Με το καπνισμα τι εχει γινει ?

[adi32]

Και το σοβαρό θέμα της υγείας να παραβλέψω δε γουστάρω να έχω κάνει το μπάνιο μου να έχω βάλει τα φρέσκοπλυμένα ρούχα μου για να πάω να κάτσω σε ένα εστιατόριο να απολαύσω το φαγητό μου και να μου έρθει όλη η μπόχα από τα τσιγάρα και τα πούρα του καθενός ώστε να μου χαλάσει τη διάθεση και να πρέπει να γυρίσω σπίτι μου και για να μπορέσω να κοιμηθώ να πρέπει να απολυμανω τα μαλλιά το σώμα μου και τα ρούχα που βρωμοκοπανε επειδή γουστάρει ο άλλος να βάζει φωτιά σε χαρτάκια με καπνό

 

Ξερω πολλους που σεβονται και τους γυρω τους και την οικογενεια τους και βγαινουν εξω

Αλλα ξερω και πολλους αλλους που τους παρακαλανε τα ιδια τους τα μικρα παιδια να μην καπνιζουν αλλο μπροστα τους και να τα γραφουν στα @@ τους λεγοντας μαλιστα οτι ενδιαφερονται και αγαπανε τα παιδια τους

[revolver1990]

Πες του Σαμαρά να βάλει επιπλέον φόρους στο τσιγάρο μπας και κόψουν και το γλύψιμο στο στριφτό (σίχαμα).

[JERONIMO888]

Δεν παμε καλα ο αλλος λεει ολοι γουσταρουν το τσιγαρακι τους με τον καφε και το αλκοολ ακομα και οι μη καπνιστες το κανουν!!

 

Παντως πιστευω οτι πρεπει να απαγορευθει το καπνισμα σε ολους τους δημοσιους χωρους, ειναι γελοιο αυτο που χωριζουν ενα δωματιο  σε καπνιστες/μη καπνιστες με εναν αορατο γαμημενο τοιχο

[deesnider]

Αυτοι που δουλευουν σε επικινδυνα επαγγελματα το κανουν απο επιλογη τους και αυτη ειναι η δουλεια τους

Τι θα πει να κλεισουν ?

Αυτοι που δουλευουν σε μη επικινδυνα οπως πχ σερβιτορος , υπαλληλος γραφειου γιατι πρεπει να ανεχονται τη βρωμα του αλλουνου και τον καρκινο επειδη το αφεντικο ειναι τρομπας και θελει να κανει το κεφι του και να κονομησει ?

 

Το φταίξιμο ήταν δικό μου, διότι δε διευκρίνισα το σε ποιες περιπτώσεις αναφερόμουν. Μιλώ λοιπόν για το εξής υποθετικό σενάριο:

 

Εγώ θέλω να ανοίξω ένα μπαρ, το οποίο θα απευθύνεται πελατειακά, αποκλειστικά σε καπνιστές και σε όσους, ακόμα και μη καπνιστές, δεν ενοχλούνται από τον καπνό στην ατμόσφαιρα (υπάρχουν και τέτοιοι, όσο κι αν σού κάνει εντύπωση: Είχα κόψει το τσιγάρο για 3,5 χρόνια τον καιρό που ήμουν φαντάρος, δεν κάπνισα ούτε τζούρα αυτά τα 3,5 χρόνια, αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα με το να καπνίζει ο άλλος δίπλα μου).

 

Βάζω λοιπόν αγγελία προς αναζήτηση προσωπικού, διευκρινίζοντας ότι όποιος ανταποκριθεί, θα το κάνει εν γνώσει τού δεδομένου ότι στο χώρο εργασίας του οι πελάτες θα καπνίζουν. Έχω τη σχετική ανταπόκριση από κάποια άτομα και τη διαβεβαίωσή τους ότι δεν έχουν πρόβλημα με τον καπνό στο χώρο εργασίας τους και αποφασίζω να προσλάβω μεταξύ αυτών, εκείνους που θεωρώ ότι με καλύπτουν.

