Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[Arkin]

Akin[100%]

https://store.steampowered.com/app/487370/Akin

Ενα απο αυτα τα μικρα indie puzzle παιχνιδια με απλο gameplay που μου αρεσουν πολυ και που αν κολλησω κολλησα πρεπει να κανω οτι εχει να προσφερει με χρονους και challenges. Developers το studio ThinkOfGames οπου εχει και αλλα παρομοια παιχνιδια στο ιστορικο του. 

Το gameplay του απλο. Εχουμε τετραγωνα κουτακια μπλε και πορτοκαλι χρωματος και σε καθε level πρεπει να τα κανουμε ολα η πορτοκαλι η μπλε. Ενα κουτακι αν μεινει και να εχει αλλο χρωμα τελος χασαμε και ξεκιναμε απο την αρχη. Απλο? Σιγουρα οπως ακουγεται ειναι αρκετα απλο ΟΜΩΣ μεσα απο τα 8 μεγαλα stages που το καθενα αποτελειται απο 12 levels δηλαδη 96 levels στο συνολο του το καθενα θα ειναι και πιο δυσκολο και ειδικα μολις παμε στα τελευταια 3 μεγαλα stages η δυσκολια ανεβαινει κατακορυφα. 

Ταυτοχρονα ομως ανεβαινει και το learning curve κατακορυφα. Εκει που κατι σου φαινεται ακατορθωτο και λες πως να ξεκινησω και που να παω εκει κοιτας το καθε level και ως δια μαγειας σαν να ξερεις ακριβως που να πας και τι πρεπει να κανεις. Περιττο να πω οτι στα πρωτα 96 normal levels σε καποια μπορει να εφαγα και κοντα 1 ωρα για να τα βγαλω. 

Περα απο τα normal levels τα οποια δεν εχουν χρονο και εχεις στη διαθεση σου κυριολεκτικα οσο χρειαζεσαι υπαρχουν και 96 levels στο time mode. Εκει ερχεται το πραγματικο challenge που λιγο να καθυστερησεις καπου τελος. Οι developers εχουν βαλει achievement που πρεπει να περασεις και τα 96 levels με ενα χρονο κατω απο 15 λεπτα στο συνολο. Με τα πολλα καταφερα και τα ολοκηρωσα σε 14.43 και το παιχνιδι μου προσφερε ενα solid καψιμο εγκεφαλου 9 ωρων οπου στο τελος απλα κοιτας το level και κανεις αυτοματες κινησεις πανω στα κουτακια για τετοιο learning curve μιλαμε κατι που δεν περιμενα οταν το ξεκινησα. 

Ωραια μουσικουλα με αρκετα μπασα soundtracks οτι πρεπει για χαλαρωμα χωρις να σε αγχωνει παρολο τη βιασυνη στο time mode. Ηθελε λιγο παραπανω polished μιας και σε πολυ γρηγορες κινησεις του ποντικιου πανω στα κουτακια μερικες φορες δεν κανεις log και δεν αλλαζει το χρονο οποτε σε καποια σημεια ειναι λιγακι σπαστικο αλλα γενικα δεν συναντησα αλλα μεγαλα bugs που να αποτρεψουν καποιον να μην το παιξει. Ειναι δυσκολο προς το τελος θελει γερα νευρα και υπομονη αυτο που κανει ομως το κανει αψογα και οσοι ειστε fan παρομοιων puzzle παιχνιδιων δωστε του μια ευκαιρια. 7.7/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/tqMNHtN

[Armoral]

Throne and Liberty

Ένα διαφορετικό review αφού ο συγκεκριμένος τίτλος δεν "τερματίζεται", αλλά εμπεριέχει πληροφορίες αλλά και τις απόψεις μου για το παιχνίδι γενικότερα έως τώρα για όσους δεν παρακολουθούν το σχετικό νήμα.

Ενημερώσεις 

Νέο patch 31/1/2024. Εισάγονται τα castle sieges, αρχικά στο κάστρο του Stonegard.

[Note] January 31 (Wed) Update Notes (Revised 1/31 01:30) : THRONE AND LIBERTY - NCSOFT (plaync.com)

Λίγα λόγια για το παιχνίδι

Το παιχνίδι έχει πολύ περιεχόμενο και για mmorpg είναι υπερβολικά καλό, τουλάχιστον από όσα έχω δει ως τώρα. Τα quest είναι απίστευτα σχεδιασμένα, το τελευταίο Chapter 10 Deja Vu Nightmare είναι απόλαυση.

Μετά το 50 lvl χρειάζεσαι οπωσδήποτε group ή guild για να φαρμάρεις τα dungeons και να πάρεις τα αντικείμενα. Το σύστημα crafting είναι πολύ όμορφα δομημένο, αρκετά περίπλοκο και οι συνταγές είναι δυνατό να αποκτηθούν μέσω αρκετών τρόπων, οι τύποι έχουν ρίξει πολλή σκέψη και δουλειά και σε αυτό τον τομέα.

Θα το χαρακτήριζα εύκολα ως ένα single player εμπλουτισμένο με MMORPG μηχανισμούς και instances, τόσο καλές είναι οι αποστολές του μέχρι το 50 αυτή τη στιγμή (υποκειμενικό αυτό βέβαια) και σίγουρα όπως λέει o @Psycho_Warheadαπό εκεί και έπειτα είναι μεγάλη καψέλα αν θέλεις να ντύσεις το χαρακτήρα σου. Η δυσκολία έγκειται εκεί καθώς θα χρειαστούν πολλά runs στα dungeons για να μαζέψεις ότι αντικείμενο χρειάζεσαι.

Τα γραφικά του είναι άριστα, οι περιοχές πανέμορφες με ιδιαίτερο σχεδιασμό, πανίδα και χλωρίδα, όχι επαναλαμβανόμενες, ο ήχος και τα εφέ σε πολύ καλό επίπεδο και τα μουσικά κομμάτια υπέροχα.

Xάρτης και περιοχές

Ο διαθέσιμος χάρτης είναι σχετικά μεγάλος, αλλά υπάρχει πολλαπλάσια έκταση από αυτό που βλέπουμε τώρα, που δεν έχει ανοίξει ακόμη, φαντάζομαι είναι ήδη έτοιμη ή θα δοθεί στο μέλλον σε κάποιο update.

Στην αρχή φυσικά μετακινείσαι με τα πόδια ή πετώντας, υπάρχουν τρεις βασικές μορφές που αυξάνουν την ταχύτητά σου στο έδαφος, τον αέρα ή το νερό,  οι οποίες όσο τις χρησιμοποιείς αναβαθμίζονται προσθέτοντας 10% στην ταχύτητά σου για παράδειγμα.

Οι περιοχές και οι πόλεις προς το παρόν είναι γεμάτες, το respawn rate έξω από αυτές είναι απροσδόκητα γρήγορο, σα να είχαν προετοιμασθεί για τον αριθμό των Bot και των παικτών και δεν ήθελαν να αφήσουν κανένα παραπονεμένο.

Quest, Bosses και ο ρόλος των Guilds

Τα quest χωρίζονται σε Main storyline, exploration quests και Contracts και όλα σου δίνουν διαφορετικές αλλά σημαντικές ανταμοιβές για το χρόνο που θα διαθέσεις, παρέχοντάς σου τη δυνατότητα να ανεβάσεις το επίπεδο εξοπλισμού αρκετά εύκολα. Μπορείς να κερδίσεις από common έως epic armor κομμάτι ή όπλο κάνοντας μόνο το storyline quest.

Κάποια από τα quest είναι απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, πολύ δουλεμένα, με αρκετή ιστορία.

