Προς το περιεχόμενο

Το Google Stadia έρχεται σε 18 νέα smartphones


trib

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
28 λεπτά πριν, kostasgpa είπε

Δεν έχεις φέρει ούτε μια απόδειξη για αυτά που λες και συνεχίζεις να τα λες. Σου λέμε ΔΕΝ έχει δικαίωμα κανένας να σου απαγορεψει να πουλήσεις ότι θες, εφόσον κόβεις αποδείξεις. Γιατί επιμένεις;

Καταρχάς δεν χρειάζεται απόδειξη για πώληση μεταχειρισμένων προϊόντων από ιδιώτη σε ιδιώτη. Θεωρείται νόμιμο χωρίς απόδειξη. Εκτός από μέσα μεταφοράς που χρειάζονται άδεια και ακίνητα.

Κατά δεύτερον αυτό που λέω είναι ότι δεν υπάρχει στην νομοθεσία μας. Αν όμως το κυνηγήσουν θα κερδίσουν όπως έχουν κερδίσει σε πολλές περιπτώσεις στον κόσμο. Αλλά πέρα από το νόμιμο ή όχι, εγώ ηθικά θεωρώ σωστό ότι δεν μπορείς να παίρνεις την πνευματική δημιουργία του άλλου, να την απολαμβάνεις και μετά να την πουλάς άλλου να την απολαύσει άλλος χωρίς ο δημιουργός να κερδίζει.

Θα μου πεις ποια είναι η διαφορά με ένα φυσικό προϊόν; Και αυτό όταν το πουλάς ο κατασκευαστής δεν παίρνει τιποτα.

Καταρχάς στα φυσικά προϊόντα υπάρχει αλλοίωση. Κανείς δεν απολαμβάνει το μεταχειρισμένο όπως το καινούργιο. Οπότε υπάρχει κίνητρο για να πάρει κάποιος και το καινούργιο. Έπειτα το ψηφιακό μπορεί να πουληθεί σαν μεταχειρισμένο χιλιάδες φορές σε αντίθεση με το φυσικό που μετά από 2-3 φορές πάει στα σκουπίδια.

Και πάμε και στο κόστος. Ένα παιχνίδι κοστίζει εκατομμύρια δολάρια για να φτιαχτεί. Θα πρέπει να πουληθεί ένας μεγάλος αριθμός για να βγάλει κέρδος η εταιρεία. Εσύ με τα 40 ευρώ που έδωσες ούτε κατά διάνοια δεν αγόρασες το δικαίωμα να το μεταπουλησεις. Όταν πάρεις μια τοστιέρα αυτή έχει συγκεκριμένο κόστος παραγωγής, και όταν την αγοράζεις έχεις πληρώσει την παραγωγή της.

Επεξ/σία από Retromaniac
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 88
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοφιλείς Ημέρες

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

39 λεπτά πριν, Retromaniac είπε

Καταρχάς δεν χρειάζεται απόδειξη για πώληση μεταχειρισμένων προϊόντων από ιδιώτη σε ιδιώτη. Θεωρείται νόμιμο χωρίς απόδειξη. Εκτός από μέσα μεταφοράς που χρειάζονται άδεια και ακίνητα.

Κατά δεύτερον αυτό που λέω είναι ότι δεν υπάρχει στην νομοθεσία μας. Αν όμως το κυνηγήσουν θα κερδίσουν όπως έχουν κερδίσει σε πολλές περιπτώσεις στον κόσμο. Αλλά πέρα από το νόμιμο ή όχι, εγώ ηθικά θεωρώ σωστό ότι δεν μπορείς να παίρνεις την πνευματική δημιουργία του άλλου, να την απολαμβάνεις και μετά να την πουλάς άλλου να την απολαύσει άλλος χωρίς ο δημιουργός να κερδίζει.

Θα μου πεις ποια είναι η διαφορά με ένα φυσικό προϊόν; Και αυτό όταν το πουλάς ο κατασκευαστής δεν παίρνει τιποτα.