 

Έχουμε λοιπόν την προοπτική έναρξης λειτουργίας ενός χώρου ψυχαγωγίας, στον οποίο τόσο οι πελάτες, όσο και οι εργαζόμενοι, από επιλογή και απόφασή δική τους, ή καπνίζουν, ή δεν ενοχλούνται από τον καπνό.

 

Ο νόμος μού επιτρέπει να ξεκινήσω την εν λόγω επιχείρηση υπό τις άνωθεν προϋποθέσεις; Όχι. Θα έπρεπε να μού το επιτρέπει; Κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που υπάρχει κοινή συναίνεση όλων όσων θα συχνάζουν ή θα εργάζονται στο χώρο αυτό, θα έπρεπε να μού το επιτρέπει. Κατά τη γνώμη τού νομοθέτη όμως, όχι. Νόμος είναι αυτός, οπότε κι εγώ κάνω την πάπια και δεν ανοίγω το μπαρ που έχω στο μυαλό μου.

 

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο νομοθέτης αποφάσιζε - πάντα υπό το δεδομένο τής αυστηρής τήρησης των πιο πάνω προϋποθέσεων - να δώσει άδεια ειδική άδεια λειτουργίας σε ένα 5% των μπαρ που επιτρέπονται ανά περιοχή, στα οποία θα επιτρέπεται το κάπνισμα. Εσύ ως μη καπνιστής, θα είχες ή όχι πρόβλημα με αυτή την απόφαση τού νόμου; Θα το δεχόσουν, επιλέγοντας να πας σε όποιο από τα υπόλοιπα μαγαζιά τού 95% όπου το κάπνισμα απαγορεύεται για να διασκεδάσεις, ή θα επέμενες στο να απαγορευθεί το κάπνισμα και σ' αυτά, διότι «τα μπαρ είναι δημόσιοι χώροι και πρέπει να έχω δικαίωμα να πηγαίνω σε όλα χωρίς να με ενοχλεί ο καπνός, οπότε θέλω να πηγαίνω και σ' αυτό, υπό τις προϋποθέσεις που εγώ θέλω, διαφορετικά να κλείσουν»;

 

Αν το δεχόσουν, κανένα πρόβλημα από πλευράς μου. Ενημερωτικά όμως σού λέω, ότι οι όσοι μη καπνιστές έχω συζητήσει μαζί τους (και είναι πάρα πολλοί) δεν το δέχονται. Όπως ειπώθηκε και από συμφορουμίτη νωρίτερα, στην υποθετική περίπτωση δύο ολόιδιων (με την ίδια χωρητικότητα, την ίδια διαρρύθμιση, την ίδια μουσική, το ίδιο ντεκόρ, τα ίδια ποτά και το ίδιο σέρβις) μπαρ, τα οποία λειτουργούν δίπλα δίπλα, αλλά το ένα είναι για καπνιστές και το άλλο για μη, ο κάλος στο μυαλό των περισσότερων μη καπνιστών, τουλάχιστον όσο αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, φλερτάρει με το μέγεθος ογκόλιθου: Δε θα αρκούνται στο να πάνε σ' αυτό των μη καπνιστών και ν' αφήσουν τους καπνιστές στην ησυχία τους να μαζεύονται στο άλλο. Θέλουν να πηγαίνουν και σ' αυτό των καπνιστών και αν δε μπορούν, απαιτούν να κλείσει! Διότι ...έτσι! Το τι κέρδος θα έχουν από το κλείσιμό του, αναζήτησέ το στην τρικυμία τού κρανίου τους. Εκτός κι αν αξιολογούν ως κέρδος την επικράτηση τού εγωισμού τους, οπότε δεν αξίζει να ασχολείται οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος με την παλαβομάρα τους.

