Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 376
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

 

 

Ο στόχος είναι η μελέτη από ποιους, η εκπαίδευση ποιων ακριβώς και κυρίως με ποιον τρόπο και για ποιο λόγο; Μελέτη από τους ιδιοκτήτες τού ζωολογικού κήπου - οι οποίοι, ως γνωστόν, είναι τουλάχιστον κτηνίατροι και όχι απλώς επιχειρηματίες... - και εκπαίδευση τους, ώστε να μάθουν να κάνουν τι ακριβώς; Ή μήπως, με τον όρο «εκπαίδευση», αναφέρεσαι στην απόκτηση εγκυκλοπαιδικών γνώσεων από το κοινό γύρω από τα άγρια ζώα, την οποία δε μπορούν να λάβουν π.χ. διαβάζοντας;

 

Μήπως εγώ δεν έχω καταλάβει σωστά τόση ώρα και εδώ δεν αναφερόμαστε σε άγρια ζώα, που ζουν έγκλειστα σε πάρκα ψυχαγωγίας ανθρώπων που πληρώνουν εισιτήριο για να τα δουν από κοντά, σε χώρους πολύ μικρότερους και συνθήκες οι οποίες απέχουν ένα χάος από εκείνες στις οποίες η φύση τα προορίζει να ζουν, αλλά σε ...πειραματόζωα εργαστηρίων και ...ερευνητικά κέντρα;

 

Διότι, εφόσον δεν έχω καταλάβει σωστά το παραπάνω, έχω σχηματίσει και λάθος εικόνα στο μυαλό μου, θεωρώντας ότι ο στόχος τής ύπαρξης ζωολογικών κήπων είναι οι ...εισπράξεις και ο λόγος που υφίστανται είναι απλά διότι οι άνθρωποι ...μπορούν να το κάνουν! 

 

 

 

Συμφωνώ σε όλα τα υπόλοιπα που γράφεις. Στέκομαι όμως στο παραπάνω quote και ιδιαίτερα στα bold, επειδή -έτσι όπως το βλέπω εγώ το πράμα τουλάχιστον- τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα μπορούν λίγο πολύ να χρησιμοποιηθούν και κατά της νεκροψίας του ζώου μπροστά σε πιτσιρίκια.

 

Για να ξηγιέμαι, δε θεωρώ παράλογα τα όσα έγιναν στην Κοπεγχάγη (πλην της live νεκροψίας), άσε που κάτι δήθεν φιλόζωοι, vegans και λοιποί ονειροπαρμένοι υποκριτές μου κάθονται στο λαιμό.

 

Σε καμία περίπτωση όμως δε δέχομαι ότι το άνοιγμα ενός ζώου μπροστά σε πιτσιρίκια για "εκπαιδευτικούς λόγους" είναι νορμάλ διαδικασία. Στο 2014 ζούμε, υπάρχουνε βιβλία ανατομίας, υπάρχουνε υπολογιστές, υπάρχει η wikipedia στην τελική

 

Όπως δε θεωρώ και φυσιολογικό ένα μάθημα βιολογίας σε σχολείο, να περιλαμβάνει ως μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας το άνοιγμα ξέρω 'γω βατραχιών από τους μαθητές.

 

Δε λέω πως το παιδί πρέπει να παραμυθιάζεται, πιστεύοντας πως ζει σ' ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, όπου τα λουκάνικα φυτρώνουν στα λιβάδια.

 

Αλλά με ενοχλεί το ενδεχόμενο πως σε ένα παιδί μπορεί να περάσει η αντίληψη, ότι το άψυχο σώμα ενός ζώου δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα αντικείμενο. Στο παράδειγμά σου με το χασάπικο η φάση είναι διαφορετική. Εκεί αν μη τι άλλο το νεκρό ζώο προορίζεται για τροφή, δε θα καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων μετά το μάθημα.

 

 

 

Θα χρησιμοποιήσω ένα διαφορετικό παράδειγμα, με το οποίο φαντάζομαι όλοι μπορούμε να ταυτιστούμε: Ως πιτσιρικάδες φαντάζομαι όλοι χαζέψαμε playboy ή είδαμε τσοντούλες στα κρυφά. Δεν κάναμε κάτι κακό, τα ένστικτά μας ακολουθούσαμε.

 

Αλλά αν μας δείχνανε ξέρω 'γω τσόντες στο σχολείο ως μέρος μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, μπορεί να καταλήγαμε με άλλη νοοτροπία. 

