Προς το περιεχόμενο

Εβραιοι. Γιατι υπηρξαν τοσες διωξεις;


Luxx

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Εγω παλι εχω να πω  το εξης ,οσο πιο τριτοκοσμικος ειναι ενας λαος  και οσο πιο καθυστερημενο ειναι ειναι ατομο τοσο μεγαλυτερο βαθμο αντισημιτισμου εχει .

Το Ισραηλ ειναι ο πλεον αξιοπιστος  συμμαχος των ΗΠΑ  στην περιοχη ,αυτο με οτι συνεπαγεται σε στρατιωτικο επιπεδο τον καθιστα τοπικη υπερδυναμη με την αντιστοιχη συμπεριφορα.

Ολα τα αλλα ειναι  συνωμοσιολογικη μπουρδολογια .

 

Ο αντισημιτισμός ήταν και είναι γέννημα θρέμμα της πολιτισμένης Ευρώπης και έχει και φυλετικές αλλά και πολιτικές προεκτάσεις. Εκτός αν με τον όρο "τριτοκοσμικό" εννοείς "ανήθικό", οπότε οκ.

 

Το Ισραήλ δεν υπήρξε ποτέ αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ, αντίθετα πάντα τις ξεζούμιζε οικονομικά και στρατιωτικά για τις επιδιώξεις του, λόγω της ισχύος (κυρίως οικονομικής) και της επιρροής του ισραηλινού λόμπι στους Αμερικανούς πολιτικούς. Από το 1947 οι αμερικανικές υπηρεσίες, nsa, cia έχουν προειδοποιήσει πολλάκις ότι η πολιτική του Ισραήλ έρχεται σε σύγκρουση με τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Ούτε αξιοπιστία λοιπόν, ούτε ουσιαστική συμμαχία, αλλά παρασιτισμός.

 

Ό,τι δεν κατανοείς, δε σημαίνει ότι είναι συνωμοσιολογία - αν και δεν είναι σαφές σε τι αναφέρεσαι.

Σ'ευχαριστώ για κάποια λινκς. Θα ήθελα να πω τη γνώμη μου, κυρίως στα παραπάνω.

 

Κατ'αρχας κάτι λίγα που έχω διαβάσει αυτο το διάστημα ( ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ΑΜΑΧΟΣ ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ) σ'αυτο το θέμα:

 

Οι Εβραίοι δεν πιάνουν όπλο στο χέρι, οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να γίνουν τοκογλύφοι, οι Εβραίοι τους εκτελούν για να μην δεχτουν οι ίδιοι επιθέσεις, οι Εβραίοι τους βομβαρδίζουν ΑΦΟΥ πρώτα η Χαμας αράδιασε τρομοκρατικες απειλες, οι Εβραίοι αμύνονται απ'τους Άραβες, δεν υπήρξε ποτε Παλαιστινιακος λαος παρα μονο κάτι ανύπαρκτοι, τι κάνει η Χαμας για να μειώσει τις απώλειες (!!!), οι Άραβες είναι χιλιάδες χρόνια πίσω, τους αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους 2ης κατηγορίας οι άλλοι Άραβες κτλ...

 

Πρόσεξε, ΟΛΑ τα παραπάνω, την στιγμη που σκοτώνουν ανθρώπους με βόμβες.

Όχι Σιωνιστες ή κάτι τέτοιο. Απλα μέλη σε ένα τεχνολογικο φόρουμ στην Ελλαδα

 

Αν τυχον ρωτούσα γιατι έστω δεν αφήνουν ανθρωπιστικές δυνάμεις στη Γαζα, με απόδοση 1.10 θα έπαιρνα απαντήσεις όπως για το ίδιο το καλο των ακτιβιστων ή δεν τους αφήνουν γιατι μεταφέρουν κρυφα όπλα στη Χαμας, ή δεν τους αφήνουν γιατι απαγορεύεται να περάσεις στα δικα τους ύδατα.

 

Γενικα οτιδήποτε και να πεις, τα επιχειρήματα είναι πάνω-κάτω σ'αυτο το επίπε(δαπε)δο, και άλλα 500 ποστς να γραφτούν, δεν θα δεις μέλος να πει έστω ΚΡΙΜΑ, ΛΥΠΑΜΑΙ , ΝΤΡΟΠΗ.

