Υπερμαραθωνοδρομοι-Ανθρωποι που εμπνεουν

[Επισκέπτης]

38 λεπτά πριν, logistoulis είπε

βρε καλά κάνεις εσύ, εγώ πάνω από τον 2ο όροφο φοβάμαι

Εγω "μικρος" και χαζος ειχα παει οταν ειχαν στο allu fun park μια βλακεια που σε ριχνουν απο ενα υψος και προσγειωνεσαι σε ενα διχτυ (freefall νομιζω το λεγανε). Ειχανε λοιπον σκαλες κανονικα, αλλα ηταν μεταλικες με κενα και μπορουσες να δεις κατω. Ε μετα το πρωτο σετ σκαλες ηταν λες και μου χες βαλει 20 κιλα στο καθε ποδι τοσο βαρια που τα αισθανομουν (μαλλον απ το σκατο στη καλτσα θα ταν🤣 )

Το κορυφαιο ηταν οταν εφτασα πανω που ο κακομοιρης ο υπαλληλος επρεπε να κανει πολεμο να με πεισει να κοιταζω ευθεια και οχι το κορδονι που θα τραβουσε για να πεσω. Αυξηση τ αξιζει τ ανθρωπου 😂

[NinjaMan]

Στις 7/7/2020 στις 3:29 ΜΜ, gorilas13 είπε

 Δε νομίζω απο πλευράς υγείας να σου προσφέρει τίποτα το να γίνεις Μαραθωνοδρόμος. Το ίδιο επίσης το να γίνεις αρσιβαρίστας και να σηκώνεις 200 κιλά ή οτιδήποτε άλλο ακραίο.

Υπάρχει βέβαια το ψυχολογικό/πνευματικό κομμάτι του ξεπερνάω τα όρια μου. Οι Αφρικανοί καλύβουν αποστάσεις να πάρουν νερό κτλ και ο Αθηναίος γύρισε απο το Μαραθώνα για να πει το νέο της νίκης. Καλό είναι το τρέξιμο, αλλά άλλο τρέξιμο και άλλο καθε μέρα τρέχω για ώρες σαν τον Forrest Gump χωρίς λόγο.

Στο χωρις λογο ειναι που κανεις λαθος. Και θα το ξαναγραψω για ακομη μια φορα. Μακαρι ολοι εμεις στην ηλικια τους να μην εχουμε αρθριτικα και αλλα σοβαροτερα προβληματα και να μπορουμε να αυτοεξυπηρετουμαστε και να περπαταμε κανονικα. Ποσο μαλλον να ειμαστε σε κατασταση που θα αθλουμαστε. Αυτοι οι ανθρωποι εχουν μια ψυχολογικη υποσταση και ευεξια που οι περισσοτεροι σαν εσενα και αυτους που σου καναν like δεν μπορειτε να κατανοησετε. Σιγουρα θυσιαζουν χρονο, υπνο, φιλους κλπ. για να τα καταφερουν. Αλλα το σωμα τους μαθαινει να προσαρμοζεται θεωρω και φαινονται να ειναι υγιεις και χαρουμενοι ανθρωποι. Σε επιπεδο επιβιωσης αυτους αν τους αφησει το αμαξι τους καπου απομερα που δεν εχει σημα μπορουν να τρεξουν μεχρι τον πιο κοντινο οικισμο και να ζητησουν βοηθεια. Ποσοι απο εμας μπορουμε να το κανουμε αυτο; Και αν αυριο πχ. μας λεγανε τελος η βενζινη και ειχαν λεφτα για ηλεκτρικα αυτοκινητα οι λιγοι, αυτοι θα επιβιωναν. Προσωπικα πιστευω οτι ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος για να ειναι οπως αυτοι οι ανθρωποι.

14 ώρες πριν, The_Judas είπε

Οι μαραθώνιοι δεν προσφέρουν υγεία, αλλά μεγάλη καταπόνηση. Ομοίως οποιαδήποτε μορφή έντονης γυμναστικής.  Τα ποσοστά θανάτου και τα καρδιακά προβλήματα αυξάνονται κατά πολύ με την έντονη άθληση.

