liberostelios

Αν δεν ξέρεις πως οι πλούσιοι κρύβουν τον πλούτο, μπορείς να μιλήσεις με μερικές από αυτές τις συμβουλευτικές εταιρείες που η μόνη τους δουλειά είναι να βρίσκουν παραθυρακια για να μην πληρώνουν φορολογία οι πολυεθνικές. Αν εργάζεσαι σε corporate, ρωτα το financing και θα μάθεις. Το innovation δεν έχει σχέση με την φορολογία. Είναι απλά δικαιολογία για ακόμα μεγαλύτερο deregulation της αγορας. Τα ζήσαμε και στη χώρα μας και κάποτε τα πίστευα κι εγώ. Και εν τέλει βλέπεις το παράδοξο: η φορολογία αυξήθηκε στο φτωχό και, κυρίως, στη μεσαία τάξη, και οι πραγματικά πλούσιοι γίνονται όλο και πλουσιότεροι. Τα metrics για income και wealth inequality είναι εκεί και μπορείς να τα δεις.

Προφανως και βολεύτηκαν, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορια. Δεν έχτισαν το κοινωνικό κράτος, όμως, πάνω στην οπλική ηγεμονία της Αμερικής. Το ότι τα κράτη δεν βγαίνουν πλέον δεν έχει να κάνει με την υψηλή φορολογία. Κυρίως έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλέον η φορολόγηση του πλούτου είναι σχεδόν αδύνατη. Οι μεγάλες εταιρείες και οι δισεκατομμυριούχοι οπού έχει συγκεντρωθεί ο πλούτος έχουν άπειρους τρόπους να πληρώνουν ψίχουλα. Και, εν τέλει, μένει μια ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα είναι η υψηλή φορολογία, που αφορά μόνο εμάς που δεν είμαστε πλούσιοι αρκετά για να ζούμε με αφορολογητα δάνεια, σε αντίκρισμα για μετοχές όπως κάνουν άνθρωποι σαν τον Musk. Το θέμα της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας, είναι επίσης θέμα νοοτροπίας και αξιών. Στο ευρωπαϊκό αξιακό σύστημα η υγεία, η παιδεία και το life of balance είναι πάνω από την δημιουργικότητα και την εργατικότητα. Στις ΗΠΑ δεν είναι έτσι. Πώς να είσαι ανταγωνιστικός όταν οι άλλοι δουλεύουν χωρίς να έχουν ζωή, με υπερωρίες και 5 μέρες άδεια το χρόνο; Εμένα, προσωπικά, με πρεσβεύει το πρώτο. Και καταλαβαίνω ότι όταν θέλω να ζω τις στιγμές με την οικογένειά μου και όταν θέλω να ζω σε ένα κράτος που προστατεύει τους αδύναμους θα φορολογούμαι υψηλά και δεν θα γίνω (υπέρ) πλούσιος. Πολλές φορές η έλλειψη κινήτρου για πραγματική καινοτομία στην Ευρώπη μου τη δίνει, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Μπροστά στο να ήμασταν Αμερική και να έπρεπε όλοι να πνίγονται στη δουλειά για να μην έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, χίλιες φορές αυτό το μοντέλο.

Δεν χρειάζεται να ενημερωθώ από "reliable" μέσα. Δεν εμπιστεύομαι κανένα μέσο, οπότε συνήθως διασταυρώνω τα νούμερα. Επιμένεις σε κάτι που δεν έχει κανένα νοημα. Κάποιος σου είπε ότι η ΗΠΑ έχει άθλιο σύστημα υγείας και εσύ απαντάς ότι αυτό έχει να κάνει με τις αμυντικές δαπάνες. Αν θεωρείς ότι η διαφορά κοινωνικού κράτους πριν και μετά τον ψυχρό πόλεμο είναι τόσο μεγάλη, φοβάμαι ότι δεν έχεις καμία εικόνα. Ζω στην Ολλανδία και εδώ το peak του κοινωνικού κράτους θεωρείται πολύ πριν από αυτό που περιγράφεις. Ίσως είναι στο 80, ίσως στο 90. Σίγουρα δεν είναι έτσι απλοϊκά "τα τελευταία 30 χρόνια" και σίγουρα τα τελευταία 20 χρόνια το κοινωνικό κράτος συνεχώς συρρικνώνεται. Γενικά, η υπεραπλούστευση που κάνεις είναι ότι κάποιος μπορεί να πληρώνει είτε για αμυντικές δαπάνες, είτε για κοινωνικό κράτος. Λες και αυτά τα δύο είναι το μόνο κομμάτι του ισολογισμού ενός κράτους, ας πούμε. Δεν είναι θέμα μόνο οικονομικό αλλά κυρίως ιδεολογικό και επιλογής. Οι ΗΠΑ επέλεξαν να είναι η αυτοκρατορία του περασμένου αιώνα και γι'αυτό επένδυσαν και επενδύουν τόσο πολύ στην άμυνα. Είναι το business model τους και αυτό που τους δίνει την παγκόσμια ηγεμονία. Δεν ήταν ο καλός αστυνομικός που προστάτευε τον κόσμο. Απλά ήθελε να κινεί τους πάντες προς το συμφέρον της και γι αυτό επέλεγε να είναι ο ρυθμιστής των πολέμων (και της ειρήνης).