 

Το point μου είναι ότι ένα παιδί κάποια πράγματα πρέπει να τα μάθει μόνο του και σταδιακά. Αν τα ίδια πράγματα του τα περάσεις μέσω του σχολείου, δε χτυπάς απαραιτήτως τα ταμπού και την αμάθεια. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να κάνεις το μαθητή αναίσθητο ως ένα βαθμό γύρω από κάποιες πτυχές της ανθρώπινης ζωής.

 

 

Δημοσ.

Ναι, θα μάθεις ανατομία και να κάνεις νεκροψίες/εγχειρήσεις διαβάζοτας βιβλία και βλέποντας τηλεόραση, τ'ακούσαμε και αυτό...

 

Το βάρβαρο παιδί της Κοπεγχάγης θα περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του κάνοντας εξορμήσεις στα δάση τους, καθαρίζοντας ψάρια με τη μητέρα του, θα έχει μια συλλογή από πεταλούδες/σκαθάρια και αντίστοιχες γνώσεις, έχει παρακολουθήσει και σπάνιο τεμαχισμό καμηλοπάρδαλης. Όταν πάρει το πτυχίο του, θα έχει και όλη αυτή την πρακτική εμπειρία.

 

Meanwhile in Athens, ο φοιτητής θα μπεί στο insomnia για να ρωτήσει ποιά σχολή να επιλέξει, αν μετράει ο βαθμός πτυχίου, και θα κλαίγεται επειδή οι κακές εταιρείες δεν δέχονται να τον εκπαιδεύσουν. Και όλα αυτά με απαίσια ορθογραφία και έκφραση βεβαίως βεβαίως.

Δημοσ.

Ναι, θα μάθεις ανατομία και να κάνεις νεκροψίες/εγχειρήσεις διαβάζοτας βιβλία και βλέποντας τηλεόραση, τ'ακούσαμε και αυτό...

 

Κάτσε ρε man, δε μίλησα για φοιτητές Ιατρικής αλλά για πιτσιρίκια Δημοτικού/Γυμνασίου. Τι παραπάνω δηλαδή θα τους προσφέρει η live διαδικασία από τη μελέτη ενός τρισδιάστατου και ενδεχομένως διαδραστικού μοντέλου; 

 

Δηλαδή αν το πάμε έτσι, δε μπορεί να γίνει κάποιος χειρούργος, αν δεν έχει προηγουμένως πετσοκόψει μερικά βατράχια στα 10-15 του χρόνια;

 

 

Το βάρβαρο παιδί της Κοπεγχάγης θα περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του κάνοντας εξορμήσεις στα δάση τους, καθαρίζοντας ψάρια με τη μητέρα του, θα έχει μια συλλογή από πεταλούδες/σκαθάρια και αντίστοιχες γνώσεις, έχει παρακολουθήσει και σπάνιο τεμαχισμό καμηλοπάρδαλης. Όταν πάρει το πτυχίο του, θα έχει και όλη αυτή την πρακτική εμπειρία.

 

Αν πάρει πτυχίο ξέρω 'γω Ηλεκτρολόγου, τι παραπάνω θα του έχει προσφέρει το γεγονός ότι παρακολούθησε το σπάνιο αυτό τεμαχισμό καμηλοπάρδαλης; 

 

Αν πάρει πτυχίο Ιατρικής/Κτηνιατρικής, υποθέτω θα έχει ούτως ή άλλως δει αρκετά αντίστοιχα σκηνικά κατά την ενήλικη ζωή του.

 

Για το ότι καθαρίζει ψάρια με τη μάνα του, ισχύει για μένα ότι και για την περίπτωση της βόλτας από το χασάπικο. 

 

 

Meanwhile in Athens, ο φοιτητής θα μπεί στο insomnia για να ρωτήσει ποιά σχολή να επιλέξει, αν μετράει ο βαθμός πτυχίου, και θα κλαίγεται επειδή οι κακές εταιρείες δεν δέχονται να τον εκπαιδεύσουν. Και όλα αυτά με απαίσια ορθογραφία και έκφραση βεβαίως βεβαίως.   

 

Και τα παραπάνω οφείλονται στο ότι τα ελληνόπουλα δεν έχουν παρακολουθήσει αρκετές νεκροψίες; 

  • Like 1
Δημοσ.

