πιστεύετε στην εξέλιξη των ειδών?

[tacticalcube138]

Δηλαδή από την αναγένηση κι' όλας έχουμε μάθει όλα τα μυστικά της ζωής? Και έχουν καταρριφθεί όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες/ κοπροεπιχειρήματα που αντιτίθενται στην υλιστική θεώρηση του κόσμου? Και έχουν πεισθεί όλοι αυτοί οι διακεκριμένοι επιστήμονες (στην Ευρωπη) που έχουν θέσει παρόμοια ερωτήματα? Δε νομίζω.

 

Εννοούσα ότι με τον Γαλιλαίο και τον Λαπλάς και αργότερα με τον Νεύτωνα έχει γίνει αποδεκτη τουλάχιστον στους ξένους η επιστημονική ερευνα και η προσαρμογή των εκάστοτε θεωριών στα δεδομένα του πειράματος (πραγματικότητα). Δεν ωφελεί πλέον η ακατάσχετη αμφιβολιτίδα.

Επεξ/σία 23 Μαρτίου 2009 από tacticalcube138

[labros1988]

Δηλαδή από την αναγένηση κι' όλας έχουμε μάθει όλα τα μυστικά της ζωής? Και έχουν καταρριφθεί όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες/ κοπροεπιχειρήματα που αντιτίθενται στην υλιστική θεώρηση του κόσμου? Και έχουν πεισθεί όλοι αυτοί οι διακεκριμένοι επιστήμονες (στην Ευρωπη) που έχουν θέσει παρόμοια ερωτήματα? Δε νομίζω.

 

Κανείς δε λέει αυτό. Άλλωστε αυτό που πρεσβεύει η επιστήμη είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε για τίποτα σίγουροι και να ψάχνουμε τα πάντα. Οι επιστήμονες δεν λένε πως γνωρίζουν τα πάντα, γι' αυτό άλλωστε γίνονται και τόσες έρευνες. Άλλοι είναι που θεωρούν πως γνωρίζουν τα πάντα και είναι απολύτως σίγουροι πως έχουν δίκιο.

[MiltoZ]

Η επιστήμη έδωσε πολλές απαντήσεις και έδειξε τον σωστό δρόμο. Κατέρριψε πολλές δεισιδαιμονίες και προλήψεις.χρησιμοποιόντας την λογική. Γαμώ! Να ναι καλά δηλαδή οι άνθρωποι. Όπως λέτε όμως δεν έχουν βρει (ακόμα) απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, και ίσως να μην τις βρουν ποτέ. Οι φυσικές επιστήμες μας αφήνουν μεν να δούμε κάποια μυστικά της ζωής αλλά μόνο όσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να δούμε. Δεν χριάζονται αποδέιξεις γι αυτό, ούτε είναι καραμέλα, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο που το έχουν επισημάνει πολλοί μεγάλοι επιστήμονες. Υπάρχουν πολλά κενά. Όπως υπάρχουν και έννοιες (όπως το άπειρο, ο χρόνος, το απόλυτο κενό, το ένστικτο...) που ναι μεν τις χρησιμοποιούμε αλλά δεν μπορούμε καν να τις συλλάβουμε. Επομένως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι δεν ξέρει, αν μη τι άλλο δεν είναι παράλογο...

[Praetorianos]

Επομένως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι δεν ξέρει, αν μη τι άλλο δεν είναι παράλογο...

Δεν κατάλαβες, κάτι τέτοιο δεν το κάνουν οι επιστήμες -πως θα μπορούσαν άλλωστε?-. Την απόλυτη αλήθεια ισχυρίζονται ότι την κατέχουν οι εκάστοτε θρησκείες και οι ακόλουθοι τους.

 

Επιπλέον το να μην αποδέχεσαι ότι δεν ξέρεις κάτι αλλά να κάνεις σαλάτα θεωρίες από δω κι από κει για να υποστηρίξεις τις απόψεις σου είναι πολύ χειρότερο.