Τα bosses και κυρίως αυτά που βρίσκονται τα dungeons είναι κυριολεκτικά πανδύσκολα. Χρειάζεται συντονισμός, απαραίτητα γνώση των μηχανισμών καθώς το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε wipe. Xρειάζεται πολύ καλό damage για να βγουν σχετικά εύκολα.

Τα Open world bosses μπορείς να τα νικήσεις με δύο τρόπους.

Ο πρώτος είναι να είσαι εκεί την προκαθορισμένη ώρα που κάνουν spawn, υπάρχει στο χάρτη ημερολόγιο με όλα τα επόμενα respawn και event καθώς και με πληροφόρηση για το αν αυτά είναι peace ή conflict όπου εκεί αν πας θα σε ρίξουν σίγουρα και δε θα κάνεις το boss (το αυτό ισχύει και στα conflict event). Αν το event είναι peace θα δεις καμιά 300αριά παίκτες να χτυπούν ένα boss με ανάλογα μειωμένες πιθανότητες να πάρεις drop. Μπορείς όμως έτσι να ολοκληρώσεις τα quest ή τα challenges που απαιτούν να νικήσεις κάποιο boss για να πάρεις την ανταμοιβή.

Ο δεύτερος να το κάνεις με το guild σου μέσα από μία πόρτα τοθ guild base (ένα instanced clan hall για κάθε guild στο Vienta Village που έτσι εξαλείφει την ανάγκη για εξαγορά των περιορισμένων clan hall που υπήρχαν πχ στο Lineage) που δημιουργεί ένα instance δικό σας για τα group του guild και μόνο. Μπορούν να περάσουν από ένα group 6 ατόμων έως 50 ή 70 άτομα συνολικά, βασικά όλο το guild αν είναι γεμάτο. Επειδή σε αυτή την περίπτωση είναι λιγότερα τα άτομα από ότι στην open world έκδοση του παιχνιδιού, έχεις και μεγαλύτερες πιθανότητες για το καλό drop. Στο πρώτη μου προσπάθεια σήμερα πήρα epic helmet. Γνωρίζαμε τα items που έριχνε το Excavator-9, μπήκαμε στο instance και μετά από 5-6 λεπτά έπεσε. Αυτό βέβαια ήταν ένα από τα σχετικά εύκολα bosses. Όχι ότι δεν κάνει μεγάλη ζημιά αλλά δεν είναι στο επίπεδο των πολύ δύσκολων αντιπάλων.

Ακόμη και το guild όμως δεν έχει πρόσβαση σε όλα τα bosses, πρέπει να το κάνουν level up τα members. Συμμετέχοντας σε guild μπορείς να έχεις πολλά διαφορετικά οφέλη, ακόμη και όταν δεν είσαι Online. Κάποιος από το guild συμμετέχει σε ένα event όταν εσύ είσαι offline, κερδίζει κάτι και όλα τα members του guild κερδίζουν και αυτά.Περισσότερα εδώ.

Όπως είπα έχει γίνει πολλή δουλειά στο παιχνίδι σε όλους τους τομείς και διαρκώς ανανεώνεται, διορθώνοντας άμεσα τα κακώς κείμενα και προσθέτοντας λειτουργίες.

Classes και σύστημα δεξιοτήτων

Όσον αφορά τους χαρακτήρες, κλασσικά Τοξότες και Μάγοι καθαρίζουν τα πάντα πολύ εύκολα, τα tank στο δικό τους ρυθμό ανάλογα με το build, η NC Soft όμως κάνει διαρκώς ρυθμίσεις στα classes για να διατηρηθεί μία ισορροπία.

Τα stats είναι βασικά, Strength, Dexterity, Wizdom, Perception και τα ανεβάζεις μέσω του lvl up αλλά και μέσω των χαρακτηριστικών του οπλισμού σου επιτρέποντάς σου να περάσεις το όριο που σου δίνεται έως τα επίπεδο 50.

Και εδώ φτάσαμε στο σημείο που έχει αρκετό ζουμί. Το Throne and Liberty σου επιτρέπει να χτίσεις με όποιο τρόπο θέλεις το χαρακτήρα σου. Επιλέγεις τα skills που ταιριάζουν με τον  τρόπο που θέλςις να παίξεις και έπειτα θα πρέπει να τα ανεβάσεις. Όπως και τα όπλα, έτσι και τα skills διαβαθμζονται σε πράσινα,  μπλε (rare), μωβ (Precious). Οταν ανεβάζεις ένα από το πράσινο στο μπλε τα στατιστικά  ενδεχομένως να βελτιώνονται δραματικά  να αποκτούν επιπλέον δυνατότητε ή και τα δύο. Μπορείς να είσαι tank με dagger ή healer με τόξο παίζοντας με τα στατιστικά ώστε να έχεις τελικά αυτό που σου ταιριάζει περισσότερο.

Το βασικό πλεονέκτημα εδώ είναι ότι αν βαρεθώ το tank ή αν βαρεθεί κάποιος το class του αλλάζει weapons αγοράζοντας ένα staff, ένα bow ή ένα wand γίνεται archer ή μάγος. Όποια πρόοδο έχει στα weapons του ή στα skills εκείνη τη στιγμή, αν πχ τα έχει +9, μπορεί να τα κάνει transfer στα νέα weapons ή skills του. Αυτό εξασφαλίζει ότι δεν είσαι πλέον κολλημένος στο class που επιλέγεις αρχικά και μπορείς άνετα να κάνεις respec στα πάντα, άρα μπορείς να αλλάξεις και ρόλο.

Είναι αρκετά πιο δύσκολο από ότι ακούγεται καθώς για να γίνουν αυτά χρειάζονται ΠΟΛΛΑ sollant αλλά γίνεται.

Θα πρέπει να προσθέσουμε και συγκεκριμένες ακολουθίες που οδηγούν στη μεγιστοποίηση της ζημιάς, του heal ή της δημιουργίας threat για να κρατάς το aggro.

Grouping και PVP

Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για να παίξεις με γκρουπ, έστω με ένα φίλο, καθώς έτσι η ολοκλήρωση των quest και φυσικά η πρόοδος των lvl έρχεται σημαντικά πιο γρήγορα, ενώ περνά καλύτερα η ώρα σου από το να προσπαθείς να τα ολοκληρώσεις μόνος σου. Μπορείς να παίξεις και solo, ότι weapon (class) και να έχεις επιλέξει, ακόμη και οι healer εξπάρουν ασταμάτητα και είναι πολύ δυνατοί και απέναντι σε solo bosses. Για εμένα αυτό είναι εξαιρετικά θετικό.

Η δημιουργία random ή premade party είναι εύκολη στη χρήση της αλλά οι παίκτες, Κορεάτες και μη, δε θα συγχωρήσουν την έλλειψη γνώσης των  μηχανισμών, το χαμηλό dps,  ή αν χάνεις το aggro. Insta kick με συνοπτικές διαδικασίες.

PVP υπάρχει σε συγκεκριμένα event (που έχουν το χαρακτηρισμό conflict ή peace) και τα επισκέπτεσαι όποτε σε βολεύει αν θέλεις να το αποφύγεις.

Σύστημα μάχης

Το σύστημα μάχης θυμίζει Wow, με tab αποκτάς target και κινούμενος κάνεις skills και auto attacks επάνω του προσπαθώντας να κάνεις shield blocks. Η μεγάλη διαφοροποίηση είναι τα shield blocks και γενικά το block damage ειδικά στα fury attack των τεράτων (πολύ δυνατές επιθέσεις για τις οποίες ειδοποιείσαι μέσω της παρουσίας ενός μεγάλου μωβ κύκλου), των εχθρών και κυρίως των bosses. 