Κάτσε ρε man, δε μίλησα για φοιτητές Ιατρικής αλλά για πιτσιρίκια Δημοτικού/Γυμνασίου. Τι παραπάνω δηλαδή θα τους προσφέρει η live διαδικασία από τη μελέτη ενός τρισδιάστατου και ενδεχομένως διαδραστικού μοντέλου; 

 

Δηλαδή αν το πάμε έτσι, δε μπορεί να γίνει κάποιος χειρούργος, αν δεν έχει προηγουμένως πετσοκόψει μερικά βατράχια στα 10-15 του χρόνια;

 

 

 

Αν πάρει πτυχίο ξέρω 'γω Ηλεκτρολόγου, τι παραπάνω θα του έχει προσφέρει το γεγονός ότι παρακολούθησε το σπάνιο αυτό τεμαχισμό καμηλοπάρδαλης; 

 

Αν πάρει πτυχίο Ιατρικής/Κτηνιατρικής, υποθέτω θα έχει ούτως ή άλλως δει αρκετά αντίστοιχα σκηνικά κατά την ενήλικη ζωή του.

 

Για το ότι καθαρίζει ψάρια με τη μάνα του, ισχύει για μένα ότι και για την περίπτωση της βόλτας από το χασάπικο. 

 

 

 

Και τα παραπάνω οφείλονται στο ότι τα ελληνόπουλα δεν έχουν παρακολουθήσει αρκετές νεκροψίες;

Οι παραπάνω γνώσεις και εμπειρίες που αποκτά το παιδί αυξάνουν το πνευματικό του επίπεδο. Για τον ίδιο λόγο μαθαίνουμε ιστορία κτλ στα παιδιά που δεν τους αρέσει η ιστορία και τα οποία δεν πρόκειται να δουλέψουν ποτέ σε θέση που απαιτεί γνώσεις ιστορίας.

 

Η live διαδίκασία προστίθεται στις υπόλοιπες διαδικασίες και εμπειρίες του παιδιού. Από μόνη της δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω, όμως σου εγγυώμαι πως για τα παιδια στα οποία επιτρέπεται να την παρακολουθήσουν δεν είναι μεμονωμένο συμβάν. Η ανάπτυξή τους είναι πολύπλευρη, σε αντίθεση με τν ελληνική.

 

Κάποιος μπορεί να γίνει χειρουργός χωρίς να πετσοκόψει τίποτα, θα είναι όμως ισάξιος με κάποιον που έχει πίσω του εμπειρίες μιας ζωής; Κατ'αναλογία, γίνεται να είναι κάποιος τεχνικός υπολογιστών αν δεν έχει ασχοληθεί ποτέ του με την τεχνολογία; Γίνεται, αλλά...

  • Like 1
Δημοσ.

 

 

Συμφωνώ σε όλα τα υπόλοιπα που γράφεις. Στέκομαι όμως στο παραπάνω quote και ιδιαίτερα στα bold, επειδή -έτσι όπως το βλέπω εγώ το πράμα τουλάχιστον- τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα μπορούν λίγο πολύ να χρησιμοποιηθούν και κατά της νεκροψίας του ζώου μπροστά σε πιτσιρίκια.

 

Για να ξηγιέμαι, δε θεωρώ παράλογα τα όσα έγιναν στην Κοπεγχάγη (πλην της live νεκροψίας), άσε που κάτι δήθεν φιλόζωοι, vegans και λοιποί ονειροπαρμένοι υποκριτές μου κάθονται στο λαιμό.

 

Σε καμία περίπτωση όμως δε δέχομαι ότι το άνοιγμα ενός ζώου μπροστά σε πιτσιρίκια για "εκπαιδευτικούς λόγους" είναι νορμάλ διαδικασία. Στο 2014 ζούμε, υπάρχουνε βιβλία ανατομίας, υπάρχουνε υπολογιστές, υπάρχει η wikipedia στην τελική

 

Όπως δε θεωρώ και φυσιολογικό ένα μάθημα βιολογίας σε σχολείο, να περιλαμβάνει ως μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας το άνοιγμα ξέρω 'γω βατραχιών από τους μαθητές.

 

Δε λέω πως το παιδί πρέπει να παραμυθιάζεται, πιστεύοντας πως ζει σ' ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, όπου τα λουκάνικα φυτρώνουν στα λιβάδια.

