Βοήθεια με 2ο γατάκι (συμβίωση με το πρώτο)

[Haldol]

Έχω έναν κεφτέ (αρσενικό γάτο) απ'το Μάρτιο, αισίως τώρα 6,5 μηνών (στειρωμένος εδώ και ~2 'βδομάδες). Μάιο θεώρησα σωστό να πάρω ακόμα μία κεφτεδίτσα (τώρα ~2,5 μηνών) διότι καλή η ανθρώπινη παρέα, αλλά άλλο η "γατίσια", κυρίως όταν δεν είναι κανείς στο σπίτι. Στα επιπλέον ότι το μικρό θα βοηθούσε να κοινωνικοποιηθεί πιο εύκολα ο μεγάλος (ο αρσενικός, που είναι κάπως φοβικός, μάλλον λόγω επίθεσης στα "νιάτα" του). 

Η αρχική γνωριμία δε πήγε καλά από λάθος μου (το τονίζω). Δεν είχα διαβάσει από πριν τι & πως, ενώ με όσα μου είπαν από τη φιλοζωική που πήρα τη μικρή, θεώρησα ότι αν απλά ο ένας δει τον άλλο, θα κάνουν λίγο "χχχ" αλλά μετά από λίγη ώρα όλα οκ. Αμ δε... ευτυχώς δεν υπήρξε χτύπημα απ' τον μεγάλο, ώστε να τρέχουμε, αλλά υπήρξε αρκετή επιθετικότητα και καθόλου φιλική διάθεση όταν τους έφερα "έτσι απλά" στον ίδιο χώρο. Φυσικά, χωρίστηκαν αμέσως.

Πρώτες μέρες λοιπόν, ο μεγάλος στο υπνοδωμάτιο, η μικρή στο σαλόνι. Εγώ και η κοπέλα μου (μένουμε μαζί) κοιμόμασταν με διαφορετικό γατί το βράδυ, ώστε να έχουν και οι 2 παρέα. Αργότερα, άλλαξα δωμάτια, ώστε ν' ανταλλάξουν μυρωδιές (ο μεγάλος σαλόνι, η μικρή στο δωμάτιο). Έτσι είναι και τώρα (έχω κάνει 1 φορά αλλαγή χώρων). Μετά από ακόμα λίγες μέρες, εγκατέστησα στην κάσα της πόρτας ένα plexiglass, έτσι ώστε να τους φέρω σε οπτική επαφή με ασφάλεια, ανοίγοντας την πόρτα με το plexi στη μέση. Στο plexi όλα οκ... παιχνίδι, μύρισμα, μυτούλες, κ.λπ. Πλέον κοιμόμαστε με το ένα γατί, απλά με άλλο κάθε μέρα (εναλλάξ - μία με το μεγάλο, μία με το μικρό). Σήμερα μόλις έβγαλα το plexi, αφήνοντας την πόρτα για λίγα εκατοστά ανοιχτή, ώστε να μπορούν ν' ακουμπήσουν με τα χέρια ο ένας τον άλλο... χωρίς όμως να μπορεί να υπάρξει ουσιαστική επίθεση. Στο μεσοδιάστημα, είχα δοκιμάσει 2-3 φορές να τους φέρω σε "σχεδόν ελεύθερη" επαφή στον ίδιο χώρο (κρατώντας τη μικρή στα χέρια μου, ώστε να μπορώ να την τραβήξω πίσω "αν", αλλά αφενώς εισέπραξε "χχχ" και "γρρ", αφετέρου... έφαγα φάπα απ' τον μεγάλο!

1. Τώρα τι γίνεται; Καλά τα από μακριά, με διαχωριστικά, κ.λπ, αλλά νιώθω ότι δε γίνεται "ουσιαστική" πρόοδος. Ξέρω ότι μπορεί να πάρει καιρό να "συνηθιστούν", αλλά φοβάμαι να τους φέρω ξανά μαζί στον ίδιο χώρο. Δε φοβάμαι τον ψευτο-καβγά ή την αγριάδα (γατιά είναι, θα τσακωθούν) όσο το να ξεφύγει το πράγμα και να υπάρξει τραυματισμός, κυρίως επειδή η μικρή είναι πολύ πιο μικρή και ο μεγάλος πολύ πιο μυώδης. Έχει τη δυνατότητα να τη χτυπήσει "καλά" και δε νομίζω να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της η μικρούλα. Επίσης επειδή είναι γάτες, ακόμα και στον ίδιο χώρο να'μαι, δώρον άδωρον... θέλει 0,1 sec να γίνει το κακό. Εγώ θ' αντιδράσω πολύύύ πιο αργά, δεν είμαι αίλουρος. Οπότε δε μπορώ να "ελέγξω" ουσιαστικά. 

