Ανέκδοτα - Ένας τύπος παίρνει κάθε πρωί το λεωφορείο...

[leftermann]

ή ακόμα, "τριαντατρία τρακτεράκια τράκαραν"...

[athlios]

Ρε τι παπαΡιες λέτε Ρε.

[linkin]

Γιατι οχι "Μια τιγρεις με τρια τιγρακια" ?Αν και αυτο παιζει να μην μπορει να το πει για αλλους λογους.

[Επισκέπτης]

-------------

Κάποιος τοποθέτησε ύπουλα στο ψυγείο τούρτα

σοκολατίνα. Θα λύσω το μυστήριο κάνοντας αυτοψία στον τόπο του

εγκλήματος. CSI Μιαμ μιάμι

 

---------------

Πελάτης:-Το φαγητό ήταν υπέροχο.Πείτε ενα καλό λόγο στον σεφ

Σερβιτόρος:-Μπά-μπη είσαι κaυλα σήμερα

 

Μου άρεσαν ΠΑΡΑ πολύ, όμως, φίλε!

[hackerW32]

Σε ευχαριστώ φίλτατε συforumιτη.

[linkin]

Σε ευχαριστώ φίλτατε συforumιτη.

 

hacker ασε τα σαλια και βαλε κανενα videακι απο ''τα παλια τα καλα'', να γουσταρουμε εμεις οι οπαδοι σου.

 

Btw,με αυτη την φωτο στο avatar που εχεις τωρα τελευταια,εχεις τρελανει ολο τον γυναικειο πληθυσμο του Καναδα....

[Socratis_g]

 

Είναι
λοιπόν αυτή η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο

νοσοκομείο με κρίσεις. Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται

καλύτερα,  κ.ο.κ. Παρόλα αυτά, αυτή είναι στο πλευρό του κάθε μέρα,

κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον

κοίταζε ξαπλωμένο

στο κρεβάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της

ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:

"Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες

στιγμές.... Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με

παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με

υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε

το σπίτι,

ήσουν πάντα μαζί μου... Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε, είσαι

συνεχώς στο πλευρό μου... Λοιπόν ξέρεις κάτι;

"Τι αγάπη μου;" τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.

"Τελικά
είσαι και πολύ γρουσούζα!!"

 

[άδικος]

Γιατι οχι "Μια τιγρεις με τρια τιγρακια" ?Αν και αυτο παιζει να μην μπορει να το πει για αλλους λογους.

Εννοείς τρεις κίτρινες... με κίτρινα...

[hackerW32]

επισης και το "

" παιζει. Επεξ/σία 19 Φεβρουαρίου 2013 από hackerW32

[Mrcommander]

Ένας πωλητής σε εκτός έδρας ταξίδι, πτώμα και με άσχημη διάθεση μπαίνει
σε ένα μοτέλ της Εθνικής και ζητάει από τον ρεσεψιονίστα ένα δωμάτιο με
ιδιωτικό μπάνιο.

Ο ρεσεψιονίστας γνέφει καταφατικά και δίνει στον πωλητή ένα κλειδί για
το δωμάτιο 8 και το διπλανό μπάνιο, του εύχεται καληνύχτα και του δίνει
ένα μενού πρωινού για την επομένη.

Ο άντρας μπαίνει με βαριά βήματα στο δωμάτιο, πετάει τα πράγματά του,
αρπάζει μια πετσέτα και κατευθύνεται στο μπάνιο για ένα παρατεταμένο,
χαλαρωτικό μπάνιο. Μόλις φτάνει στο μπάνιο, βρίσκει μια πανέμορφη ξανθιά
μέσα στο μπάνιο.

-Με συγχωρείς αλλά αυτό είναι το μπάνιο ΜΟΥ, είναι για αποκλειστική χρήση!

-Συγνώμη αλλά ο ρεσεψιονίστας μου έδωσε το κλειδί γι΄ αυτό το μπάνιο, απαντάει η ξανθιά.


Κοιτάζονται για λίγη ώρα και μετά την άβολη σιωπή, της λέει.
 

 

-Δεν είσαι καθόλου άσχημη, (με μια λάμψη στο μάτι.)

 

-Ούτε εσύ, του απαντάει με ενδιαφέρον.

-Γ@-ιέσαι; ρωτάει ο άντρας.

 

-ΝΑΙ απαντάει εκείνη.

-Τότε άντε και γ@--σου αυτό είναι το μπάνιο ΜΟΥ!

 

 

 

 

 

[pantelisdim]

Ο Μπόμπος με τον πατέρα του, είχαν πάει βόλτα στην πόλη. Ο Μπόμπος, ήταν μικρός και ρωτούσε συνέχεια τον μπαμπά του για τα διάφορα που έβλεπε.
- Μπαμπά, τί είναι αυτό;
- Νοσοκομείο είναι παιδί μου, του απαντούσε ο μπαμπάς του.
- Μπαμπά, τί είναι εκείνο;
- Σχολείο, είναι παιδί μου.
Κάποια στιγμή, πέρασαν και από ένα οίκο ανοχής.
- Μπαμπά τί είναι αυτό; ρωτάει ο μικρός.
- Αυτό, είναι το σπίτι που ευφραίνονται.
Την άλλη μέρα ο Μπόμπος το σκάει από το σπίτι του και πάει στον οίκο ανοχής. Μπαίνει μέσα και λέει:
- Ήρθα να ευφρανθώ!!
- Όχι, είσαι μικρός του απαντάει η υπάλληλος.
- Όχι δεν φεύγω, λέει ο Μπόμπος.
- Καλά, του λέει αυτή, θέλεις μια φέτα με μέλι;
- Θέλω, λέει αυτός και την τρώει.
- Άλλη θες;
- Θέλω!!
- Τρίτη θέλεις;;
- Θέλω, λέει ο Μπόμπος όμως δεν μπόρεσε να την φάει και γλύφει μόνο το μέλι.Στο μεταξύ ο πατέρας του είχε τρελαθεί να τον ψάχνει. Στο τέλος τον βρίσκει έξω από τον οίκο ανοχής.
- Μπόμπο!! Τι έκανες εκεί μέσα;;
Και ο Μπόμπος:
- Πατέρα, τις δύο τις κατάφερα! Την τρίτη… της πάτησα ένα γλύψιμο!!!

