Ωραίο μέρος για ραντεβού(φαγητό). (Call it a friday)

[phanispal]

Γιατί όταν postάρει ο Fotis13 μου έρχεται στο μυαλό το American Beauty;

[katergaris79]

Να εξηγήσουμε πως με το "ο εαυτός μας" εννούμε να μην λες ψέματα και να λες ότι είσαι κάτι που δεν είσαι. Μην λες ότι είσαι δικηγόρος για να δειχθείς, ενώ είσαι μπραρίστα στο μικελ. Μην λες ότι ακούς blues lκα το παίζεις γνωστής ενώ ο δικός σου BB KING είναι ο Παντελίδης. You get my point

 

Ακριβώς αυτό!

[Fotis13]

Γιατί όταν postάρει ο Fotis13 μου έρχεται στο μυαλό το American Beauty;

Κομπλεξ λεγεται να το κοιταξεις .

[ANHLIKOS]

Αν και είχα πει ότι δεν θα ξαναγραψω.

 

Μην μπερδευετε τις έννοιες. Αυτός που περιγράφετε είναι ο ψεύτης και ο φαντασιόπληκτος. Και στην τελική είναι "ο εαυτός του", οπότε να προμπλεμ.

Να τονίσω για ακόμη μια φορά πως δεν αναφέρομαι στο να προσποιηθει κάποιος για να γίνει αρεστός. Αυτό μόνο κόμπλεξ και ανασφάλεια δείχνει. Αλλά από το αρεστός έως το κοπανος μεσολαβεί μια μεγάλη απόσταση "εαυτού μας" η οποία έχει διαφορετικές διαβαθμίσεις.

Η φράση ο εαυτός μου έχει καταντήσει να είναι το απαγκιο του κάθε καημένου και η δικαιολογία του για κάθε μαλακια που λέει ή κάνει, επειδή πολύ απλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις περιστάσεις.

Όχι αδερφέ, οταν είσαι στην Ρώμη, οφείλεις να κάνεις ότι κάνουν οι Ρωμαίοι, που σημαίνει όταν θα συναναστρέφεσαι με κόσμο αν χρειάζεται θα περιορίζεσαι.

 

Παράδειγμα: Δεν βγάζεις τα παπούτσια σου στο Κτελ για να σαπισουν μέχρι και οι κουρτίνες απ τη βρώμα, επειδή είσαι ο εαυτός σου.

Ούτε να γκαριζεις στο κινητό, επειδή πάλι είσαι ο εαυτός σου.

Ούτε να βωμολοχεις όταν δίπλα σου υπάρχουν παιδιά επειδή -μάντεψε- Εσύ είσαι ο εαυτός σου και οι άλλοι πρέπει να σε υποστούν επειδή ο εαυτός σου είναι υπεράνω όλων και δεν επιδέχεται χαλιναγώγησης

 

Για να να εξηγούμαι δεν αναφέρομαι σε κανένα προσωπικά, γενικά μιλάω.

[katergaris79]

Αν και είχα πει ότι δεν θα ξαναγραψω.

 

Μην μπερδευετε τις έννοιες. Αυτός που περιγράφετε είναι ο ψεύτης και ο φαντασιόπληκτος. Και στην τελική είναι "ο εαυτός του", οπότε να προμπλεμ.

Να τονίσω για ακόμη μια φορά πως δεν αναφέρομαι στο να προσποιηθει κάποιος για να γίνει αρεστός. Αυτό μόνο κόμπλεξ και ανασφάλεια δείχνει. Αλλά από το αρεστός έως το κοπανος μεσολαβεί μια μεγάλη απόσταση "εαυτού μας" η οποία έχει διαφορετικές διαβαθμίσεις.

Η φράση ο εαυτός μου έχει καταντήσει να είναι το απαγκιο του κάθε καημένου και η δικαιολογία του για κάθε μαλακια που λέει ή κάνει, επειδή πολύ απλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις περιστάσεις.

