Ελευθερία επιλογών

[Laurelien]

Είναι καλύτερα να έχουμε ελευθερία επιλογής αλλά με κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα ή θυσία αυτής της ελευθερίας και της διαφορετικότητας με κέρδος την ευημερία και την τάξη;

[silverado]

Ευημερια και ταξη.

[tritonas00]

Το δευτερο. Ειδικα αν μιλαμε για ελλαδα οπου η ελλειψη σεβασμου και παιδειας ειναι το κυριο χαρακτηριστικο.

[Επισκέπτης]

Εξαρτάται ποιόν ρωτάς. Αυτό πάει τώρα στην πολιτική συζήτηση γιατί κάποιοι υποστηρίζουν ότι καλύτερα να έχουμε ελευθερία και να πράττουμε όπως θέλουμε. Η αντίθετη πλευρά υποστηρίζει ότι καλύτερα να είμαστε σε τάξη μέσω κάποιων περιορισμών σε προσωπικό επίπεδο και να έχουμε την ευημερία και την τάξη.

Προσωπικά εγώ πιστεύω ότι η τέλεια κοινωνία βρίσκεται ακριβώς στην μέση. Αλλά επειδή δεν μπορεί να υπάρξει τέλεια κοινωνία κλίνω προς την ευημερία και την τάξη. Το θέμα που θα ήθελα να διευκρινήσω είναι ότι και οι περιορισμοί πρέπει να σταματάνε κάπου (δεν μπορούν πχ να μου λένε οτι στα ελέγχουμε όλα για να σε προστατεύσουμε). Δηλαδή όταν λέμε ότι παραχωρούμε κάποιες προσωπικές ελευθερίες για την ευημερία όλων δεν εννοείται ότι αυτές που παραχωρούμε πάνε στον Μεγάλο Αδερφό (γεια σου CIA).

 

Επίσης, καθ'όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, είδαμε λίγο-πολύ τι αποτελέσματα φέρνουν οι περιορισμοί (βασιλιάδες, χούντες τα ξέρετε). Ενώ για την απόλυτη ελευθερία, δεν έχουμε δει πολλά, οπότε ρωτάω:
Πόση ελευθερία; Ελευθερία μέχρι και να σκοτώσω; Ελευθερία μέχρι και να διαπράξω εγκλήματα ή θα πρέπει να υπάρχει μια "φόδρα", μια ενιαία βάση που όλοι ακούμε; Και πώς είμαστε τόσο σίγουροι ότι η πολλή ελευθερία θα οδηγήσει στον ρατσισμό; Είδαμε στην Ιστορία ότι ακόμα και στους αιώνες περιορισμού (βλέπε Τρίτο Ράιχ) όχι απλώς ενετήθηκαν οι ρατσιστικές απόψεις, ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ. Οπότε ίσως χρειαστεί να βάλουμε μια λευκή γραμμή στο Ελευθερία = Ρατσισμός.

Απόψεις μου πάντα μάγκες.

[l337]

Είναι καλύτερα να έχουμε ελευθερία επιλογής αλλά με κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα ή θυσία αυτής της ελευθερίας και της διαφορετικότητας με κέρδος την ευημερία και την τάξη;

 

Θα πρέπει να γίνεις πιο συγκεκριμένη.

 

[groot]

Η ερώτηση αυτή είναι τόσο μεροληπτική και θέτει, με το έτσι θέλω, τόσα δεδομένα που κανείς για να την κάνει είτε είναι αρκετά καλός στο να ξεσηκώνει ανόητες αντιπαραθέσεις είτε δεν ξέρει τι ρωτάει.

Μερικά από τα προβλήματα της ερώτησης:
 

Είναι καλύτερα να έχουμε ελευθερία επιλογής αλλά με κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα ή θυσία αυτής της ελευθερίας και της διαφορετικότητας με κέρδος την ευημερία και την τάξη;

 

1) Το παραπάνω "ή" (ήτα διαζευκτικό) αμέσως θέτει ως αμοιβαίως αποκλειόμενα τα δύο μέρη. Αμέσως μεροληπτεί ως προς το γεγονός ότι τα σημαντικά στοιχεία, ήτοι η ελευθερία επιλογής και το "ευημερία και τάξη", μπορούν να υπάρξουν μαζί, θέτοντας ως δεδομένο ότι δεν μπορούν. 

