Το βιογραφικό

[N3k21]

Έχεις δίκιο. Άκου εκεί το μαλάκα να μην έχει να προσφέρει συμβουλές για όλους ανεξαιρέτως. Εγώ λέω μάλιστα να πάμε το "όλα ή τίποτα" ένα βήμα παραπέρα και να κλείσουμε και όλους τους παιδικούς σταθμούς γιατί δεν υπάρχουν θέσεις για όλα τα παιδάκια, να κλείσουμε όλους τους θαλάμους των νοσοκομείων μιας και δεν υπάρχουν κρεβάτια για όλους τους ασθενείς κλπ.

 

Δεν τον χαρακτήρισα έτσι, ούτε καν υπονόησα πως όφειλε να "προσφέρει συμβουλές για όλους ανεξαιρέτως". Απλά εκτιμώ πως γενικεύει και πως η λογική του είναι λάθος.

 

Βασίζεται σε δύο πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα, τον χώρο του ΙΤ (ούτε καν το ΙΤ γενικά δεν πιάνει μάλιστα συνολικά, αλλά στοχεύει αποκλειστικά στο web/software development) και τους αποφοίτους "άκυρων" ΤΕΙ.

 

Η αγορά εργασίας όμως δεν περιορίζεται στα ανωτέρω παραδείγματα. Σε ρωτώ λοιπόν, ένας νέος απόφοιτος π.χ. του τμήματος ΜΜΕ του Καποδιστριακού, χωρίς προϋπηρεσία στο αντικείμενό του, τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να εργαστεί; Αν συνειδητοποιήσει πως δε θα εργαστεί -καλώς ή κακώς- άμεσα στον τομέα του και αποφασίσει τελικά να ζητήσει εργασία ως π.χ. πωλητής σε αλυσίδα ένδυσης, τι σημασία έχουν τα σεμινάρια, τα internships και οι ξένες γλώσσες; Πιστεύεις πραγματικά πως αυτά λαμβάνονται υπόψιν;

 

Ή μήπως πρέπει ν' αρχίσει τη μελέτη HTML και Java ξέρω 'γω, επειδή σύμφωνα με το συγγραφέα, "εκεί είναι το μέλλον";

 

Με χάλασε λοιπόν το ότι ο συγγραφέας θεωρεί πως οι συμβουλές του αφορούν τους ανέργους συνολικά. Αν είχε αρκεστεί στο να μιλήσει ξέρω 'γω για υποψήφιους developers, δε θα έκανα μανούρα. 

 

 

Σωστά. Δε φταίει το πολιτικό σύστημα που άνοιγε ΤΕΙ του κώλου σε κάθε γωνιά της Ελλάδας με μηδενικό επίπεδο σπουδών και (το κυριότερο) χωρίς ρεαλιστική διέξοδο στην αγορά εργασίας για τους αποφοίτους του, προκειμένου να βολέψει τους πολιτικούς του πελάτες. Φταίει ο γιάπης του Ντιρί που δεν τους προσλαμβάνει. Λογικό.

 

By the way, η γυναίκα μου είναι απόφοιτος πολιτικών επιστημών από το Πάντειο. Και έχει μόνο Lower. Και δεν ξέρει ιππασία. Βέβαια δε φτυαρίζει βόθρους στη δουλειά της αλλά ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΤΗΣ ΒΡΟΥΝ ΘΕΣΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΡΑ.

 

Το πολιτικό σύστημα φταίει, τα ίδια έχω γράψει κι εγώ σε πολλά αντίστοιχα threads παλαιότερα. Αλλά και πάλι, όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι άνεργοι που θα απασχοληθούν; Με τι κριτήρια θα προσληφθούν ή θα απορριφθούν από άσχετες με το αντικείμενο σπουδών τους επιχειρήσεις;

 

By the way, η αδερφή μου έχει τελειώσει το τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ της Παντείου. Έχει και Proficiency (CPE), έχει και ECDL. Εργάζεται ως πωλήτρια σε μεγάλη αλυσίδα ένδυσης. Δε τη χαλάει καθόλου, ούτε εμένα θα χάλαγε μια αντίστοιχη θέση. Το πρόβλημα έγκειται α) στο ότι εκεί δεν την πήραν επειδή έβγαλε την Πάντειο ή λόγω πιστοποίησης άλλων δεξιοτήτων και β) στο ότι παρότι απόφοιτος "βαρβάτης" θεωρητικά Σχολής, μόνο ως πωλήτρια βρήκε δουλειά. 

