defacer Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Οι άντρες έτσι και οι άντρες γιουβέτσι, τέτοια τσουβαλιάσματα δε λένε τίποτα. Εγώ κλαίω όχι όταν είμαι χαρούμενος ή όταν είμαι χώμα -- δεν έχει σημασία το πώς αισθάνομαι. Κλαίω όταν είμαι overwhelmed. Σπάνια. Και όταν γίνει μπορεί να είναι χωρίς προειδοποίηση. 2
stavi Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Μέλος Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 (όσον αφορά το bold) Κάνεις λάθος. Σου απάντησε και ο Βασίλης_29 όπως και ο groot αλλά μάλλον το προσπέρασες. προφανώς κάποια στιγμή κλαίτε, αλλά πόσο συχνά, αν κλαίτε μόνο πάσχα και χριστούγεννα που λέει ο λόγος, είναι απορίας άξιο... τις υπόλοιπες μέρες πως διαχειρίζεστε τον πόνο, το άγχος, την αδικία, την μεγάλη επιθυμία για κάτι που άπιαστο, για τα όνειρα που χάθηκαν, για την ελπίδα που πεθαίνει μεν τελευταία αλλά κουράστηκε να περιμένει. . .
agamoi-thytai Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Εμπειρικά μιλώντας, οταν η γυναίκα μου εχει άδικο, βάζει τα κλάματα. Με ενα μαγικό τροπο σε δευτερόλεπτα εχει δίκιο. 18
DDevil Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Εμπειρικά μιλώντας, οταν η γυναίκα μου εχει άδικο, βάζει τα κλάματα. Με ενα μαγικό τροπο σε δευτερόλεπτα εχει δίκιο. Χωρισε την φιλε θα αισθανθείς καλυτερα Ξορκιζουμε τον γαμο με τραγουδι Βανδη https://www.youtube.com/watch?v=lLWwHMfQZeo και φωτογραφιες από singles.... APAPAPA εγω δεν κανω τέτοια πράγματα.
stavi Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Μέλος Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 πάω για ύπνο σιγά σιγά, ευχαριστώ για τις απαντήσεις... αν και απλά επιβεβαιώσατε αυτό που ήδη γνώριζα, πρώτον δεν κλαίτε καθόλου συχνά και δεύτερον θα το κάνετε κρυφά ένα είναι σίγουρο, ένας άντρας που κλαίει είναι πολύ συγκινητικό 1
Glikos Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Κάποιοι άντρες είναι λιγότερο ή περισσότερο ευαίσθητοι. Δεν αντιμετωπίζουμε όλοι το ίδιο παρόμοιες καταστάσεις και συμβάντα. Απλά οταν συμβεί θα έχει γινει κάτι παρα πολύ σημαντικό. Ειτε απο θλίψη είτε απο χαρά κλπ. Γλυκό το δάκρυ της χαράς, πικρό το δάκρυ της θλίψης. Συγκινήθηκα και απόψε. Θα βάλω καμια ταινία. Το hatchiko το Έχω στα υπόψιν μου 1
l337 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 προφανώς κάποια στιγμή κλαίτε, αλλά πόσο συχνά, αν κλαίτε μόνο πάσχα και χριστούγεννα που λέει ο λόγος, είναι απορίας άξιο... τις υπόλοιπες μέρες πως διαχειρίζεστε τον πόνο, το άγχος, την αδικία, την μεγάλη επιθυμία για κάτι που άπιαστο, για τα όνειρα που χάθηκαν, για την ελπίδα που πεθαίνει μεν τελευταία αλλά κουράστηκε να περιμένει. . . stavi, δεν μπορώ να μιλήσω για τους υπόλοιπους, αντρες και γυναίκες, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Και σαν χαρακτήρα αλλά και στο επίπεδο της αυτοπαρατήρησης-αυτοβελτίωσης όσο μεγαλώνει και ωριμάζει. Κλαίω μόνο όταν νιώσω πως θέλω να το κάνω και θα βγει αυθόρμητα. Το πόσο συχνά ή σπάνια θα συμβεί κάτι τέτοιο δεν νομίζω πως έχει καμία σημασία από την στιγμή που δεν λειτουργεί ως δείκτης για τους υπόλοιπους. 1