2. Αρχίζω να φοβάμαι και για την κοινωνικότητα της μικρής. Δεδομένου ότι μένει στο υπνοδωμάτιο, εξ' ορισμού μας βλέπει πολύ λιγότερο απ' τον μεγάλο, μιας και όλες οι δραστηριότητες της μέρας γίνονται στους μέσα χώρους (σαλόνι, κουζίνα, κ.λπ, που είναι ο μεγάλος). Αυτό το έχω διαπιστώσει διότι πλέον μας δαγκώνει με μανία στο παιχνίδι και δε σταματάει με τί-πο-τα! Τι "μη", τι αέρας στη φάτσα, με τίποτα! Άρα υποθέτω ότι κάπου θέλει να "ξεδώσει" την ενέργειά της, μιας και είναι πολλές παραπάνω ώρες μόνη της σε σχέση με τον μεγάλο.

 

[StamTheMan]

10 ώρες πριν, Haldol είπε

Τώρα τι γίνεται;

Υπομονη και προχωρας οπως προχωρουσες.

 

10 ώρες πριν, Haldol είπε

Αρχίζω να φοβάμαι και για την κοινωνικότητα της μικρής.

Μη φοβασαι.
Εγω εχω 2 σκυλακια και 2 γατες,η μια γεννησε προσφατα και εχουμε δραματα.

Η ιστορια ξεκινησε στην πρωτη καραντινα,που η κοπελα μου εμενε πρακτικα στο σπιτι μου,οποτε φεραμε και τη γατα της.
Προσπαθουσαμε καιρο να συνηθισουν ο ενας τον αλλο ( αλλους ) ,η γατα εμενε σε αλλο δωματιο μονιμα κλειστο,αλλα φροντιζαμε να εχει το χρονο της μαζι μας.

Δεν καναμε τοσο εντονες προσπαθειες οσο εσυ,αλλα οσο μπορουσα τα εφερνα σε επαφη man to man.

Γενικα η γατα δεν ηταν πολυ προθυμη,η κοπελα μου στεναχωριοταν οτι δε θα τα βρουνε ποτε,αλλα μετα απο καποιους μηνες συνηθισε η γατα.

Ειχα και μεγαλο σπιτι μεζονετα και αυτο βοηθουσε στο να εχει και η γατα το χωρο της.

Μην απογοητευεσαι,εφοσον δεν γιναν κωλος απο την αρχη,θα συνηθισουν και θα κοιμουνται μαζι.

10 ώρες πριν, Haldol είπε

θέλει 0,1 sec να γίνει το κακό.

Τοσο θελει,αυτο να το προσεχεις.

Τωρα που εχει γεννησει η αλλη γατα και τα γατακια της περπατανε πλεον κατω εχει γινει 2 φορες χαμος.

Τη δευτερη,ημουν μεσα στο δωματιο,διπλα στη γατα με τα γατακια της,το μονο που χρειαστηκε ηταν να δει τη μυτογκα της σκυλιτσας μου να ξεπροβαλει απο την πορτα,δε μπηκε καν μεσα,αλλα ηταν αρκετο.

Εκανε ενα μαααααααου και σε μισο δευτερολεπτο της ειχε ορμηξει,δεν προλαβα να κανω τιποτα.

Τις χωρισα και ευτυχως δεν ειχαμε τραυματισμο,αλλα απο τοτε ζουν με κλειστη την πορτα,για οσο ακομα θα τα φιλοξενω .

[washcloud]

Κόψιμο τα νύχια στον μεγάλο (μπορεί να αποδειχτεί μανίκι σαν διαδικασία χωρίς "ειδικό εξοπλισμό") ούτως ή άλλως για μειωθεί η περίπτωση να γίνει χοντρή ζημιά στην φάση που θα συναντηθούν και υπάρχουν κάτι υγρά όπως τα αντικουνουπικά που σε σχετικό "μηχανηματάκι" (όπως των αντικουνουπικών) εκλύει "ηρεμιστικές ουσίες για γάτες" στον χώρο και ΙΣΩΣ να βοηθά στο να μειωθεί η "τσίτα" του μεγάλου (και να μην την πέφτει στο μικρό). Μόνο που είναι τσιμπημένες οι τιμές τους. Δεν καλοδιάβασα το αρχικό ποστ, ίσως επανέρθω...Για την ώρα, αυτά, και φυσικά μέχρι να μεγαλώσει αρκετά το 2, ποτέ μαζί όταν λείπετε από το σπίτι.

