Moderators stormrain Δημοσ. 24 Σεπτεμβρίου Moderators Δημοσ. 24 Σεπτεμβρίου 16 ώρες πριν, chvnce είπε Πολύ ωραία τα γράφεις. Με έκανες να την αναζητήσω στα σίγουρα. Διαβάζοντας για τις μοναχές, μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό η ταινία Magdalene Sisters. Αφηγείται την ιστορία νεαρών γυναικών που κλείνονται, παρά τη θέλησή τους, σε μοναστήρι της Αγίας Μαγδαληνής στην Ιρλανδία του ’60, και υποχρεώνονται να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες υπό την αυστηρή επιτήρηση των Αδελφών του Ελέους. Βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Είναι από τις ταινίες που τις βλέπεις και τις κουβαλάς γι' αρκετό καιρό μέσα σου. https://www.imdb.com/title/tt0318411/?ref_=ext_shr Ποσο απιστευτη αυτη η ταινια που λες!! Ευχαριστω που μου την θυμησες, θα την δω ξανα το βραδυ! 1
john_dr Δημοσ. 25 Σεπτεμβρίου Δημοσ. 25 Σεπτεμβρίου The Fantastic Four: Πρώτα βήματα (2025) - IMDb Έχουν πάρει ρίσκα και με την αισθητική της ταινίας και με την ίδια την ιστορία, καθιστώντας την ιδιαίτερη. Δεν είναι καθόλου άσχημη που είναι διαφορετική και αν και έχει σημεία στα οποία πρέπει να κλείσεις εγκεφαλικούς διακόπτες (ποια superhero ταινία δεν έχει όμως; ) είναι μια χαρά. Woke υπάρχει, αλλά όχι σε βάρος της ιστορίας και της εξέλιξης - πιστεύω - οπότε δεν θεωρώ ότι θα ενοχλήσει κανέναν. Από τις αξιόλογες ταινίες της Marvel μετά το End Game. 7/10
Glikos Δημοσ. 27 Σεπτεμβρίου Δημοσ. 27 Σεπτεμβρίου (επεξεργασμένο) Είδα και εγώ το The Fantastic Four: First Steps https://www.imdb.com/title/tt10676052/ Δεν ξετρελάθηκα η αλήθεια είναι, την περίμενα πολύ καλύτερη. Θεωρώ ότι αν και εισαγωγική ταινία ξεπέταξαν πολύ γρήγορα το στόρυ ενώ θα μπορούσε να γινόταν σειρά ίσως. Οι χαρακτήρες άνευροι και generic, δεν 'ταυτιζόσουν' μαζί τους ούτε είχαν βάθος/backstory. Θα μου πείτε είναι ταινία με υπερήρωες τι να περιμένει κανείς, αλλά και πάλι, περίμενα παραπάνω. Επίσης το ήθελα πιο dark. Ο κακός φάνηκε lazy και δεν έδειξε κάτι αξιόλογο, απλά υπήρχε για να υπάρξει. Η silver surfer άλλαξε φύλο προφανώς, ήταν απλά οκ δεν είδαμε και κάτι το ιδιαίτερο. Θα ήθελα μεγαλύτερο ρόλο για τον τυπά/τυφλοπόντικα από τις υπόγειες στοές ο οποίος ήταν ιδανικός για το comic relief της ταινίας και ίσως ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας. Είχε κάτι υπερβολικές σκηνές με σεναριακές ευκολίες που έβγαζαν μάτι αλλά το προσπερνάμε, ούτε η πρώτη ταινία είναι ούτε η τελευταία. Επεξ/σία 27 Σεπτεμβρίου από Glikos 2
profile Δημοσ. 28 Σεπτεμβρίου Δημοσ. 28 Σεπτεμβρίου Relay (2024) - IMDb Θριλεράκι με ανατροπούλα για να σκοτώσεις την ώρα σου. 3
Neo4 Δημοσ. Τρίτη στις 07:50 μμ Δημοσ. Τρίτη στις 07:50 μμ Night of the Reaper https://www.imdb.com/title/tt34379050/ 80s ατμόσφαιρα και μασκοφόρος δολοφόνος. Από τις ταινίες που τις βλέπεις χωρίς προσδοκίες και καταλήγουν να σε εκπλήξουν ευχάριστα. 6,5/10
Ntinaras Δημοσ. Τετάρτη στις 11:25 πμ Δημοσ. Τετάρτη στις 11:25 πμ Στις 1/9/2025 στις 1:42 ΜΜ, chill είπε Materialist (πήγα για χατήρι της συζύγου): Ένας ακόμη ρόλος για τον Pedro Pascal. Πραγματικά κοιτάω video από τις καλοκαιρινές μου διακοπές και κοιτάω μηπως εμφανιστεί και αυτός πουθενά xaxa. Δεν είχα προσδοκίες, το ότι έπαιζε η Dakota αρκούσε να με προετοιμάσει για το αποτέλεσμα. Χαζό, ανόητο, βλακώδες ταινιάκι με συμπέρασμα που δεν συνάδει με την εποχή (βασικά με καμία εποχή αλλά τέλως πάντων). Δεν άρεσε ούτε στην γυναίκα μου που ενθουσιάζεται με κάτι τέτοια οπότε φαντάζεστε.... 3/10 Εμένα μου άρεσε πολύ. Μου άρεσε που έκραζε τη κατάσταση με το dating. Αν και ήταν λίγο προβλέψιμο...
