Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Δεν έρχομαι σε προσωπική αντιπαράθεση με κανέναν :)

Με το όρο υγιής αναφέρομαι απλά στο να λειτουργουν και οι δυο πλευρές ως πνευματικά ελεύθερα όντα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τις τυχόν κοινωνικές κατακρίσεις. Και κατα τα άλλα αναφερόμαστε σε αξιόλογους ανθρώπους εκατέρωθεν (χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς/τρόπων κ.α.)

 

Φιλικά :)

 

Αυτα τα ερωτηματα λυνονται μονο με test drive.Ως ενα βαθμο βεβαια γιατι μερικοι οχι μονο δεν αποκαλυπτουν τον εαυτο τους αλλα ζουν και διπλη ζωη  :-D .Αναλογως τις προτεραιοτητες του καθενος.Η πανεπιστημιακη μορφωση παντως δεν εξασφαλιζει απολυτως τιποτα , ουτε καν μισθο δηλαδη. :-D Ποσο μαλλον πνευματικη ελευθερια, ηθος ,χαρακτηρα και αλλα βαρυγδουπα 

  • Like 2
  • Απαντ. 314
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

εγω δεν πιστευω οτι το επιπεδο ακαδημαικης μορφωσης παιζει ρολο στις σχεσεις ,ουσιαστικα εχω δει ατομα με διδακτορικα με χαλια διαπροσωπικες σχεσεις και ατομα με απολυτηριο λυκειο να ειναι αψογοι στις σχεσεις τους ,ουσιαστικα ολα οφειλονται κατα πασα πιθανοτητα στον καθε χαρακτηρα

υπαρχει ωστοσο ενας καταρχη σνομπισμος σε μια πρωτη γνωριμια μεταξυ ατομων με διαφορετικο επιπεδο μορφωσης το οποιο στη πορεια ξεπερνατε

Δημοσ.

Sova, αν γνωριζες εναν αντρα που σε ελκυει εμφανισιακα και διαπιστωνεις οτι υπαρχει σωστη επικοινωνια μεταξυ σας θα εκανες σχεση μαζι του αν σου ελεγε οτι δεν εχει κανενα τιτλο σπουδων ;

Δημοσ.

Δεν κρίνουμε ήθος/ χαρακτήρα. Παίρνουμε ως δεδομένο πως αυτά υπάρχουν και στους δυο και τους αντιμετωπίζουμε καλοπροάιρετα ως προς την ποιότητα χαρακτήρα τους. Η διαφοροποίηση βρίσκεται μόνο στη πανεπιστημιακή μόρφωση κι εξηγώ: αυτός που έχει μεταπτυχιακό από το Harvard και ο άλλος που είναι κομμωτής, έχουν όντως κοινά σοβαρά θέματα να συζητήσουν;

 

Προσωπικά συνάγω ότι οι στόχοι και τα ενδιαφέροντά τους δεν μπορούν να είναι κοινοί. Σας ξενίζει αυτό; Δε θεωρώ ότι υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση μεταξύ τους, όπως πολύ εύστοχα διατυπώθηκε πριν από κάποιον.

Δημοσ.

Δεν κρίνουμε ήθος/ χαρακτήρα. Παίρνουμε ως δεδομένο πως αυτά υπάρχουν και στους δυο και τους αντιμετωπίζουμε καλοπροάιρετα ως προς την ποιότητα χαρακτήρα τους. Η διαφοροποίηση βρίσκεται μόνο στη πανεπιστημιακή μόρφωση κι εξηγώ: αυτός που έχει μεταπτυχιακό από το Harvard και ο άλλος που είναι κομμωτής, έχουν όντως κοινά σοβαρά θέματα να συζητήσουν;

 

Προσωπικά συνάγω ότι οι στόχοι και τα ενδιαφέροντά τους δεν μπορούν να είναι κοινοί. Σας ξενίζει αυτό; Δε θεωρώ ότι υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση μεταξύ τους, όπως πολύ εύστοχα διατυπώθηκε πριν από κάποιον.

