Ιατρική στα γεράματα, γίνεται;

[dionisis1925]

9 ώρες πριν, JeanValjean είπε

 Όσο για βάρδιες, αργίες κλπ, δούλεψα συνολικά 5 χρόνια και κυρίως βράδυ ως φοιτητής, οπότε έχω εμπειρία και άντεξα σε μια δουλειά τότε που δεν με ενδιέφερε, οπότε δεν με αγχώνει αυτό. Εμένα το κυριότερο άγχος είναι αν μπορείς σε μια μεγάλη ηλικία, όπως στα 40 που είπες, να σταθείς αντάξιος των προσδοκιών που έχει ένα τέτοιο λειτούργημα. 

Βράδυ δούλευες ως σερβιτόρος, μπάρμαν να φανταστώ?? Καμία σχέση, σαν ειδικευόμενος πχ μπορεί το πρωί να είσαι στα ΤΕΠ σε εφημερία να τελειώνεις πχ 5 το απόγευμα και μετά να έχεις κλειστή εφημερία πάνω στην κλινική και να έχεις να διαχειριστείς 20 ασθενής και υπάρχει περίπτωση να μπορείς να ξεκουραστείς 1 με 2 ώρες και με το άγχος για το πότε θα χτυπήσει το Μπίμπερ.

Επεξ/σία 10 Μαρτίου 2023 από dionisis1925

[Macosj]

18 ώρες πριν, JeanValjean είπε

Καλησπέρα φίλοι μου. Το τελευταίο διάστημα με προβληματίζει ένα ζήτημα και θα ήθελα την άποψη σας και ακόμη καλύτερα αν υπάρχει κάποιος- που έχει αντίστοιχη εμπειρία, να πει δυο πράγματα. Τα τελευταία χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας οικείου προσώπου, έχω συνεχή επαφή με τα νοσοκομεία, ανά διαστήματα και καθημερινά. Αυτό με έκανε ο αρχικός θαυμασμός μου για το λειτούργημα αυτό να μετατραπεί σε πραγματική αγάπη, σε σημείο να μελετάω διάφορα πάνω στην ιατρική. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω ως επάγγελμα καθώς από μικρός ήθελα άλλο, τελείως άσχετο αντικείμενο, κάτι το οποίο ακολούθησα και τα τελευταία χρόνια έχω ιδρύσει δική μου εταιρία στο αντικείμενο αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς γύρω από την ιατρική. Όχι για το "κύρος", καθώς δεν έχω τέτοια ανάγκη, αλλά για την πραγματική προσφορά, για την επιστήμη καθεαυτή. Πολλές άλλες σκέψεις όμως με αποθαρρύνουν. Όπως ότι είμαι 29 ετών, συν κάνα δυο χρόνια στην καλύτερη για μια σωστή προετοιμασία για να καταφέρεις να μπεις, και άντε μπήκες, μέχρι να τελειώσεις ειδικότητες κλπ, φοβάμαι ότι θα είμαι αρκετά μεγάλος. Επίσης πως δεν έχω background θετικών επιστημών, θεωρώ πως είναι αποτρεπτικό. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό κάποιος στην ηλικία μου, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στην ιατρική; Όποια άποψη ευπρόσδεκτη και ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. 

Ως ιατρός πιστεύω ότι είναι πλήρως εφικτό αυτό που θέλεις. Το κλειδί είναι η αγάπη που έχεις προς αυτήν την επιστήμη. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να καταφέρεις να εισαχθείς την σχολή. Από εκεί και πέρα, η γνώση που θα αποκτήσεις συνδέεται μόνο με μια αρετή και αυτή ειναι η περιέργεια. Όταν διάβαζεις κάτι που πραγματικά σε ενδιαφέρει, αυτό θα σου μείνει. Δεν χρειάζεται τόσο πολύ χρόνο οσο νομίζεις. Αν καταφέρεις και πάρεις το πτυχίο, το κομμάτι της ειδίκευσης δεν είναι και τόσο σκληρό όσο ακούγεται. Έχει να κάνει με το νοσοκομείο  και την ειδικότητα που θα επιλέξεις. Προφανώς, πρέπει να υπολογίζεις τουλάχιστον 14 χρόνια από τώρα ότι θα είσαι ειδικευμένος ιατρός. Είμαι 100% σίγουρος, ότι εφόσον έχεις την οικονομική δυνατότητα και την αγάπη προς αυτό,, θα πετύχεις και θα είσαι πολύ ευτυχισμένος από την επιλογή σου. Να τονίσω φυσικά, ότι το επάγγελμα εχει ανάγκη από ανθρώπους με αγνές προθέσεις που δεν σκέφτονται το χρήμα και το κύρος, αλλά το βασικό αίσθημα που είναι η προσφορά προς τον συνάνθρωπο 

