αναρχοτρομοκρατες ετων 20 με γερα πορτοφολια!

[Lucifer]

Ποιος όπλισε τον Γρηγορόπουλο; Τι πίνετε;

[Socratis_g]

http://www.youtube.com/watch?v=dsH17rUr0l8&t=1m10s

[g_alkis]

Καλά μη νομίζεις οτι θα είναι κανα ανθρωπόμορφο τέρας ή κανας ανάρχας από κούνια. Στην περίπτωση της 17Ν μέντορας και καθοδηγητής των άλλων βλαμμένων ήταν ο Γιωτόπουλος που δεν τον λες και φόβητρο, άσχετα αν υπάρχουν ουρμπανιές περι άλλου αρχηγού που πέθανε, σκοτώθηκε, προστατεύθηκε κτλ

[Socratis_g]

δεξια γροθιά φασισμος, αριστερή γροθιά επανάσταση. και γαμώ τις μόδες.

[slipknot]

26 Σελίδες και δεν έχει αναρωτηθεί κανείς τα εξής :

 

1) Aν ο Γρηγοροπουλος ζούσε , θα ήτανε ανάμεσα στους σηλυφθέντες?

 

Αν ο Γρηγορόπουλος ζούσε δε θα είχε προκληθεί όλος αυτός ο σάλος με την υπόθεση του, δε θα υπήρχαν οι αντίστοιχες αντιδράσεις, οι στοχευμένες (και κάποιες φορές προκλητικές) κατηγορίες-επιθέσεις και εν τέλει δε θα απασχολούσε την κοινωνία σα θέμα. Ακόμα κι αν στην πορεία έμπλεκε με ανάλογες ομάδες ανθρώπων, το υποθετικό σενάριο που αναφέρεις δεν θα είχε τη βαρύτητα που εμμέσως του προσδίδεις, ούτε θα γεννούσε τον προβληματισμό που υπονοείς, πολύ απλά γιατί όλα όσα συνέβησαν από εκείνη τη νύχτα και μετά, όλα όσα ειπώθηκαν δε θα είχαν καταγραφεί εκ των πραγμάτων. Θα απαντούσα και στα υπόλοιπα, ξεκίνησες όμως με μια πολύ φτηνή ερώτηση και δεν έχει νόημα.

[Cossutius.]

Παντου και πάντα υπάρχουν επαναστάτες, είτε χωρίς, είτε με αιτία. Δε ξέρω αν ο πιτσιρικάς ήταν κάποιου είδους επαναστάτης, το θέμα ειναι οτι χάθηκε άδικα ένας 15χρονος. Τώρα ένας φίλος του, ήταν ανάμεσα στους συλληφθέντες. Ναι κατακριτέα όσα έκανε, δεν σκοτωσε φυσικά για να θεωρηθει κακούργος εγκληματίας κτλ κτλ.

Κάποιοι θεωρουν οτι του αξίζει το ξύλο, κάποιοι οχι. Το αναλυσαμε διεξοδικά.

 

Το θεμα ειναι για πολλοστή φορά η δημοσιότητα που δίνεται σε μια ομάδα νέων που ονόμασαν τρομοκρατες, αντι για ληστές, ενώ κυκλοφορουν πολλοί χειρότεροι εκει έξω που κάνουν καθημερινά κακό σε ανθρώπινες ζωές, όχι σε μια τράπεζα, που στο φινάλε τα λεφτά της ειναι ασφαλισμένα.

 

Και δυστυχώς πολλοί από αυτους τους χειρότερους ανήκουν ίσως και στους άρχοντες του τόπου, μιλάνε ελεύθερα, προκλητικά, τρομοκρατούν τον κόσμο, σε χειρότερο βαθμό απ ότι ένας πραγματικός τρομοκράτης, αλλά παραμένουν ελεύθεροι και έχουν υποστηρικτές αλλά και το δικαίωμα να λένε οτι θέλουν, μην αφήνοντας απλους πολίτες να διαμαρτυρηθούν για το αυτονόητο.

 

Η δημοκρατίας μας περνάει μια βαθιά κρίση. Δε ξέρω αν τελικά αυτό είναι δημοκρατία η μια ολιγαρχία.

Και δυστυχώς τέτοιες κρίσεις, απέδειξαν στο παρελθον οτι οδηγουν στην άνοδο των ακραιων στοιχειων οπου είχαμε έναν παγκόσμιο πόλεμο.

