Πώς μπορώ να ξεμπερδέψω το κουβάρι;

[Kagome]

Κάνε συμβουλευτική επαγγελματικού προσανατολισμού άμεσα. Έχει και για μεταπτυχιακά.

[Dkam24]

Καλησπέρα από μένα! Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε αλλά διάβασα μόλις τις ανησυχίες σου ψάχνοντας πράγματα πάνω στο ίδιο θέμα! Ελπίζω να έχεις βρει το δρόμο σου πλέον. Παρόλα αυτά βρίσκομαι σε μια παρόμοια κατάσταση. Τελείωσα τη σχολή(ίδια με σενα) πολύ πρόσφατα και δε ξέρω αν μου αρέσει. Βασικά εγώ αυτό π νιώθω είναι ότι δεν έμαθα πολλά πράγματα και ότι δεν έχω βγει "ετοιμη" και ίσως αυτό με οδηγεί να σκέφτομαι ότι δε μου αρέσει. Είμαι 24 χρόνων δουλεύω και εγώ ως βοηθός περίπου 9 μήνες και σίγουρα δε μαρεσει! Αν κατάφερες να βρεις τι θα κάνεις, αν έχεις γενικά καμια συμβουλή θα ήθελα να τη μοιραστείς μαζί μου ή να μιλήσουμε και προσωπικά! 

[velociraptoras]

Στις 25/5/2022 στις 7:59 ΜΜ, Cherry26 είπε

Καλησπέρα κι από μένα!

Θα ήθελα τη γνώμη σας, μπας και καταφέρω να βοηθηθώ έστω από εδώ. Λοιπόν, είμαι 26, πριν 1 χρόνο τελείωσα Οδοντιατρική και.. μόλις αποφάσισα (σίγουρα πλέον) ότι δεν πρόκειται να ασχοληθώ με αυτό. Πάντα είχα το πρόβλημα ότι δεν ήξερα τι επάγγελμα ήθελα να κάνω. Όταν έγραψα καλα στις πανελλήνιες, σκεφτόμουν, σκεφτόμουν, σκεφτόμουν (έκαψα φλάντζα) μέχρι να αποφασίσω τι να δηλώσω και τελικά πήγα Οδοντιατρική σκεφτόμενη την αποκατάσταση, τα χρήματα και αλλα τέτοια παρόμοια. Όταν μπήκα συνειδητοποίησα οτι δεν μ'αρέσει. Παρ'ολα αυτά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω και αποφάσισα να το συνεχίσω (πολύ έξυπνη κίνηση, ας γελασω). Σε κάποια φαση λεω θα ξαναδώσω πανελλήνιες να περάσω φαρμακευτικη που ίσως θα μ αρεσει περισσότερο..(!) Ο μπαμπάς μου με απέτρεψε γιατι θεωρουσε οτι ειναι δύσκολο να ξαναμπλεχτώ με πανελλήνιες. Γενικά είχα βαλει στόχο από ενα σημειο και μετά απλα να τελειωσω τη σχολή και μετα να ασχοληθώ με κατι αλλο. Ηρθε ο κορωνοιος, οι κλινικές στη σχολή ηταν κλειστές 1 χρόνο και άργησα να τελειώσω. Τελείωσα στα 7 αντι για τα 6 χρόνια που υπολόγιζα. Εφτασα σε σημειο απελπισίας, ήθελα να δουλεψω οπωσδήποτε στα 25 μου γιατί ενιωθα αχρηστη. Δούλεψα 10 μηνες ως βοηθός Οδοντιάτρου αλλα δε μ'αρεσε. Προσπάθησα μια τελευταία φορά να κυνηγήσω την Οδοντιατρική,  αλλα το πήρα απόφαση, δεν μ'αρέσει με τίποτα . Και το θέμα ειναι ότι δεν ξέρω τι στο καλο να κάνω σ 'αυτη τη ζωη, ακόμα και τώρα. Στα 18 μου θα επέλεγα Βιολογία, επειδη μου αρεσε αρκετά σαν μάθημα (ειδικα ό,τι σχετιζόταν με DNA και γενετική) Αλλα με απέτρεψαν για λογους αποκατάστασης. Εν τέλει δεν ξέρω αν το ηθελα τόσο πολυ ωστε τωρα πχ να εδινα κατατακτήριες. Οι γονεις μου έχουν απελπιστεί, όπως κι εγω άλλωστε. Είναι διατεθειμένοι να με στηρίξουν αν θέλω να σπουδασω κάτι άλλο,  αλλα εγω νιώθω μπερδεμένη και δεν μπορω να πάρω μια απόφαση, γιατί νιωθω οτι δεν ειμαι καθολου καλή στο να επιλέγω! Είναι σαν να εχω μπει σε ένα λαβύρινθο και δεν μπορώ να βγω με τιποτα. Εχω φαει απειρες ώρες γκουγκλαρωντας για μεταπτυχιακά ή σχολές και απλά παντα κουράζομαι και καταληγω μπερδεμενη .Εσείς με ποια κριτήρια θα επιλεγατε επαγγελματική πορεία στη θεση μου; 

(Σορρυ για το σεντόνι)

Μην σε αποτρέπει κανείς. Αν γουσταρεις Βιολογία και έρευνα είναι σχετικά ευκολο να προσανατολιστείς προς τα κει με μεταπτυχιακό ή και κατευθείαν διδακτορικό αφού η σχολή σου δίνει αυτό το δικαίωμα. Απλά αν μείνεις Ελλάδα τα χρήματα θα είναι λίγα και η αποκατασταση δύσκολη η δε μονιμότητα στον ακαδημαικό χώρο ίσως έρθει στα 50 σου και ενδιαμεσα θα εργάζεσαι σε ερευνητικά προγράμματα και ίσως μαθήματα σε ΙΕΚ ή στο πανεπιστήμιο σε καθεστώς ωρομίσθιου/ ακαδημαικού υποτρόφου. Αφου οι γονείς μπορούν να σε στηρίξουν στην  αρχή πάλεψε το, κάνε ενα PhD, φύγε κάποια χρόνια εξωτερικό όπου μπορείς να εργαστείς με καλύτερες συνθήκες στην ερευνα κι όταν πια έχεις μια καλή επιστημονική προυπηρεσία επιστρέφεις να διεκδικήσεις ακαδημαικές θέσεις.