[JeanValjean]

45 λεπτά πριν, dionisis1925 είπε

Βράδυ δούλευες ως σερβιτόρος, μπάρμαν να φανταστώ?? Καμία σχέση, σαν ειδικευόμενος πχ μπορεί το πρωί να είσαι στα ΤΕΠ σε εφημερία να τελειώνεις πχ 5 το απόγευμα και μετά να έχεις κλειστή εφημερία πάνω στην κλινική και να έχεις να διαχειριστείς 20 ασθενής και υπάρχει περίπτωση να μπορείς να ξεκουραστείς 1 με 2 ώρες και με το άγχος για το πότε θα χτυπήσει το Μπίμπερ.

Όχι δεν ήμουν μπάρμαν, ήταν τελείως άσχετο πεδίο. Δεν την συγκρίνω προφανώς με την ιατρική αλλά ήταν αρκετά απαιτητική, σε σημείο να μην έχεις ζωή. 

10 λεπτά πριν, Macosj είπε

Ως ιατρός πιστεύω ότι είναι πλήρως εφικτό αυτό που θέλεις. Το κλειδί είναι η αγάπη που έχεις προς αυτήν την επιστήμη. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να καταφέρεις να εισαχθείς την σχολή. Από εκεί και πέρα, η γνώση που θα αποκτήσεις συνδέεται μόνο με μια αρετή και αυτή ειναι η περιέργεια. Όταν διάβαζεις κάτι που πραγματικά σε ενδιαφέρει, αυτό θα σου μείνει. Δεν χρειάζεται τόσο πολύ χρόνο οσο νομίζεις. Αν καταφέρεις και πάρεις το πτυχίο, το κομμάτι της ειδίκευσης δεν είναι και τόσο σκληρό όσο ακούγεται. Έχει να κάνει με το νοσοκομείο  και την ειδικότητα που θα επιλέξεις. Προφανώς, πρέπει να υπολογίζεις τουλάχιστον 14 χρόνια από τώρα ότι θα είσαι ειδικευμένος ιατρός. Είμαι 100% σίγουρος, ότι εφόσον έχεις την οικονομική δυνατότητα και την αγάπη προς αυτό,, θα πετύχεις και θα είσαι πολύ ευτυχισμένος από την επιλογή σου. Να τονίσω φυσικά, ότι το επάγγελμα εχει ανάγκη από ανθρώπους με αγνές προθέσεις που δεν σκέφτονται το χρήμα και το κύρος, αλλά το βασικό αίσθημα που είναι η προσφορά προς τον συνάνθρωπο 

Σε ευχαριστώ πολύ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. Ναι, τα χρήματα και το κύρος είναι τα τελευταία που με ενδιαφέρουν. Αν με ένοιαζαν τόσο, δεν θα σκεφτόμουν καν να αφήσω αυτό που ήδη κάνω. Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ.

[dionisis1925]

2 λεπτά πριν, JeanValjean είπε

Όχι δεν ήμουν μπάρμαν, ήταν τελείως άσχετο πεδίο. Δεν την συγκρίνω προφανώς με την ιατρική αλλά ήταν αρκετά απαιτητική, σε σημείο να μην έχεις ζωή. 

Εκεί θα έχεις ευθύνες για ζωή/, ζωές, τέλος πάντων αν το θέλεις κυνήγησε το!

[divnt]

Ελλάδα σε δημόσιο νοσοκομείο πόσο πληρώνεται η ειδικότητα (καθάρα);

[findex]

Όταν ήμουν φοιτητής είχαμε συμφοιτητή μας σαραντάρη παντρεμένο με παιδιά ο οποίος αποφάσισε μετά τα 35 του να μπει στην ιατρική αφού είχε τελειώσει πολυτεχνείο και δούλευε. Τελικά έγινε καρδιολόγος και τώρα έχει και την κόρη του που είναι κι αυτή καρδιολόγος. Τελικά όλα πήγανε καλά με πολύ κόπο φυσικά για να μπορέσει κανείς να τα κάνει όλα παράλληλα. Αυτό δείχνει φυσικά ότι είναι εφικτό αρκεί να υπάρχει πολύ θέληση.

