Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[panos_0079]

5 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

Full Metal Jacket 6/10, επιεικώς....

 

Όποιος δεν έχει πάει στρατό και κατσει να παρακολουθήσει το full metal jacket, το πιθανότερο είναι ότι θα εντυπωσιαστεί με το βρισίδι και το μπιστολίδι. Αν όμως έχεις πάει στρατό και ξέρεις τις ουσιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο Κιούμπρικ (που δεν πήγε στρατό), κάτι είδε,  κάτι διάβασε και μετά γύρισε την ταινία. Σα να λέμε δηλαδή, ντοκιμαντέρ για το οφσάιντ γυρισμένο από κορίτσια…Ήτανε βλέπεις η εποχή που γύριζαν όλοι ταινίες για το Βιετνάμ, αφού ήταν της μόδας.

 

Η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρωτο μέρος περιγράφεται η κατάταξη στο κέντρο εκπαίδευσης των πεζοναυτών, μιας ομάδας νεαρών αμερικανών κι η σκληρή εκπαίδευση που ακολουθεί. Ο Κιούμπρικ εστιάζει σε έναν στρατόκαυλο, αγροίκο λοχία, που ταλαιπωρεί τους νεοσύλλεκτους με έναν ορυμαγδό από καψώνια, καντήλια και Παναγίες, την ίδια στιγμή που αφήνει στους χαρακτήρες των ηρώων του, βάθος ...φυλλου εφημερίδας! 

 

Η ανάπτυξη των προσωπικοτητας του κάθε ήρωα είναι μηδενική, με ανύπαρκτη σχεδόν αναφορά στο κοινωνικό υπόβαθρο, την μόρφωση και τα κίνητρα του καθενός. Δεν ξέρουμε γιατί και πως βρέθηκαν εκεί και ουσιαστικά παραμένουν άγνωστοι σε εμας για το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Ακόμη και ο λοχίας είναι στην πραγματικότητα ένα καπέλο που περιφέρεται και βρίζει συνεχώς και μένει μόνο σε αυτό το πράγμα. Ο Κιούμπρικ χάνει τελείως την δυναμική που αναπτύσσουν ομάδες ατόμων κάτω από σκληρές συνθήκες και το στιγμα που αφήνει αυτή η δυναμική στον καθένα χωριστά και σε όλους μαζί. Από την ταινία του λείπει τελείως η ανάπτυξη της συντροφικότητας και των ισχυρών δεσμών μεταξύ των ατομων, οι φιλίες, οι αντιθέσεις κι η αυστηρή ιεράρχηση, που αναπτύσσεται αργά ή γρήγορα σε κάθε αντρική ομάδα. 

 

Οι φαντάροι απλά πλαισιώνουν το φωνακλά λοχία Εμρευ, όπως τα λαμπάκια - το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο θεατής αδυνατεί να καταλάβει γιατί η λογική σταματάει εκεί που ξεκινάει ο Στρατός. Στο τέλος του πρώτου μέρους το παρατραβάει με τις γκριμάτσες, θυμίζοντας τη Λάμψη. Αν κάποιος θέλει να δει το πραγματικό πρότυπο του λοχία με Rχ: που προσπάθησε να κοπιάρει ο Κιούμπρικ, ας δει τον Γκόσετ στο An Officer and a Gentleman, μερικά χρονια νωρίτερα.

 

Τελειώνοντας το πρώτο μέρος, απουσιάζει παντελώς η Αμερική των δεκαετιών του 60 και του 70, τότε που κλάταρε τελείως το αμερικάνικο όνειρο, κάτω από τους αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων, τη βιομηχανική ύφεση και την πετρελαϊκή κρίση, τις εξεγέρσεις στα πανεπιστήμια και την αμφισβήτηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων από τον Τύπο και τη γενιά των λουλουδιών και του ροκ εντ ρολλ. Κάτι που αναπτύσσεται πολύ καλά στο Πλατούν του Όλιβερ Στόουν, που έγραψε για τον πόλεμο του Βιετνάμ από πρώτο χέρι, έχοντας υπηρετήσει εκεί ο ίδιος.

