Τι να κανω ;

[zio10]

Γιατί δεν πας για barista;

[Unabomber]

Επισης το να σε πιεζουν να φυγεις εξω, μηπως το κανουν και απο την αποψη ''μοδας-Hype'' που υπαρχει τον τελευταιο καιρο ?

 

Πχ, η κυρα Κουλα απο τον πεμπτο εστειλε τον γιο της στο εξωτερικο να σπουδασει, γιατι να μην παει και ο δικος μου..... κλπ.

 

Τετοια φαση.

[MRgeldidram7]

Την εποχή που έκανα μεταπτυχιακά στην Αγγλία, βρέθηκα να συγκατοικώ με παιδιά που είχαν έρθει για να κάνουν foundation, μια προετοιμασία δηλαδή ώστε να συνεχίσουν την επόμενη χρονιά σε κάποιο πανεπιστήμιο -όχι σε Κέιμπριτζ και Οξφόρδη, βέβαια, αλλά ούτε και του πεταματού ιδρύματα.

 

Αν εξαιρέσω ένα συγκάτοικο που είχε ψαχτεί, στην Ελλάδα είχε συμπαθητικούς βαθμούς και απλά είχε φάει κόλλημα για μεσαιωνική/Βυζαντινή ιστορία στο Γιόρκ, οι υπόλοιποι απλά έτρωγαν τα λεφτά των γονιών τους. Όχι γιατί ήταν κακά παιδιά (εντάξει, πέτυχα και κάτι τσόγλανους, αλλά στατιστικά δεν αποφεύγεται αυτό) αλλά γιατί όταν τρία χρόνια πάσχιζαν για ένα 12-13-14 στο Ελληνικό σχολείο και ορισμένοι ήταν ακόμη παρακάτω, το να λες πως ξαφνικά θα σπουδάσεις σε ξένη χώρα, είναι τεράστιο άλμα.

 

Δε λέω ότι δε γίνεται, ούτε βέβαια έμεινα αρκετά εκεί για να μάθω τι απέγιναν όλα αυτά τα παιδιά (9/10 αγόρια πήγαιναν την εποχή εκείνη για "διοίκηση επιχειρήσεων" και 9/10 κοπέλες για αρχιτεκτονική...) αλλά με αυτά που έβλεπα, με την αδυναμία τους στο γραπτό λόγο (πόσω μάλλον στη διατύπωση σκέψης σε ξένη γλώσσα -ακόμη θυμάμαι εκθέσεις που κάθε δεύτερο επίθετο ήταν το "nice", as in "England is nice", "this is a nice experience", κτλ.) δύσκολα ήταν τα πράγματα.

 

Δηλαδή, εντάξει, στρώνονταν, αλλά είχαν τεράστια κενά, τα οποία έπρεπε να καλύψουν εκεί. Αυτή ήταν η βασική δυσκολία και γι' αυτό αρκετοί τα παράτησαν πριν καν τη συμπλήρωση του προγράμματος. Σε ξένο περιβάλλον, με τον παράγοντα προσαρμογής στον καιρό, στη νοοτροπία, στις απαιτήσεις των σχολών εκτός έδρας, ένας άνθρωπος με μεγάλα κενά να στρωθεί τρελά και να αποδώσει... γίνεται, αλλά αν λες ότι "πρέπει" να σπουδάσεις επειδή σε "πιέζουν" οι δικοί σου, από λάθος αφετηρία ξεκινάς.

 

Και βασικά το λάθος είναι των γονιών σου, που ένα παιδί που φοβάται πως δε θα πιάσει 5.000 μόρια εδώ (υποθέτω πως αυτό είναι το 5αρι της εποχής μου; Δεν ξέρω, έχει αλλάξει εκατό φορές το σύστημα από τότε) το πιέζουν να πάει εξωτερικό, λάθος το σκέφτονται.

 

Φιλικά.

εδω ειναι το προβλημα, οι γονεις μου δεν γνωριζουν πως εχει η κατασταση, δεν με πιεζουν αυτοι να παω εξω ισα ισα σε μια συζητηση που ειχαμε του χαβαλε δεν τους αρεσε το ενδεχομενο να φυγω εξω για δικους τους λογους και δεν ξερω πως να τους το φερω

 

δεν μου λενε μονο οι δικοι μου να σπουδασω απλως και γω δεν μπορω να σκεφτω τον εαυτο μου χωρις πτυχιο πανω σε κατι,δηλαδη οποιος  δεν γνωριζει εξειδικευμενα μαθηματικα και φυσικη δεν εχει την δυνατοτητα να σπουδασει κατι ;

[mylo]

εδω ειναι το προβλημα, οι γονεις μου δεν γνωριζουν πως εχει η κατασταση, δεν με πιεζουν αυτοι να παω εξω ισα ισα σε μια συζητηση που ειχαμε του χαβαλε δεν τους αρεσε το ενδεχομενο να φυγω εξω για δικους τους λογους και δεν ξερω πως να τους το φερω

 

