Υιοθεσία και θετοί γονείς

[kolumvitis]

Πριν αρκετά χρόνια (σήμερα είμαι 24) ανακάλυψα ότι είμαι υιοθετημένος. Στα 19 μου βρήκα τον βιολογικό μου πατέρα ο οποίος δε ζει στην Ελλάδα (δεν είναι Έλληνας) και έχουμε άριστες σχέσεις (αν και από το τηλέφωνο γιατί λόγω απόστασης λίγες φορές τον έχω συναντήσει). Όμως οι θετοί γονείς μου δε θέλουν ούτε να ακούσουν κάτι τέτοιο. Ξέρουν ότι ξέρουν πως είμαι υιοθετημένος αλλά κάθε φορά που πάω να φέρω το θέμα στους βιολογικούς μου γονείς το παίρνουν πάρα πολύ στραβά. Δεν τους αδικώ αλλά δεν καταλαβαίνουν και εμένα. Το θέμα μου είναι αν πρέπει ή όχι να συνεχίσω αυτή την κατάσταση ότι και καλά δεν έχω ψάξει τον πατέρα μου ενώ στην πραγματικότητα τον έχω βρει. Μου λέει να έρθω για διακοπές σε εκείνον, μου λέει πολλές φορές να με αναγνωρίσει (δεν ξέρω καθόλου τη διαδικασία ούτε ξέρω αν έχει νόημα να το κάνω). Το γράφω εδώ επειδή δεν είναι εύκολο να το συζητήσω αλλού. Αν κάποιος έχει να δώσει κάποια συμβουλή είναι ευπρόσδεκτος. Ευχαριστώ πολύ.

[christakos07]

Θεωρείς τους ψυχολόγους του insomnia κατάλληλους να απαντήσουν σε κάτι τόσο προσωπικό και σοβαρό;

Τι συμβουλή θέλεις; Στο αν θα πρέπει να συναντήσεις τον βιολογικό σου πατέρα;

Αν ψάχνεις παρέα για το ταξιδάκι και προσφέρεις φιλοξενία, εδώ είμαστε

Επεξ/σία 15 Ιουλίου 2018 από christakos07

[idomeneas7]

'Αλλοι τρώνε στη μάπα τα κυριολεκτικά και μεταφορικά σκατά τόσα χρόνια και εσένα σε τρώει ο κώλος σου για τον βιολογικό?

Φάε κανένα βιολογικό φρουτολαχανικό να σου περάσει.

[kolumvitis]

18 λεπτά πριν, christakos07 είπε

Θεωρείς τους ψυχολόγους του insomnia κατάλληλους να απαντήσουν σε κάτι τόσο προσωπικό και σοβαρό;

Τι συμβουλή θέλεις; Στο αν θα πρέπει να συναντήσεις τον βιολογικό σου πατέρα;

Αν ψάχνεις παρέα για το ταξιδάκι και προσφέρεις φιλοξενία, εδώ είμαστε

Του έχω πει ότι θα στραβώσουν και ότι δε ξέρουν ότι τον έχω βρει δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Απλά να ακούσω και μια άλλη άποψη θέλω δεν περιμένω να βρω ψυχολόγο εδώ προφανώς. Πιο πολύ σκέφτομαι ότι λέω ψέματα στους θετούς σχεδόν 4 χρόνια.

[christakos07]

Γνώρισε τον για να σου φύγει η περιέργεια.

Έχεις ρωτήσει τους γονείς σου τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο στο ενδεχόμενο γνωριμίας;

[orck]

Ο πατερας και η μητερα σου ειναι αυτοι που σε μεγαλωσαν. Αυτοι τρεχαν καθε φορα που χτυπουσες, αυτοι σε ξεσκατισαν, αυτοι πληρωνουν για οτι χρειαζεσαι.
Τι σημασια εχει ποιος εδωσε το σπερμα;
Εαν δεν ειναι τρολοθεμα ξεχνα τους βιολογικους σου γονεις, εχεις πραγματικους γονεις.

