Πόσος καιρός γνωριμιας χρειάζεται πριν παντρευτεί κανεις;

[Gtr34]

Ειλικρινά, υπάρχει ελάχιστο χρονικό διάστημα; Θα τρελαθούμε εντελώς.

[Vapir]

Γιατί κανείς δεν έχει μυστικά και πάντα λέμε την αλήθεια.

Only NOT.

Σύμφωνα με έρευνες όλοι μας ψευδόμαστε ασύστολα.

χαίρομαι που γνωρίζεις προσωπικά όλους τους ανθρώπους , εγώ δεν τους γνωρίζω οπότε όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ και να συμφωνήσω μαζί σου 

 

πέρα απο την πλάκα δε νομίζω να έχουν όλοι μυστικά που μπορούν να χαλάσουν μια σχέση πόσο μάλλον ένα γάμο που μερικοί το βλέπουν σαν κάτι παραπάνω.

[μπιπ μπιπ]

Σε εμενα ετυχε να αποκαλυφθει ο χαρακτηρας του αλλου στον 5ο χρονο.

Οποτε βαλε καμια δεκαετια.

[Dakonblackblade]

Αν δεν έχεις συγκατοικήσει κανένα χρόνο (με κοινούς λογαριασμού) και πάει πολυήμερες διακοπές με τον άλλο, απλά δεν τον ξέρεις.

[NikosKallithea]

Ειναι απλο το θεμα, ο γάμος δεν θα έπρεπε να υφίσταται σαν νομοθέτημα.

 

Από εκεί και πέρα ο κάθε ένας πράττει όπως νομίζει

[Garnele]

Γιατί να μην αποδεχτούμε ότι το διαζύγιο είναι πλέον κάτι που συμβαίνει και δεν είναι και τόσο τραγικό? Εφόσον νιώθει κάποιος την ανάγκη να παντρευτει και να γιορτάσει έτσι τον ερωτα του, ας το κάνει όσο ακόμη είναι νωρίς. Δε ζούμε στο 60 - που και τότε ακόμη οι γνωριμίες-αστραπή και τα συνοικέσια έδιναν κι έπαιρναν και παρόλα αυτά οι γάμοι κρατούσαν για πάντα. Τι θα πει να περάσουν X χρονια, υπάρχει κάποια εξίσωση που λέει ότι ανά X μηνα μαθαίνεις ένα X ποσοστό του συντρόφου σου οποτε μετά από X χρονια είσαι safe?

[ZAKKWYLDE]

Δεν είναι τόσο τραγικό το διαζύγιο εφόσον δεν υπάρχουν παιδιά στη μέση. Προσωπικά δεν έχω συναντήσει κανέναν που να χάρηκε που χώρισαν οι γονείς του, ή να χαίρεται να πηγαίνει να επισκέπτεται την μάνα + τον γκόμενο.

Anyway, θεωρώ ότι σίγουρα κανείς πρέπει να συζήσει για εύλογο χρονικό διάστημα (1 χρόνο) για να μάθει ο ένας τον άλλον απο τη καλή και απο την ανάποδη. 

[Pablo_Hasan]

Σε εμενα ετυχε να αποκαλυφθει ο χαρακτηρας του αλλου στον 5ο χρονο.

Οποτε βαλε καμια δεκαετια.

 

Πέντε χρόνια άντεξε ο ήρωας;

[Garnele]

Δεν είναι τόσο τραγικό το διαζύγιο εφόσον δεν υπάρχουν παιδιά στη μέση. Προσωπικά δεν έχω συναντήσει κανέναν που να χάρηκε που χώρισαν οι γονείς του, ή να χαίρεται να πηγαίνει να επισκέπτεται την μάνα + τον γκόμενο.

Anyway, θεωρώ ότι σίγουρα κανείς πρέπει να συζήσει για εύλογο χρονικό διάστημα (1 χρόνο) για να μάθει ο ένας τον άλλον απο τη καλή και απο την ανάποδη. 

 

Το πρόβλημα δηλαδή στην προκειμενη είναι ότι παντρεύτηκαν και χώρισαν η μήπως ότι έκαναν παιδιά;

[nomikarios]

Μόνο για λίγους ανθρώπους το διαζύγιο δεν είναι μια δυσάρεστη (τουλάχιστον) εμπειρία. Κάποιοι χωρίζουν πολιτισμένα και χωρίς πολλά πολλά, αλλά για πολλούς ανθρώπους το διαζύγιο σημαίνει ψυχικά τραύματα, περιόδους κατάθλιψης, κλπ., για να μην μπούμε στην υλική πλευρά του θέματος. Είναι μια μορφή προσωπικής αποτυχίας και ματαίωσης, που έχει το πρόσθετο μειονέκτημα ότι έχει το βάρος της δημόσιας έκθεσης, σε αντίθεση με τις απλές σχέσεις, όπου τα πράγματα είναι απείρως βολικότερα. Δεν το συζητάω για παιδιά. Εκεί είναι χειρότερα τα πράγματα.