[tacticalcube138]

Η επιστήμη έδωσε πολλές απαντήσεις και έδειξε τον σωστό δρόμο. Κατέρριψε πολλές δεισιδαιμονίες και προλήψεις.χρησιμοποιόντας την λογική. Γαμώ! Να ναι καλά δηλαδή οι άνθρωποι. Όπως λέτε όμως δεν έχουν βρει (ακόμα) απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, και ίσως να μην τις βρουν ποτέ. Οι φυσικές επιστήμες μας αφήνουν μεν να δούμε κάποια μυστικά της ζωής αλλά μόνο όσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να δούμε. Δεν χριάζονται αποδέιξεις γι αυτό, ούτε είναι καραμέλα, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο που το έχουν επισημάνει πολλοί μεγάλοι επιστήμονες. Υπάρχουν πολλά κενά. Όπως υπάρχουν και έννοιες (όπως το άπειρο, ο χρόνος, το απόλυτο κενό, το ένστικτο...) που ναι μεν τις χρησιμοποιούμε αλλά δεν μπορούμε καν να τις συλλάβουμε. Επομένως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι δεν ξέρει, αν μη τι άλλο δεν είναι παράλογο...

 

Ρίξε μια ματια στο βιβλίο που έχω ξανά αναφέρει:

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=132856

 

Aπειρο, χρόνος, απόλυτο κενό είναι μάλλον ανθρώπινες συλλήψεις.

Το σημαντικότερο εργαλείο αυτή τη στιγμή για την περιγραφή της απώτερης πραγματικότητας που αναφέρεις είναι η κβαντική θεωρία.

(ερμηνεία της Κοπεγχάγης: Σύμφωνα με τον Bohr η κβαντική θεωρία δεν περιγράφει τον μικρόκοσμο καθ' εαυτόν, αλλά όπως αυτός εμφανίζεται κατά την παρατήρηση, δηλαδή μέσα από την αλληλεπίδραση του με τις συσκευές μέτρησης και τον παρατηρητή. Στην εισήγησή του ο Bohr στο συνέδριο του Como (1927), δέχθηκε ότι στη μικροφυσική αντιμετωπίζουμε συμπληρωματικά μεγέθη (θέση-ορμή), συμπληρωματικές ιδιότητες (σωμάτιο-κύμα), συμπληρωματικές περιγραφές (χωροχρονική-αιτιακή). Η συμπληρωματικότητα ανάχθηκε κατά τον Bohr σε γενική οντολογική και γνωσιοθεωρητική αρχή, που αφορά συμπληρωματικά και αμοιβαίως αποκλειόμενες καταστάσεις, που είναι οι μόνες δυνατές. Άρα κατά τον Bohr η Κβαντομηχανική περιγραφή είναι πλήρης και οριστική.)

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=129984&ct=34

http://www.antifono.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=526:2008-10-29-20-34-42&catid=99&Itemid=209

http://users.sch.gr/kassetas/zzzzzzzphWHEELER.htm

Επεξ/σία 23 Μαρτίου 2009 από tacticalcube138

[Lucifer]

Δε μιλάμε για θρησκείες!

Απλά δεν αποδέχομαι ότι η ισότητα των φύλων και των δούλων προήλθε από κάποιο άλλο κοινωνικό-πολιτικό λόγο, στη δύση, πλην των θρησκειών.

 

Τζιμάρα, είσαι πλέον επίσημα στην πρώτη θέση, πάνω από όμνισλας και χιούστον.