ΥΓ Εκτος και εαν σε δερνουν, σε βιαζουν η σε εχουν βγαλει στην πορνεια. Αλλα εαν μας πεις κατι τετοιο θα σου πω οτι τετοια θεματα τα βαζουμε την Παρασκευη βραδυ με Σαββατο πρωι.

[kolumvitis]

Μόλις τώρα, christakos07 είπε

Γνώρισε τον για να σου φύγει η περιέργεια.

Έχεις ρωτήσει τους γονείς σου τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο στο ενδεχόμενο γνωριμίας;

Τον έχω γνωρίσει από τα 19 μου αλλά λόγω απόστασης έχουμε συναντηθεί λίγες φορές. Δε λένε κάτι συγκεκριμένο αλλά τους κατηγορούν με γενικότητες.. ότι αυτοί με εγκατέλειψαν και εγώ θα ψάξω να τους βρω και δεν ξέρουν τι άνθρωποι είναι και οτιδήποτε. Αλλά το βασικό για μένα είναι ότι θα στεναχωρηθούν. Δε θέλω να φανώ αχάριστος ότι αυτοί μου έδωσαν τα πάντα και εγώ τους "γύρισα την πλάτη". Δεν ξέρω αν έχει λογική αλλά με τον βιολογικό μου πατέρα δέθηκα αμέσως, περισσότερο από ότι με το θετό σαν να με τράβαγε μαγνήτης πάνω του. Μου έχει πει αν θέλω να του τους γνωρίσω αλλά του είπα δεν είναι καθόλου καλή ιδέα.

Μόλις τώρα, orck είπε

Ο πατερας και η μητερα σου ειναι αυτοι που σε μεγαλωσαν. Αυτοι τρεχαν καθε φορα που χτυπουσες, αυτοι σε ξεσκατισαν, αυτοι πληρωνουν για οτι χρειαζεσαι.
Τι σημασια εχει ποιος εδωσε το σπερμα;
Εαν δεν ειναι τρολοθεμα ξεχνα τους βιολογικους σου γονεις, εχεις πραγματικους γονεις.

ΥΓ Εκτος και εαν σε δερνουν, σε βιαζουν η σε εχουν βγαλει στην πορνεια. Αλλα εαν μας πεις κατι τετοιο θα σου πω οτι τετοια θεματα τα βαζουμε την Παρασκευη βραδυ με Σαββατο πρωι.

Οι θετοί μου γονείς μου έχουν φερθεί υπέροχα. Συναισθηματικά αλλά και από πλευράς υλικών αγαθών είμαι πλήρης. Χάρηκα όμως όταν ανακάλυψα ότιείμαι υιοθετημένος. Δεν μπορώ  να το εξηγήσω καλύτερα απλά ήξερα ότι κάπως δεν κόλλαγα. Εμφανισιακά δηλαδή τα χρώματα μας (μάτια μαλλια), σωματότυπος κτλ δεν ταιριάζει καθόλου. Οπότε επιβεβαιώθηκε αυτό που είχα μέσα μου ότι κάτι δεν ταιριάζει. Όταν γνώρισα τον βιολογικό μου πατέρα καταχάρηκα, ήταν λες και έβλεπα εμένα από το μέλλον. Έχω γνωρίσει και θείους και ξαδέρφια από την πλευρά του πατέρα μου. Συμφωνώ με την άποψη ότι γονιός είναι αυτός που σε μεγαλώνει, το ξέρω καλύτερα από τον καθένα. Αλλά στην περίπτωση μου τουλάχιστον το αίμα νερό δε γίνεται. Ούτε έχω αρνητικά συναισθήματα για εκείνον. Όπως τουλάχιστον ξέρω εγώ την ιστορία δε φταίει εκείνος.  Βασικά δε θεωρώ ότι φταίει κάποιος. Οι συγκυρίες μόνο.

[kage]

Οσα στορυ ξερω με υιοθεσίες παντα ετσι καταληγουν...και συνηθως τα κανουν σκατα. (Ναι κακως τσουβαλιαζω)

Πως τον βρηκες?το εγραφε ο φακελος σου?θα ελεγα οσο περιεργο και να ακουγεται η αποψη του johnie εχει βαση..

