Battle Brothers

[Tobajara]

Πολύ βολική αποστολή για πολέμαρχο, όντως.

Εγώ πάλι για πρώτη φορά κατάλαβα τι εννοούσες όταν έλεγες "λεωφόρο με ληστές" παλιότερα, και απορούσα γιατί δεν έβρισκα ποτέ. Μετά από λημέρι με 2 Leaders καθάρισα δύο ακόμα ομάδες με Leader και 3-4 σκέτες σε ένα πυκνό δάσος με δρόμο ανάμεσα στο τοπικό χωριουδάκι κι ένα οχυρό. Σκέφτομαι να μείνω εδώ για ψώνια, έχω αποκτήσει καλές πανοπλίες και κράνη.

[Snoob]

Γενικά το λέω, σε όσους διαβάζουν το νήμα, αν γράφω κάτι που σας φαίνεται ασαφές ("τι λέει πάλι ετούτος" κτλ.) μη διστάζετε να ρωτάτε  Με πιάνει ο οίστρος και γράφω τα δικά μου.

Τα διάφορα raiding parties λατρεύουν τα δάση και τα υψώματα, καθώς εμποδίζουν τις αδύναμες ομάδες που έχουν για στόχους να τα εντοπίσουν εγκαίρως. Όταν, λοιπόν, κοντά σε ένα τέτοιο πέρασμα γίνουν spawn άντρα ληστών/ορκ κτλ., κατευθύνονται προς το δρόμο, εντοπίζουν σημείο να κρυφτούν και τη στήνουν εκεί. Έτσι, μαζεύονται κάμποσες ομάδες, στα λεγόμενα bandit alleys, κι εκεί μπορεί να πέσει γερό φαρμάρισμα, απόκτηση εμπειρίας, εκπαίδευση νιούφηδων κτλ.

Έχω βγάλει κάμποσα τρόφιμα δωρεάν έτσι, από ευγνώμωνες caravan masters, που τους γλίτωσα από επιθέσεις ληστών.

Αντίστοιχα (αλλά με αισθητή απώλεια χρόνου, καθώς κινούνται αργότερα από ό,τι η ομάδα μας), μπορούμε να έχουμε για "δόλωμα" κάποιο αδύναμο καραβάνι ή συντροφιά ταξιδιωτών, μένοντας σε διακριτική απόσταση μέχρι να ξεμυτίσει κάποια ομάδα επιδρομέων. Ειδικά αν δούμε ομάδα ταξιδιωτών να βγαίνει από το δρόμο, σημαίνει ότι εντόπισε επιτιθέμενους. Έχω σκαρώσει κάμποσες εκπλήξεις με τη μέθοδο αυτή σε ληστές και λοιπες δημοκρατικές δυνάμεις.

[Tobajara]

Ένα θα πω.

Τρία Schrats και μια μάγισσα μέσα σε δάσος.

Πήρα βλακωδώς αποστολή να κυνηγήσω Alps, Hexen, Schrats κλπ σε κάτι λόφους και έχω αυτό το πράμα να με κυνηγάει μέσα σε όλο το δάσος. Θα το τραβήξω μέχρι σημείο με περίπολο.

EDIT - Αφού απέφυγα αυτή τη μάχη τρεις φορές, αποφάσισα να εκμεταλλευτώ το Pathfinder και τους τράβηξα σε βάλτο. Στόχος μου δεν ήταν να κερδίσω τη μάχη - το θεωρούσα αδύνατο - αλλά να φάω τη μάγισσα. Βάζω λοιπόν 4 άτομα, το Bannerman και τους τρεις τοξότες μου, και αρχίζω το γύρω γύρω όλοι. Ευτυχώς είχαν όλοι αξιόλογο ηθικό και καλό initiative, οπότε ήξερα από τις οπισθοχωρήσεις ότι έπαιζαν πριν τη μάγισσα.

Ζορίστηκα λίγο με ένα charm και μια κατάρα, που έχασα ένα γύρο, αλλά τελικά την έφαγα την άτιμη και...ξανά μακριά (δεν κατάφερα να πάρω τα μαλλιά της δυστυχώς). Οπότε λοιπόν, αποφασίζω να πάω και για τα Schrats που ως γνωστόν δεν έχουν μυαλό και κυρίως αν τα πετύχω σε βάλτο έχουν -25% σε επίθεση, οπότε κάτι γίνεται. Ξεκινώ νέα μάχη, δίνω χειροβομβίδες στους τοξότες δια παν ενδεχόμενο, παίρνω ό,τι τσεκούρια υπήρχαν, ανάβω ένα κεράκι για καλή τύχη...

...και όντως καταφέρνω να μπλοκάρω δυο πολύ διστακτικά Schrats σε νερό, ενώ εγώ ήμουν σε στέρεο έδαφος, και το τρίτο το κρατούσε απασχολημένο το καλύτερο τανκ μου. Δεν πήγε αναίμακτα, γιατί ουσιαστικά έπαιζα με 10 (δεν έχω backliners), αλλά πήρα τα πολύ χρήσιμα λάφυρα. Το Pathfinder με έσωσε.

Επεξ/σία 25 Απριλίου από Tobajara

[Snoob]

Tις μάγισσες τις θεωρώ από τους πλέον δύσκολους αντιπάλους, το charm παλεύεται, αλλά το hex (ιδίως όταν έχεις και "συμμάχους" στη συμπλοκή) μπορεί να οδηγήσει σε πολύ άσχημες καταστάσεις.

Το +1 που δίνουν τα φυλαχτά τους, σε σχέση με εκείνα των alps, δεν το θεωρώ επαρκή λόγο να μπλέξει κανείς μαζί τους, σε ironman. 

Με save/load, οκ, αλλά όταν κάθε κίνηση γράφει και δεν ξεγράφει...

Βέβαια, είναι απόλαυση όταν τις τσακίζεις τις ρουφιάνες.

Από την άλλη, τίποτε δεν συγκρίνεται για μένα με την επικινδυνότητα -και την ελάχιστη χρησιμότητα των drops- των ifrits.

Έχω δει εξαιρετικά πετυχημένους και έμπειρους παίκτες να κάνουν παπάδες με τις διάφορες βόμβες που φτιάχνονται με τα drops των ifrits, αλλά και πάλι η σχέση κινδύνου-ανταμοιβής για μένα είναι η χειρότερη στο παιχνίδι.

