Das Fitness Thread #1

[wizzy]

Ρε πούστη μου... Ποδηλασία χτες, αρκετά απαιτητική, μετά από δύο εβδομάδες απραξίας. Ήμουν τουλάχιστον 40% κάτω σε απόδοση. Λίγο χάλια χτες η όλη φάση, λεπτομέρειες αργότερα.

Τελικά, αυτή η διαδρομή πρέπει να είναι "καταραμένη", δεν εξηγείται αλλιώς...

 

Την πρώτη φορά που την έκανα, χτύπησε άσχημα ο συν-ποδηλάτης μου. Τη δεύτερη φορά (κάπου μέσα στον Δεκέμβριο) που την έκανα ξανά, είχα μια μικρή - ευτυχώς - πτώση εγώ. Λίγο το γλιστερό οδόστρωμα από την προηγούμενη βροχερή μέρα, λίγο τα καινούρια ελαστικά, λίγο το ότι πάτησα το πισινό φρένο λίγο περισσότερο από ότι έπρεπε, σε μια πολύ κλειστή κατηφορική στροφή, έπεσα. Ευτυχώς, πήγαινα πολύ σιγά, οπότε δεν σύρθηκα, απλά "κλείδωσε" ο πισνός τροχός, γλίστρησε λόγω ελαστικών κι οδοστρώματος κι απλά έπεσα. Δεν χτύπησα, φαγώθηκε λίγο η ταινία του τιμονιού στο αριστερό drop, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Πιο πολύ ο εγωισμός μου πληγώθηκε, παρά κάτι άλλο.

 

Χτες, ήταν η τρίτη φορά που έκανα τη συγκεκριμένη διαδρομή. Ήμασταν έξι ποδηλάτες, διαφόρων επιπέδων. Ανάμεσά μας είχαμε έναν ερασιτέχνη ποδηλάτη ο οποίος πήρε μέρος στο πρόσφατο brevet απόστασης 300χλμ "Ελευσίνα - Λίμνη Δόξας - Eλευσίνα" (Facebook, video), έναν ποδηλάτη ο οποίος αν και γνωστός στο group, έρχεται πολύ περιστασιακά (και κάθε φορά που τον βλέπω, τον "κόβω" και λίγο πιο παχύ από την προηγούμενη φορά...) και μια κοπελίτσα, τακτική ποδηλάτρια, με πολύ καλή φυσική κατάσταση. Όλοι μας, εκτός από τον ποδηλάτη που έκανε το brevet, είχαμε κάνει τη διαδρομή τον Δεκέμβριο, οπότε ξέραμε τι θα περιμέναμε. Τα εξήγησα και στον "νέο" στην παρέα ποδηλάτη και ξεκινήσαμε στην ώρα μας.

 

Το πρώτο μέρος της διαδρομής κύλισε μια χαρά. Ήμασταν όλοι μαζί, ο ένας πίσω από τον άλλο, στην άκρη του δρόμου, όλα κομπλέ. Σε κάποια φάση, βρήκαμε μπροστά μας ένα τρακτερ. Εκτός του ότι ο τύπος πήγαινε με το πάσο του (ΟΚ, πόσο να τρέξει ένα normal τρακτέρ), θα πρέπει να είχε να το κάνει service 30 χρόνια (όσα και τα χρόνια του τρακτέρ) γιατί από την εξάτμιση έβγαινε μαύρος καπνός, μόνο. Δεν είχα καμία όρεξη να αναπνέουμε για πολλή ώρα τον καπνό του, οπότε έκανα σήμα στο group να τον προσπεράσουμε. Μέχρι τότε, είχα μικρό δίσκο μπροστά, οπότε "ανεβάζω" στον μεγάλο δίσκο μπροστά κι αρχίζω το sprint για να "τραβήξω" και τους υπόλοιπους. "Κατεβάζω" και μια ταχύτητα πίσω λίγο μετά κι εκεί που σχεδόν κινούμουν παράλληλα με τον πισινό τροχό του, ο τύπος κάνει το απίστευτο! Επιταχύνει! "Ρε γαμώτο", λέω "πλάκα μας κάνει; Τι προσπαθεί να πετύχει;" Σκεφτόμουν ότι είχα πίσω μου άλλους πέντε ποδηλάτες κι εάν επιβράδυνα και κάποιος δεν με "έπαιρνε είδηση" το πιο πιθανό ήταν να προκαλούσα ατύχημα. Αύξησα παραπάνω την ταχύτητά μου - πρέπει να "ανέβηκα" στους 180 παλμούς σε εκείνη τη φάση - και τελικά τον προσπέρασα, ακολουθούμενος από το υπόλοιπο group. Πραγματικά, ήθελα να ήμουν από μια γωνιά να έβλεπα τα μούτρα του τυπά όταν βρέθηκαν μπροστά του έξι ποδήλατα κι αμέσως μετά από εμάς ένα-δύο αυτοκίνητα... Μας προσπέρασαν τα αυτοκίνητα κι όπως γύρισα το κεφάλι δεξιά, ο τύπος στο πρώτο μου έκανε το σήμα της "έγκρισης" με τον αντίχειρα υψωμένο. Μέχρι κι οι οδηγοί των αυτοκινήτων είχαν αγανακτήσει με τον τύπο... Τέλος πάντων, συνεχίσαμε χωρίς άλλα απρόοπτα.