Αυτό είναι και το σημαντικό στοιχείο καθώς αν περάσει ένα, δύο ή περισσότερα fury attacks από το boss αυτό σημαίνει μεγάλη ζημιά, stun ή άλλες μορφές CC που μπορεί εύκολα να καταλήξουν σε wipe του party. Επειδή οι χρόνοι ολοκλήρωσής τους διαφοροποιούνται είναι σημαντικό μέσω εξάσκησης να αποκτήσεις την εμπειρία για να έχεις τους κατάλληλους χρόνους αντίδρασης.

Το auction house, το special shop στην ουσία λειτουργεί και με πραγματικά χρήματα, από κάπου πρέπει να βγάλουν κέρδος και αυτοί. Θα προτιμούσα κάτι σαν αυτό του Wow αλλά προς το παρόν έχουμε κολλήσει εκεί. Αν πάρεις κάποιο drop δε μπορείς να το κάνεις trade με άλλον παίκτη. Το κρατάς ή πουλάς το trait του, το ιδιαίτερο στατιστικό του ή να το σπάσεις και να πάρεις τα συστατικά του.

Το σημαντικό είναι ότι κάνουν συνέχεια διορθώσεις, προσθήκες, ακούνε τους παίκτες και διορθώνουν την ισορροπία μεταξύ των classes.

User interface και εμπειρία χρήσης

Έχουν μεταφράσει τα πάντα στα αγγλικά, ακόμη και όταν βλέπεις Κορεάτες στο world chat να μιλούν γίνεται αυτόματη μετάφραση στα αγγλικά και φαντάζομαι και το αντίστροφο για αυτούς αν και αρνούνται πεισματικά να μιλήσουν σε γλώσσα διαφορετική από τη δική τους. Η μετάφραση συνέχιζε και όσο συμμετείχα σε ένα κορεάτικο dungeon group δηλαδή έβλεπα ότι έλεγαν μεταφρασμένο στα αγγλικά με αρκετά καλή ακρίβεια. Αυτό θα είναι ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό που θα διευκολυνει αφάνταστα την επικοινωνία μεταξύ των παικτών, φανταστείτε αυτόματη μετάφραση από τα γαλλικά, γερμανικά κτλ και αντίστροφα στο guild ή στον κόσμο του παιχνιδιού στη γλώσσα προεπιλογής, τα αγγλικά ας πούμε.

Το User Interface είναι πολύ όμορφο και καλοσχεδιασμένο και κατατοπιστικό αν και σχετικά δαιδαλώδες λόγω των πολλών επιλογών. Πάντως η πληροφόρηση των quest, objectives, timers για events ή bosses είναι πλήρης και το UI είναι next gen προσθήκη αν και το chatbox πρέπει να διορθωθεί απαραίτητα καθώς ή κάνω κάτι λάθος εγώ ή πραγματικά δε βολεύει.

Επίλογος και τελικό συμπέρασμα

Θα μπορούσα να γράφω για πολύ ακόμη, αλλά είναι ακόμα τόσα αυτά που δε γνωρίζω. Όσα έχει σχεδιάσει η NC Soft θα τα δούμε/δείτε πρώτα ο Θεός στον global που μάλλον όμως θα καθυστερήσει αρκετά. Νομίζω όμως ότι θα έχει επιτυχία σε Ευρώπη και Αμερική, γιατί είναι καλός τίτλος για τα δεδομένα της κατηγορίας. Θα δείξει.

Συνολικά θα έλεγα ότι είναι μία ανάσα στο χώρο των MMORPG, ένας τίτλος που δίνει τη δυνατότητα σε pve και pvp παίκτες να συνυπάρχουν και να επιλέγουν αυτοί πότε θα παίξουν τι και ποια class skills θέλουν να χρησιμοποιούν.

Ένας πανέμορφος κόσμος, ζωντανός και γεμάτος με ζώα, ποικιλία τεράτων, εχθρών και παίκτες, αντιπάλους ή συμμάχους, διαθέσιμος για όσους αρέσκονται στο συγκεκριμένο είδος και αποφασίσουν να κάνουν το βήμα και να τον επισκεφθούν.

Ένας κόσμος που όμως πρέπει να επεκταθεί άμεσα καθώς ήδη φαίνεται περιορισμένος και μία καταπληκτική εμπειρία σε όσους αρέσκονται στα MMORPG και περίμεναν κάτι νέο, με νέα στοιχεία και δυνατότητες ενσωματωμένα στο gameplay, λίγο διαφορετικό από ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα, συνδυάζοντας τα καλύτερα χαρακτηριστικά από το WOW και το Lineage II.

Από την πλευρά μου είμαι αισιόδοξος και θα έλεγα σίγουρος ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει τις σχέσεις και τις εμπειρίες που δημιούργησε το Lineage II 20 χρόνια πριν, στις νέες γενιές πλέον.

Δυστυχώς τα 200 με 250 ms που είχα έκαναν τα πράγματα πολύ δύσκολα ορισμένες φορές που χρειάζονται χειρισμοί με ακρίβεια και άμεση αντίδραση αλλά τι να κάνουμε.. Κορέα είναι αυτή.

Βαθμολογία 8.7/10 (και ακόμη δεν έχω δει πολλά)

Spoiler

Το review είναι αφιερωμένο στο φίλο Γιώργο, aka Rocker, που μοιράσθηκε το χρόνο του μαζί με εμένα και τους online αλλά και στην πραγματική ζωή φίλους μας από το 1997 για αμέτρητες ώρες σε πολλά παιχνίδια και που δυστυχώς εδώ και λίγο καιρό δεν είναι μαζί μας. Σε επικοινωνία μας  κάποιους μήνες πριν τον είχα ενημερώσει σχετικά με το παιχνίδι και το περίμενε πως και πως, οπότε.. 

 

Spoiler

 

 

Επεξ/σία 31 Ιανουαρίου 2024 από Armoral

[BlueBlade]

Hollow Knight (2017)

Ίσως ένα από τα πιο πολύ συζητημένα και βραβευμένα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν την προηγούμενη γενιά. Προσωπικά, το είχα πιάσει τότε αλλά επειδή δεν ήμουν στο σωστό mood απλά το εγκατέλειψα κανά 2ωρο μετά. Μη έχοντας τι να παίξω την προηγούμενη εβδομάδα, το κατέβασα μιας και ήταν στο Gamepass και μετά από 25 ώρες και το πρώτο Ending δηλώνω τον απόλυτο έρωτα με το παιχνίδι αυτό.

Από που να το πιάσεις αυτό το διαμάντι! Από το εικαστικό του; Από την μουσικάρα του; Από αυτό το Dark/καταθλιπτικό του ύφος; Από το ότι είναι τόσο απλό αλλά ταυτόχρονα και αρκετά δύσκολο; Από τον σχεδιασμό των Boss; Από το Level design του;

Το πρώτο παιχνίδι Metroidvania για εμένα και κατάφερε να με βάλει για τα καλά στο Genre αν και είμαι σίγουρος ότι θα δυσκολευτώ να βρω έναν τίτλο της κατηγορίας που θα μπορέσει να το ανταγωνιστεί.

Για εμένα ίσως και στα Top 3 παιχνίδια που έχω παίξει τα τελευταία 5 χρόνια. Εν αναμονή λοιπόν του νέου παιχνιδιού!

11/10

[alfaeffe]

Παιχνιδαρα το Hollow Knight, αλλα οσο το αγαπησα (που το αγαπησα και εγω 11/10) τοσο το μισησα (δηλαδη παλι 11/10 😄).

Υπεροχο art style και ολο το στυλ του (εγω το επαιξα πριν βγει ενα update που εβαλαν φωνες στους χαρακτηρες) αλλα απιστευτα σπαστικο οταν χανεις και πρεπει να ξανατρεξεις ολη τη διαδρομη να βρεθεις εκει που ησουν και να σκοτωσεις το φαντασματακι του εαυτου σου αλλιως bye bye gold...