 

 

 

Ίσως έδωσα εσφαλμένη εντύπωση, αλλά στο bold τμήμα τού post μου, το οποίο κυρίως σχολίασες, δε λέω κάτι διαφορετικό απ' αυτό που λες εσύ. Ίσα-ίσα, αυτό που υποστηρίζω είναι ακριβώς το ίδιο: Ότι δεν υφίσταται οποιασδήποτε μορφής εκπαιδευτική σκοπιμότητα, είτε στη συγκεκριμένη κίνηση του τεμαχισμού ενός ζώου ενώπιον κοινού (είτε παιδιών, είτε ενήλικων ατόμων), είτε γενικότερα στη «φιλοσοφία» των ζωολογικών κήπων. Επιχειρήσεις είναι, με καθαρά εισπρακτικό χαρακτήρα και η όποια «εκπαίδευση» διατείνονται ότι παρέχουν, είναι απολύτως εφικτό να επιτευχθεί με χίλιους δυο άλλους τρόπους, οι οποίοι δεν προϋποθέτουν την αιχμαλωσία άγριων ζώων.

 

Δεν υποστήριξα κάπου ότι δέχομαι ως σωστή την αιτιολόγηση τής εν λόγω κίνησης από τους υπεύθυνους. Απλώς, ως κίνηση, δε μού φαίνεται και τόσο ακραία, ούτε θεωρώ λογικό να «ταρακουνήσει» έναν πιτσιρικά, τού οποίου το μυαλό, οι γονείς του δεν το φουσκώνουν με παραμύθια, προκειμένου να τον «προστατεύσουν». Για 'μένα το λάθος ξεκινά από την ίδια την ύπαρξη των ζωολογικών κήπων, καθώς και όλων των παρεμφερών εγκαταστάσεων και θεωρώ ότι αυτό είναι το βασικό που πρέπει να περνά στο μυαλό ενός παιδιού: Ότι το να στερείς από ένα άγριο ζώο το φυσικό του περιβάλλον, κρατώντας το αιχμάλωτο, είναι τόσο ανώμαλη κατάσταση, όσο και το να αφήνεις ένα ψάρι έξω απ' το νερό.

 

Την πρώτη φορά που είδα από κοντά να σφάζουν οικόσιτο ζώο (γουρούνι), ήμουν σε ηλικία 8 ετών και ήδη γνώριζα ότι τα γουρούνια οι άνθρωποι τα τρώνε - ακριβώς όπως και τα λιοντάρια τρώνε άλλα ζώα - χωρίς να έχω καμία αμφιβολία για το ότι πρώτα τα ...σκοτώνουν, για το ότι δεν τα ...καταπίνουν ολόκληρα αλλά τα τεμαχίζουν, ή για το ότι κατά τη διαδικασία τρέχει αίμα! Δε μού προκάλεσε κάποια διαταραχή το όλο σκηνικό. Πιθανότατα να ήμουν πιο «σκληρός» πιτσιρικάς από το μέσο όρο, οπότε δεν αποκλείω το ενδεχόμενο κάποια άλλα παιδιά να πάθαιναν ...ταράκουλο μπροστά σε ανάλογο σκηνικό. Ως εξ ίσου πιθανή αιτία τής ...αναισθησίας μου όμως, αξιολογώ και το γεγονός ότι, την περίοδο κατά την οποία «διαμόρφωνα χαρακτήρα», αυτοί που είχαν αναλάβει το συγκεκριμένο ρόλο, δε μού έλεγαν μπαρούφες, δε μού έκρυψαν το ότι ο κόσμος γύρω μου, εκτός από ανθισμένα λουλουδάκια και πουλάκια που τιτιβίζουν ευτυχισμένα, έχει και βία και αίμα και δε μου παρουσίασαν αυτή την πραγματικότητα ως άγρια και τρομακτική, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος μιας φυσικής διαδικασίας. Το είπα και πριν: That's life!

 

Στο παράδειγμά σου με το χασάπικο η φάση είναι διαφορετική. Εκεί αν μη τι άλλο το νεκρό ζώο προορίζεται για τροφή, δε θα καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων μετά το μάθημα.

 

 

Μα και στην περίπτωση τής καμηλοπάρδαλης, νεκρό ζώο το οποίο προοριζόταν για τροφή είχαμε. Πέρασε από ένα  - εσφαλμένο κατά πολλούς - ενδιάμεσο στάδιο (αυτό τής ...νεκροτομής), αλλά τροφή έγινε. Απλώς, δεν έγινε τροφή ανθρώπων. Δεν είχαν ούτε σκοπό, ούτε συμφέρον, ώστε να το πετάξουν στα σκουπίδια.

  • Like 1
Δημοσ.