fastnickride Δημοσ. Τετάρτη στις 09:57 μμ Δημοσ. Τετάρτη στις 09:57 μμ Καλησπέρα στο γκρούπ. Ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε όσους έχουν την πλατφόρμα του Netflix! Έχει βγει εδώ και μέρες ότι παίζεται στο Netflix η ταινία 28 years later. Δεν την βλέπω μέσα στην πλατφόρμα παρά μόνο 28 weeks later! Έχει και κανένας άλλος το ίδιο πρόβλημα? Ευχαριστώ.
Ntinaras Δημοσ. Παρασκευή στις 10:49 πμ Δημοσ. Παρασκευή στις 10:49 πμ One Battle After Another Άψογο! 9/10 Αν δεν πάρει oscar ο Sean Penn, κάνουμε όλοι ντου στην ακαδημία. 1 1
Voodooman Δημοσ. χθες στις 11:57 πμ Δημοσ. χθες στις 11:57 πμ (επεξεργασμένο) One battle after another Παραιτημένος πρώην πολιτικός ακτιβιστής ζει με την κόρη του κάτω από το ραντάρ της κοινωνίας, μέχρι που το παρελθόν του τον ξαναβάζει στο στόχαστρο. Θα μπορούσα να πω "η ταινία της χρονιάς για εμένα", "θα την δούμε πολύ στα Όσκαρ", "ο Sean Penn έχει ήδη πάρει το Όσκαρ B' ανδρικού ρόλου" και να αρκεί. Τι ξεχωρίζει αυτήν την ταινία του Άντερσον σε σχέση με το σωρό από τέτοιες επαναστατικές ταινίες που ανθίζουν; Η νηφαλιότητά της και το χιούμορ της. Δεν βρήκα ούτε μία στιγμή που η ταινία να εκβιάζει το συναίσθημα, ούτε μία που να δείχνει παιδάκια ή μανάδες να κλαίνε. Αντίθετα βρήκα σκηνές που το γέλιο- όχι βέβαια τρανταχτό, αλλά περισσότερο πικρό- έβγαινε αβίαστα. H ταινία μιλάει για μια Αμερική χαώδη και σχεδόν σε εμφύλιο, όπου η κεντρική κυβέρνηση είναι ανύπαρκτη και οι μάχες μεταξύ καλά οργανωμένων ακτιβιστών και σχεδόν ανεξέλεγκτων στρατιωτικών/αστυνομικών διεξάγονται κανονικά, αλλά το κάνει χωρίς κοφτά πλάνα, χωρίς κουνημένη κάμερα, χωρίς δράμα. Προφανώς η ταινία παίρνει θέση, αλλά το κάνει χωρίς να παρουσιάζει την άλλη πλευρά ως την Απόλυτη Πηγή του Κακού. Η σκηνή με το κυνήγι των αυτοκινήτων στην τρίτη πράξη η πιο πρωτότυπη και ασυνήθιστη που έχω δει. Και όλα αυτά με κεντρικό θέμα την αγάπη του γονιού για το παιδί του. Η ταινία έχει ένα εξαιρετικό καστ με επικεφαλής τους Di Caprio και Del Toro, σπουδαίους ηθοποιούς (για εμένα περισσότερο ο δεύτερος και λιγότερο ο πρώτος), που πάντα προσθέτουν στην ταινία. Και έχεις και τον Sean Penn. O άνθρωπος σε κολλάει από τα πρώτα δευτερόλεπτα που εμφανίζεται και από εκεί και κάτω περιμένεις πότε θα ξαναεμφανιστεί. Τον έχουμε δει σε παρόμοιους ρόλους, αλλά αυτή τη φορά έθεσε νέα στάνταρντ για τον σκληρό στρατιωτικό. Σε όλη την ταινία δεν έκανε ούτε μια πραγματικά κακή ενέργεια, αρκεί η κακία που αναδίδει για να καταλάβουμε. Δεν βλέπω άλλον να μπορεί να τον κοντράρει για το όσκαρ. Είναι εύκολο η ταινία να συγκεντρώσει γύρω της όλα τα αμερικανικά στοιχεία που αντιτίθενται στη σημερινή αμερικανική εξουσία, όπως και τα αντίστοιχα αντιαμερικανικά στοιχεία σε όλον τον κόσμο. Το κάνει όμως όμορφα, σχετικά ήπια, με στυλ και αξιοπρέπεια. Επεξ/σία χθες στις 02:04 μμ από Voodooman 3 1
