εφαρμογες δικτυωσης και ταμπλετ σε παιδια 7 χρονων..

[Irene.j]

Από τα λεγόμενά σου, φαντάζομαι ότι δεν έχεις παιδιά. Όταν το παιδί σου πάει παιδικό/προνήπιο και μια μέρα που θα γυρίσει στο σπίτι θα αρχίσει να φτύνει στο πάτωμα γιατί «έτσι κάνει κι ο Κωστάκης στο σχολείο», τότε θα καταλάβεις ότι το πισί ή το τάμπλετ είναι τα μέρη που μιμούνται λιγότερο απ' όλα. Εκεί να δεις τι ζόρι θα τραβήξεις που θα πρέπει να του δώσεις να καταλάβει ότι αυτό που κάνουν τα άλλα παιδάκια είναι μαλακία, χωρίς να θίξεις την προσωπικότητα κανενός.

 

Και γενικά να ξέρεις ότι τα παιδιά μπορούν να ξεχωρίσουν από πάρα πολύ μικρή ηλικία τη διαφορά μεταξύ φανταστικού και πραγματικού. Ξέρουν ότι αυτό που βλέπουν στο τάμπλετ είναι φανταστικό, ψεύτικο και ξέρουν ότι αυτό που βιώνουν στο σχολείο ή στο σπίτι ή στην παιδική χαρά είναι η πραγματικότητα.

 

 

 

Άλλη μία φορά: η τεχνολογία ή το βιβλίο είναι τα μέσα, όχι ο αυτοσκοπός. Δεν νομίζω ότι είπα κάπου πως δεν πρέπει ασχολείσαι με το παιδί. Είναι δικό σου αυθαίρετο συμπέρασμα αυτό.

 

 

 

Όπως εμείς πηδαγαμε από τα παράθυρα σαν τον σουπερμαν και κλεβαμε αμάξια σαν το gta ένα πράγμα?

Τα περισσότερα επιχειρήματα κατά της τεχνολογίας που διαβάζω εδώ τα ελεγαν οι γονείς μας κι εμείς τότε τα βλέπαμε ανυπόστατα. Πως γίνεται τώρα τόσο πολλοί να τα υποστηρίζουν?

 

Ο χρόνος που μπορείς να αφιερώσεις στο παιδί είναι ορισμένος. Πρέπει να δουλέψεις, να καθαρίσεις, να μαγειρέψεις, να κάνεις διάφορες μικροδουλειές όπως και να ξεκουραστεις. Δεν γίνεται να είσαι από πάνω 24/7 και δεν πρέπει κιόλας ώστε να αποκταει ανεξαρτησία το μικρό. Επίσης οτιδήποτε στερεις και απαγορευεις θα γυρίσει μπούμερανγκ.

 

Αυτό είναι πολύ εύκολο. Θα του απαντήσεις ότι αυτό που είδε (δεν ξέρω αν θα είναι καρτούν ή youtube video ή οτιδήποτε) είναι μια διαφορετική κατάσταση από τη δική του επειδή ΧΥΖ, και ισχύουν διαφορετικοί κανόνες/κριτήρια/whatever ανάλογα.

 

Και μη σου πω θα είσαι και χαρούμενος που έγινε ό,τι έγινε.

 

Καταλαβαίνεις πιστεύω πώς είναι καλύτερα να κάνει το παιδί κάτι με το οποίο δε συμφωνείς και να έχεις την ευκαιρία να κάνεις μαζί του αυτή την κουβέντα από τα άλλα (μάλλον θεωρητικά βέβαια) ενδεχόμενα:

1. Να κάνει πάντα μόνο ό,τι του λένε και ποτέ ό,τι βλέπει/θέλει => ευνουχισμός
2. Να κάνει πάντα μόνο πράγματα στα οποία είσαι σύμφωνος => δε θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να του μάθεις πώς διαχειριζόμαστε τις παντός είδους διαφωνίες

Συμπερασματικά, το "μα αυτό το είδα στο Χ" εγώ το βλέπω ως πολύ φυσιολογικό και εξαιρετική ευκαιρία για να μάθει το παιδί κάποια πράγματα για το πώς λειτουργεί ο κόσμος, όσο ακόμα έχω τη δυνατότητα να του τα μάθω. Εσύ το βλέπεις ως κάτι προς αποφυγή;

Θα απευθυνθω και στους τρεις καθως η ενσταση σας ειναι περιπου ιδια

 

Μalthador, εχεις δικιο. Δεν εχω δικα μου παιδια. Αυτο μας διαφοροποιει συναισθηματικα.  Ομως αυτο δε σημαινει οτι εχω μειωμενη αντιληψη. 

 

Να ξεκαθαρισω οτι μιλησα για ηλικιες κατω των τριων αφου σε αυτες αναφερθηκατε (idomeneas και Malthador).

