Huawei P50 Pro Review

Η Huawei επιστρέφει στη σειρά P με το Huawei P50 Pro, μια ισχυρή συσκευή επιπέδου flagship με εντυπωσιακές κάμερες, design και γενικότερα χαρακτηριστικά. Μέσω αυτών, η Huawei ευελπιστεί να προσφέρει στους χρήστες ένα «ακαταμάχητο» σύνολο που θα κερδίσει τους χρήστες.

Έχοντας ήδη λανσαριστεί στην Κίνα από το προηγούμενο καλοκαίρι, το Huawei P50 Pro κάνει το ταξίδι του προς την Ευρώπη και την Ελλάδα. Φέροντας «βαρύ» όνομα, αφού τα Huawei P30 Pro και P40 Pro παραμένουν ιδιαίτερα αγαπημένα στην κοινότητα, το Huawei P50 Pro δεν έχει μικρούς στόχους να πετύχει. Περάσαμε ένα διάστημα με τη συσκευή και τη δοκιμάσαμε εκτενώς, οπότε μεταφέρουμε την άποψή μας για αυτή παρακάτω.

Σχεδιασμός – Οθόνη

Ξεκινάμε με το design, το οποίο διαθέτει αρκετές αλλαγές και διαφοροποιείται από τους προκατόχους του. Περιμετρικά, το μεταλλικό πλαίσιο παραμένει και η πίσω πλευρά είναι φτιαγμένη από γυαλί, ένας συνδυασμός που συνεχίζει να δείχνει όμορφος παράλληλα έχοντας ανθεκτικά υλικά. Το βάρος της συσκευής φτάνει τα 195 γραμμάρια και οι διαστάσεις της αγγίζουν τα 158.8x72.8x8.5mm – το πάχος της είναι ελαφρώς χαμηλότερο συγκριτικά με τον προκάτοχό της. Το κινητό προστατεύεται από νερό και σκόνη έχοντας πιστοποίηση IP68.

 

Η συσκευή διατίθεται σε τέσσερα χρώματα: Cocoa Gold, Pearl White, Charm Pink, Golden Black. Σε κάθε περίπτωση, το εξόγκωμα της κάμερας έχει ένα οβάλ σχήμα και μέσα του βρίσκονται δύο συμμετρικοί κύκλοι που φιλοξενούν τις τέσσερις κάμερες του κινητού. Είναι ένας ενδιαφέρων σχεδιασμός που έχουμε ξαναδεί σε άλλα κινητά της εταιρείας, και ξεφεύγει λίγο από τα συνηθισμένα. Για τις δικές μας προτιμήσεις, είναι προτιμότερο σχέδιο από πολλαπλές «τρύπες» σε υπερμεγέθη εξογκώματα ή κάτι παρεμφερές, γιατί η συμμετρία κάνει την πλάτη εύκολη στο μάτι.

Στα δεξιά της συσκευής θα βρούμε το πλήκτρο ενεργοποίησης και το πλήκτρο ρύθμισης έντασης ενώ κάτω βρίσκεται η θύρα USB-C, ένα από τα δύο ηχεία και η θύρα καρτών SIM και Nano Memory. Ο αισθητήρας δακτυλικών αποτυπωμάτων βρίσκεται κάτω από την οθόνη κι όχι στο πλήκτρο ενεργοποίησης, λειτουργώντας άψογα και γρήγορα όποτε τον χρειαστήκαμε. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα ξεκλειδώματος με αναγνώριση προσώπου. 

Στη μπροστινή πλευρά θα βρούμε μια οθόνη 6.6” τύπου OLED με ανάλυση Full HD+ (2700x1228) και πυκνότητα 450ppi, κυρτή στα πλάγια για να δένει με το πλαίσιο, κάτι που την κάνει να δείχνει εντυπωσιακή σε χρήση και το κινητό κάθεται τέλεια στο χέρι. Η οθόνη υποστηρίζει επίσης χρωματικό βάθος 10-bit, HDR0+ και ο ρυθμός ανανέωσής της φτάνει τα 120Hz. Τέλος, η φωτεινότητά της φτάνει τα 600/750nits (standard/peak). Επίσης, η μακρόστενη selfie κάμερα που υπήρχε στην γωνία της οθόνης, πλέον έγινε απλή punch hole και μεταφέρθηκε ψηλά στο κέντρο για να μην εμποδίζει τόσο.