Καταρχάς στα φυσικά προϊόντα υπάρχει αλλοίωση. Κανείς δεν απολαμβάνει το μεταχειρισμένο όπως το καινούργιο. Οπότε υπάρχει κίνητρο για να πάρει κάποιος και το καινούργιο. Έπειτα το ψηφιακό μπορεί να πουληθεί σαν μεταχειρισμένο χιλιάδες φορές σε αντίθεση με το φυσικό που μετά από 2-3 φορές πάει στα σκουπίδια.

Και πάμε και στο κόστος. Ένα παιχνίδι κοστίζει εκατομμύρια δολάρια για να φτιαχτεί. Θα πρέπει να πουληθεί ένας μεγάλος αριθμός για να βγάλει κέρδος η εταιρεία. Εσύ με τα 40 ευρώ που έδωσες ούτε κατά διάνοια δεν αγόρασες το δικαίωμα να το μεταπουλησεις. Όταν πάρεις μια τοστιέρα αυτή έχει συγκεκριμένο κόστος παραγωγής, και όταν την αγοράζεις έχεις πληρώσει την παραγωγή της.

Άρα δεν έχεις νομοθεσία να παραθέσεις, παρόλα αυτά τρεις σελίδες απασχολείς κόσμο λέγοντας αναπόδεικτα πράγματα. Το τι είναι ηθικό και τι όχι, δεν θα το κρίνεις ούτε εσύ ούτε εγώ, ο καθένας δρα ανάλογα από την στιγμή που επιτέλους καταλήξαμε ότι το επιτρέπει η νομοθεσία. Τέλος, για αυτά τα άκυρα περί αλλοίωσης (που δεν ξέρω που κολλάνε με το θέμα, αλλά τέλος πάντων), να σε ενημερώσω ότι υπάρχουν πολλά είδη που μεταπωλούνται χωρίς κίνδυνο αλλοίωσης όπως πολύτιμα μέταλλα, ορυκτά, γη κλπ. Τα υπόλοιπα για το κόστος παιχνιδιών και τοστιέρων δεν τα σχολιάζω, είναι αστεία και φυσικά δεν ισχύουν. Αυτά τα ολίγα.-

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
38 λεπτά πριν, kostasgpa είπε

Άρα δεν έχεις νομοθεσία να παραθέσεις, παρόλα αυτά τρεις σελίδες απασχολείς κόσμο λέγοντας αναπόδεικτα πράγματα. Το τι είναι ηθικό και τι όχι, δεν θα το κρίνεις ούτε εσύ ούτε εγώ, ο καθένας δρα ανάλογα από την στιγμή που επιτέλους καταλήξαμε ότι το επιτρέπει η νομοθεσία. Τέλος, για αυτά τα άκυρα περί αλλοίωσης (που δεν ξέρω που κολλάνε με το θέμα, αλλά τέλος πάντων), να σε ενημερώσω ότι υπάρχουν πολλά είδη που μεταπωλούνται χωρίς κίνδυνο αλλοίωσης όπως πολύτιμα μέταλλα, ορυκτά, γη κλπ. Τα υπόλοιπα για το κόστος παιχνιδιών και τοστιέρων δεν τα σχολιάζω, είναι αστεία και φυσικά δεν ισχύουν. Αυτά τα ολίγα.-

Απασχολώ κόσμο; Μήπως να κόψω και μισθό; Με το ζόρι δεν παίρνει κανείς μέρος στην κουβέντα. Αστεία θεωρώ και τα δικά σου επιχειρήματα. Αυτά τα πιο λίγα...

ΥΓ. Πλάκα θα είχε να έφτιαχνες ένα παιχνίδι, να το παίζανε 10000 άτομα, και να το είχαν πάρει μόνο 1000. Όλοι οι υπόλοιποι με την σειρά μεταχειρισμένο :P Νόμιμο και ηθικό!

Επεξ/σία από Retromaniac
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αναφορά σε κείμενο

Την οποία δεν μπορείς να την πουλήσεις σε άλλους. Η άδεια χρήσης αφορά εσένα.