Όχι αδερφέ, οταν είσαι στην Ρώμη, οφείλεις να κάνεις ότι κάνουν οι Ρωμαίοι, που σημαίνει όταν θα συναναστρέφεσαι με κόσμο αν χρειάζεται θα περιορίζεσαι.

 

Παράδειγμα: Δεν βγάζεις τα παπούτσια σου στο Κτελ για να σαπισουν μέχρι και οι κουρτίνες απ τη βρώμα, επειδή είσαι ο εαυτός σου.

Ούτε να γκαριζεις στο κινητό, επειδή πάλι είσαι ο εαυτός σου.

Ούτε να βωμολοχεις όταν δίπλα σου υπάρχουν παιδιά επειδή -μάντεψε- Εσύ είσαι ο εαυτός σου και οι άλλοι πρέπει να σε υποστούν επειδή ο εαυτός σου είναι υπεράνω όλων και δεν επιδέχεται χαλιναγώγησης

 

Για να να εξηγούμαι δεν αναφέρομαι σε κανένα προσωπικά, γενικά μιλάω.

 

ΟΚ, ας αλλάξει το θέμα του τόπικ επίσημα πια. 

 

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος φαντασιόπληκτος ώστε να ντραπεί (σε μια νέα γνωριμία) να πει ότι του αρέσει ο Σεφερλής ή η Πάολα. Θα είναι πολύ πιο εύκολα όμως όλα (για κάθε πλευρά) αν το πει.

 

Λες ότι μπερδεύουμε τις έννοιες και πως "η φράση ο εαυτός μου έχει καταντήσει να είναι το απάγκιο του κάθε καημένου" και μετά από λίγο το περιορίζεις ακριβώς εκεί που σε "εξυπηρετεί": στα παπούτσια που μπορεί να βγάλει κάποιος και στο να βωμολοχεί. Λες και υπάρχει περίπτωση να πάει κάποιος μια κοπέλα σε εστιατόριο (γιατί από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα) και να την πλακώσει στα μπινελίκια ενώ πρώτα έχει βγάλει τα παπούτσια του.

 

Με δυο λόγια, η καλύτερη συμβουλή που έχει να δώσει κάποιος σε κάποιον που πάει για μια καινούργια γνωριμία είναι να είναι ο εαυτός του και να μη δείξει μια εικόνα που δεν ισχύει. Ακόμα κι αν ο εαυτός του είναι να βγάζει παπούτσια και να βρίζει, καλύτερα να το κάνει από την αρχή για να λακίσει η άλλη όσο είναι νωρίς. Ή (για να πιάσουμε και την άλλη περίπτωση) αν ΔΕΝ λακίσει, τουλάχιστον να είναι επιλογή της αφού θα ξέρει ποιον πραγματικά έχει απέναντί της.

[deesnider]

οταν είσαι στην Ρώμη, οφείλεις να κάνεις ότι κάνουν οι Ρωμαίοι, που σημαίνει όταν θα συναναστρέφεσαι με κόσμο αν χρειάζεται θα περιορίζεσαι.

 

Ισχύει για όλο τον κόσμο αυτό, ή μόνο για τη Ρώμη;

 

Εγώ, ας πούμε, που ζω στη Γεωργία, οφείλω να πίνω σα νεροφίδα 24/7, να περνάω όλη την ημέρα μου ξερνώντας πεσμένος στα τέσσερα και να ψοφήσω το αργότερο μέχρι τα 50;  (αυτό κάνουν όλοι σχεδόν οι Γεωργιανοί, αυτό καταλαβαίνουν με τον όρο «συναναστροφή με κόσμο» και, μάλιστα, αν δεν το κάνεις κι εσύ σε απομονώνουν...)

 

Δεδομένου τού ότι, αυτά που αναφέρεις παρακάτω ως παραδείγματα, δεν τα κάνω ποτέ, ανεξαρτήτως τού πού και με ποιους βρίσκομαι (ούτε καν στο σπίτι μου). 

