Χειριστικοι ανθρωποι

[george_gr1]

Γιατι γιατρο? Μπορεις να γινεις πιο αναλυτικος? Οταν σε σχεσεις που ειχα ηταν ολα νορμαλ, οπως και σε επαγγελματικες - φιλικες, γιατι τωρα να θελω εγω γιατρο?

Εκτος αν εννοεις επειδη εκατσα 4 μηνες σε τετοια σχεση

[Vapir]

αμα μιλάμε για γκόμενα ιδικά μακριά κ αλάργα . Ρε φίλε τι να λέει αμα σε κάνει να νιώθεις άσχημα?  λολ.

[momotis]

γιατι τωρα να θελω εγω γιατρο?

 

 

Καλά μην πας σε γιατρό.

Πήγαινε σε ηλεκτρολόγο.

[sanaeriko]

Εγώ πάντως γίνομαι συχνά "χειριστικός" για να αμυνθώ η να καμουφλάρω τις αδυναμίες μου.

Πχ μπορώ μια συζήτηση με 1 η περισσότερα άτομα όταν φτάνει σε σημείο που με ενοχλει η πάει να αποκαλύψει πράγματα για μένα να την μετατρέψω πολύ γρήγορα σε κάτι άλλο χωρίς να καταλάβει κανεις τίποτα.Δεν ξέρω πως το κάνω,βγαίνει εκείνη την στιγμή.

[jennyV]

Χειριστικός άνθρωπος γίνομαι μόνο όταν έχω να αντιμετωπίσω δημόσιες υπηρεσίες. Γλυκιά , συγκαταβατική, ευγενική, με πλήρη κατανόηση στα πολλά προβλήματά, τους χαμηλούς μισθούς, το φόρτο εργασίας, πρόθυμη να βοηθήσω όπως μπορώ.. Εχω γίνει τόσο καλή στο να πατρονάρω δημόσιους υπαλλήλους που πλέον αναλαμβάνω τις υποθέσεις όλης της οικογένειας. Μια -δυο φορές εχω καυγαδίσει μόνο κι αυτό όταν καταλαβα ότι άλλος δε θα με σεβαστεί παρά μόνο έτσι. Παρότι δε μου αρέσει, γιατί πάντα το θεωρώ υποκριτικό να δείχνω τόσο καλοσυνατη ενώ μέσα μου βράζω (ειδικά όταν φταίει η ανικανότητα του υπαλλήλου κι όχι η γραφειοκρατία), είναι ένας καλός τρόπος να εξυπηρετούμαι και μάλιστα γρήγορα κι εύκολα. 

[l337]

Μπορεί να πει κάποιος τι ακριβώς σημαίνει χειριστικός άνθρωπος? Οκ, πέρα από αυτά που είπε ο οπ.

 

Χειριστικός είναι ένας συνήθως εγωκεντρικός και ιδιαίτερα εγωιστής άνθρωπος (αρκετές φορές αλλά όχι πάντα με υψηλή αίσθηση φιλαυτίας επίσης) ο οποίος χρησιμοποιεί διάφορες καταπιεστικές "στρατηγικές" ώστε να πάρει (ή να κερδίσει) αυτό που θέλει από τον άλλον πρώτα απ' όλα για το δικό του όφελος (συνήθως). Λέω "συνήθως" γιατί κάποιοι άνθρωποι φερονται χειριστικά χωρίς να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι και χωρίς την παραπάνω επίγνωση ειδικά εαν υπάρχουν και κάποιες ψυχωσικές διαταραχές. Επιρρεπείς πχ. στον χειρισμό (ως θύτης και όχι ως θύμα) είναι οι "οριακοί" (ΜΔτΠ).

