στάση παιδιών απέναντι στο διάβασμα και την μάθηση γενικά

[bedazzled]

Και οι γονείς «προϊόντα» του συστήματος είναι. Και τα σημερινά παιδιά θα είναι οι αυριανοί γονείς κοκ.

[GreekMonkey]

Ερεθίσματα λέγονται παίδες !!!! Μπορεί να μην σε ενδιαφέρει η ιστορία αλλά έστω και αυτό το λίγο που θα διαβάσεις θα σου μείνει (ή στην τελική θα μπορέσεις να καταλάβεις τι έστι προπαγάνδα κτλ - εξαιτίας του μαθήματος της ιστορίας έβγαλες αυτό το συμπέρασμα). Κάθε μάθημα στοχεύει σε ξεχωριστό κομμάτι της συνείδησης μας. Μην τα βλέπετε όλα από την δική σας οπτική και από προσωπική διόπτρα.

[pontez2]

Φυσικά η οικογένεια επηρεάζει πολύ την κατάσταση αλλά είστε σίγουροι ότι η οικογένεια είναι το 100% όταν μιλάμε συγκεκριμένα για την σχολική εκπαίδευση? 

 

Οι γονείς μου κάναν ότι μπορούσαν αλλά εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να ασχοληθώ με όλες τις άχρηστες πληροφορίες που μας δίδασκαν. Ψιλοασχολιόμουν με μαθηματικά και φυσική και ανθρωπολογία γιατί η αξία των μαθημάτων αυτών ήταν ξεκάθαρη αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να ασχοληθώ με θρησκευτικά, ιστορία (από πολύ μικρός καταλάβαινα ότι ήταν κυρίως προπαγάνδα it din't make sense) γεωγραφία κτλ. 

 

Οι γονείς πλάθουν τον χαραχτήρα του παιδιού φυσικά, αλλά αυτό δεν είναι γραμμικά σχετικό με το πως αντιμετωπίζει το παΐδι το διάβασμα στο σχολείο. Στο κάτω κάτω είναι τόσες οικογένειες που το ένα παιδί είναι του 18 και πάνω ενώ το άλλο παιδί δεν ανοίγει βιβλίο. 

Φίλε μου, η οικογένεια δεν θα ηταν το 100%, αν το σχολείο μας δεν ειχε παθογένειες σε τοσο υψηλό βαθμό. Ακριβως επειδή όμως η κατάσταση είναι αυτή ο κάθε γονιός ΠΡΕΠΕΙ να τη γνωρίζει και ανάλογα να προετοιμάσει το παιδί του. Δε μπορώ να ρίξω μια απρόσωπη ευθύνη τυπου «φταιει το συστημα». Φυσικά και φταίει αλλά εμεις τι κάνουμε ως γονεις για να το αντιμετωπίσουμε;

 

Oι γονείς σου/μου/ όλων αντιλαμβάνονταν ότι εγώ κι εσυ ειχαμε αντιληφθεί τον ρόλο των θρησκευτικών όπως ήταν παλαιότερα. Η παρέμβασή τους εδώ θα ήταν να συνδέσουν το εκάστοτε μάθημα, με ιστορικά στοιχεία κτλ κτλ ώστε να το κάνουν να φανεί πιο ενδιαφέρον. Ξέρω γονείς που κάθονται και κάνουν τους καραγκιόζηδες για να δείξουν στον κανακάρι τους τις εφαρμογές των ολοκληρωμάτων και των παραγώγων, το πόσο μπορει να σε βοηθήσει στη σκέψη η φιλοσοφία του Πλάτωνα και ποια η σχέση της με τα παραμυθάκια που μάθαμε στα θρησκευτικά κτλ κτλ. Αυτοί είναι γονείς με ενσυναίσθηση. Γονείς που προσπαθούν και να διευκολύνουν τα παιδιά τους αλλά και να τους ανοίξουν τους ορίζοντές τους, έχοντας ως βάση τα μαθήματα του σχολείου.

 

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι η προσπάθεια θα πιάσει τόπο, ούτε πως σε κάθε περίπτωση το παιδί θα πετύχει. Αξίζει όμως να προσπαθήσει κανεις να κάνει το παιδί του, το ανήψι του, τον μικρό του αδελφό, καλύτερο άνθρωπο και πιο χρήσιμο στο μέλλον.  