 

Το δεύτερο μέρος παρακολουθεί την πορεία μερικών από αυτούς τους πεζοναύτες στο πεδίο της μάχης, στο Βιετνάμ. Ο κεντρικός ήρωας σουλατσάρει μόνιμα με ένα χαζό χαμόγελο κολλημένο στην φάτσα του, είτε παζαρεύει πουτάνες στη Σαϊγκόν, είτε σουλατσάρει στους ορυζώνες του Βιετνάμ, είτε παίρνει μέρος σε κανονική μάχη. Στο σημείο αυτό φαντάζομαι ότι ο Κιούμπρικ προσπαθεί να αποδώσει την αποκτήνωση του ανθρώπου μέσα στον πόλεμο, γιατί ακολουθεί ένα τελευταίο σαρανταπεντάλεπτο περίπου, που κορυφώνεται σε μια μεγάλης διάρκειας σύγκρουση. Εκεί, τελείως ανεγκέφαλοι Αμερικανοί, με τις πιο χαζές ατάκες, σεξουαλικές εμμονές και αδύναμο σενάριο, προσπαθουν να τα βγάλουν πέρα στο πεδίο της μάχης. Και πάλι εδώ Kubrick το χάνει, μένοντας απλά σε ένα τεχνικό μέρος χωρίς ψυχή και χωρίς κίνητρα, χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη χαρακτήρων που φαίνονται απλά σαν καρικατούρες, όπως ο γελοίος χαρακτήρας του Κτήνους με την τσίχλα στον εγκέφαλο.

 

Πιστεύω ότι το Full metal jacket του Κιούμπρικ είναι η χειρότερη ταινία για το Βιετνάμ που έκανε κάποιος από τους μεγάλους σκηνοθέτες κι από τις χειρότερες ταινίες για πόλεμο που έγιναν γενικά, αναφερόμενος παντά σε αξιόλογους σκηνοθέτες. Εδω, περισσότερο από όλους τους άλλους σκηνοθετες, ο Κιούμπρικ προσπαθεί να μη θίξει το βαθύ αμερικανικό κράτος και το Πενταγωνο, αναφερόμενος ακροθιγώς στα προβλήματα του πολέμου. Πάντα φταίει ένα κακό άτομο, μια λάθος απόφαση, ο ίδιος ο ανθρώπινος παράγοντας κι οι αδυναμίες του (η κλασσική συντηρητική προσεγγιση), αλλά ποτέ το σάπιο σύστημα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Οι φαντάροι του Κιούμπρικ αναρωτιούνται γιατί τους μισούν οι Βιετναμέζοι, την ώρα που τους σκοτώνουν σαν κατσαρίδες. Το φτωχό τους, big bubble μυαλό αδυνατεί να καταλάβει οτι το δικαίωμα στην ελευθερία και στον πατριωτισμό το έχει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος εκτός από τους ίδιους. Γι αυτό έφυγαν άλλωστε κι από κει με την ουρά στα σκέλια κι αναγκάστηκαν να αλλάξουν το στρατό τους ριζικά, εγκαταλείποντας το μοντελο των κληρωτών.

 

https://kritikesmetokilo.wordpress.com/2018/05/29/full-metal-jacket-6-10/

 

 

 

Πες μας κι απο που εκλεψες αυτη την αναλυση τωρα και ειμαστε κομπλε.

Γιατι ανθρωπος που ειδε το full metal jacket χθες...κινηματογραφικα δεν υφισταται.

[Cro-Magnon]

15 ώρες πριν, Voodooman είπε

Υπερβολικά αυστηρός. Δεν μπορείς να ζητάς από μία ηθοποιό γύρω στο 1.80 να γυρίζει 10λεπτες σκηνές μάχης μονοκοπανιά και να έχει και πλαστικότητα στις κινήσεις της!

Στο κάτω-κάτω οι μάχες είχαν στόχο να δείχνουν βίαιες και ρεαλιστικές και όχι να είναι αισθητικά άψογες. Και, τώρα που το σκέφτομαι, αυτή η "αγγουροσύνη" της Theron ίσως να τις έκανε ακόμη πιο εντυπωσιακές.

