < 60 km), σε ενδιάμεσου βάθους και σε μεγάλου βάθους (h > 300 km). Οι δύο τελευταίοι ονομάζονται και πλουτώνιοι.

 

 

Η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών

 

Η λιθόσφαιρα χωρίζεται σε επτά πολύ μεγάλες πλάκες, αλλά υπάρχει κι ένα πλήθος άλλων μικρότερων. Π.χ. στην περιοχή του Αιγαίου υπάρχουν πολλές μικρές πλάκες. Οι πλάκες επιπλέουν στην πλαστική ασθενόσφαιρα.

 

Τριών ειδών κινήσεις μπορούν να συμβούν στα όρια μεταξύ πλακών:

 

- Δημιουργία (επέκταση) πλάκας. Σε μεσο-ωκεάνια ρήγματα απομακρύνονται κατά μερικά cm/year και σε περιοχές αποχώρησης λιωμένα πετρώματα αναδύονται και δημιουργούν νέο ωκεάνιο δάπεδο στις δύο πλευρές του ρήγματος. Στο όριο αυτό δημιουργίας μια μεσο-ωκεάνια ράχη (οροσειρά) την οποία αποτελεί το τελευταίο αναδυόμενο πέτρωμα. Καθώς ψύχεται το νέο πέτρωμα τα μαγνητικά του υλικά προσανατολίζονται ανάλογα με τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου την εποχή εκείνη. Καθώς το γεωμαγνητικό πεδίο αλλάζει φορά κάθε 1x106 έτη περιμένουμε να δούμε στρώματα (στην άκρη της ράχης) με εναλλασσόμενη μαγνήτιση.

 

- Καταστροφή πλάκας (λόγω καταβύθισης μέρους της). Μία πλάκα γλιστρά κάτω από μία άλλη και λιώνει καθώς εισχωρεί στον μανδύα. Αυτή η περιοχή ονομάζεται ζώνη καταβύθισης και δημιουργεί μεσο-ωκεάνιες τάφρους. Όπου τα ελαφρότερα μέρη της καταβυθιζόμενης πλάκας λιώνουν αυτά ανέρχονται στην επιφάνεια και δημιουργούν ηφαίστεια. Όταν ηπειρωτικά τμήματα από αντίθετες πλάκες συμπιέζονται σε μία ζώνη καταβύθισης, επειδή είναι ελαφρότερα από το βυθιζόμενο υπόστρωμα, αναγκάζονται να καμφθούν και σχηματίζουν οροσειρές.

 

- Κίνηση πλακών. Σε μερικά όρια οι γειτονικές πλάκες γλιστρούν μεταξύ τους χωρίς να συγκρούονται ή να αποχωρίζονται. Τα όρια αυτά όπου έχουμε μόνο οριζόντια κίνηση λέγονται ζώνες θραύσης (ή ρήγματα μετασχηματισμού). Εκεί οι σεισμοί είναι συχνό φαινόμενο λόγω της τριβής ανάμεσα στα όρια των πλακών. Εν γένει λοιπόν μία ιδανική πλάκα θα έχει μία πλευρά σε ζώνη καταβύθισης, την απέναντι σε ζώνη ανύψωσης και τις πλάγιες να γλιστρούν οριζόντια σε σχέση με τις γειτονικές.

 

 

Σεισμικά κύματα

 

Για να εκτιμηθούν τα αποτελέσματα των σεισμών πρέπει να καθοριστούν διάφορα στοιχεία, που χρησιμεύουν σαν βάση εκτιμήσεως. Πρώτο στοιχείο είναι η εστία του σεισμού, η υπόγεια θέση στην οποία γεννιέται ο σεισμός. Δεύτερο στοιχείο είναι το επίκεντρο του σεισμού , δηλ. η περιοχή της επιφάνειας της Γης που βρίσκεται κάθετα πάνω από την εστία. Έπειτα πρέπει να διακρίνουμε τα διάφορα σεισμικά κύματα, καθώς και τα αποτελέσματα των σεισμών (καταστροφές, πλημμύρες, πυρκαγιές, ανθρώπινα θύματα). Τα αποτελέσματα ποικίλλουν ανάλογα με τις συνθήκες (αντοχή υπεδάφους, κατασκευή σπιτιών, πυκνότητα πληθυσμού, τοπική ώρα, συνήθειες πληθυσμού.

 

psdiag.jpg

 

 

Όταν ένας σεισμός χτυπά ο πρώτος παλμός της ενέργειας, που έρχεται από το σημείο της εστίας, περιλαμβάνει τα πρωτεύοντα ή κύματα πίεσης (P - primary). Είναι διαμήκη κύματα και διατρέχουν όλη τη Γη ενώ φτάνουν πρώτα σε ένα σεισμολογικό σταθμό. Κινούνται βραχώδη εδάφη με 6, περίπου, km/s ενώ στο νερό με το ένα τρίτο αυτής της ταχύτητας. Όταν φθάσουν στην επιφάνεια της Γης μπορούν να κινηθούν και στον αέρα, σαν ηχητικά κύματα. Ανάλογα με τη συχνότητά τους μπορούν να ακουστούν από τον άνθρωπο ή μόνο από τα ζώα.

 

Τα επόμενα κύματα που φτάνουν σε ένα τόπο είναι τα δευτερεύοντα (S - secondary). Δεν διαδίδονται μέσω υγρών σωμάτων (π.χ. στη θάλασσα ή στον εξωτερικό πυρήνα της Γης). Είναι πιο αργά (κινούνται με περίπου 2 km/sec), αλλά πιο ισχυρά και καταστρεπτικά από τα διαμήκη και τα ακολουθούν στο σεισμόγραμμα.

 

Τα κύματα P ταξιδεύουν δύο φορές γρηγορότερα από τα δευτερεύοντα (S) κύματα και αυτά είναι που φέρνουν την ισχυρή καταστρεπτική μετακίνηση του εδάφους, χαρακτηριστική των μεγάλων σεισμών. Τα κύματα S χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για να αξιολογήσουν το μέγεθος ενός σεισμικού γεγονότος, αλλά αυτές οι πληροφορίες σταχυολογούνται μόνο μετά από το σεισμό.