 

Γενικά ένα κράτος με ένα είδος καπιταλιστικης ολιγαρχίας ειναι καταδικασμένο να έρθει κάποια στιγμη σε σύγκρουση.

 

Οπως εχω ξαναπει, ειναι τρομερό εν έτη 2013 να μη μπορουμε να δουμε το πρόβλημα αλλά να το κομματικοποιουμε ανάλογα με τις απόψεις.

[MovingShadow]

Θα απαντούσα και στα υπόλοιπα, ξεκίνησες όμως με μια πολύ φτηνή ερώτηση και δεν έχει νόημα.

 

Δεν είναι φτηνή....προσπαθώ να φανταστώ το "αγγελούδι" , αν ακολουθούσε τους κολλητούς του ,

εάν θα ήτανε και αυτός με ένα Kalashnikof στο χέρι να ληστευει τράπεζες.

Και προσπαθώ να καταλάβω , ποιανού ευθύνη θα ήτανε  , αν το αγγελούδι , ήτανε με ένα καλαζνικοφ στο χέρι.

Μαλλον δεν κατάλαβες...

 

 

Ποιος όπλισε τον Γρηγορόπουλο; Τι πίνετε;

 

 

3 λαλουνε μοντερατορα , άλλο είπα , δεν διαβάζεις σωστά.

 

 

ΒΤW , για αυτό που λέτε για ότι είχανε λεφτά...φυσικά και έχουνε λεφτά , αν δεν είχανε  , και ήτανε λαικά παιδιά , θα είχανε αναγκαστεί να δουλεύουνε απο τα 14 για να βοηθήσουνε την οικογένεια , και δεν θα είχανε χρόνο για αναρχίες.

Επίσης , αν ήτανε middle class , θα κοιτάζανε το χάλι της οικογένειας , του σπιτιου που πληρώνει ο πατέρας χαράτσια και τον απολύουνε , και θα κοιτάζανε να τελειώσουνε τις σχολές τους σύντομα...

[Lucifer]

δεξια γροθιά φασισμος, αριστερή γροθιά επανάσταση. και γαμώ τις μόδες.

 

quote ξέρετε να κάνετε αδέρφια;

αν ναι, κάντε ένα που να φαίνεται ότι το στηρίζει αυτό κάποιος εδώ μέσα.

[Cossutius.]

Αυτή η κομματικοποίηση ρε παιδί μου. Αμα δεν βαφτίσεις τον άλλο, δε κάνεις κουβέντα. Πόσο κόμπλεξ βγάζουν αυτά τα πράγματα. Και το παίζουμε και προοδευτικοί χωρις ταμπου.

 

Δηλαδή αποκλείεται κάποιος να μην ανήκει σε παράταξη?

[BaLsAmoMenos]

δεξια γροθιά φασισμος, αριστερή γροθιά επανάσταση. και γαμώ τις μόδες.

 

 «Οι συλληφθέντες ‘τρομοκράτες’ αυτοχαρακτηρίζονται ‘επαναστάτες’. Αυτό που ξεχωρίζει τον επαναστάτη από τον τρομοκράτη –τουλάχιστον ως προς το πώς θα τον αποκαλούν οι υπόλοιποι- είναι η νίκη: αν νικήσεις, είσαι επαναστάτης – αν ηττηθείς, είσαι τρομοκράτης.

[tolis_01]

3 λαλουνε μοντερατορα , άλλο είπα , δεν διαβάζεις σωστά.

 

 

ποιος περνει 15χρονους σαν τον Γρηγορόπουλο και τον κολλητό του και τα πορώνει τόσο πολύ , και στο τέλος

οπλίζει και το χέρι τους.

Είσαι σίγουρος;

[balander10]

Καλό βράδυ σε όλους και καλή καρδιά πάνω από όλα. Σας αφήνω με κάτι που διάβασα πριν λίγα λεπτά και αξίζει να διαβάσετε.

 

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CF%85%CE%B3%CF%8E%CE%BD

 

Το μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Γκόλντιγκ “Ο άρχοντας των μυγών”, που εκδόθηκε το 1954, είναι μια αλληγορία για την ανθρώπινη φύση και την αντιπαράθεση ατομικού και κοινού συμφέροντος. Το ακατοίκητο νησί που περιγράφει ο Γκόλντιγκ μοιάζει με την Ελλάδα των τελευταίων 35 χρόνων: τα παιδιά έχουν εγκαταλειφθεί χωρίς ενήλικες και προσπαθούν να κυβερνηθούν – με καταστροφικά αποτελέσματα. Το βιβλίο περιγράφει τη βύθιση στη βαρβαρότητα: παιδιά “καλών” οικογενειών (ποιες είναι άραγε οι “κακές” οικογένειες , με σχολική μόρφωση και μουσικές αναζητήσεις, παλινδρομούν σε πρωτόγονη κατάσταση.