δεν μου λενε μονο οι δικοι μου να σπουδασω απλως και γω δεν μπορω να σκεφτω τον εαυτο μου χωρις πτυχιο πανω σε κατι,δηλαδη οποιος  δεν γνωριζει εξειδικευμενα μαθηματικα και φυσικη δεν εχει την δυνατοτητα να σπουδασει κατι ;

δεν γνωρίζουν οι γονείς: α) έκανες πλαστογραφία τον έλεγχο ή β) αδιαφορούν ή γ) λείπουν όλη μέρα

[Snoob]

εδω ειναι το προβλημα, οι γονεις μου δεν γνωριζουν πως εχει η κατασταση, δεν με πιεζουν αυτοι να παω εξω ισα ισα σε μια συζητηση που ειχαμε του χαβαλε δεν τους αρεσε το ενδεχομενο να φυγω εξω για δικους τους λογους και δεν ξερω πως να τους το φερω

 

δεν μου λενε μονο οι δικοι μου να σπουδασω απλως και γω δεν μπορω να σκεφτω τον εαυτο μου χωρις πτυχιο πανω σε κατι,δηλαδη οποιος  δεν γνωριζει εξειδικευμενα μαθηματικα και φυσικη δεν εχει την δυνατοτητα να σπουδασει κατι ;

 

Tι εννοείς δε γνωρίζουν οι γονείς σου πώς έχει η κατάσταση; Πώς έχει η κατάσταση στο εξωτερικό ή σε ό,τι έχει να κάνει με τις δικές σου επιδόσεις; Πολύ περίεργο μου ακούγεται το δεύτερο, ελπίζω να κατάλαβα κάτι λάθος.

 

Όπως και να έχει, πρέπει να λύσεις πρώτα το βασικό θέμα της συνεννόησης με τους δικούς σου. Να τους πείσεις πως έξω θα πετύχεις κάτι που εδώ είναι αδύνατο να πετύχεις, ώστε κι αυτοί να σε στηρίζουν οικονομικά με προοπτική. Το να λες "εδώ δεν μπορώ να περάσω πουθενά, ας πάω έξω", δεν είναι καλή επιχειρηματολογική αφετηρία. Ούτε είναι σκόπιμο να πας έξω και να "ρίχνεις δίχτυα" από Σκανδιναβία μέχρι Βουλγαρία. Δεν είναι το ίδιο και δε δείχνει και ίδιους στόχους.

 

Επίσης, άλλο το "πατέρα, μητέρα, πάω να σπουδάσω", κι άλλο το "πατέρα, μητέρα, πάω μετανάστης". Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να τα ξεκαθαρίσεις.

 

Κι όταν καθίσετε να κάνετε αυτή τη συζήτηση, να έχεις καταλήξει σε μερικά βασικά πράγματα: τι σε ενδιαφέρει, πού υπάρχει αυτό που σε ενδιαφέρει, τι προοπτικές αποκατάστασης έχει χωρίς να ελπίζεις πως θα σε διορίσει το κράτος ή ότι η εδώ οικονομία θα αναστηθεί μέχρι να αποφοιτήσεις και βέβαια το πώς μπορείς με τις ικανότητες που διαθέτεις να διεκδικήσεις μια θέση εκεί.

 

Δε γνωρίζω τι ισχύει σε όλες τις χώρες, συν του ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια από όταν ήμουν φοιτητής, αλλά έξω το πρόβλημα δεν είναι να μπεις στο πανεπιστήμιο. Το πρόβλημα είναι να διατηρηθείς σε αυτό.

 

Για μένα το καλύτερο πρώτο βήμα θα ήταν να έδειχνες ένα αισθητά βελτιωμένο πρόσωπο στο σχολείο. Ή, αν έχεις αποφοιτήσει, να ξεκινούσες ένα συστηματικό διάβασμα χωρίς υπερβολές, και για να ενισχύσεις την αυτοπεποίθησή και τις γνώσεις σου, αλλά και να δείξεις έμπρακτα πως αλλάζεις ρότα -και θα μπορέσεις να σταθείς σε μια σχολή, εδώ ή έξω.

[Basilhs23___]

φιλε μου ποτε δεν ημουν βαρεμαρας μαθητης του14-15 ειμαι,ομως μετανιωνω μεχρι και σημερα που αποφασισα να ριξω ολο το βαρος στα πτυχια των αγγλικων και αφησα στην ακρη τα σημαντικα μαθηματα του σχολειου.προσωπικα αν ειχα την ευκαιρια  θα ξεκινουσα φροντιστηριο απο 1η γυμνασιου και το πληρωνω τωρα αυτο,απο την αλλη επισης βλεπω ατομα του 17+ να μην μπορουν να αντεπεξελθουν κανοντας ολοημερα φροντιστηρια δηλαδη εγω τι θα εγραφα..

