Προς το περιεχόμενο

Ροκ 60's - 70's


Coscas

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
2 ώρες πριν, Coscas είπε

Αυτό το κομμάτι, θα μπορούσε να είναι all time classic, αλλά κάπου το χαλάνε. Τουλάχιστον γιά τα δικά μου "ποπ" αυτιά

Χωρίς να παύει να είναι αξιόλογο

Rock Island - Runnin' Through My Mind (1970)

Όχι μόνο το χαλάνε αλλά είναι σαν να συνυπάρχουν δύο μουσικά κομμάτια άλλης αισθητικής χωρίς ομοιογένεια. Ακούς την εισαγωγή και λες πωωωω τι θα ακούσουμε σε λίγο..όμως όταν αρχίζει ας το πούμε το μουσικό μέρος όπου κάνουν τα σολαρισματα και καλά, παύει το κομμάτι να έχει ένα ψυχεδελικό υπόβαθρο και κουνάει πάρα πολύ η βάρκα που δεν επανέρχεται ποτέ..lol Οπότε ναι μια χαρά είναι το έμπειρο 👂 σας κύριε.

3 ώρες πριν, Coscas είπε

THE THYME - SOMEHOW (1968)

Απανωτές εγκεφαλικές εκρήξεις το έχω λιώσει στο repeat προσωπικά σε ευχαριστώ....πω πω πω!!

Και τι αναπάντεχο τελείωμα...λες δεν μπορεί,και αντε ξανά από την αρχή, βέβαια υπάρχει λόγος που κλείνει έτσι το τραγούδι αν κάποιος προσέξει τους στίχους είναι σα να λέει τέλος τα λόγια δράση τωρα...τι κομμάτι έβαλες άνθρωπε μου....🤯👀

Επεξ/σία από XrysaKakou
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
Στις 21/1/2024 στις 9:07 ΜΜ, Coscas είπε

Αυτό το κομμάτι, θα μπορούσε να είναι all time classic, αλλά κάπου το χαλάνε. Τουλάχιστον γιά τα δικά μου "ποπ" αυτιά

Χωρίς να παύει να είναι αξιόλογο

Rock Island - Runnin' Through My Mind (1970)

Εγώ πάλι μπορώ να πω ακούγοντας το πρώτη φορά το λάτρεψα . εύγε !

Και το thyme - somehow κομματάρα .

Τι απίστευτος ο αναλογικός ήχος των 70ς .. και τι εμπνεύσεις είχανε τότε..

Freedom - freestone

 

Επεξ/σία από floyd89gr
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

On 21/01/2024 at 21:35, XrysaKakou said:

THE THYME - SOMEHOW (1968)

Απανωτές εγκεφαλικές εκρήξεις το έχω λιώσει στο repeat προσωπικά σε ευχαριστώ....πω πω πω!!

Και τι αναπάντεχο τελείωμα...λες δεν μπορεί,και αντε ξανά από την αρχή, βέβαια υπάρχει λόγος που κλείνει έτσι το τραγούδι αν κάποιος προσέξει τους στίχους είναι σα να λέει τέλος τα λόγια δράση τωρα...τι κομμάτι έβαλες άνθρωπε μου....🤯👀

Χαίρομαι που σας άρεσε (βλέπω άρεσε και στον φίλο @floyd89gr) 

Ξέρεις τι σκέφτηκα, προσέχοντας τους στίχους; Η Ροκ, είναι εκτός από υπέρτατη Μουσική και υπέρτατη Ποίηση. Και η Ποίηση είναι και διφορούμενη. Δεν αποκλείω λοιπόν, να πρόκειται περί "φυγής" από τον κόσμο. Η σχεδόν τελετουργική μουσική με τον επίσης μελαγχολικό τρόπο που ερμηνεύει τους στίχους και oι fuzz παρεμβολές, μαζί με το απότομο τέλος, παραπέμπουν ίσως σε κάτι τέτοιο. Το αριστούργημα αυτό, που σημειωτέον, ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας Burning Men του 2019,  μου μοιάζει σαν μιά θεατρική πράξη, με αρχή, μέση και τέλος

23 minutes ago, floyd89gr said:

Και το thyme - somehow κομματάρα .

Τι απίστευτος ο αναλογικός ήχος των 70ς .. και τι εμπνεύσεις είχανε τότε..