[korakios]

Δώσε λίγη μαστούρα με catnip (Νεπέτα) , δε νομίζω μετά να έχουνε οποιοδήποτε πρόβλημα γενικότερα 😁

[lasithi12]

εγω τους αφησα με τη μια... ο δικος μου στην αρχη οταν πηγαινα να τον ακουμπησω μου κανε ενα κιχ αλλα δεν εκανε μανουρες στη μικρη την κυνηγουσε απλά.

μετα απο 2-3ς μερες ολα καλά.

[Haldol]

Hello! 

Εχθές και σήμερα αποφάσισα να ρισκάρω και να τα βάλω μαζί (για λίγο).

Ε, λοιπόν, παραδόξως, όλα καλά. Play fight όλη την ώρα. Κάπου- κάπου ξεφεύγει η αγριάδα, οπότε και επεμβαίνω με παλαμάκια, ή αν δε σταματάνε, τα ξαναχωρίζω.

Εννοείται πως έρχονται σ' επαφή για λίγο και υπό διαρκή επιτήρηση (αν και προσπαθώ να μην επεμβαίνω μόνιμα). Νύχια κομμένα και στα 2 φυσικά, μόνο τα... δόντια φοβάμαι!

[washcloud]

Γενικά με τα δόντια δεν κάνουν τόσες ζημιές (μεταξύ τους), όσο με τα νύχια (και μιλάω για "καρταλόνυχα",,,,άκοπα ανέκαθεν, γαμψά/σουβλερά και κοφτερά σαν ξυράφια). Ίσως γιατί με το στόμα είναι πιο προσεκτικά, όταν - όπως και να το κάνεις - ζουν μαζί (τα έξω γατιά τα ξένα μεταξύ τους, φυσικά χρησιμοποιούν όλα τα όπλα τους χωρίς "προσοχή" όταν αρπάζονται μεταξύ τους). Ίσως επίσης το να βάλουν το κεφάλι "στον ντορβά" (στο κέντρο της,,,μάχης δηλαδή), δεν το κάνουν τόσο εύκολα, για αυτοπροστασία, όταν έστω μιλάμε για,,,"ενδοοικογενειακές αψιμαχίες", και όχι για φουλ θροτλ καταστάσεις που ζουν τα έξω (πχ "σκοτώματα" μεταξύ αρσενικών, όταν "γαμπρίζουν", όπου φυσικά γίνεται το σώσε μεταξύ τους και χωρίς,,,προφυλάξεις/αναστολές).

Αλλά επειδή τις "σφαλιάρες" / τα "βουτήγματα" ΔΕΝ τα πολυυπολογίζουν, είναι πιο πιθανό να γίνει - λόγω ατυχήματος καθαρά και όχι από πρόθεση να βλάψουν, καθώς είπαμε : τα νύχια τους ΕΙΝΑΙ ξυράφια...- χοντρή ζημιά (κυρίως στην κοιλιακή/βουβωνική χώρα, όπου μπορούν να τραυματίσουν σοβαρά την περιοχή : ουροδόχο, κοιλιά, έντερα - και τα ρημάδια τα γατιά είναι πολύ λεπτεπίλεπτα ως κατασκευή και δεν είναι καν εύκολη μια επέμβαση, πχ σε τρυπημένο παχύ έντερο, ή μάλλον δεν έχει καλές πιθανότητες αποκατάστασης). Τεσπα θέλω να πω, μην φοβάσαι τόσο τα δόντια, αφού κόβεις τα νύχια.

Μόνο αν πραγματικά πάει για να "κάνει κακό" (πράγμα σπάνιο, ακόμη κι αν δεν χωνεύονται μεταξύ τους), έχεις να φοβάσαι τα δόντια. Κι όπως είπαμε, αφού ζουν μαζί, το "να πάει για κακό", είναι λίγο δύσκολο...Μάλλον απλά πάει να του επιβληθεί (και στην πορεία να του,,,κάνει μαθήματα γατοπολεμικών τεχνών). Θα το καταλάβεις κι από την γενική στάση του μεγάλου απέναντί του (αν το αντιμετωπίζει με εμφανή θυμό και "μανία" μόνο, θα έχεις να φοβάσαι. Κι όσο μεγαλώνει το μικρό, τόσο πιο "ασφαλές" θα είναι - αν και, αν τυχόν βγει "έχθρα" μεταξύ τους, από την άλλη μπορεί να είναι πιο ζόρικα τα πράγματα, γιατί και το μικρό θα έχει περισσότερη δύναμη, θα τσαμπουκαλεύεται περισσότερο κτλ....).