 

Ελπίζω να κατέστησα σαφές το τι εννοώ με το «εργασία κάποιου κατ' επιλογήν του, υπό ανθυγιεινές ή επικίνδυνες συνθήκες». Αν ανήκεις σ' εκείνους που υποστηρίζουν το κλείσιμο ενός χώρου ψυχαγωγίας όπως ο παραπάνω, όπου οι εργαζόμενοι εν γνώσει των συνθηκών που επικρατούν αποφασίζουν να εργάζονται, είμαι πραγματικά περίεργος να δω το γιατί δε θα έπρεπε να ισχύει το ίδιο και για οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα με εξίσου - ή και χειρότερες από πλευράς υγιεινής και κινδύνων - επιβλαβείς συνθήκες εργασίας. Αν δεν ανήκεις σ' εκείνους, όλα καλά!...  

[adi32]

Δεν εχω κανενα προβλημα να υπαρχει ενα 5% και 10 % μαγαζιων που να επιτρεπεται το καπνισμα και το ντουμανιασμα

Το θεμα ειναι οτι οι περισσοτεροι καπνιζουν και τις περισσοτερες φορες θελουν να πανε καπου μαζι  με μη καπνιζοντες οποτε καταληγουν σε μαγαζια καπνιζοντων και φυσικα και οι μαγαζατωρες μη θελοντας να χασουν τους περισσοτερους πελατες δε θελουν να γινουν τα μαγαζια τους μη καπνιζοντων

[Tilemaxx]

Το οτι δεν θα πήγαιναν στο smoke-free και θα κολλούσαν στο καπνιστικό στέκι είναι απλά υπόθεση, εκτός και αν υπάρχουν στοιχεία απο άλλες χώρες όπου παρατηρούνται τέτοιες τάσεις. Γιατί στην Ελλάδα τέτοιο συμπέρασμα δεν μπορεί να βγεί, αφού δεν υπάρχει μέχρι τώρα ανάλογος διαχωρισμός.

Επίσης τέτοιες καταστάσεις δεν θα δούμε ποτέ, αφού δεν υπάρχει συμπαγής νομοθεσία που να προβλέπει κάτι τέτοιο, αφού έχει γίνει λάστιχο. Πρακτικά λοιπόν, είναι αδύνατον να δημιουργηθούν αυστηρώς smoke-free χώροι, όπως είναι και αδύνατον να δημιουργηθούν και χώροι που θα επιτρέπεται.

Δεν μπορείς κατ' εμέ να διαχωρίσεις τους πελάτες σου έτσι, αφού θα ήταν καταστροφικό για τα κέρδη σου.

Δεν μπορείς να χωριστείς με την παρέα σου όταν οι μισοί καπνίζουν και οι άλλοι μισοί όχι.

Η μόνη λύση χωρίς ουτοπικά σενάρια και wishful thinking είναι η εξής, αυτή που εφαρμόζεται στο εξωτερικό:

Απαγορεύεται το κάπνισμα παντού, εκτός απ' το σπίτι σου η εξωτερικούς χώρους. Άλλοι διαχωρισμοί θα ήταν καταστροφικοί για την οικονομία και την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.
 

[adi32]

Υπάρχουν ορμονικές θεραπείες για τα ψυχολογικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης.

 

Σχεδον για ολα υπαρχουν θεραπειες, ισως και για τους εθισμενους 

[Backpacker]

Το φταίξιμο ήταν δικό μου, διότι δε διευκρίνισα το σε ποιες περιπτώσεις αναφερόμουν. Μιλώ λοιπόν για το εξής υποθετικό σενάριο:

 

Εγώ θέλω να ανοίξω ένα μπαρ, το οποίο θα απευθύνεται πελατειακά, αποκλειστικά σε καπνιστές και σε όσους, ακόμα και μη καπνιστές, δεν ενοχλούνται από τον καπνό στην ατμόσφαιρα (υπάρχουν και τέτοιοι, όσο κι αν σού κάνει εντύπωση: Είχα κόψει το τσιγάρο για 3,5 χρόνια τον καιρό που ήμουν φαντάρος, δεν κάπνισα ούτε τζούρα αυτά τα 3,5 χρόνια, αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα με το να καπνίζει ο άλλος δίπλα μου).