EDIT:

Έπιασα τις 100 μέρες, η εισβολή συνεχίζεται αλλά πλέον νικάμε, βγήκε μια 2αρα αποστολή να ξεπατώσω ένα λημέρι κοντοπίθαρων, ιδανικά θα ήθελα να το φυλάξω για το ambition των 4 λημεριών αργότερα, αλλά ήδη έχουμε ξεπεράσει τις δύο εβδομάδες επιθέσεων, η οικονομία του βορρά είναι χάλια, στο νότο οι επιδρομές συνεχίζονται παρά τις επιτυχίες μιας εκλεκτής ομάδας ικανών όσο και σεμνών μισθοφόρων, οπότε αφού ήταν κοντά είπα πάμε.

Η φρουρά του οχυρού αποτελείται από 4-6 λυκοκαβαλάρηδες, 4-6 τοξότες και 7-10 πεζικάριους. Απολύτως βατή.

Και πέφτω σε ενέδρα: πριν προλάβω να κάνω την παραμικρή κίνηση, το παιχνίδι μου θυμίζει γιατί μερικές φορές δοκιμάζει άγρια την υπομονή μου:

Spoiler

Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια: ότι για τη συνέχεια της μάχης η ΑΙ θα σημαδεύει το συγκεκριμένο τοξότη, τον οποίο λόγω ενέδρας δεν έχω και πού να τον κρύψω.

Εντωμεταξύ, όπως φαίνεται και στο screenshot, από τους πέντε backliners μου οι 4 είναι εκτεθειμένοι. Μόνη μου ελπίδα να γλιτώσω την απώλεια του τοξότη και να μη βρεθώ στις 100+ μέρες να ψάχνω νιούφη (έχω μια ρεζέρβα παρατημένη στο 60 εδώ και μήνες, θα τερματίσει στο 11ο επίπεδο στο 86, κανονικά έπρεπε να τον είχα αλλάξει από καιρό αλλά, είπαμε, overconfidence is a slow and insidious killer) είναι να εκμεταλλευτώ το ντου που επιχείρησε η ΑΙ και να αρχίσω να καταφέρνω χτυπήματα για σπάσω το ηθικό των σαμιαμιδιών, όσο καλύπτω με κορμιά και ασπίδες τον βαριά τραυματία και περνάω στην αντεπίθεση όπου μπορώ.

Η μάχη αποδείχτηκε σύντομη, η ΑΙ σημάδεψε τον τραυματία όσο μπορούσε, τραυμάτισε άλλον έναν backliner που είχε αναλάβει ρόλο meat shield, αλλά όχι σοβαρά, χτύπησε κάμποσο κι έναν εκκολαπτόμενο frontliner που όμως δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα, αλλά οι βετεράνοι (famed hammer, polehammer, 3-headed flail, swords) έκαναν αρκετή ζημιά ώστε να λακίσουν οι αντίπαλοι frontliners και να καταδιώξω τους ranged. Γλίτωσαν δύο στο τέλος (ένας λυκοκαβαλάρης κι ένας τοξότης), οι υπόλοιποι λίπασμα.

Spoiler

1 γύρος απόλυτου αιφνιδιασμού, 4 γύροι αγωνίας να γλιτώσω τον τραυματία και 1 γύρος καταδίωξης των τελευταίων επιζώντων.

Η σκέψη πως θα μπορούσα να χάσω ένα τόσο πολύτιμο μέλος, χωρίς να έχω κάνει κάτι "λάθος" δεν μπορώ να πω ότι με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Και, χωρίς rotation, δεν θα την είχα σκαπουλάρει, αυτό είναι βέβαιο.

Στο καπάκι, με δύο τραυματίες (ο ένας αναντικατάστατος), βγαίνει τριάρα αποστολή να υπερασπιστώ οικισμό από γιουρούσια εισβολέων.

Από τη μια, είναι πιθανό να λήξει ο πόλεμος, αν τα καταφέρω, από την άλλη, δεν με βλέπω να γλιτώνω τις απώλειες αν χρειαστεί να τα βάλω διαδοχικά με 3-4 μεικτές ομάδες (που σημαίνει δεν μπορώ να εστιάσω σε ranged ή melee defense, ή να κατεβάσω τα 2-3 γερά δίχερα όπλα που έχω, χωρίς να με ρημάξουν οι μπασμένοι τοξότες).

[Snoob]

Tελικά βάρυνε στη σκέψη μου περισσότερο το να επισπεύσω το τέλος του πολέμου, σε συνδυασμό με το ότι οι "κοινές" αποστολές δεν προσφέρουν πλέον τίποτε το ουσιαστικά ανώτερο από ό,τι έχω ήδη, κι έτσι ανέλαβα την αποστολή να προστατέψω ένα χωριό από επιδρομή πρασινοτόμαρων.

Νωρίς το πρωί της επόμενης μέρας σήμανε συναγερμός, και λίγο μετά εμφανίστηκαν οι εχθροί, από τα ανατολικά, όπως τους περίμενα (εκεί έχουν φωλιές τα γκόμπλιν, τα ορκ που έχω εντοπίσει βρίσκονται πιο μακριά, προς το βορρά και τα δυτικά).

Και οι αντίπαλοι ήταν αυτοί:

Spoiler

Η αλήθεια είναι πως τα χρειάστηκα, όχι γιατί οι αντίπαλοι ήταν πολλοί, αλλά με 3 champions στη σύνθεση, δεν είναι δύσκολο να γίνει κάποια χοντρή ζημιά. Το θετικό ήταν πως οι επιδρομείς ήταν όλοι γκόμπλιν, οπότε ήταν ευκολότερο να σετάρω την ομάδα μου για μάχη, από ό,τι αν ήταν μεικτοί οι εχθροί.

Μην τα πολυλογώ, τα πράγματα εξελίχτηκαν όπως τα περίμενα: ο champion τοξότης και οι κολαούζοι του στόχευσαν αρχικά τον πιο αδύναμο στο ranged defense χαρακτήρα μου, κι ύστερα όταν τον σακάτεψαν και τον απέσυρα τον αμέσως επόμενο, οι δύο melee champions έπιασαν έξυπνα ένα ύψωμα, από όπου ένας με goblin pike έχωσε μια γερή στο κεφάλι ενός από τα τανκ μου, αλλά τα υπόλοιπα γκόμπλιν δεν είχαν καμία ελπίδα απέναντι στους δικούς μου. Πολύ σύντομα φάνηκε πως το ζητούμενο θα ήταν να βγάλω τη μάχη με όσο το δυνατόν μικρότερες ζημιές, ενόψει του επόμενου κύμματος επιδρομέων (3αρα, γαρ). Το polehammer τσάκισε τους τοξότες, με πρώτο και καλύτερο τον champion, οι δύο βασικοί επιθετικοί μου σύντομα την έπεσαν στους δύο melee champions και, παρότι μάζεψα ούτε λίγο, ούτε πολύ, τρεις τραυματισμούς (και κάμποσες ψιλές), η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Spoiler

3/3 όπλα των champions, ένα πολύ τίμιο ξίφος, ένα pike με +23% πιθανότητα να σου σκάσει στο κεφάλι (παραδόθηκε κατευθείαν στα χέρια εκκολαπτόμενου backliner που θα πιάσει 94+ στο 11ο level, με 48% πιθανότητα για headshot) και ένα συμπαθέστατο τόξο, που ναι μεν κάνει λιγότερη ζημιά από τα war bows που έχω, αλλά είναι πανάλαφρο και με μειωμένο fatigue στη χρήση skills, ό,τι πρέπει για μονομαχίες τοξοτών.