Τεράστιος ο πλούτος εκείνης της εποχής και ανεξάντλητος. Ακόμα όπως βλέπεις, ανακαλύπτω

Ελπίζω να ακούς αναλογικά, με συνδεδεμένο αναλογικό ενισχυτή και αναλογικά ηχεία με το pc (όπως εγώ 😉 )

Και μιας και μπήκα, ας βαλω 1 κομμάτι που εδω δεν έχει μπεί και είναι μόνο στο "Τι ακούτε"

Ηθελα να το βάλω στο "Κόλλημα της Ημέρας", αφού συνέχεια , μέρες τώρα, το τραγουδώ στο δρόμο μαζί με το Somehow

Τι κομμάτι! Τι κομμάτι! Τι κομμάτι! 

Alan Bown - All I can (1968)

 

 

  • Like 1
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
20 ώρες πριν, Coscas είπε

Τεράστιος ο πλούτος εκείνης της εποχής και ανεξάντλητος. Ακόμα όπως βλέπεις, ανακαλύπτω

Ελπίζω να ακούς αναλογικά, με συνδεδεμένο αναλογικό ενισχυτή και αναλογικά ηχεία με το pc (όπως εγώ 😉 )

Για μένα φίλε @Coscas τελη 60 ως 79 είναι η χρυσή εποχή της μουσικής . παρόλο που δεν την έζησα είναι η αγαπημένη μου μουσική περίοδος . κι όπως λες κι εσύ συνέχεια ανακαλύπτουμε διαμάντια .. ανεξάντλητη εποχή ..

όσο για τον ήχο λόγω των λυχνιών που επικρατούσαν στα ηχητικά τότε σε όλα τα στούντιο στις κονσόλες αλλά και στους ενισχυτές των οργάνων για τα δικά μου αυτιά αυτός ο ζεστός ήχος αν έχει γίνει σωστά η παραγωγή με καλή ηχοληψία κλπ είναι αξεπέραστος και δεν είναι τυχαίο που ακόμα οι λυχνίες χρησιμοποιούνται από ψαγμένους καλλιτέχνες , στουντιο και μουσικόφιλους . Δυστυχώς την σημερινή εποχή με την υπερβολική χρήση του compression στην ψηφιακή μουσική , τις ψηφιακές κονσόλες και τα DAC που επικράτησαν στην αγορά ο ήχος είναι πολύ ψυχρός για τα γούστα μου . Ακούω με custom προενισχυτή με λυχνίες και τελικό με mosfet και τελευταία έφτιαξα κι έναν ενισχυτή ακουστικών και ακούω πολύ με ακουστικά . όλοι οι ενισχυτές μου πια είναι Class A και δεν βλέπω να γυρίζω σε mainstream συσκευές ήχου . Φτιάχνω κι ένα custom DAC εδώ και καιρό και ευελπιστώ ότι όταν τελειώσω θα έχω το ηχοσύστημα που θέλω .

Ας βάλω και λίγο Ekseption που δεν έχουν μπει απ ότι βλέπω ..

Toccata

Air

Adagio

 

Επεξ/σία από floyd89gr
  • Like 1
  • Thanks 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
1 hour ago, floyd89gr said:

Για μένα φίλε @Coscas τελη 60 ως 79 είναι η χρυσή εποχή της μουσικής . παρόλο που δεν την έζησα είναι η αγαπημένη μου μουσική περίοδος . κι όπως λες κι εσύ συνέχεια ανακαλύπτουμε διαμάντια .. ανεξάντλητη εποχή ..

όσο για τον ήχο λόγω των λυχνιών που επικρατούσαν στα ηχητικά τότε σε όλα τα στούντιο στις κονσόλες αλλά και στους ενισχυτές των οργάνων και δεν υπήρχε ο ψηφιακός ήχος που ήρθε μετά , για τα δικά μου αυτιά αυτός ο ζεστός ήχος αν έχει γίνει σωστά η παραγωγή με καλή ηχοληψία κλπ είναι αξεπέραστος και δεν είναι τυχαίο που ακόμα οι λυχνίες χρησιμοποιούνται από ψαγμένους καλλιτέχνες , στουντιο και μουσικόφιλους . Δυστυχώς την σημερινή εποχή με την υπερβολική χρήση του compression στην ψηφιακή μουσική , τις ψηφιακές κονσόλες και τα DAC που επικράτησαν στην αγορά ο ήχος είναι πολύ ψυχρός για τα γούστα μου . Ακούω με custom προενισχυτή με λυχνίες και τελικό με mosfet και τελευταία έφτιαξα κι έναν ενισχυτή ακουστικών και ακούω πολύ με ακουστικά . όλοι οι ενισχυτές μου πια είναι Class A και δεν βλέπω να γυρίζω σε mainstream συσκευές ήχου . Φτιάχνω κι ένα custom DAC εδώ και καιρό και ευελπιστώ ότι όταν τελειώσω θα έχω το ηχοσύστημα που θέλω .

