Έχετε δουλέψει ποτέ σε χειρωνακτική εργασία;

[zio10]

Παράδειγμα ήταν. Άλλη κούραση σε κάθε περίπτωση. Σωστά είπε πριν κάποιος πως σε κάποιον που δουλεύει στο κρύο ή στον καύσωνα το γραφείο με το κλιματιστικό του φαίνεται παράδεισος....δεν κάνουν όλοι και για τις δύο δουλειές, είναι τι ταιριάζει στον καθένα και τι θέλει 

[AntiCambeR]

Προτιμω την χειρονακτικη δουλεια ακομα και αυτη που εκανα παρα αυτη που κανω τωρα και ας ειναι καθιστικη,ειναι ψυχοφθορα.Γιατι οταν εργαζεσαι-κινεισαι το 8ωρο ακομα και το 10ωρο περναει.Επικοινωνεις και με αλλους.Και τοτε πληρωνομουν σωστα.

 

Τωρα ζητημα αν κοιμαμαι 10 βραδια τον μηνα και ποτε πριν τις 3.Δεν μπορω να συνηθισω 100% να ξενυχταω και να κοιμαμαι την ημερα αν και κανω την δουλεια περιπου 3 χρονια.Αλλαζει το βιολογικο σου ρολοι.Εχω ξεχασει τι σημαινει αργια και Σαββατοκυριακο.

 

Και υπαρχει φυσικα και η πιθανοτητα να γινει η "στραβη" .

 

Απο την αλλη η συγκεκριμενη δουλεια για να σε εχουν σε πρωινο ωραριο πρεπει να εισαι σε καποιο καταστημα πχ ορθιος,η εξω στο κρυο και στην ζςστη.Πιστευω εκει δεν θα αντεχα γιατι εχω κληρονομησει απο την προηγουμενη δουλεια προβλημα στην μεση.

 

Οσο για τα χρηματα σιγουρα ειναι λιγα αλλα τουλαχιστον με πληρωνουν παντα οταν πρεπει και ολα τα νομιμα,δηλαδη προσαυξηση νυχτος και αργιες.Οπως και επιδομα αδειας και δωρα.Και φυσικα ολα τα ενσημα.Επισης ειμαι για παρτυ μου και δεν εχω κανεναν μ@@@κα πανω απο το κεφαλι μου να με πιεζει.Δεν κουβαλαω,δεν ειμαι συνεχεια με 1 εργαλειο στο χερι να τρυπαω,να βιδωνω και αλλες 1000 μαλακιες,ουτε "λιωνω" απο την ζεστη η παγωνω απο το κρυο γιατι ειμαι σε κλειστο χωρο.

 

Δυστυχως ειναι πλεον δυσκολο να βρεις δουλεια που πληρωνει ολα τα νομιμα.Ελπιζω να βρω τουλαχιστον 1 δουλεια με πρωινο ωραριο με τα ιδια η περισσοτερα χρηματα.

 

Υπηρχε και η επιλογη να παω delivery αλλα το απεφυγα.

 

Παντως η δουλεια γραφειου δεν μου αρεσει γιατι αγχωνομαι ευκολα και δεν μου αρεσει η χαρτουρα και να εχω να κανω με δελτια,τιμολογια,κλπ κλπ.Κανω και εδω που ειμαι κατι τετοιο ανα διαστηματα ως εξτρα φυσικα και δεν το γουσταρω,συμβιβαστηκα λογω αναγκης.Για να ειναι ικανοποιημενος ο πελατης απο την εταιρια.Ηξερα οτι αν δεν δεχομουν την επομενη κιολας ημερα θα μπορουσαν να φερουν αλλον στην θεση μου.