λαθος, ειναι απολυτως νομιμο να την πουλησεις σε αλλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/First-sale_doctrine

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

13 λεπτά πριν, KilliK είπε

λαθος, ειναι απολυτως νομιμο να την πουλησεις σε αλλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/First-sale_doctrine

Διάβασε καλύτερα το μέρος που αφορά το λογισμικό, τα e-books, την μουσική κτλ

Εκτός του ότι έχουν κατορθώσει πολλοί να μην μπορείς να πουλήσεις, υπάρχει μεγάλη διαμάχη για το αν θα πρέπει ή όχι το "First-sale doctrine" να ισχύει και για τα ψηφιακά. Στην Αμερική σε πολλές πολιτείες απαγορεύεται. Αλλά δεν είναι και εύκολο να ανατρέψεις στα δικαστήρια ένα νόμο και μία νοοτροπία που υπάρχει από το 1908! για τα φυσικά προϊόντα. Αλλά όσο προχωράμε αυτό θα αλλάξει και ελπίζω να αλλάξει. Για μένα αυτό είναι δίκαιο. Όσο και αν με συμφέρει να ξαναπουλώ ένα παιχνίδι, καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να ισχύει.

Αναφορά σε κείμενο

 

The first sale doctrine only limits the distribution rights of copyright holders. This principle sometimes clashes with the holder's other rights, such as the right of reproduction & derivative work rights. For example, in Lee v. A.R.T. Co., the defendant bought plaintiff's artworks in the form of notecards and then mounted them on ceramic tiles, covering the artworks with transparent epoxy resin. Despite plaintiff's assertion of violation of his right to prepare derivative works, the 7th Circuit held that the derivative work right was not violated and that defendant's sale of the tiles was protected under the first sale doctrine. However, based on very similar facts, the 9th Circuit in Mirage Editions, Inc. v. Albuquerque A.R.T. Company held that plaintiff's right to prepare derivative works was infringed and that the first sale doctrine did not protect the defendant under such circumstances.

Application to digital copies[edit]

The first-sale doctrine does not neatly fit transfers of copies of digital works because an actual transfer does not actually happen – instead, the recipient receives a new copy of the work while, at the same time, the sender has the original copy (unless that copy is deleted, either automatically or manually). For example, this exact issue played out in Capitol Records, LLC v. ReDigi Inc., a case involving online marketplace for pre-owned digital music.

E-books have the same issue. Because the first sale doctrine does not apply to electronic books, libraries cannot freely lend e-books indefinitely after purchase. Instead, electronic book publishers came up with business models to sell the subscriptions to the license of the text. This results in e-book publishers placing restrictions on the number of times an e-book can circulate and/or the amount of time a book is within a collection before a library's license expires, then the book no longer belongs to them.[3]

The question is whether the first-sale doctrine should be retooled to reflect the realities of the digital age. Physical copies degrade over time, whereas digital information may not. Works in digital format can be reproduced without any flaws and can be disseminated worldwide without much difficulty. Thus, applying the first sale doctrine to digital copies affects the market for the original to a greater degree than transfers of physical copies. The U.S. Copyright Office stated that "[t]he tangible nature of a copy is a defining element of the first sale doctrine and critical to its rationale."[4]

In Europe, the European Court of Justice ruled, on July 3, 2012, that it is indeed permissible to resell software licenses even if the digital good has been downloaded directly from the Internet, and that the first sale doctrine applied whenever software was originally sold to a customer for an unlimited amount of time, as such sale involves a transfer of ownership, thus prohibiting any software maker from preventing the resale of their software by any of their legitimate owners.[5][6][7] The court requires that the previous owner must no longer be able to use the licensed software after the resale, but finds that the practical difficulties in enforcing this clause should not be an obstacle to authorizing resale, as they are also present for software which can be installed from physical supports, where the first-sale doctrine is in force.[8][9] The ruling applies to the European Union, but could indirectly find its way to North America; moreover the situation could entice publishers to offer platforms for a secondary market.[6] In a notable case, the High Court of Paris found against Valve for not allowing the resale of games from the Steam digital storefront, requiring Valve to comply with the European Union Directives of first-sale doctrine within three months, pending appeals.[10]

Ownership requirement[edit]

For the first sale doctrine to apply, lawful "ownership" of the copy or phonorecord is required. As §109(d) prescribes, first sale doctrine does not apply if the possession of the copy is "by rental, lease, loan, or otherwise without acquiring ownership of it."