 

Πιθανότατα όχι αλλά αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά στη μόρφωση. Για παράδειγμα ένας μηχανολόγος μηχανικός τι κοινό θέμα μπορεί να συζητήσει με έναν ψυχολόγο?

Δημοσ.

Δεν κρίνουμε ήθος/ χαρακτήρα. Παίρνουμε ως δεδομένο πως αυτά υπάρχουν και στους δυο και τους αντιμετωπίζουμε καλοπροάιρετα ως προς την ποιότητα χαρακτήρα τους. Η διαφοροποίηση βρίσκεται μόνο στη πανεπιστημιακή μόρφωση κι εξηγώ: αυτός που έχει μεταπτυχιακό από το Harvard και ο άλλος που είναι κομμωτής, έχουν όντως κοινά σοβαρά θέματα να συζητήσουν;

 

Προσωπικά συνάγω ότι οι στόχοι και τα ενδιαφέροντά τους δεν μπορούν να είναι κοινοί. Σας ξενίζει αυτό; Δε θεωρώ ότι υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση μεταξύ τους, όπως πολύ εύστοχα διατυπώθηκε πριν από κάποιον.

 

Ποια ειναι τα κοινα σοβαρα θεματα ? Η εκτρωση και η μολυνση του περιβαλλοντος ας πουμε ? Αν ο πτυχιουχος του Ηarvard ειναι καρδιοχειρουργος και θελει να μιλησει για αρτηριες ε μαλλον ατυχησε.Εκτος αν ο κομμωτης μας ειναι τοσο πολυ φιλομαθης.Και γιατι θα επρεπε να εχουν κοινα θεματα ? Δεν θα ηταν βαρετο αν τα θεματα που συζητουν ειναι ''κοινα'' δηλαδη απο το κοινο εργασιακο τους τομεα/χωρο ? Μπορει να ηταν.Μπορει και να μην ηταν αν η επαγγελματικη τους σταδιοδρομια (η μπορει επιστημονικη  ερευνα ) ηταν πολυ σημαντικη και για τους δυο.Ειπαμε αναλογως τις προτεραιοτητες

Προφανως πιστευεις οτι ο πτυχιουχος , ευρισκομενος  παντα σε μια ''υγιη'' πραγματικοτητα , ερχεται σε επαφη με ενα σωρο εξυπνους ανθρωπους, σε ενα περιβαλλον που διεγειρει την αναγκη για πνευματικη καλλιεργεια.Ετσι καταβροχθιζει τονους γνωσεων , τις επεξεργαζεται με τους εξυπνους αυτους ανθρωπους αποκτωντας την ικανοτητα να εμβαθυνει στα ''σοβαρα '' αυτα θεματα (που καλυπτουν ενα τετοιο πεδιο που σιγουρα θα εχετε πολλα ''κοινα'' ), χρησιμοποιωντας τα εργαλεια που του προσφερει η μορφωση του και με την πνευματικη ελευθερια που αποκτα μεσω αυτης.Ετσι σκεφτεται ''λογικα'' , ακομα και αν δεν εχει να φαει , απαλλαγμενος; απο προκαταλειψεις και καθε ειδους κατωτερων ενστικτων.Απο αυτα δηλαδη που μπορει να οδηγειται ενας ''αμορφωτος''.Κρατα μια πισινη παντως .Μην απογοητευτεις ... :-)

  • Like 2
Δημοσ.

Gtr34, δεν ξέρω αν άλλαζε κάτι στη συμπεριφορά μου μαθαίνοντας ότι δεν είχε τίτλο σπουδών από τη στιγμή που σε επίπεδο επικοινωνίας αισθανόμουν άνετα μαζί του. Σίγουρα όμως δε θα έκανα κάτι στηριζόμενη μόνο στην άψογη εμφάνισή του.

 

Panos2171, η δική σου απόκλιση είναι μικρότερη νομίζω και μάλλον μπορούν να βρουν γλώσσα επικοινωνίας οι 2 που αναφέρεις.