 

update: Ποτέ δεν ειναι αδιάφορο ένα μάθημα. Οσο εμβαθυνεις εκπλήσσεσαι (εξοργιζομαι οταν διαβάζω απο κάποιον που δηλωνει στο φορουμ μηχανικος -τυχαίο παράδειγμα-πως ειναι αδιάφορα τα θρησκευτικά διοτι σημαίνει οτι δεν έχει ασχοληθει ούτε με ιστορία, ουτε με αρχιτεκτονική, άρα μάλλον λέει μουφες  .Παρομοίος και για κάποιον που δηλωνει αρχαιολόγος αλλά θεωρει βαρετά τα μαθηματικά και τη βιολογία . Αδιάφορο το κάνει ο τρόπος που το διδάσκει κάποιος. Και επειδη οι παθογένειες ειναι πολλές που ειπαμε, οι γονείς ειναι επιβαρυμένο με το να κάνουν και τη δουλειά του εκπαιδευτικου.

[alex_000]

Η δική μου παρέμβαση στα θρησκευτικά συγκεκριμένα αλλά και άλλα μαθήματα θα ήταν να ζητήσω εξαίρεση. Το σύστημα είναι τόσο χάλια που ο γονέας το μόνο που μπορεί να κάνει  είναι να πάρει την κατάσταση εντελώς στα χέρια του αν θέλει να δει φως.

 

Αυτό το παρουσιάζετε σαν την λύση αλλά δεν είναι η λύση. Αυτό είναι ανάλογο του να παίρνουν οι πολίτες τα όπλα ενάντια σε ένα άδικο νομικό σύστημα. 

 

Η λύση είναι ένα καλύτερο σύστημα. Οι γονείς και ο τρόπος που διαπεδαγωγόυν τα παιδιά τους είναι η σταθερά που δεν θα έπρεπε να είναι ανάλογη του εκπαιδευτικού συστήματος. 

[pontez2]

Αλεξ μπορεις να κάνεις κάτι άλλο στη δεδομένη φάση; Σε χρεοκοπημένο κράτος ζούμε! Δε θα βελτιωθει τιποτε. Παρακολουθώ πολυ στενά τα τεκταινόμενα της εκπαιδευσης και πίστεψέ με, το δημοσιο σχολείο εχει τρομακτικά προβλήματα που δεν θα διορθωθουν διοτι δεν υπάρχουν τα χρηματα.

Αναγκαστικά η λύση ειναι ο γονιός με όποιον τρόπο μπορει.

Διαφωνω ως προς τη τελευταία σου προταση, συμφωνω στα υπόλοιπα.

[zio10]

Τι να πω μωρέ,πάντως μου άρεσαν πολλά από τα σχόλιά σας.

Καταρχάς ας ξεκινήσουμε με τους Έλληνες γονείς οι οποίοι έχουν όλοι αν όχι όλοι το 90% αυτήν την ιδεολογία ότι α γιέ μου, κόρη μου θα γίνεις γιατρός η δικηγόρος(λέμε τώρα) επειδή αυτές οι δουλειές έχουν ψωμί και δεν θα πεινάσεις ποτέ. Χωρίς βέβαια να σκεφτούν αν αυτό το επάγγελμα αρέσει στο παιδί.Δέν έχει σημασία όμως αφου το παιδί της κυράς Κατίνας είναι δικηγόρος, και εσύ έτσι θα γίνεις γιέ μου για να μην μας κοροϊδεύουν είτε είναι κυρά Νίτσα είτε η κυρά Κατίνα. Αλλιώς σίγουρα θα πούνε αμα δεν βγάλεις 18(βαθμός) είσαι άχρηστος και να που σε πέρασε ο τάδε. Φυσικά μετά θα σκεφτούν κάτι άλλο όπως ότι θα κάνεις το τάδε επάγγελμα επειδή ο πατέρας κάνει αυτό το επάγγελμα.

Εντάξει κλασική περίπτωση το παιδί να έχει φτάσει 3η λυκείου και να μην ξέρει τι επάγγελμα να κάνει(μέγα λάθος).

Οι μαθητές δεν αποκτούν σφαιρική γνώση, τα μαθήματα καταπιεστικά και πολλά αφού την ημέρα στο σχολείο φτάνουν τα 7.

Μαθήματα με πολλές γενικότητες κακογραμμένα.

