Φοιτητική ζωή στην πόλη καταγωγής ή σε άλλη πόλη?

[Backpacker]

Με αφορμή την συζήτηση που άνοιξε στο τόπικ "Συμβίωση με γονείς στο σπίτι"  το οποίο άνοιξε με αφορμή την διαβίωση στο πατρικό στην μεταφοιτική περίοδο της ζωής μας (ηλικίες 23-35 δλδ) η οποία επεκτάθηκε στο αν αυτό που λέμε φοιτητική ζωή επηρεάζεται από το αν σπουδάζεις στην πόλη που μεγάλωσες ή σπουδάζεις σε άλλη πόλη και αν αυτό που λέμε "Πλήρης φοιτητική εμπειρία" έχει σαν προαπαιτούμενο το να ζεις μόνος σου ή μπορεί να επιτευχθεί και διαμένοντας στο πατρικό.

 

Για αυτό το λόγο λοιπόν άνοιξα αυτό το τόπικ ώστε να μοιραστούμε τις απόψες μας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα...

 

ΥΓ Η συζήτηση γίνεται πάντα με δεδομένο ότι υπάρχει η δυνατότητα επιλογής παιδιά..( εννοείτε οτι αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα σπουδάζεις στην πόλη σου) όπως επίσης δεδομένο είναι το γεγονός ότι και στις 2 περιπτώσεις μιλάμε για άτομα που όντως σπουδάζουν..το λέω για να μην ξεφύγουμε με τα υπάρχουν φοιτητές που γραφουν την σχολή τους στα παπάρια τους και τέτοια και για να μην επαναλαμβάνετε κάθε 3ο ποστ το "δεν παίζουν λεφτά και τα γνωστά"

 

Ξεχυθείτε...

[Lucifer]

Φοιτητική ζωή στη μεγαλύτερη δυνατή πόλη. Αν είσαι από αυτήν, σε αυτήν, δεν πας σε μικρότερη.

[Swimmer21]

Αν εχεις τα λεφτα φιλε, καλυτερα να σπουδασεις μακρια απο την πολη που ειναι οι γονεις σου, επαρχια.. Εγω περασα εδω Αθηνα και ζηλευω τους φιλους μου που μενουν μονοι τους.. Ζωαρα, απο την αποψη οτι κανεις οτι θες, τρως οτι θες και εχεις το δικο σου σπιτι, κανεις φασαρια, καλεις φιλους και κανενας δεν σου λεει τιποτα.. Και επισης απο την αποψη οτι μαθαινεις καλυτερα να διαχειριζεσαι τα χρηματα, ωριμαζεις πιστευω γρηγοροτερα, κλπ..

 

Τα παραπανω δεν ισχυουν για τους καφρους που τρωνε τα χρηματα των γονιων τους και δεν πατανε σχολη.. το ιδιο θα κανανε και αν σπουδαζαν στον τοπο διαμονης τους

[Gtr34]

Αυτό που πρέπει να επιτευχθεί είναι ποιότητα σπουδών και συνέπεια στις φοιτητικές   υποχρεώσεις, όλα τα άλλα είναι ιστορίες για άγριους .

[bluesattack]

"Πλήρης φοιτητική εμπειρία" έχει σαν προαπαιτούμενο το να ζεις μόνος σου

 

Κυριως αυτο.Αν τρως κοιμασαι και φερνεις την γκομενα στο πατρικο τι φοιτητικη ζωη   

[Backpacker]

Η συζήτηση γίνεται πάντα με δεδομένο ότι υπάρχει η δυνατότητα επιλογής παιδιά..( εννοείτε οτι αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα σπουδάζεις στην πόλη σου) όπως επίσης δεδομένο είναι το γεγονός ότι και στις 2 περιπτώσεις μιλάμε για άτομα που όντως σπουδάζουν..το λέω για να μην ξεφύγουμε με τα υπάρχουν φοιτητές που γραφουν την σχολή τους στα παπάρια τους και τέτοια και για να μην επαναλαμβάνετε κάθε 3ο ποστ το "δεν παίζουν λεφτά και τα γνωστά"

 

Η άποψη μου όπως την έγραψα και στο προηγούμενο νήμα..