Αναθαρρημένος από τα καλά λάφυρα, σκέφτομαι ήδη πώς και με ποιούς θα αντικαταστήσω τους τρεις τραυματίες, πριν πατήσω leave για να δω τι σύνθεση θα έχει η επόμενη ομάδα επιδρομέων (3αρα, είπαμε), και μου σκάει αυτό το μήνυμα:

Spoiler

Εντάξει, σκάνδαλο. 4700 νομίσματα και 3 famed όπλα, για αυτή τη μάχη... Από τη μια σκέφτομαι πως δεν πρέπει να ασχολούμαι πλέον και μέχρι την επόμενη κρίση με οτιδήποτε κάτω από 3αρες αποστολές, από την άλλη θυμάμαι πώς κόντεψαν τα σαμιαμίδια να μου σκοτώσουν τοξότη πριν προλάβω να κάνω το παραμικρό (σωστό ή λάθος) σε 2αρα αποστολή που βγήκε ενέδρα, και ακούω στο βάθος να αναδύεται η προειδοποίηση του Προγόνου.

Επιστροφή στο ναό του χωριού για να καθαριστούν και να δεθούν τα τραύματα των τριών γενναίων μου, και άμεση αναχώρηση για νέες περιπέτειες:

Spoiler

 

[Snoob]

Λίγο μετά την προηγούμενη αποστολή, κι αφού μεσολάβησε ένα κυνηγητό ληστών που είχαν κλέψει τη μπιζουτιέρα της κουνιάδας του μπατζανάκη του δημάρχου μιας κωμόπολης, έφτασα σε ένα κάστρο παραδίπλα, με την ελπίδα να βρω κανένα όπλο ή πανολία για αγορά.

Το κάστρο, όμως, κοντά στα λημέρια των γκόμπλιν, είχε δεχτεί επίθεση, και στα καταστήματα υπήρχαν ελάχιστα πράγματα.

Υπήρχε, όμως, και μια νέα τριάρα αποστολή, να αποκρούσω μια ορδή πρασινοτόμαρων, που πλησίαζε τη διπλανή κωμόπολη (όπου η κουνιάδα του μπατζανάκη του δημάρχου δεν είχε προλάβει ακόμη καλά-καλά να στρώσει το σεμεδάκι που με τόσο κόπο -και λίγες πιτσιλιές αίματος- της είχα επιστρέψει).

Με το τέλος της εισβολής να αχνοφαίνεται, σαν σε πίνακα του ξαδέρφου του Κατακουζηνού, και την ομάδα σε καλή κατάσταση (έχω προσλάβει γιατρό στο retinue, που μειώνει το χρόνο ανάρρωσης) ανέλαβα την αποστολή, μπας και σχολάσουμε με τις εισβολές και ανακάμψει κάπως η οικονομία.

Πλησιάζοντας, όμως, είδα κάτι -αναλογικά- πολύ μικρά αποτυπώματα (το μέγεθος των αποτυπωμάτων είναι ανάλογο του μεγέθους των ομάδων) και μου μπήκαν ψύλλοι στ' αυτιά.

Και, δυστυχώς, μόλις εντόπισα την ομάδα, οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν:

Spoiler

Πρόγονε, συγγνώμη, σε θυμάμαι πάντα και δεν ξεχνώ τις συμβουλές σου, αλλά 17 σκέτοι wolfriders, χωρίς καν ένα-δυο champions (έχω και bounty hunter στο retinue, που αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης champion) δεν είναι τριάρα αποστολή στις 100+ μέρες.

Σκέφτηκα μήπως πέσω πάλι σε -τυχαία και αναπόφευκτη- ενέδρα, όπως αυτή που κόντεψε να μου στοιχίσει το δεύτερο καλύτερο τοξότη μου (στο μεταξύ στρατολόγησα και τρίτο, που θα τερματίσει στο 94 χωρίς gifted), οπότε συγκράτησα κάπως την απογοήτευση και την έπαρσή μου, ρίχτηκα στη μάχη και:

Spoiler

Ένας πρόλαβε και τη σκαπούλαρε, αφού λάκισε πριν αρχίσουν οι άλλοι να ρίχνονται στις γραμμές μου, οι υπόλοιποι 16 λίπασμα στη στέπα, μαζί με τους λύκους τους. Δεν ξέρω αν έχω βρει τον τρόπο να νικάω σχεδόν αναίμακτα τους συγκεκριμένους αντιπάλους, αν στάθηκα τυχερός, αν, αν, πάντως η μάχη τελείωσε ουσιαστικά πριν αρχίσει. Σε ένα γύρο μόνο κατάφεραν οι κοντοπίθαροι 4/6 χτυπήματα (3/3 στο ένα τανκ μου, που αυτή είναι η δουλειά του, να απορροφά ζημιά), και κατά τα άλλα μιλάμε για σφαγή.

Μέχρι να μαζέψουμε τα ελάχιστα λάφυρα και να ανηφορίσουμε κατά το κάστρο, έληξε και τυπικά η εισβολή, με τρόπο -λυπάμαι αν ακούγομαι ξιπασμένος- εντελώς χλιαρό. 20 ημέρες κοντά, αν εξαιρέσουμε εκείνη την ενέδρα που κόντεψε να μου στοιχίσει τον τοξότη και την αναμέτρηση με τον πολέμαρχο (που όμως ήταν 2αρα και ουσιαστικά αυτός και 6 πολεμιστές, οι άλλοι δεν έλεγαν τίποτε) η όλη κρίση είχε τελείως διαδικαστικό χαρακτήρα. Λίγες και απλές αποστολές, λιγοστοί εχθροί υψηλού επιπέδου, συνδυασμός τύχης (γιατί μπορεί να ήταν αλλιώς αν, αντί για 3 goblin champions είχα αντιμετωπίσει 3 orc champions, λ.χ.) και εμπειρίας, και λήξη.