Έχε κατά νου πάντως και το "ηρεμιστικό υγρό", αν το χρειαστείς. Θα έλεγα καλύτερα στην αρχή, για να είναι πιο τσιλ ο μεγάλος, όσο θα "γνωρίζονται", ώστε η,,,,γνωριμία να εξελιχθεί με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Επίσης, αν μπορείς να του δίνεις χάπι, υπάρχουν (για ήπια μιλάμε πάντα), και ηρεμιστικά σε χαπάκια (συνήθως ενδείκνυνται για περιπτώσεις ταξιδιού κτλ για να μη στρεσσάρονται τόσο) που νομίζω βγαίνουν οικονομικότερα.

...τώρα καλοδιάβασα το αρχικό ποστ. Το ότι ο "μεγάλος" είναι μόλις 6.5 μηνών, είναι πολύ θετικό. Λογικά θα τα βρούνε με τον καιρό, και από την στιγμή που δεν είναι ενήλικος δεν έχεις να φοβάσαι τόσο "την ζημιά" (όσο κι αν ίσως είναι "σωματαράς" - περισσότερο η ηλικία είναι που έχει να κάνει, και πόσο,,,,"κατασταλαγμένος" είναι). Εννοώ you cannot introduce a new cat to a much older one (συνήθως γίνεται σκοτωμός χωρίς προοπτική "αλλαγών" στην συμπεριφορά, αν και ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ, φυσικά, και από τον εγγενή χαρακτήρα του κάθε ζώου).

Επίσης φρόντισε σε κάθε χώρο να έχεις (αν σε παίρνει οικονομικά εννοώ), ξεχωριστές λεκάνες για το καθένα. Τα γατιά είθισται να είναι "πολύ δύσκολα" με το πού κάνουν την ανάγκη τους - είτε να στραβώνουν με,,,,"ξένα αφοδευτήρια", είτε και να στραβώνουν αν κανείς πάει στο "δικό τους"...Αν δεν μπορείς/δεν θέλεις να έχεις μεγάλες/κλειστού τύπου x2 σε κάθε χώρο, πάρε έστω μικρές ανοιχτές (τύπου Jumbo, που ΤΩΡΑ πια θα κοντεύουν το 10άρι υποθέτω - τις θυμάμαι στα 6€ πριν μερικά χρόνια). Οι οποίες βέβαια θα μυρίζουν πιο πολύ από τις κλειστές...(Χμμ). Πρόσεξέ το όμως το συγκεκριμένο πώς θα το διαχειριστείς, γιατί μπορεί - ειδικά ο αρσενικός, κι ας είναι στειρωμένος - να αρχίσει να σου τα κάνει (κατά βάση ούρα) απ' έξω (σε κρεββάτια/χαλιά, αλλά όχι μόνο), κι αν του "κολλήσει" μια φορά, μετά δύσκολα θα του το αλλάξεις (είναι και πολύ χοντροκέφαλα ζωντανά τα άτιμα). Ευχής έργο θα ήταν να μοιράζονται την κάθε λεκάνη χωρίς πρόβλημα, άλλα έχε το κατά νου κι αυτό...

Επεξ/σία 17 Ιουνίου 2022 από washcloud

[TriLoBiTe]

Προσκυνώ γουός. Ντοκτορά στα γατιά! 😜

[washcloud]

...γαΤΙΑμησέ τα   :ρ

[NickTG]

10 hours ago, washcloud said:

Εννοώ you cannot introduce a new cat to a much older one (συνήθως γίνεται σκοτωμός χωρίς προοπτική "αλλαγών" στην συμπεριφορά, αν και ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ, φυσικά, και από τον εγγενή χαρακτήρα του κάθε ζώου).

Ο δικός μου, κλείνει τα 6 φέτος, ξεκίνησε με άλλη μια μαζί και τώρα έχει παρέα ακόμα 6. Το τελευταίο το πήραμε πριν λίγους μήνες. 

 

Εκτός του ότι δεν τους έχει αγριέψει ποτέ τα προσέχει κιόλας. Βέβαια ούτε τα υπόλοιπα μεταξύ τους είχαν ιδιαίτερο θέμα. 

[washcloud]

8 ώρες πριν, NickTG είπε

Ο δικός μου, κλείνει τα 6 φέτος, ξεκίνησε με άλλη μια μαζί και τώρα έχει παρέα ακόμα 6. Το τελευταίο το πήραμε πριν λίγους μήνες. 

 

Εκτός του ότι δεν τους έχει αγριέψει ποτέ τα προσέχει κιόλας. Βέβαια ούτε τα υπόλοιπα μεταξύ τους είχαν ιδιαίτερο θέμα. 