[Ptolemy]

Η επιστήμη έδωσε πολλές απαντήσεις και έδειξε τον σωστό δρόμο. Κατέρριψε πολλές δεισιδαιμονίες και προλήψεις.χρησιμοποιόντας την λογική. Γαμώ! Να ναι καλά δηλαδή οι άνθρωποι. Όπως λέτε όμως δεν έχουν βρει (ακόμα) απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, και ίσως να μην τις βρουν ποτέ. Οι φυσικές επιστήμες μας αφήνουν μεν να δούμε κάποια μυστικά της ζωής αλλά μόνο όσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να δούμε. Δεν χριάζονται αποδέιξεις γι αυτό, ούτε είναι καραμέλα, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο που το έχουν επισημάνει πολλοί μεγάλοι επιστήμονες. Υπάρχουν πολλά κενά. Όπως υπάρχουν και έννοιες (όπως το άπειρο, ο χρόνος, το απόλυτο κενό, το ένστικτο...) που ναι μεν τις χρησιμοποιούμε αλλά δεν μπορούμε καν να τις συλλάβουμε. Επομένως το να ισχυρίζεται κάποιος ότι δεν ξέρει, αν μη τι άλλο δεν είναι παράλογο...

 

Η λογική σαν εργαλείο σκέψης είναι από την φύση του προβληματικό κάτι το οποίο είχαν ανακαλύψει οι αρχαίοι φιλόσοφοι απο πολύ νωρίς.

 

Μπορεί να ισχύει και να έχει πεδίο εφαρμογής στον αυστηρά τεχχνικο-επιστημονικό χώρο αν και εκεί έχει μάλλον περιορισμένο χώρο δράσης αν θυμηθούμε την αμηχανία που νιώθουμε να σκεφτούμε λογικά ή με νόμους της φυσικής μπροστά στα φαινόμενα της κβαντομηχανικής.

 

Η αλήθεια και η λογική δεν ταυτίζονται πάντα, όπως γράφει και ο Ηράκλειτος "..η θάλασσα είναι καλή για τα ψάρια και καταστροφική για τον άνθρωπο..", θέλοντας να πεί οτι η αλήθεια είναι πάντα σχετική "ως πρός" δηλαδή ως πρός το κατηγόρημα όπως έλεγαν.

 

Δηλαδή λέγοντας ότι έξω τώρα είναι μέρα είναι λογικό και αλήθεια ως προς τον κάτοικο του α. ημισφαιρίου αλλά δεν ισχύει για τον κάτοικο στην Ν. Υόρκη που έχει νύχτα, ή με λένε Γιώργο αλλά ο σκύλος μου στη γλώσσα του με λέει αλλιώς ή στα αγγλικά George κλπ.

Αρα δεν μπορείς να πείς μια αλήθεια που να ισχύει καθολικά και παντού.

 

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι προσπάθησαν επί έναν αιώνα να βρούν μια καθολική αλήθεια με όπλο την λογική αλλά δεν τα κατάφεραν και κατέληξαν ότι δεν υπάρχει αλήθεια αλλά μόνον γνώμη(δόξα στα αρχαία), αφού οτι και να πούμε ισχύει "ως πρός" αυτόν που το λέει άρα η γνώμη του ενός δεν είναι πιο ισχυρή απο την γνώμη του άλλου.

 

Αφού λοιπόν οι γνώμες είναι όλες ίσες, εχει πραγματικό νόημα η έννοια της δημοκρατίας και των εκλογών(άθροισμα γνωμών και ψήφων) ή της κλήρωσης που πραγματικά έκαναν.

 

Επίσης ήδη από τον 6ο πχ αιώνα είχαν καταλήξει ότι δεν υπάρχει κάποια ουράνια οδηγία για το πώς θα ζούμε άρα πρέπει από μόνοι μας να βάλουμε μια τάξη και έτσι δημιουργούν τους νόμους, τους οποίους εφόσον ξέρουμε ότι είναι ανθρώπινοι μπορούμε να τους αλλάξουμε όταν οι πλειοψηφία(ψηφοφορία) δεν τους θέλει πια.

 

Αντίθετα οι θρησκείες είναι εξ' αποκαλύψεως δηλαδή θεωρούν ότι οι νόμοι και οι θεσμοί έρχονται απο μία υπερβατική αλάθητη πηγή και άρα θα πρέπει να τους τηρούμε για πάντα χωρίς καμία αλλαγή.