Έρχεται η στιγμή που το Ελληνόπουλο πρέπει να γίνει παπαγάλος όμως και να μάθει για 3 ώρες την ιστορία απέξω να τα γράψει και μετά τέλος όλες αυτές οι πληροφορίες πάνε κάδο ανακύκλωσης.

Οι καθηγητές απλήρωτοι βαριούνται καταβάθος που κάνουν μάθημα διδάσκουν στο ίδιο σχολείο περίπου 750 χρόνια και δεν μπορούν άλλο είναι ανίκανοι να μεταφέρουν τις γνώσεις. Αλλά δεν έχει σημασία θα έργαζονται  και με το μπαστούνι.

Άλλοι καθηγητές έχουν ψυχολογικά δεν τους ελέγχει κανείς ακόμα και την διευθύντρια η όποια έχει φτάσει 200 χρονών.

Το σχολείο δεν βοηθάει τον μαθητή να δεθεί με κάποιο τομέα.

Απλά ο μαθητής πάει σχολείο γιατί πρέπει, αυτό μόνο γνωρίζει για τον θεσμό αυτό.

Νέοι(ηλικιακά) καθηγητές με όρεξη είναι λίγοι.

Βλέπω παιδιά που λένε ότι θα κάνουν το τάδε επάγγελμα χωρίς να ξέρουν τα βασικά πράγματα για το επάγγελμα για το οποίο θα ακολουθήσουν.

Τα παιδιά πρέπει να ελαττώσουν λίγο το fb κλπ και να κάνουν αυτό που τους αρέσει να αποκτήσουν ταλέντο. Γιατί ναι θα το πω έχουμε καταντήσει η χώρα των ατάλαντων . Και όσοι έχουν κάποιο ταλέντο και ακολούθησαν αυτό που τους γέμιζε σίγουρα κατά 80 % δεν θα μείνει εδώ.  Με αυτά και με αυτά πάει το χάνουμε το παιχνίδι σαν κράτος αν το θεωρείτε κράτος.  

 

Συνεπώς λάθος ιδεολογίες και πρότυπα που κατέχουν οι γονείς

Σάπιες αρχές και σάπιο πολιτικό σύστημα

Σάπιο εκπαιδευτικό σύστημα

Μαθητές αφιερώνουν πάνω από 30% της ζωής τους στο fb κλπ.

Καταπίεση χωρίς λόγο

Και κακό σύστημα για να κριθεί το μέλλον ενός μαθητή.

Καλά αυτό δεν είναι και τόσο περίεργο, ελάχιστοι ξέρουν πραγματικά σε αυτή την ηλικία.

[splashboogie]

Αλεξ μπορεις να κάνεις κάτι άλλο στη δεδομένη φάση; Σε χρεοκοπημένο κράτος ζούμε! Δε θα βελτιωθει τιποτε. Παρακολουθώ πολυ στενά τα τεκταινόμενα της εκπαιδευσης και πίστεψέ με, το δημοσιο σχολείο εχει τρομακτικά προβλήματα που δεν θα διορθωθουν διοτι δεν υπάρχουν τα χρηματα.

Αναγκαστικά η λύση ειναι ο γονιός με όποιον τρόπο μπορει.

Διαφωνω ως προς τη τελευταία σου προταση, συμφωνω στα υπόλοιπα.

Εδω διαφωνω, δεν ειναι θεμα χρεοκοπημενου κρατους, αποδειξη οτι στα φροντηστηρια-που πληρωνεις και μαλιστα ακριβα- παλι ΔΕΝ γινετε δουλεια. Ειναι ολο λαθος φιλε δομικα. ΟΛΑ μα ΟΛΑ εχουν να κανουν με τις ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ. Φετος ειχα μαθητη ενα παιδι 29 ετων. Δουλευει, εχει ηδη ενα χαρτι και αποφασισε να ξαναδωσει να παει και σε ΑΕΙ σε αντικειμενο τελειος ασχετο με την εργασια του ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗ. Καναμε μαθητα εβγαλε 16000 μορια και μπηκε σε καλη σειρα. Προχτες ειμασταν και οι δυο πανω στο πανεπηστιμιο και ξερεις τι μου λεει: μαλακα δεν θυμαμαι τιποτα απο οσα καναμε- μολις τελειωσαν οι εξετασεις το μυαλο τα εχει αποβα0λει ΟΛΑ. Εαν ενας 30ρης, που μπηκε σε αυτη τη διαδικασια καθαρα για την γνωση το βιωσε ετσι βαλε τι προκαλει ολο αυτο στα παιδια. Οσο το επικεντρο ειναι εξεταστικες διαδικασιες η γνωση θα εχει ρολο κομπαρσου...