Κοίτα...αντικειμενικά, αυτή είναι η καλυτερη περίοδος της Μουσικής. Μη νομιζεις...Ούτε εγώ την "εζησα" πλήρως. Από το 1976 άρχισα να ακούω και το 1978-79 πιό σοβαρά

Ο καλύτερος ήχος, πάντα ήταν από τις μπομπίνες. Από εκεί γράφονταν τα βινύλια. Η μπομπίνα είναι ο ήχος αναφοράς. Αλλά...ποιός να πάρει τώρα μπομπινόφωνα...

Τι μου κανεις τώρα με τις λυχνίες...Τις προάλλες, πήρα έναν τεχνικό Hi Fi, γιά να αναστήσω έναν παλιό ενισχυτη Philips με λυχνιες, που μου άφησαν παρακαταθήκη οι γονείς, όταν ήρθαμε στα 60's από Γερμανία. Nόμιζα , έχει τις ECC83 (ακόμα θεωρούνται οι καλύτερες λυχνίες γιά ενίσχυση ηλ. κιθάρας), αλλά έχει ΕCC82 (μικρό το κακό). Ισως κάποια στιγμή, κάνω το όνειρο πραγματικότητα

Εγώ, έχω συνδέσει στην κάρτα ήχου στο pc, έναν ολοκληρωμένο  Luxman L-2 2x33 του 1980 και ακούω από τα Luxman MS-11 2x60 ηχεία μου, επίσης του 1980 (στην ουσία τα MS-11, είναι Β&W)

SUPER Boxe Luxman MS-11 Vintage Hi FI Audiofil - Japonia Technics JBL

Με τα dac, δεν έχω ασχοληθεί. Ο ήχος, με ικανοποιεί πλήρως και δεν βλέπω ψεγάδια. Πιστεύεις ότι θα υπήρχαν διαφορές; 

Φυσικά, έχω και πικάπ (2 μάλιστα). Ενα Micro Seiki DD-24 με κεφαλή Stanton 881s και ένα Bang & Olufsen Beogram 1700. Kαι ένα deck Nikko. Συν δέκτη Kenwood. Aκουστικά έχω Nacamichi

 

Eσύ, ποιόν ενισχυτή έχεις και ποιά ηχεία; Η Luxman, είχε τους καλύτερους λαμπάτους ανέκαθεν, αλλά...δεν πλησιάζονται (4.300e ο φτηνότερος...). Βέβαια, υπάρχουν και άλλοι

Ακουστικά, δεν βάζω ποτέ. Αν το μπάσσο δεν μου χτυπήσει το στομάχι...Μουσική δεν καταλαβαίνω...χα χα!

1 hour ago, floyd89gr said:

Ας βάλω και λίγο Ekseption που δεν έχουν μπει απ ότι βλέπω ..

Toccata

Air

Adagio

 

Είναι δυνατόν να μήν είχα πάρει πρέφα τους Ekseption; Απλά, τους είχα βάλει μόνο στο "Τι ακούτε". Ξέρεις πόσα εκατοντάδες (τουλάχιστον ) διαμάντια των 60's-70's μπήκαν εκεί και δεν έχουν μπεί εδω; Τους ανακάλυψα το 2016, όταν άκουσα κάποιους που τους κατάκλεψαν την  εισαγωγή του Morning Rose

Και οι Public Image Limited τους αντέγραψαν από το On Sunday they will kill the world, στο This is not a love song. Το είχα βάλει τότε μαζί με το Morning Rose στο "Τι ακούτε"

Ας μην λείπουν και από δω

Ekseption - Morning Rose (1970)

 

 

Ekseption - On Sunday they will kill the world (1970)

 

 

Επεξ/σία από Coscas
  • Like 1
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Ασε με τις λυχνίες είναι παρα πολλές οι υλοποιήσεις χαμός γίνεται αλλά άμα μπορέσεις να τον φτιάξεις τον Philips περιμένουμε εντυπώσεις .Κάθε υλοποίηση έχει και διαφορετικό αποτέλεσμα . Υπάρχει κόσμος που προτιμά λυχνίες κι άλλοι που προτιμούν τρανζίστορ . Οι λυχνίες προσθέτουν αρμονική παραμόρφωση και γενικά έχουν πιο ζεστό ήχο και σε κάποιους αυτό αρέσει .

