Divinity: Original Sin

[Tobajara]

Είμαι κάπου στα μισά του δεύτερου κεφαλαίου και η εντύπωση που είχα από το πρώτο playthrough παραμένει. Η εξέλιξη των κυρίως αποστολών σε σχέση με το επίπεδο το δικό σου και των εχθρών είναι από τις χειρότερες που έχω δει, και το λέω εγώ που δε γκρινιάζω για τέτοια πράγματα.

Σε αντίθεση με το πολύ πιο ξεκάθαρο πρώτο κεφάλαιο, εδώ τα πράγματα όχι μόνο είναι χαοτικά - με αποτέλεσμα να μπλέκειςσε περίεργες καταστάσεις - αλλά το παιχνίδι σε στέλνει σε περιοχές πέρα από το επίπεδό σου ή σου παρέχει λύσεις. Το πρόβλημα είναι και σχεδιαστικό αλλά κυρίως αφηγηματικό/ σεναριακό, κατά τη γνώμη μου, γιατί δίνονται αμφιλεγόμενες πληροφορίες στον παίκτη.

Εξηγούμαι. Υπάρχουν τρεις βασικές περιοχές,υποθέτοντας ότι ο παίκτης μπαίνει με level 10. Η καλύβα της Λευκής Μάγισσας/ Hiberheim (η πρώτη με την οποία έρχεται σε επαφή ο παίκτης) που κυμαίνεται κάπου εκεί (lvl 10 - 12 περίπου), τα ορυχεία (12 - 14 νομίζω) και η αποστολή με τους Immaculates (13 - 15). Ο βαθμός δυσκολίας τιμωρεί ακόμα και τις μικρές ατέλειες στο party από πλευράς skills - spells - synergy, που ΔΕΝ είναι πάντα από κακή επιλογή του παίκτη αλλά αν δε σου έβγαλε το ρημάδι το skillbook ή μια ζώνη της προκοπής τι να κάνεις. Το θετικό είναι πως με τόσα μέσα στη διάθεση του παίκτη συνήθως βρίσκεται κάποια άκρη (πχ σε αυτό το playthrough χρησιμοποιώ πολύ ειδικά βέλη και summons, που στο προηγούμενο τα είχα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα γιατί ήμουν νταής). Η ευρύτερη περιοχή της Μάγισσας δίνει σκάρτο ένα level, αλλά αν ο παίκτης δεν καταλάβει τι πρέπει να κάνει με την καλύβα, ή αποτύχει, δεν έχει άλλη επιλογή από το να μπλέξει σε πολύ δύσκολες περιοχές για το επιπεδό του.

 

Ο παίκτης πρέπει να απαντήσει σε τρεις γρίφους μια συστάδας μανιταριών ώστε να πάρει το ξόρκι ενός μάγου και να ρίξει ένα φράγμα γύρω από την καλύβα. Τόσο το quest item όσο και το ότι το αποκτά ο παίκτης σημειώνονται σε διαλόγους αλλά όχι και πολύ ξεκάθαρα. Υπάρχει μόνο μια ευκαιρία να απαντήσει σωστά, και ακόμα και αν διαλέξει τη σωστή απάντηση ο σύντροφός του μπορεί να αρχίσει πέτρα-ψαλίδι-χαρτί για το διάλογο από το πουθενά (!!!) και αν λόγω τυχαιότητας το χάσει ο παίκτης πάει το ξόρκι (!!!!!). Η δεύτερη επιλογή είναι να πάει στο πραγματικά κρυφό λημέρι του μάγου, που είναι 3 - 4 levels πιο πάνω και σε ΜΗ προσβάσιμη περιοχή του χάρτη (!!!!!!!!!) και να τον νικήσει.

Παρόλο που θυμόμουν από το προηγούμενο παιχνίδι τι έπρεπε να κάνω, όταν διάβασα το ξόρκι το φράγμα δεν έπεσε, πέρασα τα trials of the Immaculates και την τελική μάχη τους που ήμουν 2 levels κάτω και πάλι καλά που είχα βαρέλια με λάδι μαζί μου, και μετά απλά κόλλησα. Γύρισα πίσω, χρησιμοποίησα το ξόρκι στο ίδιο σχεδόν σημείο και όλα ωραία και καλά...

