Παθολογικά ...αργοπορημενος!

[ΜΑΝΩΛΗΣ1]

Σε ραντεβού δεν αργώ. Είμαι πάντα στην ώρα μου η ακόμα και πιο πριν. Αυτό που έχω σύστημα είναι με την δουλειά. Σπάνια έχω πάει στην ώρα μου τα τελευταία 5 1/2 χρόνια που είμαι στην εταιρεία. Τελευταία έχω αλλάξει το ωράριο μου και πάω στις 10. Αλλά γενικά δεν θα βιαστώ και δεν θα αγχωθώ επειδή πάω με το αμάξι. Δεν τα καταφέρνω γενικά το πρωί να σηκωθώ αλλά δεν αγχώνομαι κιόλας.

[cosmos000]

Κατα κανονα φτανω οριακα στην ώρα μου. Αντε 1-2 λεπτα αργοπορημενος. Ευτυχως τις περισσότερες φορες στηνουν απο μονες τους, αλλα μου βγαινει η ψυχή μεχρι να φτασω την ωρα που πρεπει.

εκεί σε πιάνει κωλοπιλάλα ε???  :)

[anwnymh29]

Μπορεί να γίνει και το αντίθετο βέβαια, να γλιτώσει κάτι λόγω της αργοπορίας του (μια πτήση που έπεσε ας πούμε) οπότε και θα συνεχίσει να είναι έτσι!

λολ ρε!! Με αγγιξες τωρα να ξερεις!!

[Pablo_Hasan]

δεν έχουν όλοι την ίδια αντιληψη για τον χρόνο. Για εμένα πχ. έχω την ψευδαισθηση ότι μπορώ να κάνω τα πάντα πιο γρήγορα απ΄ότι τα κάνω και σαν αποτέλεσμα να καθυστερώ, συνήθως, γιατι πέφτω έξω στην εκτιμηση που έχω...

[xpapias]

Δεν είναι τίποτα...θα φτιάξεις...απλά χρειάζεται ένα δυνατό ταρακούνημα να σου τύχει λόγω αργοπορίας και μετά να δεις πως ξυρίζεσαι και πας τουαλετα και γίνεσαι και άγγλος στα ραντεβού σου..

Η αληθεια ειναι μου εχει τυχει 2 φορες να φτασω αργα για πτηση. Την πρωτη φορα, επεσα σε κορδελες στο αεροδρομιο και εκκενωση του επειδη νομιζαν οτι ειχαν βαλει βόμβα. Οι μισοι επιβατες ειχαν περασει τον ελεγχο και θα πετουσαν. Εγω επεσα την ωρα που εκλειναν με τις κορδελες. Τελικα τα καταφερα (εφτασα με μεγαλη βαλιτσα στην πορτα του αεροπλανου). Την 2η φορα εφτασα μιση ωρα πριν την επιβιβαση και επεσα σε τεραστια ουρα στον σωματικο ελεγχο. Η αληθεια ειναι οτι ο κοσμος ηταν καλος και αφηνε να περασω, εφαγα και ενα χεσιμο απο τους υπαλληλους αλλα και παλι τα καταφερα. Η αλήθεια ειναι οτι πλεον παω πολλη ωρα νωρίτερα απο την πτηση.

[cosmos000]

εμ είδες??  καθυστερείς εκεί που σε παίρνει να καθυστερείς....  και το εκμεταλλευεσαι κιόλας...οπότε άσε τις παθολογικές αργοπορίες!!!   

[xpapias]

δεν έχουν όλοι την ίδια αντιληψη για τον χρόνο. Για εμένα πχ. έχω την ψευδαισθηση ότι μπορώ να κάνω τα πάντα πιο γρήγορα απ΄ότι τα κάνω και σαν αποτέλεσμα να καθυστερώ, συνήθως, γιατι πέφτω έξω στην εκτιμηση που έχω...

Ναι, ναι και αυτο το παθαινω. Αλλα εχω και το αλλο. Μπαινω για μπανιο 7 παρα δεκα και βγαινω πχ 7.02. Λεω "τωρα πρεπει να ειναι πχ 7.02" και πεφτω παντα μεσα.

[Nelnel]

Γενικα σπανια αργω. Κι αυτες τις φορες ειναι επειδη προκυπτει κατι που δε μπορω να αποφυγω ή λογω κινησης.

Και αντιστοιχα γενικα δε με στηνουν, εκτος απο 2-3 ατομα, για τα οποια το πηρα αποφαση οτι δεν αλλαζουν, οποτε καθυστερω κανα μισαωρο για να περιμενω κανα δεκαλεπτο εστω (πχ κανονιζουμε 9 πηγαινω 9μιση ερχονται 9:40)...Με τους υπολοιπους εχουμε το 10λεπτο σα χρονο αναμονης, αν η καθυστερηση τυχει να ειναι μεγαλυτερη, ειδοποιουμε.