 

[BritGreek]

Έχω καταλάβει ότι αρκετά συχνά χειριστικοί γίνονται οι άνθρωποι με συγκεκριμένη ανατροφή από το σπίτι τους. Γνωρίζω κάποιους τέτοιους ανθρώπους, από οικογένειες οι οποίες δεν τους έχουν δώσει την απαραίτητη προσοχή ή αγάπη (και υπάρχουν αρκετοί γονείς που ΔΕΝ δείχνουν αγάπη ή προσοχή στα παιδιά τους όσο αυτά είναι μικρά). Όλοι αυτοί που ξέρω εγώ, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ως ενήλικες αργότερα, δεν έχουν να δώσουν αγάπη σχεδόν σε κανένα εκτός από τα δικά τους παιδιά. Κυκλοθυμικοί μέχρι εκεί που δεν πάει, νευρικοί και πάντα λένε ότι φταίνε οι άλλοι, ενώ σε μια σχέση όλα πρέπει να γίνονται όταν και όποτε θέλουν εκείνοι/εκείνες. Συνήθως αυτοί δεν μπορούν να κρατήσουν και φιλίες γιατί πάντα τους πειράζουν και φταίνε οι άλλοι.

 

Αν και λατρεύω τις γυναίκες, τα περισσότερα άτομα που γνωρίζω και θα χαρακτήριζα χειριστικά, ανήκουν σ' αυτό το φύλο. Η χειριστική γυναίκα σε μια σχέση δεν θα κάνει σεξ όταν θέλεις εσύ, αλλά μόνο όταν θέλει εκείνη. Αν πας με τα νερά της είναι σχετικά ΟΚ τα πράγματα. Για λίγο. Μέχρι το επόμενο μπαμ. Αν τολμήσεις ή διαννοηθείς να πεις κάτι αντίθετο, είσαι λάθος και θα σου το πεί εντελώς απερίφραστα και ωμά, επισημαίνοντας "λάθη σου" τα οποία ξέρεις ότι δεν ισχύουν. Θα κάνει καβγά για το παραμικρό. Το μόνο σωστό είναι αυτό που έχει βάλει εκείνη την ώρα στο μυαλό της ή έχει ως νόρμα του φυσιολογικού. Συνήθως έχουν ως κανόνα τα δικά τους "πρέπει" και αυτά τα "πρέπει" είναι ακόμα πιο έντονα αν έχουν μεγαλώσει σε πιο κλειστές κοινωνίες και μέρη.

 

Γνωρίζω αρκετούς άντρες φίλους (35-45 ετών) που ενώ παντρεύτηκαν πχ από τρελό έρωτα, πλέον δεν έχουν καμία ερωτική επαφή με τη σύντροφό τους, εκτός από τις ελάχιστες το χρόνο φορές που θέλουν οι ίδιες. Αυτές οι ίδιες, αρνούνται οποιαδήποτε επαφή, αγκαλιά ή φιλί με τον σύντροφό τους, αν εκείνος πχ δεν πάει λεφτά στο σπίτι, θεωρώντας τον τελείως foul. Όταν όμως θεωρήσουν ότι πχ "πρέπει" να κάνουν παιδί, είναι δυναμίτες γιατί έχουν αυτό στο μυαλό τους. Από κει και πέρα, καμία εκδήλώση τρυφερότητας. Μόνο απλή συνύπαρξη, για όσο αντέξουν οι άλλοι που είναι γύρω τους. Είναι πολλοί οι γύρω μου που το βιώνουν αυτό και απλά το υπομένουν (άρα φταίνε κι αυτοί για την χαμηλή τους αυτοεκτίμηση ή τα δικά τους "πρέπει").

 

Οι νεότεροι, θα εκπλαγείτε αν μάθετε πόσο συχνό θέμα συζήτησης είναι ακριβώς αυτό σε αντροπαρέες της γενιάς μου.

 

Εγώ θα είχα φύγει όχι τρέχοντας, αλλά πετώντας. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην περνάμε καλά. Ειδικά στην προσωπική μας ζωή. Αν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός στη σχέση του, όταν αυτή η σχέση "σοβαρέψει", η ζωή του άλλου θα γίνει μαρτύριο.

 

Το νου σας να περνάτε καλά και να εκτιμάτε τον εαυτό σας. Αυτό μένει, αυτό μετράει. 

 

Υ.Γ. Εννοείται ότι ευτυχώς δεν είναι όλοι/όλες έτσι. 

