DINKs = Double income, no kids | Αξίζει στην Ελλαδα?

[csontheline]

14 minutes ago, Morosana said:

Αν στο μέλλον εξελιχθεί κάποιο από τα παιδιά μου σε τέτοιο παράσιτο 2 είναι τα σενάρια.

Το πρώτο είναι να φάει κλωτσιά απ' το σπίτι  και κλείσιμο κάνουλας πολύ πριν φτάσει τα 35, για να μη φτάσω στο δεύτερο σενάριο που ούτε αυτός θα φτάσει τα 35 γιατί θα μένω στο κελί που ήταν ο Δουρής. 

Έχεις ακούσει που λένε "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην λες";

Το "παράσιτο" δεν ξεπετιέται μια μέρα ως παράσιτο, αλλά είναι αποτέλεσμα επιλογών σε μία τεράστια χρονική διάρκεια.

Για παράδειγμα, γύρισε το μωρό από το σχολείο μια μέρα και μας ανέφερε ότι η δασκάλα τους είπε "σε όποιο παιδάκι δεν είναι καλό, έρχεται ο άγιος πάτσος (Κύπρος γαρ)". Πολύ 1980 η νοοτροπία, αλλά αν κάνει χοντράδα μέσα στην τάξη, ας τις φάει.
Αν πάω και κάνω χαμό γιατί τις έφαγε η δικιά μου η χιονονιφάδα, βάζω λιθαράκι για το "παράσιτο".
Από την άλλη, θέλει και εξήγηση, αν συμβεί κάτι τέτοιο, για να γνωρίζει και τα όρια, εκατέρωθεν.

[pontez2]

26 λεπτά πριν, Malthador είπε

Υπάρχουν προβλήματα που δεν τα λύνουν τα λεφτά και που θα τα αντιμετωπίσει το 99,99% των γονιών, εκτός κι αν μεγαλώνουν το παιδί τους σε γυάλα

Iσχύει σε μεγαλο βαθμό. Απλά η οικονομική άνεση, μπορει να φέρει έξτρα βοήθεια ακομα και στα ζητηματα διαπροσωπικων σχέσεων που αναφέρεις.

Μια Α οικονομικη άνεση, επιτρέπει στους γονιούς (αναφέρομαι πάντα σε ΓΟΝΕΙΣ, οχι σε δηθεν) ειτε να μην απουσιάζουν μεγάλα χρονικά διαστηματα απ τα παιδιά τους ωστε να τα ανατρέφουν σωστά, ειτε να έχουν τη βοήθεια παιδαγωγών αν δουν οτι κάτι δε πάει καλά.

Πάντως προσφατα διάβαζα σε μια έρευνα πως μεγάλο ποσοστό παραβατικων εφηβων ειναι πλέον απο ευπορες οικογένειες, γεγονος που δειχνει αυτο που λέμε αρκετοί. Πως στο βωμο της καριέρας, κάποιοι ουσιαστικά θυσιαζουν τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα αυτά να γινονται και επικυνδινα για τη κοινωνία.

Επεξ/σία 26 Σεπτεμβρίου από pontez2

[Malthador]

23 minutes ago, Morosana said:

Αν στο μέλλον εξελιχθεί κάποιο από τα παιδιά μου σε τέτοιο παράσιτο 2 είναι τα σενάρια.

Το πρώτο είναι να φάει κλωτσιά απ' το σπίτι  και κλείσιμο κάνουλας πολύ πριν φτάσει τα 35, για να μη φτάσω στο δεύτερο σενάριο που ούτε αυτός θα φτάσει τα 35 γιατί θα μένω στο κελί που ήταν ο Δουρής. 

Δεν «εξελίσσεται» έτσι ένα παιδί, ανατρέφεται με αυτό τον τρόπο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα πολλών χρόνων, δεν γίνεται ξαφνικά μια μέρα.

25 minutes ago, zio10 said:

Πολλά παιδιά μεγάλωσαν και σε προηγούμενες γενιές και τώρα έτσι. Δεν είναι το ιδανικό αλλά δε γίνεται κι αλλιώς σε πολλές περιπτώσεις. 

Δε μετάνιωσε κανείς όμως που έκανε παιδιά κι ας ήταν και λίγο παραπάνω στους παππούδες.

