Απορία Εργατικού Δικαίου...

[Gryzor]

Καλημέρα σας

 

Για τους νομομαθείς συμφορουμίτες*:

 

Μία καλή μου φίλη δέχτηκε προσφορά για εργασία από εταιρία, η οποία όμως της είπε πως θα πρέπει να υπογράψει συμβόλαιο υποχρεωτικής ελάχιστης συνεργασίας 2-3 χρόνων και, προφανώς, διστάζει πολύ.

 

Εμένα όμως δεν μου κάθεται καλά αυτό. Έχει δικαίωμα κάποιος; Να σημειώσω ότι η θέση είναι χαμηλού-μεσαίου στελέχους (δεν μιλάμε δηλαδή για CEOs και τέτοια που ξέρω ότι παίζουν retention bonuses και τα τοιάυτα, αν και ακόμη και αυτά είναι διαφορετικά), ενώ δεν πρόκειται για σύμβαση έργου ούτε ορισμένου χρόνου αλλά για κανονική θέση μισθωτού, αορίστου χρόνου.

 

Σωστά συμπεραίνω ότι η εταιρία μπλοφάρει κι εκβιάζει γιατί -προφανώς- έχει πολύ μεγάλες απώλειες προσωπικού;

 

Ευχαριστώ για κάθε συμβουλή... από εβδομάδα θα ρωτήσω και τον υπεύθυνο προσωπικού στην εταιρία που δουλεύω (ίσως να πάρω και στην Επιθεώρηση Εργασίας ή στη ΓΣΕΕ), αλλά είπα να ρωτήσω και κάποιους με μεράκι

 

Καλό σαββατοκύριακο παιδιά!

Θ

 

*πώς και δεν υπάρχει κάποιο φόρουμ για νομικές συμβουλές; Κρίμα...

[kirimis]

Καμια εταιρια δεν μπορει να σε κρατησει με το ζορι. Ουτε στο δικο της συμφερον ειναι, ουτε στο δικο σου. Παρτε το συμβολαιο και δειτε σε τι ακριβως αναφερεται!

 

Υποψιαζομαι πως απλα ειναι καποιο συμβολαιο το οποιο σε δεσμευει απο το εργαστεις για τα επομενα 2-3 χρονια με καποιον ανταγωνιστη... μου ειναι δυσκολο να φανταστω κατι αλλο. Αν οντως ισχυει αυτο που λες... τοτε μαλλον ειναι ενα καταχρηστικο συμβολαιο το οποιο μαντευω πως δεν μπορει να εχει πραγματικη ισχυ.

[Critter]

Εμενα μου ειχε προταθει (βασικα εγω το ειχα προτεινει κιολας) να υπογραψω συμβολαιο οτι θα μεινω τουλαχιστον 2 χρονια σε μια εταιρια αλλα αυτο ειχε την εξης λογικη : Δεν ειχα παει φανταρος, ενα 6μηνο τουλαχιστον θα ηταν η εκπαιδευση, όποτε θελανε να με δεσουνε 2 χρονια ωστε να μην μαθω οτι μαθω στην εκπαιδευση και στη συνεχεια να τους πω αντε γεια. Σκεφτειτε οτι αυτοι θα με πληρωνανε για να με εκπαιδευσουνε ενα 6μηνο χωρις να αποδιδω κατι στην επιχειρηση. Αρα θα επρεπε να αποσβεσουν την επενδυση τους σιγουρευοντας οτι εγω θα μεινω 2 χρονια στην εταιρια δουλευοντας για αυτους. Τα λεφτα ήτανε πολυ καλα ακομα και αν 2 χρονια δεν επαιρνα αυξηση, οπότε το συμβολαιο δεν ητανε ο λογος που δεν πηγα, ισα ισα που εγω τους το προτεινα οταν μου ειπανε "και που ξερουμε οτι δεν θα φυγεις αφου εκπαιδευτεις?"....