Δεν υποστήριξα κάπου ότι δέχομαι ως σωστή την αιτιολόγηση τής εν λόγω κίνησης από τους υπεύθυνους. Απλώς, ως κίνηση, δε μού φαίνεται και τόσο ακραία, ούτε θεωρώ λογικό να «ταρακουνήσει» έναν πιτσιρικά, τού οποίου το μυαλό, οι γονείς του δεν το φουσκώνουν με παραμύθια, προκειμένου να τον «προστατεύσουν». Για 'μένα το λάθος ξεκινά από την ίδια την ύπαρξη των ζωολογικών κήπων, καθώς και όλων των παρεμφερών εγκαταστάσεων και θεωρώ ότι αυτό είναι το βασικό που πρέπει να περνά στο μυαλό ενός παιδιού: Ότι το να στερείς από ένα άγριο ζώο το φυσικό του περιβάλλον, κρατώντας το αιχμάλωτο, είναι τόσο ανώμαλη κατάσταση, όσο και το να αφήνεις ένα ψάρι έξω απ' το νερό.

 

Συμφωνώ.

 

 

Την πρώτη φορά που είδα από κοντά να σφάζουν οικόσιτο ζώο (γουρούνι), ήμουν σε ηλικία 8 ετών και ήδη γνώριζα ότι τα γουρούνια οι άνθρωποι τα τρώνε - ακριβώς όπως και τα λιοντάρια τρώνε άλλα ζώα - χωρίς να έχω καμία αμφιβολία για το ότι πρώτα τα ...σκοτώνουν, για το ότι δεν τα ...καταπίνουν ολόκληρα αλλά τα τεμαχίζουν, ή για το ότι κατά τη διαδικασία τρέχει αίμα! Δε μού προκάλεσε κάποια διαταραχή το όλο σκηνικό. Πιθανότατα να ήμουν πιο «σκληρός» πιτσιρικάς από το μέσο όρο, οπότε δεν αποκλείω το ενδεχόμενο κάποια άλλα παιδιά να πάθαιναν ...ταράκουλο μπροστά σε ανάλογο σκηνικό. Ως εξ ίσου πιθανή αιτία τής ...αναισθησίας μου όμως, αξιολογώ και το γεγονός ότι, την περίοδο κατά την οποία «διαμόρφωνα χαρακτήρα», αυτοί που είχαν αναλάβει το συγκεκριμένο ρόλο, δε μού έλεγαν μπαρούφες, δε μού έκρυψαν το ότι ο κόσμος γύρω μου, εκτός από ανθισμένα λουλουδάκια και πουλάκια που τιτιβίζουν ευτυχισμένα, έχει και βία και αίμα και δε μου παρουσίασαν αυτή την πραγματικότητα ως άγρια και τρομακτική, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος μιας φυσικής διαδικασίας. Το είπα και πριν: That's life!

 

Έτσι όπως τα λες είναι. Θεωρώ κι εγώ παράλογο το να μεγαλώνει ένα παιδί εντελώς "προστατευμένο" από οτιδήποτε οι γονείς του (ή η κοινωνία) κατέληξαν να θεωρούν σοκαριστικό. Δε ζούσε πάντα η ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα. Υποθέτω πως κάποτε οι ίδιοι οι γονείς μάθαιναν στα παιδιά τους πως να σφάζουν ή να κυνηγούν ζώα.

 

Ίσα ίσα που θα έκανε καλό λοιπόν σε ένα παιδί -κατά τη γνώμη μου- η γνώση της όλης φάσης. Πιστεύω ότι στο φινάλε περισσότερο θα σέβεται αργότερα ως ενήλικας το ζώο που τρώει (και τη ζωή γενικότερα), αν ξέρει το πως ακριβώς έφτασε στο πιάτο του.

 

Κρατάω βέβαια μια πισινή γιατί καλώς ή κακώς δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, ενώ ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουν σήμερα, τα έχει απομακρύνει από τη βία του πραγματικού κόσμου. Σε κάποια πιτσιρίκια δηλαδή τέτοιες γνώσεις και εμπειρίες, καλό είναι να δίνονται λάου λάου, όχι με τη μια. 

 

 

Μα και στην περίπτωση τής καμηλοπάρδαλης, νεκρό ζώο το οποίο προοριζόταν για τροφή είχαμε. Πέρασε από ένα  - εσφαλμένο κατά πολλούς - ενδιάμεσο στάδιο (αυτό τής ...νεκροτομής), αλλά τροφή έγινε. Απλώς, δεν έγινε τροφή ανθρώπων. Δεν είχαν ούτε σκοπό, ούτε συμφέρον, ώστε να το πετάξουν στα σκουπίδια.