γιατι θελω να κανω ενα καινουριο ξεκινημα,το παθημα μου εγινε μαθημα και σκοπευω να λιωσω στο διαβασμα εφοσον παω καπου

 

Καλά χαλάρωσε βρε αδερφέ που μας λές για 4000-5000 μόρια δηλαδή μέσος όρος κοντά στο 4-5 και μετά μας λες οτι είσαι μαθητής του 14-15. Και εγώ ήμουν λίγο χειρότερος μαθητής έγραψα 12000 μόρια και πέρασα σε ένα ΤΕΙ που το αντικείμενο της σχολής μου μ΄ άρεσε πολύ. Κάνε μια προσπάθεια να περάσεις κάπου και μην αυτοϋποβιβάζεις τον εαυτό σου. Επίσης μην επηρεάζεσαι από συγγενείς και λοιπούς που δημιουργούν υπερβολικές φιλοδοξίες και φρούδες ελπίδες στους μαθητές για εισαγωγή σε υψηλόβαθμες σχολές πολυτεχνεία νομικές οικονομικά κτλ ενώ το επίπεδό τους δεν είναι αντίστοιχο, χέσε και αυτόν που έφερε 17+ και δεν πέρασε πουθενά, δεν ξέρεις γιατί δεν πέρασε πουθενά, μπορεί να μην δήλωσε σωστά τις σχολές στο μηχανογραφικό και να τα έκανε μαντάρα.

Για εξωτερικό τα περισσότερα πανεπιστήμια κοιτάνε βαθμούς πανελληνίων, το έχουνε γράψει και άλλοι σε παρόμοιες ερωτήσεις που έχουν γίνει στο forum, οπότε πάτος στις πανελλήνιες σημαίνει και μεγάλη μείωση πιθανοτήτων να σε δεχτούν κάπου στο εξωτερικό.

Επίσης ξεκαθάρισε μόνος σου τι δουλειά θέλεις να κάνεις και τι βαθμίδες σχολών χρειάζονται για αυτό. Αν θες να γίνεις μάγειρας πηγαίνεις σε κανένα ΙΕΚ ή άλλη εξειδικευμένη σχολή στην Ελλάδα 2 χρονάκια μετά ψάχνεις να βρεις δουλειά για να έχεις εμπειρια γιατί όλοι θα κοιτάνε την εμπειρία σε αυτό το επάγγελμα δεν θα τους επηρεάσει αν η σχολή είναι π.χ του εξωτερικού ή της Ελλάδας. Για τις ξένες γλώσσες που σκιζόσουν να τις μάθεις μην το μετανοιώνεις, μπορούν να σε βοηθήσουν σε πολλά πράγματα ειδικά αν θες να φύγεις εξωτερικό για μάγειρας, ξενοδοχεία κτλ.

[MRgeldidram7]

δεν γνωρίζουν οι γονείς: α) έκανες πλαστογραφία τον έλεγχο ή β) αδιαφορούν ή γ) λείπουν όλη μέρα

α)

β)οχι δεν αδιαφορουν

γ)το αντιθετο

ειμαι παιδι μεταναστων οποτε δεν ξερουν απο ελληνικο συστημα το μονο που γνωριζουν απο πανελληνιες ειναι οτι ειναι καποιου ειδους εξετασεις που σε περνανε στο πανεπιστημιο

[Basilhs23___]

εδω ειναι το προβλημα, οι γονεις μου δεν γνωριζουν πως εχει η κατασταση, δεν με πιεζουν αυτοι να παω εξω ισα ισα σε μια συζητηση που ειχαμε του χαβαλε δεν τους αρεσε το ενδεχομενο να φυγω εξω για δικους τους λογους και δεν ξερω πως να τους το φερω

 

δεν μου λενε μονο οι δικοι μου να σπουδασω απλως και γω δεν μπορω να σκεφτω τον εαυτο μου χωρις πτυχιο πανω σε κατι,δηλαδη οποιος  δεν γνωριζει εξειδικευμενα μαθηματικα και φυσικη δεν εχει την δυνατοτητα να σπουδασει κατι ;

 

Ρε φίλε ποια εξειδικευμένη φυσική και μαθηματικά? Μάθε αυτά που διδάσκεσαι στο σχολείο σου όσο καλύτερα γίνεται και δώσε πανελλήνιες. Μετά αν περάσεις σε κάποια σχολή οτιδήποτε χρειάζεσαι στην σχολή θα το διδαχτείς στην ύλη των προπτυχιακών μαθημάτων σου. Ως μαθητής λυκείου την ίδια ύλη φυσικής και μαθηματικών έχετε στην θετική και τεχνολογική κατεύθυνση.

[MRgeldidram7]

Ρε φίλε ποια εξειδικευμένη φυσική και μαθηματικά? Μάθε αυτά που διδάσκεσαι στο σχολείο σου όσο καλύτερα γίνεται και δώσε πανελλήνιες. Μετά αν περάσεις σε κάποια σχολή οτιδήποτε χρειάζεσαι στην σχολή θα το διδαχτείς στην ύλη των προπτυχιακών μαθημάτων σου. Ως μαθητής λυκείου την ίδια ύλη φυσικής και μαθηματικών έχετε στην θετική και τεχνολογική κατεύθυνση.