 

Φτάσαμε στο δεύτερο μέρος της διαδρομής, την γνωστή και μη εξαιρετέα ανηφορική διαδρομή που οδηγεί από το σταυροδρόμι του χωριού Φιλάνι στο χωριό Λαζανιάς. Οκτώ χιλιόμετρα συνολικής απόστασης με μόνο δύο (δύο!) κατηφορικά σημεία, τα οποία μόνο προσωρινή παρηγοριά προσφέρουν. Η ανηφόρα μας "καλωσόρισε" με μια κλίση 8% και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Μέσος όρος ανηφορικής κλίσης 9%, με "κορυφές" σε σημεία που φτάνουν το 10% και το 11%, κανείς δεν έμεινε με το παράπονο ότι δεν γυμνάστηκε στη συγκεκριμένη διαδρομή!  Ο φιλαράκος ποδηλάτης που παχαίνει κάθε φορά, λογικό ήταν να "φτύσει αίμα" για να φτάσει στην κορυφή, αλλά ΟΚ, τελικά τα κατάφερε (έχει επιμονή, αυτό του το αναγνωρίζω), χωρίς να μείνει μόνος του σε κάποιο σημείο. Στη μισή διαδρομή ήμουν μαζί του, στην υπόλοιπη μισή τον συνόδευε ο ποδηλάτης του brevet. Μας έβγαλε και φωτογραφία ο μπαγάσας!

 

Φτάνουμε στην κορυφή και πριν να ξεκινήσουμε την κατάβαση (το τρίτο μέρος της διαδρομής), τους εξηγώ και τους προετοιμάζω για άλλη μια φορά για το τι αναμένουμε και ξεκινάμε. Χαλίκια στο δρόμο, απότομες και κλειστές στροφές, μεγάλες κατηφορικές κλίσεις, αυτοκίνητα από το αντίθετο ρεύμα να καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του - ομολογουμένως στενού σε σημεία - οδοστρώματος κι - ευτυχώς - στεγνός δρόμος. Φτάσαμε στο σημείο συνάντησης πριν να πάρουμε το δρόμο επιστροφής για τη Λευκωσία "αναίμακτα" - ούτε μία στραβοτιμονιά, ούτε μία πτώση, τίποτα. "Ωραία" σκέφτηκα, "τα δύσκολα πέρασαν". Εξηγώ το τελευταίο μέρος της διαδρομής και συνεχίζουμε.

 