 

Bluesattack, αναφέρομαι περισσότερο σε κοινά ενδιαφέροντα και στόχους, παρά ανάλυση τεχνικών θεμάτων της εργασίας τους. Για εμένα τα πάντα είναι θέμα μυαλού και ο έξυπνος ναι, νομίζω θα επενδύσει στη μόρφωσή του εάν έχει αυτή τη δυνατότητα να το κάνει. Γιατί στη δική μου αντίληψη είναι αγαθό η πανεπιστημιακή μόρφωση.  Εξετάζοντας το θέμα υπό αυτό το πρίσμα λοπόν, έχω την εντύπωση ότι ο έξυπνος στην προκειμένη περίπτωση θα είναι και πιο ενδιαφέρον σαν άνθρωπος, θα έχει στόχους και φιλοδοξίες σε αντίθεση με τον τεμπέλη που όχι απλά θα μένει στάσιμος, αλλά θα εμποδίζει και τον φιλόδοξο να προχωρήσει. Οπότε καλύτερα να μην μπλέξουν οι δυο τους. Διαφωνείτε δηλαδή;

 

Για μένα, ένας άνθρωπος λογίζεται ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν εκτός των άλλων υπάρχει και το κομμάτι της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε συνδυασμό πάντα με την κοινωνική μόρφωση (το IQ σε συνδυασμό EQ).

Δημοσ.

 

Bluesattack, αναφέρομαι περισσότερο σε κοινά ενδιαφέροντα και στόχους, παρά ανάλυση τεχνικών θεμάτων της εργασίας τους.

 

 

 

Το συμπληρωσα το ποστ μου 

 

Πάντως, έχω την εντύπωση ότι ενας άνθρωπος λογίζεται ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν εκτός των άλλων υπάρχει και το κομμάτι της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε συνδυασμό πάντα με την κοινωνική μόρφωση (το IQ για μένα δεν αρκεί όταν λείπει το EQ).

 

Με λιγα λογια ενας υδραυλικος ας πουμε δεν θα ειχε καμμια τυχη να σε ριξει... :-) .

Δημοσ.

Πάντως, έχω την εντύπωση ότι ενας άνθρωπος λογίζεται ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν εκτός των άλλων υπάρχει και το κομμάτι της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε συνδυασμό πάντα με την κοινωνική μόρφωση (το IQ για μένα δεν αρκεί όταν λείπει το EQ).

Θέλεις να μας εξηγήσεις τί σε οδήγησε σε αυτή τη λανθασμένη, μεταξύ άλλων, εντύπωση;

 

Γιατί η εξειδίκευση σε κάποιον τομέα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο ρε παιδί μου, επειδή σε κοιτάνε αλλιώς οι θαμώνες της πλατείας του χωριού ή υπάρχει κάτι βαθύτερο;

Δημοσ.

Θεωρώ ότι μια μακροχρόνια σχέση (υποθέτω ότι γι' αυτό μιλάμε) μπορεί να θεμελιωθεί μόνο πάνω σε κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αξίες και στόχους. Σίγουρα υπάρχει μια συσχέτιση ανάμεσα σε αυτά και τη μόρφωση, αλλά νομίζω ότι δεν είναι τόσο καθοριστική. Ειδικά αν ταυτίζουμε τη μόρφωση με τα πτυχία, ίσως είναι και μιρκή.

 

Για μένα, μετράει πάρα πολύ η ορθολογική σκέψη σε έναν άνθρωπο. Υπό αυτή την έννοια, δεν μπορώ να κάνω κολλητή παρέα ή σχέση με άτομο που πιστεύει στην αστρολογία ή στους ψεκασμούς ή είναι πολύ θρησκευόμενο. Όχι γιατί είμαι σνομπ, αλλά γιατί δε θα βρίσκουμε σημείο επαφής. Θα με αντιπαθεί και θα το αντιπαθώ μετά από κάθε κουβέντα. Έτσι, είναι πιο πιθανό να κολλήσω με ένα άτομο που ασχολείται με την επιστήμη. Ξέρω όμως άπειρους συναδέλφους και πρώην συμφοιτητές με τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε καμία συζήτηση, γιατί τα ενδιαφέροντά μας είναι τελείως διαφορετικά. Αντιθέτως, έχω έναν καλό φίλο που δουλεύει σε συνεργείο αυτοκινήτων. Σε επιστημονική γνώση υστερεί, όμως διαθέτει λογική παρόμοια με τη δική μου (σωστή ή λάθος δεν έχει σημασία) και έτσι συμπίπτουμε σε αρκετές κουβέντες.

