Άνθρωποι ή κτήνη;

[Houston]

ξέρω πολύ καλά ότι κανένας σκύλος δεν επιτίθεται στα καλά του καθουμένου ακόμη κι αν αυτοί βρίσκονται σε κοπάδια,

μάλλον κάτι σου ξέφυγε στην πορεία...

Τα χέρια στις τσέπες και μια επιβλητική συμπεριφορά

επιβλητική συμπεριφορά με τα χέρια στις τσέπες???

μωρε γω θα ψαχνα να βρω κανά παλούκι ή το πολυ θα τ αάρχιζα στις κλωτσίες

[VaSouLaKi]

Δεν ξέρω βρε παιδιά για την επιθετικότητα,εμένα δεν μου έχουν ορμίξει ποτέ σκυλιά,το μόνο ζώο που μου έχει επιτεθεί είναι μία γάτα.... με έπιασε αφηρημένη δεν πρόλαβα να της ξεφύγω...:lol:

[Toufas]

εμενα μια φορα με δαγκωσε σκυλος πριν 6 χρονια, και δεν αλλαξε η σταση μου απέναντι στα ζωα. εχω χαιδεψει απο ποντικι ως και σαλαχι.

[Επισκέπτης]

μάλλον κάτι σου ξέφυγε στην πορεία...

 

επιβλητική συμπεριφορά με τα χέρια στις τσέπες???

μωρε γω θα ψαχνα να βρω κανά παλούκι ή το πολυ θα τ αάρχιζα στις κλωτσίες

 

 

Γιατί ο σκύλος δίνει μεγάλη σημασία στις χειρονομίες, και επίσης κυκλοφορούν και πολλοί στόκοι, αλλά σαν πιο έξυπνο είδος που είσαι δεν θα κοίταζες ποτέ στα μάτια μία τίγρη διότι στη γλώσσα τους αυτά παρεξηγούνται εύκολα. Το να έχεις επιβλητική παρουσία δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι πρέπει να είσαι απειλητικός για το ζώο γιατί γρήγορα θα το φέρεις σε θέση άμυνας, κάτι που δεν θέλετε και οι δύο. Δεν υπάρχει λόγος να προκαλέσεις ένα κοπάδι σκύλους με λίγα λόγια, αλλά ακόμη και για τον τρελό σκύλο του γείτονα ισχύει πως δεν είναι δα κανένα κατόρθωμα να τον τρέψεις σε υποχώρηση. Για σκύλους μιλάμε όχι για τον κεντρικό Αμαζόνιο. Αλλά αν έχουμε και ανθρώπους που ψάχνουν πηλό για την αποτρίχωση στήθους τότε δεν μου φαίνεται περίεργο που ο σκύλος φαντάζει λιοντάρι. Γεννημένοι για περιπέτεια.

[Επισκέπτης]

εμενα μια φορα με δαγκωσε σκυλος πριν 6 χρονια, και δεν αλλαξε η σταση μου απέναντι στα ζωα. εχω χαιδεψει απο ποντικι ως και σαλαχι.

 

Για τον ίδιο λόγο που την μέρα που μάτωσες μέχρι θανάτου στην αλάνα, τίποτα δεν θα άλλαζε την στάση σου απέναντι στο ποδόσφαιρο

[eirinikp]

Επειδή έχω κυκλοφορήσει πολύ με τα πόδια την περιοχή, ξέρω πολύ καλά ότι κανένας σκύλος δεν επιτίθεται στα καλά του καθουμένου ακόμη κι αν αυτοί βρίσκονται σε κοπάδια

Δυστυχώς θα πρέπει να σε διαψεύσω. Προσωπικά λατρεύω τα σκυλιά και έχω και στο πατρικό μου. (Εκεί που σπουδάζω δεν έχω γιατί τα λυπάμαι μες στο διαμέρισμα, ενώ στο πατρικό μου είναι σε ένα μεγάλο χωράφι). Μέχρι πριν 2 χρόνια δε φοβόμουν κανένα σκυλί. Έλεγα κι εγώ ότι αν δεν τα φοβάμαι και δεν έχω κακές προθέσεις δεν υπάρχει περίπτωση να μου κάνουν κάτι.