Πρόκειται για μια εξαιρετικά ποιοτική οθόνη, που δείχνει τέλεια τα χρώματα, τα μαύρα, τις λεπτομέρειες, όλα δείχνουν εντυπωσιακά σε κάθε περίσταση. Μπορεί τα νούμερα να μην είναι τα κορυφαία στην κατηγορία (η πυκνότητα των 450ppi, για παράδειγμα, απέχει από την κορυφή) όμως στην πράξη, δύσκολα θα βρει κανείς πραγματικές ατέλειες κοιτάζοντάς τη. Επιπλέον, ο υψηλός ρυθμός ανανέωσης -αναβαθμισμένος από τα 90Hz του προκατόχου του- κάνει την πλοήγηση και τα παιχνίδια «νεράκι».

Τα προβλήματα έρχονται αλλού. Αρχικά, η αυτόματη ρύθμιση ρυθμού ανανέωσης λειτουργεί σε τρία επίπεδα (60Hz, 90Hz και 120Hz), ανάλογα με το περιεχόμενο που προβάλλεται, οπότε οι εναλλαγές δεν είναι πάντοτε ομαλές ενώ θα περιμέναμε το κατώτατο όριο να μην είναι τα 60Hz εκεί που ο ανταγωνισμός φτάνει ακόμη και το 1Hz.

Επιπλέον, παρά την εκπληκτική οθόνη, δεν είναι εύκολο να εκμεταλλευτεί κανείς όσα προσφέρει. Για παράδειγμα το Netflix δεν προσφέρεται μέσω του AppGallery, οπότε πρέπει να βρεθεί από APK και να εγκατασταθεί, όμως και πάλι η συσκευή δε βρίσκεται στη “whitelist” της εταιρείας streaming οπότε υπάρχουν περιορισμοί σε ανάλυση και δυνατότητες όπως το HDR. Σε ένα flagship, είναι κάπως απογοητευτικό να υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί.

Επιδόσεις – Μπαταρία

Περνάμε στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, όπου θα βρούμε το SoC Qualcomm Snapdragon 888 (1x Kryo 680 @ 2.84GHz, 3x Kryo 680 @ 2.42GHz και 4x Kryo 680 @ 1.80GHz) συνοδευόμενο από 8GB ή 12GB RAM και 128GB, 256GB ή 512GB ROM (με δυνατότητα επέκτασης μέσω Huawei Nano Memory). Δυστυχώς, λόγω της κατάστασης που επικρατεί μεταξύ Huawei και ΗΠΑ, δεν πρόκειται για ένα 5G chipset, ούτε υποστηρίζει Wi-Fi 6 αλλά τουλάχιστον διαθέτει Bluetooth 5.2.

Δοκιμάζοντας το smartphone με το Geekbench 5, λάβαμε σκορ 913 (Single Core) και 3299 (Multi Core). Σε πραγματική, καθημερινή χρήση δεν υπήρξε σενάριο όπου δε μας εξυπηρέτησε με ταχύτητα και αμεσότητα, είτε έχοντας πολλαπλές εφαρμογές ανοιχτές μαζί είτε παίζοντας «βαριά» παιχνίδια. Για την ιστορία, στα χέρια μας είχαμε την έκδοση των 8GB. Στο Genshin Impact, όπου συνήθως τα βρίσκουν δύσκολα τα περισσότερα κινητά, καταγράψαμε ένα μέσο όρο 47fps στις υψηλότερες ρυθμίσεις γραφικών, οπότε με μερικές τροποποιήσεις είχαμε ομαλότατη ροή στα 60fps. Σε λιγότερο απαιτητικά παιχνίδια, όπως το Call of Duty Mobile, είχαμε 60fps στις υψηλότερες ρυθμίσεις χωρίς προβλήματα.

Η συσκευή ενσωματώνει μπαταρία χωρητικότητας 4360mAh, η οποία δε φαίνεται μεγάλη, εκ πρώτης όψεως. Το Huawei P50 Pro αντέχει μία με μιάμιση ημέρα, ανάλογα τη χρήση, το οποίο δεν είναι τόσο ασυνήθιστο αλλά σίγουρα θα μπορούσε και καλύτερα – έχει όλο το «πακέτο» (OLED, Snapdragon 888, 4G, 60Hz κλπ) για να το πετύχει αλλά δεν το καταφέρνει.

Τουλάχιστον η φόρτιση είναι αρκετά γρήγορη, υποστηρίζοντας 66W (ενσύρματη) και 50W (ασύρματη) με τον αντάπτορα πρίζας να περιλαμβάνεται στο κουτί. Μέσα σε 20 λεπτά, η μπαταρία φτάνει από το 0% στο 50%, μέσα σε μισή ώρα κάνει το 0%-70% και μια πλήρης φόρτιση χρειάζεται περίπου 50 λεπτά. Αντίστοιχα, πολύ γρήγορη είναι και η ασύρματη ταχεία φόρτιση των 50W, όμως δεν είχαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό για δοκιμή, αφού ο φορτιστής πωλείται ξεχωριστά.