 

Το κεντρικό θέμα του “Άρχοντα των μυγών” είναι η σύγκρουση ανάμεσα στα ανθρώπινα έκστικτα και στον πολιτισμό, ανάμεσα στον πειρασμό της αγριότητας και στην έννομη ζωή της κοινότητας, ανάμεσα στην επιθυμία της απόλυτης εξουσίας και τη δημοκρατία. Ο Γουίλιαμ Γκόλντιγκ μιλάει για μας, γι’ αυτή τη διαλυμένη χώρα όπου ο ορθολογισμός και η ηθική παραμερίζονται βιαίως και όπου γονείς νεαρών τρομοκρατών δεν αναλαμβάνουν ευθύνες για την ανατροφή των παιδιών τους. Μεγάλοι και μικροί επιδεικνύουν τις ίδιες ψυχικές διαταραχές, την ίδια κοινωνική απαιδευσία – είμαστε ένα έρημο νησί, παραδομένο σε παιδιά και σε παιδαριώδεις ηλικιωμένους.

 

Τα “παιδιά” του Γουίλιαμ Γκόλντιγκ συγκροτούν μια ξεχωριστή κοινότητα στο έρημο νησί: αναδεικνύουν τυραννικούς ηγέτες -επαναλαμβάνοντας και προεκτείνοντας τα πρότυπα της επίσημης κοινωνίας των ενηλίκων- προβαίνουν σε καταμερισμό εργασίας και τοποθετούν στόχους επιβίωσης. Όπως σε όλες τις ιεραρχημένες κοινότητες, υπάρχει ένας κύκλος εξουσίας, λυσσαλέοι συσχετισμοί δυνάμεων, απόβλητοι και εχθροί. Και καθώς λείπει παντελώς η καθοδήγηση εκ μέρους των ενηλίκων, τα παιδιά ολισθαίνουν σε μορφές συμπεριφοράς που εναρμονίζονται με το φυσικό –όχι με το πολιτισμένο– περιβάλλον· παρατηρείται επιστροφή στη “φυλή”, στα έθιμα και στις τελετουργίες των πρωτόγονων της ζούγκλας. Σύντομα, τα παιδιά βάφουν τα πρόσωπά τους με αλλόκοτα χρώματα και κάνουν θυσίες σε κάποιο υποτιθέμενο τέρας που κατοικεί στο δάσος. Αναπόφευκτα, η ομάδα διασπάται, πολλά από τα παιδιά καταλαμβάνονται από νοσηρές φαντασιώσεις, θανατολαγνεία, δίψα για αίμα· μερικά νιώθουν ενοχή για τη φονική τους φρενίτιδα, για τα βάναυσα παιχνίδια και την αιματοχυσία.

 

Η ελληνική κοινωνία έχει δείξει ανοχή και συμπάθεια στη βία. Τα επιχειρήματα βασίζονται κυρίως στην άγνοια, σε μια πρόχειρη συναισθηματική αντίδραση (“Βία στη βία της εξουσίας!”) ή σε μια εκδήλωση λαϊκισμού, στο γνώριμο argumentum ad populum: «Αφού το κράτος μάς φέρεται αδίκως, έχουμε κάθε δικαίωμα βίαιης απόκρισης». Ο λαός έχει πάντα δίκιο – πλην όμως, στον «λαό» αναφέρονταν ανέκαθεν οι φασίστες• στον λαό αναφέρονται ακόμα όλοι όσοι πράττουν κάτι ανήθικο. Η Ελλάδα εκτρέφει τρομοκρατία για μια σειρά λόγους: είναι, όπως το νησί του «Άρχοντα των μυγών», μια κοινωνία ουσιαστικά απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, με νοοτροπία «νησιού», με σύμπλεγμα ανωτερότητας/κατωτερότητας και με την ιδέα ότι αποτελεί παγκόσμια εξαίρεση. Είναι μια χώρα που διεκδικεί πολιτισμική, ηθική και ιδεολογική ιδιαιτερότητα. Στην πραγματικότητα, όπως συμβαίνει στα μεταφορικά «νησιά», πρόκειται για στενοκεφαλιά, άγνοια και εχθρότητα προς οτιδήποτε απειλεί τον τοπικό τρόπο ζωής – πρόκειται για φόβο και μοναξιά.