Ένα βράδυ λοιπόν περπατούσα με ένα φίλο μου στο δρόμο, και είχα αντιληφθεί ότι μας ακολουθούσε ένας σκύλος. Ούτε φοβόμουν, ούτε τον κοίταξα, τίποτα δεν έκανα. Απολύτως τίποτα. Συνέχιζα να περπατάω. Και χωρίς προειδοποίηση πετάχτηκε πάνω μου, με δάγκωσε στη μέση και έφυγε. Δεν προλάβαμε καν να τον δούμε! Από τότε, όσο κι αν αγαπάω τα σκυλιά, στα αδέσποτα δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη και όσο κι αν προσπαθώ, όταν πλησιάζει κάποιο και ειδικά όταν με ακολουθεί, δεν ξέρω τι να κάνω. Ούτε φυσικά μπορώ να συγκρατήσω το φόβο μου, με αποτέλεσμα να κινδυνεύω ακόμα περισσότερο…

Πάντως πιστεύω ότι και πάλι υπάρχει αιτία για αυτό που έκανε εκείνος ο σκύλος. Πιστεύω ότι πρέπει να έχει φάει πολύ ξύλο από ανθρώπους και ίσως εκείνη τη στιγμή να του την είχε βιδώσει. Δηλαδή βρέθηκα στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Τι να πω…

[kallair]

χαχαχα! σε διαβεβαιώ ότι δεν έκανα απολύτως τίποτα. τα σκυλια δεν τα φοβάμαι πάντως... όταν είναι 1-2. αν βλέπεις καταμεσής της νύχτας καμιά 15ρια σκυλιά, από το πουθενά να έρχονται κατα πάνω σου, δεν γίνεται να βάλεις κ τα χεράκια σου στην τσέπη κ να το παίξεις αγέρωχος. γενικά με τα σκυλιά έχω πολύ καλές σχέσεις. ακόμη κ 2 ροτβάιλερ είχα χαιδέψει και κρατούσα από το κολάρο (και τα 2 μαζί) τα οποία μόλις είχα δει σε έναν πελάτη στην πλάκα, που μόλις τα άφησα, όρμιξαν σε έναν περαστικό. γενικά δεν με φοβίζουν τα σκυλιά.

[Toufas]

Δυστυχώς θα πρέπει να σε διαψεύσω. Προσωπικά λατρεύω τα σκυλιά και έχω και στο πατρικό μου. (Εκεί που σπουδάζω δεν έχω γιατί τα λυπάμαι μες στο διαμέρισμα, ενώ στο πατρικό μου είναι σε ένα μεγάλο χωράφι). Μέχρι πριν 2 χρόνια δε φοβόμουν κανένα σκυλί. Έλεγα κι εγώ ότι αν δεν τα φοβάμαι και δεν έχω κακές προθέσεις δεν υπάρχει περίπτωση να μου κάνουν κάτι.

Ένα βράδυ λοιπόν περπατούσα με ένα φίλο μου στο δρόμο, και είχα αντιληφθεί ότι μας ακολουθούσε ένας σκύλος. Ούτε φοβόμουν, ούτε τον κοίταξα, τίποτα δεν έκανα. Απολύτως τίποτα. Συνέχιζα να περπατάω. Και χωρίς προειδοποίηση πετάχτηκε πάνω μου, με δάγκωσε στη μέση και έφυγε. Δεν προλάβαμε καν να τον δούμε! Από τότε, όσο κι αν αγαπάω τα σκυλιά, στα αδέσποτα δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη και όσο κι αν προσπαθώ, όταν πλησιάζει κάποιο και ειδικά όταν με ακολουθεί, δεν ξέρω τι να κάνω. Ούτε φυσικά μπορώ να συγκρατήσω το φόβο μου, με αποτέλεσμα να κινδυνεύω ακόμα περισσότερο…

Πάντως πιστεύω ότι και πάλι υπάρχει αιτία για αυτό που έκανε εκείνος ο σκύλος. Πιστεύω ότι πρέπει να έχει φάει πολύ ξύλο από ανθρώπους και ίσως εκείνη τη στιγμή να του την είχε βιδώσει. Δηλαδή βρέθηκα στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Τι να πω…

 

και εμενα καπως ετσι ηταν, ενα σκυλι που γενικα γάβγιζε οποτε θα παιρναγε καποιος, εγω κανονικα το αγνοησα και συνεχισα τον δρομο μου, και ηρθε απο πισω μου και με δαγκωσε στο ποδι. λιγο αιμα, σχυσιμο στιν φορμα που φοραγα, και δεν εγινε και τιποτα κακο... γιατι αν πχ καποιος στην θεση μου, το χτυπούσε , θα ηταν ο ιδιος πιο ζωο απο το ζωο.

τα αδεσποτα τα χαιδευω συνηθως, αν δεν φοβουνται, γιατι μερικα εχουνε τρομαξει απο "ανθρωπους".

