NBA Topic

[nzeppos]

Παντως, πιστευω ως πασερ καλυτερος ειναι ο Λεμπρον και απο MJ και απο Kobe.

 

Τι δεν μπορεσε να γιατρεψει o Phil Jackson στον Kobe δεν καταλαβα? 

 

Είναι, θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο Λεπρός είναι ο πιο πλήρης παίκτης από τους τρεις, καθαρά λόγω σωματικών προσόντων. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι και καλύτερος αν και ίσως θα έπρεπε να ήταν. Δεν έχει όμως την εκτελεστική δεινότητα του Τζορντανέλλη, ούτε το killer instinct (τουλάχιστον όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό).

 

Όπως επίσης δεν έχει (πλέον) την ικανότητα του Κόμπε να τραβάει ολόκληρη την ομάδα μόνος του, ακόμα κι όταν πέφτουν όλοι πάνω του. Στο Κλίβελαντ το έκανε (αφού οι υπόλοιποι ούτως ή άλλως ήταν εντελώς άχρηστοι) αλλά σε υψηλότερο επίπεδο φαίνεται πως δεν μπορεί. Έχει όμως χρόνια μπροστά του και φαίνεται ότι έχει τη θέληση να βελτιώνεται διαρκώς (θυμηθείτε τις τραγικές του εμφανίσεις στους τελικούς του 2011). Θα δούμε.

 

Ο Τζάκσον είχε γράψει πολλά για τον Κόμπε στο The Last Season. Για τον τρόπο που (δεν) ήθελε να παίζει άμυνα (άσχετα αν τότε τον βοηθούσε το σώμα του να το κάνει), για πολλές από τις διαφορές σε σχέση με τον Τζόρνταν, για το πως έβλεπε τους συμπαίκτες του, τον ατομισμό του κλπ. Μικρός είχε πολλά περισσότερα κουσούρια, αλλά υπό τις οδηγίες του Φιλ εξάλειψε αρκετά από αυτά. Για παράδειγμα όμως η ροπή του προς τα παλαβά σουτ (και τα όχι-σπάνια στατιστικά των... 12/33 FG) βαστάνε ακόμα καλά.

[gas83]

σε skillset  ειναι πισω και απο τους 2 ο λεμπρον και ειδικα footwork και ποσταρισμα αντιπαλων ειναι αιωνες πισω αλλα και σε αυτο εχει βελτιωθει αρκετα

[~mxls~]

Σάς έχω πει ότι μ'αρεσει να παρακολουθώ παίχτες σκιλλατους; χαχαχα

 

Θέλω να γράψω επί του θέματος κάτι γιατί γενικά έχω την αίσθηση ότι υπάρχει λανθασμένη άποψη σ'αυτο, όταν δηλαδή συγκρίνουμε σκιλλς παιχτών σε διαφορετικές θέσεις.

 

Εξηγούμαι: όταν μιλάμε για ικανότητες (από ένα φαινομενικά εύκολο πιάσιμο-έλεγχο-χειρισμό μπάλας, σε ντρίμπλα ή ποστάρισμα, σουτ εν κινήσει ή τελειώματα και με τα δύο χέρια, μέχρι να σπάσεις αστράγαλους αντίπαλων σε αλλαγή κατεύθυνσης) το κυρίως ζητούμενο (εκτός του αυτονόητου-επιτυχίας της προσπάθειας) είναι η ταχύτητα. Δηλαδή το χρονικό διάστημα που (δεν) δίνεις στην άμυνα να αντιδράσει πάνω σου. Παίζουν πολλά άλλα ρόλο, αλλά το πρώτο είναι αυτό.

 

Όταν βάζεις footwork Τζορνταν-Μπραιαντ συγκριτικά στον Τζέιμς, υπάρχουν δύο βασικές παράμετροι. Μάζα και ύψος.

 

Συγκρίνεις αναλογικά σε αυτές τις περιπτώσεις, γιατί βάζεις σε ίδια ζυγαριά κλασικούς σωματοτυπους SG με ένα 4ρι που αγωνίζεται στο 3 και ζυγίζει σαν σέντερ!