[l337]

Γνωρίζω αρκετούς άντρες φίλους (35-45 ετών) που ενώ παντρεύτηκαν πχ από τρελό έρωτα, πλέον δεν έχουν καμία ερωτική επαφή με τη σύντροφό τους, εκτός από τις ελάχιστες το χρόνο φορές που θέλουν οι ίδιες. Αυτές οι ίδιες, αρνούνται οποιαδήποτε επαφή, αγκαλιά ή φιλί με τον σύντροφό τους, αν εκείνος πχ δεν πάει λεφτά στο σπίτι, θεωρώντας τον τελείως foul. Όταν όμως θεωρήσουν ότι πχ "πρέπει" να κάνουν παιδί, είναι δυναμίτες γιατί έχουν αυτό στο μυαλό τους. Από κει και πέρα, καμία εκδήλώση τρυφερότητας. Μόνο απλή συνύπαρξη, για όσο αντέξουν οι άλλοι που είναι γύρω τους. Είναι πολλοί οι γύρω μου που το βιώνουν αυτό και απλά το υπομένουν (άρα φταίνε κι αυτοί για την χαμηλή τους αυτοεκτίμηση ή τα δικά τους "πρέπει").

 

α) Δεν παντρεύεσαι από έρωτα αλλιώς συμβαίνουν όσα περιγράφεις παραπάνω (ειδικά αν είναι και οι δύο εγωιστές). Χρειάζονται παραπάνω εφόδια για να παντρευτείς.

β) Δεν παντρευόμαστε γιατί "έτσι" ή γιατί "πρέπει".

γ) Αν παντευτούμε σεβόμαστε τον άλλο και πρώτα απ' όλα το δείχνουμε προσπαθόντας να τον "καταλάβουμε." Και πολλοί άντρες δεν ξέρουν (και δεν έχουν καμία διάθεση) να "καταλάβουν" την γυναίκα που έχουν δίπλα τους. Πόσο μάλλον όταν την πάντρευτήκαν κιόλας και νομίζουν ότι είναι το υποκατάστατο της μαμάκας τους.

δ) Οι γυναίκες που επιλέξανε ήταν επιλογή τους.

 

Οι άντρες που περιγράφεις παραπάνω ως θύματα, λυπάμαι, αλλα δεν τους βλέπω ως θύματα.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην περνάμε καλά. Ειδικά στην προσωπική μας ζωή. Αν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός στη σχέση του, όταν αυτή η σχέση "σοβαρέψει", η ζωή του άλλου θα γίνει μαρτύριο.

 

Συμφωνώ στα παραπάνω.

 

Αν και λατρεύω τις γυναίκες, τα περισσότερα άτομα που γνωρίζω και θα χαρακτήριζα χειριστικά, ανήκουν σ' αυτό το φύλο. Η χειριστική γυναίκα σε μια σχέση δεν θα κάνει σεξ όταν θέλεις εσύ, αλλά μόνο όταν θέλει εκείνη. Αν πας με τα νερά της είναι σχετικά ΟΚ τα πράγματα. Για λίγο. Μέχρι το επόμενο μπαμ. Αν τολμήσεις ή διαννοηθείς να πεις κάτι αντίθετο, είσαι λάθος και θα σου το πεί εντελώς απερίφραστα και ωμά, επισημαίνοντας "λάθη σου" τα οποία ξέρεις ότι δεν ισχύουν. Θα κάνει καβγά για το παραμικρό. Το μόνο σωστό είναι αυτό που έχει βάλει εκείνη την ώρα στο μυαλό της ή έχει ως νόρμα του φυσιολογικού. Συνήθως έχουν ως κανόνα τα δικά τους "πρέπει" και αυτά τα "πρέπει" είναι ακόμα πιο έντονα αν έχουν μεγαλώσει σε πιο κλειστές κοινωνίες και μέρη.