Επισης θυμαμαι οτι για αυτο το achievement ματωσα, αλλα ειχαμε lockdown τοτε οποτε ειχα και πολυ χρονο 😅

[BlueBlade]

51 λεπτά πριν, alfaeffe είπε

Υπεροχο art style και ολο το στυλ του (εγω το επαιξα πριν βγει ενα update που εβαλαν φωνες στους χαρακτηρες) αλλα απιστευτα σπαστικο οταν χανεις και πρεπει να ξανατρεξεις ολη τη διαδρομη να βρεθεις εκει που ησουν και να σκοτωσεις το φαντασματακι του εαυτου σου αλλιως bye bye gold...

Αυτό σίγουρα μπορεί να ξινίσει αρκετούς.

Βέβαια για εμένα που είμαι λάτρης των Souls ήταν πολύ γνωστός μηχανισμός άρα και δεν μου δημιούργησε πρόβλημα ούτε μια φορά μιας και το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να βρω Bench κοντινό πριν εμπλακώ σε μάχη που φαίνεται δύσκολη.

[Ren_Hoek]

56 λεπτά πριν, BlueBlade είπε

Hollow Knight (2017)

Ίσως ένα από τα πιο πολύ συζητημένα και βραβευμένα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν την προηγούμενη γενιά. Προσωπικά, το είχα πιάσει τότε αλλά επειδή δεν ήμουν στο σωστό mood απλά το εγκατέλειψα κανά 2ωρο μετά. Μη έχοντας τι να παίξω την προηγούμενη εβδομάδα, το κατέβασα μιας και ήταν στο Gamepass και μετά από 25 ώρες και το πρώτο Ending δηλώνω τον απόλυτο έρωτα με το παιχνίδι αυτό.

Από που να το πιάσεις αυτό το διαμάντι! Από το εικαστικό του; Από την μουσικάρα του; Από αυτό το Dark/καταθλιπτικό του ύφος; Από το ότι είναι τόσο απλό αλλά ταυτόχρονα και αρκετά δύσκολο; Από τον σχεδιασμό των Boss; Από το Level design του;

Το πρώτο παιχνίδι Metroidvania για εμένα και κατάφερε να με βάλει για τα καλά στο Genre αν και είμαι σίγουρος ότι θα δυσκολευτώ να βρω έναν τίτλο της κατηγορίας που θα μπορέσει να το ανταγωνιστεί.

Για εμένα ίσως και στα Top 3 παιχνίδια που έχω παίξει τα τελευταία 5 χρόνια. Εν αναμονή λοιπόν του νέου παιχνιδιού!

11/10

Υπέροχο το hollow knight. Όντως από που να το πρωτοπιάσεις αυτό το παιχνίδι. Θυμάμαι μου είχε κάνει πολύ ωραία εντύπωση από την αρχή του, αλλά εκεί που πραγματικά λάμπει είναι ο τρόπος που αρχίζει να σε βυθίζει σιγά σιγά στον κόσμο του και το όλο lore του. (αν θες υπάρχουν αρκετά βιντεάκια στο youtube που προσπαθούν να βάλουν μια σειρά, αν και αν παίξεις μερικά runs ακόμα έχοντας την πλήρη εικόνα θα βρεις μια άκρη και μόνος σου). Από τα λίγα παιχνίδια που ενώ ήξερα ότι πάω για το ending συνέχιζα να παίζω προσπαθώντας να ανακαλύψω όσα περισσότερα μπορώ. Θυμάμαι μου είχε πάρει γύρω στις 70 ώρες το πρώτο ending. Περιμένουμε το silksong τωρα.

Αν θες να δοκιμάσεις κάποιο άλλο Metroidvania μέχρι τότε, δες και τα Ori and the blind forest και το sequel του Ori and the will of the wisps. Υπάρχουν μου φαίνεται και τα δύο στο gamepass.

 

58 λεπτά πριν, alfaeffe είπε

αλλα απιστευτα σπαστικο οταν χανεις και πρεπει να ξανατρεξεις ολη τη διαδρομη να βρεθεις εκει που ησουν και να σκοτωσεις το φαντασματακι του εαυτου σου αλλιως bye bye gold...

Θυμάμαι μπορούσες να δώσεις αυτά τα rancid eggs σε έναν merchant τέρμα δεξιά στο dirtmouth και να σου το επιστρέψει. Ανάλογα που βρισκόσουν έπρεπε να πάρεις ενα stag και να πας πίσω, αλλα αργότερα με το fast travel δεν είχες θέμα. Προσωπικά δεν είχα θέμα με αυτό, αν και το χρησιμοποίησα 2-3 φορες αν θυμάμαι για να δω τι παίζει από διαλόγους.

[BlueBlade]

2 λεπτά πριν, Ren_Hoek είπε

Αν θες να δοκιμάσεις κάποιο άλλο Metroidvania μέχρι τότε, δες και τα Ori and the blind forest και το sequel του Ori and the will of the wisps. Υπάρχουν μου φαίνεται και τα δύο στο gamepass.

Κοίτα για αρχή έχω δρόμο ακόμα με το Hollow Knight. Ναι μεν έβγαλα το ένα ending αλλά ξέρω ότι ακόμα έχει να μου δώσει άπειρο υλικό άρα καμιά 15αρια ώρες τις έχω άνετα.

Από εκεί και πέρα είμαι μεταξύ Metroid Dread και Ori από το Gamepass. Λογικά θα πάω στα Ori, ευκαιρία να γλιτώσω και τα χοντρά έξοδα.

[alfaeffe]

21 minutes ago, Ren_Hoek said:

Αν θες να δοκιμάσεις κάποιο άλλο Metroidvania μέχρι τότε, δες και τα Ori and the blind forest και το sequel του Ori and the will of the wisps. Υπάρχουν μου φαίνεται και τα δύο στο gamepass.

Μιας και αναφερθηκαν, πολυ ομορφα παιχνιδια και τα Ori, το 2ο ομως θυμαμαι μου ειχε φανει αρκετα πιο ευκολο απο το 1ο.

Ωστοσο οταν τερματισα (επιτελους) το Hollow Knight θυμαμαι οτι ημουν διχασμενος αν στεναχωριομουν που τελειωνει ή ευτυχισμενος που επιτελους τελειωσε 😁. Ισως αν ηταν λιιιγο πιο ευκολο απο πλευρας save points ή αν ειχε εστω difficulty levels θα το αγαπουσα μονο (χωρις το μισος που βγαζει ο πονος του gameplay 😁).

[Ren_Hoek]

14 λεπτά πριν, BlueBlade είπε

Κοίτα για αρχή έχω δρόμο ακόμα με το Hollow Knight. Ναι μεν έβγαλα το ένα ending αλλά ξέρω ότι ακόμα έχει να μου δώσει άπειρο υλικό άρα καμιά 15αρια ώρες τις έχω άνετα.

Από εκεί και πέρα είμαι μεταξύ Metroid Dread και Ori από το Gamepass. Λογικά θα πάω στα Ori, ευκαιρία να γλιτώσω και τα χοντρά έξοδα.

Ναι εννοείται. Βέβαια αν μόλις τελείωσες το πρώτο ending, δεν ξέρω αν 15 ώρες αρκούν για να δεις τι "post game" περιεχόμενο έχουν βάλει οι τύποι. Εξαρτάται βέβαια και το πόσο όρεξη έχεις να το δεις, πόσο χρόνο εχεις, αλλά και πόσο γρήγορα το ανακαλύπτεις. Σίγουρα μπορείς να δεις guides για να σιγουρευτείς ότι δεν θα χάσεις τουλάχιστον τα σημαντικα, αλλά σε μένα η χαρά είναι να τα βρίσκω μόνος μου. Εγώ έχω γύρω στις 150 ώρες σύνολο, αν και πολλές απο αυτές είναι πολλαπλά runs και όχι σε ενα single save.