Εμένα δεν με ενοχλεί το να βοηθούν οι παππούδες αν και όσο μπορούν. Καλό είναι να εμπλέκονται οι παππούδες γενικώς, δεν θα ζουν για πάντα και τα παιδιά καλό θέλουμε να έχουν αναμνήσεις (εφόσον μιλάμε για υγιή περιβάλλοντα πάντα).

Αυτό που μου τρυπάει τον εγκέφαλο είναι που βλέπω κόσμο στον κύκλο μου που τους βοηθάνε οι γονείς τους με τα παιδιά και παράλληλα τους βάζουν ένα κάρο περιορισμούς. «Μην φάνε καραμέλες», «μην δουν οθόνες», «να έχουν διαβάσει» κοκ. Σώπα ρε που θα βάλεις κανόνες σε 60 και 70 χρονών ανθρώπους, μεγάλωσέ το μόνος σου άμα δεν σου αρέσει.

[pontez2]

3 λεπτά πριν, Malthador είπε

Σώπα ρε που θα βάλεις κανόνες σε 60 και 70 χρονών ανθρώπους, μεγάλωσέ το μόνος σου άμα δεν σου αρέσει.

"δε φταιω εγω, το κακομαθε ο παππους και η γιαγιά"

Ναι ρε, την ωρα που εσυ έπινες ποτάρες και καφεδάρες και ο άλλος ηταν στο σπιτι και έτρεχε πισω απ το παιδί σου για να το παιζεις εσυ καριεριστας και τζοβενο ενω επέλεξες να κάνεις παιδι.

Κάπως ετσι λειτουργει  

 

Y.Γ- Oι χειρότεροι μάνατζερ που ειχα αντιμετωπισει ηταν γονείς παραβατικων εφήβων. Αντι να μειωσουν τον χρονο εργασίας τους, τον αυξαναν συνεχως ωστε να μην ειναι σπιτι και αντιμετωπιζουν τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα ολα τα νευρα να πεφτουν στους υφιστάμενους. Εννοειται οτι επειδη απασχολουσαν το μυαλο τους μονο με τη δουλειά, ηταν απιστευτα παραγωγικοί, οποτε έπαιρναν μπονους, προαγωγές κτλ. Τα παιδιά τους ομως σε κρατητηρια κτλ και κλάψα σε συναδέλφους με το τι τραβάνε σπιτι και τη θυσιες κάνουν για να έχουν παιδιά  

Επεξ/σία 26 Σεπτεμβρίου από pontez2

[Μακιαβέλλι]

43 minutes ago, zio10 said:

Πολλά παιδιά μεγάλωσαν και σε προηγούμενες γενιές και τώρα έτσι. Δεν είναι το ιδανικό αλλά δε γίνεται κι αλλιώς σε πολλές περιπτώσεις. 

Δε μετάνιωσε κανείς όμως που έκανε παιδιά κι ας ήταν και λίγο παραπάνω στους παππούδες.

Απλά η γαλούχηση του παιδιού θα είναι άθροιμα γονιών και παππούδων. Ειδικά αν μιλάμε για τα πρώτα έτη ζωής που θα καθορίσουν το παιδί σε τεράστιο βαθμό για όλη του τη ζωή. 

Προσωπικά δεν θα ήθελα τόσο έντονη επιρροή από παππούδες για το παιδί μου, προτιμώ να πληρώσω baby sitter (που δεν χρειάστηκε ούτε αυτό ευτυχώς). Και αν δεν μπορώ να μεγαλώσω και το επόμενο έτσι, δεν θα κάνω άλλο. 

Επεξ/σία 26 Σεπτεμβρίου από Μακιαβέλλι

[Malthador]

14 minutes ago, pontez2 said:

Iσχύει σε μεγαλο βαθμό. Απλά η οικονομική άνεση, μπορει να φέρει έξτρα βοήθεια ακομα και στα ζητηματα διαπροσωπικων σχέσεων που αναφέρεις.

