The [Old] Official Off Topic Thread V

[Valerie_]

Δε μπας καλά εσύ.

Επειδή τα άλλα παιδιά τρυπιούνται,δεν θα κάνεις εσύ παιδί;

λες να μιλούσα σοβαρά;

[Flexeril]

e-dax τότε.

[Razor_7]

λες να μιλούσα σοβαρά;

e-dax τότε.

 

ακόμα να μάθεις τι τ-ρόλο παίζει εδώ μέσα η Βάλ?

[Flexeril]

Δίτροχο γκαβλόγκαζο;

[Razor_7]

^ ε τον μλκ. :lol:

[tehAllantin]

Ντροπη ! αυτο εχω να σου πω μονο ! ντροπη ...

 

   ακους εκει το πιατο πανω στο περιοδικο που διαφημιζει  live των Twisted Sister Celtic Frost και w.a.s.p

καθολου σεβασμος .. ντροπη ..

 

μπα, νομιζω οτι ειναι η μοδα που βάζεις όλα τα εισιτήρια από τα λαιβ που πήγες πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιου και από πάνω ένα κομμάτι γυαλί κλπ

[Lucifer]

Αυτό που λέει ο αποπάνω.

[Valerie_]

ακόμα να μάθεις τι τ-ρόλο παίζει εδώ μέσα η Βάλ?

δεν το περίμενα αυτό από σένα.

[tehAllantin]

το ηξερα ότι είσαι ροκομεταλοποζεροκατιτις

[Mau-Maus]

Εχω χασει επεισοδια λοιπον !  οποτε και συ μες την μοδα Luci  ε  ..

[Toufas]

[mary]

Με εχει πιασει ενας σφαχτης ενδιαμεσα και προς τα κατω δεξιου γοφου και μεσης. Λιγο πιο πανω απο το κωλομερι δλδ.

Πρωτη φορα με ποναει εκει.

Ε γαμωωωτο

[tehAllantin]

ποζεριά στς καλεσμένοι!

[Lucifer]

Βρήκα ένα ποίημα που ΄χα γράψει παλιά για μια γκοθού.

 

 

  
Στις μύχιες των ονείρατων υφέσεις, ματιά ανήλιαγη, βαθειά και παγωμένη
Φωτίζει τα αφανέρωτα της νύχτας με ένα φως, που ανείδωτο αργοσβήνει
Αστρόφως δεν στολίζει τα μαλλιά των δέντρων, σκιές δεν πολεμούν τις ρίζες τους
Μονάχα αυτός, στεφανωμένος μ'όνειρα, με άνεμο και με σιωπή τα όσα βλέπει ντύνει

Αντίστροφα κρούει ο υπόκωφος παλμός, ανάσα την ανάσα ρέει ο χρόνος
Μα δεν κυλάει εδώ, στους πορφυρούς διαδρόμους για να τον θρηνείς
Ούτε μετριέται με πατημασιές ή κρύες αναμνήσεις κάθε πόνος

Δες, είναι εκεί -εκεί στο βάθος στέκει και σε περιμένει.
Δεν θα τον δεις, δεν θα τον νοιώσεις -ίσως το θρόισμα, μια ανάσα
Μα εκείνον 'συ πια δεν τον σταματάς, και μοναχά μια έλξη πια τον δένει.

Ρέει στο βάθος του κορμιού του αυτό το "έλα"
Αυτό το κάλεσμα το ανείπωτο που στην πυρά τον σύρει
Και αν ξετυλίγεται μακριά η πορφυρή κορδέλα
Δεν στέκει αυτός -δεν φτάνει μια πληγή για να τον γείρει

Λεπίδες κρύες τη σάρκα συντροφεύουν
Και ματωμένο μέταλλο ερωτικά το σώμα του αγκαλιάζει
Δεν ανασαίνει, όχι όσο έχει κάτι να εχθρευτεί
Δεν σταματά, όχι όσο νοιώθει τον Σκοπό να αργοσταλλάζει

Μαύρα ποτάμια αίμα ρέουν γοργά στα όνειρά του
Και στης οργής του τον βαθύ ωκεανό γεννιέται η δίνη
Κάνε τον απολογισμό σου, ήρθε ο Γούλβερην
Γεμάτος μυς, χαζή στολή κι αδαμαντίνη.

 

 

[Toufas]

Φαρμάκι έχω στην Ψυχή

Φέρνει μαυρίλα θολερή

Στα στήθια μου

Νύχτα αξημέρωτη ξανά,

Με το πιοτό της με κερνά,

Εβίβα μου,

Σκοτάδι πίνω για πιοτό,

Πω πω πω πω πω πω πω πω,

Ντέφι της λύσσας μου κρατώ,

πωπωπωπω, πωπωπωπω

και το μυαλό μου είναι θολό,

πωπωπωπω, πωπωπωπω.