Spoiler

Μετά από όλα αυτά, που μου άφησαν μια επίγευση σαν χλιαρή μπύρα, ξεχασμένη στο ψιλόβροχο ενός μελαγχολικού, βρετανικού απογεύματος Κυριακής (έστω, Σαββάτου), όταν κλήθηκα να αποφασίσω αν θα συνεχίσω το campaign, η απόφαση ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένη:

Spoiler

 Η ιστορία μας θα έχει και συνέχεια.

[Snoob]

Είναι πάντοτε δύσκολο το διάστημα αμέσως μετά μια κρίση, καθώς ψάχνεις να βρεις κατεύθυνση για την ομάδα και κίνητρο να συνεχίσεις.

Κατηφόρισα προς το νότο, στην αρένα, όπου το ρίσκο είναι πάντοτε μεγάλο, καθώς δεν υπάρχει καμία δυνατότητα υποχώρησης. Μία φορά απέναντι σε πέντε νεκροφάγους, μία απέναντι σε τρεις ληστές. Σχετικά εύκολα βγήκαν, ο βασικός επιθετικός μου οδεύει προς τις 10 νίκες, παραπίσω οι συμμετοχές είναι πιο σκορπισμένες, μεταξύ παλιότερων και νεότερων μελών της ομάδας.

Στο ενδιάμεσο βγήκε και μια τριάρα να ξεπαστρέψω κάτι νομάδες, πλησιάζοντας η σύνθεση των αντιπάλων δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο -εκτός από ένα leader- αλλά όταν άνοιξε η καρτέλα μάχης είχαμε έκπληξη:

Spoiler

Γενικά τα τελώνια της άμμου δεν τα πάω καθόλου, τα drops τους -τουλάχιστον έτσι όπως προσεγγίζω εγώ το παιχνίδι- δεν λένε τίποτε, αν ευστοχήσουν στις ranged επιθέσεις τους 9 στις 10 θα προκαλέσουν τραυματισμό και, γενικά, είναι περίεργος αντίπαλος.

38 αντίπαλοι συνολικά, αλλά όχι όλοι -αμέσως και συντονισμένα- εναντίον  μου:

Spoiler

Ευτυχώς οι ληστές έστειλαν 3-4 βαριόμοιρους προς το βορρά, τροφή στις ορέξεις των ifrits, στο μεταξύ εγώ ξεπάστρεψα τους υπόλοιπους -μέχρι και farming στο λήσταρχο έκανα, με τον Πρόγονο να πλαταγίζει αποδοκιμαστικά τη γλώσσα- και, παρότι τα τελώνια ήταν αρκετά ώστε να σχηματίζουν δύο τρίτου επιπέδου πλάσματα, οι άμυνες (πλην μίας σπασμένης μύτης) βγήκαν, το taunt δούλεψε, το polehammer κι από κοντά το famed hammer και το flair έκαναν δουλίτσα, με 2-3 καλές τοποθετήσεις διέκοψα τις συνενώσεις των μικρότερων ifrit σε μεγαλύτερα και, γενικά, μια μάχη που θα μπορούσε να μου δημιουργήσει αρκετά θέματα, βγήκε σχεδόν αναίμακτα:

Spoiler

To φαρμάρισμα απέδωσε 3/3, μια 200αρα, ένα κράνος του σωρού και μια λόγχη τρίτου επιπέδου. Όχι άσχημα, αλλά έχω στόχο πολύ καλύτερα αντικείμενα πλέον. Τα drops των ifrit, απογοητευτικά, όπως ήταν αναμενόμενο.

Spoiler

Ανηφορίζω σε φιλική πόλη για ανεφοδιασμό, τρόφιμα και εργαλεία, κι ύστερα θα αμοληθώ στις ερημιές για εξερεύνηση, μπας και βρω τίποτε ονομαστά αντικείμενα.

Στο δρόμο έπεσα και σε μια μάγισσα συντροφιά με κάτι αράχνες, όσο έριχνε κατάρες καθυστερούσε το αναπόφευκτο, μόλις δεν είχε πια δύναμη -ή κουράγιο- σχόλασε με συνοπτικές διαδικασίες. Εξακολουθώ να τις φοβάμαι πολύ τις μάγισσες, όμως, πολύ απρόβλεπτοι αντίπαλοι, η συγκεκριμένη έριχνε όλο κατάρες στο σημαιοφόρο μου.

Τρέχουσα φιλοδοξία, να ξεπαστρέψω 5 ομάδες τεράτων, οι αράχνες της μάγισσας ήταν η πρώτη. Ήλπιζα να μου βγει φιλοδοξία να χτυπήσω λημέρα γκόμπλιν ή όρκ, αλλά ατύχησα.

[Tobajara]

Εγώ πάλι κάνω κάτι τέτοια...

Spoiler

To δικό μου campaign πάει κάπως περίεργα. Ενώ δημιούργησα μια αρκετά δυνατή δωδεκάδα, κάπου έχασα το βηματισμό μου με τα πήγαινε έλα στο νότο και έμεινα πίσω από πλευράς εξοπλισμού. Όταν ξέσπασε η Τζιχάντ σαν πρώτη κρίση, θα προτιμούσα να πολεμήσω τους Άραβες αλλά η αδύναμη backline μου με απέτρεψε και προτίμησα να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο. Με 115ρες πανοπλίες δε μπορείς να αντιμετωπίσεις οργανωμένους στρατούς με handgonnes, συν το ότι τα οικονομικά μου ήταν μονίμως στριμωγμένα, μεροδούλι μεροφάι.

Αποτέλεσμα ήταν να συμμαζευτώ λίγο (αλλά όχι πολύ) και κάποια στιγμή επέλεξα κατά λάθος να πολεμήσω τους βόρειους. Μετά από δύο αποστολές υπεράσπισης που οδήγησαν σε τρεις σερί μάχες η καθεμιά ντύθηκα γαμπρός επιτέλους, αλλά αυτό έγινε στο τετράμηνο. Τώρα βρίσκομαι στο βορρά που με πήγε ένα συμβόλαιο, βρέθηκα να κυνηγάω τον πιο αποτυχημένο βασιλιά των βαρβάρων στην ιστορία και μάλλον θα διαλύσω μερικά οχυρά μήπως βρω famed items και θα κατηφορίσω. Στο ενδιάμεσο, ελπίζω να βρω κανένα λημέρι ορκ για τη φιλοδοξία.