H πλαστικότητα στις κινήσεις δειχνει ποιος κατεχει το αθλημα και ποιος οχι. Αν εισαι ξυλαγγουρη κι ατσούμπαλη στις χορογραφίες, χαντακωνεις το βασικό ατού της υπόθεσης: το ξανθό μιλφ που δερνει κακούς. Επειτα κανεις δε γυριζει σκηνες 10 λεπτων μονοκοπανια, αν ειναι πολύ απαιτητικές-υπάρχει και το μονταζ : πχ ο μέσος θεατής στις τσόντες καταβαίνει ότι δε γίνεται να έχεις τον ...Παντελή - κατάρτι επί μισαωρο και να θριαμβεύεις ενωπιον ολόκληρου λόχου αμαζόνων...

[Voodooman]

34 λεπτά πριν, Cro-Magnon είπε

H πλαστικότητα στις κινήσεις δειχνει ποιος κατεχει το αθλημα και ποιος οχι. Αν εισαι ξυλαγγουρη κι ατσούμπαλη στις χορογραφίες, χαντακωνεις το βασικό ατού της υπόθεσης: το ξανθό μιλφ που δερνει κακούς. Επειτα κανεις δε γυριζει σκηνες 10 λεπτων μονοκοπανια, αν ειναι πολύ απαιτητικές-υπάρχει και το μονταζ : πχ ο μέσος θεατής στις τσόντες καταβαίνει ότι δε γίνεται να έχεις τον ...Παντελή - κατάρτι επί μισαωρο και να θριαμβεύεις ενωπιον ολόκληρου λόχου αμαζόνων...

Πάντως προσπάθησαν να το γυρίσουν μονοκοπανιά, αυτός ήταν ο στόχος και, ακόμη και αν δεν το κατάφεραν απόλυτα, η σκηνή παραμένει σκηνοθετικό επίτευγμα για τις ταινίες του είδους, τα ένα-δυο cut που υπάρχουν δεν αφαιρούν τίποτα από την μαγεία.

 

Επεξ/σία 30 Μαΐου 2018 από Voodooman

[Cro-Magnon]

23 λεπτά πριν, Voodooman είπε

Πάντως προσπάθησαν να το γυρίσουν μονοκοπανιά, αυτός ήταν ο στόχος και, ακόμη και αν δεν το κατάφεραν απόλυτα, η σκηνή παραμένει σκηνοθετικό επίτευγμα για τις ταινίες του είδους, τα ένα-δυο cut που υπάρχουν δεν αφαιρούν τίποτα από την μαγεία.

Αν θες να δεις το real thing και κυρίως πως λειτουργεί το γυναικείο σωμα στο ξυλίκι:

 

[M@dB0x]

Ειδα και το tomb raider........ νταξ, απλα μη το δειτε, εντελως χασιμο χρονου, σα παρα πολυ κακο μουμια μου φανηκε, ή κυνηγοι του χαμενου θησαυρου....... στο πολυ κακο ομως.

 

Θα το μετανιωσετε οσοι το δειτε, η εμπορικη κακη φθηνη αμερικανια στο μεγαλειο της.  Καλα δε θα μπω καν στη διαδικασια να σχολιασω τη "χωρις βυζια" καινουρια Lara kroft.

[Voodooman]

6 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

Αν θες να δεις το real thing και κυρίως πως λειτουργεί το γυναικείο σωμα στο ξυλίκι:

Για εμένα δεν υπάρχει σύγκριση. Η μάχη στο atomic blonde φαινόταν πολύ λιγότερο χορογραφημένη και στημένη και σίγουρα δεν είχε ντροπιαστικά σημεία όπως αυτό στο 1'00...

[Cro-Magnon]

Kingdom of Heaven 7/10

Χθες ήταν η Τρίτη 29 Μαΐου, αποφράδα για μας ημέρα…

 

Εάλω η Πόλις!..