[Alithinos]

Μιας που λέτε για οικοδομή, έχω ένα φίλο που για κάποια χρόνια ήταν εργάτης σε οικοδομή. Μιλάμε τώρα από πριν τη κρίση, όταν η οικοδομή είχε μια χαρά δουλειά σαν κλάδος. Αυτός ο φίλος μου είχε παρατήσει το σχολείο. Κάποια στιγμή, αποφάσισε να γραφτεί σε νυχτερινό. Αυτή τη στιγμή είναι σε τεχνικό πανεπιστήμιο, και σπουδάζει πολιτικός μηχανικός.

 

Αυτή την ταινία την έχεις δει?

 

http://www.imdb.com/title/tt1599913/

 

 

οχι να πω την αληθεια. 

θυμαμαι καποτε ειχα δει trailer νομιζω, και ηθελα να τη δω, αλλα τη ξεχασα γρηγορα.

πριν αυτο το ποστ δεν θυμομουν καν την υπαρξη της.

[evabb]

 

Συν της χειρωνακτικης:

 

-Αλλαζεις παραστασεις στη δουλεια

-Συνηθως γνωριζεις νεο κοσμο καθημερινα

Η δουλεια σε κραταει απασχολημενο,το μπλα μπλα τριτων τις περισσοτερες φορες θα σε εκνευρισει και τα υπολοιπα γυρο σου ειναι αδιαφορα γιατι πολυ απλα πρεπει να τελειωνεις.

-Διατηρεις καλυτερη φυσικη κατασταση

Συνηθως κληρονομεις  προβληματα στα χερια,ποδια,μεση κτλ.

-Περισσοτερη "ελευθερια" κατα τη διαρκεια της εργασιας. Χαβαλες , λαλακιες κλπ επιτρεπονται αν οχι επιβαλλονται για να αποδοσεις καλυτερα.

Σε πολλες χειρωνακτικες εργασιες μια λαθος κινηση φτανει για να χασεις την ζωη σου.Δεν νομιζω να ειναι η καταλληλη ωρα για ανεκδοτα.

-Σκας με φορμες και αθλητικα ενιοτε και φθαρμενα-σκισμενα, αλλαζεις ρουχα ανα 3 μερες το χειμωνα και γενικως εισαι χυμα.

Αναλογα το επαγγελμα αναγκαζεσαι να φορεσεις και τα αναλογα ρουχα-εξοπλισμο.Το μονο σιγουρο ειναι  πως στις περισσοτερες χειρωνακτικες εργασιες δεν φορας αθλητικα.

-Δεν πηζει το μυαλο

-Ειτε εισαι τουβλο, ειτε ιδιοφυια, συνηθως μπορεις να αποδωσεις αρκει να μην εχεις κινητικα προβληματα και να πιανουν λιγο και τα χερια σου.

Δεν ειναι ολες οι χειρωνακτικες εργασιες κουνω ενα εργαλειο,μετακινω κατι κτλ.

 

 

ισχυει, ειδικα κατι μερες που εξω εχει 40αρια κι εσυ πρεπει να ντυθεις σαν αστακος για να δουλεψεις δεν ειναι και τοσο ευχαριστο. για να μην αναφερω αβολα ρουχα/παπουτσια ασφαλειας που νιωθεις σαν τον ρομποκοπ μεσα τους

[RedPanda]

Ένα σχόλιο. Ας βάλουμε όλα τα κλειστά επαγγέλματα στην άκρη. Είναι αποκλειστικά μέρος του Ελληνικού μικρόκοσμου. Άσχετα με την θεωρητική πνευματική & σωματική κόπωση, η πίεση του να είσαι παραγωγικός γιατί κάποιος καλύτερος θα σου πάρει την δουλειά δεν υπάρχει.