[Gryzor]

@kirimis: δυστυχώς (και προφανώς) το συμβόλαιο δεν θα το δώσουν παρά μέχρι τη στιγμή υπογραφής... Αλλά ακόμη και τα περί ανταγωνιστή δεν νομίζω πως μπορεί να ισχύσουν στην Ελλάδα. Τουλάχιστον, όχι για θέσεις που δεν είναι πολύ υψηλόβαθμες (οπότε παίζουν θέματα μυστικών κτλ).

 

@Critter: το ότι μπορεί να έχει κάποιο νόημα (όντως) δεν το κάνει και νόμιμο. Όχι και να απεμπολήσουμε ένα από τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουμε στο χώρο εργασίας, όπως το να αλλάξουμε εργασία αν δεν μας αρέσει ή βρούμε κάτι καλύτερο! Το θέμα της εκπαίδευσης υπάρχει, αλλά είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρουν οι εταιρίες. Γιατί, εσύ δεν παίρνεις ρίσκο πηγαίνοντας να δουλέψεις γι αυτούς;

[kirimis]

@kirimis: δυστυχώς (και προφανώς) το συμβόλαιο δεν θα το δώσουν παρά μέχρι τη στιγμή υπογραφής... Αλλά ακόμη και τα περί ανταγωνιστή δεν νομίζω πως μπορεί να ισχύσουν στην Ελλάδα. Τουλάχιστον, όχι για θέσεις που δεν είναι πολύ υψηλόβαθμες (οπότε παίζουν θέματα μυστικών κτλ).

 

@Critter: το ότι μπορεί να έχει κάποιο νόημα (όντως) δεν το κάνει και νόμιμο. Όχι και να απεμπολήσουμε ένα από τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουμε στο χώρο εργασίας, όπως το να αλλάξουμε εργασία αν δεν μας αρέσει ή βρούμε κάτι καλύτερο! Το θέμα της εκπαίδευσης υπάρχει, αλλά είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρουν οι εταιρίες. Γιατί, εσύ δεν παίρνεις ρίσκο πηγαίνοντας να δουλέψεις γι αυτούς;

 

Το πουλι μας και την υπογραφη μας, προσεχουμε που την βαζουμε λενε... οποτε προσωπικα τουλαχιστον, αν δεν μου εδιναν ενα αντιγραφο του συμβολαιου να καθισω να το διαβασω με την ησυχια μου και ισως να συμβουλευτω καποιον νομικο... δεν θα αξιολογουσα καν την προταση τους. Μην βρεθεις και κερατας και δαρμενος...

[Gryzor]

Βρε δεν διαφωνώ! Αλλά καλό θα ήταν να γνωρίζει πριν πάει... Αν π.χ. είμαστε σίγουροι ότι δεν μπορεί να τη δεσμεύσουν για βάθος χρόνου, θα μπορούσε να υπογράψει χωρίς πολλά-πολλά και όποτε θελήσει να σηκωθεί να φύγει...

 

Κανένας με νομικές γνώσεις ανάμεσά μας;

[paredwse]

[...] Αλλά ακόμη και τα περί ανταγωνιστή δεν νομίζω πως μπορεί να ισχύσουν στην Ελλάδα. Τουλάχιστον, όχι για θέσεις που δεν είναι πολύ υψηλόβαθμες (οπότε παίζουν θέματα μυστικών κτλ).

Tα περί απαγόρευσης εργασίας σε ανταγωνιστή για Χ χρόνια μετά την αποχώρηση του μισθωτού ισχύουν μια χαρά στην Ελλάδα. Δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα.

 

Όσο για το αρχικό ερώτημα, το κατ'αρχήν ένστικτό μου λέει ότι ο εργοδότης μπορεί να δεσμεύσει τον μισθωτό για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (πχ. χρόνος ειδικευμένης εκπαίδευσης).