Αξιοθαύμαστοι αυτοί που τρέχουν τεράστιες αποστάσεις, αλλά όσον αφορά την υγεία, χρειάζεται λιγότερο έντονη άσκηση (περπάτημα, ελαφρύ τρέξιμο κλπ).

Μπορεις να υποστηριξεις την γνωμη σου αυτη με μερικες αξιοπιστες ερευνες; Επισης, υπαρχουν και ερευνες που υποστηριζουν και το αντιθετο απο αυτο που λες εσυ.

1) https://www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/marathon-running-runners-health-benefits-blood-pressure-a9272411.html?amp

2) https://amp.cnn.com/cnn/2020/01/06/health/marathons-aging-wellness/index.html

3) https://www.bbc.com/news/amp/health-51006325

6 ώρες πριν, Lezantas26 είπε

Δεν ειναι φυσικη εξελιξη καποιος που θελει να διατηρηθει σε φορμα να τρεχει μαραθωνιους, οπως δεν ειναι φυσικη εξελιξη να πας για μηχανικος αμα αλλαξεις μονος σου τα λαδια του αμαξιου.

Συμφωνω οτι η υπολοιπη ζωη μας ειναι γεματη υπερβολες που μας καταστρεφουν την υγεια, δε θα τη βελτιωσεις προσθετοντας μια ακομα υπερβολη, θα τη βελτιωσεις αμα αποκτησεις πιο υγιεινες συνηθειες

Στα μπασκετακια που θα πας σαν ενηλικος πλεον να παιξεις για χαβαλε δε παθαινεις τιποτα γιατι κανενας δε θελει να σπασει τα ποδαρια του και να μη μπορει να εργαστει. Εσυ μιλας για ομαδες ή πιτσιρικια που παιζουν σα ταυροι, ναι οκ συμφωνω ειναι πιο πιθανοι οι τραυματισμοι, αλλα προφανως εγω απευθυνομουν σ ενηλικες

Και ναι το ξερω οτι πας σιγα σιγα προς τα εκει και θελει προετοιμασια κλπ, και ξαναλεω ο μεσος ανθρωπος που χει αλλες ασχολιες και χομπι δεν εχει το χρονο για κατι τετοιο. Μπορει να μην εχει καν το χωρο και χρονο για μπασκετ κλπ. Εγω εδωσα καποιες απλες λυσεις ωστε σιγα σιγα να βελτιωσει καποιος τη φυσικη του κατασταση, ενω εσυ μιλας για προπονησεις. oσοι κουνανε το πισινο τους απ το καναπε δεν πανε ολοι για αθλητες και δεν υπαρχει κανενας λογος ουτε να τους υποτιμας τι ειδους ασκηση προτιμουν ουτε ποσο θα κουνηθουν. καποιος που δε το χει με τη γυμναστικη μπορει να πιεστει και με το περπατημα ή το ποδηλατο, δε χρειαζονται υπερβολλες για να εισαι υγιης

Μια χαρα τραυματιζεσαι και στα μπασκετακια και στα ποδοσφαιρακια ειδικα οσο γερναει το σωμα.

https://trendtoreview.com/most-popular-toughest-sports-in-the-world

Και σαν ατομο που η οικογενεια του βρισκεται στον τομεα υγειας σε διαβεβαιω οτι χρειαζονται πολλες "υπερβολες" και θυσιες, ειδικα οσο μεγαλωνεις (βλεπε -αντα), για να διατηρεισαι ψυχικα+σωματικα υγιης και χαρουμενος με την ζωη που εχεις.