Στην τάξη του γιου μου (ΣΤ' δημοτικού) υπάρχει ένα παιδί το οποίο βρίσκεται στο φάσμα και τις προηγούμενες πέντε χρονιές είχε παράλληλη στήριξη όλη την ημέρα. Φέτος, επειδή ζούμε στην χώρα που ζούμε, το υπουργείο δεν έχει κάνει ακόμα προσλήψεις, με αποτέλεσμα το παιδί αυτό να μην έχει άτομο να το παρακολουθεί σε όλη την διάρκεια του σχολείου και να εκφράζει επιθετική συμπεριφορά απέναντι στα υπόλοιπα παιδάκια, ως αποτέλεσμα της κατάστασής του. Η στάση των δασκάλων είναι να το θυματοποιούν αυτόματα (είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω ωχαδελφισμού) ακόμα και όταν δέρνει, οι υπόλοιποι γονείς δεν μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας «απαντήστε στην βία με βία», οπότε βρισκόμαστε σε αδιέξοδο.

Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα οικονομικώς, σε ότι αφορά το δικό μου παιδί; 

[Morosana]

22 λεπτά πριν, Malthador είπε

Δεν «εξελίσσεται» έτσι ένα παιδί, ανατρέφεται με αυτό τον τρόπο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα πολλών χρόνων, δεν γίνεται ξαφνικά μια μέρα.

Εμένα δεν με ενοχλεί το να βοηθούν οι παππούδες αν και όσο μπορούν. Καλό είναι να εμπλέκονται οι παππούδες γενικώς, δεν θα ζουν για πάντα και τα παιδιά καλό θέλουμε να έχουν αναμνήσεις (εφόσον μιλάμε για υγιή περιβάλλοντα πάντα).

Αυτό που μου τρυπάει τον εγκέφαλο είναι που βλέπω κόσμο στον κύκλο μου που τους βοηθάνε οι γονείς τους με τα παιδιά και παράλληλα τους βάζουν ένα κάρο περιορισμούς. «Μην φάνε καραμέλες», «μην δουν οθόνες», «να έχουν διαβάσει» κοκ. Σώπα ρε που θα βάλεις κανόνες σε 60 και 70 χρονών ανθρώπους, μεγάλωσέ το μόνος σου άμα δεν σου αρέσει.

Μέχρι πόσο χρονών νομίζεις ότι μπορείς να νουθετεις το παιδί σου; 3 έχω με το μεγαλύτερο να είναι στα 14 και κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Όσο και να σαι από πάνω και όσο και να τα μεγαλώνεις με τον καλύτερο τρόπο είναι η φύση του παιδιού να σου πάει κόντρα, να σε θεωρεί ξεπερασμένο και να τραβήξει τη δική του πορεία. Όταν το βλέπεις να έρχεται φροντίζεις να είσαι εσύ ο πρώτος που θα του ρίξεις την πρώτη του reality check "σφαλιάρα"  που θα είναι χάδι σε σχέση με τις επόμενες που θα φάει από τη ίδια τη ζωή.

[chrisxkar]

On 23/09/2025 at 21:22, PandilleroGR said:

Συζητούσα αυτό το φαινόμενο με την παρέα. Στην Ελλάδα πολλοί κλαίγονται ότι δεν βγαίνουν οικονομικά, άλλα μήπως είναι τα lifestyle choices τους που τους κάνουν να μην μένουν με τίποτα στο τέλος του μήνα?

Εγώ άπλα θα αναφέρω ένα παράδειγμα, ένα ζευγάρι που βγάζει ο καθένας 1000 εύρω το μήνα χωρίς να πληρώνουν ενοίκιο. Πάλι στενά θα είναι? Δεν νομίζω.

Πιστεύω ότι ακόμα και στην Ελλάδα που είναι χαμηλοί οι μισθοί, ένα DINK ζευγάρι θα κάνει μια χαρά ζωή, με καινούργιο αυτοκίνητο, εξόδους και διακοπές. What do you think?

Να κάνω μια ερώτηση σε όσους έχουν παιδιά, πιστεύετε ότι τα παιδιά σας θα έχουνε καλή ζωή όταν ενηλικιωθούνε? Και όσοι έχετε ενήλικα παιδιά πως είναι η ζωή τους? Πάντα απο οικονομική άποψη μιλάμε επειδή αυτό είναι το point του thread.

Πιστεύουμε.....δεν πιστεύουμε ελπίζουμε.Προσωπικά θα προσπαθήσω να τους μεγαλώσω με την λογική σπούδασε μετά κάνε μεταπτυχιακό έξω και μείνε εκεί εδώ αν δεν ασχολείσαι με τουριστικά είναι ψιλοhopeless η κατάσταση και είναι hopeless τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία και δεν έχω σκοπό να τους πω να κάνε υπομονή μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.