 

Φανταστείτε τους δύο πρώτους να τους ψιλωναμε 5cm περίπου και από 90-95 κιλά να τους φτάναμε 115! Πρακτικά θα σήμαινε δύο 10κιλά βαρίδια κάθετα ανά πλευρά. Το οποίο με την σειρά του θα τους έκανε πιο αργούς,λιγότερο "αέρινους", χειρότερους χειριστές και θα έχαναν την ευλυγισια-ελαστικότητά τους σε κάποιο βαθμό. Το ίδιο μπασκετικό ταλέντο θα είχαμε, δεν θα ξεχνουσαν ας πούμε την ικανότητα για ένα fadeaway ή reverse pivot jumper, αλλά σε τελείως διαφορετικό σώμα, που αναγκαστικά θα τους αλλαζε τον τρόπο παιχνιδιού και θα τους δυσκολευε σε πολλές κινήσεις (δίνοντας απ'την άλλη πλεονέκτημα στην δύναμη). Πιθανότατα θα έπεφταν στην παγίδα των βημάτων,ακριβώς όπως πολλά βαριά κορμιά (όπως και ο Τζέιμς έκανε συνέχεια στις αρχές, το έχει διορθώσει σημαντικά).

 

Νομίζω το καταλαβαινετε το ποιντ μου. Γιατί με την λογική της ευθείας σύγκρισης no matter what, ο Αιβερσον παίζει χωρίς αντίπαλο,απ'την στιγμή που ανήκει σε κατηγορία φτερού. Και το πλεονέκτημα του το δίνει ο παράγοντας που ανέφερα στην αρχή: η ταχύτητα.

 

Προσωπικά θεωρώ εξίσου τρομερα "σκιλλατο" π.χ τον Τζέφερσον με αντίστοιχα ικανούς γκαρντ στο σήμερα, αλλά προφανώς για έναν θεατή ο εκάστοτε γκαρντ θα κάνει τον Αλ να φαίνεται πιο αχαρος, για τους παραπάνω λόγους.

 

BTW το ball control είναι ο τομέας στον οποίο θα δουλέψει προσεχώς, όπως έχει δηλώσει ο Τζέιμς πρόσφατα.

 

 

Είναι... 12/33 FG) βαστάνε ακόμα καλά.

Συμφωνώ σε ολο το ποστ σου, αυτό που είχε ο Αιρ και στον ίδιο βαθμό ο Κομπι είναι το κρύο αίμα, εξίσου ανιωθοι σε οποιαδήποτε κατάσταση, για την ακρίβεια γούσταραν να πάρουν όλη την πίεση (και την δόξα...) οι ίδιοι .

 

Αυτή η νοοτροπία (θα μπω στο παρκέ και θα σας γαμ...) είναι που προκαλεί φόβο στον αντίπαλο. Γιατί είναι άθλημα ψυχολογίας όσο λίγα μην ξεχνάμε.

[jimmy0077]

Εγώ προσωπικά δεν εμμένω τόσο πολύ στο τι ποσοστό θα σουτάρει κάποιος εντός παιδίας, ειδικά αν μιλάμε για μεμονωμένα παιχνίδια.

Δηλαδή αν σουτάρεις με 2 παίχτες κρεμασμένους επάνω σου και αστοχήσεις, είναι πολλές οι πιθανότητες να πάρει η ομάδα σου επιθετικό rebound και να έχει αριθμητικό πλεονέκτημα για να τελειώσει την φάση.

 

Και στο περιβόητο game 6 των τελικών του 1998, ο Jordan σούταρε 15/35.  Αν το δούμε μεμονωμένα, θα πούμε ότι σούταρε σχετικά άσχημα(δεδομένο του ότι σχεδόν όλες οι προσπάθειες ήταν in the paint ή mid range), αλλά ήταν ο λόγος που κέρδισαν των αγώνα.

 

Περισσότερα λέει για εμένα το πως προσαρμόζεται μια καλή άμυνα σε έναν παίκτη παρά το τι νούμερα κάνει, ειδικά αν βλέπουμε μεμονωμένα.

 

Mιας και ανέφερα τον συγκεκριμένο αγώνα, ακούω εκατοντάδες φορές για το "buzzer beater" που έβαλε ο Jordan στον αγώνα αυτό και εκνευρίζομαι. Πως γίνεται να είναι buzzer beater 5,2 δεύτερα πριν το τέλος?