 

 

Εσύ δηλαδή όταν ψάχνεις γιατρό για σένα, τον πατέρα σου ή το παιδί σου, σαν τεκμήριο των ικανοτήτων του χρησιμοποιείς το ότι πάνω στην πόρτα γράφει "γιατρός" και τέλος; Όταν θέλεις να πάρεις κάτι να φας μπαίνεις στο πρώτο μαγαζί που έχει ταμπέλα "γυράδικο"; Ή μόνο ο εργοδότης τα κάνει αυτά;

 

Στην περίπτωση του γιατρού θα προτιμήσω αυτόν που θα μου συστήσει κάποιος γνωστός, δε θα κάτσω να ψάξω περαιτέρω λεπτομέρειες, δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις για να κρίνω άλλωστε. 

 

Στην περίπτωση του γυράδικου, βασικά ναι, θα μπω όπου βρω, θα δοκιμάσω και αν μ' αρέσει θα συνεχίσω να τρώω από 'κει. Αν με πάει αίμα ή βρω τρελό ξύγκι στο γύρο, απλά θα πάω κάνω blacklist το συγκεκριμένο μαγαζί.

 

Καταλαβαίνω που το πας, αλλά σόρυ, δεν νομίζω πως το παράδειγμα σου στέκει για κάθε πιθανή συνθήκη στην αγορά εργασίας.

 

 

Επίσης, αν θέλω να καλύψω 2 θέσεις και μου έρθουν 10 υποψήφιοι που καλύπτουν τα τυπικά προσόντα (πολύ μικρό νούμερο, έτσι για τις ανάγκες της συζήτησης) πώς προτείνεις να επιλέξω; First come first served? Γιατί εγώ μέσα στη νεοφιλελέ θολούρα μου θα έψαχνα να δω και το ποιόν του καθενός.

 

Προφανώς και θα επιλέξεις αυτόν που θεωρείς ικανότερο για τη θέση. Το θέμα είναι, τι κριτήρια θα παίξουν; Είσαι απόλυτα σίγουρος πως όλοι οι recruiters διαλέγουν κόσμο αξιοκρατικά, ή πως πράγματι η πλειοψηφία των Ελλήνων ανέργων είναι underqualified τεμπελχανάδες;

 

Ή πως εξηγείς την άγνοια πολλών recruiters γύρω από νομικά θέματα, ή την εμμονή τους στη "χαρτομανία", μια νοοτροπία δηλαδή περιορισμένων δεκαετιών;

 

Ας πούμε, όταν παραθέτω συστατική επιστολή ή αποδεικνύω -έστω και ολιγόμηνη- προϋπηρεσία σε ΙΤ θέση, τι το θες το ECDL; Τι το θες -την τρέλα μου μέσα-, όταν σου φέρνω μαζί με τα παραπάνω και αναλυτική βαθμολογία της Σχολής μου, από την οποία -σύμφωνα με το νόμο- προκύπτει ότι κατέχω τα περί MS Office και "χρήσης υπηρεσιών διαδικτύου"; Με το στανιό δηλαδή να με βάλεις να πληρώσω για ένα ΑΧΡΗΣΤΟ σεμινάριο; Ή απλά θες να με σουτάρεις και να πάρεις άλλον; Παρόμοια πράγματα ισχύουν και για τα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας.  

 

 

Πραγματικά πιστεύεις ότι ένας που έχει κάνει τη δουλειά δε μπορεί να αναγνωρίσει άλλον που έχει κάνει τη δουλειά χωρίς αποδεικτικά έγγραφα ή απλά μας ψήνεις;

 

Άλλο πράμα έγραψα. Αν στείλω CV για θέση π.χ. java developer, τι σημασία έχει αν δούλευα πριν 10 χρόνια ως πακετάς και -εφόσον δούλευα ως τέτοιος στα μαύρα-, πως ακριβώς ο αναγνώστης του CV θα καταλάβει αν λέω αλήθεια ή όχι.

