Νέα μελέτη αναφέρει ότι τα βίαια video games σε παιδική ηλικία δε σχετίζονται με μεταγενέστερες επιθετικές συμπεριφορές

[NickTG]

6 hours ago, DarkNGrimm said:

Να υποθέσω ότι τα μικρά που παίζουν τώρα και αποτελούν δείγμα της μελέτης, μεγάλωσαν για καμιά 30αρια χρόνια, απάντησαν σε ερωτήσεις και μετά μίκρυναν πάλι.

Ρε τι μαλακίες θα ακούσουμε ακόμη ώστε να συνεχίσει να παράγει σκουπίδια η παγκόσμια βιομηχανία gaming.

Πατε ρε στον ήλιο να κανένα καμία βουτιά. Που σας σηκώθηκε μόλις σας είπαν ότι είναι 'αθώο' το δημιουργείς 1000 πτώματα το λεπτό.

Φύγε από τον ήλιο γιατί σε βάρεσε άσχημα! 

[Crystallization]

Η επιθετική συμπεριφορά προκαλείται από το lag, όχι από τα βίαια παιχνίδια. 😤

[agent_smith]

Αν ήταν έτσι όσοι μεγάλωσαν με πετροπόλεμο θα έπρεπε να είναι σήμερα serial killers.

[sstratos]

Επιτέλους δικαιώθηκα στη μάνα μου. 42 ετών πλέον , μερικά απο τα παιχνίδια που έπαιξα μικρός ήταν mortal kombat , double axe και λίγο αργότερα carmagedon. Δεν έγινα ούτε δολοφόνος ούτε τίποτα άλλο.... Αλλά η μάνα μου άφριζε όταν τα έβλεπε 🤣

[Boubis1411]

10 ώρες πριν, stivaks72 είπε

Ο Χίτλερ και ο Στάλιν πάντως δεν το έπαθαν από τα video games. 😉

Καλά μάλλον δεν κατάλαβες, οι 2 που αναφέρεις το έπαθαν από ψυχολογικούς παράγοντες οι οποίοι στάνταρ είχαν άμεση σχέση με την βία, μπορεί να έβλεπαν σκηνές βίας στο σπίτι Η μπορεί να έτρωγαν ξύλο μικρά ή μπορεί μπορεί μπορεί. 

Δεν γεννιέται κανένας δολοφονος εκτός από αυτούς που έχουν θέμα σοβαρό στο μυαλό. 

Γενικώς εγώ ξέρω ότι η Βία φέρνει Βία. 

[mants118]

1 ώρα πριν, sstratos είπε

Επιτέλους δικαιώθηκα στη μάνα μου. 42 ετών πλέον , μερικά απο τα παιχνίδια που έπαιξα μικρός ήταν mortal kombat , double axe και λίγο αργότερα carmagedon. Δεν έγινα ούτε δολοφόνος ούτε τίποτα άλλο.... Αλλά η μάνα μου άφριζε όταν τα έβλεπε 🤣

μια επικυρωμένη φωτοτυπία του διπλώματος οδήγησης σου αν μπορείς να ανεβάσεις, αλλιώς δε σε πιστεύουμε!!! 😛

απίστευτη παιχνιδάρα, θυμάμαι να δίνω το CD (χωρίς να το έχω παίξει πριν) με το DEMO από περιοδικό σε ένα φίλο μου και να μου τηλ να πάω αμέσως από εκεί να δω τι παιχνιδάρα είναι!!! 

[ASFE]

ασχετο το fortnite θεωρειται βιαιο παιχνιδι?

[manolis940]

Κάτι που ίσως ξέραμε χρόνια τώρα, καλό όμως είναι να γίνονται έρευνες και να γίνουν κι άλλες.

12 ώρες πριν, Boubis1411 είπε

Από ότι βλέπω από τον μικρό μας, όταν κολλάει βρίζει σηκώνεται και τα σπάει. 