 

Βάζω λοιπόν αγγελία προς αναζήτηση προσωπικού, διευκρινίζοντας ότι όποιος ανταποκριθεί, θα το κάνει εν γνώσει τού δεδομένου ότι στο χώρο εργασίας του οι πελάτες θα καπνίζουν. Έχω τη σχετική ανταπόκριση από κάποια άτομα και τη διαβεβαίωσή τους ότι δεν έχουν πρόβλημα με τον καπνό στο χώρο εργασίας τους και αποφασίζω να προσλάβω μεταξύ αυτών, εκείνους που θεωρώ ότι με καλύπτουν.

 

Έχουμε λοιπόν την προοπτική έναρξης λειτουργίας ενός χώρου ψυχαγωγίας, στον οποίο τόσο οι πελάτες, όσο και οι εργαζόμενοι, από επιλογή και απόφασή δική τους, ή καπνίζουν, ή δεν ενοχλούνται από τον καπνό.

 

Ο νόμος μού επιτρέπει να ξεκινήσω την εν λόγω επιχείρηση υπό τις άνωθεν προϋποθέσεις; Όχι. Θα έπρεπε να μού το επιτρέπει; Κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που υπάρχει κοινή συναίνεση όλων όσων θα συχνάζουν ή θα εργάζονται στο χώρο αυτό, θα έπρεπε να μού το επιτρέπει. Κατά τη γνώμη τού νομοθέτη όμως, όχι. Νόμος είναι αυτός, οπότε κι εγώ κάνω την πάπια και δεν ανοίγω το μπαρ που έχω στο μυαλό μου.

 

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο νομοθέτης αποφάσιζε - πάντα υπό το δεδομένο τής αυστηρής τήρησης των πιο πάνω προϋποθέσεων - να δώσει άδεια ειδική άδεια λειτουργίας σε ένα 5% των μπαρ που επιτρέπονται ανά περιοχή, στα οποία θα επιτρέπεται το κάπνισμα. Εσύ ως μη καπνιστής, θα είχες ή όχι πρόβλημα με αυτή την απόφαση τού νόμου; Θα το δεχόσουν, επιλέγοντας να πας σε όποιο από τα υπόλοιπα μαγαζιά τού 95% όπου το κάπνισμα απαγορεύεται για να διασκεδάσεις, ή θα επέμενες στο να απαγορευθεί το κάπνισμα και σ' αυτά, διότι «τα μπαρ είναι δημόσιοι χώροι και πρέπει να έχω δικαίωμα να πηγαίνω σε όλα χωρίς να με ενοχλεί ο καπνός, οπότε θέλω να πηγαίνω και σ' αυτό, υπό τις προϋποθέσεις που εγώ θέλω, διαφορετικά να κλείσουν»;

 

Αν το δεχόσουν, κανένα πρόβλημα από πλευράς μου. Ενημερωτικά όμως σού λέω, ότι οι όσοι μη καπνιστές έχω συζητήσει μαζί τους (και είναι πάρα πολλοί) δεν το δέχονται. Όπως ειπώθηκε και από συμφορουμίτη νωρίτερα, στην υποθετική περίπτωση δύο ολόιδιων (με την ίδια χωρητικότητα, την ίδια διαρρύθμιση, την ίδια μουσική, το ίδιο ντεκόρ, τα ίδια ποτά και το ίδιο σέρβις) μπαρ, τα οποία λειτουργούν δίπλα δίπλα, αλλά το ένα είναι για καπνιστές και το άλλο για μη, ο κάλος στο μυαλό των περισσότερων μη καπνιστών, τουλάχιστον όσο αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, φλερτάρει με το μέγεθος ογκόλιθου: Δε θα αρκούνται στο να πάνε σ' αυτό των μη καπνιστών και ν' αφήσουν τους καπνιστές στην ησυχία τους να μαζεύονται στο άλλο. Θέλουν να πηγαίνουν και σ' αυτό των καπνιστών και αν δε μπορούν, απαιτούν να κλείσει! Διότι ...έτσι! Το τι κέρδος θα έχουν από το κλείσιμό του, αναζήτησέ το στην τρικυμία τού κρανίου τους. Εκτός κι αν αξιολογούν ως κέρδος την επικράτηση τού εγωισμού τους, οπότε δεν αξίζει να ασχολείται οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος με την παλαβομάρα τους.