Some software and digital content publishers claim in their end-user license agreements (EULA) that their software or content is licensed, not sold, and thus the first sale doctrine does not apply to their works. These publishers have had some success in contracting around first sale doctrine through various clickwrap, shrink wrap, and other license agreements. For example, if someone buys MP3 songs from Amazon.com, the MP3 files are merely licensed to them and hence they may not be able to resell those MP3 files. However, MP3 songs bought through iTunes Store may be characterized as "sales" because of Apple's language in its EULA and hence they may be resell-able, if other requirements of first sale doctrine are met.

Courts have struggled and taken dramatically different approaches to sort out when only a license was granted to the end user as compared to ownership. Most of these cases involved software-licensing agreements. In general, courts look beneath the surface of the agreements to conclude whether the agreements create a licensing relationship or if they amount to, in substance, sales subject to first sale doctrine under §109(a). Thus, specifying that the agreement grants only a "license" is necessary to create the licensing relationship, but not sufficient. Other terms of the agreement should be consistent with such a licensing relationship.

In Vernor v. Autodesk, Inc. the 9th Circuit created a three-factor test to decide whether a particular software licensing agreement is successful in creating a licensing relationship with the end user. The factors include: 1) whether a copyright owner specifies that a user is granted a license; 2) whether the copyright owner significantly restricts the user's ability to transfer the software to others; and 3) whether the copyright owner imposes notable use restrictions on the software. In Vernor, Autodesk's license agreement specified that it retains title to the software and the user is only granted a non-exclusive license. The agreement also had restrictions against modifying, translating, or reverse-engineering the software, or removing any proprietary marks from the software packaging or documentation. The agreement also specified that software could not be transferred or leased without Autodesk's written consent, and could not be transferred outside the Western Hemisphere. Based on these facts, the 9th Circuit held that the user is only a licensee of Autodesk's software, not an owner and hence the user could not resell the software on eBay without Autodesk's permission.

However, the same 9th Circuit panel that decided Vernor v. Autodesk, refused to apply Vernor's three-factor test in UMG v. Augusto to a purported licensing agreement created when UMG sent unsolicited promotional CDs to music critics. The promotional CDs' packaging contained the language: "This CD is the property of the record company and is licensed to the intended recipient for personal use only. Acceptance of this CD shall constitute an agreement to comply with the terms of the license. Resale or transfer of possession is not allowed and may be punishable under federal and state laws." Augusto tried to sell these CDs on eBay and UMG argued that first sale doctrine did not apply since the CDs were not sold and only a licensing relationship was created. However the court held that first sale doctrine applies when a copy is given away and that recipients of the promotional CDs did not accept the terms of the license agreement by merely not sending back the unsolicited CDs.

In the case UsedSoft v Oracle, the European Court of Justice ruled that the sale of a software product, either through a physical support or download, constituted a transfer of ownership in EU law, thus the first sale doctrine applies; the ruling thereby breaks the "licensed, not sold" legal theory, but leaves open numerous questions.[11]

Importation of copies[edit]

Section 602(a)(1) of the Copyright statute states that "importation into the United States, without the authority of the owner of copyright under this title, of copies or phonorecords of a work that have been acquired outside the United States is an infringement of the exclusive right to distribute copies or phonorecords." This provision provides copyright owner an opportunity to stop goods from entering the United States market altogether.

Application of this provision created difficult legal issues in the context of gray market products. Gray market dealers buy the genuine goods in foreign countries at a significant discount from U.S. prices. They then import these genuine goods into the U.S. and sell them at discount prices, undercutting the authorized U.S. dealers. The gray market exists where the price for goods outside the US is lower than the price inside.