Ούτε το correlation είναι ξεκάθαρο, ούτε σημαίνει κάτι. Αφού σου αρέσουν τα αγγλικά θα στο γράψω όπως το μαθαίνουμε στην έρευνα: correlation is not causation. Αυτό είναι science 101. Οι γενικεύσεις και οι αυθαίρετες συνδέσεις είναι καλές για κουβέντες καφενείου, αλλά δεν κάνει σοβαρή ανάλυση με "το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα το μπουζούκι είναι αστυνομικός".

Η Ελλάδα ξοδεύει 8-9% του ΑΕΠ στην υγεία. Πιστεύεις ότι το να έβαζε 1% παραπάνω (ή όσο θα έκοβε από τις αμυντικές δαπάνες) θα ήταν τόσο θεματική διαφορά για να έχει σου τα καλύτερα στην Ευρώπη; Τα ίδια τα νούμερα αναιρούν τον συλλογικό σου. Θέτεις ένα στοιχείο που ισχύει (ότι οι Ευρωπαίοι μείωσαν τις αμυντικές τους δαπάνες μετά τον ψυχρό πόλεμο) και κάνεις ένα λογικό άλμα ότι αυτός είναι ο λόγος που έχουν ισχυρό κοινωνικό κράτος. Λες και πριν 30 χρόνια, ας πούμε, πέθαιναν στο πεζοδρόμιο όπως οι φτωχοί στις ΗΠΑ.

Εννοείς ότι επειδή ο Torvalds δεν κεφαλαιοποιήσε σε δισεκατομμύρια το γεγονός ότι διαχειρίζεται καθημερινά 100αδες προγραμματιστές και όλα τα politics από όλους τους τεχνολογικούς κολοσσούς, σε ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια ίσως της σύγχρονης τεχνολογικής υποδομής της ανθρωπότητας είναι μαρίδα; Ο αστακός είναι ο Musk, ας πούμε, επειδή έχει λεφτά να αγοράσει ένα μέσο ενημέρωσης και προβάλει τον εαυτό του συνεχώς;

Συγγνώμη, υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Linus Torvalds που πάνω του έχει βασιστεί όλη η μοντέρνα τεχνολογική υποδομή και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι που έχουν θεμελιώσει το μοντέρνο λογισμικό και υλικό. Αλλά εσύ θεωρείς ότι ο νούμερο 1 άνθρωπος της τεχνολογίας είναι ένας δισεκατομμυριούχος που απλά προωθεί το εαυτό του ως γνωστη των πάντων; Μην μετράτε τους ανθρώπους με τα λεφτά τους ή την προβολή τους. Δείτε και λίγο το τι πραγματικά προσφέρει ο καθένας στην τεχνολογία.

Όχι μόνο οι θεσμικοί. Το λόμπυ του crypto ήταν μακράν ο μεγαλύτερος χορηγός στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές. Προφανώς και στην εποχή που ζούμε, που τα οικονομικά παράγωγα χωρίς αντίκρυσμα είναι μεγάλη πηγή πλούτου, τα κρυπτονομίσματα είναι στο επίκεντρο. Αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα με το ηθικό σκέλος του ζητήματος, μπορεί να βγάλει λεφτά εφόσον ακολουθεί το ρεύμα του μεγάλου κεφαλαίου.

Με quotαρες εμένα για να μου πεις ότι έγραψε κάποιος άλλος για το πουλί του Musk; Θα περίμενα μία λίγο πιο ισχυρή απάντηση.

