Καρκίνος κοντινού προσώπου, πως αντιμετωπίζετε;

[fredd0]

1 ώρα πριν, pontez2 είπε

Και τι θα κάνει ο γιατρός? Θα κρυψει την αλήθεια επειδη ο άλλος ειναι ράκος ψυχολογικά? Θα τον παραπέμψει σε ψυχολόγο ή εξειδικευμένο άτομο να τον ηρεμήσει. Αυτο κάνουν απ όσο ξέρω.

Στον γιατρό πάμε για να μάθουμε τι έχουμε και να μας κάνει καλά. Αν δε θέλουμε να μάθουμε, δεν πάμε ή του λέμε να πει σε κάποιον άλλο τα νέα της υγείας μας.

 

φιλος αιματολογος μου εχει πει οτι εκατονταδες ασθενεις που πασχουν απο ΧΛΛ δε το μαθαινουν ποτε γιατι ετσι επιλεγουν οι οικογενειες τους κατοπιν συμβουλης των γιατρων

(ειναι τυπος καρκινου που συνηθως χτυπαει πιο μεγαλους ηλικιακα ανθρωπους)

 

[Doubt]

Τα παρακάτω αφορούν κυρίως ασθενείς τελικού σταδίου και τις οικογένειες τους. Τα πέρασα πρόσφατα με τη μάνα μου που "έφυγε" αρχές του μήνα.

http://www.athensvoice.gr/life/407878_i-mera-poy-pethane-i-mana-moy

https://edition.cnn.com/videos/politics/2017/09/10/mccain-every-life-has-to-end.cnn

Αυτό που μένει να προσθέσω είναι πως λυπάμαι για το επίπεδο του πολιτισμού και της επιστήμης στο οποίο ζούμε. Όλοι πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μας άξιζαν κάτι καλύτερο κι έχουμε δίκιο.

"Εις μνήμην"

[sanaeriko]

Μάλιστα.

Παιδιά η ζωή του καθενός όπως και το τι γίνεται στο μυαλό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, είναι τόσο μοναδικό, ειδικά σε τέτοιες στιγμές, που το να το τσουβαλιαζουμε μέσα σε στατιστικές είναι τόσο μα τόσο άδικο και αισχρό.

Πόσοι άνθρωποι εσωστρεφείς και απαισιόδοξοι μπορεί να έχουν πάρει δύναμη και να άλλαξε όλο τους το είναι στο άκουσμα κάτι τέτοιου;

Πόσοι δυνατοί και τσαμπουκαδες λύγισαν και πήδηξαν απ'τον 4ο;

Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί στον εγκέφαλο κάποιου μετά από μια τέτοια αναγγελία;; 

Καλές είναι οι στατιστικές, αλλά όταν σου χτυπάει την πόρτα ο θάνατος δεν ξέρεις τίποτα.

[doctorkostis]

Αυτό που θυμάμαι ακόμα και το μετανιώνω είναι που έκρυψα την αλήθεια σε έναν άρρωστο μετά από πιέσεις της οικογένειας επειδή "δε θα το αντέξει". Ήταν λάθος μου. Ήμουν ειδικευόμενος βέβαια και κανονικά ο επιμελητής ενημερώνει, αλλά ακόμα το θυμάμαι και πιστεύω ότι ήταν λάθος.

Από τότε μόνο την αλήθεια σε όλη της την έκταση. Ο άρρωστος έχει δικαίωμα να γνωρίζει τι συμβαίνει.

Επεξ/σία 14 Μαΐου 2018 από doctorkostis

[AtiX]

Προσωπικά εκτίμησα και στα δύο νοσοκομεία την ειλικρίνεια με την οποία αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν τον πατέρα μου... Ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει τι έχει να αντιμετωπίσει...

Τώρα αν πρέπει να ξέρει τα πάντα και με λεπτομέρεια, δεν ξέρω... Δηλαδή αν ο ασθενής έχει μέρες ζωής ή το σχήμα δεν πέτυχε κλπ κλπ κλπ... πραγματικά εκεί δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει... Από παραδείγματα πάντως, τις περισσότερες φορές δεν αναφέρονται στο προδιαγεγραμμένο και δεν αποθαρρύνουν τον ασθενή...

Επεξ/σία 14 Μαΐου 2018 από AtiX

[Επισκέπτης]

Στις 14/5/2018 στις 12:26 ΜΜ, fredd0 είπε

φιλος αιματολογος μου εχει πει οτι εκατονταδες ασθενεις που πασχουν απο ΧΛΛ δε το μαθαινουν ποτε γιατι ετσι επιλεγουν οι οικογενειες τους κατοπιν συμβουλης των γιατρων

(ειναι τυπος καρκινου που συνηθως χτυπαει πιο μεγαλους ηλικιακα ανθρωπους)

καποτε θα αναρωτηθουν βεβαια τι ειναι αυτα τα χαπια που παιρνουν καθημερινα. εκτος αν δεν χρειαζονται θεραπεια (μα κεις ) . αλλα πρεπει καθε τρεις και λιγο να κανουν εξετασεις, καποτε θα πονηρευτουν! 