 

Θα ρίξω μια ματιά τη Δευτέρα, όταν θα είμαι στο γραφείο.

[kfyros]

Χωρίς να είμαι δικηγόρος αυτό που ξέρω είναι ότι τέτοιοι όροι , μια χαρά μπαίνουν σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας (μισθωτού).

 

Συνήθως όμως αφορούν θέσεις κλειδιά με καλά λεφτά και προοπτικές, για τις οποίες ο εργοδότης θέλει να διασφαλίσει κατά το δυνατόν μια ομαλή λειτουργία για την επιχείριση του.

 

Πχ.

Η θέση που καλύπτει ο εργαζόμενος απαιτεί εκπαίδευση (σεμινάρια - φοίτηση σε κάποια σχολή), κατά την οποία ο εργαζόμενος πληρώνεται κανονικά και γίνεται με έξοδα του εργοδότη.

Ο εργοδότης τότε μπορεί να απαιτήσει ελάχιστη παραμονή στην συγκεκριμένη θέση για Χ χρονικό διάστημα. Ο εργαζόμενος μπορεί να φύγει, αλλά θα πρέπει να δώσει αποζημίωση στον εργοδότη (συνήθως προκαθορίζεται και αφορά τα έξοδα της εκπαίδευσης και την δυσλειτουργία της επιχείρισης με την αποχώρηση του εργαζομένου).

 

Το ίδιο ισχύει και στα σώματα ασφαλείας , και στο δημόσιο, για όσους κάνουν σπουδές ή εκπαιδεύονται μέσω των υπηρεσιών τους.

 

Επίσης, φυσικό είναι να μην επιτρέπεται η συνεργασία με ανταγωνιστή με οποιονδήποτε τρόπο μετά την αποχώρηση του εργαζομένου από μια επιχείρηση. Ο γενικός κανόνας λέει για απαγόρευση 2 χρόνων.

Έτσι ο εργοδότης προσπαθεί να διασφαλίσει ότι ο (μάγκας) εργαζόμενος, δεν θα γνωριστεί με το πελατολόγιο της επιχείρισης , και , φεύγοντας δεν θα μπορεί να εμφανίσει το πελατολόγιο αυτό ως προίκα για να πιάσει δουλειά σε ανταγωνιστές (γνωστή πουστιά των πωλητών που δουλεύουν σε εταιρίες).

 

Μπορεί να του απαγορεύσει ακόμα και να ιδρύσει επιχείριση με το ίδιο αντικείμενο, ή και να εργαστεί σε πελάτες της επιχείρισης (πχ it consultant).

 

Ακόμη , υπάρχουν και όροι που αφορούν την εργασία του υπαλλήλου, όπως ότι δεν μπορεί να δουλεύει και σε δεύτερη δουλειά ταυτόχρονα με το ίδιο ή παρόμοια αντικείμενα, ούτε μπορεί να δουλεύει ως ελεύθερος επαγγελματίας με παρόμοιο αντικείμενο ταυτόχρονα.

 

Ή (για τους προγραμματιστές) ότι ο κώδικας που γράφουν , ο οποίος είναι πνευματική ιδιοκτησία του κάθε προγραμματιστή, εκχωρείται στον εργοδότη για το χρονικό διάστημα της απασχόλησης σε αυτόν.

[paredwse]

Χωρίς να είμαι δικηγόρος αυτό που ξέρω είναι ότι τέτοιοι όροι , μια χαρά μπαίνουν σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας (μισθωτού).

[...]

 

Και απόλυτα λογικό είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Στο κάτω-κάτω, ο μισθωτός (στα παραδείγματα που αναφέρεις) είναι ουσιαστικά επένδυση. Ο εργοδότης επενδύει χρόνο και χρήμα για να τον εκπαιδεύσει, να τον εξειδικεύσει, να του μάθει τη δουλειά. Δεν είναι αναμενόμενο να έχει προσδοκία να 'εκμεταλλευτεί' (με την καλή έννοια) την επένδυσή του;

Ποιός ο λόγος να με εκπαιδεύσει και να μου μάθει τα κόλπα συγκεκριμένης δουλειάς αν εγώ αύριο σηκωθώ να φύγω και, με την εκπαίδευση που μου έχει δοθεί, πάω σε άλλον εργοδότη;

 

[...]

