Προς το περιεχόμενο

Ταινία ΚΑΛΥΤΕΡΗ??? από το βιβλίο. Υπάρχει?


yannis27gr

Προτεινόμενες αναρτήσεις

paredwse

said:

*** ΠΡΟΣΟΧΗ: SPOILERS *** ΠΡΟΣΟΧΗ: SPOILERS *** ΠΡΟΣΟΧΗ: SPOILERS *** ΠΡΟΣΟΧΗ: SPOILERS ***

 

Triton

said:

Όχι δεν πιστεύω να υπάρχει κι ούτε να υπάρξει ποτέ καλύτερη ταινία απο το βιβλίο. Μοναδική περίπτωση που είδα ταινία να "ακουμπά" βιβλίο τουλάχιστον στο ύφος (όχι στις λεπτομέρειες) ηταν η Λάμψη του Κιούμπρικ (όχι η ******* τηλεταινία του 97) απο το ομώνυμο βιβλίο του KIng

 

Όχι ρε Triton, όχι, μην μου το κάνεις αυτό και σε είχα συμπαθήσει! <img src="http://www.insomnia.gr/ubbthreads/images/graemlins/tongue.gif" alt="" />

 

Για να σοβαρευτούμε και να σου πω γιατί διαφωνώ με αυτό που γράφεις:

Είχα διαβάσει το βιβλίο πολύ πριν δω την ταινία, ήταν μάλιστα από τα αγαπημένα μου βιβλία του Stephen King. Το βιβλίο δείχνει τη σταδιακή 'κάθοδο' του πρωταγωνιστή Jack Torrance στην τρέλλα. Στην αρχή είναι καλά, βρίσκει την δουλειά στο Overlook κλπ, κλπ. Ένα μικρό πρόβλημα αλκοολισμού είχε αλλά δεν ήταν ψυχοπαθής (πάνω από το 1/4 των Αμερικάνων έχουν ή είχαν πρόβλημα αλκοολισμού). Σιγά-σιγά όμως, το ξενοδοχείο (σαν κακό πνεύμα) τον 'καταλαμβάνει', τον φέρνει στο μέρος του και σιγά-σιγά τον τρελλαίνει. Ο Jack παθιάζεται με την ιστορία του ξενοδοχείου, τα περασμένα μεγαλεία του και εισέρχεται όλο και πιο πολύ στα 'άδυτά' του.

 

Η ταινία, από την άλλη, δείχνει σχεδόν από την αρχή τον Jack Torrance ως τουλάχιστον διανοητικά ασταθή (για να μην πω 'με λίγη τρέλλα'). Σε αυτό συμβάλλει και ο ηθοποιός (Jack Nicholson), ο οποίος (θυμίζω...) την προηγούμενη χρονιά από την έξοδο του Shining, είχε κερδίσει το Oscar παίζοντας έναν ψιλο-τρελό (στη 'Φωλιά του Κούκου'). Γενικότερα όμως, η ταινία δείχνει ότι ο Jack έχει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας πηγαίνοντας στο ξενοδοχείο, δεν είναι απόλυτα καλά. Λείπει δηλαδή αυτή η 'κάθοδος' στην τρέλλα γιατί πολύ απλά η τρέλλα υπάρχει από την αρχή...

 

Αυτή είναι η διαφωνία μου. Στις επιμέρους σκηνές μπορεί να είναι μια χαρά μεταφορά, δεν αντιλέγω. Στο πνεύμα όμως του βιβλίου, η (κατά τα άλλα εξαιρετική) ταινία δεν είναι και τόσο πιστή...

 

Σημειώνω τέλος ότι και ο ίδιος ο Stephen King την έχει ψιλο-αποκηρύξει. Στο πρώτο βιβλίο με τα δοκίμια που έχει βγάλει (Dance Macabre) γράφει τα παραπάνω που (αντ)έγραψα.