Όμως και το ίδιο το παιχνίδι του δημιουργεί νεύρα οπότε πιστεύω ότι είναι συνδυασμός.  Εμείς το 1980 δεν παίζαμε τέτοια παιχνίδια στο Atari Vega οπότε είμαστε πολύ πιο ήρεμοι ως άτομα. 

Θα προτιμούσα να μην έπαιζε καν αλλά στο 2022 λίγο απίθανο. 

Είναι απλά κακομαθημένο ; Μπορεί και όχι. Μπορεί απλά να έχει συνδέσει την ήττα στο παιχνίδι με κάτι άλλο και αυτό να προκαλεί τον εκνευρισμό του. Αυτό το άλλο μπορεί να τον κάνει να νιώθει κατώτερος ή ανίκανος παράδειγμα. Πρέπει σαν γονιός να ανακαλύψεις την αιτία και να μάθεις στο παιδί ότι αυτό που μετράει σε ένα παιχνίδι είναι να διασκεδάζει.

Το 1980 στην αλάνα υπήρχαν παρόμοιες συμπεριφορές όταν ο χανόταν ένα γκόλ ή χάναμε στα μήλα απλά έχουν περάσει τα χρόνια και το έχουν ξεθωριάσει οι μνήμες και δεν μπορείς να κάνεις την σύνδεση.

11 ώρες πριν, Psycho_Warhead είπε

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, το online gaming ή κάνα Souls δημιουργεί νεύρα γιατί υπάρχει ανταγωνισμός. Άλλο αυτό και άλλο το ότι παίζοντας ένα shooter θα πάρεις όπλο και θα βγεις έξω να καθαρίσεις κόσμο. 

Ναι η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα στα προσωπικά σου πιστεύω και μια έρευνα..... Το βλέπω 😄

[CenotapheR]

Οι γυναίκες οδηγούν σε μεταγενέστερες επιθετικές συμπεριφορές.

[Leonardo_10]

11 ώρες πριν, Mythoplasths είπε

Από ότι βλέπω το μικρό σας είναι ελαφρός καλομαθημενο. Εμενα η μικρή μου πολυμνια όταν χανει στο minecraft έρχεται και μου αραδιάζει ολόκληρη ιστορία πως ψωφησε... Καθαρή διασκέδαση.. Με λίγο μυθοπλασία.. Έτσι την έμαθα. Και αν χάνει. Να βλέπει την αιτία, όχι το αιτιατο. 

Πιστεύω ότι παιχνίδια τύπου minecraft. Είναι ιδανικά για απελευθέρωση την φαντασίας. 

στο atari οταν επαιζα με τον αδερφό μου, είχαμε  σπασει ολα τα joystick μην σου πω οτι και το atari έιχε φάσει ξύλο πολύ. 

Δεν γίναμε όμως εγκληματίες ούτε βγήκαμε στο δρόμο να κάνουμε fatality. 

Νομίζω οτι η γεννιά μας ώς γονείς είναι η πιο ξερόλες και κακομαθημένοι, απο όλες τις γεννιές μαζί. Έχουμε γίνει παντογνώστες, και πολύ soft. 

Μην το παιδί πέσει και χτυπήσει και βγάλει αίμα, μην παίζει παιχνίδια στο pc, μην έχει λίγο δική του προσωπικότητα (τότε στο σχολείο στο βγάζουν επιθετικό ή οτι έχει 10 σύνδρομα μαζί). 

Νομίζω πως πρέπει λίγο να ξυπνήσουμε. Εκτός απο τις περιπτώσεις που όντως ενα παιδί χρήζει προσοχής και ιατρικής βοήθειας, όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι μια χαρά. 

Ολα τα παιδάκια είναι σούπερ, απο εκείνα που σπάνε τα πληκτρολόγια, μέχρι και εκείνα που το διαχειρίζονται διαφορετικά. Ολα θα βρούν τον δρόμο τους. 