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2020 από NinjaMan

[Επισκέπτης]

1 ώρα πριν, NinjaMan είπε

Στο χωρις λογο ειναι που κανεις λαθος. Και θα το ξαναγραψω για ακομη μια φορα. Μακαρι ολοι εμεις στην ηλικια τους να μην εχουμε αρθριτικα και αλλα σοβαροτερα προβληματα και να μπορουμε να αυτοεξυπηρετουμαστε και να περπαταμε κανονικα. Ποσο μαλλον να ειμαστε σε κατασταση που θα αθλουμαστε. Αυτοι οι ανθρωποι εχουν μια ψυχολογικη υποσταση και ευεξια που οι περισσοτεροι σαν εσενα και αυτους που σου καναν like δεν μπορειτε να κατανοησετε. Σιγουρα θυσιαζουν χρονο, υπνο, φιλους κλπ. για να τα καταφερουν. Αλλα το σωμα τους μαθαινει να προσαρμοζεται θεωρω και φαινονται να ειναι υγιεις και χαρουμενοι ανθρωποι. Σε επιπεδο επιβιωσης αυτους αν τους αφησει το αμαξι τους καπου απομερα που δεν εχει σημα μπορουν να τρεξουν μεχρι τον πιο κοντινο οικισμο και να ζητησουν βοηθεια. Ποσοι απο εμας μπορουμε να το κανουμε αυτο; Και αν αυριο πχ. μας λεγανε τελος η βενζινη και ειχαν λεφτα για ηλεκτρικα αυτοκινητα οι λιγοι, αυτοι θα επιβιωναν. Προσωπικα πιστευω οτι ο ανθρωπος ειναι φτιαγμενος για να ειναι οπως αυτοι οι ανθρωποι.

Μπορεις να υποστηριξεις την γνωμη σου αυτη με μερικες αξιοπιστες ερευνες; Επισης, υπαρχουν και ερευνες που υποστηριζουν και το αντιθετο απο αυτο που λες εσυ.

1) https://www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/marathon-running-runners-health-benefits-blood-pressure-a9272411.html?amp

2) https://amp.cnn.com/cnn/2020/01/06/health/marathons-aging-wellness/index.html

3) https://www.bbc.com/news/amp/health-51006325

Μια χαρα τραυματιζεσαι και στα μπασκετακια και στα ποδοσφαιρακια ειδικα οσο γερναει το σωμα.

https://trendtoreview.com/most-popular-toughest-sports-in-the-world

Και σαν ατομο που η οικογενεια του βρισκεται στον τομεα υγειας σε διαβεβαιω οτι χρειαζονται πολλες "υπερβολες" και θυσιες, ειδικα οσο μεγαλωνεις (βλεπε -αντα), για να διατηρεισαι ψυχικα+σωματικα υγιης και χαρουμενος με την ζωη που εχεις.

οι ερευνες που ειναι?

[arxontas2323]

20 ώρες πριν, giostau είπε

καλησπέρα,

ακολουθεί σεντονάκι  

να πω κι εγώ την άποψή μου, ως μέσα στον κόσμο των (υπερ)μαραθώνιων?
Όχι τόσο στο τρέξιμο (αν και έχω κάνει μαραθώνιο), όσο στην κολύμβηση(open water).

Οι περισσότεροι μιλάτε για τραυματισμούς, υπερκόπωση, καταπόνηση. Ναι γενικά ισχύουν αυτά, αλλά για τους (ημί)επαγγελματίες. Αυτούς που πάνε για τον χρόνο ή για να βγουν πρώτοι.
Η δικιά μου εικόνα είναι ότι ο περισσότερος κόσμος που κάνει (υπέρ)μαραθώνιους, τους κάνει για το κέφι του, για να δει τα όριά του, να (ξανά)γνωρίσει το σώμα του.
Αυτοί οι αθλητές όταν νιώσουν κάτι περίεργο θα σταματήσουν, θα περπατήσουν και στην ανάγκη θα εγκαταλείψουν και θα ξαναδοκιμάσουν την επόμενη φορά.

Δεν το κάνουν για την νίκη, το χρόνο ή τη δόξα. Το κάνουν για τον εαυτό τους!