 

Να μην μιλήσουμε και για τους γάμους που έγιναν βιαστικά και έχουν καθαρά αποτύχει αλλά το ζευγάρι παραμένει μαζί υποκριτικά. Ό,τι χειρότερο.

 

Ο απαραίτητος χρόνος γνωριμίας του ζευγαριού δεν είναι αυστηρά 2 χρόνια ή 3 χρόνια, κλπ., εννοείται αυτό. Υπάρχουν όμως για αντικειμενικούς λόγους ελάχιστα όρια, τα οποία έχουν δυστυχώς συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια. Πότε θα προλάβεις να πας πολυήμερες διακοπές με τον άλλο; Να προγραμματίσεις μαζί του κάποιες αγορές, κάποιες κοινές εμπειρίες, κλπ.; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα κριτήρια αξιολόγησης για μια σχέση που οδηγείται σε γάμο. Αυτά τα πράγματα απλά δεν προλαβαίνεις να τα κάνεις σε λιγότερο από 1-2 χρόνια, εκτός και αν μιλάμε για ιδιαίτερες περιπτώσεις.

[zio10]

Όσο μεγαλύτερη η ηλικία τόσο μικρότερος ο καιρός γνωριμίας μέχρι το γάμο!

[ikaruga24]

Οσο πιο πολύ μένει ένα ζευγάρι μαζί σε κοινό χώρο χωρίς παρέμβαση από τρίτους και ειδικά γονείς τόσο μικρότερος ο χρόνος που χρειάζεται για να καταλήξει το ζευγάρι για το αν θα παντρευτεί ή όχι. Είναι δεδομένο ότι ένα ζευγάρι πρέπει να φάει σκατά μαζί και να το ξεπεράσουν μαζί από το να μπλέκουν τρίτοι ή να αναλαμβάνουν τα του σπιτιού τρίτοι (καλή ώρα να έρχονται οι μάνες για καθαριότητες ή να υπάρχει γονική οικονομική βοήθεια προς το ζευγάρι). 

 

Πιστεύω ότι αν ένα ζευγάρι φάει σκατό μαζί και το ξεπεράσει θα πάνε μαζί καλά για αόριστο χρονικό διάστημα. 

[agamoi-thytai]

Οτι και να λέτε, πρέπει να παντρευτείς για να μάθεις τι γυναίκα πήρες.

Ειδικά αν έχει μάνα.

Και πάλι μένουν ερωτηματικά.

 

Κάπου υπάρχει και αντίστοιχο ανέκδοτο, αλλά δεν το βρίσκω.

[Garnele]

Σίγουρα, το διαζύγιο είναι μια δυσάρεστη εμπειρία. Δυστυχώς όμως όταν αποφασίζεις ότι έχεις βρει έναν σύντροφο και θέλεις να τον παντρευτείς για πάντα παίρνεις αρκετά ρίσκα που μπορεί να σε στεναχωρήσουν και να σε φέρουν αντιμέτωπο με μια μορφή προσωπικής αποτυχίας και ματαίωσης και με το βάρος της δημόσιας έκθεσης. Μια αρρώστια, ένα πέσιμο από τη σκάλα, ένας πρόωρος αιφνίδιος θάνατος, ένας αλκοολισμός, μια απιστία είναι πολλές φορές χειρότεροι λόγοι για να εκτεθείς από το να πάρεις διαζύγιο γιατί ήσουν αυθόρμητος και δεν το μελέτησες διεξοδικά και τελικά δεν ταιριάζετε. Και όσο και να τον ξέρεις τον άλλο, δεν μπορείς να προβλέψεις ή να αποφυγεις τίποτα από τα παραπάνω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι επειδή κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει στο τέλος -η στη μέση- του δρόμου, ίσως θα έπρεπε να υπάρχει λίγο περισσότερος αυθορμητισμός σε κάποια θέματα.

 

Και επιπλέον ιδίως ο έρωτας πρέπει να γιορτάζεται.    Ο καθένας τον γιορτάζει όπως θέλει, αν ο άλλος θέλει παπάδες και εκκλησίες, που είναι το πρόβλημα, δεν καταλαβαίνω;

[μπιπ μπιπ]

Πέντε χρόνια άντεξε ο ήρωας;

και πολλά ήταν!