Σεναριο Επιστροφής στη δραχμή .

[μαφαλντα]

Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%. Ωστόσο για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Χειρισμοί που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. Πλέον ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς.

Link

Απλά δεν είναι,αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.Επίσης όντως είναι μικρή χώρα αλλά από την άλλη δεν έχει τα δικά μας πλεονεκτήματα σε ότι αφορά την παραγωγή.Εμείς σε σχέση με αυτούς είμαστε πλούσια χώρα.

 

Dropsreef τα σχόλια που έγιναν στο άρθρο που παρέθεσες τα διάβασες;

[FilipposMD]

Επίσης όντως είναι μικρή χώρα αλλά από την άλλη δεν έχει τα δικά μας πλεονεκτήματα σε ότι αφορά την παραγωγή.Εμείς σε σχέση με αυτούς είμαστε πλούσια χώρα.

Τι εννοείς; Η Ισλανδία είναι σχεδόν αυτόνομη ενεργειακά, με ό,τι σημαίνει αυτό. Σε τι αναφέρεσαι;

[moldovan20]

Τώρα που θα μπει στο μηχανισμό στήριξης και η Ισπανία, πιο πιθανό βλέπω να καταρρεύσει το € (γιατί κάποια στιγμή θα γίνει) και εμείς ακόμα να τσακωνόμαστε αν θέλουμε ευρώ ή δραχμή .

[kostas_dr]

Μα να σου πω, δεν έχεις και άδικο!

Τελικά ίσως απο αλλού μας έρθει.

[pournaras]

 

Και τούτο συμβαίνει επειδή μία συζήτηση προϋποθέτει ένα μίνιμουμ πεδίο συνεννόησης, το οποίο όταν με ρωτάς να σου εξηγήσω εγώ ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα πείραμα που έγινε πριν έναν αιώνα σε μια κλειστή κοινωνία και τη σύγχρονη μορφή της υπερκαταναλωτικής συμπεριφοράς σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία, για τα δικά μου δεδομένα υπομονής, είναι αγεφύρωτο.Συγνώμη κιόλας, δεν έχω πρόθεση να σε προσβάλλω, αλλά δε ξέρεις τι σου γίνεται.

 

 

 

 

Αυτα, τα περι "δεν ξερω τι μου γινεται" και το ποσο υπομονη εχεις, θα μπορουσες να μου τα πεις και με πμ. δε φταινε σε τιποτε οι αλλοι. Τουλαχιστον σε σεβασμο προς τους αλλους συνομιλητες σου, οφειλες να αποδειξεις τι ειναι αυτο που κανω λαθος και γιατι δεν ξερω τι μου γινεται, κι οχι να πεταγεσαι με υφος χιλιων καρδιναλιων να μου δειξεις οτι ειμαι ανιδεος για ενα πραγμα για το οποιο εσυ ξερεις τι σου γινεται, αλλα εισαι τοσο ανυπομονος και αφ υψηλου, που δεν καταδεχεσαι να το αναλυσεις.

Τελος παντων, δεν το συνεχιζω, εγω τουλαχιστον εκει που διαφωνω, ακομη και το γκραντ κανυον να εχω για χασμα, θα προσπαθησω να μιλησω με επιχειρηματα (αν ειναι λαθος, ας μου τα αντικρουσουν).

 

 

Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%. Ωστόσο για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Χειρισμοί που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. Πλέον ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς. LinkΑπλά δεν είναι,αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου.Επίσης όντως είναι μικρή χώρα αλλά από την άλλη δεν έχει τα δικά μας πλεονεκτήματα σε ότι αφορά την παραγωγή.Εμείς σε σχέση με αυτούς είμαστε πλούσια χώρα. Dropsreef τα σχόλια που έγιναν στο άρθρο που παρέθεσες τα διάβασες;

 

Καποια στιγμη πρεπει να παψουμε να κανουμε συνεχως συγκρισεις με αλλες χωρες. Μια με την αργεντινη, μετα με την ισπανια-πορτογαλια, καποια στιγμη με τις ανατολικες χωρες, μετα ηρθε η νορβηγια, τωρα η ισλανδια, και παει λεγοντας.

Μεταξυ τους αυτες τις χωρες ποτε δε θα τις συγκριναμε (πχ αργεντινη με ισλανδια), αλλα οταν ειναι για να βγαλουμε τα αποτελεσματα που θελουμε για την ελλαδα, ειμαστε ικανοι να συγκριθουμε και με την οικονομια των ΗΠΑ, και με μια ενδεχομενη κριση τους, και μετα να αναρωτιωμαστε γιατι εμεις τα καναμε αλλιως.