Οταν παραδειγματιζεις το παιδι  με την εικονικοτητα και ερθει η  στιγμη,που εκεινο σου το φερει ως αντεπιχειρημα στη δικη σου αρνητικοτητα, τοτε ακυρωνεις τη μεχρι τοτε σταση σου και μπερδευεις το παιδι. Ειναι σα να το χρησιμοποιεις κατα δικη σου συνθηκη. Το παιδι δεν εχει ακομα την ικανοτητα να το διαχωρισει. 

 

Ολοι μας γνωριζουμε οτι το παραδειγμα του γονιου ειναι μεγαλυτερος δασκαλος απο τα λογια. Οταν υπαρχει ανακολουθια λογων πραξεων δημιουργειται συχγυση και αναξιοπιστια με αμφιδρομες συνεπειες. Η κουβεντα θα δουλεψει οταν ο ιδιος εχεις κυρος.

 

Δεν δαιμονοποιω την τεχνολογια. Υπαρχει οριο το οποιο πολλοι γονεις ξεπερνουν.  Καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχει κουραση και πιεση χρονου ομως δε συμφωνω με αυτο το "βολεμα". Βλεπω παιδια ηλικιας  5ετων να κυκλοφουν παντου με μια οθονη ή να την αποζητουν. Αυτο προεκυψε διοτι τους προσφερθηκε απο μικρα. Καπως ετσι (αλλα και με τη συμβολη-ανοχη των γονιων) φτανουν στα 8 να θελουν fb!

 

Τοτε που πηδαγαμε σαν το σουπερ μαν τρωγαμε και τα μουτρα μας,λερωναμε τα χερια μας κτλ! Μια απο της πιο σημαντικες αισθησεις μαθησης ειναι η αφη...και σιγουρα οχι το αγγιγμα μιας οθονης,που αντικαθιστα το αυτοκινητακι,το τουβλακι,το φαγητο,το χωμα,την κουκλα. Επισης μπορει να μην υπηρχε η ιδια γνωση ομως υπηρχαν ορια. Σημερα νομιζω γινεται το αντιστροφο. 

 

 

Οποιος θελει ας διαβασει ενα δειγμα..https://www.aap.org/en-us/about-the-aap/aap-press-room/pages/babies-and-toddlers-should-learn-from-play-not-screens.aspx?nfstatus=401&nftoken=00000000-0000-0000-0000-000000000000&nfstatusdescription=ERROR:+No+local+token

[Ψιτ]

Βασιλη_29, με το συμπάθιο αλλά δεν έχεις ιδέα πως να μεγαλώσεις ένα παιδί (όπως άλλωστε όλοι μας άλλωστε αλλά μάθαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο). Φιλικά.

 

Όσο για το ut και τα αγγλικά, το πρόβλημα (για όσους ζούμε έξω) ειναι η έλλειψη ελληνόφωνου περιεχομένου.

 

Για να δικαιολογήσω το «παρκάρισμα στο YouTube», είναι διαφορετικό απο το επιλέγουμε ένα πρόγραμμα 20 λεπτών και άλλο το βάζω μπροστά στην οθόνη και το ξεχνάω.

[defacer]

Οταν παραδειγματιζεις το παιδι  με την εικονικοτητα και ερθει η  στιγμη,που εκεινο σου το φερει ως αντεπιχειρημα στη δικη σου αρνητικοτητα, τοτε ακυρωνεις τη μεχρι τοτε σταση σου και μπερδευεις το παιδι. Ειναι σα να το χρησιμοποιεις κατα δικη σου συνθηκη. Το παιδι δεν εχει ακομα την ικανοτητα να το διαχωρισει.

Ξεκινάς με λάθος παραδοχή. Τι θα πει "παραδειγματίζεις το παιδί με την εικονικότητα"; Το παιδί δε μπορεί να καταλάβει ότι δεν είναι γουρουνάκι σαν την Πέππα και ότι οι άνθρωποι όταν ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια δεν πέφτουμε κυριολεκτικά να κυλιστούμε στο πάτωμα;

 

Θα μπορούσα να το δεχτώ για τις περιπτώσεις όπου "κινδυνεύεις" να έρθει το παιδί τελείως πρώτη φορά σε επαφή με μια καινούρια κατάσταση virtually οπότε να μην έχει μπούσουλα να κρίνει αυτό που βλέπει, αλλά δεν είναι αυτή η ένσταση που διατυπώνεται.

 

 

Ολοι μας γνωριζουμε οτι το παραδειγμα του γονιου ειναι μεγαλυτερος δασκαλος απο τα λογια. Οταν υπαρχει ανακολουθια λογων πραξεων δημιουργειται συχγυση και αναξιοπιστια με αμφιδρομες συνεπειες. Η κουβεντα θα δουλεψει οταν ο ιδιος εχεις κυρος.