 

6 λεπτά πριν, alfaeffe είπε

Μιας και αναφερθηκαν, πολυ ομορφα παιχνιδια και τα Ori, το 2ο ομως θυμαμαι μου ειχε φανει αρκετα πιο ευκολο απο το 1ο.

Ωστοσο οταν τερματισα (επιτελους) το Hollow Knight θυμαμαι οτι ημουν διχασμενος αν στεναχωριομουν που τελειωνει ή ευτυχισμενος που επιτελους τελειωσε 😁. Ισως αν ηταν λιιιγο πιο ευκολο απο πλευρας save points ή αν ειχε εστω difficulty levels θα το αγαπουσα μονο (χωρις το μισος που βγαζει ο πονος του gameplay 😁).

Θα συμφωνήσω ως προς το επίπεδο δυσκολίας του 2ου Ori. Το 2ο θεωρώ είναι πιο εύκολο, αν και επειδή το έπαιξα αμέσως μετά το 1ο ίσως μου φάνηκε πως ήμουν ήδη εξοικειωμένος με τους μηχανισμούς του.

Είδα στο προηγούμενο σχόλιο σου το HK το έκανες 112%. Εγώ το άφησα στο 110%. Τα 2 τελευταία pantheons μου παίρναν αρκετή ώρα σε κάθε προσπάθεια και επειδή το είχα αφήσει για ένα διάστημα είχα ξεχάσει και λιγο το tempo του καθε boss. Με χάλασε λίγο που δεν πήρα το pure completion, αλλά το παιχνίδι το λάτρεψα μέχρι τέλος.

[alfaeffe]

19 minutes ago, Ren_Hoek said:

Θα συμφωνήσω ως προς το επίπεδο δυσκολίας του 2ου Ori. Το 2ο θεωρώ είναι πιο εύκολο, αν και επειδή το έπαιξα αμέσως μετά το 1ο ίσως μου φάνηκε πως ήμουν ήδη εξοικειωμένος με τους μηχανισμούς του.

Είδα στο προηγούμενο σχόλιο σου το HK το έκανες 112%. Εγώ το άφησα στο 110%. Τα 2 τελευταία pantheons μου παίρναν αρκετή ώρα σε κάθε προσπάθεια και επειδή το είχα αφήσει για ένα διάστημα είχα ξεχάσει και λιγο το tempo του καθε boss. Με χάλασε λίγο που δεν πήρα το pure completion, αλλά το παιχνίδι το λάτρεψα μέχρι τέλος.

Back to back και εγω το Ori 1 και 2, οποτε γι'αυτο θεωρω πως μου φανηκε η διαφορα στην ευκολια τους περισσοτερο.

Για τα pantheons νομιζω κανα εικοσαλεπτο-μισαωρο ηταν; Ισως και λιγο παραπανω το καθενα. Χωρις να πεθανεις γιατι αλλιως παει ολο απο την αρχη. Πονος... Θυμαμαι ειχα φαει καμια βδομαδα να τα βγαλω, στο τελος βεβαια του παιχνιδιου. Αλλα οπως προειπα ειχαμε lockdown τοτε και δεν εβγαινα απο το σπιτι οποτε μετα τη δουλεια ελιωνα για ωρες στο ΗΚ..

[G.TH.]

To ήταν Ori and the Will of Wisps(2ο) ήταν όντως πιο εύκολο γιατί δεν ήθελε την ίδια απόλυτη ακρίβεια στα άλματα που ήθελε το πρώτο. Επειδή το έχω πρόσφατο το σερί, στο πρώτο είχα βγάλει άπειρες φορές τα πάνω κουμπιά στο ετοιμόρροπο χειριστήριό μου για να πετύχω τους συγχρονισμούς, με παραπάνω δύναμη. Πρέπει να είχα 315 θανάτους.
Η μόνη δυσκολία ήταν η αλλαγή των λειτουργιών των κουμπιών που κάνει. Ίσως και οι αντίπαλοι είναι λίγο πιο δύσκολοι στο τέλος του Β' αλλά όχι πολύ.

Επεξ/σία 3 Φεβρουαρίου 2024 από G.TH.

[Arkin]

Beyond Blue[100%]

https://store.steampowered.com/app/883360/Beyond_Blue

Ενα απο τα παιχνιδια με πραγματικη αγαπη για την υποθαλασσια ζωη το οποιο δεν εχει καποιο σοβαρο gameplay ειναι ομως μια καθαρα narrative εμπειρια μεσα απο τα ματια των δημιουργων της E-Line Media η οποια θελει να περασει μηνυματα στον κοσμο και τα καταφερνει με την ολη καταστροφη που δημιουργει ο ανθρωπος στον βαθυ πλουτο των ωκεανων και ποσο καταστροφικο αντικτυπο θα εχει στους ιδιους μας μιας και εφοσον δεν ενδιαφερομαστε για τους ωκεανους και γενικα την φυση καποια στιγμη θα μας γυρισει boomerang.

 Η ιστορια μας πιανει μια ομαδα εξερευνητων αλλα και επιστημονων του θαλασσιου πλουτου μας και εξερευνουμε κυριως τις φαλαινες φυσητηρες την συμπεριφορα τους και τον αντικτυπο που της οικολογικης καταστροφης που διαπραττει ο ανθρωπος. Μεσα απο αυτη την ιστορια εμεις ως δυτες ακολουθουμε την Mirai σε μερη οπως ο υφαλος μεχρι το απεραντο βαθος 4+ χιλιομετρων στο οποιο ταξιδι θα γνωρισουμε πανω απο 40 ειδη απο χταποδια και αστεριες μεχρι καρχαριες τεραστιες φαλαινες διαφορων ειδων μεχρι τα μικρα ψαρακια που ολοι ξερουμε οπως τις σαρδελες. 

Η δουλεια μας ειναι να σκαναρουμε καθε ειδος μεσα στη θαλασσα ωστε να ανακαλυψουμε συμπεριφορες του καθε ειδους και να μπορεσουμε να επικοινωνησουμε με τις φαλαινες καταλαβαινοντας τους ηχους που βγαζουν. Ταυτοχρονα μετα απο καθε καταδυση θα επιστρεφουμε στο υποθαλασσιο σκαφος μας και θα συζηταμε με το υπολοιπο πληρωμα τις ανακαλυψεις και πως θα συνεχισουμε οπως και με την αδερφη μας που ζει μακρια. 

Δεν λειπει και το live streaming και γενικα γινεται και ενα promote της OceanX κατι που ειδα ως θετικο μιας και προκειται ενα απο τα μεγαλυτερα projects για την ανακαλυψη της ζωης των ωκεανων. Αρκετα και τα πραγματικα βιντεο απο γνωστους του χωρου και γενικα μου αρεσε το ολο zen του θεματος εχει τον στοχο του με την ιστορια και το γυρναει και σε ντοκιμαντερ με τα βιντεο οπως ειπα ειναι ενα παιχνιδι με μεγαλη αγαπη στην υποθαλασσια ζωη αλλα και την στηριξη της.