πανελληνιες δινουμε τα εξης μαθηματα:μαθηματικα,φυσικη,αρχες οργανωσης δοιηκησης επιχειρησεων και προγραμματισμο απο κατευθυνση και απο γενικης μενουν εκθεση και μαθημα επιλογης

 

αν απο αυτα τα μαθηματα τα μαθηματικα+φυσικη που εχουν μεγαλη βαρυτητα δεν καταλαβαινω τιποτα(στην κυριολεξια τιποτα ανοιγω βιβλιο με λυσαρι να διαβασω και δεν βγαζω νοημα)  και με την ελπιδα να γραψω εκθεση+αοδε πανω απο 10 και προγραμματισμο στανταρ κατω απο 10 τοτε τι μενει;

 

ακομη και να γραψω τα παραπανω ποσα μορια να πιανα για να μπωσε μια αξιοπρεπη σχολη ;

Καλά χαλάρωσε βρε αδερφέ που μας λές για 4000-5000 μόρια δηλαδή μέσος όρος κοντά στο 4-5 και μετά μας λες οτι είσαι μαθητής του 14-15. Και εγώ ήμουν λίγο χειρότερος μαθητής έγραψα 12000 μόρια και πέρασα σε ένα ΤΕΙ που το αντικείμενο της σχολής μου μ΄ άρεσε πολύ. Κάνε μια προσπάθεια να περάσεις κάπου και μην αυτοϋποβιβάζεις τον εαυτό σου. Επίσης μην επηρεάζεσαι από συγγενείς και λοιπούς που δημιουργούν υπερβολικές φιλοδοξίες και φρούδες ελπίδες στους μαθητές για εισαγωγή σε υψηλόβαθμες σχολές πολυτεχνεία νομικές οικονομικά κτλ ενώ το επίπεδό τους δεν είναι αντίστοιχο, χέσε και αυτόν που έφερε 17+ και δεν πέρασε πουθενά, δεν ξέρεις γιατί δεν πέρασε πουθενά, μπορεί να μην δήλωσε σωστά τις σχολές στο μηχανογραφικό και να τα έκανε μαντάρα.

Για εξωτερικό τα περισσότερα πανεπιστήμια κοιτάνε βαθμούς πανελληνίων, το έχουνε γράψει και άλλοι σε παρόμοιες ερωτήσεις που έχουν γίνει στο forum, οπότε πάτος στις πανελλήνιες σημαίνει και μεγάλη μείωση πιθανοτήτων να σε δεχτούν κάπου στο εξωτερικό.

Επίσης ξεκαθάρισε μόνος σου τι δουλειά θέλεις να κάνεις και τι βαθμίδες σχολών χρειάζονται για αυτό. Αν θες να γίνεις μάγειρας πηγαίνεις σε κανένα ΙΕΚ ή άλλη εξειδικευμένη σχολή στην Ελλάδα 2 χρονάκια μετά ψάχνεις να βρεις δουλειά για να έχεις εμπειρια γιατί όλοι θα κοιτάνε την εμπειρία σε αυτό το επάγγελμα δεν θα τους επηρεάσει αν η σχολή είναι π.χ του εξωτερικού ή της Ελλάδας. Για τις ξένες γλώσσες που σκιζόσουν να τις μάθεις μην το μετανοιώνεις, μπορούν να σε βοηθήσουν σε πολλά πράγματα ειδικά αν θες να φύγεις εξωτερικό για μάγειρας, ξενοδοχεία κτλ.

φιλε οι βαθμοι μπαινουν με μεγαλη επιοικεια να φανταστεις πως εγω εβγαλα 16,7 και μαθητες του 11-13 εβγαλαν 15 δεν μπορω να παιρνω τους βαθμους στα σοβαρα

 

οσο για την μαγειρικη θειος μου εχει κατι παρεμφερες σε ψαροταβερνα στην ροδο οποτε εχω ενα backup

 

το βασικοτερο προβλημα ομως ειναι πως δεν ξερω τι δουλεια θελω να κανω

[mathsrule]

Παιδιά, νομίζω πως το βλέπετε περίεργα το όλο θέμα. Έστω ότι γράφει πολύ καλά στις Πανελλήνιες. Το γεγονός ότι θα μπει σε μια σχολή που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου, θα τον κάνει να γίνει κατά κύριο λόγο ένας ακόμη αιώνιος φοιτητής που μετά από ένα χρόνο θα έχει ξεχάσει και το τι σπουδάζει. Επτά χρόνια αργότερα θα έχει πάρει τίποτα σημειώσεις/θέματα από παρατάξεις, θα τα παπαγαλίσει, θα περάσει με 5 κάποια μαθήματα κορμού και θα πάρει ένα πτυχίο χωρίς ουσιαστικά να το θέλει. Συνεπώς, ποιος ο λόγος να του λέμε πως οι Πανελλήνιες είναι μονόδρομος;

 

Κατ' εμέ, προσδιόρισε πρώτα το τι ακριβώς σου αρέσει και θέλεις να κάνεις, και ύστερα κάνε ανάλογη έρευνα και δες πως, που, και με ποια μέσα μπορείς να το πετύχεις, και ακολούθησε αυτό.

