στάση παιδιών απέναντι στο διάβασμα και την μάθηση γενικά

[alex_000]

Αν το δεις τελείως πρακτικά, ένας καθηγητής θα περάσει πχ 4 ώρες τη βδομάδα με το παιδί και ταυτόχρονα θα έχει να ασχοληθεί με άλλα 20 και να βγάλει την ύλη. Εγώ μπορώ να ασχοληθώ περισσότερο χρόνο και δεν έχω άλλους παράγοντες να περιορίζουν το τι θα αποφασίσω.

 

Νομίζω λοιπόν πως πέρα του ιδεολογικού το να λέμε ότι δε θα έπρεπε να παίζει ρόλο η στάση του γονιού δεν έχει ουσία.

 

 

 

όλο το εκπαιδευτικό σύστημα ασχολείται με το παιδί σου 7-8 ώρες την μέρα 5 μέρες την εβδομάδα. Με ποια λογική απομονώνεις ένα καθηγητή? (ρητορική ερώτηση).

 

Δεν είπα ότι δεν παίζει ρόλο η στάση του γονέα πουθενά. Δεν καταλαβαίνω από που βγήκε αυτό το συμπέρασμα.

 

Είπα ότι "η οικογένεια είναι η σταθερά που δεν θα έπρεπε να είναι ανάλογη του εκπαιδευτικού συστήματος" δηλαδή οι γονείς πρέπει εξ ορισμού να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν ανεξαρτήτως της απόδοσης του εκπαιδευτικού  συστήματος. Το ίδιο παιδί με την ίδια οικογένεια θα έχει καλύτερη διαπαιδαγώγηση (η εκπαίδευση καλύτερα) στην Φιλανδία παρά στην Έλλαδα καθώς η οικογένεια είναι η σταθερά.

 

Το σπίτι δεν είναι η λύση για ένα σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα όπως το να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας δεν είναι η λύση για ένα άδικο νομικό καθεστώς (αλλάζουμε το καθεστώς). Νομίζω είναι τόσο ξεκάθαρο αυτό που λέω που δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. 

[idomeneas7]

Eίμαι πάντα της άποψης ότι ποτέ δεν υπάρχει απλή εξήγηση για ένα σύνθετο πρόβλημα... Και έστω πως είναι τεμπέλικα τα παιδιά.. ΓΙΑΤΙ;

 

Για χίλιους δύο λόγους. 'Ενας βασικός το ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί πάνε σχολείο και το βλέπεις εδώ από όσους χαρακτηρίζουν μαθήματα "άχρηστα". Κι εγώ το πίστευα τότε αυτό και μάλιστα για την άλγεβρα (σοκαριστείτε ελεύθερα).

'Αλλος λόγος είναι επειδή όπως και να το κάνεις είναι βαρετό για ένα παιδάκι να κάθεται σε μια θέση πλήρες ωράριο και να γράφει ή να ακούει, οπότε βαριέται και τεμπελιάζει. Το σύστημα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε παιδί και έτσι οι καλοί μαθητές βαριούνται να ακούνε αυτά που ξέρουν (άρα τεμπελιάζουν) και οι κακοί δεν καταλαβαίνουν όποτε δεν ασχολούνται (άρα κι αυτοί ξύνονται).

[alex_000]

Μη ξεχνάμε ότι το topic είναι εδώ:

 

 

 

Με προβληματίζει το εξής. Τα περισσότερα παιδιά, δυσανασχετούν όταν έρχεται η ώρα να κάνουν τα μαθήματα της άλλης μέρας ή να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του σχολείου. Η περιέργεια, σαν φυσική τάση των παιδιών και κινητήριος δύναμη της ανάπτυξής τους, φαίνεται να μην ενεργοποιείται στο βαθμό που θα μπορούσε. Έτσι, οι περισσότεροι γονείς και εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν κάποιο είδος επιβράβευσης ή χειρότερα, τιμωρίας, προκειμένου να αναγκαστεί το παιδί να ασχοληθεί με τα σχολικά του καθήκοντα. Ο χαρακτηρισμός ''καθήκοντα'' παραπέμπει σε αγγαρεία και ως τέτοια μεταφράζεται στο μυαλό των παιδιών. Κάποια επιδεικνύουν απόλυτη άρνηση, κάποια δέχονται να ασχοληθούν γνωρίζοντας πως όταν τελειώσουν θα μπορέσουν να παίξουν ή να φάνε παγωτό, άλλα συνδέουν την καλή επίδοση στο σχολείο με την αποδοχή από τους γονείς τους κτλ κτλ.