 

Τα δύο παραπάνω κύματα διέπονται από όλες τις αρχές διάδοσης των κυμάτων (ανάκλαση, διάθλαση, αρχή του Fermat και του Huygens).

 

rayleighlove.jpg

 

 

Τέλος, όταν η ενέργεια ενός σεισμού φθάσει στην επιφάνεια της Γης, δημιουργούνται δύο άλλοι τύποι επιφανειακών σεισμικών κυμάτων που έπονται των άλλων δύο. Το όνομά τους προέρχεται από αυτόν που τα ανακάλυψε και δημιουργούνται όταν η εστία είναι σε μικρό βάθος.

 

Τα πρώτα είναι τα κύματα Love (τα ανακάλυψε ο H. Love θεωρητικά το 1911), που κατά τη διάδοσή τους τα υλικά σημεία του μέσου ταλαντώνονται οριζοντίως, καθέτως προς τη διεύθυνση διάδοσης του κύματος. Δημιουργούν δηλαδή μετακινήσεις πλευρικές της επιφανείας του εδάφους. Είναι μάλιστα γραμμικώς πολωμένα.

 

Και τα δεύτερα είναι τα κύματα Rayleigh (τα ανακάλυψε το 1887 ο Strutt Rayleigh), που κατά τη διάδοση τους τα υλικά σημεία του μέσου κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές των οποίων οι μεγάλοι άξονες είναι κατακόρυφοι και οι μικροί παράλληλοι με τη διεύθυνση διάδοσης του κύματος. Διαδίδονται στα επιφανειακά στρώματα της Γης και για το λόγο αυτό δεν εμφανίζονται σχεδόν καθόλου σε σεισμούς με βαθύτερες εστίες.

 

Τα δύο τελευταία κύματα κινούνται πιο αργά από τα πρώτα (P και S) αλλά είναι πιο καταστρεπτικά, ιδιαίτερα τα κύματα Love. Ειδικά τα τελευταία είναι συχνά υπεύθυνα για την κατάρρευση των κτιρίων.

 

Οι σεισμοί καταγράφονται από ένα σεισμογραφικό δίκτυο. Κάθε σεισμικός σταθμός στο δίκτυο μετρά τη μετακίνηση του εδάφους στο τόπο εκείνο. Η ολίσθηση του βράχου πάνω από ένα άλλο σε ένα σεισμό απελευθερώνει ενέργεια που κάνει το έδαφος να δονείται. Αυτή η δόνηση ωθεί το πλαϊνό τμήμα του εδάφους και το αναγκάζει να δονηθεί. Έτσι συνεχίζεται να διαδίδεται η ενέργεια του σεισμικού κύματος.

 

Το πόσο καταστροφικός θα είναι ένας σεισμός έχει περισσότερο σχέση με την ένταση και λιγότερο με το μέγεθος. Έτσι εξαρτάται από διάφορες φυσικές αλλά και τεχνητές συνθήκες, μεταξύ των οποίων είναι και οι παρακάτω:

 

- Το βάθος της σεισμικής εστίας. Όσο μικρότερο εστιακό βάθος τόσο μεγαλύτερη ένταση.

 

- Η σεισμική επιτάχυνση. Αυτή είναι ανάλογη της έντασης ενός σεισμού και σαν μονάδα χρησιμοποιούμε την επιτάχυνση της βαρύτητας g. Χοντρικά, 1g είναι 10m/sec2. Το μέγεθός της επιτάχυνσης εξαρτάται από το έδαφος και για αυτό σε κάθε σεισμό έχουμε διαφορετικές επιταχύνσεις της εδαφικής κίνησης, ανάλογα με την περιοχή. Για παράδειγμα, στο σεισμό του 1999 της Πάρνηθας άλλες επιταχύνσεις είχαμε στη περιοχή της Αθήνας και μεγαλύτερες στην Πάρνηθα.

 

- Η χρονική διάρκεια ενός σεισμού, όπως στο σεισμό του 1999. Γενικά, οι μεγαλύτεροι σεισμοί διαρκούν περισσότερο.

 

- Το έδαφος θεμελίωσης. Στα αμμώδη (χαλαρά) εδάφη έχουμε μεγαλύτερες ζημιές στα κτίρια.

 

- Οι επιπτώσεις ενός σεισμού σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή θα είναι δραματικά μεγαλύτερες από αυτές σε ένα αραιοκατοικημένο χωριό. Έτσι, για παράδειγμα, ο σεισμός της Ρόδου, το 1926, μεγέθους (υπολογίστηκε αργότερα) 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, είχε 12 νεκρούς και σχετικά λίγες υλικές ζημιές σε σύγκριση με το σεισμό 5.9 της κλίμακας Ρίχτερ, που έγινε στην Πάρνηθα το 1999 στο πυκνοκατοικημένο λεκανοπέδιο της Αθήνας.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι κλίμακες των σεισμών

 

Υπάρχουν πολλές κλίμακες και διάφορα σεισμικά μεγέθη Μ. Έχουμε δε διαπιστώσει ότι κάθε κέντρο (σεισμολογικό ινστιτούτο) για τον ίδιο σεισμό ανακοινώνει διαφορετικό μέγεθος. Γιατί όμως ανακοινώνεται κάθε φορά διαφορετικό μέγεθος;

 

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι να μετρηθούν οι διαφορετικές όψεις ενός σεισμού. Το μέγεθος Μ είναι το πιο κοινό μέτρο ενός σεισμού. Επειδή είναι μέτρο του μεγέθους της πηγής του σεισμού, είναι ο ίδιος αριθμός οπουδήποτε και να είμαστε, όπως και να τον αισθανθούμε. Η κλίμακα Richter μετρά τη μεγαλύτερη διαταραχή-κίνηση στην καταγραφή, αλλά υπάρχουν κι άλλες κλίμακες μεγέθους που μετρούν διαφορετικά μέρη του σεισμού.

 

Μια αύξηση του μεγέθους κατά ένα (για παράδειγμα, από 4.6 σε 5.6) αναπαριστά μια δεκαπλάσια αύξηση στο πλάτος του κύματος σε ένα σεισμογράφο ή περίπου μια αύξηση περίπου κατά 25 φορές της ελευθερούμενης ενέργειας. Με άλλα λόγια, ένας σεισμός μεγέθους 6.7 ελευθερώνει πάνω από 700 φορές (25 επί 25) την ενέργεια ενός σεισμού 4,7.