Στη δουλεια δεν αγχωνομαι. Ποτε δε μ εχουν αφησει να σχολασω στην ωρα μου, οποτε κ να αργω καμια φορα κανα τεταρτο, δεν επιτρεπω καν να σχολιαστει.

[ikaruga24]

Τα δεκα λεπτα δεν ειναι τραγικα,τραγικο ειναι να το εχεις συστημα..αυτο σημαινει οτι εχεις χεσμεντεν τον αλλον που σε περιμενει..

 

Αυτό ακριβώς, δεν είναι τίποτε παραπάνω από απλά έλλειψη σεβασμού του χρόνου των άλλων. Το ίδιο ισχύει και γι αυτούς που συνέχεια αργούν στα ραντεβού τους. 

[Valerie_]

Η συστηματική αργοπορία (Όχι για σοβαρό λόγο φυσικά) δείχνει ανεύθυνο και ανώριμο άτομο που δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά το χρόνο του και δεν σέβεται αυτόν που τον περιμένει.

[Pablo_Hasan]

ένα ενδιαφέρον αρθράκι για την διαφορετική αντιληψη του χρόνου σε δύο κατηγορίες. 

 

 

 

 

Time Sense: 
Polychronicity and Monochronicity

 

Are you a polychron or a monochron?

 

In the workplace, polychrons prefer to keep their time unstructured, changing from one activity to another as the mood takes them. Although polychrons can meet deadlines, they need to do so in their own way. A polychron does not want detailed plans imposed upon him, nor does he want to make his own detailed plans. Polychrons prefer to work as they see fit without a strict schedule, following their internal mental processes from one minute to the next.

Monochrons relate to time differently: to them, time is discrete, not continuous. Monochrons see time as being divided into fixed elements — seconds, minutes, hours, days, weeks, and so on — temporal blocks that can be organized, quantified and scheduled. Monochrons love to plan in detail, making lists, keeping track of their activities, and organizing their time into a daily routine.

...

 

Here is a common example. Because of the way polychrons see time, they are often late. This only makes sense because, to a polychron, exact times (and even exact dates) are not really meaningful and, hence, are not all that important.

Try telling this to the monochron who is kept waiting for that polychron. While the polychron was finishing a couple of last- minute chores at home, the monochron was at the appointed place five minutes early, anxiously looking at his watch. To a monochron, time is exact and, as he sees it, being late is both rude and disrespectful. To a polychron, any time — even an exact time — is just an approximation. If someone keepshim waiting, he doesn't really care. He just figures that something must have happened to hold up the other person, and it's not that big of a deal.

 

 

 

 

 

ολοκληρο το άρθρο εδώ: http://www.harley.com/writing/time-sense.html

[Βασίλης_29]

Κλασσικό θέμα που συζητιόταν εδώ πριν 2-3 χρόνια, τότε υπήρχαν κυρίως 2 στρατόπεδα που είχαν κόντρες στο thread, οι οπαδοί του "αργείς και αφήνεις τον άλλον να περιμένει άρα τον γράφεις στα π@π@ρια σου κτλ" και οι άλλοι του στυλ "σιγά ρε αδερφέ βγαίνεις έξω με τον φίλο δεν θα κοιτάμε και το ρολόι λες και πάμε στην δουλειά".

[Miracle Worker]

ένα ενδιαφέρον αρθράκι για την διαφορετική αντιληψη του χρόνου σε δύο κατηγορίες. 

 

 

 

ολοκληρο το άρθρο εδώ: http://www.harley.com/writing/time-sense.html

Αυτή η θεωρία μπορεί να έχει νόημα σε ατομικό επίπεδο, αλλά σε κοινωνικό δε μπορεί να εφαρμοστεί, εκτός και αν αποδεχτούμε ότι ο "πολυχρονισμένος" είναι άτομο βαθιά εγωκεντρικό. 

[Glikos]

Όπως είχε πει και ο Einstein , ο χρόνος δεν υπάρχει. Οπότε μην φοβού.

[idomeneas7]

Κι εγώ το έκανα αυτό επειδή υπολόγιζα πάντα ακριβώς τον χρόνο που θέλω και δεν ήθελα να πάω πιό νωρίς. Φυσικά κάθε φορά υπήρχε κάτι απρόοπτο (τουαλέτα, κίνηση, δεν έβρισκα κάτι, λέρωνα τα ρούχα με οδοντόκρεμα, κλπ) και αργούσα.

Πλέον υπολογίζω και 5 άδεια λεπτά για τα απρόοπτα και είμαι συνεπής.