Ακόμη , υπάρχουν και όροι που αφορούν την εργασία του υπαλλήλου, όπως ότι δεν μπορεί να δουλεύει και σε δεύτερη δουλειά ταυτόχρονα με το ίδιο ή παρόμοια αντικείμενα, ούτε μπορεί να δουλεύει ως ελεύθερος επαγγελματίας με παρόμοιο αντικείμενο ταυτόχρονα.

 

Ή (για τους προγραμματιστές) ότι ο κώδικας που γράφουν , ο οποίος είναι πνευματική ιδιοκτησία του κάθε προγραμματιστή, εκχωρείται στον εργοδότη για το χρονικό διάστημα της απασχόλησης σε αυτόν.

 

Καλά, αυτοί οι όροι είναι όχι μόνο αναμενόμενοι αλλά και (σχεδόν) επιβεβλημένοι! Αλίμονο εάν δουλεύει το πρωί σε εμένα και το απόγευμα στον ανταγωνιστή μου ή με ανταγωνίζεται με δική του εταιρεία/εργασία.

 

Όσο για τους προγραμματιστές ή γενικότερα όσους παράγουν πρωτότυπο πνευματικό έργο, συνήθως συμφωνείται ότι η πνευματική ιδιοκτησία του παραγόμενου έργου ανήκει στον εργοδότη, όχι στον μισθωτό.

[kfyros]

Να ζητάτε πάντα αντίγραφο της σύμβασης , και να μην το υπογράφετε εκείνη την ώρα σε καθεστώς χρονικής πίεσης (πχ στο λογιστήριο της εταιρίας).

Δεν είστε υποχρεωμένοι να υπογράψετε με το που πιάσετε δουλειά. Ισχύει η ΣΣΕ αν δεν υπάρχει άλλη σύμβαση.

 

Αυτοί όμως είναι υποχρεωμένοι να σας δηλώσουν στον ΟΑΕΔ και στο ΙΚΑ πριν πιάσετε δουλειά, και να σας καταχωρήσουν στα θεωρημένα βιβλία εργαζομένων κλπ.

 

Αν δεν σας δίνουν το αντίγραφο για να το πάρετε μαζί σας για να το μελετήσετε (παρανόμως, και ξέρω εταιρίες που το έκαναν γιατί οι συμβάσεις ήταν απαράδεκτες και δεν τις έβγαζαν έξω από τα γραφεία της εταιρίας),

υπογράψτε το , αλλά σημειώστε δίπλα στην υπογραφή τη φράση "Με Επιφύλαξη".

 

Μπορείτε να πάρετε την υπογραφή σας πίσω όποτε γουστάρετε, και τους δείχνετε ότι δεν είστε ζώον.

 

 

-----Προστέθηκε 2/11/2008 στις 11 : 56 : 34-----

 

 

Και απόλυτα λογικό είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Στο κάτω-κάτω, ο μισθωτός (στα παραδείγματα που αναφέρεις) είναι ουσιαστικά επένδυση. Ο εργοδότης επενδύει χρόνο και χρήμα για να τον εκπαιδεύσει, να τον εξειδικεύσει, να του μάθει τη δουλειά. Δεν είναι αναμενόμενο να έχει προσδοκία να 'εκμεταλλευτεί' (με την καλή έννοια) την επένδυσή του;

Ποιός ο λόγος να με εκπαιδεύσει και να μου μάθει τα κόλπα συγκεκριμένης δουλειάς αν εγώ αύριο σηκωθώ να φύγω και, με την εκπαίδευση που μου έχει δοθεί, πάω σε άλλον εργοδότη;

 

Συμφωνώ και επαυξάνω.