Δεν ξέρω κανέναν ισχυρό που να έχει τόσο εύθραυστη αυτοπεποίθηση ώστε να τον πείραξε τόσο πολύ το ότι είδε στην οθόνη του ανθρώπους που δεν ταιριάζουν στην αισθητική τους. Κυρίως το κοινό του Αυτιά ενοχλούν κάτι τέτοια.

Ο νόμος άλλαξε γιατί είναι αναχρονιστικός και βαθύτατα προβληματικός. Εντούτοις, πέραν του νομικού πλαισίου, το ερώτημα είναι ηθικό: θεωρείς ότι ένα παιδί που γεννήθηκε εδώ, μεγάλωσε εδώ, πήγε σε ελληνικό σχολείο, μιλάει ελληνικά, και είναι χριστιανός ορθόδοξος δικαιούται να έχει την υπηκοότητα, ναι ή όχι; Το βρίσκω τρομερά υποκριτικό να κρυβόμαστε πίσω από τον νόμο, ιδίως ως λαός που την παρανομία την έχουμε καθημερινά στη ζωή μας σε άπειρες εκφάνσεις.

Καλό είναι να ξέρουμε τι ισχύει στην περίπτωση της απόδοσης εθνικότητας. Προφανώς και είναι δικαίωμα η απόδοση εθνικότητας όταν ισχύουν οι προϋποθέσεις. Αν η συγκεκριμένη γυναίκα που αναφέρεις μένει 3 χρόνια στην Ελλάδα, δικαιούται την ελληνικό υπηκοότητα και κακώς δεν την παίρνει. Αλλιώς δεν ξέρω τι ακριβώς σχέση έχει αυτό που λες με ένα παιδί που γεννήθηκε και πήγε σχολείο εδώ. Τώρα για τη δεύτερη παράγραφο δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Αν πίστευα ότι όλοι οι Έλληνες μεγάλωσαν με Πόρσε και μεζονέτες δεν θα κάναμε αυτήν την κουβέντα. Εκτός αν εννοείς ότι δεν θεωρείς τον Αντετοκούμπο Έλληνα και αναφέρεσαι σε κάποιους άλλους που τους θεωρείς "πιο Έλληνες"; Ο Γιάννης δεν μπήκε ποτέ παράνομα στη χώρα. Γεννήθηκε εδώ και πήγε σχολείο εδώ και μέχρι τα 18 του δεν είχε καν υπηκοότητα γιατί ούτε η Ελλάδα, ούτε η Νιγηρία τον αναγνώριζαν. Τουλάχιστον όταν έχεις τόσο ισχυρή άποψη για κάτι, καλό είναι να κάνεις μια έρευνα πριν. Τώρα, αν εσύ θεωρείς ότι είναι ένδειξη σεβασμού το να μην μπουντρουμπιάζεις κάποιον που είναι εγκλωβισμένος σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορώ να σε πείσω για το αντίθετο.

Συγγνώμη, η Ελλάδα πως τον βοήθησε ακριβώς; Που ένα παιδί με τεράστιο ταλέντο αναγκαζόταν να πουλάει CD στα φανάρια όταν δεν κάνει προπονήσεις με μία τοπική ομάδα και που η χώρα αρνούνταν να του δώσουν εθνικότητα μέχρι να τον δουν οι Αμερικάνοι και να τον πάρουν στο ΝΒΑ; Που μόνο όταν ξαφνικά καταλάβαμε ότι είναι καλός παίκτης επειδή έφυγε από την Ελλάδα, τον κάναμε Έλληνα για να παίζει στην Εθνική;

Πολύ σωστό! Το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι οι επιχειρήσεις να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Οι άνθρωποι και η ευημερία τους δεν έχουν καμία θέση στις business! Να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους οι διάφοροι περιθωριοποιημένοι που θέλουν και ισότητες. Εδώ μιλάει το χρήμα.

Όλες οι διακρίσεις με νοιάζουν. Απλά οι συγκεκριμένες είναι πιο ξεκάθαρες στο διεθνες σκηνικό. Πρέπει όλοι να έχουμε ίδιες ευκαιρίες. Ίδιες ευκαιρίες έχω εγώ που μεγάλωσα σε μια αστική οικογένεια σε μια από τις πιο πλούσιες χώρες του κόσμου, με έναν Πακιστανό που ακόμα και αν μεγάλωσε στην Ελλάδα, πέρασε μια πιο δυσκολη ζωή και δεν είχε τα ίδια μέσα, ελευθερία χρόνου κλπ με εμένα;