[koulkos]

Παρατηρώ πως η ορθογραφία σου είναι σχετικά καλή, ειδικά για παιδί μεταναστών όπως ανέφερες πως είσαι. Αυτό είναι ένα από τα θετικά που έχεις. Το άλλο είναι πως ψάχνεσαι. Αν ψάχνεσαι για την πάρτη σου και το μέλλον σου, μαζί σου. Αν ψάχνεσαι για να δεις πως θα αποφύγεις τη μουρμούρα της οικογένειάς σου έχεις χάσει το παιχνίδι πριν καν ξεκινήσει. Τελευταίο θετικό η ηλικία σου και το αίμα που βράζει. Αυτά πρέπει να τα εκμεταλλευτείς. 

 

Για αρχή, πρέπει να μας πεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Πως σε φαντάζεσαι σε μερικά χρόνια. Το να σπουδάσεις δεν είναι πανάκεια. Αν πιάνουν τα χέρια σου ασχολήσου με μια δουλειά που απαιτεί μόνο αυτό και πολλή διάθεση από μέρους σου. Τα επαγγέλματα είναι απεριόριστα. Ηλεκτρολόγος, ψυκτικός, υδραυλικός, επιπλοποιός, μάγειρας και ότι άλλο μπορείς να σκεφτείς. Μπουχτίσαμε από άνεργους πτυχιούχους γιατί έτσι ήθελαν ο μπαμπάς και η μαμά. Αν πιστεύεις πως δεν μπορείς να πιάσεις μια σχολή μέσω των Πανελληνίων, αναλογίσου καλά τι σου αρέσει, σε ποιους τομείς είσαι καλός και πάρε σβάρνα τα ΙΕΚ να ρωτήσεις τι προγράμματα έχουν. Άπαξ και τα βρεις εσύ με τον εαυτό σου όλα τα άλλα θα έρθουν. 

[Scullbag]

Πρέπει να σπουδάσεις εφόσον σε πιέζουν οι δικοί σου? Και μάλιστα στο εξωτερικό? Και χωρίς να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να σε ελκύει είτε σε αντικείμενο ή έστω σε χώρα?

 

Το ξέρω ότι αυτό που θα σου πω πιθανότατα θα πέσει στο κενό και θα ακουστεί κλισέ, αλλά θα το πω γιατί με πνίγει. Είσαι 17-18 χρονών, να υποθέσω. Άρα το πολύ σε ένα χρόνο θα είσαι πλέον ενήλικας. Κατανοώ ότι αυτή τη στιγμή εξαρτάσαι 100% από την στήριξη των γονιών σου, και στήριξη με κάθε έννοια του όρου, όχι μόνο οικονομική. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι δεν ανήκεις στους γονείς σου, δεν είσαι ιδιοκτησία τους, η ζωή σου είναι δική σου. Πρέπει και εσύ να καταλάβεις (και να δώσεις και στους γονείς σου με κάποιο τρόπο να καταλάβουν) ότι τα πράγματα δεν θα είναι πάντα έτσι. Θα έρθει η ώρα σε 3, 4, 5 χρόνια που η ζωή σου θα είναι 100% στα χέρια σου και αν δεν θέλεις να καταλήξεις να καταριέσαι τους δικούς σου που παίρναν αποφάσεις για σένα χωρίς να σε υπολογίζουν και να καταριέσαι τον εαυτό σου που τους άφηνε και δεν έπαιρνε αποφάσεις για τη ζωή του πρέπει να σοβαρευτείς.

 

Στο τεχνικό κομμάτι των σπουδών, εφόσον το ρώτησες, έχω να πω ότι πρέπει να ψάξεις πολύυυυ ακόμα και να δεις το ζήτημα από περισσότερες πλευρές. Σκέψου το εξής: στην Φινλανδία ο ελάχιστος μισθός αν δεν κάνω λάθος είναι γύρω στα 1,600 ευρώ το μήνα. Ένα απλό γεύμα στα macdonalds κοστίζει γύρω στα 12-15 ευρώ (απ ότι μου έλεγε μια φίλη που πήγε φέτος το καλοκαίρι). Το κόστος ζωής λοιπόν είναι αρκετά υψηλό, ακόμη και αν υπολογίσεις ότι μένεις σε εστία, που απ ότι ξέρω δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο. Πίστεψέ με όταν σου λέω ότι τα δίδακτρα είναι από τα μικρότερα προβλήματά σου στην προκειμένη περίπτωση.

