PS2: Όταν η πιο επιτυχημένη κονσόλα ξεκινούσε το ταξίδι της

“Σιγά τα ωά”, θα πει κανείς υποστηρίζοντας πως πρόκειται για ακόμα ένα λανσάρισμα κονσόλας και μάλιστα στην Άπω Ανατολή (στις ΗΠΑ το σύστημα κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ενώ στην Ευρώπη τον Νοέμβριο). Όταν όμως μιλάμε για την κονσόλα με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία του gaming μέχρι και τις μέρες μας, τότε το πράγμα σαν να σοβαρεύει λίγο.

 

Μία κονσόλα, δύο αντίπαλοι

 

Όταν η Sony ανακοίνωνε το PS2, τον Μάρτιο του ’99, ήξερε ότι αυτό θα είχε να αντιμετωπίσει δύο πολύ δυνατούς αντιπάλους: το Dreamcast της SEGA και τον ίδιο του τον προκάτοχο, το πρώτο PlayStation! Βέβαια το πρώτο όχι απλά δεν το απασχόλησε αλλά με μόλις 9 εκατ. –και κάτι ψιλά- πωλήσεις, αποτέλεσε και το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της SEGA, οπότε αν υπήρχε μία πρόκληση για το PS2, ήταν να πείσει για τις δυνατότητές του το κοινό που είχε καταβολευτεί με το PS1.

 

Στην πορεία φυσικά προέκυψε το πραγματικό αντίπαλο δέος που δεν ήταν άλλο από το Xbox της Microsoft, όμως μέχρι να κάνει την εμφάνισή του αυτό στις αγορές (Νοέμβριος 2001 στις ΗΠΑ), το σύστημα της Sony είχε καταφέρει να εδραιωθεί για τα καλά. Οι απλησίαστες μέχρι το λανσάρισμα του PS2 πωλήσεις του PS1 δεν ήταν και… κάτι το ιδιαίτερο τελικά: το τελικό “σκορ” 157 – 104 (σε εκατομμύρια τεμάχια) αποδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο πως το PS2 “έχτισε” πάνω στην επιτυχία του προκατόχου του, δικαιώνοντας απόλυτα τη Sony.

 

Οι πρώτες εβδομάδες του PS2 στην αγορά βέβαια ήταν ένας μίνι εφιάλτης για τη Sony αφού η εταιρεία αδυνατούσε να καλύψει την παγκόσμια ζήτηση με αποτέλεσμα το… παρεμπόριο να ανθίσει –στο eBay δημοπρασίες για καινούρια PS2 έκλειναν σε τετραψήφια νούμερα! Το νέο PlayStation ήταν ισχυρότερο από το προηγούμενο, έπαιζε τα παιχνίδια του (backward compatibility ftw!), μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν DVD player (κόστιζε άλλωστε όσο ένα τέτοιο) ενώ ξέφευγε και από τη λογική των ταπεινών memory cards αφού δεχόταν –σε συγκεκριμένα του μοντέλα- ολόκληρο σκληρό δίσκο! Αναγνωρίζοντας δε την ταχεία διείσδυση του ευρυζωνικού ίντερνετ, η Sony εξόπλισε την κονσόλα και με διαδικτυακές λειτουργίες, έστω κι αν οι online multiplayer λειτουργίες των παιχνιδιών του βασίζονταν σε third-party σέρβερ –η διαχείριση και συντήρηση των οποίων ήταν ευθύνη του εκάστοτε εκδότη.

 

 

Μα τόση επιτυχία;

 

Οι αριθμοί λένε πως το PS2 ήταν και παραμένει η πιο επιτυχημένη κονσόλα όλων των εποχών. Δεν είναι θέμα προτίμησης ή γούστου αλλά ξεκάθαρα κάτι που προκύπτει από τις πωλήσεις του και μόνο. Κι όμως, βλέποντας κανείς την πορεία του προκατόχου του, του PS1, δύσκολα θα φανταζόταν πως θα μπορούσε να βρεθεί κονσόλα ικανή να την ξεπεράσει. Παρ’ όλα αυτά το PS2 όχι απλά τα κατάφερε αλλά άφησε το PlayStation πολύ πίσω, κατακτώντας μια πρωτιά που δύσκολα θα αμφισβητηθεί από άλλη κονσόλα, οικιακή ή φορητή. Για να το κάνει βέβαια αυτό, η Sony χρειάστηκε να “παίξει” συγκεκριμένα χαρτιά, κάτι που έκανε με ιδιαίτερη επιτυχία.

 

Αρχικά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το PS2 εκμεταλλεύτηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιτυχημένη πορεία του προκατόχου του και την αναγνωρισιμότητα που στο μεταξύ είχε αποκτήσει το brand name του PlayStation. Δεν μιλούσαμε για μια άγνωστη κονσόλα από μια πρωτάρα εταιρεία, ούτε για την απέλπιδα προσπάθεια ενός παραπαίοντα γίγαντα να διατηρηθεί σε μια αγορά αλλά για τη Sony που είχε ταράξει τα νερά στο gaming μερικά χρόνια πριν με το PlayStation.