Στα των γραφικων ειναι πανεμορφα αρκετα ρεαλιστικος ολος ο βυθος και ολα τα ειδη που θα συναντησουμε και γενικα μαζι με τον ηρεμο ηχο φτιαχνουν μια αρκετα zen εμπειρια που θα αγαπησουν οι λατρεις του βυθου. Το προτεινω σε οσους αγαπανε τη θαλασσα και σε οσους θελουν μια ξεγνοιαστη αλλα με πραγματικους προβληματισμους εμπειρια μιας και σιγουρα θα σας κανει να αναρωτηθειτε. 8/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/NgwDCMh

[BlueBlade]

Alan Wake Remastered

Άλλο ένα παιχνίδι που άφησε το δικό του στίγμα στην βιομηχανία, που προσωπικά δε το έπαιξα στην εποχή του. Το είχα πιάσει 1-2 φορές αλλά όλο και κάπου το άφηνα. Με την κυκλοφορία του Alan Wake 2 (που λίγο που έπαιξα την αρχή σε φίλο έπαθα σοκ) είπα να το πιάσω και να το τελειώσω.

Μετά από περίπου 10 ώρες, είδα τους τίτλους τέλους και για να πω την αλήθεια, δεν ήταν ούτε εύκολο, ούτε ιδιαίτερα ευχάριστο.

Για αρχή και βασικότερο, σε επίπεδο gameplay για εμένα το παιχνίδι ήταν αίσχος. Το ίδιο ακριβώς πράγμα που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά και ξανά επί 10 ώρες. Θα ήταν πολύ καλύτερη εμπειρία αν το σπάγανε λίγο με κάποιους γρίφους να λύσεις, ίσως λίγο stealth κτλ. Αντί αυτού βάλανε καποιες στιγμές που οδηγάς αμάξι το οποίο ούτε νόημα έχει, αλλά και ο χειρισμός του οχήματος ειναι επίσης κακός.

Βάλε μαζί και την κακή κάμερα και το γεγονός ότι ο τύπος έχει αντοχές χελώνας και το συνολικό Gameplay ήταν πολύ απλά σαδισμός.

Επίσης επαναληψη υπάρχει και σε επίπεδο level design. 70% του παιχνιδιού είναι στο δάσος, που σου δίνει την εντύπωση ότι παίζεις την ίδια πίστα στο Repeat. Θα προτιμούσα περισσότερο bright falls (εντός αστικού ιστού σαν να λέμε).

Στα θετικά, η ιστορία του που οκ δεν με τρέλανε αλλά ήταν σίγουρα ιδιαίτερη και στην δίνει πολύ ωραία μιας και το παιχνίδι είναι υπερβολικά κινηματογραφικό. Σε αυτό το κομμάτι ειδικά ναι καταλαβαίνω γιατί μπορεί να έκανε μπαμ το 2009 που κυκλοφόρησε. Σε επίπεδο παραγωγής γενικά όλα ειναι στην πένα (μουσική, voice acting κτλ.).

6/10. Τονίζω βέβαια ότι μιλάμε για το σήμερα. Νομίζω αν το έπαιζα το 2009 που βγήκε, θα έπαιρνε ένα 7.5/10 άνετα.

Edit: Η παραπάνω βαθμολογία αφορά το παιχνίδι σαν τίτλο. Το Remastered είναι αισχρό και γεμάτο στα τεχνικά προβλήματα (ειδικά τα συνεχόμενα frame drop) και θα του έβαζα 4/10.

Επεξ/σία 14 Φεβρουαρίου 2024 από BlueBlade

[Armoral]

Παρακαλώ να βάλουμε λίγο τη μουσικούλα από πάνω να παίζει πριν προχωρήσουμε στην ανάγνωση

Final Fantasy VII

Έχω μείνει άφωνος. Δε μπορεί όμως να είναι έτσι τα πράγματα. Κάτι τέτοιο δε θα έπρεπε να είναι εφικτό. Ένας τίτλος από το 1997,  με πιξελιασμένα γραφικά, midi μουσικά κομμάτια και τόσο ξεπερασμένη οπτική απεικόνιση δε γίνεται να σε γεμίζει με τόσα συναισθήματα, δε μπορεί να σε καθηλώνει με το συγκλονιστικό τρόπο που το καταφέρνει αυτό το ξεχωριστό δείγμα τέχνης και φαντασίας

Κι όμως. Όταν μιλάμε για τη δημιουργία ανθρώπων με πάθος για αυτό που κάνουν, τα πάντα είναι δυνατά. Όταν εξαιρετικά ταλαντούχοι και προικισμένοι καλλιτέχνες στην κατάλληλη δημιουργικά ηλικία, δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν, κάνοντας σημαντική ακόμη και την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια είναι σίγουρο ότι αυτό που θα παραδώσουν θα είναι κάτι που θα μείνει στην ιστορία.

Μόλις τελείωσα αυτό το αριστούργημα, νομίζω είναι προφανές. Δε θυμάμαι αν το είχα παίξει στο PS1. Είχα PS1 αλλά για ένα περίεργο λόγο δε θυμάμαι τους τίτλους που έπαιζα εκεί, εκτός από το Wing Commander στη CRT, νιώθω σα να έχω πάθει black out. Θυμάμαι από Amstrad, Amiga και PC, αλλά όχι από το PS1. Δε θυμάμαι ούτε καν πως κατέληξε, αν το έδωσα ή όχι και που.

Τώρα που το σκέφτομαι, όσο έπαιζα στο PC μου έρχονταν αναλαμπές από τις μάχες ένιωθα την αύρα, την ενέργεια των σκηνών, σα να τις είχα ξαναδεί, σα να μη μου ήταν άγνωστες, κάτι μου έλεγε ότι τελικά είναι πολύ πιθανό να είχα παρει το παιχνίδι με κάποιο τρόπο στα χέρια μου. Σίγουρα δεν το είχα τελειώσει όμως, αυτή την ιστορία, αυτή την εξέλιξη, αυτό το τέλος θα το θυμόμουν.

 

Η ιστορία ξεκινά όταν μία μικρή αντιστασιακή ομάδα, η Avalanche, με πολύ πρόσφατο νέο μέλος της το νεαρό Cloud, πρώην μισθοφόρο της επίλεκτης στρατιωτικής ομάδας SOLDIER, αποβιβάζεται από το τραίνο στο σταθμό της πόλης Midgard, αποφασισμένη να ανατινάξει τον αντιδραστήρα Mako της πόλης.

Τοποθετημένος εκεί από την εταιρία Shinra, αποτελεί μέρος ενός καταστροφικού δικτύου κατασκευασμένου που σκοπό έχει να εξορύσσει βιαίως το lifestream που αποτελεί την πηγή ζωής των πάντων από τα βάθη της γης και να τη μετατρέπει σε Mako, μία πολύ αποτελεσματική και οικονομικά συμφέρουσα μορφή ενέργειας, αδιαφορώντας για τη ζημιά που προκαλεί στο περιβάλλον και τον κίνδυνο στον οποίο θέτει τη ζωή και το μέλλον του πλανήτη.

Η ευκολία εγκατάστασης παρόμοιων αντιδραστήρων αλλά και η αποκλειστικότητα που έχει εξασφαλίσει η Shinra για την κατασκευή και τη χρήση τους, την έχουν μετατρέψει σε έναν οικονομικό κολοσσό, βοηθώντας τη να εγκαθιδρύσει ένα πανίσχυρο μονοπώλιο που έχει κυριεύσει τον κόσμο και ελέγχει τα πάντα, κυβερνώντας ουσιαστικά μία παγκόσμια κοινωνία με βία και καταπίεση. 