 

 

Φέρε μου αν θέλεις 700 πτυχία, ή μη φέρνεις και κανένα. Δεν τα έχω ανάγκη για να καταλάβω αν ξέρεις προγραμματισμό, όπως και ο τάδε ο γνωστός μου δεν τα έχει ανάγκη για να καταλάβει αν ξέρεις από δημόσιες σχέσεις και η γυναίκα μου δεν τα έχει ανάγκη για να καταλάβει αν ξέρεις από πώληση.

 

Όλα αυτά με την προϋπόθεση πως ο γνωστός ή η γυναίκα σου με βλέπει face to face σε μια συνέντευξη. Από το βιογραφικό -ακόμη κι αν είναι αξιοπρεπές κατά τ' άλλα- πως θα καταλήξει σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα;

 

Έστω π.χ. δύο βιογραφικά, όπου στο ένα διαβάζεις "προϋπηρεσία δύο ετών ως πωλητής Η/Υ στο Πλαίσιο" και στο άλλο "προϋπηρεσία δύο ετών ως πωλητής προϊόντων τηλεφωνίας στο Γερμανό και χόμπι μου η ιππασία". Οι υποψήφιοι έχουν το ίδιο Πτυχίο, με ίδιο βαθμό και το πήραν στα ίδια χρόνια. Ε, ποιον προτιμάς;

 

 

Εγώ δηλαδή πρέπει να πάρω εσένα κι όχι άλλον που έχει όντως προϋπηρεσία επειδή... επειδή... επειδή.... χμμμμ.

 

Ποτέ δεν υποστήριξα κάτι τέτοιο. Δύο πράγματα θέλω να τονίσω:

 

- Αν κάποιος δεν έχει προϋπηρεσία σε συγκεκριμένο τομέα (λόγω π.χ. ηλικίας), δε σημαίνει πως είναι και ανίκανος να εργαστεί σε σχετική θέση, ή πως θα αποδίδει a priori λιγότερο από κάποιον με προϋπηρεσία.

 

- Σε κάποιες θέσεις η προϋπηρεσία είναι -κακά τα ψέμματα- απαραίτητη. Σε άλλες όμως όχι, ο εργαζόμενος μπορεί -εφόσον διαθέτει κάποιο σχετικό υπόβαθρο- να εκπαιδευτεί από τον εργοδότη.

 

 

Όταν προσλαμβάνεις εσύ μπορείς να το κάνεις ακριβώς έτσι και μπράβο σου. Το να υπαγορεύεις στους άλλους πώς να κάνουν τη δουλειά τους πώς ακριβώς χαρακτηρίζεται;

 

Ουδέποτε υπαγόρευσα σε κάποιον πως να κάνει τη δουλειά του. Προσωπικά, εάν βρισκόμουν σε ανάλογη θέση και είχα την ευχέρεια-, θα δοκίμαζα όσο περισσότερους υποψήφιους μπορούσα στην πράξη.

 

Αλλά για να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας, έχεις κάθε δικαίωμα να περνάς από κόσκινο τους υποψήφιους συνεργάτες σου και δε βρίσκω τίποτα μεμπτό σ' αυτό.

 

Δε μπορεί όμως να μην αντιλαμβάνεσαι και την πραγματικότητα γύρω μας. Πως π.χ. μπορεί να απορρίπτεται από θέση τεχνικού Η/Υ ένας 27χρονος απόφοιτος ΤΕΙ και με σχετική προϋπηρεσία στο αντικείμενο, ενώ προσλαμβάνεται απόφοιτος ΙΕΚ 22 ετών και χωρίς προϋπηρεσία; 

 

Μήπως επειδή -πλέον βάσει νόμου- ο 22χρονος είναι εφικτό να πληρώνεται σημαντικά λιγότερο; Μήπως επειδή τον εργοδότη δεν ενδιαφέρουν οι επί του αντικειμένου γνώσεις, αλλά ζητά πρακτικά "παιδί με δίπλωμα και δικό του παπί για να μοιράζει toner και χαρτικά στους πελάτες;

 

Δεν ισχυρίζομαι λοιπόν πως π.χ. ο απόφοιτος ΑΕΙ/ΤΕΙ δικαιούται αυτομάτως ξέρω 'γω θέσεις στελέχους και μισθάρες με πολλά μηδενικά. Αλλά δικαιούται αν μη τι άλλο ίσης μεταχείρισης, καθώς και ευκαιριών να αποδείξει τις ικανότητές του.