 

Όπως υπάρχουν μπαταχτσήδες εργοδότες, υπάρχουν και μπαταχτσήδες εργαζόμενοι.

Δεν παίζει κανένας με τέτοια θέματα και πολλοί έχουν καεί.

[paredwse]

Να ζητάτε πάντα αντίγραφο της σύμβασης , και να μην το υπογράφετε εκείνη την ώρα σε καθεστώς χρονικής πίεσης (πχ στο λογιστήριο της εταιρίας). [...]

Σειρά μου να συμφωνήσω και να επαυξάνω. Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να σας δώσει αντίγραφο της σύμβασης και εσείς έχετε υποχρέωση (έναντι του εαυτού σας) να το διαβάσετε προσεκτικά και να ρωτήσετε είτε τον δικηγόρο σας είτε την Επιθεώρηση Εργασίας αν δεν καταλαβαίνετε κάτι.

 

 

Συμφωνώ και επαυξάνω.

 

Όπως υπάρχουν μπαταχτσήδες εργοδότες, υπάρχουν και μπαταχτσήδες εργαζόμενοι.

Δεν παίζει κανένας με τέτοια θέματα και πολλοί έχουν καεί.

Έτσι είναι. Η ιδιότητα του εργαζομένου δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι ο εργαζόμενος είναι ο αδικημένος. Πολλοί καλόπιστοι εργοδότες την έχουν πατήσει από "μάγκες" εργαζόμενους.

[Praetorianos]

Αν δεν σας δίνουν το αντίγραφο για να το πάρετε μαζί σας για να το μελετήσετε

υπογράψτε το , αλλά σημειώστε δίπλα στην υπογραφή τη φράση "Με Επιφύλαξη".

 

Μπορείτε να πάρετε την υπογραφή σας πίσω όποτε γουστάρετε, και τους δείχνετε ότι δεν είστε ζώον.

Έχει κάποια νομική ισχύ αυτό? Και αν ναι ισχύει σε κάθε συμβόλαιο?

[Snoob]

Έχει κάποια νομική ισχύ αυτό? Και αν ναι ισχύει σε κάθε συμβόλαιο?

 

Από μια γρήγορη ματιά στο internet, βλέπω ότι ακόμη και κράτη έχουν υπογράψει με επιφύλαξη συμβάσεις. Φυσικά, υπάρχει καθ'ύλην αρμόδιος που συμμετέχει στη συζήτηση οπότε πιστεύω θα έχεις πιο εμπεριστατωμένη απάντηση σύντομα.

[firewalker]

paredwse, το Με επιφύλαξη που είπε ο φίλος Kryfos έχει νομική κάλυψη; Ή σου λένε "Τι με επιφύλαξη και @@ριες, ας διάβαζες καλύτερα".

[Gryzor]

Παιδιά, νομίζω δεν το βλέπετε ούτε σφαιρικά ούτε σωστά. Το θέμα με το εργατικό δίκαιο είναι ότι (σωστά) αναγνωρίζει τον εργαζόμενο ώς το αδύναμο μέρος της σχέσης και προσπαθεί να τον προστατέψει. Δεν είναι δυνατόν να βάζουμε τα προβλήματα της επιχείρισης στο ίδιο επίπεδο με του εργαζόμενου και να τον κρατάμε σε μία ιδιότυπη σκλαβιά...

 

Tα περί απαγόρευσης εργασίας σε ανταγωνιστή για Χ χρόνια μετά την αποχώρηση του μισθωτού ισχύουν μια χαρά στην Ελλάδα. Δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα.