[xgol]

2 ώρες πριν, divnt είπε

Ελλάδα σε δημόσιο νοσοκομείο πόσο πληρώνεται η ειδικότητα (καθάρα);

Γυρω στα 1070€ το μηνα. 

[shrimpycat]

Σπουδάζω ιατρική έχω συμφοιτητές στην ηλικία σου. Η μεγαλύτερη συμφοιτήτρια μου που ξέρω είναι 60 2ο έτος 

[Gingerbread]

Mια χαρά γίνεται. Τα θέματα που υπάρχουν είναι το οικονομικό (θα πρέπει να δουλεύεις, εκτός αν έχεις την οικονομική άνεση να μην δουλεύεις για 6 χρόνια), τα προσωπικά (σχέση, οικογένεια, παιδιά) και ελάχιστα το ηλικιακό. Το να μπεις ιατρική στα 30 μπορεί να μην είναι ο κανόνας αλλά δεν είναι και κάτι σπάνιο. Το πιο δύσκολο είναι να μπεις παρά όλα τα άλλα.

[Jts]

Στις 10/3/2023 στις 8:45 ΠΜ, Aggeluska είπε

Αυτό που ρωτάς έχει ξανά ερωτηθεί πάρα πολλές φορές στο insomnia. Εάν κάνεις μια αναζήτηση θα το βρεις. Για να αλλάξεις καριέρα σε μια ηλικία που πιθανώς να έχεις ενοίκια να τρέχουν, υποχρεώσεις κλπ, θα πρέπει σίγουρα να έχεις εξασφαλίσει ότι θα έχεις χρήματα στην άκρη αρκετά για όλη την περίοδο των σπουδών σου και μέχρι να ξανά βγεις στην αγορά εργασίας, πλέον με το νέο σου επάγγελμα. Στην περίπτωση της ιατρικής, αυτό που λένε άτομα του κλάδου και σε άλλα σχετικά ερωτήματα στο ινσομνια, είναι τα 10 χρόνια. 

 

Μετά αυτό που πρέπει να σκεφτείς είναι οι συνθήκες εργασίας, τα χρήματα που θα λαμβάνεις κλπ. Πχ είσαι διατεθειμένος να δουλεύεις βράδια, αργίες κλπ; Τώρα που έχεις δικιά σου εταιρία ίσως παίρνεις περισσότερα χρήματα, είσαι διατεθειμένος σαν γιατρός να παρεις λιγότερα; (Τουλάχιστον στην αρχή)

Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να σε αποθαρρύνω. Απλα θέλω να δω αν έχεις σκεφτείς όλες τις παραμέτρους. 

6 χρόνια σαν φοιτητές είναι που δεν βγάζουν λεφτά στην Ιατρική. Άντε πες και 1 χρόνο στρατός (αν είναι τυχερός/έχει βύσμα μπορεί να το συνδυάσει με αγροτικό). Στο αγροτικό και στην ειδικότητα μια χαρά ζούνε χωρίς οικονομική βοήθεια.

Αφού δεν τον ενδιαφέρουν τα λεφτά δηλαδή.

Αν του αρέσει το διάβασμα και το αντικείμενο και αντέχει τις ώρες των εργαστηρίων μια χαρά μπορεί να τα καταφέρει, δεν είναι και τόσο μεγάλος.

10 ώρες πριν, xgol είπε

Γυρω στα 1070€ το μηνα. 

Ειναι και συν τις εφημερίες αν δεν κάνω λάθος, μου είχε πει ακριβώς ο κολλητός μου σε νοσοκομείο Αθήνα(δεν ξέρω αν είναι παντού ίδιος) αλλά δεν θυμάμαι τώρα. 

Πάντως ξέρω πολλά άτομα χωρίς οικογένεια βέβαια που βγαίνουν σχετικά άνετα.

Επεξ/σία 11 Μαρτίου 2023 από Jts

[-Dimitris-]

11 ώρες πριν, xgol είπε

Γυρω στα 1070€ το μηνα. 

Πλέον είναι 1200 περίπου. Πήραμε αύξηση γύρω στα 150 ευρώ. 