 

Ελπίζω να κατέστησα σαφές το τι εννοώ με το «εργασία κάποιου κατ' επιλογήν του, υπό ανθυγιεινές ή επικίνδυνες συνθήκες». Αν ανήκεις σ' εκείνους που υποστηρίζουν το κλείσιμο ενός χώρου ψυχαγωγίας όπως ο παραπάνω, όπου οι εργαζόμενοι εν γνώσει των συνθηκών που επικρατούν αποφασίζουν να εργάζονται, είμαι πραγματικά περίεργος να δω το γιατί δε θα έπρεπε να ισχύει το ίδιο και για οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα με εξίσου - ή και χειρότερες από πλευράς υγιεινής και κινδύνων - επιβλαβείς συνθήκες εργασίας. Αν δεν ανήκεις σ' εκείνους, όλα καλά!...  

 

Εδώ προσπαθούμε σε αυτήν την ψαροκώσταινα ρε αδερφέ να ανοίξουμε επαγγέλματα και κλάδους και συ θέλεις να κλείσεις και άλλους? Άδεια μαγαζιού που να επιτρέπεται το κάπνισμα?Σε καμιά χώρα δεν έχει ξανασυμβεί αυτό...δλδ αντί να αποδεχτούμε την λογική πραγματικότητα που εφαρμόζει όλος ο πολιτισμένος κόσμος πάμε να βρούμε πατέντες και παράθυρα..γιατί πραγματικά?

 

Όπως είπε και ένας φίλος παραπάνω η κρίση ενός εξαρτημένου ατόμου δεν μπορεί να θεωρηθεί και τόσο υπόψιν όσον αφορά θέματα που έχουν να κάνουν με την εξάρτηση του...

 

Θυμάμαι τι λέγανε οι καπνιστές όταν είχε μπει το πλαφόν στα τσιγάρα..που πριν υπήρχαν κάτι Next και κάτι Leader με 0,80 λεπτά και 1 ευρώ αντίστοιχα που πάλι διαμαρτύρονταν

 

Επίσης πραγματικά θες να εφαρμόσεις τέτοια πατέντα σε μια χώρα με 60% ανεργία στους νέους...και πιστεύεις ότι θα είναι σύμφωνοι με το να δουλεύουν κάτω από τέτοιες συνθήκες ή θα αναγκάζονται?

 

Η λύση υπάρχει και έχει δοθεί παντού και μεις ακόμα ψάχνουμε να επανεφεύρουμε τον τροχό.

[Ntinaras]

Μπερδευετε την αναγκη με τη διασκεδαση.

εκει που διασκεδαζεις εσυ καπνιζοντας,καποιος δουλευει απο αναγκη.

[simaras]

Με το ηλεκτρονικο τι γινεται?Επιτρεπεται η τρως καμπανα?

[N3k21]

εκει που διασκεδαζεις εσυ καπνιζοντας,καποιος δουλευει απο αναγκη.

 

Ομολογώ πως δεν το είχα σκεφτεί έτσι...

[Lucifer]

Εδώ προσπαθούμε σε αυτήν την ψαροκώσταινα ρε αδερφέ να ανοίξουμε επαγγέλματα και κλάδους και συ θέλεις να κλείσεις και άλλους? Άδεια μαγαζιού που να επιτρέπεται το κάπνισμα?Σε καμιά χώρα δεν έχει ξανασυμβεί αυτό...

 

Κρίμα το nickname όμως.