Εγώ απο δική μου εμπειρία, παρατήρησα οτι οταν παιδιά μου ξεκίνησαν να παίζουν παιχνίδια, εκτός του οτι έχουν ηρεμήσει περισσότερο απο θέμα συγκέντρωσης ή προσοχής όπως μας το έχουν πασάρει, αλλά επίσης είναι πολύ πιο συνεργάσιμα γιατί μαθαίνουν την ομαδικότητα, μαθαίνουν να χάνουν, μαθαίνουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό απο τον πλασματικό κόσμο του ιντερνετ και τέλος μαθαίνουν να επικοινωνούν ανάμεσα σε 2 κόσμους. 

Γονείς αφήστε τα παιδιά σας να είναι αυτά που είναι. Εγκληματίες θα γίνουν αν δεν είμαστε κοντά τους να αφιερώσουμε χρόνο να παίξουμε και εμείς μαζί τους κανενα παιχνιδάκι. Να δούμε τον κόσμο που βλέπουν μεσα απο τα δικά τους μάτια. 

Καλή σας μέρα.

[Black Demis]

12 ώρες πριν, Psycho_Warhead είπε

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, το online gaming ή κάνα Souls δημιουργεί νεύρα γιατί υπάρχει ανταγωνισμός. Άλλο αυτό και άλλο το ότι παίζοντας ένα shooter θα πάρεις όπλο και θα βγεις έξω να καθαρίσεις κόσμο. 

αν καποιος επηρεαζεται από αυτό σε τόσο μεγαλο σημείο άλλο ειναι το πρόβλημα του και οχι video games

πάντα μηλαμε για νορμαλ καταστάσεις , τωρα αν ο άλλος βαράει ολη μέρα μπροστά στην οθονη πάλι άλλο ειναι το θέμα του (και οχι τα games)

[james01gr]

46 λεπτά πριν, Leonardo_10 είπε

στο atari οταν επαιζα με τον αδερφό μου, είχαμε  σπασει ολα τα joystick μην σου πω οτι και το atari έιχε φάσει ξύλο πολύ. 

Δεν γίναμε όμως εγκληματίες ούτε βγήκαμε στο δρόμο να κάνουμε fatality. 

Νομίζω οτι η γεννιά μας ώς γονείς είναι η πιο ξερόλες και κακομαθημένοι, απο όλες τις γεννιές μαζί. Έχουμε γίνει παντογνώστες, και πολύ soft. 

Μην το παιδί πέσει και χτυπήσει και βγάλει αίμα, μην παίζει παιχνίδια στο pc, μην έχει λίγο δική του προσωπικότητα (τότε στο σχολείο στο βγάζουν επιθετικό ή οτι έχει 10 σύνδρομα μαζί). 

Νομίζω πως πρέπει λίγο να ξυπνήσουμε. Εκτός απο τις περιπτώσεις που όντως ενα παιδί χρήζει προσοχής και ιατρικής βοήθειας, όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι μια χαρά. 

Ολα τα παιδάκια είναι σούπερ, απο εκείνα που σπάνε τα πληκτρολόγια, μέχρι και εκείνα που το διαχειρίζονται διαφορετικά. Ολα θα βρούν τον δρόμο τους. 

Εγώ απο δική μου εμπειρία, παρατήρησα οτι οταν παιδιά μου ξεκίνησαν να παίζουν παιχνίδια, εκτός του οτι έχουν ηρεμήσει περισσότερο απο θέμα συγκέντρωσης ή προσοχής όπως μας το έχουν πασάρει, αλλά επίσης είναι πολύ πιο συνεργάσιμα γιατί μαθαίνουν την ομαδικότητα, μαθαίνουν να χάνουν, μαθαίνουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό απο τον πλασματικό κόσμο του ιντερνετ και τέλος μαθαίνουν να επικοινωνούν ανάμεσα σε 2 κόσμους. 

Γονείς αφήστε τα παιδιά σας να είναι αυτά που είναι. Εγκληματίες θα γίνουν αν δεν είμαστε κοντά τους να αφιερώσουμε χρόνο να παίξουμε και εμείς μαζί τους κανενα παιχνιδάκι. Να δούμε τον κόσμο που βλέπουν μεσα απο τα δικά τους μάτια. 