On the surface, §602(a), barring unauthorized importation, would seem to clash with the first-sale doctrine, which permits the resale of lawfully made copies. The issue comes down to whether §602(a) creates an affirmative right to bar all unauthorized importation, or does the first-sale doctrine limit the reach of §602(a), thus permitting the resale of at least some lawfully made imported copies.

In 1998, the U.S. Supreme Court in Quality King v. L'Anza found that first-sale doctrine applied to imported goods at least where the imported goods are first lawfully made in the United States, shipped abroad for resale, and later reenter the United States. That case involved importation of hair care products bearing copyrighted labels. A unanimous Supreme Court found that the first-sale doctrine does apply to importation into the US of copyrighted works (the labels), which were made in the US and then exported.

However, the Supreme Court did not decide the issue where gray-market products are initially manufactured abroad and then imported into the US. The Court indicated that importation of goods made outside the US could perhaps be barred under §602(a), since such goods would not be "lawfully made under this title." Such products might be lawfully made, either by the copyright owner or a licensee, but they would not be lawfully made under US copyright law. Rather, they would be lawfully made under the copyright laws of the other country; and the first-sale doctrine would therefore not limit the §602 importation restriction.

The 2008 Omega v. Costco case involved this exact unresolved issue, where the defendant Costco obtained authentic Omega watches, which feature a copyrighted design on the back of the watches, through the gray market and resold them in its stores in the US. Omega manufactured these watches outside the US and did not authorize their importation into the US. Based on the Quality King case, the 9th Circuit held that "application of first-sale doctrine to foreign-made copies would impermissibly apply" the Copyright Act extraterritorially. However, the court stated that first-sale doctrine might still apply to a foreign manufactured copy if it was imported "with the authority of the U.S. copyright owner." The Supreme Court granted certiorari to Omega v. Costco, and affirmed 4-4. However, as an evenly split decision, it set precedent only in the 9th Circuit, not nationwide.[12]

However, in Kirtsaeng v. John Wiley & Sons, Inc.,[13] in 2013, the United States Supreme Court held in a 6-3 decision that the first-sale doctrine applies to goods manufactured abroad with the copyright owner's permission and then imported into the US. The case involved a plaintiff who imported Asian editions of textbooks that had been manufactured abroad with the publisher-plaintiff's permission. The defendant, without permission from the publisher, imported the textbooks and resold on eBay. The Supreme Court's holding severely limits the ability of copyright holders to charge vastly different prices in different markets due to ease of arbitrage. The decision removes the incentive to US manufacturers of shifting manufacturing abroad purely in an attempt to circumvent the first-sale doctrine.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

μονο που η συζητηση γινεται για φυσικες κοπιες. γιαυτο και οπως εξηγησα και στο αρχικο ποστ μου, οι εταιρειες σπρωχνουν την ψηφιακη διανομη, για να καταργησουν αυτο το δικαιωμα του καταναλωτη να μεταπωλει τα παιχνδια του. εσυ ομως απαντησες οτι τετοιο δικαιωμα δεν υφισταται εξαρχης, κατι που προφανως ειναι λαθος.

Επεξ/σία από KilliK
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 hours ago, Retromaniac said:

Κατά δεύτερον αυτό που λέω είναι ότι δεν υπάρχει στην νομοθεσία μας. Αν όμως το κυνηγήσουν θα κερδίσουν όπως έχουν κερδίσει σε πολλές περιπτώσεις στον κόσμο.

Υπάρχουν δηλαδή περιπτώσεις που κινήθηκαν εναντίον κάποιον που πούλησαν παιχνίδια σε φυσική μορφή και κέρδισαν? 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 λεπτά πριν, KilliK είπε

μονο που η συζητηση γινεται για φυσικες κοπιες. γιαυτο και οπως εξηγησα και στο αρχικο ποστ μου, οι εταιρειες σπρωχνουν την ψηφιακη διανομη, για να καταργησουν αυτο το δικαιωμα του καταναλωτη να μεταπωλει τα παιχνδια του. εσυ ομως απαντησες οτι τετοιο δικαιωμα δεν υφισταται εξαρχης, κατι που προφανως ειναι λαθος.