 

Κοινό, με άλλα λόγια, για να στηρίξει τη νέα πλατφόρμα υπήρχε –σκεφτείτε ότι το ίδιο συμβαίνει με τα gaming franchises, γι’ αυτό και οι εταιρείες προτιμούν να επενδύουν σε ήδη υπάρχουσες σειρές. Για να ωθήσει βέβαια τους κατόχους PS1 να επενδύσουν και στο PS2, η Sony τους προσέφερε το backward compatibility, πλήρη συμβατότητα δηλαδή της νέας κονσόλας με τους τίτλους της παλιάς. Τι σήμαινε αυτό; Πως ουσιαστικά αν κάποιος ήθελε να συνεχίσει σώνει και ντε να παίζει τα παιχνίδια του PS1, θα μπορούσε να το κάνει και στο καινούριο του PS2, χαρακτηριστικό πρωτόγνωρο για τα τότε δεδομένα του χώρου (με μοναδική εξαίρεση το SEGA 32X).

 

Επιπλέον, μπορεί για εμάς σήμερα να περνά “στα ψιλά”, ωστόσο το γεγονός πως το PS2 μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν DVD player, αποτέλεσε ένα ακόμα βέλος στη φαρέτρα του μάρκετινγκ της Sony. Πριν από 16 χρόνια, τα DVD players στοίχιζαν όσο η κονσόλα! Όταν λοιπόν με $300 μπορούσε να αγοράσει κανείς έναν “συνδυασμό” κονσόλας και DVD player, γιατί να μην επενδύσει σε αυτόν καλύπτοντας έτσι δύο ανάγκες του; Ω ναι, αυτό που τώρα θεωρείται ως δεδομένο (ο ρόλος “home entertainment hub”) για μια κονσόλα, εν έτει 2000 συνιστούσε καινοτομία. Μην το γελάτε: από κάπου έπρεπε να γίνει η αρχή.

 

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν θα είχαν αποτέλεσμα αν η Sony δεν είχε επενδύσει στο βασικότερο συστατικό μιας κονσόλας που δεν είναι άλλο από τα…

 

 

…παιχνίδια!

 

Το PS2 ήταν ο τέλειος συνδυασμός first & third-party υποστήριξης αφού η Sony φρόντισε μεν να κλείσει συμφωνίες με όλους τους μεγάλους εκδότες του χώρου, δίχως να παραμελήσει τις δικές της παραγωγές. Μιλάμε άλλωστε για την εποχή που η Sony προετοίμαζε το έδαφος για τη σύσταση της SCE Worldwide Studios, αγοράζοντας μεταξύ άλλων τη Naughty Dog και δίνοντας μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στην Polyphony Digital. Σε συνεργασία με σπουδαίες τρίτες εταιρείες και στούντιο δε, η Sony παρουσίασε μία τεράστια γκάμα παιχνιδιών, με ιδιαίτερα ποιοτικές και συνάμα εμπορικές κυκλοφορίες. Το κάπως “μουδιασμένο” ξεκίνημα (οι διαθέσιμοι τίτλοι στο λανσάρισμα του PS2, η αλήθεια είναι πως δεν εντυπωσίαζαν) έδωσε τη θέση του σε ένα “γεμάτο” από κάθε άποψη 2001, το τέλος του οποίου βρήκε τα παιχνίδια του συστήματος να ξεπουλάνε.

 

Κάπως έτσι, οι αποκλειστικότητες του PS2 έφτασαν να έχουν τεράστια απόκριση, με τίτλους σαν τα God of War, τα Gran Turismo, τα Final Fantasy, τα Metal Gear και βέβαια το “δίδυμο” Ico και Shadow of the Colossus, να αποτελούν πραγματικά “διαμάντια” στο στέμμα της Sony και παράλληλα λόγους για να προτιμήσει κανείς το σύστημά της έναντι των προτάσεων του ανταγωνισμού. Το “παρών” στη βιβλιοθήκη τίτλων του PS2 βέβαια έδωσαν και άλλα σπουδαία franchises όπως τα Grand Theft Auto, Need for Speed, Crash Bandicoot και Madden, τη στιγμή που η 6η γενιά οικιακών συστημάτων αποτέλεσε το “peak” του Buzz! και το ξεκίνημα της λαμπρής πορείας των music/rhythm games.

 

Ο τίτλος με τις περισσότερες πωλήσεις στην κονσόλα ήταν το Grand Theft Auto: San Andreas με 17,4 εκατ. αντίτυπα ενώ η καλύτερη, εισπρακτικά, αποκλειστικότητα ήταν αυτή του Gran Turismo 3: A-Spec με 14,9 εκατ. πωλήσεις. Ο συνολικός αριθμός των παιχνιδιών που κυκλοφόρησαν επισήμως στο PS2 ανέρχεται σε 3.874.

 

 

Καλύτερα δεν γινόταν…

 

Το PS2 συνέχισε να παράγεται και να υποστηρίζεται από τη Sony για περίπου 13 χρόνια –οι τίτλοι τέλους έπεσαν και επίσημα στις 4 Ιανουαρίου του 2013 παγκοσμίως. Στο μεταξύ είχε περάσει σε δευτερεύοντα ρόλο το 2006 με το λανσάρισμα του διαδόχου του, PS3, εξακολουθώντας πάντως να έχει φανατικό κοινό. Το κυριότερο ωστόσο ήταν πως προετοίμασε την αγορά και το κοινό για τις επόμενες γενιές κονσολών και τις αλλαγές που έφερναν αυτές στον κόσμο του gaming. Γι’ αυτό, τους δεκάδες τίτλους του που όλοι είχαμε κάποτε στη συλλογή μας και τις εκατοντάδες ώρες που περάσαμε μπροστά του, θα το θυμόμαστε με αγάπη.