Καλή σας μέρα.

Το ξεκινάς καλά αλλά όμως διαφωνώ μαζί σου. Στο παιδί πρέπει να βάζεις όρια, η επιθετική συμπεριφορά φαίνεται από μικρή ηλικία πολλές φορές και τις περισσότερες φορές μπορεί απλά να κρύβει ένα παιδί που είναι απλά κακομαθημένο ή εγωιστικό ή που θα αρχίσει να βαράει κόσμο άσχημα όταν ειναι στα 15 του. 

Αυτό που μπορουμε να κάνουμε ως γονεις είναι μόνο να δίνουμε ερεθίσματα στα παιδιά για να διαλέξουν τον δρόμο τους και να τα μεγαλώσουμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα χτυπήσουν τόσο όσο για να μάθουν. Η ισορροπία αυτή είναι πολύ λεπτή και δύσκολο να βρεθεί καθώς το παιδί μπορεί είτε να γίνει φοβικο είτε να στραπατσαριστει άσχημα και να του αφήσει ψυχολογικά. Στο μεγάλωμα των παιδιών, η γενιά η δική μας έχει το μειονέκτημα πως λόγω των συνθηκών, οι γονεις (ιδιαίτερα οι μάνες) περνούν λιγότερο χρόνο με το παιδί. Οι πατεράδες έτσι και αλλιώς ποτέ δεν περνούσαν χρόνο με τα παιδιά γιατί ήταν στις δουλειές και στα χωράφια και έπαιρναν το παιδί μαζί τους μόνο όταν αυτό μπορούσε να δουλεύει ή να μάθει την τέχνη τους. Το πρόβλημα της γενιάς μας είναι πως μεγαλώνουμε παιδιά που τα βλέπουμε μόνο το ΣΚ και τις καθημερινές το πολύ 5 με 6 ώρες την ημέρα. Ειδικά όταν φτάσουν εφηβεία, δεν τα βλέπεις και καθόλου, μόνο όταν τρώνε γιατί τρέχουν σε φροντιστήρια, δραστηριότητες κτλ. Πως μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος εάν το παιδί σου είναι επιθετικό όταν το βλέπεις λίγες ώρες την ημέρα; εσύ θα λες, αποκλείεται το δικό μου παιδί να το έκανε αυτό. Να χτύπησε κάποιον, να έκανε μια χοντρή ζημιά κτλ. Χρειάζεται αλλαγή μοντέλου κοινωνίας για να μεγαλώσουν τα παιδιά σωστά. Και δεν βλέπω κανέναν διατεθημενο να το αλλάξει αυτό. 

[petran79]

με τα παιχνίδια υπολογιστή περισσότερο πιθανό είναι να γινεις επιθετικος και να βρίζεις επειδη δεν θα λειτουργεί το παιχνίδι, παρα παίζοντας το

1 ώρα πριν, Leonardo_10 είπε

στο atari οταν επαιζα με τον αδερφό μου, είχαμε  σπασει ολα τα joystick μην σου πω οτι και το atari έιχε φάσει ξύλο πολύ. 

Δεν γίναμε όμως εγκληματίες ούτε βγήκαμε στο δρόμο να κάνουμε fatality. 

Νομίζω οτι η γεννιά μας ώς γονείς είναι η πιο ξερόλες και κακομαθημένοι, απο όλες τις γεννιές μαζί. Έχουμε γίνει παντογνώστες, και πολύ soft. 

Μην το παιδί πέσει και χτυπήσει και βγάλει αίμα, μην παίζει παιχνίδια στο pc, μην έχει λίγο δική του προσωπικότητα (τότε στο σχολείο στο βγάζουν επιθετικό ή οτι έχει 10 σύνδρομα μαζί). 

Νομίζω πως πρέπει λίγο να ξυπνήσουμε. Εκτός απο τις περιπτώσεις που όντως ενα παιδί χρήζει προσοχής και ιατρικής βοήθειας, όλα τα υπόλοιπα παιδιά είναι μια χαρά. 