 

Λίγα παιδιά έχω συναντήσει τα οποία να φαίνεται πως πραγματικά γουστάρουν να μαθαίνουν, και αυτά συνήθως, σε μεμονωμένα γνωστικά αντικείμενα. 

 

δεν είναι η ανατροφή του παιδιού στο σπίτι, ο χαρακτήρας του παιδιού κτλ. 

 

Ο TS ρωτάει γιατί τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται να διαβάσουν η να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του σχολείου. Η θέση μου είναι ότι τα παιδιά έχουν δίκιο να μην θέλουν να ανοίξουν βιβλίο όταν πρέπει να αποστηθίσουν πρωτεύουσες, πληθυσμούς και ευραικά ονόματα. Επίσης πρέπει να εξεταστούν και να βαθμολογηθούν σε αυτές τις χαζομάρες - μάλιστα χωρίς κανείς να τους εξηγεί το γιατί - σε ένα σύστημα που ο παπαγάλος παίρνει 20 και όποιος έχει κάτι δικό του να πει μένει στάσιμος.

 

Δεν ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν γιατί ο καθηγητής έχει μετατραπεί σε ένα κασετόφωνο που πρέπει να "βγάλει (απαγγείλει η παπαγαλίσει δηλαδή την ύλη" που ορίζει το υπουργείο παιδιάς). Η κατάσταση θα βελτιωθεί με ένα shift delete και επανασχεδιασμό του συστήματος (έκανα και κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις με βάση την δική μου εμπειρία).

 

Δεν αμφιβάλω ότι κάποια παιδιά είναι από προβληματικό σπίτι οπότε δεν θα ενδιαφέρονται για κανένα και για τίποτα, η ότι δεν είναι όλοι οι γονείς εξίσου επιτυχημένοι στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους αλλά αυτό το θεωρώ off topic, και άλλη συζήτηση για άλλο thread. 

[defacer]

όλο το εκπαιδευτικό σύστημα ασχολείται με το παιδί σου 7-8 ώρες την μέρα 5 μέρες την εβδομάδα. Με ποια λογική απομονώνεις ένα καθηγητή? (ρητορική ερώτηση)

 

Ο κάθε καθηγητής έχει δικό του στυλ, μεθόδους, προσωπικότητα, οπότε πιστεύω ότι δεν είναι εναλλάξιμοι κάτω από την ομπρέλα "εκπαιδευτικό σύστημα". Η προσωπική μου εμπειρία, και πιστεύω και των υπολοίπων, είναι πως και ως μαθητής ξεχωρίζεις τα highlights σε επίπεδο καθηγητή.

[alex_000]

Ο κάθε καθηγητής έχει δικό του στυλ, μεθόδους, προσωπικότητα, οπότε πιστεύω ότι δεν είναι εναλλάξιμοι κάτω από την ομπρέλα "εκπαιδευτικό σύστημα". Η προσωπική μου εμπειρία, και πιστεύω και των υπολοίπων, είναι πως και ως μαθητής ξεχωρίζεις τα highlights σε επίπεδο καθηγητή.

 

Ναι αλλά με την δική σου λογική (ως γονέας που καλείται να κλείσει τις τρύπες του κακού εκπαιδευτικού συστήματος) πρέπει να καλύψεις όλους τους ανάξιους, που αν δεν κάνω λάθος είπες ότι υπερισχύουν των άξιων. 

 

οπότε πώς θα σου φτάσουν οι ώρες?

[defacer]

Ναι αλλά με την δική σου λογική (ως γονέας που καλείται να κλείσει τις τρύπες του κακού εκπαιδευτικού συστήματος) πρέπει να καλύψεις όλους τους ανάξιους, που αν δεν κάνω λάθος είπες ότι υπερισχύουν των άξιων. 

 

οπότε πώς θα σου φτάσουν οι ώρες?

 

Ακριβώς, ο σκοπός είναι να κλείσεις τις τρύπες, όχι να αντικαταστήσεις όλο το σύστημα. Και όχι, δεν πιστεύω ότι οι ανάξιοι υπερισχύουν (μάλλον το αντίθετο είπα στο πρώτο ποστ).

 

Even better να κλείσεις τις τρύπες προσδίδοντας και διάθεση εκτός από καθοδήγηση, teach a man to fish κλπ. Πράγμα που είναι πιο δύσκολο να κάνει το σύστημα γιατί εκεί έχουν συγκεκριμένα ψάρια που πρέπει να πιάσουν κάθε τρίμηνο.

Edit (είδα το update σου):

 

Δεν είπα ότι δεν παίζει ρόλο η στάση του γονέα πουθενά. Δεν καταλαβαίνω από που βγήκε αυτό το συμπέρασμα.

 

Είπα ότι "η οικογένεια είναι η σταθερά που δεν θα έπρεπε να είναι ανάλογη του εκπαιδευτικού συστήματος" δηλαδή οι γονείς πρέπει εξ ορισμού να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν ανεξαρτήτως της απόδοσης του εκπαιδευτικού  συστήματος. Το ίδιο παιδί με την ίδια οικογένεια θα έχει καλύτερη διαπαιδαγώγηση (η εκπαίδευση καλύτερα) στην Φιλανδία παρά στην Έλλαδα καθώς η οικογένεια είναι η σταθερά.

 

Το σπίτι δεν είναι η λύση για ένα σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα όπως το να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας δεν είναι η λύση για ένα άδικο νομικό καθεστώς (αλλάζουμε το καθεστώς). Νομίζω είναι τόσο ξεκάθαρο αυτό που λέω που δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. 

 

Αυτό που θέλω να πω είναι πως ακόμα και υπό τις καλύτερες συνθήκες η οικογένεια μπορεί (και πρέπει) να συμβάλλει πολύ, και να γίνει εν μέρει ή εν όλω "η λύση" για το παιδί. Από καθαρά πρακτικής άποψης. Σε κοινωνικό επίπεδο εννοείται συμφωνούμε πως το ζητούμενο είναι να κάνουμε την ενασχόληση της οικογένειας όσο πιο "προαιρετική" γίνεται.

[Lilith19]

Eίμαι πάντα της άποψης ότι ποτέ δεν υπάρχει απλή εξήγηση για ένα σύνθετο πρόβλημα... Και έστω πως είναι τεμπέλικα τα παιδιά.. ΓΙΑΤΙ;

 

Σε γενικές γραμμές  αυτό που παρατηρώ είναι πως τα περισσότερα αρνούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για κάτι που θεωρούν άχρηστο ή μη διασκεδαστικό. Και δεν νομίζω πως αυτό είναι παράλογο, έτσι είναι η φύση των παιδιών σε αυτή την ηλικία.

Πιο παράλογο θεωρώ να έχουμε εμείς απαίτηση να αντιληφθούν τα παιδιά του δημοτικού την μετέπειτα ωφέλεια που θα τους προσφέρει η μελέτη της γραμματικής στον τρόπο δόμησης της σκέψης τους ή η επίλυση μαθηματικών προβλημάτων στην λύση καθημερινών μελλοντικών προβλημάτων. Αυτό που βλέπω να έχει αποτέλεσμα συχνά, είναι η σύνδεση των μαθημάτων με κάτι που απασχολεί και ενδιαφέρει τα παιδιά στο τώρα. Αυτό μπορεί να είναι το να μάθουν την ώρα επειδή θέλουν να ξέρουν πόσος χρόνος μένει για το διάλειμμα, να μετρούν τα χρήματα για να ξέρουν πόσα χρειάζονται ακόμα για ν'αγοράσουν ποδήλατο, πολλαπλασιασμό για να φτιάξουν διπλάσιο κέικ από αυτό της συνταγής κτλ. Τέτοιου είδους συνδέσεις δεν είναι εύκολο να γίνονται για όλα τα γνωστικά αντικείμενα, νομίζω όμως πως αν το παιδί ξεκινήσει να μαθαίνει μέσα από τέτοιου είδους λογικές, θα είναι πιο δεκτικό στη μάθηση, έστω και αν τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρξει βιωματική εφαρμογή της γνώσης. 