 

Το αστείο είναι ότι ο πρώτος φιλόσοφος που βάζει το θέμα είναι ο Πλάτωνας, ο οποίος γράφει οτι επειδή οι άνθρωποι απέτυχαν να δημιουργήσουν νόμους( στην εποχή του μόλις είχε καταληθεί η Αθηναική Δημοκρατία) θα πρέπει να υπάρξει κάποια εξω- κοινωνική πηγή δημιουργίας νόμων η οποία θα εγγυάται το αλάθητο τους, δηλαδή θεός.

 

Εκείνος λοιπόν ρίχνει τον σπόρο και κάνει την στροφή στην σκέψη και στην ουσία παίρνει στο λαιμό του για αιώνες την ανθρώπινη εξέλιξη.

 

Για τη δε ισότητα που κάποιος ποστάρισε πριν, όταν οι Δήλιοι είχαν πάει στους Αθηναίους τους είπαν ότι δεν είναι δίκαιοι και οι Αθηναίοι απάντησαν ότι "..δεν μπορούμε να είμαστε δίκαιοι γιατί δεν είμαστε ίσοι..", το οποίο μπορεί να ακούγεται περίεργο όμως αν την πάρουμε την εξίσωση απο την ανάποδη,

όταν είμαστε ίσοι(απέναντι στους νόμους και τους θεσμούς) υπάρχει και δίκαιο και δικαιοσύνη, αρχή θεμελιώδης για οποιοδήποτε σημερινό σύνταγμα έστω και στις σημερινές ολιγαρχικές δημοκρατίες.

[tacticalcube138]

Στο μεταξύ:

Συμπλοκές στο Παρίσι για το «όχι» του Πάπα στο προφυλακτικό στην Αφρική

[@@sos@@]

Αφού λοιπόν οι γνώμες είναι όλες ίσες, εχει πραγματικό νόημα η έννοια της δημοκρατίας και των εκλογών(άθροισμα γνωμών και ψήφων) ή της κλήρωσης που πραγματικά έκαναν.

Σωστά , η δημοκρατία ονομαζόταν στην αρχαία Ελλάδα αρχικά «ισονομία» - ισότητα όλων απέναντι στο νόμο.

 

[...] Από την εμφάνισιν λοιπόν των πρώτων πανούργων αρχηγών, αι φυλαί πλέον ευρίσκοντο εις αέναον πόλεμον.

Αλλ’ οι ανδρείοι αυτοί πολεμισταί, οι αρχηγοί, εννόησαν γρήγορα ότι η δύναμίς των δεν θα βαστάξη επί πολύ, πλέον των 30 ή 35 ετών, και ότι άλλοι πγιο νέοι, πγιο δυνατοί, θα τους διαδεχθούν, και δια να διατηρήσουν την υπεροχήν της εξουσίας των, εδέχθησαν μετά προθυμίας να θεσπίσουν την βοήθειαν της ηθικής εξουσίας, της νέας αυτής δυνάμεως, του εξελιχθέντος σημερινού Κράτους.

Και ο συνασπισμός των αυτός ήτο μοιραίος. Ήρχετο μόνος, και εφάνη καθαρά από την μορφήν των στρατευμάτων του θεού.

Βλέπωμε στην ιστορίαν μια φουκτιά μαχητάς φανατικούς, να μεταβάλλουν εις κόνιν ολόκληρον στρατειάν, κατακυριευμένην από φόβον, διότι το μαντείον προείπεν εναντίον των.

Και οι θεοί της ξηράς και της θαλάσσης επληθύνοντο, ο ναύτης εφεύρε δικούς του θεούς της τρικυμίας , ο γεωργός δικούς του για την γεωργίαν και ούτω καθεξής, και εντός ολίγου συνεπληρώθη ολόκληρος στρατιά θεών και ημιθέων αλληλοσυγκρουόμένων.