 

 

Δεύτερον:

Ένας λαος που ομιλει Εβραϊκα, χρησιμοποιεί την Εβραϊκή αλφάβητο, έχει κοινες Εβραϊκες παραδόσεις, ΔΕΝ θα κριθει ως ένα γκρουπ θρησκεύομενων και μόνο.

Είναι μια εθνότητα, με ξεχωριστή πολιτιστικη ταυτότητα και με τεράστια ιστορία χιλιάδων ετών που χάνεται στο βάθος του χρόνου.

Αυτοι είναι οι Εβραίοι. οι Ισραηλίτες ή όπως προτιμάτε.

 

Το οτι είναι ακόλουθοι του Ιουδαϊσμου, είναι θεμέλιο, βασικος ενωτικος άξονας και τεραστιας σημασίας κομμάτι της παράδοσης.

Υπόψιν, οι ακόλουθοι του Ιουδαϊσμου ΔΕΝ είναι απαραίτητο να'ναι Ισραηλίτικης καταγωγής ή κουλτούρας (εδώ γελάμε).

 

Εβραίος όμως δεν γίνεται κάποιος σε μια μέρα. Πρέπει να'χεις Εβραϊκή καταγωγη.

Δεν θέλω να ανοίξω ιστορικη κουβέντα.

Τα αναφέρω γιατι συνέχεια βλέπω ποστς γιατι τους κρίνουμε κατ'αυτον τον τρόπο, και όχι σαν θρησκευτικη κοινότητα.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.

Είναι παντελως χαζο να διατυπώνω κάτι τέτοιο ούτως ή άλλως, μιλαμε για ιστορικα δεδομένα, και όχι τι θα γράψει ο κάθενας στα forums.

 

Ο Νετανιάχου, οι πολίτες του κράτους του Ισραηλ (στην συντριπτική πλειοψηφία), οι ομογενεις εκτος συνόρων, τα μέλη ενόπλων δυνάμεων του Ισραηλ, τα ορκ που πανηγυρίζουν για τους θανάτους των Παλαιστινίων στα διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν, μέχρι τον τελευταίο Εβραίο (υπέρμαχο του Σιωνισμου ή μη) που θα ποστάρει στο Ιντερνετ (είχαμε πρόσφατα έναν τέτοιο σε ένα θέμα εδώ στο Ινσομνια, δεν ξέρω αν τον μπάναραν), είναι Εβραίοι.

 

Λες ότι η άποψη των 3εκ. Ισραηλιτών δεν μπορει να αντιπροσωπεύει τους 14+ εκ. Εβραίους ανα τον κοσμο.

Δεν έχω κανέναν λόγο να μην σε πιστέψω (όχι ότι 3.000.000 είναι αμελητέος αριθμος).

 

Αλλα κοιτα με. Είμαι Έλληνας πολίτης, ομιλώ Ελληνικα, χρησιμοποιώ με τη σειρά μου την Ελληνική αλφάβητο, αλλά δεν συμφωνω ούτε στο ελάχιστο με την εξωτερική πολιτκή του κράτους της Ελλάδας, δεν συμφωνω ούτε στο ελάχιστο με την οικονομικη πολιτική της. Εκατομμύρια Έλληνες ανα τον κοσμο είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι νιώθουν την ίδια απέχθεια και ντροπή για τη σημερινη κατάσταση, αλλα μάντεψε; Αυτο συμβαίνει είτε μας αντιπροσωπεύει σαν πλεοψηφια είτε όχι (και αν κρίνουμε απ'τις πρόσφατες εκλογες, ΟΧΙ).

Μελλοντικα μπορει να έρθουν έτσι τα πράγματα που να εκφράζει περισσότερο εμένα (το οποίο συνεπάγεται πως κάποιοι άλλοι θα είναι αντίθετοι - βλέπε νεοδημοκρατοπασόκους & χριστιανοταλιμπαν).

Και πάλι θα πρόκειται για το ίδιο κράτος, Ελλάδα. Τους ίδιους πολιτες, Έλληνες.

 

Δεν συμφωνεί η πλειοψηφία των Εβραίων με την τακτική του Κράτους του Ισραήλ; Well, πήρες την απάντησή σου, αλλά πάλι δεν βλέπω πορείες με δεκάδες χιλιάδες Εβραίους σε ΗΠΑ-Γαλλία κτλ στους δρόμους να βροντοφωνάξουν να σταματήσει εδώ και τώρα το αιματοκύλησμα.