...έχω κι εγώ την Λάρα που δεν αντέχει ούτε τ' άντερά της (ειδικά όταν είναι εκνευρισμένη γυρνάει και δίνει "από μια σφαλιάρα δώρο" σε όποιον βρίσκει)  - έχω και την Κίττυ που είναι συνέχεια πιο ζεν κι απ' τον Μπομπ Μάρλεϋ...

(Τ' αρσενικά μου δε, γενικά δεν έχουν τόσο πρόβλημα με "νέα", αλλά,,,,μεταξύ τους. Κι ας μεγάλωσαν μαζί...)

Είπαμε, έχει σημασία κι ο από γεννησημιού χαρακτήρας. Αλλά σε γενικές γραμμές, τα γατιά ΔΕΝ είναι ήπιοι χαρακτήρες, όπως ίσως αντιθέτως είναι τα σκυλιά. Επειδή είναι πιο "ανεξάρτητα" και "μονόχνωτα". Και στρεσσάρονται πανεύκολα με "νέες παρουσίες" (παίζουν και οι φερομόνες τον ρόλο τους, αλλά και "ο φόβος τους αγνώστου" που τον έχουν πολύ μέσα τους, σαν ζωντανά. Πιο πολύ απ' τα σκυλιά. Και φυσικά ΚΑΙ η ζήλια, ως ένα βαθμό - έστω μικρό, και μετά από κάποιο καιρό εννοείται, όχι άμεσα). Εννοείται επίσης ότι τα στειρωμένα είναι πολύ πιο ανεκτικά, σε γενικές πάλι γραμμές. 

[Haldol]

Παίδες, να δώσω ένα (τελευταίο) update: 

Τα βρήκαν μεταξύ τους μια χαρά... πλέον μ' έχουν χ*σμένο εμένα, κυρίως μεταξύ τους κάνουν παρέα!

Τα έβαζα μαζί όλο και πιο πολύ κάθε φορά, ενώ τα χώριζα αν παρα-αγρίευαν τα πράγματα. Μετά από λίγο καιρό συνήθισαν το ένα με το άλλο και απλά δε τα ξαναχώρισα.

Είναι κάνα 10-ήμερο που δε τα 'χω χωρίσει ούτε λεπτό (και δε νομίζω να χρειαστεί να τα ξαναχωρίσω). Αρχικά ήμουν λίγο διστακτικός να τ' αφήσω μόνα τους χωρίς επίβλεψη, αλλά ξεκίνησα λάου- λάου... πήγα πρώτα μέχρι ACS, μια άλλη φορά για καφέ, μετά κάτι έτυχε κι έλειψα 5-6 ώρες (ενώ υπολόγιζα 2)... ε, τέλος, γύρισα και τα βρήκα να κοιμούνται αγκαλίτσα! ❤️

[SabotazNic]

Επειδή ήταν και τα 2 μικρά, αλλιώς δεν νομίζω να είχε ίδια συμπεριφορά ο μεγάλος. Από ζήλια πιο πιθανών να το έκανε. 

Και εμείς είχαμε έναν αρσενικό από τον Ιανουάριο του 22 και τον Σεπτέμβρη ήρθε στο μαγαζί μας μια θηλυκιά (2-3 μηνών, άσπρη με διαφορετικό χρώμα ματιών. Δεν υπήρχε περίπτωση να την άφηνα). Ο αρσενικός από αντίδραση κατουρουσε παντού και όποτε πήγε για στείρωση. Μετά απλά λίγο αδιαφορία μεταξύ τους και μετά από λίγο καιρό έπαιζαν και ξαπλωναν μαζί. Η μικρή πέρασε οίστρο τον Φεβρουάριο (καλά περάσαμε εμείς στο σπίτι 😅) και πήγε και αυτή για στείρωση. 

[Haldol]

Ο μεγάλος πρέπει να 'χε εγκαταλειφθεί μικρός. Και μάλιστα του είχαν επιτεθεί όσο ήταν μωρό, και έχει ένα... "παράσημο" στην ουρά. Εγώ τον πήρα από φιλοζωϊκή, οπότε δε ξέρω "πλήρως" το παρελθόν του. Η συμπεριφορά του όμως μου φαινόταν πιο πολύ σα να... φοβάται μην "πάρει πόδι" επειδή "ήρθε η άλλη". Όταν κατάλαβε ότι δε πάει κανείς πουθενά, ηρέμησε! 

 

Για στείρωση τη μικρούλα την προγραμματίζω μόλις κλείσει το 6-μηνο, ήτοι, από 25/09 και μετά. 

[christakos07]

Γιατί δεν έχουμε δει ούτε μια φωτογραφία από τα ζωούλια😄?