Κάπου στο ενδιάμεσο, έμπλεξα αρκετά. Αποφάσισα να επιτεθώ σε ένα λημέρι με 7 Necrosavants και 14 Auxiliaries, σκεπτόμενος πρώτον πως δε μπορεί, κάτι καλό θα έχει και δεύτερον οι σκελετοί θα απέτρεπαν τους Necrosavants από το να μου επιτεθούν. Η μάχη ήταν σαφής υπενθύμιση πως με οτιδήποτε κάτω από 80ρια στην επίθεση ΔΕ μπλέκεις με Necrosavants (κι ας είχα τρία δίχτυα). Κανείς δε βάραγε ή δεν έκανε stun τίποτα όταν το χρειαζόμουν, πέρα από τον απίστευτα φιλότιμο μισθοφόρο με το τρικέφαλο flail, και κατέληξα να χάσω δύο άτομα και να αποκτήσω έναν μόνιμο τραυματισμό σε χρήσιμο μέλος. Σε συνδυασμό με 1-2 ατυχίες αμέσως μετά, η ομάδα καθάρισε από τραυματίες και δευτεράντζες (γλίτωσα τις αποζημιώσεις) αλλά πρέπει επειγόντως να ανεβάσω τους καινούριους. Το ότι όλα αυτά έγιναν απανωτά όμως, κάπου με περιόρισε. Ακόμα και κάτι Ifrit καθάρισα, 18 στον αριθμό, που ρίξανε 5 πετρώματα θειαφιού που έγιναν κατευθείαν βόμβες.

Μερικές σκέψεις - η φυσιολογική ροή του χάρτη είναι να ξεκινήσεις από το σαφώς πιο εύκολο Βορρά (από ένα σημείο και μετά οι barbarians είναι μόνο για να ανεβάζεις τους νέους, με εξαίρεση τους πολύ γερούς στρατούς) αλλά έχοντας στο νου να κατηφορήσεις στο νότο ή κάνοντας παροδικές επισκέψεις. Έχω χάσει αρκετά campaigns κατηφορίζοντας μετά την πρώτη ή δεύτερη κρίση χωρίς να έχω κατάλληλη ομάδα (Pathfinder, βόμβες, Handgonners) και να μου αλλάξουν τα φώτα. Προσπάθησα να ξεκινήσω παίζοντας σχεδόν αποκλειστικά στις τρεις πόλεις κράτη αλλά μου φάνηκε αρκετά δύστροπο μετά τον πρώτο μήνα - οι αποστάσεις είναι μεγάλες, ξεμένω από αποστολές και χάνω χρόνο.

Τώρα! Η ομάδα μου, ως έχει. 

https://youtu.be/n11RdtpDSIY

Έχω αρκετά μισοtank που δε θα έπρεπε, η πίσω γραμμή έχει βελτιωθεί αλλά η μπροστινή πάσχει επιθετικά, και έχω τέσσερεις (4) καλούς τοξότες. Χρειάζομαι οπωσδήποτε 1-2 two handers γιατί κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσει να βγαίνει σοβαρή ζημιά, αλλά δεν έχω βρει υποψήφιο της προκοπής. Έχω καλό δεύτερο bannerman, που κάποια στιγμή θα γίνει πρώτος γιατί ο κυρίως έχει μείνει μισός.

 

Επεξ/σία Τετάρτη στις 02:29 μμ από Tobajara

[Snoob]

Γενικά, αν μου ζητούσε ένας νέος παίκτης συμβουλή "από πού να ξεκινήσω", θα έλεγα από το μέσο του χάρτη (πράσινες πεδιάδες) και το νότο, αλλά όταν λέμε νότο εννοούμε τις στέπες, όχι τις ερήμους, και επίσης με πολύ μέτρο τους νομάδες στην αρχή.

Γιατί;

Γιατί ακόμη και στην αρχή οι βόρειοι έχουν συχνά ranged όπλα που διαλύουν τις χάρτινες πανολίες και εκθέτουν τους αδύναμους στο ranged defense στην αρχή, ενώ τα λάφυρά τους σε ασπίδες/πανοπλίες είναι μηδαμινά και σε όπλα τίποτε το ιδιαίτερο.

Γιατί οι νομάδες δεν εμφανίζονται ποτέ ασκεπείς, ενώ έχουν επίσης αρκετό ranged από νωρίς και dodge όσο ακόμη δεν υπάρχουν μέσα γρήγορης αντιμετώπισης (όπλα που ανεβάζουν το fatigue των αντιπάλων και αρκετά καλοί επιθετικοί).

Γιατί οι bandits αργούν να εμφανίσουν, αναλογικά, ranged και thrown weapons (άρα ο μοναχικός τοξότης στη βασική εκκίνηση αρκεί να τους κάνει να επιτίθενται), αρκετοί είναι ασκεπείς και δεν έχουν σοβαρό dodge.

Η έρημος στην αρχή είναι απαγορευτικά απαιτητική σε τροφή, οι καταδιώξεις επικίνδυνα αργές (έχω μπλέξει ουκ ολίγες φορές τρέχοντας ξοπίσω από cutthroats που τραβούσαν στην έρημο και δεν μπορούσα να μειώσω την απόσταση), κι αυτό μεταφράζεται είτε σε νυχτερινές μάχες (που αχρηστεύουν τον τοξότη μας) είτε σε νέες καθυστερήσεις ώσπου να ξημερώσει. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι τρεις πόλεις έχουν τιμές φαρμάκι και για να φτιάξεις σχέσεις μαζί τους πρέπει να φτύσεις αίμα. Χειρότερη αναλογία τιμών-αποστολών, συνολικά. 

Αντίστοιχα, αποφεύγω στην αρχή τα χιόνια. Θαυμάσιο το pathfinder, πολλοί ικανοί παίκτες έχουν μιλήσει για το πώς, με τα επιπλέον εδάφη (ερήμους-χιόνια) μετατράπηκε από περιφερειακής σημασίας σε ιδιαίτερα χρήσιμο perk, αλλά δεν έχω βρει τι να κόψω από επιθετικούς και τανκ για να τους το δώσω. 

Οπότε, χορταράκι στα εύκολα, δάση και λόφοι στα ζόρια και χτίζουμε φρόνιμα την ομάδα μας σε ήπιες καταστάσεις, πριν κυνηγήσουμε την τύχη μας στις πιο απαιτητικές ζώνες.

Τώρα, η τρέχουσα φουρνιά του @Tobajara:

Ejnar: Καλή άμυνα, προβληματική -για αυτό το στάδιο του παιχνιδιού- επίθεση. Ξίφος καλύτερα, όχι mace, αλλά τώρα το πήρε το skill, οπότε για εφεδρικό θα τον λογάριαζα, από τις 100-120 μέρες και μετά.