 

<img src="http://www.insomnia.gr/ubbthreads/images/graemlins/smile.gif" alt="" />

Έχεις δίκιο σε πολλά σημεία και για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα για την αποκήρυξη της ταινίας απο τον ίδιο τον KIng (τώρα μου λύνεται η απορία για την δημιουργία της 2ης Λάμψης του 97)

Όμως επιμένω καθώς πολλά σημεία της ταινίας πραγματικά μου μετέφεραν το ύφος που είχα "δει" όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο. Η σκηνές στο lobby, όταν ο Danny συναντά τα κοριτσάκια στον διάδρομο (τι σκηνή....), όταν ο Τζακ συναντά την γυναίκα στον δωμάτιο, ο τρόπος με τον οποίο έχει μεταφερθεί το ξενοδοχείο. Μίλούσα για ύφος όταν έγραψα το πρωτο μου Post. Βέβαια πραγματικά με εκνέυρισε το διαφορετικό τέλος, τα πολλά σημεία που δεν εμπεριέχονται στην ταινία (όπως το παρελθόν του Τζακ (θα θελα να δω όταν ήταν καθηγητής ακόμη, για την Γουέντυ (συγνώμη αν κάνω λαθος στο όνομα) ή και για το γεγονός που δνε εμβαθύνουν στην σκέψη του μικρού ντάννυ.

Όμως κρίνοντας και απο άλλες ταινίες του ιδίου συγγραφέα όπως και απο άλλες που εχω δει βέβαια (για όσες δεν γνωρίζω δνε μιλώ <img src="http://www.insomnia.gr/ubbthreads/images/graemlins/smile.gif" alt="" /> ) πιστεύω πως πραγματικά "άγγιξε" το ύφος του βιβλίου και δνε μετατράπηκε σε μια βαρετή μεταφορά.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 78
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
  • Super Moderators

Καταλαβαίνω τι λες και συμφωνώ. Το 'ύφος' και η 'υφή' (παίζουμε με τις λέξεις τώρα <img src="http://www.insomnia.gr/ubbthreads/images/graemlins/tongue.gif" alt="" />) του βιβλίου μεταφέρθηκαν άψογα. Ιδίως η σκηνή της συνάντησης του Danny με τα κοριτσάκια είναι πραγματικά σκηνή ανθολογίας - ανατριχιάζω μόνο που την θυμάμαι!

 

Απλά, λέω ότι ο Kubrick, ως τελείως πραγματιστής και έξω από κάθε τι υπερφυσικό δεν μετέφερε το πνεύμα του βιβλίου ή, αν θες, το βαθύτερο νόημά του (αν δεχθούμε ότι υπάρχει βαθύτερο νόημα σε βιβλίο του King). Ότι δηλαδή το Κακό δεν ενυπάρχει στον άνθρωπο αυτό καθ'εαυτό αλλά τον διαφθείρει ως εξωτερική πηγή - δηλαδή ο άνθρωπος, σε σχέση με το Κακό, είναι ετερόφωτος αλλά διαφθείρεται εύκολα. Μοτίβο που επαναλαμβάνει σε πολλά βιβλία του - απτά παραδείγματα το Cristine, το Tommyknockers, το Pet Semetary, το Regulators/Desperation.

 

ΥΓ: Για να μην παρεξηγηθώ, επαναλαμβάνω ότι η 'ανάλυση' στο προηγούμενο post μου, είναι αντιγραφή της 'αποκήρυξης' του ίδιου του King. Διορθώνω δε, η 'αποκήρυξη' δεν εμφανίζεται στο Dance Macabre αλλά στη συνέντευξη που έδωσε ο King στο αμερικάνικο Playboy και εμφανίζεται στο τεύχος του Ιουνίου 1983 (η ανάλυση σε αυτό εδώ το post είναι καθαρά δική μου <img src="http://www.insomnia.gr/ubbthreads/images/graemlins/laugh.gif" alt="" />).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Deite to The quiet American

Pera apo to gegonos oti lene oti einai pisto sto biblio epitelous brika mia 3i tainia gia na min thewrisw tin kinimatografiki xronia ws apousa kai ena 2o ergo na patisw gia ta oscar(siga min mou kanei tin xari omws i akadimia na protinei mia tainia pou den einai sto pneyma Oh,say can you see....for the land of the free and the home of the brave

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 μήνες μετά...

Αρκετά καλή μεταφορά βιβλίου σε ταινία είναι το Requiem for a Dream του Hubert Selby Jr που παίζει και ενα μικρό ρόλο στην ταινία και έχει γράψει το σενάριο μαζι με τον Aronofsky που είναι και ο σκηνοθέτης της ταινίας

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...