Το setup σου χωρίς να το έχω ακούσει υποθέτω είναι μια χαρά . Εδώ υπάρχει κόσμος που ακούει μουσική από το κινητό ούτε καν με ακουστικά.Πως μπορούν να εκτιμήσουν και να ευχαριστηθούν έτσι την μουσική ποτέ δεν το κατάλαβα . Όσο για τα DAC κι εγώ τώρα ασχολήθηκα οπότε θα επανέλθω όταν το τελειώσω αυτό που φτιάχνω . Πιστεύω ότι θα κάνει μεγάλη διαφορά πάντως . Το DAC υπάρχει σε κάθε CD-Player , κάρτα ήχου , κινητό κλπ και κάνει την μετατροπή του ψηφιακού σήματος σε αναλογικό σαν πρώτη συσκευή στο audio chain .Μετά έχεις (προενίσχυση) ενίσχυση και ηχεία(ακουστικά) .Όλα παίζουν ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Αν ακούς από πικάπ δεν υπάρχει DAC είναι φουλ analog .Αν ακούς από PC χρησιμοποιείς το DAC της κάρτας ήχου . Σκέψου ότι τo DAC σε μια κάρτα ήχου όπως είναι όλες οι ενσωματωμένες στο motherboard είναι της πλάκας . Αν πάρεις κάρτα ήχου usb κάτι σε πιο καλό ανεβαίνεις επίπεδο στον ήχο . Και φυσικά παίζει ρόλο αν ακούς mp3 flac wav σε τι bitrate είναι το mp3 κλπ . Το Youtube πχ στην δωρεάν υπηρεσία του έχει 160Kbps bitrate και στο Premium 256 .Έχω τα CD μου περασμένα σε flac στο PC .

Εγώ τα τελευταία χρόνια ψάχνομαι αρκετά με το DIY και όσο αντέχει η τσέπη μου γιατί είναι ακριβό χόμπι το hi-fi :rolleyes: .Αυτά που έχω τα έχω φτιάξει έχοντας γνώση ηλεκτρονικών , με πολύ διάβασμα και βοήθεια από φόρουμ του εξωτερικού . Δεν είναι συσκευές που υπάρχουν στο εμπόριο . Tα ηχεία μου είναι Klipsch RF-62 - βλέπω στο μέλλον να τα πουλάω και να φτιάξω custom. Τα ακουστικά είναι τέλεια για μένα επειδή ακούω πολλές φορές βράδυ και δεν θέλω να ενοχλώ .

Σταματάω γιατί θα το κάνουμε το thread HI-FI :P

ILL WIND - (in my) dark world

 

Επεξ/σία από floyd89gr
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
Στις 27/1/2024 στις 10:04 ΜΜ, Coscas είπε

Χαίρομαι που σας άρεσε (βλέπω άρεσε και στον φίλο @floyd89gr) 

Ξέρεις τι σκέφτηκα, προσέχοντας τους στίχους; Η Ροκ, είναι εκτός από υπέρτατη Μουσική και υπέρτατη Ποίηση. Και η Ποίηση είναι και διφορούμενη. Δεν αποκλείω λοιπόν, να πρόκειται περί "φυγής" από τον κόσμο. Η σχεδόν τελετουργική μουσική με τον επίσης μελαγχολικό τρόπο που ερμηνεύει τους στίχους και oι fuzz παρεμβολές, μαζί με το απότομο τέλος, παραπέμπουν ίσως σε κάτι τέτοιο. Το αριστούργημα αυτό, που σημειωτέον, ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας Burning Men του 2019,  μου μοιάζει σαν μιά θεατρική πράξη, με αρχή, μέση και τέλος

Γενικότερα η μουσική είναι υπέρτατη μορφή τέχνης από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Βέβαια και στη μουσική ροκ υπήρχαν έργα χωρίς έμπνευση, κλεμμένα όπως μιλήσαμε και παραπάνω, με φτωχή μουσική ιδέα και ενορχήστρωση. Επίσης τραγούδια με ωραίες μελωδίες και εξωτερική λαμπρότητα που δεν ριψοκινδυνεύαν την εντύπωση προβάλλοντας νέες ιδέες. Συνήθως οι ακροατές όταν ακούν τέτοιου είδους μουσική και τραγούδια τώρα μιλάμε για τη ροκ μουσική,τους δημιουργείται η πεποίθηση πως δεν χρειάζεται να την ξανακουσουν. 