 

Επίσης, ξέρω ανθρώπους με ειδικά ενδιαφέροντα που είναι άσχετα με το μορφωτικό επίπεδο. Ξέρω γιατρό που ζει και αναπνέει για την ορειβασία και παντρεύτηκε κομμώτρια, γιατί μοιράζονται το ίδιο πάθος. Άλλος μπορεί να γουστάρει τρελά Ολυμπιακό και να βρει μια αντίστοιχη γυναίκα για να πηγαίνουν γήπεδο μαζί κ.ο.κ.

 

Σίγουρα με τον σύντροφό σου δεν θα τα έχεις όλα κοινά. Το βασικό είναι να μοιράζεστε αυτά που είναι και για τους δυο σημαντικά. Πχ η γυναίκα μου σιχαίνεται τα αθλητικά, ενώ εγώ το θέλω να το δω το ματσάκι μου. Αλλά δεν είναι πρόβλημα, γιατί για κανέναν από τους δύο δεν είναι σπουδαίο.

 

Τέλος, νομίζω ότι η "απόρριψη" δεν είναι μόνο προνόμιο των μορφωμένων έναντι των "αμόρφωτων" (σε πολλά εισαγωγικά). Πχ σκέψου ένα ζευγάρι που ψάχνει να βρει τι θα δει το βράδυ στην τηλεόραση. Ο άντρας γουστάρει να δει ένα ντοκιμαντέρ για τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο ή για την κλιματική αλλαγή, ενώ η γυναίκα Dancing with the stars. Ο άντρας θα σκέφτεται "τι τούβλο είναι αυτό", αλλά και η γυναίκα θα σκέφτεται "τι ξενέρωτος σπασίκλας είναι αυτός".

  • Like 11
Δημοσ.

 Όταν 2 άνθρωποι είναι από 2 παράλληλους κόσμους, καλύτερα να μην έρχονται σε επαφή νομίζω. Μιλάμε για μεγάλες αποκλίσεις (το παράδειγμα από Harvard δεν είναι τυχαίο).


Bluesattack, αναφέρομαι περισσότερο σε κοινά ενδιαφέροντα και στόχους, παρά ανάλυση τεχνικών θεμάτων της εργασίας τους. Για εμένα τα πάντα είναι θέμα μυαλού και ο έξυπνος ναι, νομίζω θα επενδύσει στη μόρφωσή του εάν έχει αυτή τη δυνατότητα να το κάνει. Γιατί στη δική μου αντίληψη είναι αγαθό η πανεπιστημιακή μόρφωση.  Εξετάζοντας το θέμα υπό αυτό το πρίσμα λοπόν, έχω την εντύπωση ότι ο έξυπνος στην προκειμένη περίπτωση θα είναι και πιο ενδιαφέρον σαν άνθρωπος, θα έχει στόχους και φιλοδοξίες σε αντίθεση με τον τεμπέλη που όχι απλά θα μένει στάσιμος, αλλά θα εμποδίζει και τον φιλόδοξο να προχωρήσει. Οπότε καλύτερα να μην μπλέξουν οι δυο τους. Διαφωνείτε δηλαδή;

 

Για μένα, ένας άνθρωπος λογίζεται ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν εκτός των άλλων υπάρχει και το κομμάτι της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε συνδυασμό πάντα με την κοινωνική μόρφωση (το IQ σε συνδυασμό EQ).

Δημοσ.