 

Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιο αξιόλογο έργο για την πτώση της Κωσταντινούπολης, παρεκτός ένα γελοίο κατασκεύασμα τούρκικής προπαγάνδας του 2012, το Fetih 1453. Λίγο να κοιτάξεις το τρέιλερ καταλαβαίνεις τι φλόμπα είναι…

 

Έτσι συνήθως όταν θέλω να τιμήσω τη μερα, προσπαθώ να βρω μια ταινία ανάλογης εποχής και θέματος και σχεδόν πάντα καταλήγω στο kingdom of heaven του Ριντλευ Σκοτ. Είναι μια χορταστική χολιγουντιανή παραγωγή με θέμα την πτώση των Ιεροσολύμων στα χέρια του Σαλαντίν, που έδωσε το έναυσμα για την Γ' Σταυροφορία και την αποτυχημένη προσπάθεια ανάκτησης της πόλης από τους σταυροφόρους.

 

Η ταινία έχει πολύ ωραίες πολεμικές σκηνές αν και στο ιστορικό κομμάτι χωλαίνει, αλλά και μόνο η παρουσία της Εύας Γκρην φτάνει για να τα καλύψει όλα. Ο Σκοτ ειναι μάστορας σε ταινίες του είδους και το κομμάτι των συγκρούσεων και της πολιορκίας είναι εξοχως ενδιαφέρον. 

 

Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι επιτέθηκαν και οι οθωμανικοί στα τείχη της Κωσταντινούπολης, αφού η τέχνη του πολέμου δεν άλλαξε δραματικά μεταξύ αυτών των δύο πολιορκιών, αν εξαιρέσει κανείς την καινοτομία των κανονιών που χρησιμοποίησε ο Μωάμεθ. Η ειρωνεία είναι ότι υπήρχε τόσο τρομερή λειψανδρία σε μάχιμους άντρες, που το βάρος της προστασία των τειχών έπεσε κυρίως στους 5000 περίπου Έλληνες και στους λιγότερους μισθοφόρους Γενουάτες του Ιωάννη Τζουστινιάνι από τη Χίο. Ένα σύνολο που ποτέ δεν ξεπέρασε τις 8500 πολεμιστές. Ο υπόλοιπος λαός και τα γυναικόπαιδα ήταν κλεισμένος στις εκκλησίες και στην Αγια Σοφιά να προσεύχεται για ένα θαύμα που δεν ήρθε ποτέ. 

 

Ο Τζουστινιάνι πολέμησε γενναία με τους 700 κατάφρακτους στρατιώτες του και οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να περάσουν τα τείχη, παρά τη συντριπτική υπεροχή τους. Κάποια στιγμή, τύχη κακή, τραυματίστηκε βαριά και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τα τείχη, πράγμα που καταρράκωσε το ηθικό των αμυνομένων και οδήγησε στην κατάρρευση της άμυνας. Ο ίδιος ο Τζουστινιάνι και οι στρατιώτες που του απέμειναν, κατάφερε να διαφύγει και να γυρίσει  στη Χίο, όπου και πέθανε από τα τραύματά του την 1 Ιουνίου του 1453.

 

«Ένθαδε κείται Ιωάννης Ιουστινιάνης, ανήρ περικλεής και πατρίκιος Γενουήσιος εκ των Μαονέων της Χίου, όστις, κατά την εκστρατείαν του βασιλέως των Τούρκων Μωάμεθ εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως, μεγαλοψύχως ηγεμονεύων παρά τω γαληνοτάτω Κωνσταντίνω, τελευταίω των ανατολικών Χριστιανών αυτοκρατόρει, θανασίμως πληγωθείς απέθανε.»

 

Στο έργο, ο ήρωας του Ορλάντο Μπλουμ φεύγει σώος κι αβλαβής από την πόλη, όταν η άμυνα είναι πια αδύνατη κι ο Σαλαντίν προσφέρει ευνοικους όρους παραδοσης. Με το ωραίο κορίτσι αγκαλια γυρίζει στην πατρίδα του, την μακρινή και κρύα Γαλλία. 

Επεξ/σία 30 Μαΐου 2018 από Cro-Magnon

[Voodooman]

1 ώρα πριν, Cro-Magnon είπε

Kingdom of Heaven 7/10

Χθες ήταν η Τρίτη 29 Μαΐου, αποφράδα για μας ημέρα…

 

Εάλω η Πόλις!..