 

Τα μεγέθη που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση ενός σεισμού είναι τα παρακάτω:

 

- ML Είναι το τοπικό μέγεθος (Magnitude Local: τοπικό μέγεθος που παρουσιάστηκε από τον Charle Richter το 1935). Η κλίμακα Richter είναι ένας μαθηματικός τύπος. Το μέγεθος ενός σεισμού καθορίζεται από το λογάριθμο του πλάτους των κυμάτων που καταγράφονται από τους σεισμογράφους σε μια ορισμένη περίοδο. Το ML είναι αξιόπιστο, όταν υπολογίζεται από σεισμογράφους που δεν απέχουν περισσότερο από 600 χιλιόμετρα από το επίκεντρο του σεισμού. Ισχύει μόνο για ορισμένη συχνότητα σεισμικών κυμάτων και για ορισμένη απόσταση από το επίκεντρο. Έτσι, για διαφορετικές αποστάσεις από το επίκεντρο του σεισμού οι σεισμολόγοι βασίζονται σε διαφορετικά σεισμικά κύματα για τους υπολογισμούς τους.

 

- Ms Είναι το μέγεθος που λαμβάνεται από τη μέτρηση των κυμάτων επιφανείας. Να σημειώσουμε ότι το Ms είναι μεγαλύτερο από το ML. Για παράδειγμα, αν το μέγεθος ενός σεισμού μετρήθηκε σαν 5 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ (ML), μπορεί να μετρηθεί και ως 5.5 Ms. Το Ms είναι αξιόπιστο για επιφανειακούς (< 50 km βάθος) σεισμούς και για μεγάλες αποστάσεις από το επίκεντρο. Χρησιμοποιείται στην Ελλάδα και προτάθηκε από τον Παπαζάχο. Η ενέργεια που εκλύεται δίνεται σε erg από τον τύπο : logE=12,24+ 1,40Ms.

 

- MB Είναι μια επέκταση της κλίμακας Richter και έτσι εκμεταλλευόμαστε καλύτερα το δίκτυο των σεισμογράφων. Είναι το μέγεθος που λαμβάνεται από τη μέτρηση των πρωτευόντων P κυμάτων (Compressional Body Wave Magnitude). Είναι αξιόπιστο μέγεθος σεισμών με μεγαλύτερα εστιακά βάθη και για μεγάλες αποστάσεις από το επίκεντρο.

 

- Mw Όλα τα προηγούμενα μεγέθη βγαίνουν από τύπους που περιέχουν ένα συγκεκριμένο πλάτος ταλάντωσης ενός σεισμικού κύματος σε κάποια χρονική στιγμή. Το Mw, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μέτρηση μεγάλων σεισμών, υπολογίζεται από ένα πολύπλοκο τύπο και είναι πολύ αξιόπιστο.

 

- Md Είναι η κλίμακα μεγέθους διάρκειας.

 

- Mo Η κλίμακα μεγέθους σεισμικής ροπής, που θεωρείται η πιο ακριβής. Προτάθηκε το 1979 και δεν εξαρτάται από την περίοδο των σεισμικών κυμάτων αλλά στη μέτρηση της σεισμικής ροπής.

 

- Me (Choy and Boatwright 1995), το οποίο εκφράζει το δυναμικό καταστροφικότητας ενός σεισμού και χρησιμοποιείται για την ποσοτικοποίηση εκλυόμενης σεισμικής ενέργειας μεγάλων συμβάντων.

 

 

Από τον τύπο logE=12,24+ 1,40Ms προκύπτει ότι για σεισμό 5 Richter η ενέργεια που ελευθερώνεται είναι 24.10 εις την 19η erg ενώ από 6 Richter η ενέργεια είναι 64.10 εις την 20ή erg. Δηλαδή για μια αύξηση κατά 1 Richter εκλύεται ενέργεια περίπου 25 φορές περισσότερη. Σημειωτέον ότι η βόμβα που δοκιμάστηκε στα νησιά Μπικίνι ήταν 10 εις τη 19η erg.

 

 

Πόση ενέργεια απελευθερώνεται σε έναν σεισμό;

 

Οι σεισμοί αποδεσμεύουν ένα τεράστιο ποσό ενέργειας κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορούν να είναι τόσο καταστρεπτικοί.

 

Ο πίνακας παρουσιάζει τα μεγέθη με το κατά προσέγγιση ποσό της ποσότητας TNT που απαιτείται για να αποδεσμεύσει το ίδιο ποσό ενέργειας.

 

>
Μέγεθος   Κατά προσέγγιση ισοδύναμη ενέργεια TNT

4.0             1010 τόνοι

5.0            31800 τόνοι

6.0        1.010.000 τόνοι

7.0       31.800.000 τόνοι

8.0    1.010.000.000 τόνοι

9.0   31.800.000.000 τόνοι

 

 

Τα μεγέθη ταξινομούνται ως εξής:

 

Μεγάλος: M > =8

Σημαντικός: 7 < =M < 7.9

Ισχυρός: 6 < = M < 6.9

Μέτριος: 5 < =M < 5.9

Ασθενής: 4 < =M < 4.9

Ασήμαντος: 3 < =M < 3.9

Μικρός: M < 3

 

Ανάλογα με τη γεωλογία της περιοχής γίνονται διορθώσεις στα διάφορα μεγέθη. Επίσης επιλέγεται εκείνο το μέγεθος που εκφράζει με τη μεγαλύτερη ακρίβεια το σεισμικό συμβάν. Για παράδειγμα, εάν μια σεισμική εστία βρίσκεται σε μεγάλο βάθος, τότε δεν παράγονται επιφανειακά κύματα, όπως γίνεται στους πιο αβαθείς σεισμούς, και δεν θα υπολογιστεί -ή καλύτερα δεν θα ανακοινωθεί- το μέγεθος Ms, αλλά το ML ή το MB. Αν το επίκεντρο είναι μακριά (αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα), τότε πιο αξιόπιστο μέγεθος είναι το MB.