 

Ο αρχικός νόμος όπως είχε προταθεί (βάσει τετραγωνικών κτλ) ήταν καρμπόν c/p από ευρωπαϊκές νομοθεσίες: εστιατόρια ολική απαγόρευση, μπαρ άνω των 40τμ υποχρεωτικά διαχωρισμένος χώρος για καπνιστές, μπαρ κάτω των 40τμ χύμα κάπνισμα αλλά με εξαερισμό που ρουφούσε και λίγες απ' τις αναμνήσεις σου απ' την ένταση.

 

Το 'χω δει στην πράξη σε 3 χώρες τουλάχιστον. Πιάνω μόνο τα νόμιμα, όχι τις ζούλες σε Γερμανικά (!!!) εστιατόρια που με βάζανε δίπλα στο παράθυρο και μου φέρνανε κλασσικό ποτηροτάσακο.

[N3k21]

[...] μπαρ κάτω των 40τμ χύμα κάπνισμα αλλά με εξαερισμό που ρουφούσε [...]

 

Αλήθεια, μ' αυτή τη διάταξη τι παίχτηκε; Μια χαρά ήταν, ειδικά αν σκεφτείς πως η φάση μπαρ και κάπνα πάνε συνήθως παρέα. 

[Lucifer]

Ε τι να γίνει, έβγαζε νόημα και ήταν λογική. Προφανώς αυτά με γυναίκες και κρατικούς μηχανισμούς δεν έχουν μέλλον.

[FilipposMD]

Deesnider, στο θέμα των εργαζομένων, το θέμα είναι και λίγο φιλοσοφικό. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε θέματα που αφορούν την επιβίωση, δεν τίθεται θέμα συναίνεσης. Αν είσαι άνεργος με οικογένεια και δεν έχεις να φας, μέχρι και το νεφρό σου θα δώσεις, δεν μπορούμε να λέμε ότι ο άλλος θα αποφασίσει να εκτεθεί στον καπνό από επιλογή. Η εργασία είναι ιερό δικαίωμα και πρεπει να προστατεύεται από την πολιτεία. Θα δεχόμασταν ποτε ως κοινωνία να υπάρχουν σχολεία με αμίαντο και οποίοι γονείς θέλουν, να στέλνουν τα παιδιά τους εκεί; Σε νομίζω.

 

Η σύγκριση με τα άλλα επαγγέλματα νομίζω είναι ατυχής για δυο λόγους. Ας πάρω τα ορυχεία ως παράδειγμα. Πρώτον, έχουν γίνει αγώνες για τη βελτίωση των μέσων προστασίας των εργατών και ο νόμος προβλέπει ένα κάρο μέτρα. Δεύτερον, παρότι ο κίνδυνος παραμένει, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Το νικέλιο δε βγαίνει μόνο με ρομπότ από το έδαφος ( εκτός ίσως αν ξοδευτούν δις) και αν σταματήσουμε να βγάζουμε νικέλιο θα γυρίσουμε 100 χρόνια πίσω ως κοινωνία. Αντίθετα, για την έκθεση του μπάρμαν στον καπνό η λύση περιλαμβάνει απλώς μια βόλτα του καπνιστή πελάτη έξω για να καπνίσει. Έιναι τόσο απλό και με ασήμαντες συνέπειες στην κοινωνική ζωή.

 

Τέλος, για τον προβληματισμό σου σχετικά με άλλες ουσίες όπως το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αν φτιάχναμε μια κοινωνία από το μηδέν, θα δεχόμουν απολύτως τα επιχειρήματά σου. Μόνο που οι κοινωνίες κουβαλάνε και μια ολόκληρη ιστορία πίσω τους και δεν αλλάζουν σε μια στιγμή. Για Χ λόγους τα ναρκωτικά παραδοσιακά απαγορεύονταν ενώ το τσιγάρο επιτρεπόταν. Αν κάνουμε μια φιλοσοφική συζήτηση, μάλλον συμφωνούμε απολύτως. Ζούμε όμως σε μια πραγματικότητα και πρεπει να μην την αγνοούμε.