 Παρά την προσπάθειά μου να παίξω την περιοχή με τη σειρά, απέτυχα για δεύτερη φορά. Η λογική επιλογή του παίκτη, αν κολλήσει, να πάει προς τα ορυχεία οδηγεί σε αρκετές πολύ δύσκολες μάχες λόγω επιπέδου που βγαίνουν μεν με μπόλικο ζόρι αλλά ανατρέπουν τη φυσική πορεία του παιχνιδιού. Το κερασάκι στην τούρτα είναι πως αν ο παίκτης πάει στην τρίτη αποστολή, περνά μέσα από περιοχή με εχθρούς 3 - 4 levels πάνω (!!!) όπου η ειδοποίηση που του δίνεται σε διάλογο δεν είναι πειστική. Αν, όπως εγώ, ολοκληρώσει αυτό το μέρος της αποστολής, βρίσκεται σε μια έρημο μονίμως slowed λόγω του ανέμου περιτρυγιρισμένος από δυνατότερους εχθρούς με γερά DoT. Μούρλια.

Γκρινιάζω γιατί ήλπιζα πως η Enhanced Edition θα πρόσφερε περισσότερη καθοδήγηση σε κάτι που αφορά την εξέλιξη όλου του επιπέδου. Οι μηχανισμοί, τα quests, οι μάχες κλπ παραμένουν κορυφαία αλλά πραγματικά πιστεύω πως ή έπρεπε μερικά quest lines να ανοίγουν αργότερα ή να είχαν προσέξει περισσότερο την αφήγηση. Τώρα παίζεις είτε underlevelled που σου σπάνε τα νεύρα είτε overlevelled που τα περνάς αέρα πατέρα.

Επεξ/σία 11 Οκτωβρίου 2019 από Tobajara

[Snoob]

Κι εγώ παρόμοιο θέμα είχα.

Το 2 πώς τα πάει σε αυτό το κομμάτι;

[Anastazio]

3 hours ago, Snoob said:

Κι εγώ παρόμοιο θέμα είχα.

Το 2 πώς τα πάει σε αυτό το κομμάτι;

Το 2 έχει άλλη σχεδίαση σαν παιχνίδι, κάπως πιο γραμμική θα λεγα, δύσκολα θα βρεθείς κάπου που δε προβλέπεται, στο ένα ουσιαστικά υπάρχει μια πόλη και γύρω γύρω όλες οι ζώνες με διάφορα επίπεδα εχθρών οπότε αν δε τα πάρεις με τη σωστή σειρά τα quest μπλέκεις.

Επεξ/σία 11 Οκτωβρίου 2019 από Anastazio

[Skywalker333]

ναι το 2ο ειναι πιο ομαλο. βεβαια συνεχιζει να υπαρχει μεγαλη ελευθερία κ θελει προσοχη αλλα δεν εχει το εντελως open system του 1ου.

προσωπικα αν κ προτιμω το πιο συμμαζεμένο συστημα, δε με πειραξε καθολου η ελευθερία του 1ου, την ειδα σαν τμήμα της γενικότερης ελευθερίας του τίτλου κ μου θύμισε πολυ τα παλια RPGs. στη σημερινη εποχη όμως, ειναι σιγουρα ζορικο.

[panther_512]

Το πρώτο, αν και open world, ήταν σχεδιασμένο γραμμικά. Ο χάρτης έπρεπε να εξερευνηθει με συγκεκριμένη σειρά.

Ο κόσμος του δεν έκανε σωστό update ανάλογα με το πού είχες πάει και το τι είχες κάνει, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ενοχλητικοί διάλογοι και καταστάσεις. 

Οπότε η εμπειρία του κάθε ένα από εμάς επηρεάστηκε αναλόγως με το παραπάνω. 