Αντί για HarmonyOS 2.0, η ευρωπαϊκή έκδοση της συσκευής έρχεται με EMUI 12 (βασισμένο σε Android 11). Όπως πλέον ξέρουμε και συνηθίσαμε, παρότι Android, δεν υποστηρίζει Play Store και εφαρμογές που στηρίζονται στα Google Mobile Services όπως Google Maps, Gmail κλπ. Αντ’ αυτών, η Huawei ενσωματώνει το AppGallery, ένα κατάστημα με ουκ ολίγες (πλέον) εφαρμογές είτε πρόκειται για μεγάλα apps (π.χ. Viber, τραπεζικές, League of Legends: Wild Rift κ.ά.) είτε παρέχοντας εναλλακτικές για εφαρμογές που δεν υπάρχουν στο σύστημα.

Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν «ηχηρές» απουσίες, όπως Facebook, Instagram, WhatsApp, Netflix και άλλες. Για ορισμένες που μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς GMS, το Petal Search engine έρχεται να βοηθήσει την κατάσταση, ψάχνοντας αρχεία APK για να εγκαταστήσει «πλαγίως» τις εφαρμογές ο χρήστης και να καλύψει το κενό. Σε γενικές γραμμές, είναι αξιοθαύμαστη η δουλειά που γίνεται για να εμπλουτίζεται το AppGallery με επιπλέον εφαρμογές σε τακτική βάση, οπότε το βασικό ζήτημα είναι κατά πόσο κάποιος έχει επενδύσει στο οικοσύστημα της Google και μπορεί να απομακρυνθεί από αυτό ή να στερηθεί κάποιες εφαρμογές/λειτουργίες. Αν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του με το AppGallery ή το Petal Search, κατά πάσα πιθανότητα δε θα του δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα η έλλειψη άλλων εφαρμογών ή θα προσαρμοστεί στα δεδομένα. Αλλά για ένα κινητό τέτοιας αξίας, παραμένει δύσκολο να προταθεί σε κάποιον χωρίς ειδική αναφορά στα παραπάνω γεγονότα.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη ξεκάθαρης ενημέρωσης αναφορικά με τις αναβαθμίσεις του κινητού. Δεδομένου ότι βασίζεται σε Android 11 αλλά το Android 12 διατίθεται ήδη, δεν έχει δοθεί κάποια γραμμή σχετικά με το αν θα λάβει αναβάθμιση, για πόσα χρόνια θα λαμβάνει κλπ. Κάποιος θα πρέπει να επενδύσει αρκετά χρήματα σε ένα κινητό για το οποίο δεν θα έχει γνώση για πόσα χρόνια θα υποστηρίζεται από την εταιρεία.

Κατά τα άλλα, το EMUI παραμένει όπως το γνωρίζαμε – κάπως «πλούσιο» για να το θέσουμε κομψά. Έχει όμορφα animations, πολύχρωμα εικονίδια, όμορφο γενικό σχεδιασμό και μερικές χρήσιμες λειτουργίες (π.χ. μέγεθος εικονιδίου φακέλου στην Home Screen) αλλά φαίνεται κάπως βαρύ στο μάτι και σίγουρα προσπαθεί πολύ να καλύψει ό,τι έχει να κάνει ξεκάθαρα με Android.

Κάμερα

Το «καμάρι» πολλών κινητών Huawei είναι το σύστημα καμερών, οπότε κι εδώ έχει δοθεί ιδιαίτερη φροντίδα από την εταιρεία και φαίνεται. Η βασική κάμερα των 50MP (wide, f/1.8, laser AF, OIS) συνοδεύεται από μια κάμερα 40MP monochrome, έναν αισθητήρα 13MP ultra-wide (f/2.2) και ένα φακό periscope 64MP με δυνατότητα οπτικού zoom 3.5x, PDAF και οπτική σταθεροποίηση.

Όπως είναι αναμενόμενο, οι φωτογραφίες του δεν απογοητεύουν σε κανένα επίπεδο. Πεντακάθαρες και με απουσία θορύβου κατά τη μέρα, ζωηρές και φωτεινές το βράδυ, δεν υπάρχει κάτι που μας έλειψε από τη βασική κάμερα. Διατηρεί άψογα τα χρώματα και τις ιδιαιτερότητες κάθε σκηνής, από τις λάμψεις έως τις σκιές και τα χρώματα ή τις λεπτομέρειες μέσα σε αυτές, και είναι βέβαιο πως όσοι ασχολούνται με τη φωτογραφία (σε οποιοδήποτε βαθμό) θα βρουν πολλά να λατρέψουν εδώ. Ακόμη κι ο αλγόριθμος που βελτιώνει το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι παρεμβατικός, όπως συχνά συμβαίνει καταλήγοντας σε εμφανώς επεξεργασμένες εικόνες, αντ’ αυτού κρατώντας εδώ μια πολύ καλή ισορροπία.