DDevil Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Κάποιοι άντρες είναι λιγότερο ή περισσότερο ευαίσθητοι. Δεν αντιμετωπίζουμε όλοι το ίδιο παρόμοιες καταστάσεις και συμβάντα. Απλά οταν συμβεί θα έχει γινει κάτι παρα πολύ σημαντικό. Ειτε απο θλίψη είτε απο χαρά κλπ. Γλυκό το δάκρυ της χαράς, πικρό το δάκρυ της θλίψης. Συγκινήθηκα και απόψε. Θα βάλω καμια ταινία. Το hatchiko το Έχω στα υπόψιν μου Σιγα μη ξυρισουμε και το στηθος μας ρε φιλε επειδή η σταβι το βρισκει γοητευτικο και συγκινητικο 2
Glikos Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 DDevil δεν το λεω για την stavi. Την αποψη μου λεω. Και το στήθος να το ξυρίσεις αν είσαι φέτες. Με την αρκουδότριχα θα είσαι?
groot Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 επίσης βγαίνει η απορία: τι στον πούτσο γράφεις Επειδή μάλλον δυσκολεύτηκες να το καταλάβεις... στην ουσία σου λέω ότι μέχρι και για Cosmopolitan μια χαρά είσαι. Για από εκεί και πάνω, άσ' το. 3
stavi Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Μέλος Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 αυτή είναι για μένα μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές απ' όλο το ανιμέ... λέει η κάντυ στον τέρυ, ήσουν λυπημένος (αυτός όντως έκλαιγε) κι αυτός έβαλε τα γέλια... χαχαχαα τι παρατήρηση είναι αυτή; της λέει άκου ήμουν λυπημένος! https://youtu.be/85Yso1RkPQw?t=85
lary7 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 προφανώς κάποια στιγμή κλαίτε, αλλά πόσο συχνά, αν κλαίτε μόνο πάσχα και χριστούγεννα που λέει ο λόγος, είναι απορίας άξιο... τις υπόλοιπες μέρες πως διαχειρίζεστε τον πόνο, το άγχος, την αδικία, την μεγάλη επιθυμία για κάτι που άπιαστο, για τα όνειρα που χάθηκαν, για την ελπίδα που πεθαίνει μεν τελευταία αλλά κουράστηκε να περιμένει. . . Τα κρατας μεσα σου και ειτε ξεθυμαινεις με τον καιρο, ειτε ξεσπας στον ατυχο που βρισκεται απεναντι σου, ειτε το ριχνεις στο χιουμορ. Γενικα σαν φαν του μοτο "οι αντρες δεν κλαινε, μονο δακρυζουν" μαθαινεις να διαχειριζεσαι τις δυσκολιες χωρις την ευκολη λυση του κλαματος, που ολοι ειχαμε σαν παιδια. Μεχρι τωρα μονο μια ταινια (goodbuy lenin) και κανα 2-3 ερεθισματα με εχουν φερει σε δυσκολη θεση, ολα τα αλλα με αφηνουν συνηθως παγερα αδιαφορο πλεον.
crom251 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δεν με θυμαμαι να εχω κλαψει ποτε (μετα απο πιτσιρικας βεβαια). 1
Glikos Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Εγω στην ταινία seven pounds είχα βουρκώσει. Εκεί ειδικά στο τηλ που πήρε τον Ezra σην δουλειά και τον έκραζε επίτηδες. Και μετά που πήρε τον κολλητό του να τον αποχαιρετήσει 1
Προτεινόμενες αναρτήσεις