Στην περίπτωσή μου ήταν σαν να διάβαζα ένα βιβλίο με ανακατεμένα τα κεφάλαια. 

Επεξ/σία 12 Οκτωβρίου 2019 από panther_512

[Skywalker333]

ισχυει. απο την άλλη, εχει τη χάρη του το πιο "ρεαλιστικό" στησιμο, του να σε αφήνει να ψαχνεσαι που θα ακονισεις τα νυχια σου κ που δε σε παίρνει από το να σε κατευθύνει εκεί που θέλει. αλλα μονο οταν εχεις πολυυυ χρονο στη διαθεσή σου

κ εγω προτιμω την 2η λύση, απλά εδω το παιχνιδι ηταν τοσο καλο κ πλούσιο σε υλικο που δε με πείραζε. μου θυμισε Baldur's Gate 1 που μπορούσα να παω οπου ηθελα αλλα αν δε πήγαινα εκει που ήθελε το παιχνιδι, πέθαινα για πλάκα

[chek2fire]

στο πρώτο αν θυμάμαι καλά απλά έπρεπε να παραβλέψεις ένα χάρτη και να περάσεις αμέσως στον επόμενο καθώς αυτός ο χάρτης ήταν και στο story αλλά και για το επιπέδο σου πολύ ποιο δύσκολος 

Πάντως εγώ επιμένω στο να θεωρώ το πρώτο game αριστούργημα ενώ την συνέχεια του ως ένα game μου δεν στάθηκε στο επίπεδο του

[Tobajara]

Συνεχίζω το playthrough μου σε Tactician και είμαι στα μισά του τρίτου χάρτη - Phantom Forest, έχοντας καθαρίσει το Hunter's Edge.

Το παιχνίδι έχει αρχίσει και γίνεται αρκετά δύσκολο ακόμα και για τα mobs. Παραδέχομαι ότι δε είμαι power player αλλά από την άλλη δεν πιστεύω και τους διάφορους ηρωισμούς που διαβάζω στο Internet για OP combos κλπ. Δεν είναι εκνευριστικό ή άδικο, στο στάδιο που είμαι δε θα έπρεπε να ισοπεδώνω τα πάντα, αλλά δεν το θυμόμουν έτσι από παλιότερα. Σκόπευα να τερματίσω το παιχνίδι χωρίς να χρησιμοποιήσω resurrect σε μάχη, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι είναι εντός του σχεδιασμού.

Το δεύτερο κεφάλαιο είναι ένα χάος και μισό, από εξέλιξη, σενάριο κλπ, αν το gameplay δεν ήταν τόσο διασκεδαστικό το παιχνίδι θα χαντακωνόταν ανεπανόρθωτα.

Το crafting είναι χρήσιμο μεν, "μισό" δε. Δε μπορώ να χαρακτηρίσω διαφορετικά ένα σύστημα που μπορείς να φτιάξεις τα μισά όπλα και πανοπλίες (slashing αλλά όχι blunt!), να βάλεις πολύ περιορισμένο αριθμό enchantments, να φτιάξεις μόνο λίγα από τα φίλτρα του παιχνιδιού...Το πρόβλημα με τον εξοπλισμό είναι σημαντικό και όσο και να συμμεριστώ το επιχείρημα της ισορροπίας το σύστημα δε λειτουργεί.

Κατά τα άλλα, παιχνιδάρα και μου αρέσει πολύ η πρόκληση.