 

...Στο έργο, ο ήρωας του Ορλάντο Μπλουμ φεύγει σώος κι αβλαβής από την πόλη, όταν η άμυνα είναι πια αδύνατη κι ο Σαλαντίν προσφέρει ευνοικους όρους παραδοσης. Με το ωραίο κορίτσι αγκαλια γυρίζει στην πατρίδα του, την μακρινή και κρύα Γαλλία. 

Εϊμαι σίγουρος ότι επίτηδες δεν ξεκαθαρίζεις ποια από αυτά που γράφεις αφορούν την ταινία και ποια την πτώση της Κωνσταντινούπολης, για να δημιουργήσεις μπερδέματα!..

 

Terminal

Ένα φιλμ νουάρ που διαδραματίζεται στον τερματικό σταθμό μίας ανώνυμης πόλης και περιλαμβάνει femme fatale, πληρωμένους δολοφόνους, ανθρωπάκια, προδοσίες και-φυσικά-ανατροπές.

Η ταινία έχει 5.2 στο IMDB, την έχουν θάψει οι περισσότεροι κριτικοί, αλλά εγώ την είδα. Γιατί; Γιατί έχει σκηνικά πνιγμένα στα neon φώτα, alternative soundtrack και την Margot Robbie να μιλάει με βαριά αυστραλιανή προφορά. Δύσκολο να αντισταθώ, ιδίως στο τελευταίο.

Εν πάσει περιπτώση, η ταινία είναι 90 λεπτά, αλλά εμένα μου πήρε σχεδόν τρεις ώρες να την δώ. Πάγωνα την εικόνα για να χαζέψω ντεκόρ-φωτισμό και την γυρνούσα συνέχεια πίσω για να ξανακούσω τους διαλόγους και να ξαναδώ τα σκέρτσα της Robbie. Ταραντινοφέρνει, προσπαθεί να θυμίσει Sin City, μπορεί να κουράσει όσους δεν αγαπούν αυτά που άρεσαν σε εμένα και το φινάλε χρυσώνει-ελαφρότατα-το χάπι με την ανατροπή που μας δίνει, αν και το εύρημα είναι μάλλον κακό. Δεν την προτείνω σε κάποιον που δεν συγκεντρώνει και τις τρεις προϋποθέσεις που ανέφερα παραπάνω.

Επεξ/σία 31 Μαΐου 2018 από Voodooman

[rus]

 

4 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

 Η ειρωνεία είναι ότι υπήρχε τόσο τρομερή λειψανδρία σε μάχιμους άντρες, που το βάρος της προστασία των τειχών έπεσε κυρίως στους 5000 περίπου Έλληνες και στους λιγότερους μισθοφόρους Γενουάτες του Ιωάννη Τζουστινιάνι από τη Χίο. Ένα σύνολο που ποτέ δεν ξεπέρασε τις 8500 πολεμιστές. Ο υπόλοιπος λαός και τα γυναικόπαιδα ήταν κλεισμένος στις εκκλησίες και στην Αγια Σοφιά να προσεύχεται για ένα θαύμα που δεν ήρθε ποτέ. 

Και τι ηθελες να κανουν τα γυναικοπαιδα, να παρουν τα οπλα?

Λεγεται ότι ο πληθυσμος της Πολης ηταν 50.000 κατοικοι, δηλαδή λιγοτερο απ οσο είναι σημερα ο Βυρωνας.

4 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιο αξιόλογο έργο για την πτώση της Κωσταντινούπολης, παρεκτός ένα γελοίο κατασκεύασμα τούρκικής προπαγάνδας του 2012, το Fetih 1453. Λίγο να κοιτάξεις το τρέιλερ καταλαβαίνεις τι φλόμπα είναι…

Περισοτερο σε κωμωδια φερνει. Οι βυζαντινοι μοιαζουν τοσο πολυάριθμοι οσο και οι τουρκοι, ενώ σκοτώνονται συνεχως κατά χιλιαδες

Επεξ/σία 31 Μαΐου 2018 από rus

[REPLAY33]

Εγω ειδα αυτην για δευτερη φορα μετα απο καιρο...την θεωρω μια απο τις πιο ωραιες ταινιες που εχουν γυριστει.

Legends of the fall ειναι ο original  τιτλος και στα ελληνικα οι "θρυλοι του παθους" αν δεν κανω λαθος

https://m.imdb.com/title/tt0110322/

[Αλεξανδρος A.92]

Ειδα χθες το Deadpool 2 σε σινεμα.