 

 

@Ν3κ: Ρωτάς πολλές φορές "πώς θα γίνει αυτό μέσω του βιογραφικού". Δεν θα γίνει (μέσω του βιογραφικού).

 

Το βιογραφικό είναι ένας τρόπος όχι για να βρεις ποιός σου κάνει αλλά για να κόψεις τους φανερά άσχετους και να μη χάσεις περισσότερο χρόνο μαζί τους. Άμα μου στέλνει ο άλλος email με το CV του και δεν έχει βάλει ούτε subject, λυπάμαι πολύ αλλά δε θα το διαβάσω καν. Η ίδια λογική: αν φαίνεσαι από το βιογραφικό ότι είσαι ούγκανος, το πετάω όπως είναι και πάω στο επόμενο.

 

Το βιογραφικό είναι σαν τη βιτρίνα του μαγαζιού. Αν είναι όμορφη και περιποιημένη αυτό δε σε εξασφαλίζει πως μέσα δε σου σερβίρουν ποντίκι σουβλάκι. Θα μπεις για να δεις πώς είναι και μέσα. Αλλά αν η βιτρίνα η ίδια είναι λερωμένη και με σπασμένα τζάμια, ε φίλε δε θα κάνω τον κόπο να περάσω την πόρτα.

 

Θεωρούσα πως αυτά τα έχουμε όλοι δεδομένα. Ίσως κακώς.

 

Νομίζω πως είμαι σαφής defacer. Δε διαφωνώ με τα παραπάνω και -νομίζω- ότι κι εγώ στα ίδια περίπου συμπεράσματα καταλήγω. 

 

Δες τι έγραψα εντός spoiler νωρίτερα. Θεωρώ μειοψηφία τύπους που στέλνουν χάλια βιογραφικά (χωρίς subject, ήμαρτον) και σε άκυρες με το γνωστικό τους αντικείμενο εταιρείες. Σίγουρα βέβαια υπάρχουν και τέτοιοι. Εννοείται μάλιστα πως ο recruiter ΠΡΕΠΕΙ να απορρίπτει τέτοιες περιπτώσεις, αυτή είναι η δουλειά του άλλωστε.

 

Αλλά όταν κάποιος πληροί τα τυπικά, πως τον απορρίπτεις χωρίς έστω ένα interview; Και άντε να δεχτώ πως κάποιοι θα φάνε άκυρο λόγω υπερπροσφοράς εργασίας. Ε, χτυπάει άσχημα όταν σε τέτοια άτομα βγαίνει ο εκάστοτε guru* και αρχίζει τα περί "σωστού CV" κ.λ.π.

 

*Αναφέρομαι στον συγγραφέα του original κειμένου.

[johnieXoX]

μεγαλο

[DrLo]

Δεκτά τα παραπάνω, υποθέτω όμως πως όποιος διέθετε π.χ. κάποιο συγκεκριμένο πόστο στο Στρατό ή ήταν δικαιούχος κάποιου internship, θα τα αναφέρει έτσι κι αλλιώς στο CV του. Τα περί "χαμαλοδουλειών" και "καλοκαιριών" παρότι δέχομαι το ότι ίσως υποδεικνύουν ζήλο και όρεξη για δουλειά, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο είναι απαραίτητο να αναφέρονται σε ένα βιογραφικό για εντελώς άσχετη θέση, ειδικά από τη στιγμή που πρακτικά η αναφορά τους αυτή, ισοδυναμεί πρακτικά με ομολογία μαύρης εργασίας. 

 

 

Δε λέω ότι είναι απαραίτητο.

 

Ούτε περιμένω κάποιον στα 23 του να τα έχει κάνει ΟΛΑ, αλλά ... κάτι πρέπει να έχει κάνει .... το απλά σπούδαζα 4 χρόνια και πήγα φαντάρος λέει κάτι.

 

Το σπούδαζα 4 χρόνια και δουλευα πχ και στο μαγαζί του πατέρα μου ή δούλεψα καλοκαίρι εκεί και έκανα και το Χ,Υ στο 3ο καλοκαίρι το σπουδών μου λέει ότι δεν περίμενες να τελειώσει η "θητεία" σου ως φοιτητής.