Οσόν αφορά το DINK προφανώς αφορά την δικιά μου άποψη και εμπειρία αν τουλάχιστον φαντάζεσαι τον εαυτό σου κααααποια στιγμή με παιδιά ,μέχρι πότε θα είσαι dink?Δεν είμαι το απόλυτο party freak της δεκαετίας αλλά ξεκίνησα να βγαίνω από νωρίς και έχω βγεί πολύ για την ακρίβεια παραπάνω από όσο ήθελα,κάποια στιγμή αρχίζει να έρχεται κορεσμός με την έννοια του είδαμε μαγαζιά ταξιδέψαμε έξω ήπιαμε φαγαμε δοκιμάσαμε διαφορετικές κουζίνες πήγαμε σε μαγαζιά περίεργα μαγαζιά ψαγμένα δεν είναι οτι ακόμα δεν πηγαίνεις το ίδιο ευχάριστα αλλά δεν υπάρχει ο ενθουσιασμός για τις εξόδους εντάξει άνοιξε ένα χ μαγαζί που έχει βιτρίνα με ζωντανα ψάρια και φέρνει το κοκτέιλ σε ένα μπολ με ξηρο πάγο για να κάνει ομίχλη εντάξει θα πάω αλλά στα παπάρια μου κιόλας δεν θα πω ουάουυυ θα εκτιμήσω περισσότερο την ποιότητα της συζήτησης.Κάποια στιγμή θέλεις μία σχέση να έχει εξέλιξη αυτή η εξέλιξη μπορεί να έχει πολλές μορφές και όχι ντε και καλά οικογένεια μπορεί να έχετε όνειρο να φτιάξετε μία δική σας επιχείρηση να θέλετε να κυνηγήσετε μια καριέρα (στην ελλάδα ψιλοκακή απόφαση για εμένα εκτός και αν είστε γιατροί) παρόλα αυτά πρέπει να υπάρχει κάτι από αυτά και να είναι και οι δύο το ίδιο αλλιώς μαθηματικά οδηγήστε σε αδιέξοδο στην σχέση και απλά εθελοτυφλείς

Στο δεύτερο κομμάτι που αφορά τους μισθούς, lifestyle επιλογή είναι ρε μαν μου να μου πείς εγώ γουστάρω να έχω καινούργια bmw να μένω σε μεγάλο σπίτι σε καλή περιοχή, να πηγαίνω 2 φορές εξωτερικό το χρόνο και το καλοκαίρι στις κυκλάδες 15αυγουστο και κάθε σάββατο θέλω να τρώω μία dry age tomahawk ( η κάποια από τα παραπάνω).

Επίσης μπορεί να είναι ο άλλος άνετος με 1000 ευρώ γιατί τον ταίζουν στην δουλειά και κλέβει φαεί και για βραδινο ή γιατί του στέλνει 10 ταψιά με φαί η μάνα του το μήνα ή μπορεί ο άλλος να τρώει μακαρόνια 5 φορές την εβδομάδα.Σημασία έχει να βγαίνεις με τον μισθό τρώγοντας σαν άνθρωπος όχι σαν φοιτητής.Εκτός αυτού στον μισθό σου υποτίθεται οτί πρέπει να κάνεις και μία αποταμίευση γιατί χτύπα ξύλο κάτι μπορεί να συμβεί με μισθούς Ελλάδας άντε κάνε εσύ.

[Malthador]

5 hours ago, Morosana said:

Μέχρι πόσο χρονών νομίζεις ότι μπορείς να νουθετεις το παιδί σου; 3 έχω με το μεγαλύτερο να είναι στα 14 και κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Όσο και να σαι από πάνω και όσο και να τα μεγαλώνεις με τον καλύτερο τρόπο είναι η φύση του παιδιού να σου πάει κόντρα, να σε θεωρεί ξεπερασμένο και να τραβήξει τη δική του πορεία. Όταν το βλέπεις να έρχεται φροντίζεις να είσαι εσύ ο πρώτος που θα του ρίξεις την πρώτη του reality check "σφαλιάρα"  που θα είναι χάδι σε σχέση με τις επόμενες που θα φάει από τη ίδια τη ζωή.