 

Πρώτον και κυριότερο στο να ζεις μόνος σου σε άλλη πόλη έχεις όπως και να το κάνουμε την απόλυτη ανεξαρτησία που σου προσφέρει η καινούργια πόλη...αυτό το αίσθημα ότι εδώ δεν με ξέρει κανένας...το αίσθημα της λευκής σελίδας που λένε..μιας νέας αρχής. Το να επιβάλλεται να γνωρίσεις άτομα και να δημιουργήσεις έναν κύκλο γνωριμιών απ'το μηδέν γιατί δεν υπάρχουν τα "μαξιλαράκια" των σχολικών φίλων και γνωριμιών...

 

Και δεύτερον με το να μένεις στο πατρικό σου δεν βιώνεις την ευθύνη το να πρέπει να φροντίζεις μόνο σου ή με συγκάτοικο ένα σπίτι μόνος σου..γιατί όπως και να το κάνουμε λογαριασμούς/πλυντήρια/μαγειρέματα/καθαριότητες και όλα αυτά δεν θα στα κάνει κανένας άλλος αν δεν τα κάνεις εσύ.

 

Επίσης μια ξεχωριστή (με κάθε έννοια του όρου) κατηγορία είναι τα παιδιά που δουλεύουν για να σπουδάσουν σε μια άλλη πόλη και έχουν το 100% του βάρους των σπουδών τους στις πλάτες του...σαν ένα από αυτά τα άτομα σήμερα κάποια χρόνια μετά το τέλος των φοιτητικών μου χρόνων το θεωρώ ότι ήταν μεγάλη ευλογία καθώς σε διδάσκει απίστευτα πράγματα και σε πλάθει αλλιώς σαν προσωπικότητα.

[Sova]

Για BSc ψηφίζω Λονδίνο δαγκωτό! Ή κάτι ανάλογο αν υπήρχε.

Για MSc όμως δεν έχει σημασία το σε ποια πόλη είσαι γιατί απλά δεν έχεις το χρόνο που χρειάζεσαι για ''φοιτητική ζωή''.

[Backpacker]

Για BSc ψηφίζω Λονδίνο δαγκωτό! Ή κάτι ανάλογο αν υπήρχε.

Για MSc όμως δεν έχει σημασία το σε ποια πόλη είσαι γιατί απλά δεν έχεις το χρόνο που χρειάζεσαι για ''φοιτητική ζωή''.

 

Δεν μιλάμε για εξωτερικό ούτε για το σε ποια πόλη είναι καλύτερα..διάβασε ξανά το αρχικό ποστ...

[Sova]

Ε τότε εξαρτάται. Για σένα ας πούμε πώς ορίζεται η πλήρης φοιτητική εμπειρία;

[kreiz]

Φοιτητική ζωή στη μεγαλύτερη δυνατή πόλη. Αν είσαι από αυτήν, σε αυτήν, δεν πας σε μικρότερη.

Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Πήγα απο θεσσαλονίκη Ξανθη και έφτασα να την προτιμω. Βέβαια δεν είμαι ουτε πάρτυ animal οπότε το χαλαρό κλίμα της Ξάνθης το προτιμώ. Και σίγουρα η παρεά παίζει ρόλο.

 

Στο θέμα, σίγουρα καλύτερα μακρυά, μαθαίνεις να εκτιμάς πολλα πράγματα που έβρισκες έτοιμα. Μαθαίνεις να καλύπτεις καθημερινές ρουτίνες του δικού σου σπιτιού, ακόμα και οικονομικά με την ψευτοανεξαρτησία του έτοιμου μηνιαίου budget.

[skipperas]

Ε τότε εξαρτάται. Για σένα ας πούμε πώς ορίζεται η πλήρης φοιτητική εμπειρία;

Για μένα η πλήρης φοιτητική εμπειρία ορίζεται ως η εμπειρία που αποκτάς μένοντας μακριά από τους γονείς/στενους συγγενείς σου, σε διαφορετική πόλη. Τόσο απλά.

Προφανώς όποιος δε το έχει ζήσει, δε το καταλαβαίνει, όση και ελευθερία να έχει στο σπίτι που μένει με τους γονείς του.