Game-winning shot είναι.

 

Επίσης, δεν αδειάζει τον αντίπαλο που λένε πολύ, απλά τον σπρώχνει με πολύ έξυπνο τρόπο.

 

Λίγο εκτός θέματος, αλλά τα ακούω πολλές φορές αυτά σε συζητήσεις για ΝΒΑ.

[john1987]

Συμφωνω οτι ο Λεμπρον ειναι πιο πληρης πλεον απο MJ/Kobe αλλα αυτο οφειλεται α) στην ομαδικοτητα συνδυσμενη με εκπληκτικο ταλεντο στην πασα (γιατι δεν κοιταει πως θα σκοραρει αυτος πρωτα) και β) στο οτι εχει δουλεψει απιστευτα σε τομεις του παιχνιδιου του.
 

Για παραδειγμα δειτε πως εχει βελτιωσει το σουτ του απο μεση και μακρινη αποσταση.

Σκεφτειτε στο πνευμα της αναλυσης του mxls πιο πανω οτι αυτος ο τυπος που ειναι 3-4αρι αμυνα παιζει απο το 1 μεχρι το 5 και ενιοτε κατεβαζει μπαλα στους Μαιαμι!!

Jimmy τα ποσοστα αντανακλουν και ποσες προσπαθειες παιρνει ο καθενας. Ο Λεμπρον δεν εκβιαζει προσπαθειες οταν δεν του βγαινει το ματς παντως.

[~mxls~]

...

Και στο περιβόητο game 6 των τελικών του 1998, ο Jordan σούταρε 15/35. Αν το δούμε μεμονωμένα, θα πούμε ότι σούταρε σχετικά άσχημα(δεδομένο του ότι σχεδόν όλες οι προσπάθειες ήταν in the paint ή mid range), αλλά ήταν ο λόγος που κέρδισαν των αγώνα.

 

Mιας και ανέφερα τον συγκεκριμένο αγώνα, ακούω εκατοντάδες φορές για το "buzzer beater" που έβαλε ο Jordan στον αγώνα αυτό και εκνευρίζομαι. Πως γίνεται να είναι buzzer beater 5,2 δεύτερα πριν το τέλος?

Game-winning shot είναι.

 

Επίσης, δεν αδειάζει τον αντίπαλο που λένε πολύ, απλά τον σπρώχνει με πολύ έξυπνο τρόπο.

 

Λίγο εκτός θέματος, αλλά τα ακούω πολλές φορές αυτά σε συζητήσεις για ΝΒΑ.

Πρέπει να αναλογιστείς με ποιους είχε να κάνει και πως είχαν τα δεδομένα στο συγκεκριμένο ματς. Και οι δυο ομάδες έπαιζαν ΆΜΥΝΑ. Ο Πιππεν ουσιαστικά ήταν εκτός παιχνιδιού επιθετικά λόγω προβλημάτων στην πλάτη αν θυμάμαι καλά, και το σκορ χαμηλά. Δεν είναι ότι απλά πήρε αυτό το σουτ, είχε ισοφαρίσει ο ίδιος νωρίτερα με κρίσιμες βολές, είχε μειώσει μετά το 3π του Στοκτον με δεξί λειαπ, έκλεψε την μπάλα στην αμέσως επόμενη άμυνα και φυσικά πήρε την δύσκολη προσπάθεια χωρίς δεύτερη σκέψη. Σου έδινε την εντύπωση πως ήταν 20χρόνο, τόση ενέργεια και θέληση.

 

Μέσα στο σπίτι των ίδιων Τζαζ, που ειχαν σκουπίσει τους Λ.Α και είχαν νικήσει στην ρεγκιουλαρ σιζον και τις 2 φορές τους Μπουλλς.

 

Έχει μείνει σαν Last Shot, μπαζζερ φυσικά και δεν είναι. Ίσως έχουν μπερδευτεί ορισμένοι δεν ξέρω.

 

Α ναι, και ο αμυντικός θα τον έχανε ούτως ή άλλως. Τον απωθεί έξυπνα ο Μάικλ όπως λες, αλλά είναι σχετικά ανεπαίσθητο.