 

Και στο λεω εγώ που δεν έκανα τίποτα από τα παραπάνω αλλά τώρα ξεχωρίζω αυτόν που έκανε από τους άλλους.

 

Το αν δούλευες μαυρα-ασπρα-εμπριμέ δε με ενδιαφέρει και στη τελική δεν είναι δικαίωμά μου να με απασχολέι.

 

 

Όπως και να 'χει όμως, εδώ δε συζητάμε αποκλειστικά για το πως συντάσσεται ένα καλό βιογραφικό, αλλά και για τα αντικειμενικά προσόντα των Ελλήνων ανέργων συναρτήσει των όσων ζητούνται από εργοδότες. 

 

Ε, για παράδειγμα οι περισσότεροι Έλληνες στο Στρατό δεν έκαναν τίποτα το αξιοσημείωτο, σκοπέτα βάραγαν.

 

 

Είπα, δε θα τα κάνεις όλα.

 

Και φυσικά δε θα έχουν ΟΛΟΙ "καλό" βιογραφικό φυσικά ... αυτό είναι το όλο νόημα, να ξεχωρίσει ο ένας από τον άλλο.

 

 

 

Τι νόημα έχει μια τέτοια πληροφορία για κάποιον π.χ. που ψάχνει πωλητές για προϊόντα Ήχου - Εικόνας; Αλλά ακόμα κι αν είχε κάποιος συγκεκριμένο πόστο (π.χ. Επιλοχάς), αλλάζει κάτι σε περίπτωση που αιτηθεί για την ίδια θέση πωλητή;  

 

 

Δεν έχω τέτοιο μαγαζί αλλά γενικά νομίζω απάντησα από πάνω.

 

 

 

Ναι, εννοείται πως δε θα έψαχνες CEO μέσω αγγελιών, σαρκαστική ήταν η αναφορά μου. 

 

 

Κρατάω ρε παιδί μου, όχι μια αλλά εκατό πισινές. Το θέμα είναι πως δεν κρίνουν π.χ. όλοι όπως εσύ. Σόρυ αλλά έχω σοβαρότατες αμφιβολίες για την ικανότητα αλλά και την αντικειμενικότητα των Ελλήνων recruiters.

 

Φυσικά δεν κρίνουν όλοι έτσι γι αυτό δε λέμε ότι είναι η "μαγική λύση" αλλά μπορεί να φανεί χρήσιμο σε αυτόν τον 1 στους 100 που μπορεί πχ να πέσει το μάτι του στον Alister Crowley (δεν έχ ιδέα ποιος και τι είναι) ... μπορεί να είναι πρωην μεταλλάς που λέει ο λόγος.

 

 

Όσο καλοπροαίρετος κι αν είσαι λοιπόν εσύ συγκεκριμένα, όσο λογικά κι αν είναι αυτά που γράφεις, καλώς ή κακώς βασίζομαι περισσότερο σε όσα έχω ζήσει προσωπικά. 

 

Ξεχνάς όμως ότι τουλάχιστον από σήμερα "έχεις ζήσει προσωπικά" και κάποιον να λέει κάτι "ανάποδο" .... αν δε θες να το κρατήσεις θα το ξεχάσεις ... δε πάει να πει όμως ότι δε το "έζησες κι αυτό".

 

 

 

Πάντως κατά τ' άλλα σεβαστή η συμβουλή σου και να ξέρεις πως -όσον αφορά εμένα τουλάχιστον-, δεν πήγε στο βρόντο. 

 

Προφανώς. Το point είναι πως ακόμα και οι αναφορές σε χόμπι, στα περισσότερα CV είναι κατά βάσει ψευδείς. Εσύ προτείνεις να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς δηλαδή εδώ πέρα;

 

Θα σου πω ένα παράδειγμα "γνωστού" ο οποίος στα "χόμπυ" (τα οποία τα τιτλοφορούσε "about me" είχε διάφορες μαλακιούλες , καμία σχέση με τη δουλειά ....

 

ο τύπος μια-δυο φορές στη ζωή του είχε τρέξει μαραθώνιο ... το είχε γράψει σε στυλ "αστερίκου" ... δε του προσέφερε κανεις δουλειά γι αυτό αλλά στη κρίσιμη συνέντευξή του χρησήμευσε σαν "ice-braking point" 

 

Αν εμένα το χόμπι μου π.χ. είναι τα video games, πως μπορεί ο recruiter να κρίνει το αν είμαι "παθιασμένος μ' αυτό που κάνω" ή "no lifer σπαστικός nerd";

 

Αν μπορείς να το γράψεις έτσι ώστε να σημαίνει κάτι ΟΚ, και εμένα μου αρέσει το παστίτσιο αλλά δε σημαίνει κάτι αυτό. 

