Προς το περιεχόμενο

Προτάσεις για παιχνίδια τρόμου (horror / survival)


Luxx

Προτεινόμενες αναρτήσεις

 Για μένα θα έλεγα πολύ τρομακτικά ήταν τα :

 

Fear 2

 

Sanitarium (πιο πολύ disturbing παρά τρομακτικό, αλλά σε σημείο που νοιώθεις αρρώστια να βγαίνει απ' το story...)

 

Amnesia αν και έχω παίξει πολύ λίγο.

 

Και last but not least.... Alien vs Predator 2... Scared shitless που λένε... Με το που άκουγες τα μπιπ του σκάννερ σου και ήσουν στα σκοτάδια σε τίποτα τούνελ και αεραγωγούς... οι παλμοί έπιαναν διακοσάρια..

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 572
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

To μόνο παιχνίδι που πραγματικά το βρήκα τρομακτικό, είναι το Amnesia.

 

Τόσο τρομακτικό, που δεν κατάφερα να το τερματίσω.

 

Εσύ έχασες  :P  Όντως πολύ καλό horror παιχνίδι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να πω την αμαρτία μου, ενώ είμαι (θέλω να πιστεύω αρκετά μεγάλος) fan του horror genre, οι αγαπημένες (τρομακτικές) στιγμές που θυμάμαι προέρχονται κυρίως απο non-horror games (χώρια απο τα Big 3 μου, Amnesia, Silent Hill 2, Condemned: Criminal Origins):

 

* Το πρώτο "κανονικό" level στο System Shock 2, Med/Sci Deck - εκτός της φοβερής sci-fi ατμόσφαιρας και sound design, σε κάνει  να νιώθεις κλειστοφοβία, ενώ τα πρώτα enemy (Annelids) έχουν το κατάλληλο... "voice acting" για να τρομοκρατούν τον παίκτη ενώ τον ψάχνουν.

 

* Shalebridge Cradle στο Thief: Deadly Shadows. Ένα κατά τα άλλα μέτριο-έως-καλό stealth game (δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ την ποιότητα των δύο προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς), το συγκεκριμένο level πιστεύω το κάνει must-buy για όποιον είναι horror fan. Μ'αρέσει ιδιαίτερα και ο τρόπος με τον οποίο οι developers "προετοιμάζουν" τον παίκτη, με  διαλόγους μεταξύ NPC στους δρόμους της πόλης, οι οποίοι αφήνουν πολλά στην φαντασία.

 

* Το sequence "We Don't Go to Ravenholm" στο Half-Life 2 - απο τα fast zombies και τις κραυγές τους μέχρι το πραγματικά απόκοσμο finale, είναι ένα απο τα πιο creepy levels που έχω παίξει ποτέ. Έχει επίσης ένα απο τους πιο εμπνευσμένους NPC, ever, τον Father Grigori, όπως και φοβερό backstory και environmental storytelling (η ειδικότητα της VALVe στο level design). 

 

* Vampire: The Masquerade - Bloodlines, η αποστολή στο Ocean House Hotel. Αν και η ατμόσφαιρα "χαλάει" λίγο όταν ο παίκτης αρχίσει να χρησιμοποιεί disciplines (ειδικά την Celerity), συνεχίζει να είναι αρκετά τρομακτικό level. Θεωρώ ιδιαίτερα καλό πως είναι σχετικά "νωρίς" στο παιχνίδι, οπότε και ο χαρακτήρας είναι αρκετά χαμηλά (level) ώστε να μην χάνεται το tension.

 

-- Αναφέρω επίσης μερικά στιγμιότυπα απο διάφορα non-horror games που, αν και δεν είναι καθαρά horror, είναι τουλάχιστον κάπως creepy :P.

 

* Το μυστικό δωμάτιο στο Milla's Dance Party (Psychonauts).

* To Many-As-One "boss" στα Warrens of Thought (Planescape: Torment). Επίσης τo Fortress of Regrets, καθώς και συγκεκριμένα "memories" στο Hall of the Sensates.

* Τα δύο boss fights στο System Shock 2.

* Η πρώτη φορά που βλέπεις/πολεμάς Big Daddy-Little Sister (BioShock).

* Οποισδήποτε διάλογος με Psycho Mantis (Metal Gear Solid).

* Τα ενδιάμεσα, μεταξύ chapters, levels στο Max Payne (dream levels έστω).

 

Και τέλος, μερικές γρήγορες αναφορές σε console games: 

 

* Όλο το Eternal Darkness: Sanity's Requiem (με το καλύτερο σύστημα sanity σε οποιοδήποτε game, ever. GameCube).

* Το φεγγάρι στο Legend of Zelda: Majora's Mask (καθώς και ο γενικός περιορισμός των 3 ημερών. N64).

* Συγκεκριμένα levels στο Metroid Prime (όπως το αρχικό encounter με τα κλωνοποιημένα Metroids, το κατεστραμμένο διαστημόπλοιο των Space Pirates, το boss fight με τον Ridley. GameCube).