Αλλ’ εκ της πληθώρας αυτής ήρχισε να γεννάται δυσπιστία, και η ανάγκη το να μάθη εξακολουθούσε να κατατρώγει το ανθρώπινον πνεύμα , έως ότου εγεννήθησαν άνθρωποι οι οποίοι εσκέφθησαν ότι, η παντοδυναμία δεν ήτο δυνατόν να διαιρεθή, και ότι δεν μπορεί να γίνη καμμία συμπλοκή, κανένας ανταγωνισμός μεταξύ των παντοδυνάμων, και ο μονοθεϊσμός ξεφύτρωσε από αυτάς τας παρατηρήσεις. Ο χριστιανισμός εφάνη.

Στην αρχήν ως επαναστατικός υπέρ των πτωχών και εναντίον των πλουσίων, κατεδιώχθη απηνώς απ’ όλους τους ισχυρούς και χιλιάδες άνθρωποι εύρον τον θάνατον, για την υποστήριξιν της νέας αυτής αντιλήψεως, του νέου αυτού μύθου.

Αλλά τότε άλλοι επενέβησαν οι οποίοι είτε διέφθειραν την διδασκαλίαν του Χριστού όπως διατείνονται μερικοί, είτε την επεξήγησαν επί το ενδομυχώτερον ή το καταληπτότερον αυτό μας είναι αδιάφορον, την έκαναν όμως προσιτήν και εις τους ισχυρούς, οι οποίοι διείδον ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτε από αυτήν αλλά να κερδίσουν μάλλον, και ο Κωνσταντίνος ιδών εις αυτήν έναν δολοφόνον της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας, έναν ζυμωτήν καλόν της υποταγής,και ναρκωτικόν του θυμού και της επαναστάσεως δια να στερεώση την δύναμίν του, το Κράτος του, έτεινε προς αυτήν την χείρα. Από τότε έλαβε μεγάλην επέκτασιν και ταχείαν ανάπτυξιν.

Αυτή εκυρίευσε πλέον τους Μεγάλους, εσυμβούλευσε τους Μονάρχας, και τα πιο υψηλά πρόσωπα έσκυψαν προ αυτού.

Από καταδιωκόμενος εγένετο αγριώτερος καταδιώκτης. Χιλιάδες πάλιν οπαδοί των νικηθέντων θεών, επλήρωσαν δια του αίματός των τον νικητήν θεόν. Μέχρι το 774 βλέπομε τον Charlemagne Αυτοκράτορα των Φράγγων εμπνεόμενον από τας αυτάς ιδέας του Κωνσταντίνου ότι μόνον δια της χριστιανικής θρησκείας δι’ ενός και του αυτού δόγματος, θα μπορέση να καθυποτάξη λαούς και να στερεώσει το Κράτος του, και τας επανηλλημένας αιματηράς και απανθρώπους εκστρατείας του εναντίον των ειδωλολατρών Σαξώνων, Βαυαρών, Τσέχων, Ούγγρων και λοιπών, τους οποίους ηνάγκασε δια του πυρός και του σιδήρου να δεχθούν τον χριστιανισμόν και την διδασκαλίαν του και να βαπτισθούν .

Όταν πλέον η Ευρώπη εκχριστιανίσθη και ο μαύρος πέπλος των αντιπροσώπων του Χριστού εξηπλώθη εις αυτήν, όταν η ολεθρία διδασκαλία του χριστιανισμού διεισέδυσε στα πλήθη, τότε και οι ωμότητες έφθασαν εις το κατακόρυφον. Από την αρχήν αυτού οι Βυζαντινοί ωργίαζαν και εκραιπάλουν, βουτυγμένοι μέσα στας ασελγείς και βδελυρός απολαύσεις των, εχρειάσθη όμως, κατόπιν πάλιν, όλη αυτών η επιρροή, όλος αυτών ο δεσποτισμός, για να ώθηση τους συναδέλφους των της Δύσεως, τα ανθρωπόμορφα εκείνα τέρατα, εις τας ανηκούστους εκείνας ωμότητας προ των οποίων φρίττει κάθε άνθρωπος και προ των οποίων κάμουν ότι φρικιούν, στο άκουσμα των, και οι σημερινοί τύραννοι!