Απιστευτα πολυ γελιο...Ισως και παραπανω απο τι επρεπε, αλλα αυτο που ξερω ειναι οτι δεν ηθελα να τελειωσει.

Γελαγε ολο το σινεμα...

Λιγοτερη δραση απο την πρωτη νομιζω αλλα αρκετα καλη ταινια. Εβαλε και λιγο παραπανω συναισθημα ισως για να ισορροπήσει ολο αυτο το γελιο...

Την προτεινω ανεπιφυλακτα μονο αν ειστε λατρης του DeadPool. 

[Snoob]

9 ώρες πριν, Cro-Magnon είπε

Kingdom of Heaven 7/10

Χθες ήταν η Τρίτη 29 Μαΐου, αποφράδα για μας ημέρα…

 

Εάλω η Πόλις!..

 

[...]

Ειλικρινά, κάθισες και ψείρισες (καλά έκανες, δικαίωμά σου) τις ωραιοποιήσεις και τα ιστορικά πασαλείμματα στο Full Metal Jacket, και σου άρεσε περισσότερο (6/10 έδωσες στο FMJ, 7/10 το KoH) η μέγιστη φλόμπα που ακούει στο όνομα Kingdom of Heaven, επειδή, λέει, παίζει η Εύα Γκριν;

Το Kingdom of Heaven είναι ένα παραμυθάκι με αφορμή κάποια ιστορικά γεγονότα. Καλύτερα να καθόσουν να έβλεπες τον προπαγανδιστικό τουρκικό αχταρμά, περισσότερη ιστορική αλήθεια παίζει να περιέχει.

Εντωμεταξύ, γράφεις κριτική υποτίθεται του KoH και μας λες για τον Ιουστινιάνη. Καμία σχέση με την ταινία.

[Cro-Magnon]

1 ώρα πριν, Snoob είπε

Ειλικρινά, κάθισες και ψείρισες (καλά έκανες, δικαίωμά σου) τις ωραιοποιήσεις και τα ιστορικά πασαλείμματα στο Full Metal Jacket, και σου άρεσε περισσότερο (6/10 έδωσες στο FMJ, 7/10 το KoH) η μέγιστη φλόμπα που ακούει στο όνομα Kingdom of Heaven, επειδή, λέει, παίζει η Εύα Γκριν;

Το Kingdom of Heaven είναι ένα παραμυθάκι με αφορμή κάποια ιστορικά γεγονότα. Καλύτερα να καθόσουν να έβλεπες τον προπαγανδιστικό τουρκικό αχταρμά, περισσότερη ιστορική αλήθεια παίζει να περιέχει.

Εντωμεταξύ, γράφεις κριτική υποτίθεται του KoH και μας λες για τον Ιουστινιάνη. Καμία σχέση με την ταινία.

Αυτό που ίσως δεν κατάλαβες είναι ότι στο kingdom of heaven αξιολόγησα την αναπαράσταση της εποχής, των προσωπικοτήτων, τις μάχες καί την πολύ μακρινή ομοιότητα που μπορεί να ειχε εκείνη η πτώση της Ιερουσαλήμ με την άλωση της Κωσταντινούπολης, ως προς την επίθεση σε μια τειχισμένη πόλη και την απέλπιδα προσπάθεια των λίγων υπερασπιστών.

 

Αυτό που πάλι ίσως δεν πρόσεξες είναι οτι ο Μπάλιαν ειχε έναν ανάλογο ρόλο με τον Ιουστινιανη: κι οι δύο ήταν κάποια αουτσάιντερ από τις επαρχίες των κόσμων τους, που κλήθηκαν την έσχατη στιγμή να υπερασπίσουν μια καταδικασμένη πρωτευουσα.

 

Αν θες να το πάμε και λίγο παραπέρα, στο γυαλιστερό χολιγουντιανό εργάκι του Σκωτ, βρίσκεις μια πολύ πιο σοβαρή  διαλεκτική πολιτισμών, θρησκειών, συγκρούσεων και συμφερόντων, από ο,τι στο full metal jacket του Κιούμπρικ, στο οποίο ουσιαστικά δε βρίσκεις τίποτα για τα αίτια και τους πρωταγωνιστές του πολέμου στο Βιετνάμ.