[Ison_]

Γιατί πρέπει να συγκρίνουμε πνευματική με χειρωνακτική εργασία; Ο καθένας κάνει μια δουλειά με βάση τις δικές του δυνατότητες και τα δικά του θέλω. Τί υπάρχει να συζητήσουμε πάνω σε αυτό;

[ikaruga24]

Είναι διαφορετική κούραση στις δύο περιπτώσεις, πχ αν έχεις να κουβαλήσεις 1000 κιβώτια τελειώνεις, είσαι κομμάτια αλλά το μυαλό σου είναι ξεκούραστο, δεν σκέφτεσαι τι εκκρεμότητες άφησες, τι έχεις να κάνεις την άλλη μέρα κλπ

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η σωματική κούραση μια χαρά αποφέρει και πνευματική κούραση. Ούτε στην σωματική εργασία πραγματικά ξεκουράζεσαι. Καλή ώρα θα πάρω προσωπικό παράδειγμα τώρα το χειμώνα (όπου χειμώνας μιλάμε από Οκτώβρη). Εριξα τόσο σκίσιμο σε καθημερινή βάση που το σώμα μου βάρεσε κόκκινα και έτρεχα στα νοσοκομεία με αποτέλεσμα να μάθω ότι έχω οξεία οσφηαλγία...πιστεύεις ότι άξιζαν τα 4 ευρώ την ώρα; Πιστεύεις ότι τώρα εγώ πνευματικά ότι είμαι ήρεμος;

 

Οκ, χειρωνακτική εργασία κάνω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου οπότε αυτό τώρα μετά από αυτά τα χρόνια ήρθε και έκατσε αφού δεν το πρόσεξα ποτέ. Πιστεύεις ότι τα 33 είναι καλή ηλικία για να αρχίσεις να έχεις τέτοια προβλήματα που αυτόματα περιορίζουν και τις μετέπειτα πιθανότητες σου για δουλειά κάπου αλλού;  Σε γραφείο μπορείς να δουλεύεις για όσο θέλεις εσύ, στην χειρωνακτική εργασία ποτέ δεν επιλέγεις εσύ πότε πρέπει να κάνεις ένα βήμα πίσω ή ακόμα και να αλλάξεις πλήρως τη ζωή σου. 

 

Οπότε ναι... χειρωνακτική <<<<<<< γραφείο από άποψη σιγουριάς και ασφάλειας. 

[thanasis00]

Και οι δουλειές γραφείου και οι χειρωνακτικές έχουν κάποια μειονεκτήματα. Σίγουρα δουλειά γραφείου είναι πιο "εύκολο" να τη κάνεις για μια ζωή, τουλάχιστον θα χεις την άνεση ότι είναι πιο βολικό το περιβάλλον εργασίας. Οι χειρωνακτικές είναι επιβλαβείς σε μακροχρόνια περίοδο και δε νομίζω ότι είναι εύκολο για κάποιον να κάνει χειρωνακτική εργασία όλη του τη ζωή. Γίνεται συνήθεια από ένα σημείο και μετά, αλλά πάντα θα σε επηρρεάζει αρνητικά σωματικά.

[redhotstef]

Εγω ξεσκιστηκα σημερα στη δουλεια και εκανα διαλειμμα δυο δεκαλεπτων μονο, μεσα σε 7 ωρες.

 

κανε ενα μεροκαματο οικοδομη και μετα ζητα να σου σβησουν το topic

 

 

Kλασικος viper2005..  Γιατι να σβηστει κατι στο οποιο δεν απαντας κανονικα;

 

Οπως ειπαν ορισμενοι ναι, πολλοι στο μυαλο τους δουλευουν και εκτος γραφειου και εχουν το ανχος της επομενης μερας.

Οσον αφορα την κουραση εξαιτιας της χειρονακτικης εργασιας, αυτη περναει μετα απο κανα διωρο πχ αλλα σιγα σιγα κανει και κακο στον οργανισμο μας καμια φορα.

 

Ως προς τα καλα επαγγελματα, εχετε σκεφθει ποτε ποια ειναι/ τι θα θελατε να κανετε καποια στιγμη/ κατι που κανατε παλια και οχι πλεον για διαφορους λογους;

[we_will_rise]

Όταν τελείωσα το λύκειο, ήθελα να βγάλω λεφτά.

Είχε ένα γνωστό ο πατέρας μου, που είχε μια παραγωγική μονάδα (πλακάκια).