Με ένα εξελιγμένο σύστημα ελέγχου και αυτόματης αναγνώρισης, όποιο αντιστέκεται στα σχέδιά ή στις δραστηριότητές της γίνεται αυτόματα στόχος της. Άλλωστε η  SOLDIER, η στρατιωτική οργάνωση, μέλος της οποίας ήταν και ο Cloud ανάμεσα σε πολλούς άλλους υπερστρατιώτες, δημιουργήθηκε και λειτουργεί υπηρετώντας ακριβώς αυτό το σκοπό, να προστατεύσει και να εξασφαλίσει ότι κανείς δε θα σταθεί εμπόδιο στην κυριαρχία της.

 Αυτή θα είναι, για τον ήρωά μας και την παρέα του και μέσω αυτών για εμάς, η απαρχή μίας απίστευτης ιστορίας. Μίας περιπέτειας με πολλές όμορφες αλλά και πολύ δύσκολες στιγμές, με αστείρευτο χιούμορ και απροσδόκητες ανατροπές.

Ένα συνεχές κυνηγητό στο οποίο οι πρωταγωνιστές εναλάσσονται στο ρόλο του διώκτη και του καταδιωκόμενου, που αποτυπώνει σταδιακά αλλά γλαφυρά και με ακρίβεια την πολυπλοκότητα και την  υπόσταση της ανθρώπινης φύσης σε όλες της τις διαστάσεις.  Επιτυγχάνει τελικά να αναδείξει την ταυτόχρονη ικανότητά της για το καλύτερο και το χειρότερο, το ταλέντο της να δημιουργήσει ή να καταστρέψει, να διασώσει ή να καταδικάσει, να παρασυρθεί από πάθη, μισαλλοδοξία και την έμφυτη ματαιόδοξία που τη διακρίνει ή να μην το επιτρέψει κυριαρχώντας οριστικά απέναντι σε ιδιοτελείς σκοπούς και πρόσκαιρα οφέλη. Να λειτουργήσει τελικά συλλογικά  για το κοινό συμφέρον και μέσα από την αυτοκριτική και ανιδιοτελείς πράξεις αυτοθυσίας και αυταπάρνησης να συγκινήσει και να προβάλλει το μεγαλείο της.

Αν υπάρχει ένα σημείο που το Final Fantasy VII θριαμβεύει, είναι αυτό. 

Τα κείμενα είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ. Δεν υπάρχει φυσικά voiceover στην αρχική έκδοση, οι διάλογοι όμως είναι έξοχοι. Μικρές ή μεγαλύτερες λεπτομέρειες εδώ κι εκεί δίνουν την αίσθηση ότι αυτός ο κόσμος είναι ζωντανός. Για παράδειγμα, διαφορετικές ερωτήσεις ή απαντήσεις όταν έχει συμβεί κάτι, εναρμονισμένες με όσα βιώνουν οι κάτοικοι και όσα μαθαίνουν σχετικά με τη διαμάχη όσων εμπλέκονται, δείχνουν ότι οι συγγραφείς κάθε άλλο παρά γέμισαν απλά σελίδες με τυποποιημένες φράσεις για να τελειώνει η δουλειά.

Τα γραφικά για την εποχή είμαι σίγουρος ότι ήταν ένα μικρό θαύμα και μάλιστα έχουμε και ψευδοτρισδιάστατη απεικόνιση σε κάποιες περιπτώσεις. Η χρήση διαφορετικών θέσεων  κάμερας στα full motion video και η ποιότητά τους ήταν επαναστατική. Ήταν κάτι που δεν είχε ξαναδεί η gaming βιομηχανία. Τα εφέ των δεξιοτήτων είναι και αυτά πολύ καλά και με μεγάλη ποικιλία, την εποχή εκείνη σίγουρα έκαναν πάταγο.

 Η σχεδίαση των περιοχών εκπλήσσει ευχάριστα. Τόσο μεγάλη διαφοροποίηση, τόσο στις φυσικές ιδιομορφίες αλλά και το χαρακτήρα της κάθε μίας από αυτές, πραγματικά ήταν κάτι που εγώ τουλάχιστον δεν το περίμενα σε τόσο μεγάλη έκταση. Κάθε μία έχει το δικό της ύφος, ήχους και  ιστορικό παρελθόν, κάτι που έχει γίνει απόλυτα εμφανές με τρόπο εμφατικό.

Και ερχόμαστε στο κομμάτι του παιχνιδιού που αγάπησα περισσότερο,τη μουσική.

Δεν ξέρω τι να πρωτοαναφέρω. Μία συλλογή ογδόντα τριών μουσικών συνθέσεων, η μία καλύτερη από την άλλη, που αν και είναι επαναλαμβανόμενα τμήματα σχετικά μικρού μεγέθους, φαντάζομαι λόγω των περιορισμών του hardware της εποχής, δεν κουράζουν καθόλου. Το αντίθετο, θα έλεγα. Δεν υπερβάλλω στο ελάχιστο αν πω ότι υπήρχαν στιγμές που δεν έφευγα από περιοχές για να ακούσω λίγο ακόμη ή να περιμένω να ολοκληρωθεί ο σκοπός. Πιστεύω ότι  η μουσική επένδυση του Final Fantasy VII είναι υπεύθυνη για ένα πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας του τίτλου.

Λάτρεψα όλα τα κομμάτια, αυτό που ξεχώρισα όμως, πέρα από το Aerith’s theme φυσικά, ήταν ένα και δε λέει να φύγει από το μυαλό μου, ίσως γιατί συνδέεται με μία πολύ σημαντική για την εξέλιξη περιοχής. Το “Listen to the cry of the planet» αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη του ότι τελικά δε χρειάζεσαι το κορυφαίο hardware για να δημιουργήσεις κάτι τόσο μοναδικό, τόσο ξεχωριστό και ικανό να μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη όσων ασχοληθούν με το παιχνίδι. Μία μοναδική, μία υπέροχη στιγμή στην ιστορία του gaming, είναι και αυτό που όπως ανάφερα στην αρχή, προτείνω να ακούτε διαβάζοντας το review.

Η αντίδρασή που ακολουθεί αλλά και οι διαφορετικές εκτελέσεις ή διασκευές του στο youtube  τα λένε όλα πιστεύω:

Τα εφέ για την εποχή του είναι σίγουρα πρωτοποριακά, εμένα μου αρέσουν ακόμη και σήμερα, αν και όπως είναι φυσιολογικό δείχνουν την ηλικία τους πλέον. Οι διάφορες δεξιότητες στη μάχη και τα limit breaks ακούγονται υπέροχα.

Το σημαντικότερο στοιχείο του παιχνιδιού είναι η ομάδα σας και τα μέλη που την απαρτίζουν. Ξεκινώντας δε γνωρίζετε τίποτα για κανέναν, η εξαιρετική δουλειά όμως που έχει γίνει και σε αυτό τον τομέα έχει συνδυάσει την εξέλιξη της ιστορίας με την ανάπτυξή τους, το «χτίσιμό» τους, αποκαλύπτοντας μέσω αυτής το παρελθόν του καθενός και πιστέψτε με όλοι τους έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

Το σύστημα μάχης αλλά και ανάπτυξης δεξιοτήτων είναι απλό, αλλά τουλάχιστον εντυπωσιακό. Συνδυάζει  δεξιότητες με στρατηγική, δε μπορείς απλά να σπαμάρεις ότι έχεις στη διάθεσή σου. Επιπλέον υπάρχει ολόκληρη επιστήμη πίσω από τα materia, με τι armor, τι weapon, με τι συνδυασμό για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα, που θα τα βρεις ή πως θα ανακαλύψεις όλα αυτά και πως θα τα χρησιμοποιήσεις.