 

Αν είμαι αυστηρός με τον Κιούμπρικ είναι γιατί είναι ο Kubrick κι αν είμαι γενναιόδωρος με το Σκωτ είναι γιατί είναι ο Σκωτ. Και επιπλέον, γιατί προχθές ήταν Τρίτη 29 Μαΐου...

Επεξ/σία 31 Μαΐου 2018 από Cro-Magnon

[Snoob]

Λυπάμαι που επανέρχομαι, αλλά στο Kingdom of Heart το μόνο που αξιολόγησες είναι η Εύα Γκριν.

Στα όσα έγραψες εδώ, τουλάχιστον. 

Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, για την ταινία (και όχι για την Πόλη και τον Ιουστινιάνη) έγραψες το εξής:

"Η ταινία έχει πολύ ωραίες πολεμικές σκηνές αν και στο ιστορικό κομμάτι χωλαίνει, αλλά και μόνο η παρουσία της Εύας Γκρην φτάνει για να τα καλύψει όλα. Ο Σκοτ ειναι μάστορας σε ταινίες του είδους και το κομμάτι των συγκρούσεων και της πολιορκίας είναι εξοχως ενδιαφέρον."

Ψέματα, για να μη γίνω άδικος, έγραψες και αυτό:

"Στο έργο, ο ήρωας του Ορλάντο Μπλουμ φεύγει σώος κι αβλαβής από την πόλη, όταν η άμυνα είναι πια αδύνατη κι ο Σαλαντίν προσφέρει ευνοικους όρους παραδοσης. Με το ωραίο κορίτσι αγκαλια γυρίζει στην πατρίδα του, την μακρινή και κρύα Γαλλία." 

Αν η παρουσία μιας όμορφης γυναίκας είναι ικανή να καλύψει ιστορικές ανακρίβειες, ολότελα φανταστικές καταστάσεις (οι σκηνές της πολιορκίας είναι παντελώς αποκύημα της φαντασίας των σεναριογράφων και του σκηνοθέτη) τότε βλακεία του Κιούμπρικ που δεν έβαλε ένα ωραίο μωράκι στο FMJ να σώσει την παρτίδα.  

Καμία διαλλεκτική μεταξύ πολιτισμών δεν περιγράφει η ταινία: είναι μια παντελώς πλαστή αποτύπωση του τι συνέβη τότε, με καρικατούρες καλών και κακών, μια σχηματική, εύπεπτη πολιτικορεκτούρα για τον 21ο αιώνα.  Στη θέση του Γκι ντε Λουζινιάν θα μπορούσε να βρίσκεται ένας κακός γαιοκτήμονας με στριφτό μουστάκι που δεν αφήνει τους γελαδάρηδες να βοσκήσουν τα ζωντανά τους στα χωράφια του, καγχάζοντας "μουχαχά" και στο ρόλο του Μπάλιαν ένας φτωχός και μόνος καουμπόης που σώζει το κορίτσι, το φορτώνει στη σέλα και μαζί τραβούν κατά το ηλιοβασίλεμα.

Περισσότερη ιστορικότητα έχει αυτό.

Εν πάση περιπτώσει, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, και στο FMJ να δώσεις 6 και στο Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα 2 να δώσεις 10, απόλυτο δικαίωμά σου.

Απλά, ως κριτική ταινίας δεν μου άρεσε, δεν είπες τίποτε ουσιαστικό για την ταινία, ενώ έδειξες άλλα μέτρα και άλλα σταθμά σε σχέση με την προηγούμενη κριτική σου, ως προς τη σημασία της ιστορικής ακρίβειας.

Καλή συνέχεια.

[antbyron]

Για τους λάτρεις του ισπανόφωνου κινηματογράφου, ξεκινάει σήμερα το festival. Κάνει πρεμιέρα με το el aviso για το οποίο έχουν τελειώσει τα εισιτήρια δυστυχώς. Θα πάω στο mascaras(βασισμένη σε βιβλίο του Padura) όμως και θα γράψω εντυπώσεις.