Καταρχήν φυσική και ψηφιακή δεν υπάρχει!  Και το dvd ένα μέσο αποθήκευσης είναι ψηφιακού περιεχομένου. Έτσι ακριβώς όπως η "ψηφιακή" σου κόπια είναι αποθηκευμένη στον σκληρό σου δίσκο. Δεν είπα ότι δεν υφίσταται. Είπα ότι είναι δυνητικά παράνομη αν οι εταιρείες αποφασίσουν να το σταματήσουν. Πράγμα που έχει γίνει σε ΠΟΛΛΕΣ περιπτώσεις και ειδικά σε πολλές πολιτείες της Αμερικής. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 hours ago, Retromaniac said:

Όταν πάρεις μια τοστιέρα αυτή έχει συγκεκριμένο κόστος παραγωγής,

Η τοστιέρα δηλαδή δεν χρειάζεται σχεδιασμό? 

Και άσε την τοστιέρα. Ας πάμε σε κάτι πιο περίπλοκο. Ένα αυτοκίνητο λοιπόν. Δεν έχει κόστος RnD? Κόστος σχεδιασμού και δοκιμών? Δεν έχει μέσα πνευματική δημιουργία? 

Η γραμμή παραγωγής του δεν έχει τεράστιο κόστος? Θεωρείς πως τα καλύπτεις όλα αυτά αγοράζοντας απλά ένα που θες να έχεις και δικαίωμα να το πουλάς μετά? 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 λεπτά πριν, NickTG είπε

Η τοστιέρα δηλαδή δεν χρειάζεται σχεδιασμό? 

Και άσε την τοστιέρα. Ας πάμε σε κάτι πιο περίπλοκο. Ένα αυτοκίνητο λοιπόν. Δεν έχει κόστος RnD? Κόστος σχεδιασμού και δοκιμών? Δεν έχει μέσα πνευματική δημιουργία? 

Η γραμμή παραγωγής του δεν έχει τεράστιο κόστος? Θεωρείς πως τα καλύπτεις όλα αυτά αγοράζοντας απλά ένα που θες να έχεις και δικαίωμα να το πουλάς μετά? 

Το συντριπτικό κόστος του αυτοκινήτου είναι των εργατικών, των υλικών, της μεταφορά και της πώλησης και αφορά το ΚΑΘΕ αυτοκίνητο ξεχωριστά. Ένα πολύ μικρότερο κόστος αφορά ΌΛΑ τα αυτοκίνητα. Στον ψηφιακό υλικό, το συντριπτικό κόστος παραγωγής του παιχνιδιού αφορά ΌΛΕΣ τι κόπιες που θα πουλήσεις και όχι την κάθε μία ξεχωριστά.

Επίσης το αυτοκίνητο χάνει την λειτουργικότητά του και δεν έχει την ίδια εμπειρία χρήσης με το καινούργιο. Ενώ στο ψηφιακό δεν έχει κανένα λόγο ο άλλος να το πάρει καινούργιο (εκτός αν είναι συλλέκτης και μόνο όταν το αγοράζει retail). Άσε που το παιχνίδι από την στιγμή που το παίζεις και το βαρέθηκες απλά το πουλάς και στην ουσία έχεις πάρει ότι ήταν να πάρεις από αυτό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Ας αφήσουμε στην άκρη το τι είναι ηθικό και τι όχι. Σχετικά με τη νομιμότητα της μεταπώλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έψαξα λίγο και ισχύουν τα εξής:

-Τα βιντεοπαιχνίδια σε dvd, blu-ray, κλπ. είναι ενσωματωμένα σε υλικό φορέα, άρα ισχύει η first sale doctrine, δηλαδή μόλις γίνει η πρώτη πώληση αναλώνεται το δικαίωμα του δημιουργού να ελέγχει τη διανομή τους στη συνέχεια. Επομένως, επιτρέπεται ελεύθερα η πώληση των μεταχειρισμένων dvd. Βλ. Οδηγία 2001/29, αιτιολογική σκέψη 28 και άρθρο 4