Αι ανθηραί κοινότητες αι οποίοι ήκμαζον, σι κοινότητες της μεσημβρινής Ευρώπης, αι οποίαι έζων ευτυχείς άνευ κατασκόπων, άνευ νόμου, άνευ φυλακών ή άλλου τινός αναγκαστικού δεσμού, δια της αμοιβαίας αλληλεγγύης μόνον, θεωρούσαι ένα οιονδήποτε συμβάν ως κοινήν συμφοράν, τιμωρούσαι τους τυχόν παρεκτραπέντας δι ενός προστίμου ή δι’ εξορίας, υπέκυπταν υπό την ισχύν και την επίδρασιν του Χριστιανισμού. Τα πλήθη ωθούντο δια της διδασκαλίας στην ταπεινοφροσύνην, στην υπακοήν, στην υποδουλωσύνην, στο παράλογον σέβας και στην απάρνησιν των καλών του ματαίου τούτου κόσμου! Αφού η ζωή είνε ένα μικρό πέρασμα εις την κοιλάδα αυτήν του κλαυθμώνος, τι τους ενδιέφεραν πλέον τα γήινα και η γη; ένα μόνον τους ενδιέφερε: η σωτηρία της ψυχής των! η απόκτησις της βασιλείας των ουρανών! Η πρόοδος πλέον εσταμάτησε, η σκέψις αλυσσοδέθη! Η αμφιβολία ήτο αμάρτημα, εξιλεούμενον μόνον δια των βασανιστηρίων.

Κι ωθούντο τα, πλήθη εις προσευχάς, εις νηστείας, εις στερήσεις, εις κακουχίας. Άλλοι εκοιμούντο αλυσσοδεμένοι, άλλοι έδερον, την εξηυτελισμένην ύλην, το σώμα των, άλλοι έπιπτον και έμενον πρηνείς μη σηκώνοντες διόλου την κεφαλήν τους κ.τ.λ. και όλοι αυτοί ουδέν άλλο εζήτουν, ειμή την άφεσιν των φανταστικών αμαρτιών των!

Τους ευγενείς άθλους των αρχαίων θεών και ημιθέων, τους διεδέχθη ο απηγορευμένος καρπός με το φείδι, η ψώρα του Ιώβ, η πυρκαϊά των Σοδόμων με την στήλη του άλατος της συζύγου του αγαπητού Λωτ, το χώσιμο του Ιωνά στην κοιλίαν του κήτους, ο Σαμψών με την μασέλα του γαϊδάρου, το σταμάτισμα του ηλίου από τον δρόμον του για να αποτελειώση το ευγενές έργον του ο Ι. Ναυής, τα βατράχια στην Αίγυπτο, και άλλα που εν σοφία εποίησε κατορθώματα!!..

 

Τα πνεύματα ευρίσκοντο υπό την γοητείαν, αι θελήσεις υπό τον ζυγόν και η ανθρωπότης λατρεύουσα έτρεμε..., ο θεός εθριάμβευε, και οι ιερείς με τους άρχοντας ήρπαζον.

