Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 346
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Δημοσ.

Δεν ανοίγει το λινκ!

 

Γιν, είμαστε παθιάρικα αγόρια. Άντε ρωτήστε κάτι για τη γραμματικιά, να προχωρήσει το θέμα.

Δημοσ.

Αν και δε συνηθίζω να μη διαβάζω τα θέματα πριν απαντήσω, βαριέμαι να διαβάσω 17 σελίδες, γιατί είδα ότι είναι κυρίως διαφωνίες εντός, εκτός και επί τα αυτά του αρχικού θέματος.

 

Οπότε, θα πω κατευθείαν τον πόνο μου και θα γκρινιάξω για μερικά λάθη που τα βλέπω συνεχώς και μου σπάνε τα νεύρα. Λάθη τα θεωρώ εγώ, με βάση αυτά που ξέρω. Αν υπάρχουν διαφωνίες, εδώ είμαστε να τα ξεδιαλύνουμε.

 

1. Η λέξη "ότι" παίρνει κόμμα όταν σημαίνει "οτιδήποτε". Π.χ. "γράψε ό,τι ξέρεις", αλλά "μου είπε ότι είμαι ωραίος γκόμενος".

 

2. Η λέξη "όπου" δεν είναι ταυτόσημη με την λέξη "που". Η έκφραση "ο άνθρωπος όπου μου μίλησε" είναι λάθος! Άλλο αν μιλήσεις για κάποιον τόπο. Τότε βεβαίως να πεις "εκεί όπου γεννήθηκα".

 

3. Η έκφραση είναι "όσον αφορά" και όχι "ως αναφορά".

 

4. Η λέξη "πάτερ" δεν είναι άκλιτη. Είναι ο πατήρ Αντώνιος, του πατρός Αντωνίου κι αν τον φωνάξεις, πες "πάτερ Αντώνιε". Ακούω να λένε "ήρθε ο πάτερ" και βγάζω αφρούς.

 

5. Το σωστό είναι "ο ενδιαφέρων αγώνας", η "ενδιαφέρουσα γυναίκα", το "ενδιαφέρον θέαμα". Δεν βάζουμε το ουδέτερο "ενδιαφέρον" όπου λάχει. Μην ακούσω ξανά "η ενδιαφέρον ιστορία"...

 

6. Το ίδιο και με τα "ο παρών", "η παρούσα", "το παρόν". Που κλίνονται κιόλας. Πχ λέμε "του παρόντος χρόνου". Εκατό φορές έχω ακούσει ότι "η τάδε ήταν παρόν στη γιορτή" :mad:

 

7. Και, καταχρηστικά, δύο αγγλικές λέξεις. Γαμώτο δηλαδή, ο χαμένος είναι "loser", όχι "looser" και ο οπαδός/υποστηρικτής είναι "fan", όχι "fun". Αν ξαναδώ "fun club" στο facebook, θα μπουκάρω και δεν θα έχουν καθόλου fun.

 

Αν μου ανάψουν τα λαμπάκια πιο μετά, θα ρίξω και συνέχεια.

Δημοσ.

Γράψε μας και πότε πρέπει να βαζουμε ν στο τέλος της λέξης. Το ν και το ό,τι ποτε δεν μπορεσα να τα χρησιμοποιήσω σωστα, το πρώτο από βαρεμάρα και το 2ο από βιασύνη.

Επίσης Φιλιππε αν το fan club είναι ένα γκρουπάκι για χαρούμενα παιδακια μπορει να γραφτει fun club ή θα πρέπει να γραφτει fun fan club :P

Δημοσ.

4. Η λέξη "πάτερ" δεν είναι άκλιτη. Είναι ο πατήρ Αντώνιος, του πατρός Αντωνίου κι αν τον φωνάξεις, πες "πάτερ Αντώνιε". Ακούω να λένε "ήρθε ο πάτερ" και βγάζω αφρούς.

αυτό μπορείς να το θεωρήσεις άκλητο: πάτερ' Χαράλαμπος, όπως κυρ' Χαράλαμπος. (ή με παύλα πάτερ-Χαράλαμπος)

 

Γράψε μας και πότε πρέπει να βαζουμε ν στο τέλος της λέξης

αν ακολουθεί φωνήεν εγώ βάζω συνήθως και ν. Και στην ομιλία

Δημοσ.

KXIEX XIE XIE thumb_smileyvault-cute-big-smiley-static-002.jpg

Ρούφα μαλάκα μου όσο προλαβαίνεις,είναι μικρή η ζωή στα fora.

 

 

 

 

 

 

@horsefried,καμια φορα λέμε και "πατροΚοσμάς",είναι που έχουμε να κάνουμε με γρηούλες....

Δημοσ.

αυτό μπορείς να το θεωρήσεις άκλητο: πάτερ' Χαράλαμπος, όπως κυρ' Χαράλαμπος. (ή με παύλα πάτερ-Χαράλαμπος)

 

 

Όχι. Είναι πατήρ - Μπάμπης και όχι πάτερ Μπάμπης.

 

Το "κυρ" είναι συντομογραφία του "κύριος", όπου και εάν αλλάζει η κατάληξη δεν σε νοιάζει εάν το γράψεις ως "κυρ".

 

 

Επίσης, είναι ο Σόλων του Σόλωνα, ο Απόλλων του Απόλλωνα και Η ΡΗΜΑΔΑ Η ΤΡΟΪΚΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ και όχι της τρόϊκαΣ, τους δημοσιογράφους μου μέσα!

 

Εκτός εάν εννοούν τρώϊκα, από το τρώω που γίνεται ελληνική λέξη,

 

Το ίδιο με το "το στυλό", "τα στυλΟ". Ξένη λέξη, ΔΕΝ ΚΛΙΝΕΤΑΙ.

Δημοσ.

συντομογραφία του κύριος είναι το κος. Το κυρ (κυρ-Βασίλης) όπως και το αϊ (άι-Βασίλης) είναι άκλητα, δεν ξέρω τι μέρος του λόγου είναι (στην ορολογία δηλαδή). Το πάτερ έχει ακριβώς την ίδια λειτουργία, πάτερ(ας)-Βασίλης

 

Η τρόικα βεβαίως και κλίνεται όπως και το στυλό ή ο στυλός

Δημοσ.

Ν μπαίνει όταν ακολουθούν: φωνήεντα, π, τ, κ, ψ, ξ, στ, τς, τζ, γκ, μπ. Νομίζω.

 

Απο ανέκαθεν?

 

 

Θέλετε να πείτε το αίμα μου τώρα ε?

 

Όχι απεξανέκαθεν, από κατασκευής του και δώθε.

Δημοσ.

Το στυλό είναι ουδέτερο και άκλιτο.

Link

ok στον Τριανταφυλλίδη το έχει όντως άκλιτο το ουδέτερο (αλλά με Ι):

στιλό το [stiló] Ο (άκλ.) προφ. πληθ. και στιλά : α. όργανο γραφής, είδος κονδυλοφόρου εφοδιασμένου στο εσωτερικό του με ένα σωλήνα όπου μπαίνει το μελάνι που τροφοδοτεί την πένα. β. ~ διαρκείας, με συμπυκνωμένο μελάνι και με ακίδα αντί για πένα, που έχει μεγάλη διάρκεια χρήσης· (πρβ. μπικ).

 

[λόγ. < γαλλ. stylo σύντμ. του stylographe = στιλογράφος]

 

αλλά το έχει και αρσενικό να κλίνεται:

στιλός ο [stilós] Ο17 : (προφ.) στιλό.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...