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32001L0029&from=EN

-Αλλά ακόμη και για τα videogames σε ψηφιακές πλατφόρμες δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Έχουν γίνει αρκετές δίκες και οι περισσότερες δίνουν δίκιο στις εταιρείες. Δηλαδή δεν επιτρέπουν τη μεταπώληση της άδειας χρήσης. Υπάρχουν βεβαίως και αντικρουόμενες αποφάσεις, όπως αυτή ενός γαλλικού δικαστηρίου, και το ζήτημα ακόμη εκκρεμεί.

https://www.osborneclarke.com/insights/paris-court-rules-users-may-resell-games-purchased-steam/

Επεξ/σία από consumer
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

17 λεπτά πριν, Retromaniac είπε

Καταρχήν φυσική και ψηφιακή δεν υπάρχει!  Και το dvd ένα μέσο αποθήκευσης είναι ψηφιακού περιεχομένου. Έτσι ακριβώς όπως η "ψηφιακή" σου κόπια είναι αποθηκευμένη στον σκληρό σου δίσκο. Δεν είπα ότι δεν υφίσταται. Είπα ότι είναι δυνητικά παράνομη αν οι εταιρείες αποφασίσουν να το σταματήσουν. Πράγμα που έχει γίνει σε ΠΟΛΛΕΣ περιπτώσεις και ειδικά σε πολλές πολιτείες της Αμερικής. 

το dvd ειναι φυσικη κοπια ενος αυθεντικου εργου, την οποια αγοραζεις και εχεις στην κατοχη σου. γιαυτο και υπαγεται στον νομο που παρεθεσα, γιαυτο και μπορεις να την πουλησεις ελευθερα. και κανεις λαθος. οι εταιρειες προσπαθησαν επι χρονια να σταματησουν την τεραστια αγορα των μεταχειρισμενων παιχνιδιων σε dvd/cd/catridges, αλλα δεν τα καταφερανε ουσιαστικα ποτε μεχρι την ελευση του digital distribution. 

 

34 λεπτά πριν, consumer είπε

Ας αφήσουμε στην άκρη το τι είναι ηθικό και τι όχι. Σχετικά με τη νομιμότητα της μεταπώλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έψαξα λίγο και ισχύουν τα εξής:

-Τα βιντεοπαιχνίδια σε dvd, blu-ray, κλπ. είναι ενσωματωμένα σε υλικό φορέα, άρα ισχύει η first sale doctrine, δηλαδή μόλις γίνει η πρώτη πώληση αναλώνεται το δικαίωμα του δημιουργού να ελέγχει τη διανομή τους στη συνέχεια. Επομένως, επιτρέπεται ελεύθερα η πώληση των μεταχειρισμένων dvd. Βλ. Οδηγία 2001/29, αιτιολογική σκέψη 28 και άρθρο 4

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32001L0029&from=EN

-Αλλά ακόμη και για τα videogames σε ψηφιακές πλατφόρμες δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Έχουν γίνει αρκετές δίκες και οι περισσότερες δίνουν δίκιο στις εταιρείες. Δηλαδή δεν επιτρέπουν τη μεταπώληση της άδειας χρήσης. Υπάρχουν βεβαίως και αντικρουόμενες αποφάσεις, όπως αυτή ενός γαλλικού δικαστηρίου, και το ζήτημα ακόμη εκκρεμεί.

https://www.osborneclarke.com/insights/paris-court-rules-users-may-resell-games-purchased-steam/

υπαρχει και σχετικη αποφαση απο το ευρωπαικο δικαστηριο, που επιτρεπει στον αγοραστη ενος ψηφιακου παιχνιδιου, να το ξαναπουλησει.

https://www.eurogamer.net/articles/2012-07-03-eu-rules-publishers-cannot-stop-you-reselling-your-downloaded-games

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

15 λεπτά πριν, KilliK είπε

το dvd ειναι φυσικη κοπια ενος αυθεντικου εργου, την οποια αγοραζεις και εχεις στην κατοχη σου. γιαυτο και υπαγεται στον νομο που παρεθεσα, γιαυτο και μπορεις να την πουλησεις ελευθερα. και κανεις λαθος. οι εταιρειες προσπαθησαν επι χρονια να σταματησουν την τεραστια αγορα των μεταχειρισμενων παιχνιδιων σε dvd/cd/catridges, αλλα δεν τα καταφερανε ουσιαστικα ποτε μεχρι την ελευση του digital distribution. 