[nzeppos]

Πάμε για μερικά "αν":

 

1. Αν το "σπρώξιμο" στον Ράσελ είχε γίνει στην... Α1, σας διαβεβαιώνω ότι θα το συζητούσαμε ακόμα (κι ας είχαν περάσει 16 χρόνια). Οι μισοί θα λέγανε για το άδειασμα του αιώνα και οι υπόλοιποι για το επιθετικό της χιλιετίας.

 

2. Ιδού τα FG του Τζορντανέλλη σε εκείνη τη σειρά τελικών:

 

G1: 13/29 (2 ασ.)
G2: 14/33 (3 ασ.)
G3: 7/14 (2 ασ.)
G4: 12/27 (2 ασ.)
G5: 9/26 (4 ασ.)
G6: 15/35 (1 ασ.)

 

Αν βάλουμε και τα 9/25 που είχε στον τελευταίο αγώνα των ECF με την Indiana, πάμε στα 79/189. Ήτοι 42% ή 11/27 FGpg, με... καρμέλειο μέσο όρο ασίστ (2,3 apg). Ο δε Πίπεν είχε 2/16 στον 5ο τελικό ενώ στον τελευταίο, λόγω των προβλημάτων τραυματισμού, έπαιξε μόλις 26 λεπτά.

 

Αν ο Λεπρός είχε κάνει αντίστοιχη σειρά, τα σημερινά social media θα τον έκραζαν ακόμα κι αν είχε σηκώσει την κούπα. Τα νούμερα φυσικά δεν λένε πάντα την αλήθεια, αφού ο Τζορντανέλλης όντως είχε πάρει μόνος του εκείνο τον θρυλικό 6ο αγώνα. Πάνω που φαινόταν ότι οι Τζαζ πήραν σημαντικό προβάδισμα για το 3-3, μείωσε ετσιθελικά στα 40" και αμέσως μετά πήρε και το σώβρακο του Καρλ Μαλόουν. Την αυτοπεποίθηση που έβγαζε σε εκείνο τον αγώνα, ότι "σήμερα δεν χάνω με τίποτα, επειδή θα κάνω τα πάντα σε άμυνα και επίθεση" δύσκολα τη βρίσκεις σε σημερινούς παίκτες του ΝΒΑ.

[nzeppos]

Στο δρόμο που χάραξε ο Λεπρός:

 

Σύμφωνα με συγκεκριμένες πηγές, Ουέιντ και Μπος ενημέρωσαν τη διοίκηση των Χιτ ότι θα κάνουν χρήση του δικαιώματος να παραιτηθούν από τα τελευταία δύο χρόνια της μεταξύ τους συνεργασίας και θα συζητήσουν από μηδενική βάση για το μέλλον τους, είτε μείνουν είτε φύγουν. Αμφότεροι θα λάμβαναν από 41.8 εκατ. δολάρια μέχρι το καλοκαίρι του 2016.

...

Κάτι αντίστοιχο ισχύει για τον Ουντόνις Χάσλεμ.

 

(από contra.gr)

[PostHelper]

Την ικανότητα του Kobe στην δημιουργία ο ίδιος την έχει επισκιάσει στα μάτια των φιλάθλων με το παιχνίδι του.

Είναι εκπληκτικος πασερ (μεταξυ άλλων), και ανώτερος του Τζόρνταν σε αυτον τον τομέα, αλλα άντε να πείσεις άνθρωπο.

Ε πως να τον πεισεις για κατι τελειως λανθασμενο?

 

Μόνο και μόνο τις ασιστ να δει κανείς, οπου ο Τζορνταν ΣΤΑΘΕΡΑ ηταν 0.6 με 1 ασιστ πανω καταλαβαινει αρκετα αλλά και αμα σκεφτει οτι ο Κομπι ειχε να ταιζει τον Σακιλ(ΕΙΔΙΚΑ!!!!!) και τον Γκασολ και ο Τζορνταν τον Λονγκλευ και τον Καρτραιτ ε δεν θελει και πολλη σκεψη. Αλλά αυτο ειναι το λιγοτερο:

Αφου φυσικα εχοντας δει το 80% με 90% των παιχνιδιων τους βλεπει κανείς οτι στον οργανωτικο τομεα αλλά και στον τομεα των ασιστ ο Τζορνταν ηταν πολυ μπροστα απο τον Μπραιαντ. Το view του γηπεδου που ειχε ο Τζορνταν ο Κομπι ουτε να το ονειρευτει δεν μπορεσε!!