Ολα τα παιδάκια είναι σούπερ, απο εκείνα που σπάνε τα πληκτρολόγια, μέχρι και εκείνα που το διαχειρίζονται διαφορετικά. Ολα θα βρούν τον δρόμο τους. 

Εγώ απο δική μου εμπειρία, παρατήρησα οτι οταν παιδιά μου ξεκίνησαν να παίζουν παιχνίδια, εκτός του οτι έχουν ηρεμήσει περισσότερο απο θέμα συγκέντρωσης ή προσοχής όπως μας το έχουν πασάρει, αλλά επίσης είναι πολύ πιο συνεργάσιμα γιατί μαθαίνουν την ομαδικότητα, μαθαίνουν να χάνουν, μαθαίνουν να ξεχωρίζουν τον πραγματικό απο τον πλασματικό κόσμο του ιντερνετ και τέλος μαθαίνουν να επικοινωνούν ανάμεσα σε 2 κόσμους. 

Γονείς αφήστε τα παιδιά σας να είναι αυτά που είναι. Εγκληματίες θα γίνουν αν δεν είμαστε κοντά τους να αφιερώσουμε χρόνο να παίξουμε και εμείς μαζί τους κανενα παιχνιδάκι. Να δούμε τον κόσμο που βλέπουν μεσα απο τα δικά τους μάτια. 

Καλή σας μέρα.

 

Στο μικρο μου ανιψιό προς το παρόν μόνο με επίβλεψη παίζει παιχνίδια αλλά του βάζουν εύκολα παιχνίδια που δεν γίνεται να χάνεις και να ξαναπροσπαθεις γιατί αλλιώς τον πιάνει απαγοητευση. Ή κανένα τύπου Ράλι ή με τιμονιερα που οδηγεί και κάνει ότι θέλει. Του άρεσε πχ το truck simulator. 

Αν στο μέλλον πάει να παίξει δυσκολοτερα παιχνίδια,  θα πάθει το σοκ της ζωής του. 

[Leonardo_10]

4 λεπτά πριν, james01gr είπε

Το ξεκινάς καλά αλλά όμως διαφωνώ μαζί σου. Στο παιδί πρέπει να βάζεις όρια, η επιθετική συμπεριφορά φαίνεται από μικρή ηλικία πολλές φορές και τις περισσότερες φορές μπορεί απλά να κρύβει ένα παιδί που είναι απλά κακομαθημένο ή εγωιστικό ή που θα αρχίσει να βαράει κόσμο άσχημα όταν ειναι στα 15 του. 

Αυτό που μπορουμε να κάνουμε ως γονεις είναι μόνο να δίνουμε ερεθίσματα στα παιδιά για να διαλέξουν τον δρόμο τους και να τα μεγαλώσουμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα χτυπήσουν τόσο όσο για να μάθουν. Η ισορροπία αυτή είναι πολύ λεπτή και δύσκολο να βρεθεί καθώς το παιδί μπορεί είτε να γίνει φοβικο είτε να στραπατσαριστει άσχημα και να του αφήσει ψυχολογικά. Στο μεγάλωμα των παιδιών, η γενιά η δική μας έχει το μειονέκτημα πως λόγω των συνθηκών, οι γονεις (ιδιαίτερα οι μάνες) περνούν λιγότερο χρόνο με το παιδί. Οι πατεράδες έτσι και αλλιώς ποτέ δεν περνούσαν χρόνο με τα παιδιά γιατί ήταν στις δουλειές και στα χωράφια και έπαιρναν το παιδί μαζί τους μόνο όταν αυτό μπορούσε να δουλεύει ή να μάθει την τέχνη τους. Το πρόβλημα της γενιάς μας είναι πως μεγαλώνουμε παιδιά που τα βλέπουμε μόνο το ΣΚ και τις καθημερινές το πολύ 5 με 6 ώρες την ημέρα. Ειδικά όταν φτάσουν εφηβεία, δεν τα βλέπεις και καθόλου, μόνο όταν τρώνε γιατί τρέχουν σε φροντιστήρια, δραστηριότητες κτλ. Πως μπορείς να είσαι τόσο σίγουρος εάν το παιδί σου είναι επιθετικό όταν το βλέπεις λίγες ώρες την ημέρα; εσύ θα λες, αποκλείεται το δικό μου παιδί να το έκανε αυτό. Να χτύπησε κάποιον, να έκανε μια χοντρή ζημιά κτλ. Χρειάζεται αλλαγή μοντέλου κοινωνίας για να μεγαλώσουν τα παιδιά σωστά. Και δεν βλέπω κανέναν διατεθημενο να το αλλάξει αυτό. 