Το ελληνικο κράτος έκανε πριν λίγο καιρο ένα έγκλημα στην ανθρωπότητα (πνιγμος μεταναστών στο Φαρμακονήσι).

Και αμέσως έπεσε κατακραυγη απ'ολη την ελληνικη κοινωνία. Όχι Παλαιστίνιοι που θέλουν τα εδάφη & την αναγνωρισμένη απ'τον ΟΗΕ ανεξαρτησια τους, αλλα μετανάστες που πέρασαν πάρονομα τα ελληνικα σύνορα. Γιατί πολύ απλα οι Έλληνες (εξαιρούνται τα αυγα, παντου υπάρχουν στόκοι) ΔΕΝ θέλουν αθώους νεκρους. Δεν μπορώ να πω το ιδιο για Εβραίους προς Παλαιστίνιους.

 

Μ' άρεσε το σχόλιο για το "επι(δα)πεδο. Και έχεις δίκιο, τι να περιμένουμε...

 

Αλλά και πάλι δε θεωρώ ότι μπορούμε να κατηγορήσουμε τους απανταχού Εβραίους για αυτά που κάνει το Ισραήλ. Δεν είδες πορείες, όμως κάνουν, μαζί με τους υπόλοιπους (όλη την εβδομάδα πορείες είχε ο πλανήτης). Αμερικανοί Εβραίοι, Γάλλοι Εβραίοι, κλπ, όσοι πάνε, πάνε, τι άλλο να κανουν δηλαδή; Μήπως εμείς στην Ελλάδα κάνουμε κάτι περισσότερο; Κατακράξαμε το επεισόδιο στο Φαρμακονήσι, οκ, μετά;

 

Θέλω να πω, το πού αρχίζει και πού τελειώνει η ευθύνη του κάθε Εβραίου του Καναδά ή των ΗΠΑ δε μπορούμε να το κρίνουμε λες και είμαστε ποινικό δικαστήριο. Θα πούμε την άποψή μας, οκ, από κει και πέρα για την ιστορία στη Γάζα την ευθύνη την έχει το Ισραήλ και οι πολίτες του (ναι Εβραιοι οκ), όχι οι Εβραίοι του κόσμου, ας συμφωνήσουμε σε αυτό.

 

Τέλος, δεν είναι απαραίτητο να έχεις συγκεκριμένη καταγωγή για να ασπαστείς τον ιουδαϊσμό (ή/και το σιωνισμό). Αλλά για να θέλει κανείς να το κάνει αυτό σημαίνει ότι έχει λόγο, πχ. γάμος με Εβραίο/α. Η πολιτισμική ταυτότητα των Εβραίων απορρέει βασικά από τη θρησκεία τους, γι' αυτό λέμε ότι οι Εβραίοι δεν είναι έθνος. Η ύπαρξη εβραϊκού έθνους και κράτους είναι μοναδικό χαρακτηριστικό του σιωνισμού. Δεν είχε διατυπωθεί πρωτύτερα - σε όλα αυτά τα χιλιάδες χρόνια ιστορίας που λες.

 

Δυστυχώς θα σε απογοητεύσω, γιατι αν θέλουμε να εντοπίσουμε τα αίτια του αντισημιτισμού πρέπει αναγκαστικά να κάνουμε ιστορική κουβέντα και να πάμε πίσω στο Μεσαίωνα, οπότε και κάνει την πρώτη έντονη εμφάνισή του. Τότε δεν υπήρχε ούτε Ισραήλ, ούτε σιωνιστικό κίνημα.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μια σημείωση.

Οι ΗΠΑ μέχρι τα τέλη των 60s ήταν λίγο πολύ αδιάφορες προς το Ισραήλ(με υπόγειες κυρίως κινήσεις και σίγουρα τίποτα φοβερό).

Όταν ο Νίξον πήρε τα ηνία και ο Κίσσινγκερ πήρε εξουσία βοήθειας τότε άρχισε ο πραγματικός πακτωλός χρημάτων και βοήθειας προς το Ισραήλ λόγω ανύψωσης των σε κύριους συμμάχους κατά των Τρίτων χωρών της περιοχής που ήταν λίγο-πολύ επηρεασμένες από ΕΣΣΔ.