Όχι μόνο είναι στην φύση του, αλλά επιβάλλεται κιόλας να σε πάει κόντρα. Μόνο έτσι θα βγει σωστός άνθρωπος (ότι κι αν σημαίνει αυτό) μεθαύριο στην κοινωνία και μόνο έτσι θα γίνεις κι εσύ καλύτερος γονιός (επίσης ότι κι αν σημαίνει αυτό). Από εκεί και πέρα εξαρτάται πάντα από τα δεδομένα και τις καταστάσεις, προφανώς. Είναι ένα πράγμα να θέλει να πάει μπαλέτο κι εσύ να μην θες για να μην σου βγει γκέι ξέρω 'γω και ένα εντελώς διαφορετικό να θέλει να κάνει παρέα με κάποιον που μεγάλωσε σε οικογένεια-τσουλήθρα και πίνει μπάφους ολημερίς.

Όταν κρίνεις ότι κάνει πράγματα που θέτουν τον εαυτό του, την υγεία του και τον ψυχισμό του σε κίνδυνο πρέπει να του μαζέψεις τα γκέμια στα 15, για να μην σου βγει έτσι στα 35, εξυπακούεται.

[pontez2]

2 λεπτά πριν, Malthador είπε

 

Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα οικονομικώς, σε ότι αφορά το δικό μου παιδί; 

Εδω ρε συ μιλάς για ιδιάζουσα περιπτωση, σε ένα θεωρητικά ελεγχόμενο περιβάλλον, στο οποιο την ευθυνη δε την έχεις εσυ αλλά οι εκπαιδευτικοί και βέβαια το υπουργείο.

Δεν εισαι εσυ αυτος που πρέπει να κάνει κάποια κινηση εδω, αλλά το ιδιο το σχολείο (ειτε ιδιωτικο ειτε δημοσιο)

 

 

[phanispal]

16 λεπτά πριν, Malthador είπε

Στην τάξη του γιου μου (ΣΤ' δημοτικού) υπάρχει ένα παιδί το οποίο βρίσκεται στο φάσμα και τις προηγούμενες πέντε χρονιές είχε παράλληλη στήριξη όλη την ημέρα. Φέτος, επειδή ζούμε στην χώρα που ζούμε, το υπουργείο δεν έχει κάνει ακόμα προσλήψεις, με αποτέλεσμα το παιδί αυτό να μην έχει άτομο να το παρακολουθεί σε όλη την διάρκεια του σχολείου και να εκφράζει επιθετική συμπεριφορά απέναντι στα υπόλοιπα παιδάκια, ως αποτέλεσμα της κατάστασής του. Η στάση των δασκάλων είναι να το θυματοποιούν αυτόματα (είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω ωχαδελφισμού) ακόμα και όταν δέρνει, οι υπόλοιποι γονείς δεν μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας «απαντήστε στην βία με βία», οπότε βρισκόμαστε σε αδιέξοδο.

Πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα οικονομικώς, σε ότι αφορά το δικό μου παιδί; 

Κάποιος άνετος μπορεί, τουλάχιστον για το δημοτικό, να το πήγαινε σε ιδιωτικό.

Όχι ότι είμαι υπέρ, αλλά είναι μια επιλογή.

Στην προκειμένη περίπτωση συγκεντρώνεστε οι γονείς με αίτημα στην πρωτοβάθμια, κάνετε κουβέντα με το διδακτικό προσωπικό, ή απλά υπομονή.

[pontez2]

Και στα ιδιωτικά υπάρχει εκφοβισμος και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Και οι τιμωριες μπορει να μην ειναι ανάλογες με του δημοσιου για προφανεις λογους. Ειναι δουλειά του σχολειου να λυνει τέτοια θέματα. Και αν δε μπορει το σχολειο, της εκάστοτε πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας. Και αν δε μπορουν ουτε αυτοι, του υπουργειου που έχει γεμισει με δικηγορους, άρα ξέρουν  

[Morosana]

9 λεπτά πριν, Malthador είπε

Όχι μόνο είναι στην φύση του, αλλά επιβάλλεται κιόλας να σε πάει κόντρα. Μόνο έτσι θα βγει σωστός άνθρωπος (ότι κι αν σημαίνει αυτό) μεθαύριο στην κοινωνία και μόνο έτσι θα γίνεις κι εσύ καλύτερος γονιός (επίσης ότι κι αν σημαίνει αυτό). Από εκεί και πέρα εξαρτάται πάντα από τα δεδομένα και τις καταστάσεις, προφανώς. Είναι ένα πράγμα να θέλει να πάει μπαλέτο κι εσύ να μην θες για να μην σου βγει γκέι ξέρω 'γω και ένα εντελώς διαφορετικό να θέλει να κάνει παρέα με κάποιον που μεγάλωσε σε οικογένεια-τσουλήθρα και πίνει μπάφους ολημερίς.