Οι άνθρωποι σε βάζουν να φαρμάρεις, να κάνεις grinding, να ψάχνεις τις κατάλληλες περιοχές ή τέρατα για να ανεβάσεις τα materia σε επίπεδο ικανό να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις και να ολοκληρώσεις τον τίτλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ πλησίαζα στο τέλος της ιστορίας αναγκαστικά φόρτωσα ξεκίνησα από save είχα κάνει αρκετά νωρίτερα ώστε να ξαναφτιάξω τους χαρακτήρες μου και να ανεβάσω τα materia με τον τρόπο που θα έπρεπε να το είχα κάνει από την αρχή.

Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα limit breaks, πολύ εξελιγμένη και μοναδική δυνατότητα κάθε μέλους της ομάδας, που εκτελείται με εντυπωσιακά εφέ και εξίσου εντυπωσιακή ζημιά στους αντιπάλους σας και που για να ενεργοποιηθεί πρέπει πρώτα οι ίδιοι αντίπαλοι να κάνουν σημαντική ζημιά σε εσάς! Ακόμη και αυτό αναβαθμίζεται όμως και για να φτάσει στο τελικό του επίπεδο, θα χρειασθεί και εξερεύνηση.

Ο χειρισμός, μέσω gamepad ή keyboard μπορεί να γίνει λίγο περίεργος κάποιες φορές.

 

Η επιλογή μου ήταν να ξεκινήσω και να ολοκληρώσω το Final Fantasy VII στην αρχική του μορφή, με τα λίγο ανανεωμένα γραφικά που έδωσε η Square Enix νομίζω 10 χρονια μετά την κυκλοφορία του.

Ίσως για να τιμωρήσω τον εαυτό μου επειδή το αγνόησα επιδεικτικά 27 χρόνια πριν, ίσως επειδή είμαι και λίγο της εποχής και δεν είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί ώστε να με ενοχλήσει τόσο, ίσως η ανάγκη για νοσταλγία, ίσως όλα αυτά μαζί. Σίγουρα όμως ο βασικότερος λόγος όλων ήταν ότι ήθελα να δω αυτή την ιδέα και την υλοποίηση των δημιουργών αυτούσια χωρίς τροποποιήσεις.

Ήταν κάποιες φορές κουραστική η θολούρα και τα πιξελιασμένα εφέ; Μετά από αρκετές ώρες σίγουρα. Το διασκέδασα; 100%. Θα το ξαναέπαιζα, ακόμη και έτσι; 200%.

Μην ξεγελιέστε, το παιχνίδι έχει μεγάλη διάρκεια και πολλά μυστικά και περιοχές προς ανακάλυψη. Περίπου 35 ώρες για να ολοκληρωθεί η βασική ιστορία και 80 με 85 ώρες για να δείτε τα πάντα.

Κλείνοντας θα πω ότι είναι ένας από τους τίτλους που πιστεύω ότι κάθε παίκτης πρέπει να έχει παίξει μία φορά στη ζωή του, ειδικά αν τα RPG είναι το αγαπημένο τους είδος. Ένα παιχνίδι που πιστεύω ότι κι εσείς αφού το τελειώστε θα το βαθμολογήσετε με τον ίδιο τρόπο κατατάσσοντάς το στην κορυφή και επιβεβαιώνοντας ότι είναι από τους σημαντικότερους στην ιστορία.

Το στοιχείο που για εμένα κάνει τη διαφορά είναι η εμφανής αγάπη της ομάδας ανάπτυξης για το Final Fantasy VII. Είναι εκεί καθ' όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, μία παρουσία τόσο έντονη που την  αντιλαμβάνεσαι παντού και πάντα. 

Με ένα περίεργο τρόπο έχουν κατορθώσει να νικήσουν το χρόνο και ακόμη και σήμερα, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά να μοιρασθούν όσα ένιωθαν και είχαν στο μυαλό τους κατά τη δημιουργία του τίτλου. Σα να μην είσαι μόνος σε αυτό το πραγματικά μοναχικό ταξίδι σε ένα μέλλον (ή και παρόν) γεμάτο δυστυχία, ολοκληρωτικό έλεγχο, απελπισία και καταπίεση, σα να πορεύεστε παρέα σε όλη την έκτασή του, σα να συνομιλείτε σε όλη τη διάρκειά του και στο τέλος κοιτώντας προς την πλευρά τους και γνέφοντας καταφατικά να επιβεβαιώνεις ότι  όλα όσα ήθελαν να πουν τα είδες, σε άγγιξαν και συμφωνείς μαζί τους. Το σκοτάδι όσο βαθύ και αν είναι, όσο και να διαρκέσει κάποια στιγμή θα νικηθεί από το φως.

ΑΥΤΟ είναι το gaming, αυτό είναι τέχνη και αυτός είναι ο λόγος που ασχολούμαστε μαζί του.

Βαθμολογία: 10 στα 10.

 

Τώρα για όσους ενδιαφέρονται για τον τίτλο αλλά τους αποθαρρύνει η παλαιότητά του, θα πρέπει να πω ότι έχοντας παίξει και το Remake, ΔΕΝ είναι ίδιοι τίτλοι, αφού υπάρχουν διαφοροποιήσεις.

Μέσω του 7th Heaven Mod, μπορείτε να αλλάξετε ΤΑ ΠΑΝΤΑ και να το φέρετε πολύ πιο κοντά στα σημερινά δεδομένα. Βελτιωμένα, upscaled γραφικά μέσω machine learning, βελτιωμένα εφέ, βελτιωμένος ήχος και μουσική, 60 ή περισσότερα fps, δυνατότητα να αλλάξετε εντελώς την εμφάνιση των ηρώων, όλα στις μεγαλύτερες δυνατές αναλύσεις και πλήρες voiceover για να μη διαβάζετε και να ενισχύσετε την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Υπάρχουν πολλοί οδηγοί σχετικά.

 

 

Το δεύτερο playthrough σκοπεύω να το κάνω με τα Mods, αν και δε θέλω να αλλάξω εντελώς το χαρακτήρα του παιχνιδιού, δε θέλω να αλλάξω τους ήρωες και τους ήχους του, για αυτό και θα χρησιμοποιήσω τις βελτιωμένες εκδόσεις τους για να μη χαλάσω την όλη αίσθηση.

Ευχαριστώ τον @chrisde που με προέτρεψε να αγοράσω και να παίξω το παιχνίδι, για τις πολύτιμες πληροφορίες του σχετικά με το FFVII και άλλα παρόμοια παιχνίδια και για τα mods.

Επεξ/σία 19 Φεβρουαρίου 2024 από Armoral

[chrisde]

Χαίρομαι απίστευτα που σου γέννησε όλα αυτά τα συναισθήματα, είναι άλλη μια απόδειξη ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι τέχνη. Η αλήθεια είναι ότι τον προέτρεψα να παίξει την έκδοση του pc με mods κατευθείαν διότι όπως ξέρει, έχει γίνει ΑΠΊΣΤΕΥΤΗ δουλειά από τους modders που καθιστούν το παιχνίδι καθόλα σύγχρονο, και φυσικά επειδή η vanilla έκδοση για pc που έπαιξε είναι άθλια. Τουλάχιστον έπαιξε την έκδοση του steam που έχει κάποιες στοιχειώδεις βελτιώσεις και όχι την αρχική τρισάθλια του 1998 που έχω εγώ. Νομίζω η μουσική είναι σε mp3 κανονικά εκεί. Εν πάση περιπτώσει γενικά αν κάποιος θέλει και καλά κάνει, να παίξει το παιχνίδι χωρίς mods η έκδοση του ps είναι πολύ καλύτερη επιλογή. Το καλό είναι ότι τώρα με το δεύτερο playthrough θα το εκτιμήσει ακόμα περισσότερο μιας και έχει αφήσει ακόμα πραγματάκια που δεν έχει κάνει. Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου! 

Επεξ/σία 18 Φεβρουαρίου 2024 από chrisde