 

Δε βρίσκω ενοχλητικό, πόσο μάλλον...σοκαριστικό, το ότι η συγκεκριμένη καμηλοπάρδαλη θανατώθηκε και σερβιρίστηκε στα λιοντάρια. Καλά έκαναν ως εκεί.

 

Θυμάμαι κι εγώ να έχουν σφαχτεί κάμποσα κουνέλια και κοτόπουλα μπροστά μου όταν ήμουν πιτσιρικάς. Πιθανόν να ένιωσα περίεργα την πρώτη φορά που είδα σφαγή με τα μάτια μου, σιγά σιγά όμως συνήθισα, έμαθα να αντιμετωπίζω την κατάσταση ως κάτι το φυσιολογικό. Μάλιστα, δεν έχω διαπιστώσει ως τώρα την ύπαρξη ψυχικών τραυμάτων εξαιτίας των εν λόγω εμπειριών μου.

 

Ωστόσο, όλα τα παραπάνω ζωντανά τελικά τα έφαγα. Τα απομεινάρια τους πάλι φαγώθηκαν από σκυλιά και γάτες. Δεν τα έσφαξαν όμως μόνο και μόνο για να μου δείξουν τον...εσωτερικό κόσμο τους, ούτε με φώναξε ο παππούς ενώ τα ξαντέριαζε και καθάριζε για δωρεάν μάθημα ανατομίας. 

 

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός, αλλά αυτό που με ενοχλεί τελικά, είναι το κατά πόσο μπορεί να θεωρείται ηθική η θανάτωση ενός πλάσματος για δευτερεύοντες λόγους, καθώς και το πόσο είναι απαραίτητες οι live νεκροψίες για τη διανοητική ανάπτυξη ενός πιτσιρικά, ειδικά από τη στιγμή που με τα σύγχρονα μέσα μπορεί να διδαχτεί π.χ. ανατομία...αναίμακτα. 

 

Θα το πάω λίγο μακρύτερα για να καταλάβεις το σκεπτικό μου: αν δεν ανοίγαμε ανθρώπινα πτώματα που και που, η Ιατρική επιστήμη πιθανόν να βρισκόταν ακόμα σε νηπιακό στάδιο. Δικαιολογείται όμως η έκθεση διατηρημένων πτωμάτων σε άσχετο με την Ιατρική κοινό, υποτίθεται στο όνομα της "μόρφωσης"; Δηλαδή τι παραπάνω θα μάθω για την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, αν αντί για πλαστικό μοντέλο ή τρισδιάστατη απεικόνιση σε Η/Υ, δω ένα πραγματικό πτώμα;

 

 

Οι παραπάνω γνώσεις και εμπειρίες που αποκτά το παιδί αυξάνουν το πνευματικό του επίπεδο. Για τον ίδιο λόγο μαθαίνουμε ιστορία κτλ στα παιδιά που δεν τους αρέσει η ιστορία και τα οποία δεν πρόκειται να δουλέψουν ποτέ σε θέση που απαιτεί γνώσεις ιστορίας.

 

Ομολογώ πως με φέρνεις μπροστά σε μια προοπτική την οποία δεν είχα σκεφτεί. Συμφωνώ λοιπόν πως τέτοιες γνώσεις και εμπειρίες συμβάλλουν στη ανάπτυξη του πνευματικού επιπέδου ενός παιδιού.

 

Αλλά εξακολουθώ να αναρωτιέμαι, μήπως η "απενοχοποίηση" κάποιων καταστάσεων κάνει τελικά κακό σ' ένα παιδί; Αν το πιτσιρίκι σφάξει ένα κατσίκι για να φάει, ενδέχεται να λυπάται για τη ζωή που αφαιρεί, ωστόσο ξέρει πως προχωρά σε μια απαραίτητη για την επιβίωση του (και για την επιβίωση των οικείων του) πράξη. Το ίδιο ισχύει και αν πυροβολήσει π.χ. ένα επιθετικό ζώο.

 

Όταν όμως του φέρνεις έτοιμο για άνοιγμα κατεψυγμένο βάτραχο, ή όταν το βάζεις να παρακολουθήσει τη νεκροψία ενός ζώου που θανατώθηκε από άλλον, κατά κάποιο τρόπο αποσυνδέεται στο νου του η έννοια της βίας από αυτή του θανάτου.