Μου λέει αυτός, 6:00 με 14:30 θα δουλεύεις, μισή ώρα διάλειμμα στις 12, εννιακό, μέσα;

ImAllinForIt.gif

Ξυπνάω ο δόλιος 5:15, μαζί και ο φάδερ, με πάει στο εργοστάσιο και φεύγει. Θα βρεις τον τάδε μου λέει, θα σου τα πει...

Βρίσκω τον τάδε, χαίρεται, αντιχαίρεται, έλα να δούμε τι θα κάνεις.

Μου δείχνει την "γραμμή παραγωγής" και μου λέει να εδώ θα στέκεσαι εσύ και θα κάνεις το εξής:

• κάθε πλακάκι που "ξερνάει" η ροδέλα, το παίρνεις μπροστά σου
• από κάτω του έχει κάτι σαν λαδόκολλα, η οποία προεξέχει κατά 1 εκατοστό
• παίρνεις αυτό το κοπίδι, και κόβεις περιμετρικά
• οπωσδήποτε θα φοράς αυτό το γάντι, μην κόψεις κανα δάχτυλο (και μου δίνει το γάντι του Ironman)
• βάζεις το πλακάκι στο κουτί
• μόλις γεμίσει το κουτί (10 τεμάχια), το κλείνεις, το κολλάς και το βάζεις στην στοίβα

έλα ρε, λέω, αυτό μόνο; κομπλέ;

Ξεκινάω με όρεξη και μπρίο, τσακ, τσουκ, τσακ, τσουκ και δώστου. Κάποια στιγμή λέω, πρέπει να κοντεύει το διάλειμμα, κοιτάω το ρολόι (που δίπλα του ήταν η μία απ'τις κάμερες), 7:25

[...]

Δεν θυμάμαι πως πέρασαν οι 8μιση ώρες, αλλά κάποια στιγμή συνειδοτοποίησα ότι έκανα κάποια μεγάλη μαλακία και έπρεπε να ανοίξουμε πάνω από 50 κουτιά για να "διορθώσουμε" το "λαθάκι" μου...

 

Κατά τις 14:40 έρχεται να με πάρει ο πατέρας μου. Τα χέρια μου δεν έκλειναν, τα ρούχα μου ήταν για πέταμα και το κεφάλι μου βούηζε. Μπαίνω στο αμάξι, τραβάμε ένα καυγά για την γαλέρα που με έστειλε να δουλέψω. Κάπου μπροστά στο μέγαρο μουσικής ήμασταν όταν αναφώνησα... "η μόνη λύση είναι να σπουδάσω... Εγώ μπαμπά θα σπουδάσω..."

 

Οι γραμμές αυτές γράφονται στο γραφείο μου, και από πίσω έχω ανοιχτό το Visual Studio και το Outlook. Το κεφάλι μου είναι καζάνι αλλά κανένα πλακάκι δε θα με περιμένει στα επόμενα 7..6..5..4.... δευτερόλεπτα.

 

17:09! Έφυγααααα

[xstreamgamer]

Όταν τελείωσα το λύκειο, ήθελα να βγάλω λεφτά.

Είχε ένα γνωστό ο πατέρας μου, που είχε μια παραγωγική μονάδα (πλακάκια).

Μου λέει αυτός, 6:00 με 14:30 θα δουλεύεις, μισή ώρα διάλειμμα στις 12, εννιακό, μέσα;

ImAllinForIt.gif

Ξυπνάω ο δόλιος 5:15, μαζί και ο φάδερ, με πάει στο εργοστάσιο και φεύγει. Θα βρεις τον τάδε μου λέει, θα σου τα πει...

Βρίσκω τον τάδε, χαίρεται, αντιχαίρεται, έλα να δούμε τι θα κάνεις.