Οι (πολύ)μεγάλες αποστάσεις δεν είναι μόνο θέμα σωματικής προετοιμασίας.
Γι αυτό και στους αγώνες μεγάλων αποστάσεων (είτε τρέξιμο είτε κολύμβηση είτε ποδήλατο) δεν βλέπεις τόσο μικρές ηλικίες!
Οι νέοι/έφηβοι γενικά δεν έχουν την πνευματική προετοιμασία να αντέξουν τις ώρες του αγώνα.
Ένας μαραθώνιος θέλει πρώτα απ' όλα πνευματική προετοιμασία (Δεν εννοώ εκκλησία, θεό κλπ, για να προλάβω τα troll!)
Πρέπει να το βάλεις στο μυαλό σου ότι την ημέρα του αγώνα θα τρέξεις/κολυμπήσεις για Χ ώρες. 
Τις ώρες που τρέχεις/κολυμπάς είσαι εσύ και ο εαυτός σου! Ξαναγνωρίζεστε!

Θα δώσω ένα παράδειγμα από το open water που γνωρίζω καλύτερα. 
Ένας από τους πιο γνωστούς αγώνες μαραθώνιας κολύμβησης στην Ελλάδα, είναι ο Διάπλους του Τορωναίου κόλπου (για τους μη-γνωρίζοντες από το 1ο  στο 2ο πόδι της Χαλκιδικής, ~26χλμ)
Σε αυτόν τον αγώνα, δε θα δείτε πολλούς "επαγγελματίες" κολυμβητές.
Από τα ~20 άτομα που παίρνουν μέρος κάθε χρόνο, 2 βαριά 3 είναι πολύ καλοί κολυμβητές.
Οι υπόλοιποι είναι ερασιτέχνες που θέλουν να δοκιμάσουν τα όριά τους. (άνθρωποι που κολυμπάνε 10+ ώρες σερί για να βγάλουν την απόσταση)
Ναι υπάρχουν περιπτώσεις τραυματισμών, υποθερμίας, στομαχικών διαταραχών, αλλά είναι σχετικά σπάνια φαινόμενα.
Όσο για  την απαραίτητη προετοιμασία για κάτι τέτοιο;
Ξέρω πολύ κόσμο που, χωρίς να έχει την παραμικρή επαφή με την κολύμβηση, μέσα σε 2 χρόνια έκανε με επιτυχία τα 26χλμ του Τορωναίου, κάνοντας 3-4 προπονήσεις την εβδομάδα (~1ώρα τη φορά). 
(καλός φίλος μάλιστα στα 50+ και καπνιστής, βγήκε μετά από 10+ ώρες και έκανε κατευθείαν τσιγάρο )

Τέλος, υπάρχει και οι κοινωνική διάσταση του θέματος: νέες παρέες, με κοινά ενδιαφέροντα και στόχους!
Φοβερές εκδρομές για τους αγώνες κ.α.!

Για μένα, όποιος θέλει ας το κάνει, αλλά να το κάνει για τον εαυτό του! Όχι για να λέει μετά "κάνω μαραθώνιο σε τόσο" ή "βγήκα 1ος στην ηλικία μου" ή άλλα διάφορα που ακούγονται...
Κάντε το για την υγεία σας, σωματική και πνευματική, χωρίς να πιέζετε τον εαυτό σας!
Είναι εξαιρετική αίσθηση να τερματίζεις έναν αγώνα μετά από 4-5-6 ώρες
Θα ξαναγνωρίσει και το σώμα του και το πνεύμα του!

εχεις κανει τον διαπλου;;προετοιμαζομουν ενα χρονο για να παω και να το βγαλω σε κατω απο 8 ωρες...δυστυχως η οργανωση ειναι αθλια γιατι επιλεγουν τον κοσμο 1 μηνα πριν και απο τα 20 ατομα,τα 9 ειναι ιδια καθε χρονο...

[cumulus]

23 ώρες πριν, giostau είπε

καλησπέρα,

ακολουθεί σεντονάκι  

να πω κι εγώ την άποψή μου, ως μέσα στον κόσμο των (υπερ)μαραθώνιων?
Όχι τόσο στο τρέξιμο (αν και έχω κάνει μαραθώνιο), όσο στην κολύμβηση(open water).