 

Πραγματικά δεν βλέπεις το πρόβλημ; Ίσως στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης; Λέμε τώρα... Ξαναλέω, δεν μιλάμε για συμβόλαια με υψηλόβαθμα στελέχη όπου τα πράγματα είναι διαφορετικά, παίζουν retention bonuses και ποινικές ρήτρες και όπου η συμφωνία είναι σε τελείως άλλη βάση. Μιλάμε για σύμβαση με εξαρτημένα μέλη και μισθωτή εργασία.

 

Όσο για το αρχικό ερώτημα, το κατ'αρχήν ένστικτό μου λέει ότι ο εργοδότης μπορεί να δεσμεύσει τον μισθωτό για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (πχ. χρόνος ειδικευμένης εκπαίδευσης).

 

Νομίζω μπορεί να ισχύσει, σε περίπτωση π.χ. που σε στείλει να σπουδάσεις και πληρώσει. Όχι όμως γι αυτό που η συντριπτική πλειοψηφεία ονομάζει 'εκπαίδευση' (π.χ. ένας μήνας στο τηλεφωνικό κέντρο, ή κάνα δίμηνο απλά κάνοντας τη δουλειά σου, όπου καιθ 'μαθαίνεις').

 

Θα ρίξω μια ματιά τη Δευτέρα, όταν θα είμαι στο γραφείο.

Κι εγώ

 

Πχ.

Η θέση που καλύπτει ο εργαζόμενος απαιτεί εκπαίδευση (σεμινάρια - φοίτηση σε κάποια σχολή), κατά την οποία ο εργαζόμενος πληρώνεται κανονικά και γίνεται με έξοδα του εργοδότη.

 

Ο εργοδότης τότε μπορεί να απαιτήσει ελάχιστη παραμονή στην συγκεκριμένη θέση για Χ χρονικό διάστημα. Ο εργαζόμενος μπορεί να φύγει, αλλά θα πρέπει να δώσει αποζημίωση στον εργοδότη (συνήθως προκαθορίζεται και αφορά τα έξοδα της εκπαίδευσης και την δυσλειτουργία της επιχείρισης με την αποχώρηση του εργαζομένου).

 

Συμφωνώ μάλον, όπως είπα και πιο πάνω. Τα περί 'δυσλειτουργίας' δεν υφίστανται όμως - πάντα υπάρχιε 'δυσλειτουργία' όταν φύγει κάποιος.

 

Το ίδιο ισχύει και στα σώματα ασφαλείας , και στο δημόσιο, για όσους κάνουν σπουδές ή εκπαιδεύονται μέσω των υπηρεσιών τους.

 

Τα σώματα ασφαλείας διέπονται από ειδικές διατάξεις. Από το δημόσιο, απ'όσο ξέρω και από προσωπική πείρα, φεύγεις όποτε θες. Για σπουδές το είπαμε. Για 'εκπαίδευση μέσω των υπηρεσιών' δεν το νομίζω γιατί όλες οι εργασίες μπορούν να λογιστούν ώς (on the job) εκπαίδευση.

 

Επίσης, φυσικό είναι να μην επιτρέπεται η συνεργασία με ανταγωνιστή με οποιονδήποτε τρόπο μετά την αποχώρηση του εργαζομένου από μια επιχείρηση. Ο γενικός κανόνας λέει για απαγόρευση 2 χρόνων.

 

Ποιος γενικός κανόνας; ¨Αρθρο; Παράγραφος; Και από που κι ώς που φυσικό;;;;

 

Δουλεύω σε ένα τομέα (marketing) όπου οι μετακινήσεις είναι ταχύτατες και επαναλαμβανόμενες. Ποτέ δεν έχω ακούσει για αποκλεισμό απο εργασία σε ανταγωνιστή, ακόμη και σε πολύ υψηλόβαθμα στελέχη. Τουναντίον, αυτό είναι ο κανόνας!