 

Ακόμη και το zoom κάνει εξαιρετική δουλειά για κινητό, με το 3.5x optical zoom να κρατάει αναλλοίωτη την εικόνα ενώ το 10x digital zoom που λειτουργεί μέσω upscale δεν έχει ευδιάκριτες ατέλειες. Θεωρητικά, το zoom φτάνει ως το 100x αλλά πρακτικά, οτιδήποτε πάνω από 10x-20x ίσως δεν έχει κάποια ουσιαστική αξία στην καθημερινότητα οποιουδήποτε. Η οπτική σταθεροποίηση βοηθάει στο zoom αρκετά, οπότε σε κάθε περίπτωση δεν είναι μια κακή δυνατότητα, απλά μία που πιθανότατα δε θα χρησιμοποιείται συχνά.

Εκεί θα προσθέσουμε και τον monochrome φακό, ο οποίος ναι μεν προσφέρει κάτι αισθητικά ιδιαίτερο, αλλά όχι κάτι τόσο σημαντικό που αξίζει να είναι επιπλέον φακός. Θα μπορούσε να λείπει ή να προσφέρεται κάτι διαφορετικό στη θέση του.

Περνώντας στην ultra-wide κάμερα, όπως πάλι ήταν αναμενόμενο, υπάρχει μια αισθητή πτώση στην ποιότητα χρώματος όμως όχι σε βαθμό που γίνεται αντιαισθητικό, έντονο ή θαμπό. Κατά τα άλλα, παραμένει μια πολύ ποιοτική ultra-wide κάμερα συγκριτικά με όσες υπάρχουν στον ανταγωνισμό. Αντίστοιχα, η  μακροφωτογραφία είναι εφικτή και τα αποτελέσματα διόλου άσχημα, απλά καμία από τις δύο παραπάνω κάμερες δε φτάνει ούτε κατά προσέγγιση την ποιότητα της βασικής. Επιπλέον, σε νυχτερινές λήψεις, παρατηρούνται λίγο πιο θολές λεπτομέρειες και παρουσία θορύβου.

Ένα γενικό πρόβλημα είναι η ταχύτητα κλείστρου, που καμιά φορά δεν ανταποκρίνεται όσο γρήγορα θα θέλαμε με αποτέλεσμα σε σκηνές που φωτογραφίζαμε ένα θέμα εν κινήσει, να μην αποτυπώνεται η εικόνα όπως ακριβώς θα τη θέλαμε – παρά την ποιότητά της, δηλαδή, που παραμένει υψηλή. 

Στο κομμάτι του βίντεο, ο συνδυασμός 4K/60fps προσφέρει ποιοτικά αποτελέσματα και συνδυαστικά με την οπτική σταθεροποίηση εικόνας, είναι παραπάνω από αρκετά για τα περισσότερα σενάρια που κάποιος θα χρειαστεί βίντεο. Ωστόσο, με τον υπερευρυγώνιο φακό ο ρυθμός καρέ περιορίζεται στα 30fps (διατηρώντας την ανάλυση 4K) και επίσης χάνεται η υποστήριξη για οπτική σταθεροποίηση.

Η selfie κάμερα είναι μέτρια, χωρίς κάποιο πολύ ξεκάθαρο μειονέκτημα αλλά και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα. Είναι αρκετά ποιοτική για βιντεοκλήσεις με μέτριο προς καλό φωτισμό, τα πορτρέτα είναι όμορφα και το beautify όχι πάρα πολύ έντονο, οπότε συνολικά θα κάνει τη δουλειά της στις περισσότερες περιπτώσεις.

Συμπέρασμα

Η Huawei πέτυχε σε πάρα πολλά σημεία με το Huawei P50 Pro, από τις επιδόσεις του, την εντυπωσιακή ταχεία φόρτιση (ενσύρματα κι ασύρματα), τον άριστο σχεδιασμό και την εκπληκτική κάμερα που συνδυάζει ποιότητα εικόνας, zoom, σταθεροποίηση και νυχτερινή λήψη μεταξύ άλλων. Αναμφίβολα, είναι μια ναυαρχίδα άξια προσοχής.

Όμως, δεν είναι όλα «ρόδινα» αφού υπολείπεται υποστήριξης δικτύων 5G, παραμένει μακριά από τα Google Mobile Services κι ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις εφαρμογές (όπως το Netflix, που δε μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως την εντυπωσιακή οθόνη) και τέλος, η αυτονομία δεν ήταν στο επίπεδο που θα θέλαμε.