Θεωρώ ότι μια μακροχρόνια σχέση (υποθέτω ότι γι' αυτό μιλάμε) μπορεί να θεμελιωθεί μόνο πάνω σε κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αξίες και στόχους. 

 

Δεν ειναι απαραιτητο..Εκτος οτι μπορεις να τα χτισεις κατα την διαρκεια (εκτος απο τις αξιες ) της σχεσης . η να γινουν αμοιβαιες υποχωρησεις οπως ειπες ,μπορει ο συνδετικος κρικος να ειναι απλα η δημιουργια οικογενειας , η σεξουαλικη ζωη , ο θαυμασμος που μπορει να νιωθει ο ενας για τον αλλο, για διαφορους λογους.

 Όταν 2 άνθρωποι είναι από 2 παράλληλους κόσμους, καλύτερα να μην έρχονται σε επαφή νομίζω. Μιλάμε για μεγάλες αποκλίσεις (το παράδειγμα από Harvard δεν είναι τυχαίο).

Καλυτερα να κινουνται εντος των πανεπιστημιακων τειχων θα προσθετα.Μην παθουν και κανα πολιτισμικο σοκ.. :lol:

Δημοσ.

Δεν κρίνουμε ήθος/ χαρακτήρα. Παίρνουμε ως δεδομένο πως αυτά υπάρχουν και στους δυο και τους αντιμετωπίζουμε καλοπροάιρετα ως προς την ποιότητα χαρακτήρα τους. Η διαφοροποίηση βρίσκεται μόνο στη πανεπιστημιακή μόρφωση κι εξηγώ: αυτός που έχει μεταπτυχιακό από το Harvard και ο άλλος που είναι κομμωτής, έχουν όντως κοινά σοβαρά θέματα να συζητήσουν;

 

Προσωπικά συνάγω ότι οι στόχοι και τα ενδιαφέροντά τους δεν μπορούν να είναι κοινοί. Σας ξενίζει αυτό; Δε θεωρώ ότι υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση μεταξύ τους, όπως πολύ εύστοχα διατυπώθηκε πριν από κάποιον.

 

Πάντως, έχω την εντύπωση ότι ενας άνθρωπος λογίζεται ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα όταν εκτός των άλλων υπάρχει και το κομμάτι της πανεπιστημιακής μόρφωσης σε συνδυασμό πάντα με την κοινωνική μόρφωση (το IQ για μένα δεν αρκεί όταν λείπει το EQ).

 

Κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη, τα παραπάνω quotations είναι -ως ένα βαθμό- αντιφατικά. Στέκομαι κυρίως στα bold.

 

Ο έχων μεταπτυχιακό από το Harvard και η κομμώτρια γιατί να μην έχουν π.χ. κοινά θέματα προς συζήτησης, κοινούς προβληματισμούς κ.λ.π; Αν μη τι άλλο, στην ίδια κοινωνία ζουν και εξελίσσονται ως προσωπικότητες.

 

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψιν αυτό το "σε συνδυασμό πάντα" που γράφεις, ένα ζευγάρι σαν αυτό του παραδείγματός σου κάλλιστα θα μπορούσε να υπάρξει και να δημιουργήσει μια καθ' όλα λειτουργική σχέση. 

 

Γιατί να μην είναι κοινοί οι στόχοι και τα ενδιαφέροντά τους; Σίγουρα οι επαγγελματικοί τους στόχοι διαφέρουν, αυτό δεν αμφισβητείται. Ωστόσο, υπάρχουν άλλα τόσα πράγματα που ίσως τους φέρνουν κοντά, είτε π.χ. αυτά είναι η κοινή τους ανάγκη για δημιουργία οικογένειας και για συντροφικότητα γενικότερα, είτε τα παρόμοια γούστα τους στη Μουσική και τα κοινά τους χόμπι.

