Οι πιο υπερτιμημένες ταινίες

[DKNI]

Ξεκινάω με τις δικές μου.

 

1. Όλες οι ταινίες του Tarantino, και ιδιαίτερα το Pulp fiction. Ω θεοί, το απόλυτο τίποτα και βία τραβηγμένη από τα αυτιά. Και σοβαρά είναι η 5η καλύτερη ταινία ever στο imdb;! Τι στο καλό βρίσκουν όλοι;

 

 

 

4. Magnolia. Λίγο πιο άγνωστη ταινία, ότι χειρότερο έχω δει. Παρακολουθούμε πολλές βαρετές και ασήμαντες υποθέσεις ταυτόχρονα. Πόσο να αντέξει κανείς.

 

5. Memento. Το φτηνό κόλπο να βλέπουμε την ιστορία ανάποδα κάνει μια αδιάφορη υπόθεση ενδιαφέρουσα; Όχι.

 

6. Apocalypse Now. Αν και έκανα το λάθος να δω την extended version που έμαθα ότι είναι χειρότερη, δεν μπόρεσα να μην βαρεθώ σε αυτή την ταινία. Για δύο ώρες αναζητούμε τον προδότη αξιωματικό χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι, για να δούμε στην τελική ότι είναι ένας ημίτρελος γέρος.

 

 

9. The Shining. Ίσως φταίει ότι η ταινία έχει γεράσει πολύ που μου προκάλεσε περισσότερο γέλιο παρά τρόμο.

 

 

Άφησα για φιλικές συμμετοχές (και προβλέπω πολύ κράξιμο) τις τριλογίες Star Wars και Lord of the Rings, στις οποίες ξεκίνησα να βλέπω την πρώτη ταινία και βαρέθηκα. Δεν μου αρέσουν καθόλου οι ταινίες φαντασίας και δυστυχώς δεν μπορώ να τις δω ως κάτι περισσότερο από παραμυθάκι. Απλώς με ενοχλούν οι θέσεις που έχουν στο top 20(!) του imdb.

Κοιτα, σε καταλαβαινω.

Καποια πραγματα δεν ειναι για ολους, μην νιωθεις ασχημα

[Miracle Worker]

Για να μην το παίζω και εγώ εκ του ασφαλούς, θα ρίξω το Φαστ εντ Φούριους 1 και 300. Είχαν και οι δύο φοβερές στιγμές δράσης και badassness, αλλά είχαν και περιόδους αφόρητης βαρεμάρας.

[xavier]

ας προσθεσουμε και το μπερντμαν στη λιστα...

[Evilsmile]

λιγο ακομα και θα καλυψουμε  και τις 250 στην της κορυφης του imdb

[damian1977]

Εγω θα πω το Νebraska του δικου μας Αλεξ Πειν!

ΔΕΝ λεω πως ηταν κακη ταινια (εχω δει ολες τους τις δημιουργιες....το sideways παραμενει το αγαπημενο μου) αλλα θεωρω πως ναι τοσο το σεναριο...το ασπρομαυρο φιλτρο σαν consept....αλλα και οι ερμηνειες ηταν εξαιρετικα υπερεκτιμημενες!!!!

[salazar1991]

Κουρδιστό Πορτοκάλι του Κιούμπρικ.Την είδα πρόσφατα και δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε.

[mathsrule]

Κουρδιστό Πορτοκάλι του Κιούμπρικ.Την είδα πρόσφατα και δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε.

Συμφωνώ. Ήταν όντως ξεχωριστή ως ταινία, αλλά σίγουρα όχι το οπτικοακουστικό υπερθέαμα που λένε πολλοί.

 

Επίσης και η Οδύσσεια του Διαστήματος 2001. Δεν λέω, καλή ταινία, ΠΟΛΥ μπροστά για την εποχή της με εξωπραγματικά για τότε οπτικά εφέ, αλλά μην μου πείτε πως (τη σημερινή εποχή τουλάχιστον) δεν την θεωρείτε τέρμα ανιαρή, γιατί δεν θα σας πιστέψω. Θυμάμαι από όταν την είχα πρωτοδεί, μια σκηνή προς το τέλος όπου τον δείχνει επί ένα τέταρτο να περνάει γρήγορα από χρωματιστά φώτα (Ταχύτητα του φωτός; Δεν θυμάμαι τι ήθελε να μας δείξει ο Κιούμπρικ.). Επί ένα τέταρτο. Ένα τέταρτο. ΈΝΑ ΟΛΌΚΛΗΡΟ ΤΈΤΑΡΤΟ!

 

Μιας και πιάσαμε τον Κίουμπρικ, πάντως, το Μπάρυ Λύντον παίζει να είναι μία από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει.