damian1974 Δημοσ. πριν από 9 ώρες Δημοσ. πριν από 9 ώρες Την είδα και εγώ χθες βράδυ! Έργο προσεγμένο και δουλεμένο στις τεχνικές του λεπτομέρειες. Άλλωστε ο σκηνοθέτης το εγγυάται αυτό και το έχει αποδείξει με όλη την καριέρα του. Ιδεολογικά στρατευμένη αλλά όχι μονόπλευρη!! Πχ μια αριστερή μαχομενη πολιτική ακτιβίστρια (όλο το έργο έχει αριστερό πρόσημο)δεν έχει κανένα πρόβλημα να καρφώσει τους συντρόφους της για το τομάρι τής ή ο ζεν δάσκαλος του Κουνγκ Φου έχει το γυμναστήριο βιτρίνα για να θησαυριζει από το εμπόριο ανθρώπων. Αυτά τα διπολα τα βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα!! Τώρα από ερμηνείες!! Οι 3 σταρ το παίρνουν όλο επάνω τους με τον Ντι Καπριο να εχει τον ευκολότερο δρόμο. Τον έχουμε ξαναδεί να υποστηρίζει την μανιέρα του ελαφρομυαλου ψευτοεπαναστατη που δεν γνωρίζει ακριβώς σε τι συμμετέχει. Το κάνει εύκολα, αβίαστα και πειστικά! Ο Ντελ Τορο από την άλλη μιλούσε λιγότερο αλλά ερμηνευτικά τα έλεγε όλα με το σώμα με το πρόσωπο με την ένταση που έβγαζε η σιωπή του.Παντα απολαυστικός! Τώρα για τον Πεν που ολοι εκθειαζουν εγω τον βρηκα επιεικώς υπερβολικό και ακραίο στην ερμηνεία του.Δεν ξέρω αν ήταν σκηνοθετική οδηγία αλλά παρουσίασε έναν συνταγματαρχη καρικατούρα τόσο με αυτά που λέει όσο και με τον τρόπο που τα λέει. Τα σουπερ κοντινά πλάνα στο υπερυτιδιασμενο πρόσωπο του ηθοποιού, οι αστείες κομμώσεις, τα τικ του στόματος που έδιναν έμφαση στις υποννοουμενες ψυχωσεις ο τρόπος που περπατούσε...όλα ήταν 2 much 4 me 2 handle. Στο τέλος δε,αποδείχθηκε και εντελώς ανίκανος και ολίγον βλαξ. Καμία εσωτερική πάλη ,καμία εναλλαγή ή βάθος στο συναισθημα....ένα φλατ πράγμα από την αρχή μέχρι το τέλος. Εντάξει ξέραμε πως ήταν-μαύρη έστω-κωμωδία αλλά όταν σχολιάζεις τόσα πολλά πράγματα της σύγχρονης αμερικανικής πολιτικής πραγματικότητας ,ε καντο λίγο σύνθετο βρε αδερφέ. Βάλε ένα δίλημμα....ένα δισταγμό.....μια αμφιβολία. Τα πολλά κλισέ (ο Ινδιάνος που ξαφνικά και χωρίς λόγο αποκτά ηθικά πλαίσια)...ή το ανυπόφορο γράμμα της αμαρτωλής μητρός δεν κλέβουν κάτι από την μαγεία του έργου....απλώς συμβάλλουν σε αυτη . Γενικά, ένα πολύ καλό έργο που αξίζει αρκετές θεάσεις για να εκτιμηθεί σε όλο του το εύρος . Αριστούργημα??Σε καμία περίπτωση
Voodooman Δημοσ. πριν από 8 ώρες Δημοσ. πριν από 8 ώρες 1 hour ago, damian1974 said: ...ή ο ζεν δάσκαλος του Κουνγκ Φου έχει το γυμναστήριο βιτρίνα για να θησαυριζει από το εμπόριο ανθρώπων. Δεν νομίζω ότι ο Del Toro έβγαζε χρήματα από τους μετανάστες, νομίζω ότι τους προστάτευε. Ζούσε σε μέτριες συνθήκες και ο ίδιος, ενώ τα λεφτά στον φάκελο ήταν λίγα και μου έδωσαν την αίσθηση ότι ήταν οι οικονομίες του για μια δύσκολη στιγμή.