Καθε χωρα ειναι τελειως διαφορετικη, και ως προς τους λογους που εφτασε στην κριση, και ως προς τη διαχειρηση της κρισης, αλλα και ως προς τη φυσικη της δυνατοτητα να βγει απο την κριση.

[μαφαλντα]

Τι εννοείς; Η Ισλανδία είναι σχεδόν αυτόνομη ενεργειακά, με ό,τι σημαίνει αυτό. Σε τι αναφέρεσαι;

Από την βικιπαιδεια:

 

Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην αλιεία, που αποφέρει το 60% των εσόδων από εξαγωγές και απασχολεί το 8% του εργατικού δυναμικού. Η Ισλανδία δεν έχει κάποιο άλλο φυσικό πόρο πέρα από ψάρια και άφθονη υδροηλεκτρική και γεωθερμική ενέργεια. Για αυτόν τον λόγο η οικονομία της είναι ευάλωτη στις μεταβολές των διεθνών τιμών των ψαριών και των προϊόντων επεξεργασίας τους. Η μόνη επεξεργασία πρώτων υλών που γίνεται στη χώρα είναι αυτή του τσιμέντου. Τα περισσότερα κτήρια είναι από αυτό το υλικό και το (ακριβό) ξύλο χρησιμοποιείται σπάνια. Η εξάρτηση της οικονομίας από την αλιεία είναι ο βασικός λόγος αποθάρρυνσης των Ισλανδών από το ενδεχόμενο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ανησυχία ότι με τις ρυθμίσεις που θα επιβληθούν από την Ε.Ε. η χώρα θα χάσει τον έλεγχο στη διαχείριση των αλιευτικών πρώτων υλών της.[15]

 

Είναι αυτόνομη ενεργειακά αλλά η οικονομία της είναι τα ψάρια και η κονσερβοποίηση.

 

 

Καποια στιγμη πρεπει να παψουμε να κανουμε συνεχως συγκρισεις με αλλες χωρες. Μια με την αργεντινη, μετα με την ισπανια-πορτογαλια, καποια στιγμη με τις ανατολικες χωρες, μετα ηρθε η νορβηγια, τωρα η ισλανδια, και παει λεγοντας.

Μεταξυ τους αυτες τις χωρες ποτε δε θα τις συγκριναμε (πχ αργεντινη με ισλανδια), αλλα οταν ειναι για να βγαλουμε τα αποτελεσματα που θελουμε για την ελλαδα, ειμαστε ικανοι να συγκριθουμε και με την οικονομια των ΗΠΑ, και με μια ενδεχομενη κριση τους, και μετα να αναρωτιωμαστε γιατι εμεις τα καναμε αλλιως.

Καθε χωρα ειναι τελειως διαφορετικη, και ως προς τους λογους που εφτασε στην κριση, και ως προς τη διαχειρηση της κρισης, αλλα και ως προς τη φυσικη της δυνατοτητα να βγει απο την κριση.

 

το παράδειγμα της Ισλανδίας είναι η αντίδραση του λαού,η τιμωρία των πολιτικών που οδήγησαν την χώρα στο ΔΝΤ,το γεγονός ότι δεν πτοήθηκαν από τις απειλές,το ότι μικρή χώρα είπε όχι στα θηρία και νίκησε.Γι'αυτό δεν ακούμε τίποτε για την Ισλανδία.Ηταν παράδειγμα προς μίμηση.

Την σύγκριση με χώρες την ξεκίνησαν οι πολιτικοί και οι εταίροι-είχαν τους λόγους τους.Η κρίση είναι χρηματοπιστωτική,για όλους.Την διαχείριση συζητάμε αυτή που οι πολιτικοί δεν έκαναν και προσπαθεί ο λαός να τους αναγκάσει να κάνουν.

Η Ισλανδία τα κατάφερε,γιατί όχι κι εμείς.Δεν πρέπει να υποκύπτουμε στον φόβο που σπέρνουν.Τώρα λένε για παραπομπή στο ευρωδικαστήριο -η φαρέτρα τους άδειασε πια.

[gtroza]

και η στάση του προέδρου της

 

.