 

Αυτή είναι η εγωίστρια, ανισόρροπη και βαθεία εγωκεντρική γυναίκα. Υπάρχουν και τέτοιες και είναι "ου μπλέξεις". Αυτά τα βλέπεις από πριν όμως και κόβεις λάσπη. Όποιος μπλέξει έχει μεγάλο μερ΄διο ευθύνης. Αυτό το αναφέρω για να μην λέμε πως φταίνε μόνο οι άλλοι. Επίσης, για να μη τσουβαλιάζουμε, ένα μέρος των γυναικών υπάρχει και έτσι. Όμως είναι η μειονότητα. Επίσης τα ίδια χαρακτηριστικά υπάρχουν και σε άντρες (εκδηλώνουν τα παραπάνω προβλήματα με διαφορετικό τρόπο όμως) και τα παραπάνω δεν είναι χαρακτηριστικό των γυναικών αλλά κάποιων ανισόρροπων ανθρώπων γενικότερα. Τα ίδια, μη σου πω και χειρότερα κάνουν και άνδρες. Δυστυχώς.

 

[Βασίλης_29]

α) Δεν παντρεύεσαι από έρωτα αλλιώς συμβαίνουν όσα περιγράφεις παραπάνω (ειδικά αν είναι και οι δύο εγωιστές). Χρειάζονται παραπάνω εφόδια για να παντρευτείς.

β) Δεν παντρευόμαστε γιατί "έτσι" ή γιατί "πρέπει".

γ) Αν παντευτούμε σεβόμαστε τον άλλο και πρώτα απ' όλα το δείχνουμε προσπαθόντας να τον "καταλάβουμε." Και πολλοί άντρες δεν ξέρουν (και δεν έχουν καμία διάθεση) να "καταλάβουν" την γυναίκα που έχουν δίπλα τους. Πόσο μάλλον όταν την πάντρευτήκαν κιόλας και νομίζουν ότι είναι το υποκατάστατο της μαμάκας τους.

δ) Οι γυναίκες που επιλέξανε ήταν επιλογή τους.

 

Πολύ σωστά πράγματα που αν ίσχυαν, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος μέχρι κάποιο βαθμό.

[xgol]

Η απάντησή μου ήταν σοβαρή. Ίσως δεν ήταν αυτή που περίμενες ή που θα ήθελες, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να γίνεσαι υποσυνείδητα χειριστικός απέναντί μου προσπαθώντας να με κάνεις να νιώσω πως έκανα βλακεία. Στην τελική δε σου φταίω εγώ αν δεν έχεις την εμπειρία που χρειάζεται για να καταλάβεις πως απάντησα σοβαρά.

 

Anyway, αν θες να το συζητήσουμε εδώ είμαστε.

Εισαι, ωστόσο, λάθος.

 

Υπάρχει ο μαλακας, υπαρχει αυτος που δε σε εκτιμά και θα φερθει ετσι, υπαρχει αυτος που θα κουβαλα ενα ψυχικο τραυμα απο νεαρη ηλικια, υπαρχει αυτος με την διαταραχη προσωπικοτητας, υπαρχει και αυτος που εχει ενα ψυχικό νόσημα.

 

Και αν σκεφτουμε θα βρουμε κι άλλους.

[Lanike71]

 

 

Έχω καταλάβει ότι αρκετά συχνά χειριστικοί γίνονται οι άνθρωποι με συγκεκριμένη ανατροφή από το σπίτι τους. Γνωρίζω κάποιους τέτοιους ανθρώπους, από οικογένειες οι οποίες δεν τους έχουν δώσει την απαραίτητη προσοχή ή αγάπη (και υπάρχουν αρκετοί γονείς που ΔΕΝ δείχνουν αγάπη ή προσοχή στα παιδιά τους όσο αυτά είναι μικρά). Όλοι αυτοί που ξέρω εγώ, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ως ενήλικες αργότερα, δεν έχουν να δώσουν αγάπη σχεδόν σε κανένα εκτός από τα δικά τους παιδιά. Κυκλοθυμικοί μέχρι εκεί που δεν πάει, νευρικοί και πάντα λένε ότι φταίνε οι άλλοι, ενώ σε μια σχέση όλα πρέπει να γίνονται όταν και όποτε θέλουν εκείνοι/εκείνες. Συνήθως αυτοί δεν μπορούν να κρατήσουν και φιλίες γιατί πάντα τους πειράζουν και φταίνε οι άλλοι.