Μέχρι τότε τα διάφορα λόμπι πλήρωναν( Γαλλικές κυρίως) βιομηχανίες όπλων για να παρέχουν τον οπλισμό του IDF.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Stratfor: Γάζα, ένας πόλεμος «για το τίποτα»

Stratfor: Γάζα, ένας πόλεμος «για το τίποτα»

Του George Friedman, «Gaming Israel and Palestine»

ΠΗΓΗ: STRATFOR, GEOPOLITICAL WEEKLY, 29 Ιουλίου 2014

ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια ένας νέος πόλεμος διεξάγεται στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι ρίχνουν ρουκέτες στο Ισραήλ, με μηδαμινά αποτελέσματα και οι Ισραηλινοί σφραγίζουν τα τούνελ στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας. Όπως και οι προηγούμενοι πόλεμοι και αυτός δεν θα οδηγήσει σε καμία λύση.

 

Το Ισραήλ θέλει να καταστρέψει τις ρουκέτες της Χαμάς. Μπορεί όμως να το πράξει μόνο αν καταλάβει τη Γάζα και οι δυνάμεις του παραμείνουν για πολύ χρόνο εκεί, ώστε να ανακαλύψουν τα τούνελ και τις αποθήκες οπλισμού της Χαμάς. Με τον τρόπο αυτό όμως το Ισραήλ θα υποστεί μεγάλες απώλειες και δεν θα έχει περιθώριο να υποχωρήσει. Κατά συνέπεια η Χαμάς θα συνεχίσει να εκτοξεύει ρουκέτες, προκαλώντας όμως, χάρη στην έλλειψη ακρίβειας των ρουκετών και το σύστημα Iron Dome, ελάχιστη βλάβη στο Ισραήλ.

Το πιο ενδιαφέρον σημείο αυτού του πολέμου είναι ότι και οι δύο πλευρές τον θεωρούν απαραίτητο, αν και γνωρίζουν ότι δεν θα υπάρξει αποφασιστικό στρατιωτικό αποτέλεσμα. Η απαγωγή και η δολοφονία των τριών Ισραηλινών εφήβων και ο φόνος ενός Παλαιστίνιου νεαρού ξεκίνησαν την σύγκρουση. Και επί του σημείου αυτού τίθεται το αιώνιο ερώτημα, ποίος διέπραξε πρώτος το έγκλημα;

Για τους Παλαιστίνιους το αρχικό έγκλημα ήταν η μετανάστευση στην υπό βρετανικό έλεγχο Παλαιστίνη των Εβραίων, η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ και η εκδίωξη των Αράβων από την περιοχή αυτή. Για το Ισραήλ, το προπατορικό αμάρτημα έγινε μετά τον πόλεμο του 1967, κατά τη διάρκεια του οποίου το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, τα υψώματα του Γκολάν και την ανατολική Ιερουσαλήμ.

Εκείνη την στιγμή το Ισραήλ ήταν έτοιμο να διαπραγματευτεί μια συμφωνία, αλλά οι Άραβες απάντησαν με τα περίφημα «τρία όχι», όχι διαπραγματεύσεις, όχι αναγνώριση του Ισραήλ, όχι ειρήνη. Το γεγονός αυτό οδήγησε το Ισραήλ σε πιο άκαμπτη στάση. Προσπάθειες για διαπραγματεύσεις έγιναν μετά την αραβική διακήρυξη, αλλά όλες απέτυχαν, ενώ το «όχι αναγνώριση» και «όχι ειρηνευτική συμφωνία», ισχύουν εν πολλοίς ακόμα. Η κατάπαυση του πυρός είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να περιμένει κανείς.

Για τη Χαμάς τουλάχιστον και υποψιάζομαι για πολλούς Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, η μόνη λύση είναι η εξόντωση του Ισραήλ. Για πολλούς Ισραηλινούς, η μόνη λύση είναι η συνέχιση της κατοχής των κυριευμένων περιοχών, μέχρι οι Παλαιστίνιοι να δεσμευτούν να αναγνωρίσουν το Ισραήλ και να συνομολογήσουν ειρήνη μαζί του. Μια και όμως, για τους ίδιους αυτούς Ισραηλινούς η μέρα αυτή δεν έχει φτάσει ακόμα, η κατοχή θα συνεχιστεί σε μόνιμη βάση.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο πόλεμος στη Γάζα είναι, κατά μια έννοια, ένας πόλεμος για το τίποτα. Για τη Χαμάς αποτελεί απλώς επίδειξη του ότι μπορεί να ρίχνει ρουκέτες κατά του Ισραήλ. Οι ρουκέτες δεν έχουν ακρίβεια στη βολή, αλλά το σημαντικό είναι ότι φαίνεται [σ.σ. για λόγους αποτροπής] πως εισήχθησαν λαθραία στη Γάζα και αποτελούν το πιο επικίνδυνο όπλο που έχει εισαχθεί λαθραία εκεί. Παράλληλα, η Χαμάς αποδεικνύει, ότι μπορεί να αντέξει σε μεγάλες απώλειες και να συνεχίζει τον πόλεμο.