Ακριβώς. Όταν εγώ ο ίδιος δε βρίζω, έχω πάτημα να πω στο παιδί μου οι βρισιές απαγορεύονται άσχετα με το τι βλέπει να κάνουν άλλοι στο δρόμο. Ή στο youtube.

[randomcat]

Τέλος πάντων επειδή έχουμε διαφορετικές απόψεις και δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε κάπου.

 

[...]

 

Δεν πρόκειται παιδί σε τέτοιες ηλικίες ούτε να μάθει ούτε format να κάνει ούτε τίποτα, θα πάει στους γονιούς και θα βάλει τα κλάμματα οτι δεν λειτουργεί το μηχάνημα.

Σέβομαι την άποψή σου, και επειδή όπως λες δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, δεν θα ανταπαντήσω για τα θέματα torrents πειρατεία ιοί κ.λπ. αν και έχω αρκετά να πω.

 

Πληροφοριακά έμαθα να συναργoμολογώ desktop υπολογιστή στα 6 μου και στα 8 μου ήξερα από φορμάτ και σπασμένα προγράμματα.

Αν ένα παιδί είναι μαμόθρεφτο, φταίνε οι γονείς του.

Οι υπολογιστές τότε δεν ήταν εργαλεία επιβίωσης στην ελλαδίτσα, πλέον όμως είναι.

Είναι εργαλεία για πρόσβαση στη γνώση και η γνώση είναι δύναμη.

 

Την κιθάρα κ.λπ. την ανέφερα επειδή είπες ότι "δεν έχει κανένα νόημα να δείχνεις σε 7 χρονο τέτοια πράγματα" αναφερόμενος νομίζω στη συναρμολόγηση υπολογιστή.

Σχετίζονται επειδή είναι και τα δύο αρκετά χρήσιμη γνώση και πράγματα που ένας 7χρονος είναι ικανός για να μάθει.

 

Τα δικά μου παιδιά θα είναι 100% μέσα στην τεχνολογία από όσο νωρίς επιθυμούν, είτε λέγεται κινητό, είτε tablet είτε PC. Οι δικοί μου γονείς άργησαν πολύ να μου αγοράσουν PC (στα 14 πήρα), για τους ίδιους λόγους που ακούγονται και εδώ. Αυτό μόνο αρνητικά αποτελέσματα είχε τίποτα θετικό.

Αυτό.

Επεξ/σία 1 Σεπτεμβρίου 2016 από randomcat

[Irene.j]

Ξεκινάς με λάθος παραδοχή. Τι θα πει "παραδειγματίζεις το παιδί με την εικονικότητα"; Το παιδί δε μπορεί να καταλάβει ότι δεν είναι γουρουνάκι σαν την Πέππα και ότι οι άνθρωποι όταν ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια δεν πέφτουμε κυριολεκτικά να κυλιστούμε στο πάτωμα;

 

Θα μπορούσα να το δεχτώ για τις περιπτώσεις όπου "κινδυνεύεις" να έρθει το παιδί τελείως πρώτη φορά σε επαφή με μια καινούρια κατάσταση virtually οπότε να μην έχει μπούσουλα να κρίνει αυτό που βλέπει, αλλά δεν είναι αυτή η ένσταση που διατυπώνεται.

 

 

Ακριβώς. Όταν εγώ ο ίδιος δε βρίζω, έχω πάτημα να πω στο παιδί μου οι βρισιές απαγορεύονται άσχετα με το τι βλέπει να κάνουν άλλοι στο δρόμο. Ή στο youtube.

 

defacer, αντεδρασα πατωντας στη θεση της idomeneas για παιδακια κατω των τριων("Ακόμα και το youtube είναι χρησιμο από πολύ μικρή ηλικία. Έχει ωραία τραγούδια για να μαθαίνουν τα μικρά διάφορα και πολλές άλλες χρήσεις που στην πορεία τις ανακαλύπτεις. Πχ δεν τρώει μπρόκολο το μικρό? Βλέπει ένα παιδάκι να το τρώει με λαιμαργία και δοκιμάζει." ) Αυτο ερμηνευω ως εικονικο παραδειγματισμο. Οταν θα δει παιδακια να τρωνε κατι,που εσυ δε θες (π.χ σοκολατες,γαριδακια κτλ) θα εχει καθε δικαιωμα να αντιδρασει στη δικη σου αρνηση. Ενα δικαιωμα,που εσυ ή εγω δωσαμε. Ειναι πολυ μικρα για τετοιους συσχετισμους. Τοτε ειναι που αναπτυσσεται η κριτικη ικανοτητα. Ας μην τα μπερδευουμε. Για αργοτερα ok,μαζι σου. Δε διαφωνω.

[idomeneas7]

Και σου είπε ήδη ότι θα δει πολύ συχνότερα παιδάκια να τρώνε σοκολάτες/γαριδάκια στην πραγματική ζωή.