Λόγω του ότι ο φιλαράκος ποδηλάτης που παχαίνει κάθε φορά είχε σχεδόν εξαντληθεί από την προσπάθεια και παρόλο που το τέταρτο μέρος της διαδρομής χαρακτηρίζεται από κατηφορική κλίση σε ευθείες με πολύ ανοιχτές στροφές (καμία σχέση με το τρίτο μέρος της διαδρομής) και μεγάλα σε απόσταση ισόπεδα διαστήματα, με ειδοποίησαν ότι ο συγκεκριμένος είχε μείνει αρκετά πίσω, οπότε χρειάστηκε να ελαττώσω αρκετά την ταχύτητα που κινούμασταν. Μας έφτασε και διατηρώντας την ίδια ταχύτητα, μπήκαμε στον αστικό ιστό. Πιο προσκεκτικά πλέον, ελάττωσα κι άλλο την ταχύτητα, έδινα περισσότερη προσοχή σε αυτοκίνητα, διασταυρώσεις κτλ. Πρέπει να ήμασταν περίπου 5χλμ πριν το τέλος της διαδρομής, όταν είδα στην προέκταση του δρόμου ότι μπροστά μας είχα κόκκινο φανάρι και πολλά αυτοκίνητα ήδη σταματημένα. Δίνω σήμα στο group να ελαττώσει την ταχύτητα στο ελάχιστο με σκοπό να σταματήσουμε εντελώς στο φανάρι και τότε... ακούω πίσω μου ένα "αααααααααααχ" και τον χαρακτηριστικό ήχο του ποδήλατου που "σκάει" στο οδόστρωμα. "Όχι, ρε πούστη μου, όχι, δεν είναι δυνατόν αυτό που συμβαίνει"... Σταματάω, κοιτάζω πίσω και βλέπω την κοπελιά σωριασμένη στο δρόμο με μια Porsche Cayenne σταματημένη πίσω της. ΕΥΤΥΧΩΣ ο οδηγός της Porsche πρόλαβε να σταματήσει και δεν πέρασε από πάνω της. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την τρομάρα που πήρα... Γυρίσαμε πίσω, σηκώσαμε αυτήν και το ποδήλατο από το δρόμο και την βάλαμε να κάτσει στο πεζοδρόμιο. Για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα, επιχείρησε να σηκωθεί αμέσως, με αποτέλεσμα να ζαλιστεί (hello!!!) κι ευτυχώς που ήταν κάποιος πίσω της και την έπιασε πριν πέσει στο πεζοδρόμιο σαν σακί. Την βάλαμε να ξαπλώσει, της σήκωσα τα πόδια ψηλά και τα ακούμπησα στα δικά μου όσο οι υπόλοιποι έριχναν μια ματιά στο ποδήλατό της. Η κοπελιά, ευτυχώς, δεν είχε πάθει τίποτα - μόνο κάτι γρατζουνιές κι ένα σκίσιμο στο jersey της. Μετά από λίγο σηκώθηκε και μπόρεσε να περπατήσει μόνη της. Η μόνη (ορατή) ζημιά που είχε το ποδήλατο ήταν ο στραβωμένος πίσω εκτροχιαστής. Έβαλαν την αλυσίδα στη θέση της και συνεχίσαμε μέχρι τον τερματισμό.

 

Βασικά, τι είχε γίνει; Παρόλο που έδωσα σήμα να ελαττώσουμε ταχύτητα για να σταματήσουμε, ο ποδηλάτης που με ακολουθούσε δεν το "μετέδωσε" στον πίσω του, με αποτέλεσμα ο προτελευταίος να σταματήσει λίγο απότομα μόλις αντιλήφθηκε ότι όντως ελαττώσαμε για να σταματήσουμε κι η κοπελιά που τον ακολουθούσε τελευταία το αντιλήφθηκε αρκετά αργά έτσι ώστε να έχει μόνο "μισό ποδήλατο" απόσταση για να σταματήσει από τον προτελευταίο. Προφανώς και δεν τα κατάφερε, με αποτέλεσμα να βρει ο μπροστινός τροχός της στον πισινό του άλλου και να πέσει κάτω. Δεν σύρθηκε, δεν έσπασε κάτι, για αυτό άλλωστε και μπόρεσε να ποδηλατήσει μέχρι το τέλος και σαν να μην έφτανε αυτό, επειδή τελειώσαμε γύρω στις 13:30, πήρε το ποδήλατο σε ένα ποδηλατάδικο εκεί κοντά με την ελπίδα να της το φτιάξει για να πήγαινε και σήμερα ποδηλασία! "Είναι (είμαστε) τρελοί αυτοί οι ποδηλάτες" που θα έλεγε κι ο Οβελίξ...