[dimitrisOS]

Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα θα βρω ένα κορίτσι.
Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου πάθος, κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για ζωή.

Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία κατάσταση εκρηκτική . Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα.

Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.

Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα κορίτσι με πιο εφικτούς στόχους στη ζωή του.

Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ..... την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα. .

Τώρα στα 40, είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για μια ξανθιά με μεγάλα β*ζιά...!!!

[yannis27gr]

Μόνο οι παντρεμένοι μπορούν να συλλάβουν τη μεγαλοσύνη του άνωθεν ανεκδότου 

 

Κάντε Like οι ισόβια καταδικασμένοι να μετρηθούμε

Επεξ/σία 19 Φεβρουαρίου 2013 από yannis27gr

[stratigos24]

Ενα αρκετα παλιο που θυμηθηκα, δεν ξερω αν εχει ξανα ειπωθει:

 

Προχωραει ο τοτος με τον πατερα του στο δρομο πηγαινοντας προς το σπιτι. Καποια στιγμη βλεπει ο τοτος ενα γαιδαρο που του ειχε βγει το ''ματζαφλαρι'' του εξω. Ρωταει λοιπον αμεσως τον πατερα του δειχνοντας το: ''Μπαμπα - μπαμπα, τι ειναι αυτο?'' Χωρις να ξερει τι να του που εκεινος, λεει κομπιασμενα: ''Εεε, αυτο, αυτο ειναι οτι να'ναι'' αλλαζοντας βλεμα και κανοντας το βημα του πιο γρηγορο για να το περασει στο ντουκου. Την αλλη μερα ο τοτος, βγαινει με τη μανα του βολτα και γυριζοντας προς το σπιτι, να σου παλι ο γαιδαρος με το ''ματζαφλαρι'' του απο εξω. ''Μαμα, μαμα κοιτα! Αυτο μου ειπε ο μπαμπας οτι ειναι, οτι να'ναι''....και λεει η μανα του:

 

Το δικο του ειναι οτι να'ναι, αυτο ειναι οτι πρεπει!

[LRoi]

Ο Γιωρίκας φεύγει από τον Πόντο και πάει στην Ιταλία, όπου καταφέρνει να προσληφθεί στο Βατικανό και να γίνει από τούς πιο έμπιστους τού Πάπα.
Μία Παρασκευή ο Ποντίφικας ασθενεί βαριά, οπότε αρχίζει η πιάτσα να βοά ότι είναι θέμα ωρών να πεθάνει. Τα γραφεία στοιχημάτων δραστηριοποιούνται και δίνουν απόδοση 1,05 ότι θα φύγει από τη ζωή το Σάββατο, 1,50 ότι θα αντέξει και θα αποδημήσει εις Κύριον την Κυριακή και 100 απόδοση ότι θα αντέξει μέχρι τη Δευτέρα.
Εν τέλει πεθαίνει τις πρώτες ώρες τού Σαββάτου, αλλά οι καρδινάλιοι αποφασίζουν -για λόγους διασφάλισης μίας σχετικής ηρεμίας τού ποίμνιου- να προβούν σε ανακοίνωση τού θανάτου του τη Δευτέρα.
Το μαθαίνει ο Γιωρίκας και τηλεφωνεί ακαριαία στον Κωστίκα, στο χωριό.
«Κωστίκα…», τού λέει, «πούλα την οικογενειακή μας περιουσία και παίξε όλα τα λεφτά ότι ο Πάπας θα πεθάνει τη Δευτέρα…».
«Μα τι λες;», αντιδράει ο Κωστίκας. «Είσαι σίγουρος;».
«Ναι ρε, σού λέω…», τον προστάζει ο Γιωρίκας. «Πούλα ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, και παίξε όλα τα φράγκα σ’ αυτό που σού είπα…».
Όντως, ο θάνατος τού Πάπα ανακοινώνεται τη Δευτέρα και ο Γιωρίκας σπεύδει τρισευτυχισμένος στο χωριό· όμως ο Κωστίκας δεν είναι πουθενά. Τον ψάχνει από ’δώ, τον ψάχνει από ’κεί, και εν τέλει μαθαίνει πως έχει πάει στην κορυφή τού βουνού και κάθεται μπροστά στον γκρεμό.
Πάει, λοιπόν, και πράγματι τον βρίσκει στην άκρη ενός φαραγγιού, με ύφος περίλυπο, με τα ρούχα σκισμένα και αξύριστο.
- Τι έγινε, ρε ******; Γιατί είσαι έτσι; Δεν έπαιξες το στοίχημα που σού είπα;
- Το έπαιξα, ρε Γιωρίκα…
- Και τότε γιατί είσαι σαν κλαμένο *****;

- Να…, έχασα την Τσέλσι…