Στις 14/5/2018 στις 1:16 ΜΜ, sanaeriko είπε

Πόσοι άνθρωποι εσωστρεφείς και απαισιόδοξοι μπορεί να έχουν πάρει δύναμη και να άλλαξε όλο τους το είναι στο άκουσμα κάτι τέτοιου;

Πόσοι δυνατοί και τσαμπουκαδες λύγισαν και πήδηξαν απ'τον 4ο;

εγω τους πρωτους 2 μηνες ηθελα να πηδηξω απτο μπαλκονι. μετα περασα σε 3-4 χρονια πληρους νιρβανας και ευτυχιας οτι εγινε χρονιο και κλαιν μαιν. και μετα το ξεχασα, και επανηλθα στην απαισιοδοξη φυση μου.

[theoritikos]

Στις 5/14/2018 στις 2:16 ΜΜ, sanaeriko είπε

Μάλιστα.

Παιδιά η ζωή του καθενός όπως και το τι γίνεται στο μυαλό του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, είναι τόσο μοναδικό, ειδικά σε τέτοιες στιγμές, που το να το τσουβαλιαζουμε μέσα σε στατιστικές είναι τόσο μα τόσο άδικο και αισχρό.

Πόσοι άνθρωποι εσωστρεφείς και απαισιόδοξοι μπορεί να έχουν πάρει δύναμη και να άλλαξε όλο τους το είναι στο άκουσμα κάτι τέτοιου;

Πόσοι δυνατοί και τσαμπουκαδες λύγισαν και πήδηξαν απ'τον 4ο;

Ποιος μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί στον εγκέφαλο κάποιου μετά από μια τέτοια αναγγελία;; 

Καλές είναι οι στατιστικές, αλλά όταν σου χτυπάει την πόρτα ο θάνατος δεν ξέρεις τίποτα.

Από τις 3 περιπτώσεις του φιλικού μου κύκλου, μόνο η μια δεν είχε καμιά αλλαγή στην ψυχολογία τόσο του νοσούντα όσο και του οικογενειακού του κύκλου.

Οι άλλες δύο όμως ήταν αρκετά δύσκολες περιπτώσεις. Η μια ήταν μετάσταση που κρύβονταν για χρόνια, και η άλλη ήταν ανθεκτική σε χημειοθεραπείες. Με την πάροδο του χρόνου το οικογενειακό περιβάλλον των νοσούντων έχασε την ελπίδα. Δυστυχώς και οι δυο περιπτώσεις είχαν άδοξο τέλος... 

[26ska]

Τι θα γίνει με αυτήν την κωλοαρρωστια,θα βρεθεί θεραπεία πότε;Έχει καταντήσει σαν γρίπη...

[ikaruga24]

Επανέρχομαι παιδιά για τις εξελίξεις. Επειτα από τις χημειοθεραπείες και την πρόσφατη επέμβαση όλα δείχνουν να βαίνουν καλώς. Οι χημειοθεραπείες συγκεκριμένα δούλεψαν με το παραπάνω καλά και ταυτόχρονα δεν είχαν κάποιο αρνητικό πρόσημο στο άτομο πέρα από την πτώση των μαλλιών. Γενικά θετική οπτική, δύναμη και ενέργεια ήταν τα χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τεράστιο βάρος έφυγε όταν ο χειρούργος κόντεψε να μην μπορέσει να ψιλαφήσει καλά καλά τον όγκο. Το αποτέλεσμα της επέμβασης ήταν απόλυτα επιτυχημένο. Από εδώ και πέρα θα είναι υπό παρακολούθηση με αντιπηκτικές ενέσεις και βλέποντας και κάνοντας. 

Εχω να πω ότι το θέμα της ψυχολογίας, της διατροφής και της ενέργειας ήταν τεράστιο κομμάτι. Η αλλαγή και μόνο των διατροφικών συνηθειών έδωσε μεγάλη ώθηση στο να μην αισθάνεται ότι "κόβει" κάτι επειδή είναι "άρρωστη". Μη σας πω ότι καλύτερα και γευστικότερα τρώει τώρα δεδομένου ότι τρώμε τα ίδια φαγητά και ως υποστήριξη, τουλάχιστον η δική μου γευστική παλέτα αυτό λέει. Γενικά αυτούς τους μήνες που μπαίναμε και βγαίναμε στα νοσοκομεία είδα περιπτώσεις και περιπτώσεις και θεωρώ ότι εμείς μια χαρά ήμασταν συγκριτικά.  

[26ska]

Τα καλύτερα εύχομαι και εμένα ο πατέρας μου διαγνώστηκε πριν 3 χρόνια με καρκίνο παχέος εντέρου και σήμερα είναι καλά, παρόλη την ταλαιπωρία... Κάποιοι είναι τυχεροί...σήμερα δυστυχώς γνωστός 37 ετών έφυγε,μέσα σε μόλις ένα μήνα....μέχρι τότε δεν είχε κανένα απολύτως σύμπτωμα...όλα είναι κ θέμα τύχης.Δυναμη κ κουράγιο σε όσους παλεύουν κ ας ελπίσουμε να βρεθεί σύντομα θεραπεία.