[axaxouxas]

Παιδια εγω εχω να πω ενα πραγμα ...

 

Ο Ανθρωπος θα σε πληγωσει ακομη κι αν του κανεις καλο , ο Σκυλος ποτε ....

 

 

Αυτοι που το εκαναν αυτο δεν ειναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ...

 

Και σιγουρα δεν ανηκουν σε κανενα ειδος του ΖΩ'Ι'ΚΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ....

 

ΛΥΠΑΜΑΙ ...

[Επισκέπτης]

H τελευταία φορά που ένα κοπάδι σκύλοι οργάνωσαν απόπειρα κυνηγίου με θηράματα ανθρώπους ήταν πριν την εποχή του χαλκού, σοβαρευτείτε λίγο γιατί έχετε σοβαρό πρόβλημα με το ζωικό βασίλειο. Δε γυρνάμε τα νώτα σε υποψία ότι μπορεί να κινδυνεύσουμε από ζώο, είναι νόμος. Ούτε υποχωρούμε ατάκτως, ούτε τα στρεσάρουμε, αυτά μπορεί να μας πληγώσουν ακόμη κι αν θέλουν να παίξουν, και όλα αυτά είναι γραμμένα στις σπηλιές των Νεάντερταλ. Βεβαίως και υπάρχουν γενναία ζώα ή επιθετικά ζώα ή κακομαθημένα ζώα ξεκινώντας πρώτα-πρώτα από τους ανθρώπους, αλλά ο φόβος σε αυτή την περίπτωση πρέπει να οδηγεί στην αυτοβελτίωση. Εξάλλου η ζωή είναι κάτι που μαθαίνεται σε βάθος χρόνου και με εμπειρίες, ο άνθρωπος όμως έχει την πολυτέλεια να καταγράφει και να μεταφέρει στους απογόνους αυτές τις εμπειρίες του. Το 90% των Ελλήνων αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζει και πάρα πολλές ράτσες σκύλων, ενώ πλην των Περσικών, την πολυπόθητη μπλε Ρωσίας και μερικές Σιαμέζες, η γάτα κατά τ' άλλα είναι άγνωστη λέξη. Μετά πως είναι δυνατόν να... δαμάσεις ένα κοπάδι σκύλους; Εδώ δεν ξέρεις πόσα νύχια έχουνε.

[Lucifer]

αν βλέπεις καταμεσής της νύχτας καμιά 15ρια σκυλιά, από το πουθενά να έρχονται κατα πάνω σου, δεν γίνεται να βάλεις κ τα χεράκια σου στην τσέπη κ να το παίξεις αγέρωχος.

 

Προσωπικά το 'χω κάνει. Έχω την εντύπωση πως αν σταματούσα ή έτρεχα, αυτό το ποστ δεν θα ήταν εδώ.

Θα ήθελα να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στο "παίξει αγέρωχος" καθώς το σκατό είχε φτάσει στη γκάλτσα.

[sleepy_head]

Αυτό το θέμα μου θύμισε έναν τρελό. Το καλοκαίρι δούλευα στην πυρασφάλεια Βουλιαγμένης και ήμουν φύλακας. Ένα πρωί άκουσα φωνές και πήγα να δώ τί γίνεται. Είδα ένα νέο παιδί να φωνάζει σε ένα αδέσποτο σκυλί (το σκυλί γαύγιζε εννοείται) και μετά σε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που ήταν γνωστοί μου. Πήγα πιο κοντά και του είπα να ηρεμίσει..χρειάστηκε να το πώ αρκετές φορές ώσπου να αρχίσει να περπατάει προς το σπίτι του..συνέχισε να βρίζει το σκύλο και τους γείτονες που τα μαζεύουν εδώ! Προσπάθησα να του μιλήσω πολιτισμένα αλλά άρχισε να βρίζει εμένα!!! Λίγα λεπτά μετά ήρθε με έναν ηλικιωμένο (μάλλον παππούς του..ήθελα να του πώ "έφερες τον κηδεμόνα σου?") και άρχισαν και οι 2 να με ρωτάνε για τα αδέσποτα και αν τα ταίζω κτλ. Στο τέλος μου λέει ο νεαρός "Θα του κάνω μήνυση", απαντάω "Στο σκύλο θα κάνεις μήνυση?!"..μου λέει ναι...καλά κάνε μήνυση στο σκύλο. Εκείνη τη στιγμή είχε έρθει πολύ κοντά μου..ευτυχώς είχα ασύρματο και κάλεσα το πυροφυλάκειο αλλιώς δεν ξέρω τι θα είχε γίνει.