Οι περισσότεροι μιλάτε για τραυματισμούς, υπερκόπωση, καταπόνηση. Ναι γενικά ισχύουν αυτά, αλλά για τους (ημί)επαγγελματίες. Αυτούς που πάνε για τον χρόνο ή για να βγουν πρώτοι.
Η δικιά μου εικόνα είναι ότι ο περισσότερος κόσμος που κάνει (υπέρ)μαραθώνιους, τους κάνει για το κέφι του, για να δει τα όριά του, να (ξανά)γνωρίσει το σώμα του.
Αυτοί οι αθλητές όταν νιώσουν κάτι περίεργο θα σταματήσουν, θα περπατήσουν και στην ανάγκη θα εγκαταλείψουν και θα ξαναδοκιμάσουν την επόμενη φορά.

Δεν το κάνουν για την νίκη, το χρόνο ή τη δόξα. Το κάνουν για τον εαυτό τους!

Οι (πολύ)μεγάλες αποστάσεις δεν είναι μόνο θέμα σωματικής προετοιμασίας.
Γι αυτό και στους αγώνες μεγάλων αποστάσεων (είτε τρέξιμο είτε κολύμβηση είτε ποδήλατο) δεν βλέπεις τόσο μικρές ηλικίες!
Οι νέοι/έφηβοι γενικά δεν έχουν την πνευματική προετοιμασία να αντέξουν τις ώρες του αγώνα.
Ένας μαραθώνιος θέλει πρώτα απ' όλα πνευματική προετοιμασία (Δεν εννοώ εκκλησία, θεό κλπ, για να προλάβω τα troll!)
Πρέπει να το βάλεις στο μυαλό σου ότι την ημέρα του αγώνα θα τρέξεις/κολυμπήσεις για Χ ώρες. 
Τις ώρες που τρέχεις/κολυμπάς είσαι εσύ και ο εαυτός σου! Ξαναγνωρίζεστε!

Θα δώσω ένα παράδειγμα από το open water που γνωρίζω καλύτερα. 
Ένας από τους πιο γνωστούς αγώνες μαραθώνιας κολύμβησης στην Ελλάδα, είναι ο Διάπλους του Τορωναίου κόλπου (για τους μη-γνωρίζοντες από το 1ο  στο 2ο πόδι της Χαλκιδικής, ~26χλμ)
Σε αυτόν τον αγώνα, δε θα δείτε πολλούς "επαγγελματίες" κολυμβητές.
Από τα ~20 άτομα που παίρνουν μέρος κάθε χρόνο, 2 βαριά 3 είναι πολύ καλοί κολυμβητές.
Οι υπόλοιποι είναι ερασιτέχνες που θέλουν να δοκιμάσουν τα όριά τους. (άνθρωποι που κολυμπάνε 10+ ώρες σερί για να βγάλουν την απόσταση)
Ναι υπάρχουν περιπτώσεις τραυματισμών, υποθερμίας, στομαχικών διαταραχών, αλλά είναι σχετικά σπάνια φαινόμενα.
Όσο για  την απαραίτητη προετοιμασία για κάτι τέτοιο;
Ξέρω πολύ κόσμο που, χωρίς να έχει την παραμικρή επαφή με την κολύμβηση, μέσα σε 2 χρόνια έκανε με επιτυχία τα 26χλμ του Τορωναίου, κάνοντας 3-4 προπονήσεις την εβδομάδα (~1ώρα τη φορά). 
(καλός φίλος μάλιστα στα 50+ και καπνιστής, βγήκε μετά από 10+ ώρες και έκανε κατευθείαν τσιγάρο )

Τέλος, υπάρχει και οι κοινωνική διάσταση του θέματος: νέες παρέες, με κοινά ενδιαφέροντα και στόχους!
Φοβερές εκδρομές για τους αγώνες κ.α.!