 

Αν όμως ο σεισμός είναι αρκετά μεγάλος, το μέγεθός του θα το αποδώσει το στιγμιαίο μέγεθος Mw, γιατί ενώ οι μεγάλοι σεισμοί έχουν μεγαλύτερη διάρκεια από τους μικρότερους, το MB προσδιορίζεται από το πλάτος των P κυμάτων στα πρώτα 5 δευτερόλεπτα της δόνησης. Έτσι το MB, δεν θα αποδώσει με ακρίβεια το πραγματικό μέγεθος μεγάλων σεισμών, οι οποίοι, συνήθως, διαρκούν περισσότερο και δίνουν το πραγματικό μέγεθός τους μετά την πάροδο μερικών δευτερολέπτων.

 

 

Η κλίμακα Mercalli

 

Η ένταση από την άλλη είναι ένα μέτρο της αναταραχής και των ζημιών που προκαλούνται από το σεισμό, και αυτή η τιμή φυσικά αλλάζει από θέση σε θέση. Εξαρτάται όχι μόνο από το μέγεθος του σεισμού αλλά επίσης από την απόσταση από το επίκεντρο του σεισμού αλλά και τη γεωλογική μορφή του τόπου.

 

Οι κλίμακες έντασης, όπως είναι η τροποποιημένη κλίμακα Mercalli και η κλίμακα Rossi-Forel, μετρούν το ποσό της σεισμικής αναταραχής σε μια ιδιαίτερη θέση. Έτσι η ένταση ενός σεισμού θα μεταβάλλεται ανάλογα με το τόπο που είμαστε. Μερικές φορές οι σεισμοί αναφέρονται από τη μέγιστη ένταση που παράγουν. Οι κλίμακες μεγέθους, όπως είναι το μέγεθος Richter μετρούν το μέγεθος του σεισμού στην πηγή της. Έτσι δεν εξαρτώνται από εκεί που γίνεται η μέτρηση.

 

Στη σεισμολογία οι βλάβες που οφείλονται στους σεισμούς μετρώνται με τη σεισμική ένταση, η οποία είναι ένα μέτρο της αισθητότητας και των αποτελεσμάτων του σεισμού και συνδέεται με το μέγεθος με διάφορες εμπειρικές σχέσεις. Η μέτρηση της έντασης γίνεται με τη δωδεκάβαθμη κλίμακα Mercalli, της οποίας οι διαβαθμίσεις στηρίζονται στην εκτίμηση των μακροσεισμικών αποτελεσμάτων ενός σεισμού.

 

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι κάθε μέγεθος είναι έγκυρο για συγκεκριμένη συχνότητα και τύπο σεισμικού σήματος. Όλες αυτές οι σεισμικές κλίμακες, όταν υπολογίζονται μέσα στα όρια της εγκυρότητάς τους, είναι ισοδύναμες με την κλίμακα Ρίχτερ.

 

Παλιότερα (τριάντα χρόνια πριν) μπορούσε να υπάρχει απόκλιση, αυτού που είχε ανακοινωθεί από το πραγματικό μέγεθος ενός σεισμού, μέχρι 0,4%. Σήμερα, η απόκλιση είναι ακόμα μικρότερη και συνεπώς δεν θα πρέπει ανησυχούμε για το αν αποδίδεται κάθε φορά το σωστό μέγεθος. Οι μικρές διαφορές που παρατηρούνται στις ανακοινώσεις, οφείλονται στη γεωλογική ιδιομορφία της κάθε περιοχής.

 

Όταν εμφανίζεται ένας σεισμός, οι πρώτες πληροφορίες που υποβάλλονται σε επεξεργασία και αναμεταδίδονται είναι συνήθως βασισμένες σε ένα υποσύνολο των σεισμικών σταθμών του σεισμικού δικτύου, ειδικά στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού. Αυτό γίνεται έτσι ώστε κάποιες πληροφορίες να μπορούν να ληφθούν αμέσως χωρίς να αναμένονται οι πληροφορίες όλων των σταθμών του δικτύου, κάτι που γίνεται αργότερα. Κατά συνέπεια, το πρώτο μέγεθος που ανακοινώνεται είναι συνήθως βασισμένο σε έναν μικρό αριθμό καταγραφών από το δίκτυο των σεισμογράφων. Αργότερα που έρχονται πρόσθετα στοιχεία γίνεται νέα επεξεργασία και αλλάζει το μέγεθος και το κέντρο με περισσότερη ακρίβεια.

 

Μερικές φορές το μέγεθος σεισμού αναφέρεται από διαφορετικά δίκτυα βασισμένα μόνο στις καταγραφές τους. Σε εκείνη την περίπτωση, τα διαφορετικά μεγέθη που ανακοινώνονται είναι αποτέλεσμα των μικρών διαφορών στα όργανα και των θέσεων τους όσον αφορά το επίκεντρο του σεισμού. Μάλιστα μετά από μερικές μέρες οι σεισμολόγοι συνήθως συμφωνούν σε ένα νούμερο για το μέγεθος.

 

Συχνά, αναφέρονται για έναν σεισμό διάφορα, ελαφρώς διαφορετικά, μεγέθη. Αυτό συμβαίνει επειδή η σχέση μεταξύ των σεισμικών μετρήσεων και του μεγέθους είναι σύνθετη και διαφορετικές διαδικασίες θα δώσουν συχνά ελαφρώς διαφορετικά μεγέθη για τον ίδιο σεισμό.

 

Έτσι ένα συχνό λάθος που γίνεται, κατά την ανακοίνωση του μεγέθους ενός σεισμού στα ΜΜΕ, είναι ότι ανάγουν όλα τα σεισμικά μεγέθη σε αυτήν την κλίμακα: "Ο σεισμός ήταν μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Richter''. Και αμέσως μετά ακολουθεί ανακοίνωση από άλλο σεισμολογικό κέντρο με διαφορετικό μέγεθος του σεισμού. Αλλά όπως είπαμε το σωστό μέγεθος του σεισμού βγαίνει αργότερα και τα μεγέθη που ανακοινώνονται μπορεί να έχουν μικρές αποκλίσεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Από το ίδιο site, μία μελέτη του πανεπιστημίου του Colorado (Μαϊος 2003)

 

 

Η αύξηση των αστικών πληθυσμών ανά τον κόσμο, απειλείται από καταστροφικούς σεισμούς

 

 

Μια νέα μελέτη από ένα καθηγητή της γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Colorado στο Boulder υποδεικνύει ότι ένας σεισμός ικανός να προξενήσει ως ένα εκατομμύριο απώλειες κάθε αιώνα θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν παρθούν μέτρα για οικοδομήματα και υλικά που να αντέχουν στους σεισμούς.