[ANHLIKOS]

 

 

Καταπιεζω τον εαυτό μου να απαντήσω για μια τελευταία φορά σοβαρά----->

 

Να εξηγήσουμε πως με το "ο εαυτός μας" εννούμε να μην λες ψέματα και να λες ότι είσαι κάτι που δεν είσαι. Μην λες ότι είσαι δικηγόρος για να δειχθείς, ενώ είσαι μπραρίστα στο μικελ. Μην λες ότι ακούς blues lκα το παίζεις γνωστής ενώ ο δικός σου BB KING είναι ο Παντελίδης. You get my point

 

Ακριβώς αυτό!

 

Μην μπερδευετε τις έννοιες. Αυτός που περιγράφετε είναι ο ψεύτης και ο φαντασιόπληκτος.

Λες και υπάρχει περίπτωση να πάει κάποιος μια κοπέλα σε εστιατόριο (γιατί από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα) και να την πλακώσει στα μπινελίκια ενώ πρώτα έχει βγάλει τα παπούτσια το.

Όχι από κει τη ξεκίνησες εσύ την κουβέντα, εγώ από τη πρώτη στιγμή ξεκαθάρισα πως μιλάω γενικά.

 

Όσο για τα παραδείγματα. Έχω πει πολλά και μπορώ να πω ακόμα περισσότερα σε διάφορες γκαμες. Θόρυβος, μυρωδιές, καθαριότητα, σεβασμός, υπομονή, τρόπος ομιλίας, στάση κλπ...

 

Κατά τα άλλα. Οκ έχεις δίκιο.

 

 

Ο εαυτός μου-----> Στα παπαρια μου, ας κάνει ο καθένας ότι θέλει. Απλά να ξέρετε πως όταν χρειαστεί να βάλουμε κάτω να μετρήσουμε τους εαυτούς μας. Οι εαυτοι κάποιων λόγω προϋπηρεσίας έχουν πιο βαρύ χέρι από τους εαυτούς κάποιων άλλων.

Ισχύει για όλο τον κόσμο αυτό, ή μόνο για τη Ρώμη;

 

Εγώ, ας πούμε, που ζω στη Γεωργία, οφείλω να πίνω σα νεροφίδα 24/7, να περνάω όλη την ημέρα μου ξερνώντας πεσμένος στα τέσσερα και να ψοφήσω το αργότερο μέχρι τα 50; (αυτό κάνουν όλοι σχεδόν οι Γεωργιανοί, αυτό καταλαβαίνουν με τον όρο «συναναστροφή με κόσμο» και, μάλιστα, αν δεν το κάνεις κι εσύ σε απομονώνουν...)

 

Αν σε καλύπτει να το κάνεις.

Αλλά νομίζω πως καταλαβαίνεις τη διαφορά του όρου γίνομαι βάρος στον άλλον ή μόνο στον εαυτό μου.

[deesnider]

Αν σε καλύπτει να το κάνεις.

Αλλά νομίζω πως καταλαβαίνεις τη διαφορά του όρου γίνομαι βάρος στον άλλον ή μόνο στον εαυτό μου.

 

Τη διαφορά την καταλαβαίνω. Το σημείο όπου εντοπίζεται η διαφορά εν προκειμένω δε μπορώ να διακρίνω: Ο μεθύστακας γίνεται βάρος και στον εαυτό του και στους άλλους.

[katergaris79]

Στην προτροπή του παρακάτω χρήστη:

 

Μπορει να μην εχω αποψη για να προτεινω ενα μερος ομως θελω να πω το εξης..να εισαι ο εαυτος σου! Μετραει περισσοτερο απο το οποιοδηποτε μαγαζι και τα περιξ του ραντεβου! 

 

Απάντησες αυτό:

 

Γενικά: Όχι να μην είσαι ο εαυτός σου. Αν είσαι ηλίθιος που ρευεται και κλανει ή σεξιστης ή οτιδήποτε άλλο που μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τον απέναντι, καλό είναι να τιθασευσεις λίγο τον εαυτό και για λίγο να γίνεις κάποιος άλλος με καλούς τρόπους.

 

Οπότε πάμε πάλι: Λες και υπάρχει περίπτωση να πάει κάποιος μια κοπέλα σε εστιατόριο (γιατί από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα) και να την πλακώσει στα μπινελίκια ενώ πρώτα έχει βγάλει τα παπούτσια του.