 

Ειλικρινά, δεν ξέρω εάν θα κάνω ξανά τη συγκεκριμένη διαδρομή. Κάποιος που του διηγήθηκα την ιστορία μου είπε "Ε, ΟΚ ρε, τρίτωσε το κακό, no worries πλέον". Τι να πω... Μακάρι να είμαστε κάθε φορά τόσο τυχεροί κι ας μην πέφτουμε, γαμώτο! Το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι δεν χτύπησε η κοπελιά. Προσωπικά, έμαθα - ευτυχώς, χωρίς συνέπειες - ότι επειδή εγώ ξέρω και μεταδίδω τα σήματα του μπροστινού μου, δεν σημαίνει ότι το κάνει κι ο πίσω μου. Άλλο ένα σημείο το οποίο θα χρειαστεί να εξηγώ πριν την εκκίνηση οργανωμένων ποδηλασιών, πλέον.

Επεξ/σία 27 Μαρτίου 2016 από wizzy

[snow22]

 

δειτε και αυτη την πρωτεινη απο το ιδιο καταστημα

εχει αρκετα καλη τιμη σε σχεση με τις αλλες

http://www.xtr.gr/el/whey-plus-2270gr-nls.html

 

 

Κανένα καλό multi mixer?

Επεξ/σία 27 Μαρτίου 2016 από kostas.mouts4

[TEOKOS]

@ Wizy το τερμάτισες extreme sport το κάνατε. Θα ζηλέψει και ο Φώτης και θα παρατήσει τις μπουκάλες και θα πάρει κολάν.

@kostas το είχαμε συζητήσει πρόσφατα. Αρκετοί έχουμε αυτό http://www.skroutz.gr/s/6434701/Izzy-9839CL-Xpress.html?from=most-popular&keyphrase=izzy+9839cl+xpress%2B+blender

 

Πάω και εγώ ξανά αύριο μετά από 10+ μέρες να ξεκινήσω χαλαρά χέρια. Η μαλακία είναι ότι όλο αυτό τον καιρό από διατροφή παπάρια. Πρέπει να έχασα κάνα 2κιλο χαλαρά . Ξεχνάω να φάω άμα δεν γυμνάζομαι

Από απόψε όμως αρχίζω τα συμπληρώματα πρωτεΐνης Χα !

[Vapir]

 
έχω έναν στο γυμναστήριο που έπαιρνε κ 99,9% παίρνει ακόμα(κατα περιόδους) φάρμακα κ αρχίζει το τροπάρι , εμείς τότε δεν είχαμε τίποτα, φασουλάδα φακές ψωμί κ βαράγαμε 150 κιλά πάγκο 
έχει ψύχωση με αυτή την κασέτα, λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα εδώ κ χρόνια , μιλάμε σε μια φάση νόμιζα οτι κάνει πλάκα , δεν παίζει λέω να επαναλαμβάνει ακριβώς τις ίδιες προτάσεις ξανά κ ξανά 

μπαίνω fb κ βλέπω στην ροή 

 

[4saken]

Μην ταραζεσαι τα οσπρια ειναι κωδικη ονομασια για χαπια μαλλον....

[Liverpool89]

Παντως ολα πρεπει να τα τρωμε. Τα φασολια εχουν 20γρ πρωτεινης ανα 100

[4saken]

Ρεβύθια>φακές>φασόλια>γίγαντες.όλα ωραία αλλά νομίζω με αυτή την σειρά...

[Επισκέπτης]

Ρεβύθια>φακές>φασόλια>γίγαντες.όλα ωραία αλλά νομίζω με αυτή την σειρά...

Από γεύση ή από πρωτείνη; Γιατί για πρωτείνη κάτι έχω ακούσει για φασόλια μαυρομάτικα ότι έχουν πολλή.

Και τα ρεβύθια μάλλον.

[4saken]

Γευση

[TriLoBiTe]

για πρωτείνη κάτι έχω ακούσει για φασόλια μαυρομάτικα ότι έχουν πολλή.

 

Δυνατά τα μαυρομάτικα! Gypsy beans όπως τα λένε στο χωριό μου

[Vapir]

70 χρονών , άντε γεια .

[LuNaTiC]

Μπορεί να έχουν πρωτεΐνη αλλά αυτό που έχω διαβάσει είναι ότι δεν έχουν ολοκληρωμένο προφίλ αμινοξέων. Αληθεύει ?