 

Όπως οι νεαροί ήρωες του Γουίλιαμ Γκόλντιγκ, είμαστε επιρρεπείς στην επινόηση εχθρών, στην επανάληψη πρωταρχικών μορφών συμπεριφοράς (εκδίκηση, τιμωρία) – είμαστε ικανοί για κανιβαλισμό. Η οικογένεια και το σχολείο δεν φαίνονται ούτε να θέλουν, ούτε να μπορούν, να τιθασεύσουν αυτές τις αιμοβόρες ροπές – αντιθέτως, σε πλείστες περιπτώσεις, οι κληρονομημένες ιδέες (οι ιδέες που έχουν υιοθετηθεί χωρίς σκέψη από γενιά σε γενιά) και τα ψυχικά ελαττώματα (μοχθηρία, μνησικακία, φθόνος, εμμονική παραβίαση του νόμου) αναβαθμίζονται σε επανασταστική στάση, σε ηρωισμό. Τα ποινικά αδικήματα συγχέονται είτε με μια νεφελώδη ιδέα περί κοινωνικής επανάστασης, είτε με μια νεανική έκρηξη που εκλαμβάνεται ως «φυσική» και η οποία συχνά επιβραβεύεται. Οι νόμοι καταργούνται – και επειδή καταργούνται, όταν εφαρμόζονται, παραμορφώνονται: το κράτος εκδικείται για την ίδια του την ανημπόρια και απουσία.

 

Έτσι, ενώ επί 35 χρόνια, αναρχοφασίστες, ληστοφασίστες και χούλιγκανς ήταν, περιέργως, οι συνηθισμένοι γνωστοί-άγνωστοι, ξαφνικά, το κράτος αποφάσισε να τους τσακίσει. Η αδράνεια, η ένοχη ανεκτικότητα, η χρόνια μη εφαρμογή του νόμου έχει δύο βασικές συνέπειες: πρώτη είναι η επικράτηση ανομίας, αναρχίας και χάους· η δεύτερη είναι η όψιμη επίδειξη δύναμης που, όχι σπάνια, εκτυλίσσεται με υπέρβαση του νόμου ο οποίος, επιτέλους, υποτίθεται ότι εφαρμόζεται.

 

Στην Ελλάδα έχουμε σοβαρό πρόβλημα παιδαγωγικής: την αυταρχική εκπαίδευση διαδέχτηκε η αριστερο-αναρχική κατά την οποία το παιδί αντιμετωπίζεται ως θύμα του «σάπιου» κόσμου. Αυτή η κυρίαρχη παιδαγωγική δημιουργεί σύγχυση: ενώ από τη μία πλευρά προτρέπει στην αναγκαστική συμφιλίωση (μέσω της πολιτικής ορθότητας), παραλλήλως δεν αποκλείει την αναγκαιότητα της καταστροφής. Απορώ πώς οι άνθρωποι που πιστεύουν σ’ αυτή τη σαπίλα φέρνουν παιδιά στον κόσμο. Τα φέρνουν άραγε για να γίνουν δυστυχισμένα σαν τους ίδιους; Τα φέρνουν για να βάλουν τη φωτιά που δεν έβαλαν εκείνοι; Έτσι κι αλλιώς, το να μεγαλώνεις και να εκπαιδεύεις παιδιά εμφυσώντας τους το μίσος για την κοινωνία, μου φαίνεται διαστροφή: ο ανθρωπος είναι ον που, όταν γεννιέται, δεν είναι έτοιμο να ζήσει αυτόνομο – για πολλά χρόνια χρειάζεται τη βοήθεια των ενηλίκων· χρειάζεται γονείς, δασκάλους, διάφορους ανθρώπους που να παίζουν διαφορετικούς ρόλους – όχι να απουσιάζουν ή να ταυτίζονται με τους άρχοντες των μυγών.

[Adon1s]

-άκυρο μήνυμα-

[Socratis_g]

quote ξέρετε να κάνετε αδέρφια;

αν ναι, κάντε ένα που να φαίνεται ότι το στηρίζει αυτό κάποιος εδώ μέσα.

 

στον ευατό μου? πως γίνεται?

[Lucifer]

Να στηρίζει τις πράξεις των 4 βλακομπούμπουρων λέω.