[krom281]

Επίσης και η Οδύσσεια του Διαστήματος 2001. Δεν λέω, καλή ταινία, ΠΟΛΥ μπροστά για την εποχή της με εξωπραγματικά για τότε οπτικά εφέ, αλλά μην μου πείτε πως (τη σημερινή εποχή τουλάχιστον) δεν την θεωρείτε τέρμα ανιαρή, γιατί δεν θα σας πιστέψω. Θυμάμαι από όταν την είχα πρωτοδεί, μια σκηνή προς το τέλος όπου τον δείχνει επί ένα τέταρτο να περνάει γρήγορα από χρωματιστά φώτα (Ταχύτητα του φωτός; Δεν θυμάμαι τι ήθελε να μας δείξει ο Κιούμπρικ.). Επί ένα τέταρτο. Ένα τέταρτο. ΈΝΑ ΟΛΌΚΛΗΡΟ ΤΈΤΑΡΤΟ!

Ωραια ταινια με νοηματα, εφε κλπ μπροστα απο την εποχη της, αλλα εγινε αυτο που λες. Ο Κιουμπρικ καταφερε (γιατι περι κατορθωματος προκειται) να καταστρεψει την ταινια με τις απειρες, μακροσκελεις, ανουσιες απο ενα σημειο και μετα σκηνες (δεν ειναι μονο αυτο που αναφερεις με τα φωτα ειναι και αλλες).

 

Απο ταινια απιστευτη καταφερε να την κανει ταινια τοσο βαρετη που σε προκαλει να κλεισεις την τηλεοραση. Ο μονος τροπος να την ξαναδω ειναι να την κανω επεξεργασια και να σβησω καμια ωρα σκηνων.

[KilliK]

δεν την θεωρείτε τέρμα ανιαρή, γιατί δεν θα σας πιστέψω.

 

 

ο ορισμος της βαρεμαρας ειναι, παντα σε FF την βλεπω.

το προβλημα ειναι οτι δεν εχει ουτε πλοκη, ουτε χαρακητρες. ειναι καθαρα visual η αφηγηση. 

τωρα θα μου πει καποιος, πως αυτη ειναι η τεχνη του σινεμα. σωστα. γιαυτο και θεωρω αριστουργημα την ταινια, λογω των δυνατων,iconic visuals.

αλλα απο αυτη την οπτικη γωνια, και οι ταινιες του Michael Bay ειναι τεχνη, και ο ιδιος ειναι ενας auteur καλλιτεχνης. υπαρχει αυτη η αποψη, γιατι να μην γινεται δεκτη; γιατι να υπαρχει διακριση.

 

για τον ιδιο λογο, θεωρω το Drive του σουηδου, μια μεγαλη φολα. overrated oσο δεν παω, και οταν την ειδα μετα απο ολα αυτα τα διθυραμβατικα σχολια απο κοινο και κριτικους, εβαλα τα γελια. ο κοσμος ειναι ασχετος, βλακας και ασχετος.

ρωτησα κατι πορωμενιους στο AICN, γιατι γουσταρανε το Drive? μηδεν πλοκη, μηδεν χαρακτηρες, ενα χιλιοπαιγμενο revenge premise, ο πιο bland ηθοποιος στο ΗW (σαν να σκεφτεται ολη την ωρα, σε ολες τις ταινιες, τι γευση παγωτο θελει να αγορασει, οπως ειχε χαρακτηρισε πετυχημενα ενας την μονιμη, ανεκφραστη-εκφραση του πως του λενε), μια πρωταγωνιστρια που ειναι αγορο-κοριτσο/ποντικη hybrid. σιγουρα ηταν καλοφτιαγμενη, ωραια η 80ς αισθητικη και μουσικη αλλα μεχρι εκει. εγω βαρεθηκα γιατι η ταινια δεν ελεγε τι-πο-τα.

επομενως, τι τους αρεσε; η απαντηση σου ηταν πως επαιζε με την εικονα. εβλεπες πχ τον ερωτα μεταξυ των δυο πρωταγωνιστων μεσ απο τιες ματιες τους, και το πως εστηνε τα πλανα ο σκηνοθετης, ο φωτισμος, η μουσικη και ολα αυτα. μιλαγε η εικονα απο μονη της, και αυτο εκανε τοσο καλη την ταινια.

 

ενταξει, το προβλημα ειναι πως απο την στιγμη που ο χαρακτηρας του ηρωα ειναι αδιαφορος διοτι με μηδεν εκφραση και μηδεν background δεν εχεις ΧΕΣΤΗΚΑ για τον ερωτα του με την γκομενα της ταινια.