 

Ερώτηση για τον φίλο Wizzy... Έχεις κατά νου κανένα καλό action cam για καταγραφή / βιντεοσκόπιση διαδρομής ? Αυτήν έχω εντοπίσει εγώ http://m.geekbuying.com/item/Original-Xiaomi-Yi-Xiaoyi-Z23L-Version--Ambarella-A7LS-155-Degree-Wide-Lens-Bluetooth-40M-Diving-AV-Out-Sports-DV---White--Basic--342272.html

 

Τίποτε καλύτερο μήπως ?

[Fotis13]

Ρε πούστη μου... Ποδηλασία χτες, αρκετά απαιτητική, μετά από δύο εβδομάδες απραξίας. Ήμουν τουλάχιστον 40% κάτω σε απόδοση. Λίγο χάλια χτες η όλη φάση, λεπτομέρειες αργότερα.

Παμε τριαθλο ρε εισαι ετοιμος ,Ιουνιο κατεβαινω Κυπρο με αλλους 2  να τρυπησουμε το Zηνοβια μεχρι μεσα    ετοιμασου .

[Spect~]

GoPro, αν θες ποιότητα είναι μονόδρομος

[wizzy]

[...]

Ερώτηση για τον φίλο Wizzy... Έχεις κατά νου κανένα καλό action cam για καταγραφή / βιντεοσκόπιση διαδρομής ? Αυτήν έχω εντοπίσει εγώ http://m.geekbuying.com/item/Original-Xiaomi-Yi-Xiaoyi-Z23L-Version--Ambarella-A7LS-155-Degree-Wide-Lens-Bluetooth-40M-Diving-AV-Out-Sports-DV---White--Basic--342272.html

 

Τίποτε καλύτερο μήπως ?

 

Βασικά, ό,τι λέει ο Spect~.

 

GoPro, αν θες ποιότητα είναι μονόδρομος

 

 

Στην τιμή που προσφέρεται αυτή που βρήκες, είναι ιδανική για πειραματισμούς του style "ΟΚ, κι αν δεν βγει καλή, θα έχω "πετάξει" "μόνο" $70". Αναλόγως χρήσης βέβαια. Εάν τη θες για μία φορά κάθε 15 μέρες (π.χ.), τότε ΟΚ, εάν δεν θες να "ξεφύγεις" σε προϋπολογισμό και δεν έχεις "τρελές" απαιτήσεις από την action camera, τότε είσαι ΟΚ. Για πιο συχνή κι απαιτητική χρήση, στη θέση σου θα την απέφευγα και θα πήγαινα κατευθείαν σε GoPro. Στοιχίζουν κάτι παραπάνω, αλλά είναι "εγγύηση".

 

@ Wizy το τερμάτισες extreme sport το κάνατε. Θα ζηλέψει και ο Φώτης και θα παρατήσει τις μπουκάλες και θα πάρει κολάν.

[...]

 

Χα! Να δω τον Φώτη με ποδηλατικό κολάν και τι στον κόσμο!      Άσε που άμα βρεθούμε, μάλλον θα είναι υποβρύχια συνάντηση γιατί κάνω (έκανα, για την ακρίβεια, αλλά η "τέχνη" δεν ξεχνιέται!) κι εγώ καταδύσεις!

 

Παμε τριαθλο ρε εισαι ετοιμος ,Ιουνιο κατεβαινω Κυπρο με αλλους 2  να τρυπησουμε το Zηνοβια μεχρι μεσα    ετοιμασου .

 

Άσε φίλε κι όπως δείχνουν τα πράγματα, την Κυριακή 3 Απριλίου, μάλλον θα συμμετάσχω στο πρώτο μου ομαδικό τρίαθλο. Βασικά, με "ψήνουν" δύο φίλοι (ο ένας θα κάνει το τρέξιμο, ο άλλος το κολύμπι) να αναλάβω το ποδηλατικό κομμάτι. Είναι αυτό εδώ. Μάλλον θα το κάνω, μου αρέσει σαν ιδέα, αν και τους προειδοποίησα να μην περιμένουν "αγωνιστικούς" χρόνους και τα ρέστα. Μου είπαν να μη με νοιάζει, για την καύλα μας θα πάμε, οπότε είμαι κι εγώ "άνετος". Μέχρι απόψε θα αποφασίσω.

 

Τον Ιούνη, καλώς να ορίσεις! Από τις καλύτερες εποχές για να βουτήξεις στο Ζηνοβία. Λίγοι τουρίστες + ζεστά νερά = maximum απόλαυση, minimum ενόχληση.