Για μένα, όποιος θέλει ας το κάνει, αλλά να το κάνει για τον εαυτό του! Όχι για να λέει μετά "κάνω μαραθώνιο σε τόσο" ή "βγήκα 1ος στην ηλικία μου" ή άλλα διάφορα που ακούγονται...
Κάντε το για την υγεία σας, σωματική και πνευματική, χωρίς να πιέζετε τον εαυτό σας!
Είναι εξαιρετική αίσθηση να τερματίζεις έναν αγώνα μετά από 4-5-6 ώρες
Θα ξαναγνωρίσει και το σώμα του και το πνεύμα του!

Θα μιλησω για το μαραθωνιο που ξερω.

Τρεχω απο 5 χρονων,ειμαι 57 ,εχω παρακολουθησει πολλα σεμιναρια προπονητικης και πρεπει να σου πω οτι τα εχεις μπερδεψει.

 

Καταρχας οσο περισσοτερη ωρα τρεχεις σε ενα αγωνα τοσο περισσοτερο αυξανονται οι πιθανοτητες τραυματισμου και διαφορων αλλων προβληματων ,οπως αφυδατωση,υπονατριαιμια κλπ

Επισης οσο λιγοτερη προπονηση κανεις τοσο περισσοτερο εκτεθειμενος εισαι σε τραυματισμους στον αγωνα ,γιατι το σωμα σου δεν ειναι ετοιμο να δεχτει την αποσταση.Τα ηρωικα τρεχω με την ψυχη,με το θεο κλπ οδηγουν με μαθηματικη ακριβεια σε τραυματισμο.Ο φιλος που καπνισε αμεσως μετα τον αγωνα καποια στιμη δεν θα προλαβει να καπνισει γιατι θα συμβει το μοιραιο κατα τη διαρκεια του αγωνα.

Ο λογος που νεαροι αθλητες δεν κανουν μαραθωνιους και μεγαλυτερες αποστασεις δεν ειναι νοητικος,αλλα επειδη δεν εχουν "χτισει" ακομα την αεροβια βαση που χρειαζεται για τετοιες αποστασεις.

Κατα τα λεγομενα σου εγω που συνηθως τερματιζω στις πρωτες θεσεις της κατηγοριας μου,θα επρεπε να ντρεπομαι,αλλα πιστεψε με φιλε μου εχω δει πολλους σαν και εσενα που τρεχουν γαι την παρτη τους και μολις ανεβουν σε κανενα βαθρο γεμιζει το facebook και το instagram απο φωτογραφιες τους.

[NinjaMan]

Εγω παντως σαν 28χρονος η καλυτερη επιδοση που ειχα ηταν 6km σε 1 ωρα πανω στο ελλειπτικο στο πιο χαλαρο επιπεδο, το 1, με τερμα ανοιχτο τον διασκελισμο. Και επαθα την πλακα μου οταν ειχα δοκιμασει να τρεξω για λιγο στον δρομο. Και στο 1,5km απανω παθαινα burnout. Εφτασα να τρεχω μεχρι 4km στα 45m στο σταδιο αλλα μεχρι εκει, μετα παραιτηθηκα. Και το λεω αυτο γιατι τοτε το μυαλο μου σαν 20χρονος δεν ειχε αρχισει να πηζει και θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι δεν με ενοιαζε ακομη και αν γινομουν ενα "πυροτεχνημα", δεν υπολογιζα τον θανατο με λιγα λογια και αλλα πολλα. Και δυστυχως ετσι ειναι οι περισσοτεροι νεοι. Σκεφτονται οτι θελουν να γινουν πυροτεχνηματα. Δεν σκεφτονται το μετα και για αυτο συμφωνω οτι δεν ειναι νοητικα ωριμοι για εναν μαραθωνιο, ποσο μαλλον δε για εναν υπερμαραθωνιο. Και σας παρακαλω μεσα απο την καρδια μου ας αφησουμε τις κατα μερους επιθεσεις στο ηθος του αντιπαλου και ας διατηρησουμε ενα πνευμα ομονοιας και ομοψυχιας.

Επεξ/σία 14 Ιουλίου 2020 από NinjaMan