 

Ένα άλλο κομμάτι που πρέπει να δεις είναι το κατά πόσο θεωρείς ότι μπορείς να ζήσεις σε μια χώρα έξω, γενικά και συγκεκριμένα. Γενικά αν μπορείς να αφήσεις οικογένεια, φίλους και κοινωνικό περιβάλλον και να πας σε κάτι εντελώς καινούριο. Δεν αλλάζεις πόλη, αλλάζεις χώρα, δεν είναι το ίδιο. Και αν αντέχεις να αφήσεις τη χώρα σου, πιστεύεις ότι θα άντεχες τις καιρικές συνθήκες της χώρας που έχεις επιλέξει? Αντέχεις ας πούμε το απίστευτα πολύ κρύο και το λίγο φως? Γιατί στις Σκανδιναβικές χώρες έχουν μόνιμη ηλιοφάνεια μισό χρόνο και μόνιμη νύχτα τον άλλο μισό (ανάλογα και την πόλη). Θα άντεχες τις κοινωνικές συνθήκες? Δεν ξέρω αν όλα αυτά σου φαίνονται υπερβολικά, και είναι και ανάλογα τον άνθρωπο, αλλά ξέρω πολλούς που έφυγαν για το εξωτερικό και δεν το άντεξαν όλοι, για τον Α ή Β λόγω. Είναι ένα ρίσκο πάντα.

 

Από άποψη πανεπιστημίων, πρέπει να διαλέξεις καταρχάς αντικείμενο, όχι απλά θέλω να σπουδάσω, στην συνέχεια πρέπει να ψάξεις ποια πανεπιστήμια διδάσκουν αυτό το αντικείμενο, να ξεσκαρτάρεις ποια σου κάνουν και ποια όχι (για λόγους οικονομικούς, απαιτήσεων του πανεπιστημίου, απόστασης κ.τ.λ.) και μετά να ανοίξεις επικοινωνία με το πανεπιστήμιο. Να ξέρεις ότι ανάλογα το αντικείμενο, την χώρα και το πανεπιστήμιο τα προσόντα που απαιτούνται για την εισαγωγή ποικίλουν. Επίσης υπάρχει και μια τεράστια ποικιλία πλήρων και μερικών υποτροφιών από την ΕΕ και το Ελληνικό κράτος που μπορείς να κοιτάξεις (δεν εξαρτώνται πάντα αποκλειστικά από την βαθμολογία) γιατί στο κάτω κάτω της γραφής και μια μικρή οικονομική ενίσχυση δεν θα σε χάλαγε. 

 

Και ένα μικρό κομμάτι για τις σπουδές γενικότερα μιας και την έγραψα την έκθεσή μου πάλι. Το πανεπιστήμιο δεν ιδρύθηκε για να εκπαιδεύει επαγγελματίες και εισοδηματίες. Ιδρύθηκε για να προσφέρει γνώση. Όχι μόνο γνώση πάνω σε ένα αντικείμενο που έχει επιλέξει ο φοιτητής, αλλά και γνώση πάνω στο πως λειτουργεί το άτομο μέσα στην κοινωνία. Όσοι πάνε στο πανεπιστήμιο με στόχο να βρουν δουλειά, πάνε χαμένοι. Ειδικά με την ανεργία που υπάρχει σήμερα. Τα απόλυτα πεταμένα λεφτά και χρόνια ζωής, που θα μπορούσαν να είχαν επενδυθεί σε κάτι άλλο. Το πανεπιστήμιο δεν είναι παίξε γέλασε και καφές από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι ξέγνοιαστα τα φοιτητικά χρόνια, αλλά αν θες να μάθεις μέσω του πανεπιστημίου και να πας μπροστά πρέπει να στρώσεις κώλο. Και για να στρώσεις κώλο πρέπει να σου αρέσει το αντικείμενο. Αλλιώς είναι μαζοχισμός.  

 

Τέλος, για μένα, εφόσον δεν ξέρεις τι θες, δώσε πανελλήνιες (δεν χάνεις και τίποτα) ψάξου λίγο στο τι θα σου άρεσε να σπουδάσεις, φαντάσου πως θα ήθελες να είναι η ζωή σου σε 10-15 χρόνια, δες αν υπάρχει κάτι άλλο που θα σου άρεσε να κάνεις πέρα από σπουδές (ποτέ δεν ξέρεις) και όταν βγουν τα αποτελέσματα, φτιάξε μηχανογραφικό, κλείσε θέση σε μια σχολή να υπάρχει για καβάτζα και αν δεν σου κάνει και έχεις βρει περίπου τι θες, ψάξε και τα πανεπιστήμια έξω.

 

Φιλικά πάντα, και καλή επιτυχία.

[Kostas93]

ακριβως δεν ειναι τιποτα πλουσιοι οι δικοι μου να με υποστηριζουν πληρως,το κοστος διαβιωσης γνωριζω πως ειναι υψηλο ομως δεν εχει εκει φοιτητικη εστια η κατι παρομοιο για να γλιτωνω νοικια κτλ ;

θα μείνω λίγο σε αυτό.

Εστίες έχει αλλά πληρώνεις για να μείνεις.

Πανάκριβες όλες οι χώρες εκεί πάνω, αν οι δικοί σου δεν έχουν έναν ολόκληρο μισθό(min 800 το μήνα και αυτά με υποχωρήσεις) να διαθέσουν για σένα και μόνο τότε μόνο σε φωτογραφίες τις βλέπεις αυτές τις χώρες.