Μετά από αυτό τον είδα κάποια άλλη μέρα να προσπαθεί να χτυπήσει το ίδιο αδέσποτο με μια ομπρέλα θαλάσσης ενώ το καημένο δεν είχε κάνει τίποτα. Ευτυχώς δεν το ακούμπησε.

 

Δεν ξέρω πώς του ήρθε και αντιμετώπιζε έτσι αυτό το σκύλο. Την πρώτη φορά που είδα το σκυλί ήρθε κοντά μου για να το χαιδέψω..και φυσικά δεν φαινόταν καθόλου απειλητικό...ούτε καν κυνηγούσε τα αυτόκινητα όπως έκαναν κάποια άλλα.

[kage]

ας δουμε κ την αλλη αποψη...

η αληθεια ειναι οτι προσφατα ειδα ενα σκηνικο με εναν τυπο με μηχανακι που διεσχισε αποτομα τον δρομο ενας σκυλος κ για να μην το χτυπησει εφαγε μια τρελη σαβουρα...παλι καλα που φορουσε κ κρανος αλλιως...

2ο σκηνικο ενας γνωστος εριξε αυτοκ. σε παρκαρισμενο για να μην πατησει σκυλο ή γατα...

φανταζεστε στο 1ο σκηνικο να πεθαινε ο τυπος ή να μενε παραλυτος κ ολα αυτα γιατι υπαρχουν υπερβολικα πολλα αδεσποτα...

σε καμμια περιπτωση δεν εννοω οτι καλυτερα να θανατωθουν ή κακοποιηθουν!

[Επισκέπτης]

Κανείς δεν αμφιβάλλει kage πως ο καθένας ανά πάσα στιγμή μπορεί να πληρώσει το τίμημα από μία ευθύνη που έτσι κι αλλιώς απαρνιέται, ενώ έχει την υποχρέωση να φέρει εις πέρας. Τα αδέσποτα είναι υποχρέωση όλων, ούτε αποκλειστικά των φιλοζωικών, ούτε του δήμου, ούτε του Θεού. Όσο πιο πολλά γαιδούρια έχει αυτός ο τόπος, τόσο πιο πολλά αδέσποτα θα βόσκουνε, και τόσο περισσότερα ατυχήματα θα δημιουργούνται. Είναι φαύλος κύκλος. Δηλαδή είναι ηλιθιότητα να περιμένει κανείς ενέργειες από μια χούφτα ανθρώπους διότι αντί να φρόντιζα ένα κοπάδι γάτες απλώς οι γείτονες θα μπορούσαν να έχουν από μία και να μοιραστούμε την ευθύνη.

[ants_1]

 

1η εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!

 

1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.

 

2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.

 

4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.

 

5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!

 

8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!

 

12 μηνών Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!

 

13 μηνών Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.

 

15 μηνών Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.

 

16 μηνών Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!

 

17 μηνών Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».

 

18 μηνών Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.

 

19 μηνών Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.

 

20 μηνών Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».

 

 

Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο. Aν θες να τον "ξεφορτωθείς" οπωσδήποτε χάρισε τον , μην το παρατήσεις !

 

Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.

 

«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud

 

«Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ

 

Πρέπει όλοι μας να συμβάλουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε στον αγώνα υπέρ των αδέσποτων.

 

Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους γύρω μας ότι το πρόβλημα είναι όλων και όχι μερικών.

 

Πρέπει να μην κλείνουμε τα μάτια μας αλλά να αντιδρούμε με πράξεις (καταγγελία στην αστυνομία, σύσταση σε αυτούς που τα κακοποιούν

 

* όταν βλέπουμε κάποιους να πετάνε τα ζώα στον δρόμο

* όταν βλέπουμε να τα κακομεταχειρίζονται

* όταν βλέπουμε να δηλητηριάζουν τα αδέσποτα

 

Όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι και αυτά τα ζώα έχουν ψυχή.

 

Μπορούμε να κινητοποιηθούμε με πολλούς τρόπους:

 

* να πάρουμε ένα αδέσποτο και να το πάμε για στείρωση

* να ταΐζουμε ή να δίνουμε νερό στα αδέσποτα της περιοχής μας

* να ενισχύσουμε έστω και με ελάχιστα χρήματα τα φιλοζωικά σωματεία που αγωνίζονται χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια για την σωτηρία τους.

 

Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει νόμος του κράτους ο 3170 / 29-7-2003 ο οποίος μαζί με τον παλαιότερο νόμο 1197/81 ρυθμίζουν πλέον πλήρως τα θέματα.