[vasi]

Μην κάνετε συγκρίσεις με χώρες με δικό τους νόμισμα, είναι αδύνατο να συγκριθούν, αυτες

έχουν να αμυνθούν το νομισμα....η δικιά μας περίπτωση είναι σα να μας έχουν βαλει το όπλο στο κεφάλι,δεν έχουμε νόμισμα να υποτιμήσουμε...

[pournaras]

Από την βικιπαιδεια:

 

Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην αλιεία, που αποφέρει το 60% των εσόδων από εξαγωγές και απασχολεί το 8% του εργατικού δυναμικού. Η Ισλανδία δεν έχει κάποιο άλλο φυσικό πόρο πέρα από ψάρια και άφθονη υδροηλεκτρική και γεωθερμική ενέργεια. Για αυτόν τον λόγο η οικονομία της είναι ευάλωτη στις μεταβολές των διεθνών τιμών των ψαριών και των προϊόντων επεξεργασίας τους. Η μόνη επεξεργασία πρώτων υλών που γίνεται στη χώρα είναι αυτή του τσιμέντου. Τα περισσότερα κτήρια είναι από αυτό το υλικό και το (ακριβό) ξύλο χρησιμοποιείται σπάνια. Η εξάρτηση της οικονομίας από την αλιεία είναι ο βασικός λόγος αποθάρρυνσης των Ισλανδών από το ενδεχόμενο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ανησυχία ότι με τις ρυθμίσεις που θα επιβληθούν από την Ε.Ε. η χώρα θα χάσει τον έλεγχο στη διαχείριση των αλιευτικών πρώτων υλών της.[15]

 

Είναι αυτόνομη ενεργειακά αλλά η οικονομία της είναι τα ψάρια και η κονσερβοποίηση.

 

το παράδειγμα της Ισλανδίας είναι η αντίδραση του λαού,η τιμωρία των πολιτικών που οδήγησαν την χώρα στο ΔΝΤ,το γεγονός ότι δεν πτοήθηκαν από τις απειλές,το ότι μικρή χώρα είπε όχι στα θηρία και νίκησε.Γι'αυτό δεν ακούμε τίποτε για την Ισλανδία.Ηταν παράδειγμα προς μίμηση.

Την σύγκριση με χώρες την ξεκίνησαν οι πολιτικοί και οι εταίροι-είχαν τους λόγους τους.Η κρίση είναι χρηματοπιστωτική,για όλους.Την διαχείριση συζητάμε αυτή που οι πολιτικοί δεν έκαναν και προσπαθεί ο λαός να τους αναγκάσει να κάνουν.

Η Ισλανδία τα κατάφερε,γιατί όχι κι εμείς.Δεν πρέπει να υποκύπτουμε στον φόβο που σπέρνουν.Τώρα λένε για παραπομπή στο ευρωδικαστήριο -η φαρέτρα τους άδειασε πια.

 

Δεκτα ολα, απλα οταν λεω για συγκρισεις, εδω φαινεται καταφορα. Η ισλανδια ειχε παντα δικο της νομισμα και προεβη σε υποτιμηση, και διαφορα αλλα, καθως και ειχε και τα @@ οπως λεει ο gtroza ο προεδρος τους να κανει αυτα που εκανε. α δανεια της δεν ειπε ποτε οτι δε θα τα πληρωσει, απλα επαιξε το εσωτερικο της παιγνιδι, οντας ηδη σε μια φαση δικου της νομισματος και υποτιμησεων. Στο ελαδισταν αντιθετα, δεν ειναι το προβλημα αν θα παμε στη δραχμη η οχι, αν θα κανουμε υποτιμηση η οχι. Το προβλημα ειναι οτι βγαινει ο καθε πολιτικος και μιλα για καταγγελια των δανειων λες και δεν τα πηραμε.

Αλλο λοιπον ειναι να πεις "δεν αντεχουμε αλλο την πιεση του ευρω, θελουμε να βγουμε, αλλα επειδη εχουμε το κουτελο μας καθαρο, αναγνωριζουμε το χρεος μας και θα το ξεπληρωσουμε, ειτε σε ευρω ειτε σε κινεζικα δολλαρια", οποτε θα εχεις και τις αγορες ανοικτες, και τους δανειστες να σου ξαναδανεισουν κλπ. κι αλλο να λες "θα παω σε αλλο νομισμα και παραλληλα παυω να σας ξεχρεωνω διοτι δεν αναγνωριζω το χρεος μας, εμεις δεν πηραμε ποτε τετοια δανεια, ολα ηταν ψεμματα, ο μπατλερ ηταν ο δολοφονος", οποτε ολοι σου γυρνανε την πλατη και κοβονται ολα.