υπαρχει και σχετικη αποφαση απο το ευρωπαικο δικαστηριο, που επιτρεπει στον αγοραστη ενος ψηφιακου παιχνιδιου, να το ξαναπουλησει.

https://www.eurogamer.net/articles/2012-07-03-eu-rules-publishers-cannot-stop-you-reselling-your-downloaded-games

δεν προκειται να αλλαξει γνωμη για οτι πιστευει, οτι λες το ανεφερα πιο πριν αλλα δεν βλεπει το σκεπτικο σου και το δικο μου...

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 hour ago, Retromaniac said:

Το συντριπτικό κόστος του αυτοκινήτου είναι των εργατικών, των υλικών, της μεταφορά και της πώλησης και αφορά το ΚΑΘΕ αυτοκίνητο ξεχωριστά. Ένα πολύ μικρότερο κόστος αφορά ΌΛΑ τα αυτοκίνητα. Στον ψηφιακό υλικό, το συντριπτικό κόστος παραγωγής του παιχνιδιού αφορά ΌΛΕΣ τι κόπιες που θα πουλήσεις και όχι την κάθε μία ξεχωριστά.

Επίσης το αυτοκίνητο χάνει την λειτουργικότητά του και δεν έχει την ίδια εμπειρία χρήσης με το καινούργιο. Ενώ στο ψηφιακό δεν έχει κανένα λόγο ο άλλος να το πάρει καινούργιο (εκτός αν είναι συλλέκτης και μόνο όταν το αγοράζει retail). Άσε που το παιχνίδι από την στιγμή που το παίζεις και το βαρέθηκες απλά το πουλάς και στην ουσία έχεις πάρει ότι ήταν να πάρεις από αυτό.

 

Προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς αλλά πραγματικά δυσκολεύομαι. Ίσως φταίει και η κούραση από τη δουλειά, ίσως ότι δεν απάντησες συγκεκριμένα. 

Τα 8 δις € που έδωσε η Toyota πέρσι για R&D τα καλύπτεις με αγορά ενός αυτοκινήτου? 

Επίσης τελικά υπάρχουν περιπτώσεις εταιρειών που κέρδισαν εναντίον κόσμου που πουλούσε physical αντίτυπα παιχνιδιών? 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά, ακόμη ο νομικός κόσμος κινείται με εννοιες που δεν καταλαβαίνει. Μιλάμε για φυσικό ψηφιακό και ψηφιακό ψηφιακό; Μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει φυσικό προϊόν μας καμιά περίπτωση; Δεν είναι το περιεχόμενο στο DVD φυσικό προϊόν. Είναι ψηφιακό. Το ότι το μεταφέρεις σε DVD δεν λέει απολύτως τίποτα. Και αυτό που κατεβάζεις από το ίντερνετ μπαίνει στο σκληρό σου. Φυσικό; Να δώσω το σκληρό μαζί με το παιχνίδι; Αποφασίζουν δικαστήρια με ένα νόμο για φυσικά προϊόντα για ψηφιακό περιεχόμενο. Ευτυχώς που ξεφεύγουν τα παιχνίδια που κατεβαίνουν από το ίντερνετ. Επαναλαμβάνω. Σε πολιτείες των ΗΠΑ έχει απαγορευθεί. Και όταν κάποια στιγμή θα γίνει περισσότερο αντιληπτό ότι ακόμη και σε DVD δεν μιλάμε για φυσικό προϊόν αλλά ψηφιακό ελπίζω να το δούμε και εκεί. Για μένα αυτό είναι σωστό. Δεν έχω να πω κάτι άλλο πάνω σε αυτό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...