 

Έτσι ο εργοδότης προσπαθεί να διασφαλίσει ότι ο (μάγκας) εργαζόμενος, δεν θα γνωριστεί με το πελατολόγιο της επιχείρισης , και , φεύγοντας δεν θα μπορεί να εμφανίσει το πελατολόγιο αυτό ως προίκα για να πιάσει δουλειά σε ανταγωνιστές (γνωστή πουστιά των πωλητών που δουλεύουν σε εταιρίες).

 

Γι αυτό και προσπαθεί, η επιχείριση, να διασφαλιστεί αλλιώς. Και, προφανώς, για να είναι γνωστή η πουστιά δεν απαγορεύεται... Αυτά διέπονται από διατάξεις περί ανταγωνισμού κλπ, όχι εργατικού δικαίου.

 

Μπορεί να του απαγορεύσει ακόμα και να ιδρύσει επιχείριση με το ίδιο αντικείμενο, ή και να εργαστεί σε πελάτες της επιχείρισης (πχ it consultant).

 

Άρθρο; Παράγραφος; Νομικός δεν είμαι, αλλά αυτό μου φαίνεται καταστρατηγεί θεμελιώδη δικαιώματα. Και μπορώ να σκεφτώ πάρα πολλά παραδείγματα εργαζόμενων που έφυγαν από την εταιρία τους και άνοιξαν επιχείριση συναφούς ή ταυτόσημου αντικειμένου. Αν είναι δυνατόν να σου απαγορεύουν να κάνεις κάτι... Μπορεί να σου φαίνεται επιφανειακά σωστό, αλλά ουσιαστικά μιλάς για φίμωση και περιορισμό ανταγωνισμού, δημιουργία ολιγοπωλείων (δηλαδή πώς θα ανοίξει μία νέα επιχείρηση; Στη συντριπτική πλειοψηφία γίνεται από άτομα του ίδιου χώρου!) και άλλα ωραία...

 

Ακόμη , υπάρχουν και όροι που αφορούν την εργασία του υπαλλήλου, όπως ότι δεν μπορεί να δουλεύει και σε δεύτερη δουλειά ταυτόχρονα με το ίδιο ή παρόμοια αντικείμενα, ούτε μπορεί να δουλεύει ως ελεύθερος επαγγελματίας με παρόμοιο αντικείμενο ταυτόχρονα.

 

Πολύ πιθανόν, και είναι λογικό, αλλά πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα...

 

Ή (για τους προγραμματιστές) ότι ο κώδικας που γράφουν , ο οποίος είναι πνευματική ιδιοκτησία του κάθε προγραμματιστή, εκχωρείται στον εργοδότη για το χρονικό διάστημα της απασχόλησης σε αυτόν.

 

Για την ακρίβεια, τα δικαιώματα για ό,τιδήποτε κάνεις για τον εργοδότη σου ανήκουν σε αυτόν. Δεν έχει να κάνει με προγραμματιστές ειδικά, αυτό ισχύει πολλές, πολλές δεκαετίες.

 

Και απόλυτα λογικό είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Στο κάτω-κάτω, ο μισθωτός (στα παραδείγματα που αναφέρεις) είναι ουσιαστικά επένδυση. Ο εργοδότης επενδύει χρόνο και χρήμα για να τον εκπαιδεύσει, να τον εξειδικεύσει, να του μάθει τη δουλειά. Δεν είναι αναμενόμενο να έχει προσδοκία να 'εκμεταλλευτεί' (με την καλή έννοια) την επένδυσή του;

Ποιός ο λόγος να με εκπαιδεύσει και να μου μάθει τα κόλπα συγκεκριμένης δουλειάς αν εγώ αύριο σηκωθώ να φύγω και, με την εκπαίδευση που μου έχει δοθεί, πάω σε άλλον εργοδότη;

 

Mάλλον δεν συνειδητοποιείς ότι αγορεύεις υπέρ της αιχμαλωσίας των εργαζομένων και των εμποδίων στην κινητικότητα.