Όταν κρίνεις ότι κάνει πράγματα που θέτουν τον εαυτό του, την υγεία του και τον ψυχισμό του σε κίνδυνο πρέπει να του μαζέψεις τα γκέμια στα 15, για να μην σου βγει έτσι στα 35, εξυπακούεται.

Ακριβώς, οπότε αν έβγαζα έναν τέτοιο  κοπριτη δεν θα περίμενα να με καβαλήσει στα 35 και να αναρωτιέμαι τι πήγε λάθος. Η ανοχή και η στήριξη θα είναι μέχρι τις σπουδές και το  στρατιωτικό, μετά ο κάθε ένας από τους 3 θα έχει ένα ποσό και μια εξασφαλισμένη συνθήκη να ζήσει μόνος τους και να πάει μπροστά. Αν τα καταφέρουν καλώς και θα συνεχίσουν να  έχουν και επιπλέον στήριξη. Αν δεν τα καταφέρουν επειδή προσπάθησαν και δεν τους βγήκε πάλι καλώς και πάλι στηριξη θα έχουν όσο προσπαθούν. Αν όμως δεν τα καταφέρουν επειδή βολεύτηκαν ή δεν προσπάθησαν δεν θα αφήσω τα προβλήματα τους να γίνουν δικά μου. Τους το λέω από μικρά  ότι ο ρόλος της μάνας τους και ο δικός μου δεν είναι να είμαστε φίλοι τους αλλά γονείς και θα είμαστε οι μοναδικοί που θέλουμε πραγματικά το καλό τους όσο και αν τους φαίνεται σκληρό τώρα. Ο επόμενος άνθρωπος που θα θέλει το ίδιο θα είναι ο άνθρωπος που οι ίδιοι θα επιλέξουν στο μέλλον να μοιραστούν τη ζωή τους χωρίς να είναι εξασφαλισμένο ότι θα πετύχει. Ο ρόλος των παππούδων ειναι να βγάζουν τις ενοχές τους και διορθώνουν σφάλματα που θεωρούν ότι έκαναν οι ίδιοι στην ανατροφή μας και ο ρόλος των θείων και λοιπών συγγενών είναι να τα κακομαθαίνουν και να φαίνονται πάντα cool και γαμάτοι.

[csontheline]

Μία από τις πιο περιεκτικές και χρήσιμες συμβουλές που θα χρειαστούν τα παιδιά μας (παρεμπιπτόντως, εξαιρετικός κωμικός). 

 

[pontez2]

16 λεπτά πριν, Morosana είπε

Αν δεν τα καταφέρουν επειδή προσπάθησαν και δεν τους βγήκε πάλι καλώς και πάλι στηριξη θα έχουν όσο προσπαθούν

Πάρα πολύ σωστός.

Το οτι μεγάλωσαν, ενηλικιωθηκαν, έγιναν γονείς, δε σημαίνει οτι θα τα έχουμε παρατημένα.

Κάποιοι θα πρέπει να συνηδιτοποιήσουν οτι οταν αποφασιζεις να κάνεις ένα παιδί, δεσμευεσαι για ολη σου τη ζωή οτι θα προσπαθεις να του κάνεις τη ζωή του καλύτερη. Και ως ενηλικας οσο σωστά και να το μεγαλωσεις, θα κάνει λάθη. Και εσυ θα εισαι εκει για να δωσεις τη συμβουλή σου σαν γονιός ή να προσφέρεις τη βοήθειά σου αν χρειαστεί.

Δε θα εξαρτάται απο εσένα, δε θα βασιστεί σε εσένα, αλλά θα σε χρειαστεί, ειναι δεδομένο

Οπως κι εμεις ακομα και τωρα έχουμε ανάγκη τους γονείς μας για πολλούς λόγους