EDIT: Διόρθωση στα όσα έγραφα παραπάνω . Δεν είχα καταλάβει ότι μπορείς να βελτιώσεις ήδη υπάρχοντα εξοπλισμό με crafting, νόμιζα πως έπρεπε να φτιάξεις από την αρχή τα πάντα. Το κατάλαβα τώρα προς το τέλος, όπου έχω να σκοτώσω την Cassandra, να καθαρίσω το Source Temple και την τελική μάχη. Λογικά θα βγάλω ένα level ακόμα και θα τελειώσω στα 21, με μέγιστο τα 22-23. Παίζοντας όπως εγώ, μόνο με ό,τι βρίσκεις, το παιχνίδι είναι αρκετά ζόρικο. Έχοντας παίξει λίγο με πολύ υψηλά resists (πχ το tank μου έχει 100% σε όλα τα elemental και 60% poison, οι άλλοι θα έχουν αντίστοιχα μόλις κατασταλάξω σε gauntlets - κράνη) τα πράγματα είναι βατά. Μόνο αγκάθι τα Willpower saves και δευτερευόντως τα Bodybuilding, αν και με καρφιά στις μπότες το δεύτερο δεν επηρρεάζει πολύ. Θα ήθελα πολύ να είχα κρατήσει μερικά αντικείμενα στοκ για τις αναβαθμίσεις τώρα αλλά φευ. Το crafting, που σου παρέχει ελάχιστα affixes, είναι τρομερά εκνευριστικό. Δε μπορώ να βρω όπλα της προκοπής με critical chance.

Επεξ/σία 10 Νοεμβρίου 2019 από Tobajara

[Skrez1982]

Εχτές ξεκίνησα να παίζω το divinity os2 definitive edition. Ψιλοχαθηκα με το τι class να φτιάξω. Τελικά έφτιαξα ένα elf ranger. Ποια class είναι πιο βατή για την εξέλιξη του παιχνιδιού για να μην ψοφολογαω κάθε λίγο και λιγάκι ? Τι πρέπει να προσέξω ?

[morgoth_gr]

Ότι και να φτιάξεις, μετά το act 2 θα χρειαστεί να κάνεις respec και να ξαναφτιάξεις τους χαρακτήρες σου για να αντιμετωπίζεις τους πιο δύσκολους εχθρους - θα έχεις μπει και πιο πολύ στο νόημα του παιχνιδιού οπότε θα καταλάβεις τι πηγαίνει στραβά.

Οπότε ξεκινά με ένα class που σου αρέσει, πάρε και 3 companion να σε συμπληρώνουν πχ έναν Necro, έναν warrior και έναν rogue για παράδειγμα και απόλαυσε το παιχνίδι.

Προσωπικά το τερμάτισα πριν λίγο καιρό και πραγματικά η εμπειρία του παιχνιδιού είναι πέρα από κάθε προσδοκία, σε βάζει να σκεφτείς τα πάντα ιδιαίτερα για το πώς θα προσεγγίσεις κάθε δύσκολη μάχη 

Επεξ/σία 27 Δεκεμβρίου 2019 από morgoth_gr

[Skrez1982]

Το πιο αρμονικό πάρτυ τι χρειάζεται ? 1 tank , 1 dps , 1 healer ? 1 spellcaster ? 

[morgoth_gr]

Δεν ξέρω αν υπάρχει αρμονικό party, αλλά το δικό μου είχε τα εξής :

Red prince ως 2handed warrior και βαρυ armor για να δέχεται πολύ damage

Fane ως Necro για υψηλό physical damage μέσω Necro spells και για τα summons τα οποία βοηθάνε πολύ

Ifan ως ranger με ψηλά το finesse για μεγάλο damage από ύψος

sebille ως hydro/air caster για δυνατά aoe spells + healing spells 

Όλοι είχαν defensive spells για extra protection όπως frost armor.

[Diinekis21]

Τα τσίμπησα και τα 2 και ξεκινήσαμε ένα playthrough με το έτερον ήμισυ. 

Φόρτωσα knight εγώ, wizard εκείνη και προσθέσαμε για αρχή 1 rogue & 1 ranger στο party.

Στους 2 τελευταίους θα παίξουν σίγουρα αλλαγές.

Η ιδέα του controller με ξένιζε απίστευτα! Παρότι εξεπλάγην ευχάριστα με τη χρήση του,  m/k θα προτιμούσα αν έπαιζα μόνος. Αλλά its cool αφού το έχουμε κάνει couch coop παρότι θέλει  παραπάνω χρόνο.