Tamim: Ο γνωστός καλός επιθετικός, βοηθάει και η ασπίδα. Στα δικά μου campaigns συνήθως -ανάλογα με το πώς πάει η στρατολόγηση και τα level ups στην άμυνα- πάει για δίχερος και πασπαρτού με ασπίδες ανάλογα τους αντιπάλους, αλλά και έτσι απόλυτα θεμιτό build.

Caspar: Πριν το μόνιμο τραυματισμό θα μπορούσαμε να πούμε διάφορα, πλέον: σπίτι του, είναι κίνδυνος, και σε επίπεδο resolve και σε επίπεδο hp, επομένως ούτε ως meat shield δεν λογίζεται, για τανκ δεν συζητάμε καν.

Hankon: Τανκ. Λόγχη, τόνωση τα hp.

Rasil: Αναπληρωματικός. Πολύ χαμηλή άμυνα για τανκ, μέτρια hp και resolve.

Yazir: Έντιμος frontliner, τιμιότατη άμυνα, με άλλο weapon spec μπορεί και να τον ανέβαζα κατηγορία αλλά cleaver σε low 80s είναι ένα θέμα.

Alfred: Toξότης (θα μπορούσε να γίνει και hybrid με διαφορετικά level ups), αλλά θεωρώ πως στο mid-late game θέλουμε 90+ στην επίθεση. Έχει, βέβαια, πιθανότητα για +5 ανά level, οπότε μπορεί και να φτάσει εκεί, άρα περνάμε στο πράσινο.

Bertel: Πριν τους τραυματισμούς θα έδινα πράσινο, παρά το -5% στην επίθεση τίμιος παραμένει, αλλά έχει πέσει στα τάρταρα η αντοχή ενός χαρακτήρα που η βασική λειτουργία του τρώει την αντοχή με την κουτάλα. Σε μάχες με πολλά gheists, λ.χ., ή με πολλές διαδοχικές επαφές κινδυνεύει σοβαρά να ξεμείνει από πολύ νωρίς.

Rashid: Bannerman, προφανώς, κι ό,τι θα ρωτούσα τι απέγινε το ζωνάρι του λοχία.

Εrhard: Pikeman. Mέτρια επίθεση για αυτό το στάδιο, όχι αρκετά καλή για να πάει για quick hands ώστε να παίζει και με μαστίγιο για αφοπλισμούς.

Balon: Τα ίδια ακριβώς με τον Erhard.

Adelbert: Τοξότης, προφανέστατα.

Baldomar: Tανκ, αλλά με προβληματικά hp και resolve. Θα χρειαστεί τόνωση στο ηθικό, φυλαχτά, περάσματα από την αρένα κτλ. και μετά σε κάθε level άμυνα, αντοχή, hp. Προβληματική η στραβομάρα, εμπλέκεται σε διάφορα ζαβά random events, τα οποία σε κάποια campaigns εμφανίζονται συχνά, σε άλλα όχι, είναι λίγο λοταρία.

Γενικά, με εξαίρεση τους δύο σακατεμένους (και κυρίως τον Caspar που αποτελεί κίνδυνο) είναι μια καλή βάση για να βγαίνουν οι τρέχουσες αποστολές όσο συνεχίζεται η αναζήτηση για καλύτερους. Θεωρώ τους δίχερους απαραίτητους, και ως damage dealers και ως μηχανισμό καθυστέρησης επικίνδυνων αντιπάλων (μέσω του stagger) αλλά χρειάζεται ή τύχη στα φτηνά επαγγέλματα, ή ξόδεμα σε ακριβότερα.

Με εξαίρεση τους τοξότες (που, ακόμη και ως τη δεύτερη κρίση, με δύο βγαίνει κάθε αποστολή που απαιτεί συμμετοχή τους, αλλά επειδή ο ένας πήρε βαλίστρα/handgonne χρειάζονται δύο με spec bow, άρα ένας ακόμη) θα έλεγα πως όλες οι άλλες θέσεις χρειάζονται τόνωση: καλύτεροι επιθετικοί (τουλάχιστον ένας δίχερος, καλύτερα δύο ή και τρεις), καλύτεροι backliners.

edit: εκείνη η αμήχανη στιγμή που συνειδητοποιείς πως έγραψες -πάλι- κατεβατό και κατάφερες να παρακάμψεις σχεδόν όλο τον πάγκο...

Οπότε:

Sir Herman: χωρίς αστέρια στην επίθεση, θέλει τρελή τύχη στα level ups για να γίνει επιθετικός. 

Ubaid: ο γνωστός, εξαιρετικός companion τοξότης. Άρα, άκυρο αυτό που έγραψα παραπάνω περί τρίτου τοξότη.

Ζahiri: Πολύ καλός backliner. Θα μπορούσε να πάρει και quick hands για να έχει και cleaver (μαστίγιο) για αφοπλισμούς, αλλά έχοντας ήδη backstaber και pathfinder τι θα κόψεις...

Jaquba: Τάμα το έχουν οι καλοί τοξότες να είναι γκάβακες τη νύχτα; Πρακτικά δεν επηρεάζει 9 στις 10 φορές, πέρα από κανένα κουλό random event. 

Walid: Τανκ, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο, χαμηλή άμυνα (για τανκ), χαμηλά hp, καλή αντοχή, μέτριο resolve (αυτό φτιάχνεται αλλά απαιτεί χρόνο και ρίσκο στην αρένα, ρίχνοντας στη μάχη χαρακτήρα με επίθεση μετριότατη...)

Walter: Τανκ, με πολύ περιορισμένη ορατότητα όταν πάρει τα βαριά (-3) κράνη, χαμηλά hp και μέτριο resolve. Πολύ καλή άμυνα, όμως και με εγγυημένα καλά level up στην αντοχή. Πρόβλημα το fear of greenskins, καλό θα ήταν να λυθεί το συντομότερο, ενόψει δεύτερης κρίσης.

[Snoob]

H φιλοδοξία να ξεπαστρέψω 5 ομάδες θηρίων ολοκληρώθηκε, και μάλιστα έκλεισε με μια μικρή ομάδα μαγισσών (3, μαζί με δύο λυσσασμένους direwolves και ένα unhold), που έπεσαν θύματα των τοξοτών μου. Όσο άντεχαν οι κάργιες να ρίχνουν κατάρες καθυστερούσε κάπως το πράγμα, αλλά από ένα σημείο και μετά ξέμειναν από δυνάμεις (και κεφάλια...)