 

Τα συμπεράσματα του καθηγητή Roger Bilham βασίζονται σε μελέτη της γρήγορης ανάπτυξης των πληθυσμών στις μεγάλες πόλεις του πλανήτη κατά τον 21ο αιώνα, και στις τοποθεσίες των πόλεων αυτών που βρίσκονται κοντά στις νοητές γραμμές όπου κατά το παρελθόν είχαμε καταστροφικούς σεισμούς.

 

Πριν από το 1600 λίγες πόλεις υπερέβαιναν το 1.000.000 κατοίκους. Κατά το 1950 υπήρχαν 43 "υπερ-πόλεις" με πληθυσμό από 2 εκατομμύρια έως και πάνω από 15 εκατομμύρια. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 200 τέτοιες υπερ-πόλεις στη Γη, και ο αριθμός τους θα μπορούσε να διπλασιαστεί μέχρι να σταθεροποιηθεί ο πληθυσμός της Γης.

 

Περίπου 8 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από κατάρρευση κτιρίων λόγω σεισμών κατά τα 1000 προηγούμενα χρόνια αν και δεν έχουμε επαρκή στοιχεία πριν από το 1600. Είναι όμως σαφές ότι μεταξύ του 17ου και του 20ου αιώνα ο τετραπλασιασμός των θανάτων κατ' έτος από τους σεισμούς, συνδέεται με την αύξηση της αστικοποίησης.

 

Η εμφάνιση των υπερ-πόλεων έχει δεκαπλασιαστεί από το 1700 λέει ο καθηγητής. Από αυτές περισσότερες από 40 βρίσκονται σε αποστάσεις μικρότερες από 120 μίλια από τα όρια των τεκτονικών πλακών ή από την τοποθεσία όπου συνέβη ιστορικά ένας καταστροφικός σεισμός. Τέτοια παραδείγματα έχουμε στις περιοχές της Τζακάρτα στην Ινδονησία, της Τεχεράνης στο Ιράν, και της πόλης του Μεξικού στο Μεξικό. Η πόλη του Μεξικού έχει τώρα πληθυσμό περί τα 16 εκατομμύρια.

 

“Το 50% των υπερ-πόλεων του πλανήτη βρίσκονται κοντά σε περιοχές όπου πιθανόν θα έχουμε σεισμούς 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, μελλοντικά " λέει ο Bilham.

 

“Μια στατιστική ανάλυση του 1997 προέβλεπε ένα μελλοντικό ρυθμό απωλειών της τάξης των 8.000 θανάτων ανά έτος. Στη μελέτη αυτή έχουν υποτιμηθεί ακραία γεγονότα με απώλειες πάνω από 30.000 ανθρώπους. Οι προβλέψεις αυτής της ανάλυσης γίνονται ακόμα περισσότερο αναξιόπιστες αν λάβουμε υπ όψιν μας ακραία γεγονότα κατά τον 21ο αιώνα όπου ο πληθυσμός της Γης αναμένεται να φτάσει τα 6 δισεκατομμύρια" λέει ο Bilham.

 

Από το 1998 ως το 2002, οι σεισμοί έχουν επιφέρει περί τις 10.500 απώλειες ανά έτος. Με βάση τα στοιχεία του παρελθόντος, ο Bilham κάνει τις εξής εκτιμήσεις:

Κάθε χρόνο υπάρχει ένας σεισμός που σκοτώνει 100 ανθρώπους.

Κάθε 2 χρόνια εμφανίζεται ένα γεγονός που σκοτώνει 1.000 ανθρώπους.

Κάθε 5 χρόνια εμφανίζεται ένα γεγονός που σκοτώνει 10.000 ανθρώπους.

Κάθε 100 χρόνια εμφανίζεται ένα γεγονός που σκοτώνει 300.000 ανθρώπους.

 

Αλλά για το μέλλον οι 300.000 άνθρωποι αποτελούν πιθανόν μια υποεκτίμηση, διότι το μέγεθος αυτών των τεράστιων πόλεων διπλασιάστηκε τον προηγούμενο αιώνα και αναμένεται να ξαναδιπλασιαστεί κατά τον τρέχοντα αιώνα. Στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο τρομερά πλήγματα διότι απλά δεν ήταν δυνατόν να έχουμε. Τώρα όμως έχουμε πολλές πόλεις-γίγαντες ως στόχους των σεισμών.

 

Σχεδόν 100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν από σεισμό στην Ινδία το 2000, και πρόσφατες έρευνες από τον Bilham και τους συνεργάτες του δείχνουν την πιθανότητα για σεισμό των 8,1 έως 8,3 βαθμών στη Βόρεια Ινδία από την πλευρά των Ιμαλαΐων. Ένας τόσο καταστρεπτικός σεισμός θα μπορούσε να συμβεί και σε 12 ακόμα χώρες αν συμβεί κοντά σε μια υπερ-πόλη.

 

Ο Bilham πιστεύει ότι παρόλα αυτά υπάρχει ακόμα έδαφος για αισιοδοξία, αν και χαρακτηρίζει την παρούσα περίοδο ως εποχή των κατασκευών, όταν πρέπει να κατασκευαστούν 3 δισεκατομμύρια νέες κατοικίες, για ένα μελλοντικό διπλασιασμό του πληθυσμού του πλανήτη. " Μπορούμε να τουλάχιστον να κάνουμε αυτά τα νέα κτίρια ασφαλή για να κατοικηθούν", λέει. "Ας καταλάβουμε ότι δεν είναι οι σεισμοί που σκοτώνουν τους ανθρώπους, αλλά τα κτίρια και οι κατασκευαστές μη ασφαλών κτιρίων είναι που τους σκοτώνουν".