 

 

Ο εαυτός μου-----> Στα παπαρια μου, ας κάνει ο καθένας ότι θέλει. Απλά να ξέρετε πως όταν χρειαστεί να βάλουμε κάτω να μετρήσουμε τους εαυτούς μας. Οι εαυτοι κάποιων λόγω προϋπηρεσίας έχουν πιο βαρύ χέρι από τους εαυτούς κάποιων άλλων.

 

Εκεί έξω ο καθένας όντως κάνει ό,τι θέλει. Και για όσα κάνουμε πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες. Για άλλον οι συνέπειες είναι να καταλήγει αγαπητός σε όλους και να σφάζονται στα πόδια του γκόμενες και φίλοι, για άλλον οι συνέπειες είναι να μην έχει άνθρωπο να πιει έναν καφέ. Αυτό είναι όλο και είναι δίκαιο (στις περισσότερες περιπτώσεις anyway).

[zio10]

ΟΚ, ας αλλάξει το θέμα του τόπικ επίσημα πια. 

 

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος φαντασιόπληκτος ώστε να ντραπεί (σε μια νέα γνωριμία) να πει ότι του αρέσει ο Σεφερλής ή η Πάολα. Θα είναι πολύ πιο εύκολα όμως όλα (για κάθε πλευρά) αν το πει.

 

Λες ότι μπερδεύουμε τις έννοιες και πως "η φράση ο εαυτός μου έχει καταντήσει να είναι το απάγκιο του κάθε καημένου" και μετά από λίγο το περιορίζεις ακριβώς εκεί που σε "εξυπηρετεί": στα παπούτσια που μπορεί να βγάλει κάποιος και στο να βωμολοχεί. Λες και υπάρχει περίπτωση να πάει κάποιος μια κοπέλα σε εστιατόριο (γιατί από εκεί ξεκίνησε η κουβέντα) και να την πλακώσει στα μπινελίκια ενώ πρώτα έχει βγάλει τα παπούτσια του.

 

Με δυο λόγια, η καλύτερη συμβουλή που έχει να δώσει κάποιος σε κάποιον που πάει για μια καινούργια γνωριμία είναι να είναι ο εαυτός του και να μη δείξει μια εικόνα που δεν ισχύει. Ακόμα κι αν ο εαυτός του είναι να βγάζει παπούτσια και να βρίζει, καλύτερα να το κάνει από την αρχή για να λακίσει η άλλη όσο είναι νωρίς. Ή (για να πιάσουμε και την άλλη περίπτωση) αν ΔΕΝ λακίσει, τουλάχιστον να είναι επιλογή της αφού θα ξέρει ποιον πραγματικά έχει απέναντί της.

Να ντραπεί;! Εγώ τα θεωρώ μεγάλα συν!

[astrosunnefo]

Μόνο στο δικό μου το κεφάλι υπάρχει ο διαχωρισμός "είμαι ο εαυτός μου", το οποίο είναι και θεμιτό, με το "βρίσκομαι σε ένα επίπεδο" - υπό την έννοια του πράττω τ' αυτονόητα; Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζώντας σε μία κοινωνία, υπάρχουν κι οι κανόνες, άγραφοι και μη, οι οποίοι θα πρέπει ν' ακολουθούνται, ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν αρμονικότερη συνύπαρξη. Το πλέον ευκολότερο είναι ν' αφεθούμε όλοι και να γράφουμε τον άλλο στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Είναι ωραία η ελευθερία έκφρασης κι η δυνατότητα επιλογών, τα οποία θα πρέπει να υποστηρίζουμε με τη στάση μας και να είμαστε περήφανοι γι' αυτά (=είμαι ο εαυτός μου!), μα θα πρέπει να τηρούνται και τα στοιχειώδη - πράγμα που, προσωπικώς, δεν το βρίσκω διόλου περιοριστικό.