 

2) Σε κάθε ένα από τα βασικά στοιχεία, ελευθερία επιλογής και "ευημερία και τάξη", αναγνωρίζει ΜΟΝΟ ένα αντίμετρο. Συγκεκριμένα, η ερώτηση παρουσιάζει ως δεδομένο ότι εάν έχουμε ελευθερία επιλογής τότε δεν θα έχουμε σεβασμό προς την διαφορετικότητα και πως εάν έχουμε "ευημερία και τάξη" δεν θα έχουμε ελευθερία της διαφορετικότητας. Δηλαδή, κανείς καλείται αυτομάτως να επιλέξει:

 

- Ελευθερία επιλογής, με αντιστάθμιση τα: 

-- κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα (λόγω του: Είναι καλύτερα να έχουμε ελευθερία επιλογής αλλά με κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα)

-- ευημερία και τάξη (λόγω του 1) )

 

- Ευημερία και τάξη, με αντιστάθμιση τα:

-- έλλειψη διαφορετικότητας (λόγω του: θυσία αυτής της ελευθερίας και της διαφορετικότητας με κέρδος την ευημερία και την τάξη)

-- έλλειψη ελευθερίας επιλογής (λόγω του 1) )

 

 

Οπότε... κανείς για να την κάνει αυτή την ερώτηση "είτε είναι αρκετά καλός στο να ξεσηκώνει ανόητες αντιπαραθέσεις είτε δεν ξέρει τι ρωτάει". 

[xpapias]

Είναι καλύτερα να έχουμε ελευθερία επιλογής αλλά με κρούσματα έλλειψης σεβασμού προς τη διαφορετικότητα ή θυσία αυτής της ελευθερίας και της διαφορετικότητας με κέρδος την ευημερία και την τάξη;

Αγαπη μονο.

[Laurelien]

Την ερώτηση την εννοώ γενικά τι θα ήταν καλύτερα να υπήρχε. Μπορεί να είναι σε πολιτισμικό, πολιτικό, θρησκευτικό κτλ επίπεδο.
Η ιδέα να υπάρχει ελευθερία επιλογής και διαφορετικότητας θα ήταν μια χαρά αν υπήρχε βαθιά καλλιέργεια του αλληλοσεβασμού αντί για επιβολή ιδεολογιών στους άλλους. Αλλά στην πραγματικότητα, η διαφορετικότητα σημαίνει ότι κάποιοι θα είναι (ή θα νομίζουν πως είναι) καλύτεροι από τους άλλους ή θα βρεθούν σε πιο προνομιούχα θέση και αυτό συνεπάγεται διάφορα, φτάνοντας και στη βία και στην καταπίεση.

 

Αλλά η καταπίεση θα συνέβαινε και πάλι αν υπήρχε μια κοινωνία που όλοι θα έπρεπε να θυσιάζουν την ατομικότητά τους για χάρη της τάξης και για το σύνολο. Εκτός κι αν γίνεται με κάποιους τρόπους να ελαχιστοποιηθεί η τάση προς διαφορετικότητα από μικρή ηλικία έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην το θεωρούν καταπιεστικό αλλά φυσιολογικό.

 

[Dakonblackblade]

Έχεις μια επιλογή μεταξύ α και β

 

Η α αυξάνει την ελευθερία

Η β μειώνει την ελευθερία

 

Εγώ επιλέγω το α σε κάθε περίπτωση

 

 

Η ελευθερία επιλογής είναι ελευθερία. Όταν η επιλογή μου μειώνει την ελευθερία του άλλου προφανώς ανήκει στο β και δεν το επιλέγω. 

 

 

Επίσης ο καθένας μας με τις επιλογές μας, επενδύει το χρόνο του, τον πιο σημαντικό πεπερασμένο πόρο του ανθρώπου, και αυτή η επένδυση έχει μια αξία. Οι επιλογές μου δεν μπορούν να οδηγούν στην στέρηση της αξίας της επένδυσης του χρόνου ενός ατόμου. ¨Οταν στερείς με τη βία την αξία της επένδυσης του χρόνου κάποιου , του κλέβεις το χρόνο του. Του μειώνεις την ελευθερία.

 

Αυτές είναι οι βασικές μου αρχές. Αλλά η εφαρμογή τους δεν είναι πάντα εύκολη. Πχ. η ελευθερία φέρνει και ευθύνη. Πολλή ευθύνη. Πότε ένα άτομο μπορεί να θεωρείται πλήρως υπεύθυνο? Εγώ έχω σαν γενικό στάνταρ τα 18 αλλά από τα 25 και πάνω θεωρώ πως είναι ρεαλιστικότερη προσέγγιση. Έχει δηλαδή το χρόνο να απελευθερωθεί από επιλογές των γονιών του τις οποίες δεν έκανε ο ίδιος.

[jmirko15]

Το 1ο άμα πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στα δύο, αλλιώς πάω στο "γκρι"..

[l337]

Πιάνεις τα δύο άκρα, το άσπρο και το μαύρο, και αναπόφευκτα το πασπαλίζεις -γιατί δεν γίνεται αλλιώς- με πολλά "αλλά".