 

Ας αναρωτηθεί κάποιος φοιτητής που μένει με γονείς: μαγειρεύει; (Και δεν εννοώ μια φορά στις 15) πλένει; σκουπίζει; σιδερώνει; φέρνει φίλους όποτε γουστάρει; γκόμενες όποτε γουστάρει; και άλλα χίλια δυό.

Μη λέμε ότι θέλουμε.

[antonl]

Εννοείται όχι στην πόλη σου. Η φοιτητική ζωή (για μένα τουλάχιστον) σημαίνει πως ζω μόνος και κάνω κουμάντο στα πάντα στην καθημερινότητά μου (ασχέτως αν είναι με πατρική οικονομική ενίσχυση). Εφόσον μιλάμε για Ελλάδα, αν είσαι από Αθήνα ή Θεσ/νική το ιδανικό είναι μια μικρότερη πόλη. Αν είσαι από μικρότερη πόλη/χωριό κι έχεις κάψα για μεγαλούπολη, πας κι εκεί αν το θες.

[skipperas]

Φοιτητική ζωή δεν σημαίνει μόνο βγαίνω όποτε θέλω, ξυπνάω όποτε θέλω, γυρνάω ότι ώρα θέλω.

[Backpacker]

Δεν είναι απαραίτητο αυτό. Πήγα απο θεσσαλονίκη Ξανθη και έφτασα να την προτιμω. Βέβαια δεν είμαι ουτε πάρτυ animal οπότε το χαλαρό κλίμα της Ξάνθης το προτιμώ. Και σίγουρα η παρεά παίζει ρόλο.

 

Στο θέμα, σίγουρα καλύτερα μακρυά, μαθαίνεις να εκτιμάς πολλα πράγματα που έβρισκες έτοιμα. Μαθαίνεις να καλύπτεις καθημερινές ρουτίνες του δικού σου σπιτιού, ακόμα και οικονομικά με την ψευτοανεξαρτησία του έτοιμου μηνιαίου budget.

 

Συμφωνώ απόλυτα..δεν πιστεύω ότι το μέγεθος της πόλης παίζει ρόλο (ίσως σε ακραίες περιπτώσεις μόνο κάτι κωμοπόλεων Ληξούρι,Διδυμότειχο,Σητεία,Ιεράπετρα) που εκεί μιλάμε για πάρα πολύ μικρές κοινωνίες και επίσης και πολύ απομονωμένες...

 

Ακόμα και για έναν Αθηναίο ή Σαλονίκιο πιστεύω ότι μια φοιτητική ζωή σε πόλεις όπως Κομοτηνή,Ιωάννινα,Ρέθυμνο και άλλες πολλές είναι τρομερή εμπειρία...σε ολοκληρώνουν αλλιώς σαν προσωπικότητα και ζεις καταστάσεις που όπως και να το κάνουμε δεν αφήνεσαι για να της ζήσεις στην πόλη που μεγάλωσες γιατί το περιβάλλον πάντα,σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ελεγχόμενο.

[NickTG]

Ας αναρωτηθεί κάποιος φοιτητής που μένει με γονείς: μαγειρεύει; (Και δεν εννοώ μια φορά στις 15) πλένει; σκουπίζει; σιδερώνει; φέρνει φίλους όποτε γουστάρει; γκόμενες όποτε γουστάρει; και άλλα χίλια δυό.

Μη λέμε ότι θέλουμε.

 

 

Ας απαντήσω για μένα.

Ναι. Πολλές φορές για όλους.

Όχι και χαίρομαι. Το βαριέμαι.

Ναι. 

Ναι. 

Ναι.

Ναι.

 

 

Επίσης χάρη στα λεφτά που δεν χάλαγα σε νοίκι είχα αυτοκίνητο να πάω όπου θέλω και μου έμεναν στο χέρι περισσότερα από ένα βασικό μισθό τώρα.

Μερικοί ορίζουν τη φοιτητική ζωή με τις έξτρα ευθύνες.

Εγώ ήθελα απλά αυτά τα χρόνια να περάσω όσο καλύτερα γίνεται. Δεν θα μπορούσα να το κάνω σε αυτό το βαθμό αν είχα πάει αλλού.