[FilipposMD]

Ομολογώ ότι δε διάβασα όλες τις απαντήσεις, αλλά θέλω να σχολιάσω κάτι. Είδα να εκφράζονται απόψεις του στυλ "είναι άχρηστο αυτό το μάθημα" για διάφορα μαθήματα. Χωρίς καμία πρόθεση να προσβάλω κανέναν, αυτό καταδεικνύει την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος.

Η ορθογραφία και η γραμματική -ειδικά στα ελληνικά- μπορούν να σου μάθουν ότι η γλώσσα έχει δομή και να κάνουν πιο εύκολη και ουσιαστική την έκφρασή σου, άρα και τη σκέψη σου.

Τα αρχαία ελληνικά το ίδιο και μπορεί να είναι και διασκεδαστικά, αν κάποιος προσπαθεί να τα συνδέσει με καθημερινές εκφράσεις της νέας ελληνικής που προέρχονται από τα αρχαία.

Τα "κείμενα" μπορούν να καλλιεργήσουν το συναίσθημα και την φαντασία. Προφανώς όχι με το στυλ "τι θέλει να πει ο ποιητής" που διδάσκονται, αλλά αν ενθαρρύνονται οι μαθητές να μιλήσουν για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τους δημιουργεί ένα λογοτεχνικό κείμενο.

Η ιστορία και η γεωγραφία είναι αναγκαία εφόδια για να κατανοήσει κανείς τον κόσμο και μπορούν να σε ταξιδέψουν σε χρόνους και τόπους που είναι συναρπαστικοί για ένα παιδί ή έναν έφηβο.

Τα θρησκευτικά, ακόμα και με τον άθλιο τρόπο που τα έκανα εγώ στο σχολείο με βοήθησαν να κατανοήσω την χριστιανική διδασκαλία, που έχει καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την πορεία του δυτικού κόσμου.

 

Κι αυτά τα λέει κάποιος που του αρέσουν πρωτίστως οι αριθμοί, ήταν την 2ης δέσμης και είναι άθεος.

 

Ο πρώτος ρόλος του καθηγητή είναι να κινήσει το ενδιαφέρον των παιδιών για το μάθημα. Και ο πιο ανόητος και ο πιο αδιάφορος μαθητής μπορεί να πάρει πέντε πράγματα αν ο καθηγητής τον εμπνεύσει. Για μένα το πρόβλημα είναι δυσεπίλυτο γιατί δεν φταίνε μόνο τα βιβλία ή το σύστημα. Με το τρισάθλιο ανθρώπινο δυναμικό που υπάρχει στα σχολεία, τούβλα θα βγαίνουν ακόμα και τα καλύτερα βιβλία να έχουν. 12 χρόνια στο σχολείο, ειλικρινά μόνο μια καθηγήτρια θυμάμαι που θα της έσφιγγα το χέρι αν την έβλεπα σήμερα. Οι περισσότεροι ήταν άξιοι χλευασμού...

[alex_000]

Εν μέρη συμφωνώ αλλά ότι λέω το λέω υπό ένα σημαντικό πρίσμα που φαίνεται να μην λαμβάνεις υπ όψην. Μιλάμε για μαθήματα. 

 

Τα θρησκευτικά και η ιστορία λοιπόν δεν είναι μια συζήτηση γύρω από την φωτιά για να ταξιδέψει συνειδήσεις. Είναι κείμενα που ο μαθητής υποχρεώνεται να αποστηθίσει και να αναπαράγει, μια διαδικασία που έχει σχεδόν μηδαμινή πρακτική αξία και μάλιστα αποτελεί εμπόδιο ως προς τα οφέλη που λες ότι θα αποκομίσουν οι μαθητές από το μάθημα καθώς ουσιαστικά απωθεί τους μαθητές.