Λίγο αργότερα εμφανίστηκε φιλοδοξία από αυτές που περίμενα ένα μήνα νωρίτερα, να διαλύσω 4 λημέρια γκόμπλιν. Έχω τρία σταμπαρισμένα, και δύο ερείπια με σοβαρές υποψίες πως φωλιάζουν κοντοπίθαροι ανάμεσα στα χαλάσματα. Κατηφορίζοντας στην πόλη για να αγοράσω εργαλεία και τρόφιμα για την εκστρατεία, όμως, ο δήμαρχος είχε πέσει θύμα ληστείας, οπότε όσο περίμενα να συνέλθουν 2-3 βασικοί μου από κάτι ψιλές που είχαν αρπάξει (βασικά να επισκευαστούν οι πανοπλίες τους), αποφάσισα να αναλάβω και αυτή την αποστολή, για να δώσω level στα νεότερα μέλη της ομάδας.

Και μου εμφάνισε αυτό:

Spoiler

Παρότι έχω διαλύσει λημέρια ληστών, απέθαντων, μέχρι και ορκ, η συγκομιδή ονομαστών αντικειμένων είναι αποκαρδιωτική, οπότε στάθηκα πολύ τυχερός εδώ, και μάλιστα σε αποστολή με βαθμό δυσκολίας...ένα!

Μην τα πολυλογώ, έπεσε η φάρμα των ζώων:

Spoiler

Και για ανταμοιβή μου, ένα πολύ ωραίο κράνος (και ελαφρύ, ταμάμ για το βασικό επιθετικό μου, που παρά τους σχεδόν 4 μήνες ασταμάτητων πέρα δώθε παραμένει υπέρβαρος, άρα χάνει σε αντοχή).

Spoiler

Δυστυχώς η πόλη είχε ξεμείνει από τρόφιμα -σε λογικές τιμές- οπότε επέστρεψα σε ένα ξύλινο οχυρό για ανεφοδιασμό, κι εκεί με περίμενε τριάρα να ξεπαστρέψω ένα από τα τρία σταμπαρισμένα λημέρια των κοντοπίθαρων. Όλο ενθουσιασμό ανέλαβα την αποστολή (αφού θα το έκανα ούτως ή άλλως, για τη φιλοδοξία) και με καθυστέρηση συνειδητοποίησα πως τα σαμιαμίδια είχαν στήσει το οχυρό τους σε βάλτους...

Κι όχι μόνο βρίσκονταν σε βάλτους, αλλά μαζί με ένα σαμάνο και επόπτη, παραμόνευαν εκεί και δύο champion τοξότες, μαζί με μερικούς ακόμη κοινούς τοξότες.

Spoiler

Ότι θα έτρωγα κάμποσες, το ήξερα, ήλπιζα σε καλό χάρτη που θα μου επέτρεπε να ρίχνω από στέρεο έδαφος, αλλά ατύχησα, ξεκινούσα από βάλτο, στεριά είχα πίσω μου μόνο (οι τοξότες μου δεν θα πετύχαιναν τίποτε από εκεί), οπότε μόνη ελπίδα ήταν η επίθεση.

Παρότι οι τοξότες μου έκαναν καλή δουλειά, δυστυχώς και τους δύο τους σημάδεψε άγρια η ΑΙ και ο συνδυασμός του άσχημου εδάφους και της εκπληκτικής ευστοχίας των αντιπάλων champions σώριασε τον έναν (χωρίς να τον σκοτώσει) και οδήγησε τον άλλο στο αμήν. Ο σαμάνος καθυστερούσε τους επιθετικούς μου, που πήγαιναν καλά αλλά κάτι ο βούρκος, κάτι τα ξόρκια του κοντοπίθαρου μάγου είχαν ξεμείνει από δυνάμεις, και γενικά με γλίτωσε το ότι κατάφερα να τους σπάσω το ηθικό (οριακά, σε 1-2 γύρους ακόμη πολύ πιθανό να μετρούσα απώλειες και στους frontliners).

Spoiler

Με δυο λόγια, γνήσια τριάρα αυτή τη φορά, που μου στοίχισε ένα μόνιμο τραυματισμό σε τοξότη (απώλεια αντοχής, αλλά ήταν πολύ δυνατός σε αυτό το κομμάτι και παραμένει με σούπερ ελαφριές πανοπλίες στο 90+) πέντε παροδικούς τραυματισμούς και ο δεύτερος τοξότης τη γλίτωσε με ένα hp, αλλιώς θα μάζευα και δεύτερο μόνιμο τραυματισμό.

Spoiler

Τελικά ο σαμάνος και μερικά ακόμη σαμιαμίδια κατάφεραν να γλιτώσουν από τους κατάκοπους γενναίους μου, όμως ο επόπτης και οι δύο champions έπεσαν νεκροί, αφήνοντας πίσω τα όπλα τους. Κλασικά, τα όπλα των goblin υστερούν σε damage, αλλά έχουν άλλα θετικά:

Spoiler

Eπιστροφή στην πόλη για να περάσουν οι τραυματίες από το ναό, να πουλήσω λάφυρα και να δω αν υπάρχει κανείς αξιόλογος για στρατολόγηση, και μετά ξανά πίσω στα εδάφη των κοντοπίθαρων. Ευτυχώς, από όσο βλέπω, δεν υπάρχουν άλλα λημέρια τους σε βάλτους.

Τα χρειάστηκα για τα καλά αυτή τη φορά.

[Tobajara]

Για την ομάδα μου συμφωνώ σε γενικές γραμμές αν και είμαι πιο θετικός. Πολλοί είχαν τα κατάλληλα αστερια και τους βρήκα νωρίς αλλά ξεκινούσαν από χαμηλές αφετηρίες, που τους πήγε πίσω - ήξερα ότι δε θα μου βγουν κορυφαίοι αλλά δεν τους πετάς κιόλας. Προς το παρόν, κάνουν τη δουλειά τους και είμαι αρκετά ικανοποιημένος από τα τανκ. Ένα άλλο αρνητικό που είχα από την αρχή ήταν το χαμηλό Resolve, που μου δημιούργησε προβλήματα με Gheists μέχρι να ανέβει ο Bannerman.