Μου δείχνει την "γραμμή παραγωγής" και μου λέει να εδώ θα στέκεσαι εσύ και θα κάνεις το εξής:

• κάθε πλακάκι που "ξερνάει" η ροδέλα, το παίρνεις μπροστά σου
• από κάτω του έχει κάτι σαν λαδόκολλα, η οποία προεξέχει κατά 1 εκατοστό
• παίρνεις αυτό το κοπίδι, και κόβεις περιμετρικά
• οπωσδήποτε θα φοράς αυτό το γάντι, μην κόψεις κανα δάχτυλο (και μου δίνει το γάντι του Ironman)
• βάζεις το πλακάκι στο κουτί
• μόλις γεμίσει το κουτί (10 τεμάχια), το κλείνεις, το κολλάς και το βάζεις στην στοίβα

έλα ρε, λέω, αυτό μόνο; κομπλέ;

Ξεκινάω με όρεξη και μπρίο, τσακ, τσουκ, τσακ, τσουκ και δώστου. Κάποια στιγμή λέω, πρέπει να κοντεύει το διάλειμμα, κοιτάω το ρολόι (που δίπλα του ήταν η μία απ'τις κάμερες), 7:25

[...]

Δεν θυμάμαι πως πέρασαν οι 8μιση ώρες, αλλά κάποια στιγμή συνειδοτοποίησα ότι έκανα κάποια μεγάλη μαλακία και έπρεπε να ανοίξουμε πάνω από 50 κουτιά για να "διορθώσουμε" το "λαθάκι" μου...

 

Κατά τις 14:40 έρχεται να με πάρει ο πατέρας μου. Τα χέρια μου δεν έκλειναν, τα ρούχα μου ήταν για πέταμα και το κεφάλι μου βούηζε. Μπαίνω στο αμάξι, τραβάμε ένα καυγά για την γαλέρα που με έστειλε να δουλέψω. Κάπου μπροστά στο μέγαρο μουσικής ήμασταν όταν αναφώνησα... "η μόνη λύση είναι να σπουδάσω... Εγώ μπαμπά θα σπουδάσω..."

 

Οι γραμμές αυτές γράφονται στο γραφείο μου, και από πίσω έχω ανοιχτό το Visual Studio και το Outlook. Το κεφάλι μου είναι καζάνι αλλά κανένα πλακάκι δε θα με περιμένει στα επόμενα 7..6..5..4.... δευτερόλεπτα.

 

17:09! Έφυγααααα

Όσοι μιλάνε έτσι απλά ότι στην χειρωνακτική εργασία δεν κουράζεται το μυαλό αλλά μόνο το σώμα κάνουν λάθος.Πριν από πολλά χρόνια δούλεψα σε εταιρία που απαιτούσε και ταχύτητα τρυπούσαμε με το τρυπάνι πάνω από τρεις χιλιάδες κομμάτια την μέρα ώστε να ανοίξει τρύπα και να τα κρεμάσουμε σε μία τεράστια καδένα για να τη σηκώσει ψηλά και να πάνε να βαφτούν, το τρυπάνι δούλευε σε ρυθμό ραπτομηχανής αλλά ευτυχώς το υλικό ήταν μαλακό και τρυπούσε εύκολα, αλλά το αγγούρι ήταν ότι αυτά κρεμόταν από έναν γάντζο που ανάλογα το προφίλ είχε διαφορετική κατεύθυνση ώστε το κομμάτι να μπαίνει με την κατάλληλη γωνία ώστε να βαφτεί.Δηλαδή εκτός της τρελής ταχύτητας έπρεπε να θυμάσαι το κάθε προφίλ (πάνω από 100) και να έχεις μπροστά σου τον κατάλληλο γάντζο ώστε να το κρεμάσεις.Ενώ παλιότερα κάθε καρότσι με 200 κομμάτια είχε ένα προφίλ μετά τα έφερναν ανακατεμένα.Δύο άτομα έβαζαν την βέργα στον πάγκο καθότι ήταν εξάμετρη και βαριά και πήγαινες  σφαίρα γιατί η καδένα δεν έπρεπε να έχει κενά, διότι η βαφή ήταν ηλεκτροστατική και στα κενά οι πρώτες βέργες έπαιρναν πολύ μπογιά και αυτός που ήταν από την πλευρά της καδένας τρυπούσε το κομμάτι.Και αν σου τύχαινε κανένα παιδί καινούργιο να μην γνωρίζει την δουλειά να σε ρωτάει συνεχώς αυτό το κομμάτι με τι γάντζο το κρεμάω την είχες κάτσει.Να πας πτώμα από το βάρος την ταχύτητα αλλά και από το κεφάλι κουδούνι γιατί ως συνήθως είχαμε πολλούς καινούργιους.Πολύ λίγα άτομα ήμασταν εκεί που είχαμε χρόνια στην δουλειά.Αλλά πλήρωνε καλά ακόμα και ανθυγιεινό έδινε για την μπογιά η οποία ήταν 80% μόλυβδο.Αλλά όλα αυτά προ κρίσης.Ευτυχώς την έκανα ήδη από το 2010 για πολύ καλύτερη δουλειά ήμουν τυχερός, και τώρα ούτε μπορώ να με φανταστώ πίσω εκεί που ήμουν χωρίς να κουραστώ.