-Ο εργαζόμενος είναι το ασθενές μέρος και ώς εκ τούτου πρέπει (και απολαμβάνει) ειδικών προνομίων. Το ρίσκο πέφτει, ώς εκ τούτου, στον εργοδότη στην περίπτωση που λες. Και γι αυτό ο εργοδότης πρέπει να βρει άλλους τρόπους (μισθολογικά κίνητρα, συνθήκες εργασίας, υλικές και ηθικές αμοιβές κ.α.) για να τον κρατήσει.

 

Και αν, ας πούμε, αλλάξει ο προϊστάμενός σου και οι συνθήκες γίνουν χάλια; Αν αναγκαστεις, πχ, για οικογενειακούς ή για λόγους υγείας να μετακομίσεις σε άλλη πόλη; Αν οι αυξήσεις και οι μισθοί στην εταιρία σου είναι πολύ κάτω από το μέσο όρο της αγοράς κι εσύ χάνεις χρήματα;

 

Δεν στέκουν αυτά τα πράγματα. Έχω εργαστεί σε ηγετική, στο χώρο της, εταιρία για το φοβερό διάστημα των 3 μηνών πριν φύγω γιατί, απλά, διαπίστωσα ότι δεν μου άρεσε και ότι οι αρμοδιότητές μου δεν ήταν αυτές που είναι στην αγορά για ανάλογες θέσεις. Και παρ'ότι η επιχείρηση είχε επενδύσει επάνω μου (και μάλιστα με μακροχρόνια σχέδια) και ο διευθυντής μου πραγματικά τα έχασε, δεν είπε κανείς τίποτα απολύτως... Άσε που σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι από την πρώτη μου εργασία (και πάλι, στην κορυφαία εταιρία στον τομέα της η οποία προσέφερε μεν φοβερή on the job εκπαίδευση αλλά φυλλοροούσε προσωπικό) πήγαν σε ανταγωνιστές της ή πελάτες της!

 

Έτσι κι αλλιώς: γιατί, εγώ δεν επενδύω όταν πιάνω δουλειά κάπου; Θα με αποζημιώσει κανείς αν τα πράγματα δνε βγουν όπως τα περίμενα;

 

Αν δεν σας δίνουν το αντίγραφο για να το πάρετε μαζί σας για να το μελετήσετε (παρανόμως, και ξέρω εταιρίες που το έκαναν γιατί οι συμβάσεις ήταν απαράδεκτες και δεν τις έβγαζαν έξω από τα γραφεία της εταιρίας),

υπογράψτε το , αλλά σημειώστε δίπλα στην υπογραφή τη φράση "Με Επιφύλαξη".

Μπορείτε να πάρετε την υπογραφή σας πίσω όποτε γουστάρετε, και τους δείχνετε ότι δεν είστε ζώον.

 

Έχει κάποια νομική ισχύ αυτό? Και αν ναι ισχύει σε κάθε συμβόλαιο?

 

Και βέβαια ισχύει, και μάλιστα δεν χρειάζεται καν να βάλεις το 'με επιφυλαξη' στην περίπτωση καταχρηστικών όρων. Πολύ απλά, δεν μπορείς να απεμπολήσεις νομικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά σου ακόμα και να το θες. Απαγορεύεται, π.χ., να υπογράψεις το "θα είμαι δούλος σας και θα σας γλύφω και τα παπούτσια", για ευνόητους λόγους. Οπότε, αν υπογράψεις κάτι το οποίο αντίκειται σε κείμενη νομοθεσία, απλά δεν ισχύει. Και γι αυτό ακριβώς ρωτάω για τη φίλη μου αυτή, προκειμένου να υπογράψει αν είναι χωρίς πρόβλημα...

 

Αλλά: ευχαριστώ ιδιαιτέρως και ειλικρινά για τις απαντήσεις και το ενδιαφέρον σας, αλλά ψάχνω για νομικές, όχι προσωπικές, απόψεις. Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν, να μην την κάψουμε την κοπέλα...