24ετων καλομαθημενος λογικα εισαι(παλιά οι προδιαγραφες ηταν αυστηρες)οποτε θα προτεινα οταν αρχισεις να φτιαχνεις την ζωη σου με μονιμη δουλεια (ανεξαρτοποιηση)κανε οτι θες..

Επεξ/σία 16 Ιουλίου 2018 από kage

[christakos07]

14 λεπτά πριν, kolumvitis είπε

Όπως τουλάχιστον ξέρω εγώ την ιστορία δε φταίει εκείνος.  Βασικά δε θεωρώ ότι φταίει κάποιος. Οι συγκυρίες μόνο.

Κάνε μια περιγραφή της ιστορίας, αν θες. Συνοπτικά.

Επεξ/σία 16 Ιουλίου 2018 από christakos07

[Ψιτ]

Είσαι ενηλικος, κάνε ότι καταλαβαίνεις με ότι συνέπειες μπορούν να έχουν οι πράξεις σου. Για παραδειγμα να μην ξαναμιλήσεις με τους θετούς γονείς σου ή να σου πουν κομμένο το χαρτζιλίκι ή οτιδήποτε άλλο ο καθένας μας αντιδρά διαφορετικά υπό πίεση.

Εγώ πάντως, δε θα θεωρούσα πατέρα μου, ένα δότη σπέρματος ούτε μητέρα μου κάποια που με κυοφόρησε για 9 μήνες (διότι αυτό είναι οι βιολογικοί σου γονείς). Γονείς μου είναι αυτοί που με μεγάλωσαν, ήταν εκεί όταν ήμουν άρρωστος, ήταν ευτυχισμένοι όταν ήμου ευτυχισμένος, που με βοήθησαν να διαμορφώσω χαρακτήρα, που μου κράτησαν το χέρι όταν ήμουν απογοητευμένος. 

Ο βιολογικός πατέρας μπορεί να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου και να γίνει φίλος σου και γενικά να αναπτυχθεί μία εξαιρετική σχέση, αλλά ΔΕΝ είναι πατέρας του υιοθετημένου παιδιού. 

[kolumvitis]

3 λεπτά πριν, christakos07 είπε

Κάνε μια περιγραφή της ιστορίας αν θες. Συνοπτικά.

Με δυό γραμμές οι γονείς μου τα είχαν στην εφηβεία τους, προέκυψε εγκυμοσύνη φαντάζεστε τι χαμός έγινε και στις δυο οικογένειες και κατέληξα να με δώσουν για υιοθεσία. Ο βιολογικός μου πατέρας είναι 40 χρονών τώρα. Στα 16 του περίπου με έκανε. 

 

3 λεπτά πριν, Ψιτ είπε

Είσαι ενηλικος, κάνε ότι καταλαβαίνεις με ότι συνέπειες μπορούν να έχουν οι πράξεις σου. Για παραδειγμα να μην ξαναμιλήσεις με τους θετούς γονείς σου ή να σου πουν κομμένο το χαρτζιλίκι ή οτιδήποτε άλλο ο καθένας μας αντιδρά διαφορετικά υπό πίεση.

Εγώ πάντως, δε θα θεωρούσα πατέρα μου, ένα δότη σπέρματος ούτε μητέρα μου κάποια που με κυοφόρησε για 9 μήνες (διότι αυτό είναι οι βιολογικοί σου γονείς). Γονείς μου είναι αυτοί που με μεγάλωσαν, ήταν εκεί όταν ήμουν άρρωστος, ήταν ευτυχισμένοι όταν ήμου ευτυχισμένος, που με βοήθησαν να διαμορφώσω χαρακτήρα, που μου κράτησαν το χέρι όταν ήμουν απογοητευμένος. 

Ο βιολογικός πατέρας μπορεί να είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου και να γίνει φίλος σου και γενικά να αναπτυχθεί μία εξαιρετική σχέση, αλλά ΔΕΝ είναι πατέρας του υιοθετημένου παιδιού. 