Την φιλοσοφικήν διδασκαλίαν της κλασικής Ελλάδος την διεδέχθησαν τα συναξάρια, οι αγαθάγγελοι, τα τροπάρια και λοιποί ανοησίαι, αι οποίαι ενάρκωσαν τους λαούς. Κι όταν αυτοί έκλεισαν τους οφθαλμούς των και προσήλωσαν το πνεύμα των προς τον Κύριον αιτούντες τον επουράνιον παράδεισον, οι αντιπρόσωποί του με τους άρχοντας, εύρον κατάλληλον την περίστασιν, και αφήρπσσαν τον επίγειον. Όλαι αι γαίαι αι ανήκουσαι εις τας κοινότητας περιήλθαν στην κατοχήν των, εν ονόματι του Κυρίου, απαράλλακτα όπως και οι κάτοχοι αυτών. Όταν παρήλθε ολίγον ο φανατισμός των και συνήλθαν, ευρέθησαν πραγματικώς δεμένοι με χειροτέρας και στερεοτέρας αλύσσους από εκείνος που μετεχειρίσθησαν προς τιμωρίαν του σώματός των. Όταν ηθέλησαν να έβγουν στους αγρούς εύρον ιδιοκτήτας άλλους και νόμον αυστηρώς τιμωρούντα τον θέλοντα να σφετερισθή ξένην γην. Όταν ηθέλησαν να κυνηγίσουν, εύρον νόμον απαγορεύοντα το κυνήγιον, διότι τα πτηνά και λοιπά ζώα εθρέφοντο από τους αγρούς των Κυρίων και της Εκκλησίας. [...]

 

«Κάτω η Μάσκα» του Σταύρου Κουχτσόγλου

[jimarass]

Όσο και να κράζετε κάποιοι, το γεγονός ότι η Θρησκείες είχαν επιρρεάσει τα μέγιστα την κοινωνική ζωή λαών τα τελεταία 2000 χρόνια είναι πραγματικότητα.

Πριν από το Χριστιανισμό η ιδέα της ισότητας ποτέ δεν έγινε μαζικά αποδεκτή. Ο Χριστιανισμός κατήργησε τη δουλεία σε μεγάλη έκταση. Ενίσχυσε την αξία της γυναίκας, αν και της όρισε συγκεκριμένους ρόλους.

Οι βόριοι πχ πολέμησαν τους Νότιους στο όνομα της θρησκείας.

Και λογικό είναι αφού η θρησκείες επιρρέασαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις κοινωνίες των ανθρώπων από ότι πχ οι διαλέξεις του Πλάτωνα.

 

Δηλαδή οι άνθρωποι στη Δύση αποδέχτηκαν ελευθερίες στο όνομα κάποιου δίκαιου και τιμωρού θεού. Έτσι το πέρασαν. Σίγουρα κάποιοι φιλόσοφοι γράψανε πριν και μετά σεντόνια για αυτές τις ελευθερίες, αλλά ο όχλος δεν πίστηκε ποτέ με αυτούς, διότι απλά ΔΕΝ τους ξέρει. Ο όχλος το αποδέχτηκε επειδή το ήθελε το δίκαιο του θεού.

[@@sos@@]

Όσο και να κράζετε κάποιοι, το γεγονός ότι η Θρησκείες είχαν επιρρεάσει τα μέγιστα την κοινωνική ζωή λαών τα τελεταία 2000 χρόνια είναι πραγματικότητα.

Κατά τα μέγιστα , ναι συμφωνούμε όλοι

Κατά τα αρνητικότερα μέγιστα οι μόνοι που διαφωνούν είναι "οι φέροντας παρωπίδας " .

[Snoob]

Οι βόριοι πχ πολέμησαν τους Νότιους στο όνομα της θρησκείας.

Και λογικό είναι αφού η θρησκείες επιρρέασαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις κοινωνίες των ανθρώπων από ότι πχ οι διαλέξεις του Πλάτωνα.

 

 

Παρακαλώ θερμά να μη γράφουμε ό,τι να 'ναι. Και μάλιστα, πράγματα τα οποία διαψεύδονται με μια απλούστατη αναζήτηση στο γούγλη, τη wiki και τα λοιπά.

 

Οι νότιες πολιτείες, αποσχίστηκαν από την Ένωση μετά τη δήλωση της τότε κυβέρνησης ότι πρόθεσή της ήταν να εμποδίσει την περαιτέρω εξάπλωση της δουλείας, απαγορεύοντας στα εδάφη ("Περιοχές", "Territories") που εντάσσονταν ως νέες πολιτείες στην Ένωση να έχουν σκλάβους.

 

Το ζήτημα ήταν σαφέστατα πολιτικό, οικονομικό και φυσικά κοινωνικό. Το ότι μπορεί οι μεν ή οι δε να δήλωναν ανά περίσταση πως "ο θεός είναι μαζί μας" κτλ, κτλ, δε σημαίνει ότι τα αίτια του Αμερικανικού εμφυλίου ήταν θρησκευτικά.

 

Εντωμεταξύ, είναι ειρωνικό το ότι γίνεται αναφορά στον Πλάτωνα, από τη στιγμή που η Πολιτεία του Πλάτωνα και η Νέα Ατλαντίδα του Μπέικον, μαζί με την Ουτοπία του Μορ είναι τρία από τα βασικότερα κείμενα που επηρρέασαν τους συντάκτες του Αμερικανικού Συντάγματος.

[Thresh]

Το ότι μπορεί οι μεν ή οι δε να δήλωναν ανά περίσταση πως "ο θεός είναι μαζί μας" κτλ, κτλ, δε σημαίνει ότι τα αίτια του Αμερικανικού εμφυλίου ήταν θρησκευτικά.

 

wat? σε παρακαλώ και ο Τρωικός πόλεμος για την Ελένη έγινε

[Ptolemy]

Και λογικό είναι αφού η θρησκείες επιρρέασαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις κοινωνίες των ανθρώπων από ότι πχ οι διαλέξεις του Πλάτωνα.

 

Δηλαδή οι άνθρωποι στη Δύση αποδέχτηκαν ελευθερίες στο όνομα κάποιου δίκαιου και τιμωρού θεού. Έτσι το πέρασαν. Σίγουρα κάποιοι φιλόσοφοι γράψανε πριν και μετά σεντόνια για αυτές τις ελευθερίες, αλλά ο όχλος δεν πίστηκε ποτέ με αυτούς, διότι απλά ΔΕΝ τους ξέρει. Ο όχλος το αποδέχτηκε επειδή το ήθελε το δίκαιο του θεού.

 

Δεν ισχύει αν σκεφτείς ότι στις δυο πιο σημαντικές κοινωνικές επαναστάσεις την Γαλλική και την Ρωσική(του Φεβρουαρίου όχι του Οκτωβρίου) οι εξεγερμένοι αποφάσισαν την κατάργηση των θρησκειών και το κλείσιμο των εκκλησιών.Αρα είναι το εντελώς αντίθετο με αυτό που έγραψες.

 

Ο Πλάτωνας όπως έγραψα σε παραπάνω post δεν ήταν ενάντια στις θρησκείες, αν εννοείς όμως τους αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η ανακάλυψη των χειρογράφων τους οδήγησε στην Αναγέννηση και στον Διαφωτισμό που επηρέασαν τους λαούς στη Γαλλία για να εξεγερθούν.

[@@sos@@]

 

Ο Πλάτωνας όπως έγραψα σε παραπάνω post δεν ήταν ενάντια στις θρησκείες, αν εννοείς όμως τους αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η ανακάλυψη των χειρογράφων τους οδήγησε στην Αναγέννηση και στον Διαφωτισμό που επηρέασαν τους λαούς στη Γαλλία για να εξεγερθούν.

++++ " Εκτός από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, κάθε άνθρωπος έχει μέσα του και το κοινωνικό ένστικτο, που τον οδηγεί στη σύνδεση και στη συνεργασία με τους συνανθρώπους του με σκοπό το κοινό καλό. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι ακολουθούν τα έμφυτα ένστικτά τους αλλά και τη λογική, η οποία μπορεί να καθορίσει την ηθικότητα, θα ζουν αρμονικά, και ο πειθαναγκαστικός ρόλος των νόμων και των θεσμών θα είναι πια άχρηστος ". Από την Πολιτεία του Ζήνωνα