epp Δημοσ. πριν από 2 ώρες Δημοσ. πριν από 2 ώρες Bugonia (λανθιμος, emma stone) Πολυ τιμια, θα ελεγα ειναι κυριως μαυρη κωμωδια. Διαρκεια τοσο-οσο. Πολυ διαφορετικη βεβαια απο αλλα εργα τυπου poor things αλλα σε καθε περιπτωση αξιζει μια προβολη. One battle after another Θα ηθελα να ηταν 15 λεπτα συντομοτερη αλλα κατα τα αλλα μου αρεσε και αξιζει σινεμα. Sean Penn καταπληκτικος, ειλικρινα δεν τον αναγνωρισα.
Moderators stormrain Δημοσ. πριν από 1 ώρα Moderators Δημοσ. πριν από 1 ώρα Sirat https://m.imdb.com/title/tt32298285/ Δεν εχω πολλά να πω, πέραν του οτι ηταν μια εξαιρετική ταινία, η οποία με έριξε σε κατάθλιψη. Ο σκηνοθέτης παιζει με τα συναισθήματα σου σαν ένας σαδιστής μαριονετιστας... Εκεί που νομίζεις οτι ξέρεις τι θα γινει, εχεις προετοιμαστει για κατι κακο, στο γυρνάει και σε χαλαρώνει. Πάνω που ανακουφίζεσαι και κανεις το λάθος να ετοιμαστείς να σκάσεις ενα χαμόγελο, σου έρχεται ενα τούβλο στο δόξα πατρι και σε σοκάρει. Η επιλογή της μαροκινης ερήμου ειναι εκπληκτική, η δε rave σκηνη και κουλτούρα απεικονίζεται εξαιρετικά και σε κανει να νιώθεις πως εισαι μέρος της ιστορίας. Το πρώτο μισό της ταινίας ειναι κυριολεκτικο, ένας πατέρας που παρέα με τον μικρό του γιο, ψάχνει τα ίχνη της κόρης του στην παράνομη μουσική σκηνή της rave στο Μαρόκο και έρχεται σε επαφή με ενα γκρουπ νεο hippies, που τον βοηθούν. Το δεύτερο μισό ομως ειναι καθαρά μεταφορικό, ενα ταξιδι απο τον παράδεισο στην κόλαση, ή το αντίστροφο βασικά, αναλογως την οπτική σου... Το κακο (ή καλο βασικά) ειναι πως ο σκηνοθέτης παραείναι καλός σε αυτο, και μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους είσαι οριακά με τραύμα, αλλα υποθέτω αυτο κανει μια ταινία πραγματικά καλή, να σου μεταφέρει συναισθήματα και να σε κανει να σκέφτεσαι. Το περίεργο ειναι πως δεν σου δίνει κανένα background για τους χαρακτήρες, περα απο κάποιες σκόρπιες ατάκες, που ομως σε κάνουν να γεμίζεις τα κενά και παραδοξως αυτο λειτουργεί. Δένεσαι με τους χαρακτήρες, κάποιους απο αυτούς τουλάχιστον και φτιάχνεις άνετα το ψυχολογικό τους προφίλ και το background τους. Γενικα την προτείνω ανεπιφύλακτα, τωρα παιζει να σας πιάσει και κανένα υπαρξιακό μετα απο ολο αυτο, αλλα τι τα θες, μέρος του παιχνιδιού ειναι και αυτό. 8/10 3
chvnce Δημοσ. πριν από 54 λεπτά Δημοσ. πριν από 54 λεπτά @stormrain Αν δεν έχεις δει το "the goat life", δώστου μια ευκαιρία. Την βρήκα τρομερή. Αφηγείται την αληθινή ιστορία του Νατζίμπ Μουχαμάντ, που αναζητά εργασία και καταλήγει στη Σαουδική Αραβία ως βοσκός σε κατάσταση δουλείας. Ζωγραφίζεται υπέροχα η ανθεκτικότητά του και η ανεξίτηλη ελπίδα του για ελευθερία, παρόλο που έχει περάσει τα πάνδεινα (βλ απομόνωση, εξαθλίωση κτλ). Τελικά, του δίνεται η ευκαιρία ν' αποδράσει, κι εκτυλίσσεται μια απίστευτη οδύσσεια μέχρι να καταφέρει να φτάσει στην πατρίδα του. https://m.imdb.com/title/tt5525650/?ref_=fn_all_ttl_4
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα