Που ειμαστε πολιτισμικα;

[Zein]

https://www.youtube.com/watch?v=czgOWmtGVGs

 

Mια χαρα τα παει ο πολιτισμος μας απο οποια μερια και αν το κοιταξεις. Με αυτον τον ρυθμο θα ειμαστε t1 σε καμια 200αρια χρονια και μετα απο εκει και περα ανοιγει ενας ολοκληρος κοσμος για τις επομενες γεννιες, που ονομαζεται εξερευνηση του διαστηματος. 

[Kadaz]

https://www.youtube.com/watch?v=czgOWmtGVGs

 

Mια χαρα τα παει ο πολιτισμος μας απο οποια μερια και αν το κοιταξεις. Με αυτον τον ρυθμο θα ειμαστε t1 σε καμια 200αρια χρονια και μετα απο εκει και περα ανοιγει ενας ολοκληρος κοσμος για τις επομενες γεννιες, που ονομαζεται εξερευνηση του διαστηματος. 

φυγε απο δω και συ κ η λογικη σου 

 

μιζεροι ελληνες ειμαστε στο θρεντ κ θελουμε να κλαφτουμε, ασε μας ησυχους 

[παπι]

Να πω και γω την γνωμη μου.

 

Η εποχη αυτη θα μεινει ως η γενεση των σοσιαλ μιντια. Πραγματικα πιστευω πως αυτα θα μας δημιουργήσουν πολυ μεγαλα επιτευγματα, οπως και πολυ σοβαρα προβληματα.

[gdriver]

κάποτε ο πολιτισμός παραγόταν με την εξής φράση-ιδέα- πρότυπο. '' for generations to come'' . Φτιαχνόταν για να μείνει και να αντέξει στο χρόνο , τώρα πλέον τα πάντα έχουν γίνει αναλώσιμα. με διάρκεια ορισμένους μήνες. επομένως τα διάφορα βιβλία ιστορίας αρκετά στο μέλλον δε θα έχουν να καλύψουν κάτι το σημαντικό, τουλάχιστον με τα δικά μας σημερινα δεδομένα, τότε όμως μπορεί η οποιαδήποτε ανοησία να θεωρείται ολόκληρη κοσμοθεωρία. Από την άλλη , τί είναι πραγματική ιστορία; υπάρχουν κάποιοι κανόνες προκειμένου ένα «έργο»,ενέργεια, γεγονός να θεωρείται ως ιστορικό συμβάν;

Αν καταφέρουμε και ανακαλύψουμε παραδείγματος χάριν την τεχνητή νοημοσύνη , θα είναι ένα ιστορικής σημασίας γεγονός. ή το να μπορέσουμε να αποικήσουμε σε άλλους πλανήτες. Αυτό θεωρείται πολιτισμός ή απλώς τεχνολογική πρόοδος; υπάρχει ο όρος τεχνοκρατούμενος πολιτισμός;

[FilipposMD]

κάποτε ο πολιτισμός παραγόταν με την εξής φράση-ιδέα- πρότυπο. '' for generations to come'' . Φτιαχνόταν για να μείνει και να αντέξει στο χρόνο , τώρα πλέον τα πάντα έχουν γίνει αναλώσιμα. με διάρκεια ορισμένους μήνες. επομένως τα διάφορα βιβλία ιστορίας αρκετά στο μέλλον δε θα έχουν να καλύψουν κάτι το σημαντικό, τουλάχιστον με τα δικά μας σημερινα δεδομένα, τότε όμως μπορεί η οποιαδήποτε ανοησία να θεωρείται ολόκληρη κοσμοθεωρία. Από την άλλη , τί είναι πραγματική ιστορία; υπάρχουν κάποιοι κανόνες προκειμένου ένα «έργο»,ενέργεια, γεγονός να θεωρείται ως ιστορικό συμβάν;

Αν καταφέρουμε και ανακαλύψουμε παραδείγματος χάριν την τεχνητή νοημοσύνη , θα είναι ένα ιστορικής σημασίας γεγονός. ή το να μπορέσουμε να αποικήσουμε σε άλλους πλανήτες. Αυτό θεωρείται πολιτισμός ή απλώς τεχνολογική πρόοδος; υπάρχει ο όρος τεχνοκρατούμενος πολιτισμός;

 

Διαφωνώ. Μια χαρά αναλώσιμες ήταν και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη και τα έργα του Shakespeare και τα έργα των ζωγράφων της Αναγέννησης ή μεγάλων συνθετών κλασικής μουσικής, οι οποίοι άλλωστε έφτιαξαν μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της ιστορίας κατά παραγγελία. Τα δημιουργούσαν για να πέσει το παραδάκι όσο και οι Rolling Stones. Απλώς κάποια έμειναν στην ιστορία.