 

--

 

1800.jpg

 

Στην άνω εικόνα, δείχνονται οι σεισμοί μεγαλύτεροι από 6.0 Μ στην κεντρική Ελλάδα. Οι μαύρες κουκίδες δείχνουν σεισμούς μετά το 1890 και οι σκιασμένες περιοχές είναι αυτές με τα επίκεντρα. Τα μαύρα τετράγωνο είναι τα κατά προσέγγιση επίκεντρα τον 19ο αιώνα. Τα τετράγωνα είναι οι τοποθετήσεις των σεισμών πριν το 1800. Σεισμοί πριν το 1890 είναι γραμμένοι με το έτος περιστατικού. Μερικοί από αυτούς είναι μικρότεροι από 6.0 Μ και σημειώνονται με μια μικρή γραμμή (-). Οι διακεκομμένες γραμμές δείχνουν τη μείζονα τεκτονική διάθρωση (ρήγματα).

 

 

Γιατί σταματούν οι σεισμοί

 

 

Οι σεισμοί εμφανίζονται σαν το αποτέλεσμα της δημιουργίας μιας πίεσης μεταξύ συγκρουμένων τμημάτων του Γήινου φλοιού. Αυτά τα τμήματα, που είναι γνωστά ως λιθοσφαιρικές πλάκες, συναντιούνται στα "γραμμές των ρηγμάτων". Σύμφωνα με την κλασσική θεωρία του σεισμού, οι μικροί σεισμοί θα έπρεπε να συνεχίσουν να εξελίσσονται σε μεγάλους σεισμούς, έως ότου όλοι αυτοί εξαπλωθούν κατά μήκος της γραμμής των ρηγμάτων.

 

Εντούτοις, πόλεις όπως το Σαν Φρανσίσκο και το Τόκιο έχουν δοκιμαστεί από πλήθος μικρών σεισμών που δεν αυξάνονται σε μεγάλους.

 

Οι γεωλόγοι θεωρούν ότι αυτό γίνεται επειδή οι περιοχές στη γραμμή των ρηγμάτων ενεργούν ως εμπόδια στα κύματα κλονισμού και μετριάζουν βαθμιαία τον σεισμό. Πρόσφατα μια ομάδα Αμερικανικών φυσικών έχει χρησιμοποιήσει εξισώσεις για περιγράψουν κύματα πυκνότητας φορτίου στους υπεραγωγούς για να δημιουργήσουν ένα μοντέλο της ζώνης των ρηγμάτων. Το μοντέλο τους φαίνεται να προβλέπει επιτυχώς την πίεση και τα στατιστικά πρότυπα που συνδέονται με τους σεισμούς ( Phys. Rev. Lett, Rundle και λοιποί).

 

Τα εμπόδια που βρίσκονται στις γραμμές των ρηγμάτων είναι συνήθως περιοχές στις οποίες μια ισχυρή ανασχετική δύναμη, μειώνει την μετακίνηση των πλακών. Εντούτοις οι γεωλόγοι δεν μπορούν να καθορίσουν την θέση αυτών των εμποδίων γύρω από τις γραμμές των ρηγμάτων.

 

Ο Rundle χρησιμοποιήστε μια "στοχαστική θεωρία Griffith" για να υπολογίσει στατιστικά την κατανομή των εμποδίων, και έτσι μπορεί να προβλέπει εάν θα αυτό το εμπόδιο θα αναχαιτήσει έναν σεισμό ή όχι.

Ως γνωστόν η θεωρία Griffith προτείνει ότι η αύξηση μιας ρωγμής σε ένα υλικό - αυτό που στην ουσία είναι ένας σεισμός - καθορίζεται από παράγοντες όπως είναι η επιφανειακή ενέργεια, η τριβή και η ελαστική ενέργεια του υλικού.

 

Η ρωγμή γίνεται μεγαλύτερη μόνο όταν η ενέργεια που απαιτείται για να διαχωριστεί η άκρη των ρωγμών, είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια που ελευθερώνεται από την αύξηση του συνολικού εμβαδού της περιοχής. Η θεωρία τους περιλαμβάνει έναν νέο όρο που αντιπροσωπεύει μια πρόσθετη ενεργειακή απορρόφηση, η οποία προκύπτει από τα εμπόδια.

 

Προσομοιώσεις υπολογιστών από τον Rundle και τους συνεργάτες του, εμφανίζουν μια σειρά "κύκλων του σεισμού" - συμπεριλαμβανομένων των προηγουμένων κυμάτων κλονισμού, ενός βασικού κλονισμού και μιας μετασεισμικής δόνησης - που είναι παρόμοια με αυτό που παρατηρείται στους "πραγματικούς" σεισμούς.

 

---

 

Πολύ ενδιαφέροντα links

 

 

World data center for seismology

 

 

The world-wide earthquake locator

 

 

Η ιστορία των τευτονικών πλακών

 

 

U.S. Geological Survey Earthquake Hazards Program Website

 

 

Predicting earthquakes

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Υποδείξεις για επιβιωση µετά από σεισµό*

 

Αποσπάσµατα από το άρθρο του Doug Copp στο "Triangle of Life", επιµέλεια έκδοσης από τον Larry Linn του MAA Safety Committee, 13/4/04.

 

Το όνοµά µου είναι Doug Copp. Είµαι ο Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής Καταστροφών της Αµερικανικής Οµάδας Διεθνούς Διάσωσης (American Rescue Team International, ARTI), η πιο έµπειρη οµάδα διάσωσης του κόσµου. Οι πληροφορίες που περιέχονται σ' αυτό το άρθρο θα σώσουν ζωές στο ενδεχόµενο ενός σεισµού.

 

Το πρώτο κτίριο στο οποίο µπουσούλισα στα τέσσερα ήταν ένα σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια του σεισµού του 1985. Όλα τα παιδιά ήταν κάτω από τα θρανία. Όλα τα παιδιά κυριολεκτικά καταπλακωθήκανε σε σηµείο ισοπέδωσης. Θα µπορούσαν να είχαν σωθεί άµα είχαν ξαπλώσει δίπλα στα θρανία κατά µήκος του διαδρόµου. Ήταν φρικτό, καθόλου αναπόφευκτο και αναρωτήθηκα γιατί τα παιδιά δεν ήταν στους διαδρόµους. Δεν ήξερα εκείνη τη στιγµή ότι είχε δοθεί οδηγία στα παιδιά να κρυφτούν κάτω από οποιοδήποτε έπιπλο.