Η Ροκ μουσική προσέφερε στους ανθρώπους και εννοώ την καλή ροκ μουσική το τονίζω, ένα μεγάλο δώρο. Ικανοποίησε τα ιδανικά και τους στοχασμούς της κοινωνίας ενώ παράλληλα έδωσες λύσεις στα πιο βαθιά εσωτερικά ερωτήματα προβλήματα και αναζητήσεις. Αυτό ακριβώς γίνεται με το τραγούδι που μας παρουσίασες φίλε μας. Το Somehow είναι ένα τραγούδι όπου στην κυριολεξία ξεκλείδωσε μαγικά και συνειδητά - θα μιλήσω για εμενα- κάποιο ερώτημα που ταλάνιζε τη σκέψη μου. Τέτοια τραγούδια είναι διαχρονικά και πάντα θα βαδίζουν στο  πέρασμα του χρόνου ακμαία, γιατί εκφράζουν την πιο ποιητική πλευρά της ζωής αυτή τη γλυκόπικρη πραγματικότητα της ζωής που μπορεί να κοπεί έτσι απότομα..και αυτό είναι δύναμη φίλε μας. 

Την ταινία δεν την έχω δει είναι μια καλή ευκαιρία και πραγματικά χαίρομαι που τέτοιο θέμα με κρατά  σε αυτό forum... ακόμα ...γιατί σαν μια γνήσια συλλέκτρια μουσικής ζω για τέτοιες ακριβώς στιγμές.🙂

Les Baroques - Silky 

 

Επεξ/σία από XrysaKakou
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Και ένα πραγματικό αριστούργημα 1971 που ανακάλυψα μόλις χθες Αμερικάνικο συγκρότημα που κινείται μεταξύ rock pop  και folk υπέροχα φωνητικά και αρμονίες...

The Dameans - Ιs There any Word 

 

Επεξ/σία από XrysaKakou
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

1972 La Revolucion de Emiliano Zapata "Again" with  Angelica Maria: Rock Mexicano De Avandaro Festival 

Ξεχωριστό διαμάντι για ξεχωριστούς και μοναδικούς λάτρεις του είδους..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1972 από Κορέα πληροφορίες και στίχοι εντός περιγραφής στο βίντεο

Jang Hyun & The Men - Beautiful rivers and Mountains 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Μεγάλη έλλειψη που δεν έχει μπεί εδώ ο βετεράνος Nils Lofgren

Μπορεί να μην έκανε καμμιά τρανταχτή  "hit" επιτυχία, αλλά η ιστορία του είναι εκπληκτική. Μαζί με τον Neil Young στους Crazy Horse, σίγουρα έμαθε πολλά. Αλλά και στους Grin που είχε ιδρύσει, ήταν κορυφαίος. Καθόλου τυχαίος, αφού συνεργάστηκε και με τον Springsteen και είναι στο Hall Of Fame

Εβαλα ν' ακούσω δουλειές του με τους Grin...και "έπαθα"

Ειδικά, το άλμπουμ "All Out", είναι 1 διαμάντι και σχεδόν, δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι εκεί μέσα

Ξεχώρισα (προσωρινά) συνολικά, 5 τραγούδια του, αλλά έχει τουλάχιστον πενταπλάσια αριστουργήματα. Είναι αυτή η τεράστια πληθώρα των 60's-70's, που λέμε και ξαναλέμε

Respect! 

Τι κομμάτι!!! Τι αλλαγές!!!

Grin - Sad Letter (1973)

 

Αμ αυτό;;; Δυναμίτης. Ολο ρίφφς

Grin - Love Or Else (1973)

 

Τι λυρικότητα!!! Απ' τα κομμάτια που τα τραγουδάει ο καλλιτέχνης και είναι σαν να σου μιλάει. Μόνο βιρτουόζοι και βετεράνοι της Ροκ το κατορθώνουν αυτό

Grin - Love Again (1973)

Και 1 κομμάτι από το "1+1" του 1972. Απλά...classic. Ειδικά, αυτά τα πλήκτρα από το 0:25

Grin - Soft Fun (1972)

Kλείνω με 1 κομμάτι από το 1ο LP των Grin 

Τραγούδι κάτω από 2 λεπτά. Τότε, δεν χρειαζόταν πολύς χρόνος να δείξεις το ταλέντο σου. Τα έλεγες όλα σε 1:46...στο 1ο σου LP και όλοι καταλάβαιναν τι θα γίνεις στο μέλλον 😉

Grin - Take You to the Movies Tonight (1971)

 

 

Επεξ/σία από Coscas
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...