Οι οικονομικές συνέπειες δεν με απασχολούν ούτε νομίζω θα κάναν κάτι τέτοιο. Αλλά και τελειώς στεγνά να το βλέπαμε μπορώ να μείνω στο σπίτι του βιολογικού μου πατέρα αν με διώχνανε (λέμε τώρα). Απλά καταλαβαίνω πόσο ισοπεδωτικό μπορεί να ειναι αυτό για αυτούς. Συμφωνώ με την άποψη σου περί βιολογικού πατέρα. Αλλά το να γνωρίσεις τον βιολογικό σου πατέρα, τουλάχιστον στη δικιά μου περίπτωση τα ανατρέπει όλα. Λυπάμαι που το λέω, ίσως και θα έπρεπε να ντρέπομαι και λίγο αλλά μέσα μου πατέρας άρχισε να γίνεται αυτός. Με τον θετό μου πατέρα παρότι ήμουν όλος του ο κόσμος ποτέ δεν είχα το δέσιμο που είχα με τη θετή μου μάνα. Και από τότε που γνώρισα τον βιολογικό μου πατέρα ανακουφίστηκα κάπως μέσα μου δε ξέρω πως να το πω καλύτερα. Αλλά με κάνει χαρούμενο η σκέψη και μόνο ότι έχω αυτόν τον άνθρωπο.

[nikosthe15n]

Κανένας δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να γνωρίσεις τους βιολογικούς σου γονείς και καταλαβαίνω την ανησυχία των γονιών σου και την ενόχληση τους κάθε φορά που αναφέρεις αυτό το θέμα.

Στα δικά τους μάτια είσαι το παιδί τους και πάντα θα είσαι και προφανώς θα θέλουν να σε προστατέψουν.

Ο καλύτερος δρόμος είναι η συζήτηση απλά θα σου πρότεινα να είσαι και λίγο επιφυλακτικός όσο αφορά τους βιολογικούς σου γονείς. Καταλαβαίνω ότι χάρηκες που τον γνώρισες και ότι θέλεις να πας να ζήσεις μαζί του πράγματα, αλλά θα υποθέσουμε για λίγο ότι είμαι καλός σου φίλος και θα σου μιλήσω σαν φίλος. 

Αν θέλεις να τον δεις τότε πήγαινε αλλά όχι χωρίς να ενημερώσεις τους γονείς σου. Κάθισε και μίλησε τους ακόμα και αν δεν θέλουν να ακούσουν και πες τους τις προθέσεις σου. Επίσης ανάφερε τους το πως νιώθεις για αυτούς και πως πάντα θα τους θεωρείς σαν πραγματικούς γονείς (αν φυσικά νιώθεις έτσι) Μετά δώσε τους λίγο χρόνο να το σκεφτούν και όταν συνειδητοποιήσουν ότι είσαι έτοιμος και ότι το θέλεις πραγματικά πήγαινε να τον συναντήσεις.

Δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι ο βιολογικός σου πατέρας αλλά θα σου έλεγα να προσέξεις το εξής: Αν πας και σου ζητήσει κανένα νεφρό γιατί το έχει ανάγκη μην του το δώσεις. Αν σου ζητήσει δανεικά μην του δώσεις. Αν σου ζητήσει βοήθεια, όποια βοήθεια και αν είναι αυτή μην του την δώσεις. Αν τον συναντήσεις και κάνει οποιοδήποτε από το παραπάνω φύγε όπως είσαι και γύρνα πίσω στους δικούς σου.

Μπορεί να ακούγονται σκληρά όλα αυτά και σίγουρα είναι τα χειρότερα σενάρια αλλά επειδή έχουμε δει πολλά καλό είναι να είσαι επιφυλακτικός. Και αν πέσεις πάνω σε κάποια από τα παραδείγματα που ανάφερα τότε να θυμηθείς αυτό το ποστ (σε εκλιπαρώ) και φύγε μακρυά του.

[idomeneas7]

Με το PhD ψυχολογίας που έχω, εικάζω ότι πιό πολύ σαν μεγάλο κουλ αδερφό τον βλέπεις και για αυτό γουστάρεις τη φάση.