 

Για Βουλγαρία/Ιταλία δε μπορώ να εκφέρω άποψη, δε γνωρίζω.

 

 

[{TDi}Dj2k..infc]

Το εξωτερικό το βρίσκω αδιάφορο πια εκτος άμα έχεις σκοπό να πας σε top notch Uni η σε πολύ συγκεκριμένη σχολη στην οποια ειδικεύονται ελάχιστοι εδώ στην Ελλάδα, εγώ θα διάβαζα μέχρι τι πανελλήνιες και ότι έγγραφα, γιατί ποτε δεν ξες, αν δεν τότε μείνε Ελλάδα βρες μια δουλειά που έχεις έστω λίγο socialize και γνωρίζοντας κόσμο και έχοντας τα ματια σου ανοιχτά λογικά θα έρθει και η εξέλιξη στο κάτι καλύτερο, hopefully...imho as always, best of luck little dude!

[MRgeldidram7]

Πρέπει να σπουδάσεις εφόσον σε πιέζουν οι δικοί σου? Και μάλιστα στο εξωτερικό? Και χωρίς να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να σε ελκύει είτε σε αντικείμενο ή έστω σε χώρα?

 

Το ξέρω ότι αυτό που θα σου πω πιθανότατα θα πέσει στο κενό και θα ακουστεί κλισέ, αλλά θα το πω γιατί με πνίγει. Είσαι 17-18 χρονών, να υποθέσω. Άρα το πολύ σε ένα χρόνο θα είσαι πλέον ενήλικας. Κατανοώ ότι αυτή τη στιγμή εξαρτάσαι 100% από την στήριξη των γονιών σου, και στήριξη με κάθε έννοια του όρου, όχι μόνο οικονομική. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι δεν ανήκεις στους γονείς σου, δεν είσαι ιδιοκτησία τους, η ζωή σου είναι δική σου. Πρέπει και εσύ να καταλάβεις (και να δώσεις και στους γονείς σου με κάποιο τρόπο να καταλάβουν) ότι τα πράγματα δεν θα είναι πάντα έτσι. Θα έρθει η ώρα σε 3, 4, 5 χρόνια που η ζωή σου θα είναι 100% στα χέρια σου και αν δεν θέλεις να καταλήξεις να καταριέσαι τους δικούς σου που παίρναν αποφάσεις για σένα χωρίς να σε υπολογίζουν και να καταριέσαι τον εαυτό σου που τους άφηνε και δεν έπαιρνε αποφάσεις για τη ζωή του πρέπει να σοβαρευτείς.

 

Στο τεχνικό κομμάτι των σπουδών, εφόσον το ρώτησες, έχω να πω ότι πρέπει να ψάξεις πολύυυυ ακόμα και να δεις το ζήτημα από περισσότερες πλευρές. Σκέψου το εξής: στην Φινλανδία ο ελάχιστος μισθός αν δεν κάνω λάθος είναι γύρω στα 1,600 ευρώ το μήνα. Ένα απλό γεύμα στα macdonalds κοστίζει γύρω στα 12-15 ευρώ (απ ότι μου έλεγε μια φίλη που πήγε φέτος το καλοκαίρι). Το κόστος ζωής λοιπόν είναι αρκετά υψηλό, ακόμη και αν υπολογίσεις ότι μένεις σε εστία, που απ ότι ξέρω δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο. Πίστεψέ με όταν σου λέω ότι τα δίδακτρα είναι από τα μικρότερα προβλήματά σου στην προκειμένη περίπτωση.

 

Ένα άλλο κομμάτι που πρέπει να δεις είναι το κατά πόσο θεωρείς ότι μπορείς να ζήσεις σε μια χώρα έξω, γενικά και συγκεκριμένα. Γενικά αν μπορείς να αφήσεις οικογένεια, φίλους και κοινωνικό περιβάλλον και να πας σε κάτι εντελώς καινούριο. Δεν αλλάζεις πόλη, αλλάζεις χώρα, δεν είναι το ίδιο. Και αν αντέχεις να αφήσεις τη χώρα σου, πιστεύεις ότι θα άντεχες τις καιρικές συνθήκες της χώρας που έχεις επιλέξει? Αντέχεις ας πούμε το απίστευτα πολύ κρύο και το λίγο φως? Γιατί στις Σκανδιναβικές χώρες έχουν μόνιμη ηλιοφάνεια μισό χρόνο και μόνιμη νύχτα τον άλλο μισό (ανάλογα και την πόλη). Θα άντεχες τις κοινωνικές συνθήκες? Δεν ξέρω αν όλα αυτά σου φαίνονται υπερβολικά, και είναι και ανάλογα τον άνθρωπο, αλλά ξέρω πολλούς που έφυγαν για το εξωτερικό και δεν το άντεξαν όλοι, για τον Α ή Β λόγω. Είναι ένα ρίσκο πάντα.