 

Δεν είναι, για να το πω αλλιώς, ίδιο πράμα το να σφάζεις ένα κοτόπουλο με το να το αγοράζεις κατεψυγμένο από το σουπερμάρκετ. Στη δεύτερη περίπτωση δεν αντιλαμβάνεσαι το θάνατο του ζώου.

 

 

Η live διαδίκασία προστίθεται στις υπόλοιπες διαδικασίες και εμπειρίες του παιδιού. Από μόνη της δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω, όμως σου εγγυώμαι πως για τα παιδια στα οποία επιτρέπεται να την παρακολουθήσουν δεν είναι μεμονωμένο συμβάν. Η ανάπτυξή τους είναι πολύπλευρη, σε αντίθεση με τν ελληνική.

 

Επειδή βάσει των bold έρχονται στο μυαλό μου οι διαφορές του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος σε σχέση με αυτά άλλων κρατών, θα σου πω ότι συμφωνώ. 

 

Απλά επιμένω και στην άποψή μου. Στην τελική ας δείχνουμε νεκροψίες σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά, τα οποία έχουν αν μη τι άλλο καλύτερη αντίληψη του κόσμου.

 

 

Κάποιος μπορεί να γίνει χειρουργός χωρίς να πετσοκόψει τίποτα, θα είναι όμως ισάξιος με κάποιον που έχει πίσω του εμπειρίες μιας ζωής; Κατ'αναλογία, γίνεται να είναι κάποιος τεχνικός υπολογιστών αν δεν έχει ασχοληθεί ποτέ του με την τεχνολογία; Γίνεται, αλλά...

 

Ρε παιδί μου, καταλαβαίνω τι εννοείς. Όμως η επαφή με την τεχνολογία που αναφέρεις, είναι σχετική έννοια. Μπορεί άνετα να γίνει κάποιος π.χ. τεχνικός Η/Υ αν χρησιμοποιεί PC στα 8 ή τα 10 του. Δε χρειάζεται από τόσο μικρή ηλικία να ξέρει πως να λύνει και να δένει ένα μηχάνημα, ούτε είναι απαραίτητο να έχει γνώσεις overclocking. 

 

Αυτά μπορεί να τα μάθει και να τα κάνει λίγο μεγαλύτερος, στα 15 ή τα 18 του ας πούμε. 

Δημοσ.

 

 

Σε καμία περίπτωση όμως δε δέχομαι ότι το άνοιγμα ενός ζώου μπροστά σε πιτσιρίκια για "εκπαιδευτικούς λόγους" είναι νορμάλ διαδικασία. Στο 2014 ζούμε, υπάρχουνε βιβλία ανατομίας, υπάρχουνε υπολογιστές, υπάρχει η wikipedia στην τελική

 

 

 

Μα εδω δεν μιλαμε καν για παιδια αλλα για μωρα 

 

http://www.mustradio.com/index.php/ecoo/item/227310-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CF%83%CE%B5-%CE%B6%CF%89%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%AE%CF%80%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82#.Uv36svl3s2E

Οι παραπάνω γνώσεις και εμπειρίες που αποκτά το παιδί αυξάνουν το πνευματικό του επίπεδο. 

 

Τοτε να να μην πηγαινουν εκπαιδευτικη εκδρομη στο μουσειο , στο πλανηταριο η οπου αλλου τα πανε αλλα σε σφαφειο βοοειδων  :lol:

  • Like 2
Δημοσ.

Κτηνωδία

 

 

 

pride%2Bof%2Blions%2Beats%2Bgiraffe.jpg

 

 

 

 

Τέχνη

 

 

 

IMG_8043-copy.jpg

 

 

 

Προσωπικά θεωρώ υπερβολή τη χρήση του όρου "κτηνωδία" στον τίτλο. Όπως και να το δει κάποιος δηλαδή, το γεγονός ότι ένα ζώο θανατώθηκε και στη συνέχεια δόθηκε ως τροφή σε άλλα, δε θα έπρεπε να αποτελεί είδηση. 

 

Ελάχιστα λοιπόν μ' ενδιαφέρει αν το "θύμα" είναι καμηλοπάρδαλη, ειδικά από τη στιγμή που εκατοντάδες γουρούνια και κοτόπουλα έχουν καθημερινά την ίδια τύχη.

 

Ωστόσο, μιας και αναφέρεσαι κι εσύ στην κατάπτυστη και γελοία έκθεση "Bodies", εξέτασε λίγο και το δικό μου σκεπτικό, όπως παρουσιάζεται στο post #187.