 

ΤΟ IQ, το EQ και η κοινωνική μόρφωση, είναι καταστάσεις που άνετα αναπτύσσονται και χωρίς Πανεπιστημιακές σπουδές. Αν κάποιος έχει αναπτυχθεί λοιπόν στους συγκεκριμένους τομείς, είναι σχεδόν σίγουρα συμβατός με οποιονδήποτε άλλο βρίσκεται σε παρόμοιο επίπεδο, άσχετα αν ο δεύτερος είναι μεταξύ άλλων και κάτοχος πτυχίου. Για μένα κάπου εκεί τελειώνει η ιστορία.

 

Από εκεί και πέρα νομίζω κι εγώ, πως όντως έχουν παρερμηνευθεί κάποια πράγματα. Ναι, είναι πιθανό να συναντάμε περισσότερα ζευγάρια γιατρού με γιατρό, δασκάλου με δάσκαλο, παρά γιατρού με φαναρτζή ή δικηγόρου με ντελιβερά. Αλλά προκειμένου να είμαστε αντικειμενικοί, οφείλουμε να συνυπολογίσουμε κάμποσους επιπλέον κοινωνικούς παράγοντες, οι οποίοι ευνοούν (ή δυσκολεύουν) τη δημιουργία μιας σχέσης.

 

Για παράδειγμα, ένας γιατρός είναι πιθανότερο να συναναστρέφεται επίσης με γιατρούς. Είναι πιθανότερο να συναντήσει συναδέλφους του στους χώρους όπου δραστηριοποιείται (είτε ως επαγγελματίας, είτε ως φοιτητής). Κομμωτές αντίθετα όμως δύσκολα θα συναντήσει σε μεγάλους αριθμούς και με την ίδια συχνότητα.

  • Like 1
Δημοσ.

Το EQ μπορεί να το δουλέψει κάποιος, συμφωνώ, το IQ όχι και τόσο (όταν υπάρχει ισορροπία των 2 τότε βρίσκεις και το ιδανικό κατ'εμέ).  Επίσης σχετικά με τα πανεπιστήμια, η ανάπτυξη της λογικής είναι το ζητούμενο. Κι αυτό πρέπει να ευνοείται στο χώρο του πανεπιστημίου και όχι ότι απαραίτητα μπαίνεις στόκος και βγαίνεις φωστήρας απο εκεί. Μιλάμε για το αναμενόμενο ιδανικό που είναι εφικτό, εφόσον αυτός ενας από τους στόχους της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

 

Νομίζω πως δεν αντιφάσκω. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι για να υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση πρέπει οι 2 πλευρές να εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος. Και ειδικά όταν η γυναίκα είναι η μορφωμένη και ο άντρας τελείωσε απλά μια σχολή της πλάκας, τότε αδυνατώ να κατανοήσω το επίπεδο σχέσης τους σε εγκεφαλικό επίπεδο. Αν τα βρίσκουν μόνο στο κρεβάτι και αυτό τους αρκεί πάω πάσο, αν και νομίζω ότι μια τέτοια σχέση είναι σημάδι χαμηλής αυτοεκτίμησης της γυναίκας (το ανέφερα και στο αρχικό ποστ) και πιθανόν μην έχει γερές βάσεις.

 

Αλλά συμφωνώ ότι η πιθανότητα να δέσεις με κάποιον του δικού σου κύκλου αυξάνεται λογω και της συχνότητας που συναντάς τον τάδε στο περιβάλλον σου. Και ίσως και να είναι για καλό αυτό.

Δημοσ.

 

 

Νομίζω πως δεν αντιφάσκω. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι για να υπάρχει εγκεφαλική ταύτιση πρέπει οι 2 πλευρές να εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος. Και ειδικά όταν η γυναίκα είναι η μορφωμένη και ο άντρας τελείωσε απλά μια σχολή της πλάκας, τότε αδυνατώ να κατανοήσω το επίπεδο σχέσης τους σε εγκεφαλικό επίπεδο. 

 

Και αν εχει παρατησει την σχολη ? Παιρνει ποντους ? Αν ειναι αυτοδημιουργητος επιχειρηματιας ανευ πτυχιου?  :-)

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...