 

Αν και λατρεύω τις γυναίκες, τα περισσότερα άτομα που γνωρίζω και θα χαρακτήριζα χειριστικά, ανήκουν σ' αυτό το φύλο. Η χειριστική γυναίκα σε μια σχέση δεν θα κάνει σεξ όταν θέλεις εσύ, αλλά μόνο όταν θέλει εκείνη. Αν πας με τα νερά της είναι σχετικά ΟΚ τα πράγματα. Για λίγο. Μέχρι το επόμενο μπαμ. Αν τολμήσεις ή διαννοηθείς να πεις κάτι αντίθετο, είσαι λάθος και θα σου το πεί εντελώς απερίφραστα και ωμά, επισημαίνοντας "λάθη σου" τα οποία ξέρεις ότι δεν ισχύουν. Θα κάνει καβγά για το παραμικρό. Το μόνο σωστό είναι αυτό που έχει βάλει εκείνη την ώρα στο μυαλό της ή έχει ως νόρμα του φυσιολογικού. Συνήθως έχουν ως κανόνα τα δικά τους "πρέπει" και αυτά τα "πρέπει" είναι ακόμα πιο έντονα αν έχουν μεγαλώσει σε πιο κλειστές κοινωνίες και μέρη.

 

Γνωρίζω αρκετούς άντρες φίλους (35-45 ετών) που ενώ παντρεύτηκαν πχ από τρελό έρωτα, πλέον δεν έχουν καμία ερωτική επαφή με τη σύντροφό τους, εκτός από τις ελάχιστες το χρόνο φορές που θέλουν οι ίδιες. Αυτές οι ίδιες, αρνούνται οποιαδήποτε επαφή, αγκαλιά ή φιλί με τον σύντροφό τους, αν εκείνος πχ δεν πάει λεφτά στο σπίτι, θεωρώντας τον τελείως foul. Όταν όμως θεωρήσουν ότι πχ "πρέπει" να κάνουν παιδί, είναι δυναμίτες γιατί έχουν αυτό στο μυαλό τους. Από κει και πέρα, καμία εκδήλώση τρυφερότητας. Μόνο απλή συνύπαρξη, για όσο αντέξουν οι άλλοι που είναι γύρω τους. Είναι πολλοί οι γύρω μου που το βιώνουν αυτό και απλά το υπομένουν (άρα φταίνε κι αυτοί για την χαμηλή τους αυτοεκτίμηση ή τα δικά τους "πρέπει").

 

Οι νεότεροι, θα εκπλαγείτε αν μάθετε πόσο συχνό θέμα συζήτησης είναι ακριβώς αυτό σε αντροπαρέες της γενιάς μου.

 

Εγώ θα είχα φύγει όχι τρέχοντας, αλλά πετώντας. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην περνάμε καλά. Ειδικά στην προσωπική μας ζωή. Αν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός στη σχέση του, όταν αυτή η σχέση "σοβαρέψει", η ζωή του άλλου θα γίνει μαρτύριο.

 

Το νου σας να περνάτε καλά και να εκτιμάτε τον εαυτό σας. Αυτό μένει, αυτό μετράει. 

 

Υ.Γ. Εννοείται ότι ευτυχώς δεν είναι όλοι/όλες έτσι. 

 

Είπες πολλές αλήθειες μάστορα...

 

Επίσης να συμπληρώσω ότι ο χειριστικός -ή, γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τα όρια σου και ξέρει πότε να κάνει πίσω και να πάει με τα νερά σου.

Δε θα σε φτάσει ποτέ εκτός ορίων, εκτός και αν καταλάβει ότι πλέον είσαι τόσο αδύναμος, που δε θα αντιδράσεις έτσι που να μην τον συμφέρει.

[SlickNick]

Μου έχουν τύχει δύο τέτοιες περιπτώσεις στη ζωή μου. Η μία ήταν γκόμενα/φίλη, και η άλλη γκόμενα, και οι συμπεριφορές τους ήταν καρμπόν. Την δεύτερη την γνώρισα σε μεγαλύτερη ηλικία και την διαολόστειλα γρήγορα.