 

Κανένα μάθημα δεν είναι άχρηστο αν υποθέσουμε ότι διδάσκεται με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο και στο σωστό κοινό. ΠΧ η ιστορία ακόμα και σε μεγάλο βάθος και λεπτομέρεια είναι απόλυτα χρήσιμη για τον υποψήφιο αρχαιολόγο. Τα θρησκευτικά μπορούν να είναι καταπληκτικό μάθημα αν διδάσκονται στα πλαίσια "υπαρξιακών θεωριών" μαζί με το evolution αλλά και ΟΛΕΣ τις σημαντικές υπάρχουσες θρησκείες χωρίς discrimination κτλ. 

[FilipposMD]

Εν μέρη συμφωνώ αλλά ότι λέω το λέω υπό ένα σημαντικό πρίσμα που φαίνεται να μην λαμβάνεις υπ όψην. Μιλάμε για μαθήματα. 

 

Τα θρησκευτικά και η ιστορία λοιπόν δεν είναι μια συζήτηση γύρω από την φωτιά για να ταξιδέψει συνειδήσεις. Είναι κείμενα που ο μαθητής υποχρεώνεται να αποστηθίσει και να αναπαράγει, μια διαδικασία που έχει σχεδόν μηδαμινή πρακτική αξία και μάλιστα αποτελεί εμπόδιο ως προς τα οφέλη που λες ότι θα αποκομίσουν οι μαθητές από το μάθημα καθώς ουσιαστικά απωθεί τους μαθητές.

 

Κανένα μάθημα δεν είναι άχρηστο αν υποθέσουμε ότι διδάσκεται με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο και στο σωστό κοινό. ΠΧ η ιστορία ακόμα και σε μεγάλο βάθος και λεπτομέρεια είναι απόλυτα χρήσιμη για τον υποψήφιο αρχαιολόγο. Τα θρησκευτικά μπορούν να είναι καταπληκτικό μάθημα αν διδάσκονται στα πλαίσια "υπαρξιακών θεωριών" μαζί με το evolution αλλά και ΟΛΕΣ τις σημαντικές υπάρχουσες θρησκείες χωρίς discrimination κτλ. 

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ο τρόπος που διδάσκονται τα μαθήματα στο ελληνικό -και όχι μόνο- σχολείο είναι πολύ προβληματικός. Η αποστήθιση δεν είναι αναγκαίο κομμάτι της διδασκαλίας, άλλο αν έχουμε φτάσει να το θεωρούμε αυτονόητο. Η μία αυτή καθηγήτρια που ανέφερα ως εξαίρεση, δίδασκε ιστορία. Ούτε μια φορά δεν ζήτησε από κάποιον μαθητή να "πει μάθημα". Κάναμε συζήτηση στην τάξη γύρω από τα ιστορικά γεγονότα και αυτό που απαιτούσε είναι να ξέρουν οι μαθητές το γενικό ιστορικό πλαίσιο και να προβληματιστούν με αφορμή τα γεγονότα. Αυτή η διαδικασία είναι πολύτιμη.

 

Άρα, αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν φταίει το μάθημα, αλλά ο ξύλινος τρόπος που διδάσκεται. Πχ αν υπήρχε μάθημα καφεμαντείας/ αστρολογίας, θα έλεγα κι εγώ ότι το μάθημα είναι άχρηστο, να καταργηθεί. Η ιστορία έχει τεράστια αξία, άλλο αν δεν προσφέρει αυτά που θα μπορούσε. Εξάλλου, αν αποστηθίζεις απλά, κανένα μάθημα δεν είναι χρήσιμο.

[Επισκέπτης]

Εν μέρη συμφωνώ αλλά ότι λέω το λέω υπό ένα σημαντικό πρίσμα που φαίνεται να μην λαμβάνεις υπ όψην. Μιλάμε για μαθήματα.

 

Τα θρησκευτικά και η ιστορία λοιπόν δεν είναι μια συζήτηση γύρω από την φωτιά για να ταξιδέψει συνειδήσεις. Είναι κείμενα που ο μαθητής υποχρεώνεται να αποστηθίσει και να αναπαράγει, μια διαδικασία που έχει σχεδόν μηδαμινή πρακτική αξία και μάλιστα αποτελεί εμπόδιο ως προς τα οφέλη που λες ότι θα αποκομίσουν οι μαθητές από το μάθημα καθώς ουσιαστικά απωθεί τους μαθητές.