Για τους Ισραηλινούς, ο σκοπός των επιχειρήσεων είναι να δείξουν ότι μπορούν να τις εκτελέσουν. Φυσικά επιθυμούν να τιμωρήσουν τη Χαμάς, αλλά γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους και να υποχρεώσουν τους Παλαιστίνιους να έρθουν σε πολιτικό διακανονισμό μαζί τους. Σκοπός του πολέμου είναι να επιβάλεις τη θέλησή σου στον αντίπαλο. Αλλά εκτός κι αν το Ισραήλ μας εκπλήξει σημαντικά, κανένα αποφασιστικό αποτέλεσμα δεν θα προκύψει από την σύγκρουση αυτή.

Ακόμα κι αν το Ισραήλ καταστρέψει τη Χαμάς, κάποια άλλη οργάνωση θα τη διαδεχτεί στο παλαιστινιακό «οικοσύστημα». Το Ισραήλ δεν μπορεί να προχωρήσει όσο χρειάζεται για να κάμψει το πνεύμα αντίστασης των Παλαιστίνιων. Εξαρτάται από έναν ισχυρό τρίτο κράτος που θα ανταποκριθεί στις ισραηλινές ανάγκες ασφάλειας.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί μια εγγενή αντίφαση, σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ λαμβάνει μεν αρκετή υποστήριξη από τις ΗΠΑ, ώστε να εξασφαλιστεί η ύπαρξή του, αλλά λόγω ανθρωπιστικών ανησυχιών δεν του επιτρέπεται να αναλάβει αυτού του είδους τις αποφασιστικές δράσεις που θα μπορούσαν να λύσουν οριστικά το πρόβλημα ασφαλείας του.

Έτσι, βλέπουμε περιοδικές εκρήξεις βίας, οι οποίες όμως δεν γίνονται με την πρόθεση να καταλήξουν σε αποφασιστικό πολιτικό αποτέλεσμα, ούτε κανείς περιμένει κάτι τέτοιο. Οι πόλεμοι αυτοί έχουν εξελιχθεί σε μια σειρά αιματοβαμμένων κύκλων. Υπάρχουν κάποια περιορισμένα κριτήρια επιτυχίας, όπως για παράδειγμα το σφράγισμα των τούνελ των Παλαιστινίων από τη μια, ή η επίδειξη από την άλλη πλευρά, ότι μπορεί να αναγκάσει το Ισραήλ να περιέλθει σε αμυντική στάση. Η Χαμάς όμως δεν θα ηττηθεί και το Ισραήλ δεν θα κάνει καμία παραχώρηση.

Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιο το νόημα όλων αυτών και που θα τελειώσει όλο αυτό. Γιατί σε όλα τα ανθρώπινα υπάρχει ένα τέλος. Παλαιότερες μακροχρόνιες συγκρούσεις, όπως αυτές της Αγγλίας με τη Γαλλία, κάποτε τελείωσαν, ή τουλάχιστον άλλαξαν μορφή. Κατά συνέπεια Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι μπορούν με δύο τρόπους να τερματίσουν την σύγκρουσή τους.

Πολλοί πιστεύουν, ότι η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους θα αποτελέσει λύση και αυτοί που το πιστεύουν αυτό, δεν έχουν πρόβλημα να εκφράζουν την απορία τους γιατί η αυτονόητη αυτή λύση δεν προχωρά. Η λύση όμως δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο δείχνει.

Θέματα βιωσιμότητας και κυριαρχίας είναι τα βασικά σε όλη την συζήτηση για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Η γεωγραφία εγείρει ερωτήματα για την βιωσιμότητα ενός παλαιστινιακού κράτους, καθώς υπάρχουν δύο παλαιστινιακά πληθυσμιακά κέντρα, ένα στη Λωρίδα της Γάζας και ένα στη Δυτική Όχθη, τα οποία δεν επικοινωνούν μεταξύ τους.