Η λύση είναι ανάμεσα στα δύο άκρα, εκεί που υπάρχουν και άλλα "χρώματα (πλην των δύο ακραίων, άσπρου και μαύρου) και λιγότερα "αλλά".

Σε μια κοινωνία πάντα θα υπάρχει διαφορετικότητα. Για να μπορέσει να συνυπάρξει αυτή η διαφορετικότητα και να μην δημιουργηθεί μπάχαλο, θα πρέπει πρώτα να μπορεί να συνυπάρξει ο καθένας με τον εαυτό του. Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Kαι εννοείται βρίσκω ηθικό να αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα.
Επιμένω όμως πως δεν έχεις γίνει συγκεκριμένη καθώς επίσης πως ότι κάνεις ορισμένα λογικά άλματα (βλ. τι σου έγραψε ο groot)

[Andreas231]

Αν υπαρχει ελεγχος τα κρουσματα μειωνονται.Διαπιστωμενα  καποιος που ξερει οτι θα τον πιασουν και τιμωρησουν γιατι ανοιγουν λογαριασμους ή κοιτουν συνομιλιες θα κατσει στα αυγα του.Οταν καποιος πιστευει οτι θα την γλυτωσει ξεκινα το προβλημα.

Το καλυτερο παραδειγμα ειναι η γερμανια που μετα το β παγκοσμιο ελλειψη ανδρων εισαγει μαζικα μεταναστες αλλα ταυτοχρονα εχει χαμηλη διαφθορα και εγκληματικοτητα σε σχεση με τις αλλες χωρες.

πολλοι μπερδευουν το ελεγχο με την ανελευθερια γιατι δεν εμπιστευονται το κρατος ή γιατι ειναι παρανομοι. Οι πρωτοι ειναι ανασφαλεις οι δευτεροι ειναι πονηροι.

Οι μεινοτοτητες χρειαζονται καροτο και μαστιγιο. Να ακολουθουν την νομοθεσια και απο την αλλη να μπορουν να προοδευσουν ισαξια μεσα στο πλαισιο που ζουνε.

Τα βιαια καθεστωτα γεννουν βια. Οι περιορισμοι δικαιωματων για προληπτικους λογους ειχαν μονο ενα αποτελεσμα στην ανθρωπινη ιστορια την αποτυχια. Ο εξυπνος τροπος ειναι να κανεις τον εχθρο συμμαχο σου. Καποιος που εχει δουλεια δεν θα κλεψει, καποιος που εχει προσβαση σε ιατρικη υποστηριξη για ναρκωτικα , ψυχολογικα δεν θα φλιπαρει το μυαλο του να κανει καποια βλακεια.

[mclein]

Θα έπρεπε οι ελευθερίες του ενός να σταματούν εκεί που αρχίζουν του άλλου.

[silverado]

Ελευθερια επιλογης.
Απο ποιον ;
Εις βαρος ποιου:;
Για ποιο λογο;
 

Απαγορευμένη περιοχή η Ειδομένη – Παρέμβαση εισαγγελέα ζητεί η περιφέρεια

http://www.skai.gr/news/greece/article/315111/apagoreumeni-periohi-i-eidomeni-60-imeres-kleisti-i-sidirodromiki-grammi-a/

[Laurelien]

Ι337, groot, οι υπόλοιποι όπως βλέπετε δεν είχαν πρόβλημα να απαντήσουν εύστοχα στην ερώτηση επειδή έκαναν αυτό πάνω στο οποίο στηριζόμουν: συμπλήρωσαν από μόνοι τους όσες αυτονόητες λεπτομέρειες παρέλειψα στην ερώτηση. Αλλά ας μην χαλάσουμε το νήμα με κριτικές για το πώς είπα "ή" κι "αλλά". 
 

Τα βιαια καθεστωτα γεννουν βια. Οι περιορισμοι δικαιωματων για προληπτικους λογους ειχαν μονο ενα αποτελεσμα στην ανθρωπινη ιστορια την αποτυχια. Ο εξυπνος τροπος ειναι να κανεις τον εχθρο συμμαχο σου. Καποιος που εχει δουλεια δεν θα κλεψει, καποιος που εχει προσβαση σε ιατρικη υποστηριξη για ναρκωτικα , ψυχολογικα δεν θα φλιπαρει το μυαλο του να κανει καποια βλακεια.

Αν όμως ένα καθεστώς στραφεί στην πλύση εγκεφάλου αντί για την βία; Ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι σωστό αλλά με το πρώτο οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι αυτοί από μόνοι τους πήραν μια επιλογή κι έτσι δεν θα διαμαρτυρηθούν.