 

Όσο με χαλάει το να βλέπω κάφρικες κι ό,τι να 'ναι συμπεριφορές, κουκουλώνοντας τες με ένα ξεγυρισμένο "είμαι ο εαυτός μου", άλλο τόσο το χαίρομαι, καθώς βλέπω ποιος κρατάει από Ορκ και κόβω λάσπη μέχρι να πεις κύμινο. Γιατί, μανούλα μου, υπάρχει διαφορά στο "είμαι ο εαυτός μου" με το "έχω σκατοχαρακτήρα - σ' όποιον αρέσει - και σώνει και ντε θα τον επιβάλλω".

 

Just my two cents.

[katergaris79]

Γιατί όμως να φτάσουμε να επιχειρηματολογούμε για τα αυτονόητα; 

Αν είναι να δίνουμε "συμβουλές" σε κάποιον να μην κλάνει μπροστά σε μια κοπέλα ή να μην την μπινελικώσει στο πρώτο ραντεβού, ας τον συμβουλεύσουμε επίσης να μην την πλακώσει στο ξύλο και να μην την αποκεφαλίσει.

Αν ο άλλος είναι ψυχάκιας ή serial killer θα του πεις "Μωρέ προσπάθησε στο ραντεβού να μην είσαι ο εαυτός σου";

Για τέτοια να μιλήσουμε;

Ή θεωρεί κάποιος πως αν του πεις του άλλου "Να είσαι ο εαυτός σου" περιλαμβάνει το να κάνει ακόμα και κάτι παράνομο;

[Ψιτ]

Dino μπιφτέκωσες;

[astrosunnefo]

Γιατί όμως να φτάσουμε να επιχειρηματολογούμε για τα αυτονόητα;

 

Γιατί, ως φαίνεται, τ' αυτονόητα έχουν πάψει να είναι αυτονόητα.

[defacer]

Μόνο στο δικό μου το κεφάλι υπάρχει ο διαχωρισμός "είμαι ο εαυτός μου", το οποίο είναι και θεμιτό, με το "βρίσκομαι σε ένα επίπεδο" - υπό την έννοια του πράττω τ' αυτονόητα; Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζώντας σε μία κοινωνία, υπάρχουν κι οι κανόνες, άγραφοι και μη, οι οποίοι θα πρέπει ν' ακολουθούνται, ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν αρμονικότερη συνύπαρξη. Το πλέον ευκολότερο είναι ν' αφεθούμε όλοι και να γράφουμε τον άλλο στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Είναι ωραία η ελευθερία έκφρασης κι η δυνατότητα επιλογών, τα οποία θα πρέπει να υποστηρίζουμε με τη στάση μας και να είμαστε περήφανοι γι' αυτά (=είμαι ο εαυτός μου!), μα θα πρέπει να τηρούνται και τα στοιχειώδη - πράγμα που, προσωπικώς, δεν το βρίσκω διόλου περιοριστικό.

 

Όσο με χαλάει το να βλέπω κάφρικες κι ό,τι να 'ναι συμπεριφορές, κουκουλώνοντας τες με ένα ξεγυρισμένο "είμαι ο εαυτός μου", άλλο τόσο το χαίρομαι, καθώς βλέπω ποιος κρατάει από Ορκ και κόβω λάσπη μέχρι να πεις κύμινο. Γιατί, μανούλα μου, υπάρχει διαφορά στο "είμαι ο εαυτός μου" με το "έχω σκατοχαρακτήρα - σ' όποιον αρέσει - και σώνει και ντε θα τον επιβάλλω".

 

Just my two cents.

 

Συμφωνώ τελείως, μόνο γιατί λες "κουκουλώνοντας" με το είμαι ο εαυτός μου;

 

Είσαι ο εαυτός σου, kudos. Κατά την άποψή μου ο εαυτός σου είναι κάφρος/άξεστος/whatever. Ο δικός μου εαυτός δεν κάνει παρέα με τέτοιους, άρα σου βάζω Χ και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας.

 

"Είμαι ο εαυτός μου και γι' αυτό πρέπει να δεχτείτε την αφιλτράριστη συμπεριφορά μου" σαν τοποθέτηση είναι για μούτζα, όχι για κουκούλωμα.