[μαφαλντα]

Οι Ισλανδοί αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη των τραπεζών.Ακόμα κι όταν τους είπαν εντάξει θα πληρώσετε ένα μέρος πάλι αρνήθηκαν.

 

Με ενοχλεί η λέξη ελλαδιστάν.Με λάθη,παραλείψεις,γκρίνια,φασαρία,ενοχές,έτσι πορευτήκαμε αλλά το να υποτιμούμε την χώρα είναι λάθος και πολύ κακόγουστο.

[Cossutius.]

 

 

Με ενοχλεί η λέξη ελλαδιστάν.Με λάθη,παραλείψεις,γκρίνια,φασαρία,ενοχές,έτσι πορευτήκαμε αλλά το να υποτιμούμε την χώρα είναι λάθος και πολύ κακόγουστο.

Eίναι μόδα. Το ακούω όλο και συχνότερα.

 

Μου θυμιζει το γνωστό χαζό επιχείρημα των ίδιων ανθρώπων "ολες οι καφετέριες ειναι γεμάτες άρα καλά μας κάνουν να μάθουμε"...

[papahlamidas]

Eίναι μόδα. Το ακούω όλο και συχνότερα.

 

Μου θυμιζει το γνωστό χαζό επιχείρημα των ίδιων ανθρώπων "ολες οι καφετέριες ειναι γεμάτες άρα καλά μας κάνουν να μάθουμε"...

 

Τα λένε συνήθως άνθρωποι που ακόμα έχουν δουλειά...

Όπως πήγα πρόσφατα σε μια συνέντευξη και της έκανε τεράστια εντύπωση γιατί όλοι είχαμε 1 χρόνο το λιγότερο ανεργία.

Όσοι είναι έξω από τον χορό λένε ότι θέλουν.

[Cossutius.]

Τα λένε συνήθως άνθρωποι που ακόμα έχουν δουλειά...

Όπως πήγα πρόσφατα σε μια συνέντευξη και της έκανε τεράστια εντύπωση γιατί όλοι είχαμε 1 χρόνο το λιγότερο ανεργία.

Όσοι είναι έξω από τον χορό λένε ότι θέλουν.

Βασικά το λένε συνήθως άνθρωποι που ειναι ακόμα βολεμένοι. Το να έχεις δουλειά δε λέει τίποτε. Το να έχεις γονείς να σπρώχνουν είναι αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι βολεμένος (σαφως δεν ισχύει για όλους και ούτε ειναι κακό να δέχεται βοηθεια. Απλά ειναι τουλάχιστον χαζό να κατηγορούμε για όλα την Ελλάδα και τους άλλους, επειδή είτε δε παραδεχόμαστε τις δικές μας ευθύνες είτε θέλουμε να πιστεύουμε οτι όλοι ειναι το ίδιο με εμάς. Ε λοιπόν δεν ειναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχει κόσμος που ουδέποτε έφταιξε για τη σημερινή κατάσταση, πράγμα που θα το υπερασπίζομαι σε όλη μου τη ζωή για πολλούς και διάφορους λόγους. Εχω τοποθετηθεί στο παρελθόν. Είναι τουλάχιστον προσβλητικό να ακούει τη λέξη "ο Ελληνάρας" και να πρέπει να τη δεχτεί κάποιος που ηταν πάντα όσο νόμιμος θα μπορούσε να ειναι.)

[pournaras]

Απ'ολα τα παραπανω ειμαι...

 

(μπορουμε τωρα να πιαστουμε απο μια λεξη και να παιξουμε αλλες 15 σελιδες για ελληναραδες, ελλαδισταν, αρχαιο πνευμα αθανατο κλπ κλπ).

 

Μισό δισ. ευρώ έκρυβαν 180 φορολογούμενοι

 

Και μας φταιει μετα το οτι το λεμε ελλαδισταν...