 

Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να σε στείλουν στο τρελοκομείο κανονικά, γιατί έχουν χτίσει ολόκληρη την προσωπικότητα τους για να υπονομεύουν και να ελέγχουν τους άλλους ανθρώπους.

 

Η πρώτη ειδικά την οποία γνώριζα αρκετά χρόνια θα έπρεπε να παίρνει ένσημα για την τοξικότητα της. 

 

Προσπαθούσε πάντα να εξειδανικεύει τη σχέση μου μαζί της, να υπονομεύει τη σχέση μου με άλλους ανθρώπους και να ξεκινάει καυγάδες, χωρίς λόγο, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε με το οποίο ήμουν ευαίσθητος για να με ρίξει ψυχολογικά και φυσικά μετά να με ανεβάσει η ίδια για να μου δείξει πόσο καλή είναι.  

 

Οποιαδήποτε απόπειρα λογικής συζήτησης κατέληγε στο δεκάλεπτο, και πολύ λέω, να έχει εκτροχιαστεί και να έχω ξεχάσει τι λέγαμε αρχικά. Άνα πάσα στιγμή πέταγε σπόντες η και καλά κάνοντας πλάκα, με κατηγορούσε για πολύ χοντρά πράγματα για να κόψει αντιδράσεις και να δει αν θα επηρεαστώ με κάποιον τρόπο. Τα έκανε και μπροστά σε κόσμο κάτι τέτοια!

 

Αυτά που περιγράφω μου πήρε χρόνια να τα κατανοήσω γιατί είχε την τάση να ξαναγράφει το παρελθόν όπως την βόλευε, να παρουσιάζει πράγματα διαφορετικά απ' ότι έγιναν και να ξεχνάει ότι δεν την συνέφερε. Επίσης είχε αληθινά και σοβαρά προβλήματα στην ζωή της που τα χρησιμοποιούσε για να με ξανατραβάει σε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση κάθε φορά που έφτανα στο αμήν. 

 

Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με όλες τις μαλακίες που μου είχε κάνει! Βρε ουστ!

 

Το "θετικό" με τέτοιες σχέσεις είναι ότι αν δεν σου κάνουν ζημιά, βγαίνεις πιο συνειδητοποιημένος και με καλύτερα δομημένη προσωπικότητα από αυτές. 

[george_gr1]

Έχω καταλάβει ότι αρκετά συχνά χειριστικοί γίνονται οι άνθρωποι με συγκεκριμένη ανατροφή από το σπίτι τους. Γνωρίζω κάποιους τέτοιους ανθρώπους, από οικογένειες οι οποίες δεν τους έχουν δώσει την απαραίτητη προσοχή ή αγάπη (και υπάρχουν αρκετοί γονείς που ΔΕΝ δείχνουν αγάπη ή προσοχή στα παιδιά τους όσο αυτά είναι μικρά). Όλοι αυτοί που ξέρω εγώ, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Ως ενήλικες αργότερα, δεν έχουν να δώσουν αγάπη σχεδόν σε κανένα εκτός από τα δικά τους παιδιά. Κυκλοθυμικοί μέχρι εκεί που δεν πάει, νευρικοί και πάντα λένε ότι φταίνε οι άλλοι, ενώ σε μια σχέση όλα πρέπει να γίνονται όταν και όποτε θέλουν εκείνοι/εκείνες. Συνήθως αυτοί δεν μπορούν να κρατήσουν και φιλίες γιατί πάντα τους πειράζουν και φταίνε οι άλλοι.