[firewalker]

Οι γραμμές αυτές γράφονται στο γραφείο μου, και από πίσω έχω ανοιχτό το Visual Studio και το Outlook. Το κεφάλι μου είναι καζάνι αλλά κανένα πλακάκι δε θα με περιμένει στα επόμενα

 

Ο άγιος παστίτσιος μαζί σου.

[Silverage]

 

Οι γραμμές αυτές γράφονται στο γραφείο μου, και από πίσω έχω ανοιχτό το Visual Studio και το Outlook. Το κεφάλι μου είναι καζάνι αλλά κανένα πλακάκι δε θα με περιμένει στα επόμενα 7..6..5..4.... δευτερόλεπτα.

 

17:09! Έφυγααααα

 

Εγω δεν έχω ίντερνετ στη δουλειά. Δίνουν μόνο σε προϊστάμενους.

[zio10]

Εγω δεν έχω ίντερνετ στη δουλειά. Δίνουν μόνο σε προϊστάμενους.

3g

[The_Judas]

τα χειρωνακτικά είναι πολύ πιο δύσκολα, τέλος 

 

στο γραφείο είσαι μπουχέσας και αγχώνεσαι (που είναι πολύ ύπουλο βέβαια για την υγεία σου) κτλ κτλ, αλλά κάθεσαι

 

σε βαριές χειρωνακτικές δουλειές απλά πεθαίνεις σιγά σιγά, αν ήταν τόσο ευχάριστες δε θα έφευγαν οι πατεράδες μας τρέχοντας από τα χωριά τους

 

και όποιος είναι της πολής και έχει κάτσει να κάνει χειρωνακτικές εργασίες καταλαβαίνει τη διαφορά, εγώ μετά από ελιές θέλω μια βδομάδα να συνέλθω, το καλοκαίρι που έβαφα 3 μέρες κοιμόμουν όλες τις ώρες που δεν έβαφα

 

Όχι απαραίτητα. Ο υπάλληλος που κάθεται στο γραφείο δεν αγχώνεται από μόνος του. Αγχώνεται επειδή έχει εξυπηρετήσει 100 άτομα ή γιατί έχει να κάνει 100 δουλειές σε μικρό χρονικό διάστημα. Η ψυχολογική πίεση παραμένει και εκτός της δουλειάς.

Υπάρχουν βέβαια και δουλειές γραφείου με λιγότερη πίεση.

 

Συμφωνώ όμως, στο ότι κανένας δεν θέλει αλλά και δεν μπορεί να κάνει χειρονακτικές εργασίες για όλη του την ζωή. Οι πιο πολλοί το βλέπουν σαν στάδιο στην καριέρα τους, γιατί δεν αντέχει σωματικά ο ανθρώπινος οργανισμός από μια ηλικία και έπειτα.