και εφοσων μιλαει η εικονα και οχι η ιδια η ιστορια, τοτε ΓΙΑΤΙ να θαβονται ταινιες οταν η πλοκη και το characterization τους ειναι λιγο ατελη; γιατι ο Michael Bay αφου προφανως οι δικιες του εικονες πετυχαινουν τον σκοπο τους, να εξιταρουν σε αυτη την περιπτωση το κονο τους; δεν ειναι σινεμα αυτο;

αλλα ειναι η μαλακια το Drive? 

 

ενολιγοις, υπαρχει μπολικη υποκρισια και double standard στην αξιολογηση ταινιων.  και γιαυτο δεν μπορω να παρω σοβαρα ουτε τους κριτικους, ουτε τους θεατες.

[The_Judas]

 

 

Μιας και πιάσαμε τον Κίουμπρικ, πάντως, το Μπάρυ Λύντον παίζει να είναι μία από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει.

 

Το Μπαρυ Λύντον ειδικά στον εικαστικό και οπτικοακουστικό τομέα (και όχι μόνο) είναι κορυφή.

[lifeowner771]

Πως και δεν εχει γραψει κανενας το American Psycho..Παλι καλα

[fasttam]

Ένα ποστ στο θέμα "ποια ταινία είδατε" μου έδωσε την ιδέα για αυτό το thread. Σκοπός να γράψει ο καθένας μας τεκμηριωμένα ποιες ταινίες θεωρεί υπερτιμημένες και φυσικά να σπάσουμε λίγη πλάκα, ελπίζω χωρίς προσωπικές επιθέσεις. Λέγοντας υπερτιμημένες εννοώ με κριτήριο την αποδοχή από κοινό και κριτικούς και βαθμολογίες στο internet, και όχι τόσο από το box office (επομένως όχι το Twilight δεν είναι υπερτιμημένο )

 

Let the hate begin!

 

Ξεκινάω με τις δικές μου.

 

1. Όλες οι ταινίες του Tarantino, και ιδιαίτερα το Pulp fiction. Ω θεοί, το απόλυτο τίποτα και βία τραβηγμένη από τα αυτιά. Και σοβαρά είναι η 5η καλύτερη ταινία ever στο imdb;! Τι στο καλό βρίσκουν όλοι;

4. Magnolia. Λίγο πιο άγνωστη ταινία, ότι χειρότερο έχω δει. Παρακολουθούμε πολλές βαρετές και ασήμαντες υποθέσεις ταυτόχρονα. Πόσο να αντέξει κανείς.

6. Apocalypse Now. Αν και έκανα το λάθος να δω την extended version που έμαθα ότι είναι χειρότερη, δεν μπόρεσα να μην βαρεθώ σε αυτή την ταινία. Για δύο ώρες αναζητούμε τον προδότη αξιωματικό χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι, για να δούμε στην τελική ότι είναι ένας ημίτρελος γέρος.

 

 

Σε ένα βιβλίο που διάβαζα πρόσφατα ο ήρωας έλεγε ότι κάποιες ταινίες θα έπρεπε να έχουν μια προειδοποίηση που να λέει: ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗ ΤΗ ΔΕΙΤΕ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ... ΧΡΟΝΩΝ.

 

Δεν το λέω υποτιμητικά για σένα.

Την Αποκάλυψη Τώρα ας πούμε πήγα να την δω όταν πρωτοβγήκε και με πήρε ο ύπνος στον κινηματογράφο.

(Μου έχει συμβεί μόνο 2 φορές αυτό)!

Τσαντισμένος, πήγα και την επόμενη μέρα να την δω και ξανακοιμήθηκα. (Η δεύτερη φορά που λέγαμε).

Την ξαναείδα κάπου στα 40άντα μου και την έχω δει καμιά 20ριά φορές τουλάχιστον ακόμα.

Απλά τότε δεν μπορούσα να καταλάβω τον παραλληλισμό μιας Αμερικής που έψαχνε να κόψει τον ομφάλιο λώρο (ο ποταμός Μεκόνγκ στην ταινία) με τις προηγούμενες γενιές και τις συμπεριφορές που την έσυραν σε μια (και όχι μόνο στρατιωτική) ταπεινωτική ήττα.

Το κατάλαβα μεγαλώνοντας.

 

Δεν διαφωνώ ότι κάποιες από τις ταινίες που γράφεις είναι υπερεκτιμημένες, αλλά δεν είναι και μετριάτζες στη χειρότερη.

[Thresh]

Let the hate begin!

ΟΛΕΣ αυτές που αρέσουν στους προλαλλήσαντες και στους επόμενους...

 

/topic closed