Συμφωνώ,

η δική μας καθημερινότητα, είναι πολύ πιο δύσκολη με αυτό που είχαμε μάθει στην Ελλάδα απο τους γονείς μας την δεκαετία του 80 -90. (τουλάχιστον εγώ που είμαι 42 τώρα).

Τα νέα πρότυπα, έχουν άλλες ανάγκες που δυστυχώς όπως είπες δεν πρόκειται να αλλάξουν. Οπότε μαθαίνουμε να ζούμε στην εποχή μας. Τα σενάρια του μέλλοντος, πολύ σύντομα θα έλεγα είναι οτι ο καινούριος κόσμος της επόμενης γενιάς θα είναι καθαρά μέσα απο εναν υπολογιστή. Μια αρχή ενός ματριξ. 

Ήδη υπάρχουν πολλές δουλειές οι οποίες έχουν προσαρμόσει ενα 'VR' και χτυπάς 'καρτα' μέσα απο μια πλατφόρμα της εταιρείας. 

Στο κοντινό μέλλον τα παιδιά μας θα είναι ήδη 'εκπαιδευμένα' ωστε να ζούν μέσα απο τον υπολογιστή. Έρχεται και η φοβερή πλατφόρμα τόσο σε SW οσο και σε HW των κβαντικών υπολογιστών. Εκεί εμείς σαν γενιά θα χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια. 

Η νέα γενιά θα μπεί στον κόσμο αυτό, όπως μπήκαμε και εμείς στον κόσμο των υπολογιστών και των κινητών την δεκαετία του 80-90, όπου οι δικοί μας γονείς έβλεπαν τον υπολογιστή ώς εχθρό απο την μία και απο την άλλη ώς διαβατήριο για μια δουλειά στο μέλλον. 

Σε όλα φυσικά χρειάζεται μέτρο. Ποιό είναι το μέτρο όμως για τον κάθε ένα; Δεν μπορείς εσύ με τα δικά σου κριτήρια να αποφασίσεις τον χρόνο. Ποτέ και κανένας δεν μπορεί να το κρίνει αυτό. Καθε ανθρωπος είναι διαφορετικός. Κάθε παιδί έχει τον δικό του χρόνο και τρόπο μάθησης. 

Εγώ πάντως προσπαθώ να είμαι κοντά τους και να περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ τόσο στον υπολογιστή όσο και σε εξωτερικές δραστηριότητες που τους αρέσουν. Κράτα το τελευταίο, δραστηριότητες που τους αρέσουν και όχι δραστηριότητες που κάναμε εμείς ως παιδιά. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα κατα πολύ για όλους μας. 

Αυτοί που έχουν την γνώση, το 'feeling' να παραμείνουν στον δρόμο του μέλλοντος, δεν θα έχουν πολλά προβλήματα. Αντιθέτως αυτοί που αντιδρούν στην τεχνολογία και στην επιστήμη μόνο κακό κάνουν τόσο στον εαυτό τους αλλά και στα παιδιά τους. 

[tonyz21]

Πηγή δεν ψήνουμε;

 

Βρήκα αυτό απο το Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking το οποίο όμως είναι 2 ετών, έχει διαφορετικό δειγματικό χώρο, διαφορετική διάρκεια και το συμπέρασμα δεν είναι το ίδιο.