[nikosthe15n]

Χαμένο πήγε το πτυχίο 😀

[kolumvitis]

3 λεπτά πριν, nikosthe15n είπε

Κανένας δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να γνωρίσεις τους βιολογικούς σου γονείς και καταλαβαίνω την ανησυχία των γονιών σου και την ενόχληση τους κάθε φορά που αναφέρεις αυτό το θέμα.

Στα δικά τους μάτια είσαι το παιδί τους και πάντα θα είσαι και προφανώς θα θέλουν να σε προστατέψουν.

Ο καλύτερος δρόμος είναι η συζήτηση απλά θα σου πρότεινα να είσαι και λίγο επιφυλακτικός όσο αφορά τους βιολογικούς σου γονείς. Καταλαβαίνω ότι χάρηκες που τον γνώρισες και ότι θέλεις να πας να ζήσεις μαζί του πράγματα, αλλά θα υποθέσουμε για λίγο ότι είμαι καλός σου φίλος και θα σου μιλήσω σαν φίλος. 

Αν θέλεις να τον δεις τότε πήγαινε αλλά όχι χωρίς να ενημερώσεις τους γονείς σου. Κάθισε και μίλησε τους ακόμα και αν δεν θέλουν να ακούσουν και πες τους τις προθέσεις σου. Επίσης ανάφερε τους το πως νιώθεις για αυτούς και πως πάντα θα τους θεωρείς σαν πραγματικούς γονείς (αν φυσικά νιώθεις έτσι) Μετά δώσε τους λίγο χρόνο να το σκεφτούν και όταν συνειδητοποιήσουν ότι είσαι έτοιμος και ότι το θέλεις πραγματικά πήγαινε να τον συναντήσεις.

Δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι ο βιολογικός σου πατέρας αλλά θα σου έλεγα να προσέξεις το εξής: Αν πας και σου ζητήσει κανένα νεφρό γιατί το έχει ανάγκη μην του το δώσεις. Αν σου ζητήσει δανεικά μην του δώσεις. Αν σου ζητήσει βοήθεια, όποια βοήθεια και αν είναι αυτή μην του την δώσεις. Αν τον συναντήσεις και κάνει οποιοδήποτε από το παραπάνω φύγε όπως είσαι και γύρνα πίσω στους δικούς σου.

Μπορεί να ακούγονται σκληρά όλα αυτά και σίγουρα είναι τα χειρότερα σενάρια αλλά επειδή έχουμε δει πολλά καλό είναι να είσαι επιφυλακτικός. Και αν πέσεις πάνω σε κάποια από τα παραδείγματα που ανάφερα τότε να θυμηθείς αυτό το ποστ (σε εκλιπαρώ) και φύγε μακρυά του.

Και μια κουβέντα σχετική να πω είναι αρκετή για να χαλάσει όλη τη μέρα. Σαν να τους δηλητηριάζω την ψυχή νιώθω. Το λέω στη μανα μου λέει μη το πεις στον πατέρα σου θα στεναχωρηθεί. Το λέω στον πατέρα μου λέει μη το πεις στη μάνα σου θα στεναχωρηθεί. Το λέω και στους 2 μουγκαμάρα ή θα κλάψει η μάνα μου ή απλά δε θα καταλήξουμε πουθενά, Τον βιολογικό μου πατέρα τον έχω βρει από τα 19. Δε νομίζω να χρειαστεί το νεφρό μου, δανεικά δεν χρειάζεται ίσα ίσα μια φορά που χρειάστηκα κάτι μου το αγόρασε αυτός (βέβαια ήθελε να μου το κάνει δώρο, εγώ επέμενα και του τα δωσα γιατί γενικά δεν είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος αλλά μου λέει συχνά πυκνά ότι ότι έχει είναι και δικό μου). Γενικά νομίζω ότι και αυτός χάρηκε που με βρήκε. Είπε ότι με έψαχνε πολλά χρόνια. Μιλάμε κάθε βράδυ σχεδόν στο τηλέφωνο (βασικα skype).