Η Λωρίδα της Γάζας είναι ένας στενός θύλακας εδάφους, απίστευτα πυκνοκατοικημένος, με περιορισμένες αναπτυξιακές δυνατότητες, ώστε να μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη μιας ικανοποιητικής οικονομικής ζωής. Η Δυτική Όχθη έχει μεγαλύτερες δυνατότητες, αλλά θα είναι πάντα υπό την εποπτεία του Ισραήλ. Αν το παλαιστινιακό εργατικό δυναμικό αξιοποιηθεί στην ισραηλινή οικονομία και οι δύο περιοχές θα γίνου «εξαρτήματα» του Ισραήλ. Με βάση τα σημερινά σύνορα λοιπόν ένα βιώσιμο παλαιστινιακό κράτος είναι δύσκολο να υπάρξει.

Από την ισραηλινή οπτική, η δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους που να θυμίζει κάπως τις συνθήκες του 1967, αφήνοντας εκτός συζήτησης το θέμα της Ιερουσαλήμ, θα δώσει στους Παλαιστίνους τη δυνατότητα να στοχοποιήσουν, όποτε το θελήσουν, το Τελ Αβίβ και τη Χάιφα. Με δεδομένη την ιστορία του, το Ισραήλ δεν είναι πιθανό, να αναλάβει τέτοιο ρίσκο, εκτός κι αν έχει το δικαίωμα να επιβλέπει τη Δυτική Όχθη με κάποιο τρόπο, όσον αφορά τα ζητήματα ασφαλείας. Κάτι τέτοιο όμως θα υπονόμευε την παλαιστινιακή κυριαρχία.

Έτσι, κάθε λύση που εξυπηρετεί τη μια πλευρά δεν εξυπηρετεί την άλλη. Η γεωγραφία, απλώς δεν επιτρέπει μια λύση δύο κυρίαρχων κρατών. Κατ’ αυτή την έννοια οι εξτρεμιστές και των δύο πλευρών είναι πιο ρεαλιστές των μετριοπαθών. Η αλήθεια αυτή όμως έρχεται σε αντίθεση με άλλα προβλήματα. Αυτή την στιγμή το Ισραήλ είναι τόσο ασφαλές όσο ήταν και πιθανώς θα είναι, εκτός κι αν εξαφανιστεί η Χαμάς και δεν αντικατασταθεί από άλλη οργάνωση και η Δυτική Όχθη προσεγγίσει ακόμα περισσότερο το Ισραήλ. Φυσικά καμία από τις προοπτικές αυτές δεν είναι πιθανή.

Το Ισραήλ είναι οικονομικός κολοσσός σε σχέση με τους γείτονες του. Οι Παλαιστίνιοι είναι οικονομικά αδύνατοι και διαιρεμένοι μεταξύ τους. Κανέναν γειτονικό κράτος του Ισραήλ δεν αποτελεί κίνδυνο, μετά το 1977 και την ουδετεροποίηση της Αιγύπτου. Η Ιορδανία διατηρεί στενές σχέσεις με το Ισραήλ, η Αίγυπτος έχει συνθήκη ειρήνης μαζί του και η Χεζμπολάχ είναι απασχολημένη στην Συρία. Εκτός από τη Γάζα, η οποία αποτελεί μικρή απειλή, η θέση του Ισραήλ δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη.

Το Ισραήλ δεν μπορεί μεταβάλει ριζικά τα δημογραφικά δεδομένα. Οι δυνητικές όμως εξελίξεις στην περιοχή είναι εναντίον του. Η Αίγυπτος μπορεί να αλλάξει κυβέρνηση, η οποία να καταγγείλει την συνθήκη ειρήνης και να αναπτύξει και πάλι δυνάμεις στη χερσόνησο του Σινά. Η Χεζμπολάχ μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία της στη Συρία για να ανοίξει έναν νέο μέτωπο από τον Λίβανο. Η Συρία μπορεί να καταστεί ένα ισλαμικό κράτος και να απειλήσει από τα υψώματα του Γκολάν.

Οι ισλαμιστές μπορεί να ανατρέψουν το ιορδανικό καθεστώς και να απειλήσουν το Ισραήλ από τα ανατολικά. Η Τουρκία μπορεί να εξελιχθεί σε ακραίο ισλαμικό κράτος και να αποστείλει στρατεύματα στην περιοχή κατά του Ισραήλ. Μια πολιτιστική επανάσταση μπορεί να λάβει χώρα στον αραβικό κόσμο που να προκαλέσει την ισραηλινή οικονομική υπεροχή και κατά συνέπεια την ικανότητα του να μάχεται. Το Ιράν μπορεί να στείλει νέους πυραύλους στη Γάζα κ.λπ.