Για το party, θα σου πρότεινα - αν και το έχεις κάνει ήδη λογικά - να ξεκινήσεις ένα δοκιμαστικό campaign δίνοντας σε όλους Pathfinder σαν πρώτο skill. Νομίζω θα σου λύσει τα χέρια και θα βελτιώσει πολύ την τοποθέτηση της ομάδας. Αναγκαστικά θυσιάζεις ένα επιθετικό skill (πχ Fearsome ή Crippling Strikes, αν δε βασίζεσαι πολύ στους τραυματισμούς) και προσέχεις πού θα δώσεις Gifted, ενώ στα τανκ έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο Taunt και το Colossus. Προσωπικά το χώρεσα χωρίς πρόβλημα παίρνοντάς το παντού σαν πρώτο skill και διαπίστωσα πως με βοήθησε πολύ - σε levels 2-3 δε βλέπεις έτσι κι αλλιώς μεγάλη διαφορά από skills, ενώ μπορούσα να πιάνω υψώματα πιο γρήγορα. Μερικά παραδείγματα:

Spoiler

Σε μεγάλες μάχες με Undead, που συνήθως υπάρχουν ερείπια ή μαντρότοιχοι μπορώ να τραβιέμαι πιο γρήγορα και με ασφάλεια στις πλευρές για να καλύπτω τα νώτα μου, έχοντας πολύ περισσότερο περιθώριο για τοποθέτηση και ξεκούραση.

Σε μάχες σε λόφους και βουνά (ειδικά στο δεύτερο) υπάρχει τεράστιο πλεονέκτημα, καθώς αρκεί να τραβηχτώ μακριά μέχρι να με πλησιάσουν και με το fatigue στο 1/3 ή και στο 1/2 η μάχη κυλάει ήρεμα.

Σε μάχες στην έρημο είναι πιο εύκολο να σπάσεις την ομάδα σε 2 ή 3 μέρη και να κερδίσεις στο 1 εναντίον 1 ή να τους πλαγιοκοπήσεις. Λογικά θα έχεις μειωμένο fatigue λόγω των βαριών πανοπλιών σε σχέση με τις πιο ελαφριές και τα Nimble των Νότιων, οπότε η ευελιξία μετράει πολύ για να μη μπλέξεις.

Σε μάχες στο βάλτο, σαν αυτή την εφιαλτική που πέρασες, απλά έχεις κερδίσει βρίσκοντας στέρεο έδαφος ή περνώντας πιο γρήγορα από το βούρκο. Βλέποντας το χάρτη, εγώ θα τράβαγα τους πάντες πίσω στο στέρεο έδαφος και θα περίμενα πίσω από Shield Wall να έρθει κάποιο goblin σε ακτίνα βολής ώστε να το φάνε οι τοξότες. Με 2-3 τέτοιες επιτυχίες θα είχα σίγουρα πτώση ηθικού σε κάποιους.

[Snoob]

Eίχα την πρώτη σημαντική απώλεια, όχι θάνατο αλλά τέτοιο τραυματισμό που δυστυχώς πήρε το εφάπαξ του και έφυγε (collapsed lung, αντίο αντοχή...) αφού σε δυάρα να ξεπαστρέψω bandits μου έσκασαν ασασίνοι, ζαλίστηκε ο δικός μου από τις βόμβες, έφαγε δυο σπαθιές από το leader με δίχερο cleaver που προκάλεσε βαρύ bleed και δεν προλάβαινα να κάνω τίποτε.

Το στενάχωρο είναι πως κατά τα άλλα η αποστολή βγήκε αρκετά ομαλά. Ανέβηκε στην πρώτη ομάδα ένας που τον πάω για δίχερο (σπαθί μάλλον) και ξόδεψα κοντά στα τριάντα χιλιάρικα να βρω δυνατό νέο μέλος, δυστυχώς χωρίς επιτυχία.

Τα γκόμπλιν εξοντώθηκαν γρήγορα, τώρα ψάχνω ομάδα με 24 αντιπάλους για να βγει η επόμενη φιλοδοξία.

Στο μεταξύ, απέκτησα και μια καλή πανοπλία από πανεύκολο λημέρι νομάδων (έχω ξεπαστρέψει απείρως δυσκολότερα και μακρινότερα, με συγκομιδή το απόλυτο μηδέν).

Από backliners αυτή τη στιγμή είμαι καλά, 3 δυνατοί και ο bannerman, οι δύο με δυνατότητα αφοπλισμού, ο τοξότης που εκπαιδεύω χωρίς gifted αυτή τη στιγμή πάει για 97, βρήκα και έναν φτηνό backliner που θα αγγίξει το 90, αλλά δεν ξέρω αν θα τον κρατήσω, βαρβάτο τανκ και επιθετικούς ψάχνω ακόμη, ειδικά μετά την απώλεια εκείνου του 90+

Στο βάλτο με τα γκόμπλιν ίσως και να έπρεπε να είχα υποχωρήσει, αλλά με δύο champion τοξότες (και οι δύο με τόξα που έδιναν +cth) δεν ήμουν καθόλου βέβαιος πως ήθελα να μπω σε μονομαχία τοξοτών. Ίσως και να λειτουργούσε, όμως.

Αν βρω πολύ δυνατό χαρακτήρα, θα δοκιμάσω και το pathfinder.  Aλλά, θέλει κάποιον με βαρβάτα αστέρια και βαρβάτες αφετηρίες παντού, ώστε να μη χρειάζεται ενίσχυση σε hp/resolve. Δοκίμασα κάτι μισθοφόρους, ασασίνους κτλ., τζίφος ως τώρα και τα χρήματα έπεσαν πολύ, πρέπει να πάρω πάλι σβάρα τις ερημιές για λημέρια, να μαζέψω λάφυρα.

[Tobajara]

2 hours ago, Snoob said:

Αν βρω πολύ δυνατό χαρακτήρα, θα δοκιμάσω και το pathfinder.  Aλλά, θέλει κάποιον με βαρβάτα αστέρια και βαρβάτες αφετηρίες παντού, ώστε να μη χρειάζεται ενίσχυση σε hp/resolve.

To Pathfinder ή το δίνεις σε όλους ή δεν το δίνεις σε κανέναν, εκτός αν θες να φτιάξεις Lone Wolf. Συμφωνώ πως θέλει πλαφόν σε HP ή/ και Resolve για να αποφύγεις τη δαπάνη perk, αλλά πιο συνηθισμένο είναι για μένα το Gifted. Προσωπικά θα το έδινα σε όλους και στην πορεία οι πιο δεύτεροι χαρακτήρες ξεσκαρτάρονται από μόνοι τους. Δοκίμασέ το.

Έχω κάπου ένα μήνα στο Βορρά και έχω κάνει περισσότερα από ένα δίμηνο στο νότο. έχω διαλύσει 7-8 λημέρια, βρήκα ένα εξαιρετικό φημισμένο βαρύ κράνος, έφτιαξα τα μιστά μου και δε θέλω να κατέβω, αλλά πρέπει.

Επεξ/σία Πέμπτη στις 03:57 μμ από Tobajara