 

Από άποψη πανεπιστημίων, πρέπει να διαλέξεις καταρχάς αντικείμενο, όχι απλά θέλω να σπουδάσω, στην συνέχεια πρέπει να ψάξεις ποια πανεπιστήμια διδάσκουν αυτό το αντικείμενο, να ξεσκαρτάρεις ποια σου κάνουν και ποια όχι (για λόγους οικονομικούς, απαιτήσεων του πανεπιστημίου, απόστασης κ.τ.λ.) και μετά να ανοίξεις επικοινωνία με το πανεπιστήμιο. Να ξέρεις ότι ανάλογα το αντικείμενο, την χώρα και το πανεπιστήμιο τα προσόντα που απαιτούνται για την εισαγωγή ποικίλουν. Επίσης υπάρχει και μια τεράστια ποικιλία πλήρων και μερικών υποτροφιών από την ΕΕ και το Ελληνικό κράτος που μπορείς να κοιτάξεις (δεν εξαρτώνται πάντα αποκλειστικά από την βαθμολογία) γιατί στο κάτω κάτω της γραφής και μια μικρή οικονομική ενίσχυση δεν θα σε χάλαγε. 

 

Και ένα μικρό κομμάτι για τις σπουδές γενικότερα μιας και την έγραψα την έκθεσή μου πάλι. Το πανεπιστήμιο δεν ιδρύθηκε για να εκπαιδεύει επαγγελματίες και εισοδηματίες. Ιδρύθηκε για να προσφέρει γνώση. Όχι μόνο γνώση πάνω σε ένα αντικείμενο που έχει επιλέξει ο φοιτητής, αλλά και γνώση πάνω στο πως λειτουργεί το άτομο μέσα στην κοινωνία. Όσοι πάνε στο πανεπιστήμιο με στόχο να βρουν δουλειά, πάνε χαμένοι. Ειδικά με την ανεργία που υπάρχει σήμερα. Τα απόλυτα πεταμένα λεφτά και χρόνια ζωής, που θα μπορούσαν να είχαν επενδυθεί σε κάτι άλλο. Το πανεπιστήμιο δεν είναι παίξε γέλασε και καφές από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είναι ξέγνοιαστα τα φοιτητικά χρόνια, αλλά αν θες να μάθεις μέσω του πανεπιστημίου και να πας μπροστά πρέπει να στρώσεις κώλο. Και για να στρώσεις κώλο πρέπει να σου αρέσει το αντικείμενο. Αλλιώς είναι μαζοχισμός.  

 

Τέλος, για μένα, εφόσον δεν ξέρεις τι θες, δώσε πανελλήνιες (δεν χάνεις και τίποτα) ψάξου λίγο στο τι θα σου άρεσε να σπουδάσεις, φαντάσου πως θα ήθελες να είναι η ζωή σου σε 10-15 χρόνια, δες αν υπάρχει κάτι άλλο που θα σου άρεσε να κάνεις πέρα από σπουδές (ποτέ δεν ξέρεις) και όταν βγουν τα αποτελέσματα, φτιάξε μηχανογραφικό, κλείσε θέση σε μια σχολή να υπάρχει για καβάτζα και αν δεν σου κάνει και έχεις βρει περίπου τι θες, ψάξε και τα πανεπιστήμια έξω.

 

Φιλικά πάντα, και καλή επιτυχία.

πολυ ωραια αυτα που λες φιλε μου πανω κατω αυτα μου ειπαν και οι καθηγητες,απο θεμα προσαρμοσης δεν νομιζω να εχω θεμα ετσι κι αλλιως εαν με το καλο με δεχτουν καπου δεν θα παω για να ξοδευω τον χρονο μου και τα χρηματα των γονιων μου σαν παρτακιας, θα παω καθαρα για να στρωθω για πρωτη φορα στην ζωη μου στο εντατικο διαβασμα, δεν μου μενουν πολλες επιλογες πλεον οποτε εξεταζω ολα τα ενδεχομενα σχετικα με το μελλον μου

θα μείνω λίγο σε αυτό.

Εστίες έχει αλλά πληρώνεις για να μείνεις.

Πανάκριβες όλες οι χώρες εκεί πάνω, αν οι δικοί σου δεν έχουν έναν ολόκληρο μισθό(min 800 το μήνα και αυτά με υποχωρήσεις) να διαθέσουν για σένα και μόνο τότε μόνο σε φωτογραφίες τις βλέπεις αυτές τις χώρες.

 

Για Βουλγαρία/Ιταλία δε μπορώ να εκφέρω άποψη, δε γνωρίζω.

 

 

γι'αυτο εχω backup ιταλια/βουλγαρια λογω οικονομικων ομως δεν κατα ποσο θα μπορουσα να προσαρμοστω στην γλωσσα σ'αυτες τις χωρες , ομως δεν αποκλειω και το ενδεχομενο του να σπουδασω σε ιεκ ομως παντου διαβαζω πως ειναι χασιμο χρονου και χρηματων. τοσο υποβαθμισμενα ειναι πλεον οι πληρωτεες σχολες στην ελλαδα;