 

Κανένα μάθημα δεν είναι άχρηστο αν υποθέσουμε ότι διδάσκεται με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο και στο σωστό κοινό. ΠΧ η ιστορία ακόμα και σε μεγάλο βάθος και λεπτομέρεια είναι απόλυτα χρήσιμη για τον υποψήφιο αρχαιολόγο. Τα θρησκευτικά μπορούν να είναι καταπληκτικό μάθημα αν διδάσκονται στα πλαίσια "υπαρξιακών θεωριών" μαζί με το evolution αλλά και ΟΛΕΣ τις σημαντικές υπάρχουσες θρησκείες χωρίς discrimination κτλ.

Η δευτέρα λυκείου έχει κανονικά θρησκειολογία στην οποία αναφέρεται ο βουδισμός, ινδουϊσμός, το ισλάμ, ο ιουδαϊσμός, ο κομφουκιανισμός, το σίντο κοκ. Απλώς κανένας δεν προσέχει και γι' αυτό δεν τα γνωρίζουν.

Η δικιά μου καθηγήτρια μάλιστα μας είχε χωρίσει σε γκρουπς και μας είχε βάλει εργασία μια θρησκεία στην κάθε ομάδα.

[Lilith19]

Μια πολύ ωραία δράση μου φάνηκε αυτή εδώ http://www.animahome.gr/news/36-patsias-fourfoura.

Βρήκα πολύ σωστές όλες τις ιδέες που παρουσιάζονται στο άρθρο, με πικ αυτή:

 

 

Αυτό που λέμε όλοι μας, και στο σχολείο, είναι: «Δεν έχεις παρά να αλλάξεις τον τρόπο που ρωτάς.» Δεν χρειάζεται να κάνεις οφθαλμοφανή υπερπράγματα τα οποία θα έχουν ένα αντίκτυπο, αρκεί να αρχίσεις να αλλάζεις τον τρόπο που θέτεις τα ερωτήματα. Για παράδειγμα, μία ερώτηση που θα μπορούσες να κάνεις είναι: «Πότε ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο;», Αυτός είναι ο τρόπος του παλιού εκπαιδευτικού συστήματος. Η ίδια ερώτηση θα μπορούσε να τεθεί ως εξής: «Πώς πιστεύετε ότι θα ένιωθαν οι κάτοικοι ενός χωριού, βλέποντας τον στόλο του Ιμπραήμ να έρχεται;» Να αρχίσεις δηλαδή να κάνεις τις ερωτήσεις σου όλο και πιο ανθρώπινες, να επικαλείσαι το συναίσθημα, να βλέπεις τα παιδιά ως ολότητα. Να προσπαθείς να εκπαιδεύσεις και τον συναισθηματικό τους κόσμο και το μυαλό τους, αλλά και το σώμα τους.

 

Αν το αποτέλεσμα στα παιδιά ήταν πράγματι αυτό που αναφέρεται, το ''χαμόγελο αγάπης και περιέργειας'', κάθε δικαιολογία περί σάπιου συστήματος, ελλειμμάτων υλικοτεχνικής υποδομής, αδιαφορίας γονέων κτλ,εξαφανίζονται. 

 

Το βίντεο αυτό, εκτός των αναμνήσεων που ίσως φέρει από Φρουτοπία και Τενεκεδούπολη λόγω Τριβιζά, αναφέρεται στη σημασία της φαντασίας και πόσο λίγο καλλιεργείται στην εποχή μας. www.youtube.com/watch?v=tx67UwCrqkU

[De@th L0rd]

Εγώ ειλικρινά δεν ξέρω πως θα μπορούσα να ασχολιόμουν περισσότερο με το σχολείο. Κατά καιρούς έχω πει διάφορες δικαιολογίες στον εαυτό μου για το γεγονός ότι ζωγράφιζα στις παραδόσεις και δεν διάβαζα σχεδόν ποτέ σπίτι. Έχω κατηγορήσει διάφορα πράγματα: τους δασκάλους, το σύστημα που δεν σου επιτρέπει να είσαι homeschooled ή να πηδήξεις τάξη, τα βιβλία που έγραφαν με δυσνόητο τρόπο τα πιό απλά πράγματα, το ότι με πείραζαν τα παιδιά, το ότι μετά δούλευα και δεν προλάβαινα κλπ.

 

'Ισως βέβαια να έφταιγε πάντα η βαρεμάρα και η τεμπελιά μου γιατί νομίζω πάντα θα έβρισκα κάτι να κατηγορήσω εκτός από μένα. Μπορεί να είναι τόσο απλή η απάντηση και να είναι απλά τεμπέλικα τα παιδιά.