Υπάρχει μια σειρά από πιθανότητες. Είναι δύσκολο να φανταστούμε μια εξέλιξη, τεχνολογική, πολιτική ή οικονομική η οποία να βελτιώσει τη θέση του Ισραήλ και όχι να την χειροτερέψει. Μπορεί κάτι τέτοιο να μη φαίνεται πιθανό, όμως στο μέλλον όλα είναι πιθανά.

Το Ισραήλ είναι αυτή τη στιγμή ισχυρό. Αλλά δεν θεωρεί ότι μπορεί να επιτύχει έναν διακανονισμό με τους Παλαιστίνιους, ο οποίος θα του εξασφαλίζει την εθνική του ασφάλεια. Για τον λόγο αυτό το Ισραήλ δεν κρίνει σκόπιμο να κάνει παραχωρήσεις στους Παλαιστίνιους.

Με αυτές τις συνθήκες, η στρατηγική του Ισραήλ είναι να διατηρήσει την ισχύ του στο ανώτατο επίπεδο και να χρησιμοποιήσει όλη του την επιρροή ώστε να αποφύγει την εμφάνιση νέων απειλών. Υπό το πρίσμα αυτό, η ισραηλινή στρατηγική των εποικισμών έχει νόημα. Αν δεν υπάρχουν συνομιλίες, το Ισραήλ οφείλει να διατηρήσει την υπεροχή του, δημιουργώντας στρατηγικό βάθος στη Δυτική Όχθη. Είναι λογικό. Θα ήταν παράλογο εάν υπήρχε η πιθανότητα να επιτευχθεί μια συνθήκη ειρήνης.

Το Ισραήλ επίσης οφείλει να επιβάλει μια προσωρινή έστω ήττα σε κάθε ενεργά εχθρική παλαιστινιακή δύναμη, κατά καιρούς, ώστε να τους στέλνει χρόνια πίσω, επιδεικνύοντας παράλληλα, τις δικές του ικανότητες, για ψυχολογικούς λόγους. Οι Παλαιστίνοι, στο μεταξύ, πρέπει να διατηρήσουν την πολιτική τους ενότητα και να περιμένουν, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα να προκαλέσουν ρήγματα μεταξύ του Ισραήλ και των συμμάχων του, ειδικά των ΗΠΑ, αντιλαμβανόμενοι όμως ότι η οποιαδήποτε αλλαγή στο status quo θα έρθει έξω από το διώνυμο Ισραήλ – Παλαιστίνη.

Το βασικό πρόβλημα των Παλαιστίνιων θα είναι παραμείνουν διακριτή ομάδα και να έχουν ικανή ισχύ ώστε να αντιμετωπίσουν το Ισραήλ για κάποιο χρόνο. Κάθε συνθήκη ειρήνης θα εξασθενίσει τους Παλαιστίνιους, θα τους οδηγήσει στην τροχιά του Ισραήλ και θα τους διαχωρίσει. Από την άλλη, η άρνηση της συνθήκης ειρήνης θα τους βοηθήσει να παραμείνουν διακριτοί, αν και διαχωρισμένοι, αλλά θα είναι εκεί όταν οι συνθήκες μεταβληθούν.

Το μεγάλο πρόβλημα του Ισραήλ είναι ότι οι συνθήκες αλλάζουν. Το να προβλέψει τις στρατιωτικές δυνατότητες των Αράβων τα επόμενα 50 χρόνια είναι δύσκολο. Πιθανότατα δεν θα είναι πιο αδύναμοι από σήμερα, αλλά ισχυρότεροι. Αν στα 50 επόμενα χρόνια, όλοι ή κάποιοι υιοθετήσουν εχθρική στάση έναντι του Ισραήλ, το Ισραήλ θα έχει πρόβλημα. Ο χρόνος δεν κυλά προς όφελος του Ισραήλ. Αυτό ίσως θα ήταν επιχείρημα για να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις. Οι Παλαιστίνιοι όμως δεν διαπραγματεύονται μια συμφωνία που θα τους καταστήσει αδύναμους και διασπασμένους.