 

Υπάρχει και η άλλη οπτική βέβαια ότι "κάποτε" δεν υπήρχε κοινό για να "καταναλώσει" το πολιτιστικό προϊόν. Όταν το 90% του πληθυσμού δεν ήξερε να διαβάζει, πώς θα γινόταν ένα νέο μυθιστόρημα "αναλώσιμο"; Στην καλύτερη θα το διάβαζε η ελίτ. Καμία σχέση με σήμερα.

 

Επίσης, για μένα, το πολιτιστικό επίπεδο μιας κοινωνίας δεν το κρίνεις από τη μία ιδιοφυΐα που θα μείνει στην ιστορία. Το κρίνεις από τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας στο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Σύγκρινε της -ας πούμε- τρισάθλια Ελλάδα του 2017 με την Ελλάδα του 1917. Σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού παράγει κάποιου είδους τέχνη. Θα γράψει ένα ποίημα στην εφηβεία του, θα ζωγραφίσει, θα τραγουδήσει, θα συνθέσει ένα μουσικό κομμάτι. Ακόμα και ο πιο απαίδευτος θα δει ταινίες, θα σχολιάσει το αγαπημένο του τραγούδι, θα βρεθεί σε ένα μουσείο με το σχολείο. Πριν 100 χρόνια, η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού ζούσε ολόκληρη τη ζωή του με μόνη επαφή με τον πολιτισμό τα 30 τραγούδια που έπαιζαν στο πανηγύρι του χωριού. Σκέψου πόσο χαώδης είναι αυτή η διαφορά.

 

Μην είμαστε μίζεροι. Είμαστε οι πιο πλούσιοι, μορφωμένοι, υγιείς και τυχεροί άνθρωποι που έζησαν ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη. Και ζώντας στην Ελλάδα, είμαστε πολύ πιο τυχεροί από τουλάχιστον το 70-80% των ανθρώπων που ζουν σήμερα στον πλανήτη.

[Kadaz]

Διαφωνώ. Μια χαρά αναλώσιμες ήταν και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη και τα έργα του Shakespeare και τα έργα των ζωγράφων της Αναγέννησης ή μεγάλων συνθετών κλασικής μουσικής, οι οποίοι άλλωστε έφτιαξαν μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της ιστορίας κατά παραγγελία. Τα δημιουργούσαν για να πέσει το παραδάκι όσο και οι Rolling Stones. Απλώς κάποια έμειναν στην ιστορία.

 

Υπάρχει και η άλλη οπτική βέβαια ότι "κάποτε" δεν υπήρχε κοινό για να "καταναλώσει" το πολιτιστικό προϊόν. Όταν το 90% του πληθυσμού δεν ήξερε να διαβάζει, πώς θα γινόταν ένα νέο μυθιστόρημα "αναλώσιμο"; Στην καλύτερη θα το διάβαζε η ελίτ. Καμία σχέση με σήμερα.

 

Επίσης, για μένα, το πολιτιστικό επίπεδο μιας κοινωνίας δεν το κρίνεις από τη μία ιδιοφυΐα που θα μείνει στην ιστορία. Το κρίνεις από τη συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας στο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Σύγκρινε της -ας πούμε- τρισάθλια Ελλάδα του 2017 με την Ελλάδα του 1917. Σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού παράγει κάποιου είδους τέχνη. Θα γράψει ένα ποίημα στην εφηβεία του, θα ζωγραφίσει, θα τραγουδήσει, θα συνθέσει ένα μουσικό κομμάτι. Ακόμα και ο πιο απαίδευτος θα δει ταινίες, θα σχολιάσει το αγαπημένο του τραγούδι, θα βρεθεί σε ένα μουσείο με το σχολείο. Πριν 100 χρόνια, η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού ζούσε ολόκληρη τη ζωή του με μόνη επαφή με τον πολιτισμό τα 30 τραγούδια που έπαιζαν στο πανηγύρι του χωριού. Σκέψου πόσο χαώδης είναι αυτή η διαφορά.

 

Μην είμαστε μίζεροι. Είμαστε οι πιο πλούσιοι, μορφωμένοι, υγιείς και τυχεροί άνθρωποι που έζησαν ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη. Και ζώντας στην Ελλάδα, είμαστε πολύ πιο τυχεροί από τουλάχιστον το 70-80% των ανθρώπων που ζουν σήμερα στον πλανήτη.

/thread.