 

Απλά, όταν τα κτίρια γκρεµίζονται, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείµενα ή έπιπλα ενός δωµατίου συνθλίβει αυτά τα αντικείµενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλώ "τρίγωνο της ζωής". Όσο µεγαλύτερο και δυνατότερο είναι το αντικείµενο, τόσο το λιγότερο θα συµπιεστεί. Όσο λιγότερο συµπιεστεί, τόσο µεγαλύτερο το κενό και τόσο µεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιµοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να µη τραυµατιστεί. Την επόµενη φορά που θα δείτε κτίρια που έχουν καταρρεύσει στην τηλεόραση, µετρείστε τα "τρίγωνα" που έχουν σχηµατιστεί. Είναι παντού. Είναι το πιο κοινό σχήµα που θα δείτε στα γκρεµισµένα κτίρια. Είναι παντού.

 

ΔΕΚΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ

 

1. Σχεδόν όλοι που απλά "βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι" όταν καταρρέει ένα κτίριο συνθλίβονται µέχρι θανάτου. Οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείµενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται.

 

2. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα µωρά πολύ συχνά και φυσικά διπλώνουν το σώµα τους στην εµβρυακή θέση. Πρέπει να κάνετε και εσεις το ίδιο σε περίπτωση σεισµού. Είναι ένα φυσικό ένστικτο ασφάλειας και επιβίωσης. Μπορείτε να επιβιώσετε σε ένα µικρό κενό. Πηγαίνετε δίπλα σε ένα αντικείµενο, δίπλα σε ένα καναπέ, δίπλα σε ένα ογκώδες αντικείµενο που θα συµπιεστεί ελαφρά αλλά θα αφήσει ένα κενό δίπλα του.

 

3. Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή. Επιπλέον, ένα ξύλινο κτίριο έχει λιγότερη συµπυκνωµένη µάζα όταν καταρρεύσει. Τα κτίρια από τούβλα θα σπάσουν σε πολλά ατοµικά τούβλα. Τα τούβλα αυτά θα προκαλέσουν πολλούς τραυµατισµούς, αλλά λιγότερα πολτοποιηµένα πτώµατα σε σύγκριση µε πλάκες από µπετόν.

 

4. Αν είστε ξαπλωµένος σε ένα κρεβάτι τη νύχτα και συµβεί σεισµός, απλά κυλήστε έξω από το κρεβάτι. Ένα ασφαλές κενό θα υπάρχει γύρω από το κρεβάτι. Τα ξενοδοχεία θα είναι σε θέση να πετύχουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης από σεισµό, απλά µε το να αναρτήσουν µια πινακίδα στο πίσω µέρος της πόρτας κάθε δωµατίου, που να λέει στους ενοίκους να ξαπλώσουν στο πάτωµα δίπλα στη βάση του κρεβατιού κατά τη διάρκεια ενός σεισµού.

 

5. Αν συµβεί ένας σεισµός και δεν µπορείτε εύκολα να ξεφύγετε, ξαπλώστε σε εµβρυακή θέση δίπλα σε ένα καναπέ ή σε µια µεγάλη καρέκλα.

 

6. Σχεδόν όλοι που πηγαίνουν κάτω από το κούφωµα της πόρτας όταν καταρρέει το κτίριο, σκοτώνονται. Και αυτό γιατί αν κάθεστε κάτω από το κούφωµα και η πόρτα πέσει προς τα µπρος ή προς τα πίσω θα συνθλιβείτε από την οροφή από πάνω. Αν ή πόρτα πέσει προς τα πλάγια θα κοπείτε στη µέση από το κούφωµα. Και στις δύο περιπτώσεις θα σκοτωθείτε!

 

7. Ποτέ να µη πάτε στις σκάλες. Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα (ταλαντώνονται διαφορετικά από το κεντρικό όγκο του κτιρίου). Οι σκάλες και το υπόλοιπο τµήµα του κτιρίου συνεχώς προσκρούουν µεταξύ τους µέχρις ότου οι σκάλες διαλυθούν εκ θεµελίων. Οι άνθρωποι που πάνε στις σκάλες πριν λάβει χώρα η οριστική διάλυσή τους, ακρωτηριάζονται φρικτά από τα σκαλοπάτια της σκάλας τη στιγµή που αυτά διαλύονται. Ακόµα και αν το κτίριο δεν καταρρεύσει, µείνετε µακριά από τις σκάλες, καθόσον αυτές είναι από τα πιο πιθανά µέρη του κτιρίου να υποστούν βλάβες. Ακόµα και αν οι σκάλες δεν καταρρεύσουν από το σεισµό, µπορεί να καταρρεύσουν αργότερα από την υπερφόρτωσή τους από τον πανικόβλητο κόσµο που έχει στραφεί σ' αυτές για εκκένωση του κτιρίου. Οι σκάλες πρέπει πάντα να ελέγχονται για καταλληλότητα µετά από σεισµό, ακόµα και αν το υπόλοιπο κτίριο δεν έχει υποστεί ζηµιές.

 

8. Πηγαίνετε κοντά στους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου ή έξω από αυτούς αν είναι δυνατόν. Είναι πολύ καλύτερα να είστε κοντά στο εξωτερικό του κτιρίου παρά στο εσωτερικό. Όσο πιο µακριά είστε από την εξωτερική περίµετρο του κτιρίου, τόσο µεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να µπλοκαριστεί η οδός διαφυγής σας.

 

9. Οι άνθρωποι που βρίσκονται µέσα στα οχήµατά τους συνθλίβονται όταν ο δρόµος από πάνω (ανισόπεδοι δρόµοι) καταρρεύσει σε περίπτωση σεισµού και καταπλακώσει τα οχήµατά τους. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που συνέβη µε τις πλάκες ανάµεσα στα καταστρώµατα στη λεωφόρο Nimitz. Τα θύµατα του σεισµού του Σαν Φραντσίσκο µείναν όλα µέσα στα αυτοκίνητά τους. Σκοτώθηκαν όλοι. Θα µπορούσαν να είχαν σωθεί απλά µε το να είχαν βγει έξω και να είχαν καθίσει ή ξαπλώσει δίπλα στα οχήµατά τους. Όλα τα καταπλακωµένα αυτοκίνητα είχαν κενά ύψους ενός µέτρου δίπλα τους, εκτός από εκείνα στα οποία οι κολώνες από µπετόν είχαν πέσει εγκάρσια πάνω τους.