 

55 λεπτά πριν, Jts είπε

Ειναι και συν τις εφημερίες αν δεν κάνω λάθος,

Με την αποζημίωση για εφημερίες, με δεδομένο οτι κάνεις 7 το μήνα, μισθολογικά φτάνεις 1600-1800. 

[anonymous999]

Μια βασική διευκρινηση, θέλεις να μάθεις ιατρική, να ασκήσεις ιατρική ή να ζήσεις από την άσκηση της ιατρικής? Είναι διαφορετικά πράγματα με κοινή αρχή αλλά καθόλου κοινή πορεία.

Πάντως γίνεται, αν το έχεις μεράκι και μπορείς κάντο, αν μη τι άλλο για να απομυθοποιησεις καταστάσεις και να δεις πτυχές της ανθρώπινης φύσης που δεν περιμένεις 

[divnt]

3 λεπτά πριν, anonymous999 είπε

Μια βασική διευκρινηση, θέλεις να μάθεις ιατρική, να ασκήσεις ιατρική ή να ζήσεις από την άσκηση της ιατρικής? Είναι διαφορετικά πράγματα με κοινή αρχή αλλά καθόλου κοινή πορεία.

Το να ζήσεις από την ιατρική, να την ασκήσεις όπως ασκείς και κάθε άλλο επάγγελμα, ούτως η άλλως δεν ισχύει; Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο.

[anonymous999]

7 λεπτά πριν, divnt είπε

Το να ζήσεις από την ιατρική, να την ασκήσεις όπως ασκείς και κάθε άλλο επάγγελμα, ούτως η άλλως δεν ισχύει; Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο.

Δεν ισχύει ούτως ή άλλως. Γνωρίζω άτομα που σπούδασαν και μετά έκαναν κάτι τελείως άσχετο, που τελείωσαν ειδικότητα και μετά έκαναν κάτι τελείως άσχετο (οκ παιδί εφοπλιστή, ειδική περίπτωση, αλλά κι εσύ αν έχεις εταιρεία ίσως να μπορείς) και όχι λίγους που σπούδασαν και μετά έκαναν κάτι σχετικό αλλά όχι κλινικό έργο. Το πτυχίο ιατρικής σου ανοίγει πολλά εργασιακά μονοπάτια, αλλά δεν είναι όλα συμβατά με οικονομική άνεση, ψυχική υγεία και μεγάλωμα οικογένειας (πχ το ελληνικό ΕΣΥ, γι αυτό φεύγουν όλοι ιδίως στην επαρχία).

ΥΓ στους χρόνους υπολόγισε και 2 χρόνια διάβασμα για πανελληνιες εάν θέλεις να σπουδάσεις Ελλάδα 

[JeanValjean]

4 ώρες πριν, Gingerbread είπε

Mια χαρά γίνεται. Τα θέματα που υπάρχουν είναι το οικονομικό (θα πρέπει να δουλεύεις, εκτός αν έχεις την οικονομική άνεση να μην δουλεύεις για 6 χρόνια), τα προσωπικά (σχέση, οικογένεια, παιδιά) και ελάχιστα το ηλικιακό. Το να μπεις ιατρική στα 30 μπορεί να μην είναι ο κανόνας αλλά δεν είναι και κάτι σπάνιο. Το πιο δύσκολο είναι να μπεις παρά όλα τα άλλα.

Ναι πράγματι, το να μπεις είναι ένα θέμα 😛

2 ώρες πριν, anonymous999 είπε

Μια βασική διευκρινηση, θέλεις να μάθεις ιατρική, να ασκήσεις ιατρική ή να ζήσεις από την άσκηση της ιατρικής? Είναι διαφορετικά πράγματα με κοινή αρχή αλλά καθόλου κοινή πορεία.

Πάντως γίνεται, αν το έχεις μεράκι και μπορείς κάντο, αν μη τι άλλο για να απομυθοποιησεις καταστάσεις και να δεις πτυχές της ανθρώπινης φύσης που δεν περιμένεις 

Αυτό που με ενδιαφέρει, είναι να ασκήσω την ιατρική. Δεν την σκέφτομαι ως μέσο αποκατάστασης, αφού δεν έχω τέτοια ανάγκη. Αλλά επίσης θεωρώ πως και τα 3 που ανέφερες αλληλοσυνδέονται. Μαθαίνοντας μια επιστήμη, την ασκείς καλά και τελικώς ζεις απο αυτήν.