 

Δηλαδή ακόμα κι αν συμφωνήσουμε πως η σφαγή ενός ζώου και η στη συνέχεια χρήση του ως τροφή άλλων, δεν αποτελούν "κτηνωδία", δεν είναι παράξενο, ή αν θες ανήθικο, το να χρησιμοποιείται ένα άψυχο σώμα ως δημόσιο έκθεμα; 

 

Νομίζω πως είναι πλέον σαφής η διαφορά μεταξύ του σφάγιου στο χασάπικο και της καμηλοπάρδαλης που τεμαχίζεται live μπροστά σε δεκάδες μάτια (και φακούς καμερών ή κινητών τηλεφώνων) ασχέτων, οι οποίοι στην τελική δε πρόκειται να φάνε μπουκιά από το κρέας της. 

Δημοσ.

Νοτ...φύση.

Αυτό που δεν έγινε δηλαδή στη Δανία.

 

Η "κτηνωδία" στη Κοπενχάγη είχε να κάνει ότι σκοτώσανε μια καμηλοπάρδαλη και την ταϊσαν στα λιοντάρια "μπροστά στα μάτια παιδιών".

 

Αν λέμε αυτό κτηνωδία, δηλαδή κάποιος να ταϊζει μια καμηλοπάρδαλη σε λιοντάρια και να αφήνει παιδιά να το βλέπουν, είναι κτηνωδία το να αφήνει ένας γονιός το παιδί του να βλέπει πχ αυτό στο Animal planet.

 

Αν δεν την ταϊζαν στα λιοντάρια προφανώς κανείς δε θα έκανε λόγω για "κτηνωδία"

 

 

Ξεχωρίζουμε τα δύο

 

1. Τη θανάτωση της καμηλοπάρδαλης

2. Το τάισμα στα λιοντάρια

 

Το 2 σαν εικόνες ειναι το ίδιο με την εικόνα που .έβαλα.

 

Το 1 είναι αυτό που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς όποτε ταϊζονται λιοντάρια ... αν εβγαιναν οι φύλακες και πετούσαν ξερωγω στα λιοντάρια κομμάτια βοδινού δε θα είχε θανατωθεί πάλι ένα ζωο ... εκτός αν πιστευουν τα παιδιά ότι οι μπριζόλες φυτρώνουν στα δέντρα.

Ωστόσο, μιας και αναφέρεσαι κι εσύ στην κατάπτυστη και γελοία έκθεση "Bodies", εξέτασε λίγο και το δικό μου σκεπτικό, όπως παρουσιάζεται στο post #187.

 

Δηλαδή ακόμα κι αν συμφωνήσουμε πως η σφαγή ενός ζώου και η στη συνέχεια χρήση του ως τροφή άλλων, δεν αποτελούν "κτηνωδία", δεν είναι παράξενο, ή αν θες ανήθικο, το να χρησιμοποιείται ένα άψυχο σώμα ως δημόσιο έκθεμα; 

 

 

Δεν καταλαβαίνω που διαφωνούμε ... μάλλον έχασες την ειρωνία στο post μου.

 

 

Το όλο του point ήταν διαφοροι αεροκουλτουριαριδοευαισθητοποιημένοι που συχνά χειροκρωτουν το 2ο σαν "τέχνη" βρίσκουν "κτηνώδες" το 1ο.

  • Like 2
Δημοσ.

Νοτ...φύση.

Αυτό που δεν έγινε δηλαδή στη Δανία.

 

Εκτος κι αν ειμαστε εκτος φυσης, μερος της φυσης ειμαστε κι εμεις, και οι πραξεις μας φυσικοτατες ειναι, οπως αυτες της εικονας. 

Το οτι στο μυαλο μας εχουμε φτιαξει ενα μοντελο οπου διαχωριζουμε το θανατο αλλων ειδων αναλογα τις αναγκες μας, παλι δεν μας αποτρεπει απο τη φυση.

Δημοσ.

Εκτος κι αν ειμαστε εκτος φυσης, μερος της φυσης ειμαστε κι εμεις, και οι πραξεις μας φυσικοτατες ειναι, οπως αυτες της εικονας. 

Το οτι στο μυαλο μας εχουμε φτιαξει ενα μοντελο οπου διαχωριζουμε το θανατο αλλων ειδων αναλογα τις αναγκες μας, παλι δεν μας αποτρεπει απο τη φυση.

Τουσέ,που λέμε κι στου Νιχώρ

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...