 

10. Ανακάλυψα, καθώς µπουσουλούσα µέσα σε γραφεία εφηµερίδων που είχαν καταρρεύσει, καθώς και σε άλλα γραφεία µε πολύ χαρτικό υλικό, ότι το χαρτί δεν συµπιέζεται. Μεγάλα κενά δηµιουργούνται γύρω από στοίβες από χαρτί.

 

--

 

* Δεν ξέρω αν είναι σωστές ή όχι οι οδηγίες ..

Ας ενημερώσει κάποιος που γνωρίζει σχετικά .

** Οτι εγράφη παραπάνω είναι αντιγραφή απο εδώ ( Επειδή θα σας βγάλει Λάθος είναι το τόπικ ''Σεισμοί'' στο φόρουμ των επιστημών .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπαααααα δεν γινονται σεισμοι στην Ελλαδα...τι καταστροφολογια ειναι αυτη?

Μεχρι το 2456 μχ μου ειχε πει η θεια μου η Ελλη (θεος σχωρεστην) σεισμος στην Ελλαδα και ειδικα εκει μου μενω δεν θα γινη....μετα το 2456...βλεπουμε.

 

Αυτα απο μενα...

Αλλος ??

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ούτε ο γιός μου δεν θα ζει μέχρι τότε.... :-p

Τέσπα, οι αφαλιστικές καλύπτουν σεισμό ;;;

Ξεκινάω δικό μου σπίτι σε λίγους μήνες.......

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν ξέρω αν είνια σωστές οι οδηγίες αλλα τις παραθέτω:

 

"σε περίπτωση σεισμού βγάλτε όλα σας τα ρούχα και μπείτε σε μια ντουλάπα μαζί με όσα περισσότερα γυαλικά μπορείτε, ακόμα βρέχτε με το λάστιχο το πάτωμα βάλτε ενα πιστολάκι ή μια τοστιέρα στην πρίζα και στερεώστε την όσο πιο άκρη μπορείτε σε ενα ψηλό ράφι.

 

Η μέθοδος αυτή λέγεται 'το υγρό λουλούδι του σεισμού' και τεκμηριώθηκε απο τον ΕΛληνα ερευνητή Ερίκο Θεώδορο Καρτμανόπουλο του Εθνικού Πανεπηστήμιου των ΗΠΑ.

 

Στείλτε το σε 20 άτομα και θα έχετε 20 χαρές μέσα σε 20 μέρες."

 

(το ποστ αφιερώνεται στους -ανύπαρκτους- Doug Copp και Larry Linn)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Super Moderators
Δεν ξέρω αν είνια σωστές οι οδηγίες αλλα τις παραθέτω:

 

"σε περίπτωση σεισμού βγάλτε όλα σας τα ρούχα και μπείτε σε μια ντουλάπα μαζί με όσα περισσότερα γυαλικά μπορείτε' date=' ακόμα βρέχτε με το λάστιχο το πάτωμα βάλτε ενα πιστολάκι ή μια τοστιέρα στην πρίζα και στερεώστε την όσο πιο άκρη μπορείτε σε ενα ψηλό ράφι. [/quote']

 

Σωστές είναι, σωστές!

Εγώ πάντως αυτό κάνω και δεν έχω πάθει τίποτις ποτές μου.

Μόνο που πρέπει να τραγουδάς κιόλας όταν είσαι μέσα στη ντουλάπα, αυτό το ξέχασες.

 

Η μέθοδος αυτή λέγεται 'το υγρό λουλούδι του σεισμού' και τεκμηριώθηκε απο τον ΕΛληνα ερευνητή Ερίκο Θεώδορο Καρτμανόπουλο του Εθνικού Πανεπηστήμιου των ΗΠΑ.

 

Α, είναι καταφληχτικός, τον είχα καθηγητή στο ΜΙΤ και είναι φοβερός και τρομερός και καταφληχτικός. Διαμάντι σκέτο. Διεθνής βιβλιογραφία. Guest star σε πολλές σειρές.

 

Στείλτε το σε 20 άτομα και θα έχετε 20 χαρές μέσα σε 20 μέρες."

Αν το στείλω σε 40 άτομα θα έχω 40 χαρές σε 40 ημέρες; :?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χμ, ναι οκ .

Το μυνημα εληφθη γι'αυτο κ βαζω καποιες αλλες οδηγιες ( Αν κ'αυτες ειναι ακυρες , καντε ενα κοπο να βαλετε καποιες σωστες ..)

 

--

Οδηγιες

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πληροφοριακά οι παραπάνω σεισμοί ανήκουν σε μία σεισμική ακουλουθία, την σμηνοσειρά ή swarm. Το ιδιαίτερο αυτών των σεισμών είναι ότι γίνονται σε μία περιορισμένοι περιοχή με περίπου ίδιο μέγεθος.Επίσης ο οδηγός που ανέφερες Paschalia από τον ΟΑΣΠ είναι αυτός που διδάσκεται κ στα σχολεία, όπου διδάσκεται βέβαια κ καλό είναι να ακολουθείται από όλους μας (δεν προπαγανδίζω τπτ απλός μεταπτυχιακός είμαι Γεωλογίας για τους τυχόν καχύποπτους)...Επίσης ο προαναφερόμενος Doug Copp δεν είναι ότι είναι ανύπαρκτος αλλά είναι τα δικά του συμπεράσματα από την εμπειρία του στις διασώσεις πληγέντων από σεισμούς που γίνονται στις ΗΠΑ κ δεν είναι κατανάγκη κ σωστός. Επίσης συγκεκριμένα για την Ζάκυνθο είναι λογικό που γίνονται τόσοι σεισμοί στην ευρύτερη περιοχή των Ιόνιων νησιών διότι βρίσκεται στο περίφημο Ελληνικό τόξο όπου εξελλίσεται η υποβύθιση της Αφρικανικής πλάκας κάτω από την Αιγιακή. Τέλος ένα μπράβο στην Paschalia που μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με 1 θέμα το οποίο είναι αρκετά ανησυχητικό για την Ελλάδα αν και τα κτίρια δεν θα πέφτανε τόσο εύκολα αν δεν χτιζόντουσαν σε μπαζομένα ρεύματα για να γλιτώσουν φράγκα οι ιδιοκτήτες κ οι επιχειρίσεις...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...