 Τα παιδιά, βαριούνται επίσης, επειδή έχουν μάθει στην εύκολη και παθητική διασκέδαση της τηλεόρασης. Ποιος ο λόγος να κουραστούν για κάτι που απαιτεί σκέψη χωρίς να προσφέρει καμία ικανοποίηση; Εδώ κολλάει το σημείο από το άρθρο για το σχολείο του Φουρφουρά, που λέει «βρες τον τρόπο να μαθαίνουν τα παιδιά χωρίς τα ίδια να το συνειδητοποιούν» Αυτό που εννοεί νομίζω, είναι να μάθουν, χωρίς να συνειδητοποιούν την κούραση, όπως όταν παίζουν μπάλα για παράδειγμα.

Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά, τόσο πιθανότερο να αποδώσει μια τέτοια παιδαγωγική προσέγγιση. Εδώ που τα λέμε όμως, πόσοι δάσκαλοι δέχονται να παρατήσουν τον δασκαλοκεντρικό και κατά βάση αυταρχικό τρόπο που προσφέρει εγωιστική ικανοποίηση και διέξοδο ικανοποίησης προσωπικών προβλημάτων;  

[evabb]

[saxos55]

(Σημερινή) ατακάρα μαθητή Α' Γυμνασίου για το μάθημα της Τεχνολογίας.

 

-Εγώ περίμενα ότι θα κάναμε για τα Razer και τα Coolermaster και εμείς μαθαίνουμε πως ό,τι κάνει ο άνθρωπος είναι (κάνει air quotes) «τεχνολογία». Ουουουου.

 

Μπείτε χαζέψτε λίγο το βιβλίο στο link.

[opera]

Το αν έχει ένα παιδί θεληση για μάθηση δεν εξαρτάται από τους γονείς. Απόδειξη εγώ και ο αδερφός μου τα παιδιά της κουμπάρας μου και πολλά άλλα αδέρφια που με τους ίδιους γονείς το ένα παιδί θέλει να μάθει και το αδερφακι του όχι.

Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει τα γνωστα προβλήματα πολλά χρόνια τώρα γιατί απλά οι πολιτικοί δεν θέλουν να το φτιάξουν.

Δε χρειαζεται παρά να αντιγράψουν ένα επιτυχημένο σύστημα.

[evabb]

[christos8]

 

...
Δε χρειαζεται παρά να αντιγράψουν ένα επιτυχημένο σύστημα.

 

Εύλογα ακολουθεί το επόμενο ερώτημα: "Ποιο σύστημα θεωρείται επιτυχημένο;"

Αυτό που θεωρούν οι γονείς επιτυχημένο και εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στην επαγγελματική αποκατάσταση;

Αυτό που θεωρούν οι πολιτικοί επιτυχημένο; (διάσταση απόψεων ανάλογα με την ιδεολογική αφετηρία)

Αυτό που θεωρούν οι ακαδημαϊκοί επιτυχημένο; (αυτό το σύστημα κυριαρχεί στη χώρα μας εδώ και έναν αιώνα)

Αυτό που θεωρούν οι βιομήχανοι επιτυχημένο; (αποκλειστική στόχευση στην κατάρτιση του εργατικού δυναμικού)

Μήπως αυτό που θεωρούν οι οπαδοί του κοινωνικού μετασχηματισμού επιτυχημένο;

Ή μήπως το άλλο, των οπαδών της απελευθερωτικής παιδαγωγικής; (Paulo Freire κτλ)

 

Φίλοι μου το πρόβλημα είναι δυσεπίλυτο και όποιος σπάσει το γόρδιο δεσμό θα τον ψηφίζω μια ζωή, γιατί μην κρυβόμαστε στη Βουλή θα παρθεί η απόφαση όπως ακριβώς ορίζει το Σύνταγμα της χώρας.

Ως τότε, σκεφτείτε απλά με τι ταχύτητα προκαλούνται όχι μόνο τεχνολογικές αλλά και επιστημονικές αλλαγές.

Αυτά από μένα...