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να πω την αμαρτία μου, ενώ είμαι (θέλω να πιστεύω αρκετά μεγάλος) fan του horror genre, οι αγαπημένες (τρομακτικές) στιγμές που θυμάμαι προέρχονται κυρίως απο non-horror games (χώρια απο τα Big 3 μου, Amnesia, Silent Hill 2, Condemned: Criminal Origins):

 

* Το πρώτο "κανονικό" level στο System Shock 2, Med/Sci Deck - εκτός της φοβερής sci-fi ατμόσφαιρας και sound design, σε κάνει  να νιώθεις κλειστοφοβία, ενώ τα πρώτα enemy (Annelids) έχουν το κατάλληλο... "voice acting" για να τρομοκρατούν τον παίκτη ενώ τον ψάχνουν.

 

* Shalebridge Cradle στο Thief: Deadly Shadows. Ένα κατά τα άλλα μέτριο-έως-καλό stealth game (δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ την ποιότητα των δύο προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς), το συγκεκριμένο level πιστεύω το κάνει must-buy για όποιον είναι horror fan. Μ'αρέσει ιδιαίτερα και ο τρόπος με τον οποίο οι developers "προετοιμάζουν" τον παίκτη, με  διαλόγους μεταξύ NPC στους δρόμους της πόλης, οι οποίοι αφήνουν πολλά στην φαντασία.

 

* Το sequence "We Don't Go to Ravenholm" στο Half-Life 2 - απο τα fast zombies και τις κραυγές τους μέχρι το πραγματικά απόκοσμο finale, είναι ένα απο τα πιο creepy levels που έχω παίξει ποτέ. Έχει επίσης ένα απο τους πιο εμπνευσμένους NPC, ever, τον Father Grigori, όπως και φοβερό backstory και environmental storytelling (η ειδικότητα της VALVe στο level design). 

 

* Vampire: The Masquerade - Bloodlines, η αποστολή στο Ocean House Hotel. Αν και η ατμόσφαιρα "χαλάει" λίγο όταν ο παίκτης αρχίσει να χρησιμοποιεί disciplines (ειδικά την Celerity), συνεχίζει να είναι αρκετά τρομακτικό level. Θεωρώ ιδιαίτερα καλό πως είναι σχετικά "νωρίς" στο παιχνίδι, οπότε και ο χαρακτήρας είναι αρκετά χαμηλά (level) ώστε να μην χάνεται το tension.

 

-- Αναφέρω επίσης μερικά στιγμιότυπα απο διάφορα non-horror games που, αν και δεν είναι καθαρά horror, είναι τουλάχιστον κάπως creepy :P.

 

* Το μυστικό δωμάτιο στο Milla's Dance Party (Psychonauts).

* To Many-As-One "boss" στα Warrens of Thought (Planescape: Torment). Επίσης τo Fortress of Regrets, καθώς και συγκεκριμένα "memories" στο Hall of the Sensates.

* Τα δύο boss fights στο System Shock 2.

* Η πρώτη φορά που βλέπεις/πολεμάς Big Daddy-Little Sister (BioShock).

* Οποισδήποτε διάλογος με Psycho Mantis (Metal Gear Solid).

* Τα ενδιάμεσα, μεταξύ chapters, levels στο Max Payne (dream levels έστω).

 

Και τέλος, μερικές γρήγορες αναφορές σε console games: 

 

* Όλο το Eternal Darkness: Sanity's Requiem (με το καλύτερο σύστημα sanity σε οποιοδήποτε game, ever. GameCube).

* Το φεγγάρι στο Legend of Zelda: Majora's Mask (καθώς και ο γενικός περιορισμός των 3 ημερών. N64).

* Συγκεκριμένα levels στο Metroid Prime (όπως το αρχικό encounter με τα κλωνοποιημένα Metroids, το κατεστραμμένο διαστημόπλοιο των Space Pirates, το boss fight με τον Ridley. GameCube).

+1 σε system shock 2 το οποιο ηταν κορυφη,στην ημιζωη 2 και στο vtmb...Στο ocean hotel που το φαντασμα πεταγε τα πραγματα επανω σου,πολλες φορες,σε ανυποψιαστες στιγμες και πεταγωσουν... :fear:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 μήνες μετά...

Eleusis παιχνιδάρα ειδικά μετά το νέο update
Outlast πολύ σωστό - δεν συγκρίνεται με το amnesia στο story αλλά είναι σχεδόν το ίδιο καλό
Fibrilation το μοναδικό που υπάρχει στο είδος του -φιλοσοφικό-mystery-mindfuck-horror-, σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα και γενικά είναι μια περίεργη φάση το παιχνίδι με έντονα εφέ και μοναδική ατμόσφαιρα. Πρέπει να το παίξεις και κοστίζει μόνο 2€
Kraven Manor πολύ ανατρεπτικό τέλος
One Late Night καλούτσικο

Erie δεν έχει τόσο καλά γραφικά, έχει και ορισμένα bugs αλλά όταν συναντήσεις τους εχθρούς + την μουσική που παίζει από πίσω είναι ΧΕΣΙΜΟ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 μήνες μετά...

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...