 

 

Αλήθεια είναι πως παίρνει πάρα πολλά τραβηγμένα shoot. Αλλά δεν έχω δει και κάποιον καλύτερο ever στο να μπορεί να βάζει αυτά τα shoot. Ακόμα και ο Jordan να έπαιρνε αυτά τα shoot, πάνω από 30-35% fg δεν θα είχε.

Το οτι ομως ο Κομπι επαιρνε αυτα τα πανδυσκολα σουτ και τις περισσοτερες φορες ηταν αρνητικο για την ομαδα του, δεν ειναι προφανως κατι θετικο για τον Κομπι οπως πας να το θεωρησεις. Κακες επιλογες ηταν!

[jimmy0077]

Για να δω αν αξίζει ο κόπος να σου απαντήσω(αν μπορείς να πειστείς για κάτι θέλω να δω) θα σου κάνω μία ερώτηση.

Ποιος είναι καλύτερος jump shooter? Ο Kobe ή ο Jordan?

[nzeppos]

Εγώ δεν θα έμπαινα καν στον κόπο. Τα εξήγησα στο προηγούμενο post (περί καντιλιών με εικόνισμα του Τζορντανέλη κλπ) και το ολοκλήρωσε ο mxls με το First Take.

 

Ο Τζόρνταν έδειξε τι μπορούσε να κάνει (και να κερδίσει) στα πρώτα 5 του χρόνια στους Bulls. Στις υπόλοιπες σεζόν ναι μεν συνέχισε να βελτιώνεται σε κάποιους τομείς (αλλά και να πέφτει σε άλλους λόγω ηλικίας, αποχής ένεκα baseball κλπ), ο σημαντικότερος όμως λόγος για τα δαχτυλίδια ήταν ο φονικός συνδυασμός:

 

1) της ασύλληπτης ικανότητας του Τζορντανέλη σε επίθεση/άμυνα (χώρια την απαράμιλλη νοοτροπία νικητή) και

2) του Τριγώνου, εναντίον του οποίου (αν παιχτεί σωστά) δεν υπάρχει άμυνα και

3) της συνύπαρξης Τζάκσον και Τεξ στον πάγκο και

4) του Πίπεν (χωρίς άλλα σχόλια) και

5) της έλλειψης άλλου υποψήφιου για δυναστεία εκείνη την περίοδο (βλ. δεν υπήρχαν οι Λέικερς/Σέλτικες των 80ς, ούτε οι Σπερς των... 00ς κλπ, οι Ταύροι σχεδόν κάθε χρόνο πήγαιναν τελικό με διαφορετικό αντίπαλο) και

6) ό,τι άλλο θέλετε (Γκραντ, Ρόντμαν, Κούκοτς, Κράουζε, media, συζυγία Ερμή-Πλούτωνα κλπ).

 

6 λόγοι, 6 δαχτυλίδια. Αν δεν είχε προκύψει το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του James, δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι ίσως να είχαν φτάσει και στο eight-peat και να ισοφάριζαν το ρεκόρ των Σέλτικς (μιας άλλης εποχής βέβαια).

 

Χωρίς τα παραπάνω όμως, ενδεχομένως ο Τζόρνταν να είχε τα δαχτυλίδια του Karl Malone (ή έστω του Χακίμ).

ps: Ο Κιντ στους Μπακς. Για να δούμε τι θα κάνει με το Γιάννη.

[jimmy0077]

Δυνατοί αντίπαλοι υπήρχαν μόνο πριν το πρώτο 3peat.

Tο Houston μόνο θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά δεν έπαιξα ποτέ τελικούς με τους Bulls.

 

Pistons,Lakers,Celtics έπεφταν κάθε χρονιά, αφού βέβαια είχαν κυριαρχήσει την προηγούμενη δεκαετία.