 

Αν και λατρεύω τις γυναίκες, τα περισσότερα άτομα που γνωρίζω και θα χαρακτήριζα χειριστικά, ανήκουν σ' αυτό το φύλο. Η χειριστική γυναίκα σε μια σχέση δεν θα κάνει σεξ όταν θέλεις εσύ, αλλά μόνο όταν θέλει εκείνη. Αν πας με τα νερά της είναι σχετικά ΟΚ τα πράγματα. Για λίγο. Μέχρι το επόμενο μπαμ. Αν τολμήσεις ή διαννοηθείς να πεις κάτι αντίθετο, είσαι λάθος και θα σου το πεί εντελώς απερίφραστα και ωμά, επισημαίνοντας "λάθη σου" τα οποία ξέρεις ότι δεν ισχύουν. Θα κάνει καβγά για το παραμικρό. Το μόνο σωστό είναι αυτό που έχει βάλει εκείνη την ώρα στο μυαλό της ή έχει ως νόρμα του φυσιολογικού. Συνήθως έχουν ως κανόνα τα δικά τους "πρέπει" και αυτά τα "πρέπει" είναι ακόμα πιο έντονα αν έχουν μεγαλώσει σε πιο κλειστές κοινωνίες και μέρη.

 

Γνωρίζω αρκετούς άντρες φίλους (35-45 ετών) που ενώ παντρεύτηκαν πχ από τρελό έρωτα, πλέον δεν έχουν καμία ερωτική επαφή με τη σύντροφό τους, εκτός από τις ελάχιστες το χρόνο φορές που θέλουν οι ίδιες. Αυτές οι ίδιες, αρνούνται οποιαδήποτε επαφή, αγκαλιά ή φιλί με τον σύντροφό τους, αν εκείνος πχ δεν πάει λεφτά στο σπίτι, θεωρώντας τον τελείως foul. Όταν όμως θεωρήσουν ότι πχ "πρέπει" να κάνουν παιδί, είναι δυναμίτες γιατί έχουν αυτό στο μυαλό τους. Από κει και πέρα, καμία εκδήλώση τρυφερότητας. Μόνο απλή συνύπαρξη, για όσο αντέξουν οι άλλοι που είναι γύρω τους. Είναι πολλοί οι γύρω μου που το βιώνουν αυτό και απλά το υπομένουν (άρα φταίνε κι αυτοί για την χαμηλή τους αυτοεκτίμηση ή τα δικά τους "πρέπει").

 

Οι νεότεροι, θα εκπλαγείτε αν μάθετε πόσο συχνό θέμα συζήτησης είναι ακριβώς αυτό σε αντροπαρέες της γενιάς μου.

 

Εγώ θα είχα φύγει όχι τρέχοντας, αλλά πετώντας. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην περνάμε καλά. Ειδικά στην προσωπική μας ζωή. Αν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός στη σχέση του, όταν αυτή η σχέση "σοβαρέψει", η ζωή του άλλου θα γίνει μαρτύριο.

 

Το νου σας να περνάτε καλά και να εκτιμάτε τον εαυτό σας. Αυτό μένει, αυτό μετράει.

 

Υ.Γ. Εννοείται ότι ευτυχώς δεν είναι όλοι/όλες έτσι.

Περιεγραψες με ακριβεια την γυναικα στην οποια αναφέρομαι. Με απολυτη ακριβεια ομως που νοιωθω οτι μας παρακολουθουσες. Μονη της καποια στιγμη μου ειπε οτι δεν μεγαλωσε σωστα, πατερας αυστηρος, μεχρι και το αμαξι που πηρε στα 24 ηταν αυστηρα δικη του επιλογη. Και ναι μεγαλωσε σε κλειστη κοινωνια στην επαρχια.Και ναι απο φιλιες δεν ειδα να τα πηγαινει καλα.

Τωρα γιατι εγω ειμαι για γιατρο δεν το καταλαβαινω, ειχα απο νωρις επιγνωση του προβληματος αλλα ειχε την ικανοτητα να σε κανει να την λυπηθεις, πραγματικα εμεινα ηθελα να τη βοηθησω αλλα ΔΕΝ θελει παρα να επιδιωκει να σε κανει να πιστεψεις οτι εσυ εχεις το προβλημα η καλυτερα προβληματα στα παντα και τα κανεις ολα λαθος, μα ολα ομως, σαν να ειναι ο μοναδικος της σκοπος στη σχεση. Σαφως πλεον εφοσον επιβεβαιωθηκα οτι δεν αξιζει βοηθεια, την κανω με ελαφρα.