[Porg]

(Όποιος έχει όρεξη να διαβάσει και τα σχόλια απο κάτω)

http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=3065450&nid=1519136

 

Ποιος είπε ότι ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις; Στην δική μας περίπτωση, ο δρόμος για την δραχμή είναι γεμάτος με προθέσεις άκρως κερδοσκοπικές. Η «συμμορία της δραχμής» δεν είναι μία ιστορία που θα την διηγούμαστε στα παιδιά μας, όπως κάνουμε με τον Ρομπέν των Δασών ή την κοιμωμένη βασιλοπούλα. Ο εφιάλτης είναι ίσως πιο κοντά για να αποδώσουμε τα δρώμενα...

 

Η συμμορία της δραχμής είναι μία πολυσυλλεκτική παρέα. Είναι άγνωστο αν διαθέτει ένα ενιαίο διευθυντικό κέντρο. Το σίγουρο είναι ότι οι ετερόκλητες δυνάμεις που αγωνίζονται καθημερινά για να μας στείλουν στην Κόλαση, συναντούν μικρές δυνάμεις αντίστασης. Δεν υπάρχουν πολιτοφύλακες για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα μιας συντεταγμένης πολιτείας. Γι΄ αυτό και οι συμμορίες κάνουν πάρτι...

 

Ποιοι είναι αυτοί που συμπεριφέρονται ως κοινοί πλιατσικολόγοι; Κρατικοδίαιτοι «επιχειρηματίες» που θέλουν να συνεχιστεί η Οθωμανικού τύπου οργάνωση του ελληνικού κράτους, χρεοκοπημένοι που θα ήθελαν να δουν να χάνονται τα χρέη τους μέσα σε έναν γενικό χαμό, αθεράπευτοι νοσταλγοί των σοβιέτ που βλέπουν την Ευρώπη ως τον μεγαλύτερο ιδεολογικό τους εχθρό, επικίνδυνοι εθνικιστικοί κύκλοι που ονειρεύονται την προσέγγιση της ορθόδοξης Ελλάδας με την «μαμά Ρωσία».

 

Όλα αυτά θα ήταν αδιανόητα αν η κρίση δεν είχε δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για ένα «ατύχημα». Τα συμφέροντα είναι πολλά και αντικρουόμενα. Υπάρχουν διεθνείς κερδοσκόποι που έχουν ποντάρει στην κατάρρευση της ευρωζώνης και ευνοούν τα πιο ακραία σενάρια. Πιθανότατα χρηματοδοτούν και τις πλέον ακραίες φωνές, αλλά αυτό δεν θα μπορέσουμε να το αποδείξουμε...

 

Ταυτόχρονα, όμως, έχουν έρθει στο προσκήνιο κι άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχουν έρθει σε αυτό τον κόσμο για να εκτελέσουν μία ιστορική μεσσιανική αποστολή. Στην Ελλάδα της κρίσης και των ακροτήτων που δημιουργεί αυτή, ευνοείται η καλλιέργεια απόψεων που γειτνιάζουν επικίνδυνα με τα όρια επιστημών όπως η ψυχιατρική. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί κι άλλες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, με ολέθριες κάθε φορά συνέπειες για τους λαούς.

 

Τι μπορεί να βγει μέσα από αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ; Σίγουρα όχι κάτι καλό. Όταν πετάς μία βόμβα δεν μπορείς να περιμένεις ότι αντί για θάνατο θα σκορπίσεις την ελπίδα. Μόνο ένας παρανοϊκός θα πίστευε κάτι τέτοιο.

 

Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν σήμερα δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν το μοιραίο. Να εκτροχιάσουν αυτό το δρομολόγιο της ιστορίας και να μην γίνει έτσι πραγματικότητα η επόμενη διαφαινόμενη στάση με μία Ελλάδα έξω από το πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της Ευρώπης.

 

Όχι, μην αναζητάτε την λύση οπωσδήποτε σε αυτές τις εκλογές. Αλλά στις δυνάμεις που συναντάτε καθημερινά μέσα στην κοινωνία. Το κακό είναι ότι έχουμε μεγαλώσει μέσα σε έναν κόσμο δομημένο από τις αρχές της βοήθειας Μάρσαλ και βλέποντας ταινίες που οι καλοί λευκοί σωζόντουσαν στο τέλος με την έλευση του ιππικού.

 

Ο ποιητής της αρχαιότητας μπορούσε να αναζητήσει την λύση στον από μηχανής Θεό. Ο «συγγραφέας» του σύγχρονου δράματός μας έχει μάλλον πάρει διαζύγιο με τα θεία. Αλλιώς θα μας είχε ήδη λυπηθεί...

 

Θανάσης Μαυρίδης