 

Eίμαι πάντα της άποψης ότι ποτέ δεν υπάρχει απλή εξήγηση για ένα σύνθετο πρόβλημα... Και έστω πως είναι τεμπέλικα τα παιδιά.. ΓΙΑΤΙ;

[panos-]

Εγώ πιστεύω πως είναι φυσιολογικό, είναι που είναι σκατα όλο το σύστημα, μαθαίνοντας ιστορίες αρχαία κλπ που δεν χρησιμεύουν πουθενά, δεν μπορεις να έχεις ένα παιδί που να θέλει να κάνει όλα τα μαθήματα με ευχαρίστηση και να γίνει και Μαθηματικός και Φιλόλογος και Θρησκευτικός και Γυμναστής κλπ, όλα τα παιδιά θέλουν να κάνουν αυτό που φαντάζονται ότι θα θέλουν να κάνουν όταν μεγαλωσουν.

[defacer]

Αυτό το παρουσιάζετε σαν την λύση αλλά δεν είναι η λύση. Αυτό είναι ανάλογο του να παίρνουν οι πολίτες τα όπλα ενάντια σε ένα άδικο νομικό σύστημα. 

 

Η λύση είναι ένα καλύτερο σύστημα. Οι γονείς και ο τρόπος που διαπεδαγωγόυν τα παιδιά τους είναι η σταθερά που δεν θα έπρεπε να είναι ανάλογη του εκπαιδευτικού συστήματος.

 

Αν το δεις τελείως πρακτικά, ένας καθηγητής θα περάσει πχ 4 ώρες τη βδομάδα με το παιδί και ταυτόχρονα θα έχει να ασχοληθεί με άλλα 20 και να βγάλει την ύλη. Εγώ μπορώ να ασχοληθώ περισσότερο χρόνο και δεν έχω άλλους παράγοντες να περιορίζουν το τι θα αποφασίσω.

 

Νομίζω λοιπόν πως πέρα του ιδεολογικού το να λέμε ότι δε θα έπρεπε να παίζει ρόλο η στάση του γονιού δεν έχει ουσία.

 

That said η δημόσια εκπαίδευση έχει εκ φύσεως προβλήματα που προκύπτουν από την ανάγκη να πετυχαίνει συστηματικά ένα baseline αποτέλεσμα (σα fast food γεύμα), η οποία υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό τι θα γίνει και πώς. Επιπλέον, δεν είναι δυνατό να κωδικοποιήσεις την όρεξη, το μεράκι, την ευσυνειδησία οπότε δεν είναι και εύκολο ή δυνατό να τα απαιτήσεις στη διδασκαλία.

 

Θυμάμαι κάποια στιγμή έκανα εργαστήριο σε ΤΕΙ όπου η ύλη κλπ ήταν του καθηγητή κι εγώ ήμουν απλά εκτελεστικό όργανο. Εκείνη τη μέρα κάναμε συμμετρική κρυπτογραφία από Linux command line. Αφού κάναμε τι κάναμε σκέφτομαι εδώ είναι το σημείο που τους δίνω το τάδε φαγητό σε μορφή ερώτησης: εφόσον θα χρειαστεί να μεταδώσουμε στον παραλήπτη το μυστικό κλειδί, άρα πρέπει να έχουμε ένα ασφαλές κανάλι επικοινωνίας μαζί του έτσι κι αλλιώς, γιατί μπαίνουμε στον κόπο να κρυπτογραφήσουμε και δε στέλνουμε κατευθείαν τα μυστικά μας;

 

Το hmmm moment που ακολούθησε (σε όσους δεν ενδιαφέρονταν μόνο για την παρουσία φυσικά) ήταν άμεσα αντιληπτό, πράγμα που μου έδωσε μεγάλη χαρά εκείνη τη στιγμή. Αλλά το να πάμε εκεί μέσω ερώτησης αντί να τους μονολογήσω έστω την απάντηση και να μη με προσέξει σχεδόν κανείς δε μπορείς να το βάλεις σε πρόγραμμα σπουδών.

 

Αν το αποτέλεσμα στα παιδιά ήταν πράγματι αυτό που αναφέρεται, το ''χαμόγελο αγάπης και περιέργειας''

 

Αυτό ακριβώς είχα κατά νου νωρίτερα που είπα για sense of wonder!