Ουτε θα αυτοκτονησω ουτε τιποτα, απλα λυπαμαι γιατι σε τελικη αναλυση δεν φταιει η ιδια, ετσι την εκαναν δυστυχως. Καλως η κακως δεν ειμαι ο ανθρωπος που μπορω να τα δω ολα ψυχρα, να πεταξω τον αλλο σαν σκουπιδι μολις αντιληφθω οτι δεν στεκει και τοσο καλα. Ουτε θα αυτοκτονησω ουτε θα πεσω σε καταθλιψη, απλα με στενοχωρει το "χτισιμο" τετοιων ανθρωπων γιατι περι χτισιματος προκειται. Αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα.

Μου έχουν τύχει δύο τέτοιες περιπτώσεις στη ζωή μου. Η μία ήταν γκόμενα/φίλη, και η άλλη γκόμενα, και οι συμπεριφορές τους ήταν καρμπόν. Την δεύτερη την γνώρισα σε μεγαλύτερη ηλικία και την διαολόστειλα γρήγορα.

 

Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να σε στείλουν στο τρελοκομείο κανονικά, γιατί έχουν χτίσει ολόκληρη την προσωπικότητα τους για να υπονομεύουν και να ελέγχουν τους άλλους ανθρώπους.

 

Η πρώτη ειδικά την οποία γνώριζα αρκετά χρόνια θα έπρεπε να παίρνει ένσημα για την τοξικότητα της.

 

Προσπαθούσε πάντα να εξειδανικεύει τη σχέση μου μαζί της, να υπονομεύει τη σχέση μου με άλλους ανθρώπους και να ξεκινάει καυγάδες, χωρίς λόγο, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε με το οποίο ήμουν ευαίσθητος για να με ρίξει ψυχολογικά και φυσικά μετά να με ανεβάσει η ίδια για να μου δείξει πόσο καλή είναι.

 

Οποιαδήποτε απόπειρα λογικής συζήτησης κατέληγε στο δεκάλεπτο, και πολύ λέω, να έχει εκτροχιαστεί και να έχω ξεχάσει τι λέγαμε αρχικά. Άνα πάσα στιγμή πέταγε σπόντες η και καλά κάνοντας πλάκα, με κατηγορούσε για πολύ χοντρά πράγματα για να κόψει αντιδράσεις και να δει αν θα επηρεαστώ με κάποιον τρόπο. Τα έκανε και μπροστά σε κόσμο κάτι τέτοια!

 

Αυτά που περιγράφω μου πήρε χρόνια να τα κατανοήσω γιατί είχε την τάση να ξαναγράφει το παρελθόν όπως την βόλευε, να παρουσιάζει πράγματα διαφορετικά απ' ότι έγιναν και να ξεχνάει ότι δεν την συνέφερε. Επίσης είχε αληθινά και σοβαρά προβλήματα στην ζωή της που τα χρησιμοποιούσε για να με ξανατραβάει σε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση κάθε φορά που έφτανα στο αμήν.

 

Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με όλες τις μαλακίες που μου είχε κάνει! Βρε ουστ!

 

Το "θετικό" με τέτοιες σχέσεις είναι ότι αν δεν σου κάνουν ζημιά, βγαίνεις πιο συνειδητοποιημένος και με καλύτερα δομημένη προσωπικότητα από αυτές.

+1 καρμπον το προβλημα.

[The_Judas]

Μπορεί να πει κάποιος τι ακριβώς σημαίνει χειριστικός άνθρωπος? Οκ, πέρα από αυτά που είπε ο οπ.

 

Μάλλον ελληνική μετάφραση του manipulative

 

Προσωπικά δεν τους αντέχω τέτοιου είδους ανθρώπους. Εγωιστές, κομπλεξικοί παρτάκηδες που υποτιμάνε τους άλλους.

 

Μόνο μαζοχιστής αντέχει με τέτοια άτομα σε παρέα ή σε σχέση.

[volos27]

τι να μας πει το e-psychology,ειμαστε κλασεις ανωτεροι στην θεραπεια ψυχολογικων προβληματων κ αυτο γιατι απλα ξερουμε,δεν ειμαστε τυχαιοι