 

Αυτό φαίνεται από το γεγονός πως όταν αποσύρθηκε για 1η φορά ο MJ, οι Bulls κανονικά πήγαιναν τελικούς χωρίς αυτόν(και χωρίς να έχουν την υπερομάδα του δεύτερου 3peat).

 

Βέβαια όταν το ΝΒΑ έχει την ευκαιρία να στείλει τους Knicks τελικούς, θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να συμβεί(στους τελικούς Ανατολής).

[~mxls~]

Ε πως να τον πεισεις για κατι τελειως λανθασμενο?...

...στον τομεα των ασιστ ο Τζορνταν ηταν πολυ μπροστα απο τον Μπραιαντ. Το view του γηπεδου που ειχε ο Τζορνταν ο Κομπι ουτε να το ονειρευτει δεν μπορεσε!!...

 

Δεν είναι σε καμια περίπτωση λανθασμένο.

Όπως θα διάβασες στα προηγούμενα ποστς, η συζήτηση αφορά καθαρα skills του καθενός.

 

Η παραγωγικότητα σε ασσιστ είναι πολύπλοκη ιστορία (ούτως ή άλλως δεν είναι αυτο το ζητούμενο, το ξαναλέω).

Δεν είναι κάτι προφανές στατιστικά, π.χ ο Α έχει ποσοστο στις βολες 80%, ο Β αντίστοιχα 70%. Άρα ο Α είναι πιο ικανός σε αυτον τον τομέα πάει και τελείωσε.

Εξαρτάται απο πολλα: συμπαίκτες, πλάνο παιχνιδιου, αγωνιστικος ρόλος, ποιοι είναι οι αντίπαλοι κτλ.

Ναι είναι ΚΑΙ το αγωνιστικο στυλ του παίχτη. Αν δεν αρέσκεται να μοιράζει την μπάλα, θα έχει λιγότερες ασιστ, αλλα αυτο δεν σημαίνει απαραίτητα χειρότερη ικανότητα στο passing. Τόνισα άλλωστε πως ο ίδιος έχει υποβαθμίσει αυτήν την του την ικανότητα, γιατι αρέσκεται να εκδηλώνει ο ίδιος επιθέσεις περισσότερο απ'το να τροφοδοτεί τιμέιτς.

 

O Air υπήρξε ικανότατος πασερ, ο Μπράϊαντ (ελαφρως) καλύτερος. That's a fact. Γιατι απλά έχουμε δει απο αυτον πιο "αρρωστημένες" ενέργειες (στο κομμάτι της πάσας πάντα, και ειδικα πάνω σε ντρίμπλα).

Δεν μειώνω την αξία του Τζόρνταν γράφοντας για έναν τομέα που έχει να επιδείξει κάτι καλύτερο ο Μπράϊαντ. Θα μπορούσα επίσης να αναφέρω ότι ο Κόμπε είναι καλύτερος σουτερ 3π. απ'οτι υπήρξε ο Μαικ στην καριέρα του. That's a fact too. Αλλα δεν έθεσα ζήτημα ποιος είναι ανώτερος (συνολικά) αγωνιστικά.

 

Η δημιουργικότητα του Κόμπε είναι Α class, και προφανώς έχει το απαιτούμενο court vision για κάτι τέτοιο. Αυτο είναι αδιαμφησβήτητο.

 

[jimmy0077]

Ο Gortat υπέγραψε 5ετές(χωρίς options, όλο εγγυημένο) για 60 εκατομμύρια με τους Wizards.

Ο Livingston 3ετές για 16 εκατομμύρια με τους Warriors.

Ο Jodie Meeks 3ετές για 19 εκατομμύρια με τους Pistons.

 

Η σημερινή μέρα είναι ο ορισμός της παράνοιας.

[nzeppos]

Κάτι τέτοιες μέρες μού δίνεται η εντύπωση πως αν πάρω το αεροπλάνο, πάω απέναντι και τους πω "ήρθα", θα μου δώσουν 2 μύρια δολάριος έτσι για το χαβαλέ. Χωρίς καν να χρειάζεται να παίξω.

 

Αλλά και να παίξω, χειρότερα νούμερα από του Livingston αποκλείεται να έχω.