Αυτό που βλέπουμε στη Γάζα είναι ένα παιχνίδι όπου η κάθε πλευρά προσπαθεί να διατηρήσει τη θέση της. Οι Παλαιστίνιοι χρειάζεται να διατηρήσουν την αλληλεγγύη τους για μεγάλο διάστημα και το Ισραήλ να διατηρήσει την στρατηγική του υπεροχή για όσο περισσότερο μπορεί. Τίποτα όμως δεν κρατά για πάντα και η ισχύς του Ισραήλ μπορεί να εξασθενίσει, ενώ η ισχύς των Παλαιστινίων να αυξηθεί.

Αναλογιζόμενοι τους εγγενείς κινδύνους, η πραγματοποίηση μιας συμφωνίας με τους Παλαιστίνιους, έστω και με αυξημένο ρίσκο για το Ισραήλ, ίσως να είναι χρήσιμη μακροπρόθεσμα. Τα έθνη όμως δεν αποφασίζουν βάσει τέτοιων αφηρημένων υπολογισμών. Το Ισραήλ θα ποντάρει στην διατήρηση της ισχύος του, μη έχοντας και άλλη επιλογή. Οι Παλαιστίνιοι θα ποντάρουν στον χρόνο και στο μεταξύ το αίμα, περιοδικά, θα συνεχίσει να χύνεται.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Stratfor: Γάζα, ένας πόλεμος «για το τίποτα»

Stratfor: Γάζα, ένας πόλεμος «για το τίποτα»

Του George Friedman, «Gaming Israel and Palestine»

ΠΗΓΗ: STRATFOR, GEOPOLITICAL WEEKLY, 29 Ιουλίου 2014

ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας

Για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια ένας νέος πόλεμος διεξάγεται στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι ρίχνουν ρουκέτες στο Ισραήλ, με μηδαμινά αποτελέσματα και οι Ισραηλινοί σφραγίζουν τα τούνελ στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας. Όπως και οι προηγούμενοι πόλεμοι και αυτός δεν θα οδηγήσει σε καμία λύση.......

..........

 

 

Το άρθρο του Stratfor είναι σα να λένε οι Αμερικανοί στο Ισραήλ: "σφάξτε όσους είναι να σφάξτε, βρείτε τα και τελειώνετε γιατί μας πρήξατε, δε μπορούμε να ασχολιόμαστε μαζί σας, εχουμε άλλα..".

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το άρθρο του Stratfor είναι σα να λένε οι Αμερικανοί στο Ισραήλ: "σφάξτε όσους είναι να σφάξτε, βρείτε τα και τελειώνετε γιατί μας πρήξατε, δε μπορούμε να ασχολιόμαστε μαζί σας, εχουμε άλλα..".

Παντού τις ίδιες μλκιες λένε οι ΗΠΑ, γιαυτό δε ξέρουν τκ κάνουν κι έχουν βάλει φωτιά στο πλανήτη, οι καραγκιοζηδες.

Μ'εμας στα Ίμια, τα ίδια δε λέγανε(και το υιοθέτησαν και κάποιοι γραικυλοι);

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το άρθρο του Stratfor είναι σα να λένε οι Αμερικανοί στο Ισραήλ: "σφάξτε όσους είναι να σφάξτε, βρείτε τα και τελειώνετε γιατί μας πρήξατε, δε μπορούμε να ασχολιόμαστε μαζί σας, εχουμε άλλα..".

Ναι, γιατί παντού αλλού υπάρχουν τρομερές επιτυχίες των ΗΠΑ, βλέπε Λιβύη :-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να εγγυώνται την ασφάλεια του Ισραήλ και είναι καθοριστικό για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ να παρέχεται βοήθεια στο Ισραήλ για να αναπτύσσει και να διατηρεί ισχυρή ικανότητα αυτοάμυνας", δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Τζον Κέρμπι. "Η συγκεκριμένη πώληση αμυντικού εξοπλισμού συνάδει με τους στόχους αυτούς

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

 

Οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να εγγυώνται την ασφάλεια του Ισραήλ και είναι καθοριστικό για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ να παρέχεται βοήθεια στο Ισραήλ για να αναπτύσσει και να διατηρεί ισχυρή ικανότητα αυτοάμυνας", δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Τζον Κέρμπι. "Η συγκεκριμένη πώληση αμυντικού εξοπλισμού συνάδει με τους στόχους αυτούς

 

Οχι μωρε δεν ειναι αξιοπιστος συμμαχος στην περιοχη  για τις ΗΠΑ  ,λες και εχουν αλλο καλυτερο ...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...