 

Αν παίζω μπάσο σε Black Metal μπάντα, πως θα κρίνει ότι δεν είμαι ξέρω 'γω αντικοινωνικός με ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις;

 

Δε καταλαβαίνω πως βγάζεις το metal μπάντα σε αντικοινωνικός . Όσοι γνωστοί μου (μη φανταστείς πολλοί) παίζουν σε πάντα φυσικά και το αναφέρουν. Στη τελική είναι κάτι που κατάφερες να μάθεις και απαιτεί κόπο.

 

 

Στη Σουηδία ίσως τέτοιες λεπτομέρειες να ήταν χρήσιμες στον recruiter, εδώ όμως -φοβάμαι- πως μόνο κακό κάνουν στον υποψήφιο εργαζόμενο.

 

Ίσως. Αλλά δεν είναι άχρηστο. Σε κάθε περίπτωση δε θα το γράψεις σαν "απολογία" ... "ε... ξέρετε ... έπαιζα στους Σκατοκέφαλους και για αυτό δεν ακανα τίποτα άλλο" ... θα το γράψεις κανονικά σαν ασχολία σου (που στη τελική , αν παίζετε επί πληρωμή ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ). 

[Anorymous]

Βρες μου μία αγγελία που να ζητάει 3-4 γλώσσες (πόσο μάλλον τέλεια) και πόσταρε link (hint: HTML, CSS, MySQL, ASP.NET MVC δεν είναι γλώσσες προγραμματισμού). Διαφορετικά και γω έχω πόσες γκόμενες που τους έδωσα φωτιά για το τσιγάρο και σαν ένδειξη ευγνωμωσύνης αντί να πουν ευχαριστώ μου πήραν πίπα. Τι να κάνουμε δηλαδή να τις μετρήσουμε;

 

 

Παλιότερα είχα δει αγγελία που ήθελε C++, Java και Python 

 

Από προσωπική άποψη λέω ότι τα πράγματα είναι σκατά, έχω ένα πτυχίο ηλεκτρολόγου μηχανικού από ΤΕΙ, ξέρω αγγλικά σε επίπεδο B2 μπορεί και C1 αλλά το χαρτί που έχω είναι το FCE όποτε λέω B2, γνωρίζω αρκετά πράγματα στους υπολογιστές και έχω πολύ θέληση όταν κάτι μου αρέσει να το μάθω.    

 

Δεν κοιτάω για τρελή δουλειά με τον βασικό είμαι ok δυστυχώς ένα χρόνο και τώρα δεν έχω βρει τίποτα ούτε για interview δεν με περνούν μόνο σε δυο έχω πάει που ήθελαν εμπειρία και δεν είχα έναντι του ανταγωνισμού.

 

Και δεν πήγα για "διευθυντής" ούτε καν στο αντικείμενο μου πήγα για πωλητής ηλεκτρολογικού εξοπλισμού στην μια και για προώθηση της Cosmote-OTE στην άλλη. 

[Aztec]

Το άρθρο κάνει ενα μεγάλο λαθος. Λέει εμμέσως ότι κύριε Γεωλόγε , γεωπόνε , βιβλιοθηκονόμε μπορείς να πιάσεις δουλειά ως προγραμματιστής αρκεί να διαβάσεις web τεχνολογίες και να φτιάξεις ενα portfolio . Κάτι το οποίο δημιουργεί λανθασμένες προσδοκίες και πολλοί θα χάσουν χρόνο να μάθουν κάτι το οποίο μπορεί να μην το έχουν τελικά και το οποίο στο πλήθος των περιπτώσεων θα τους φέρει λίγα χρήματα. Και θα πιαστούν απο αυτή την ελπίδα γιατί έχουν ανάγκη να δουλέψουν. Θα πιαστούν απο ότι μπορούν.

 

Όμως η πραγματικότητα είναι αρκετά πικρή. Στην αγορά αυτή την στιγμή υπάρχουν πολλά άτομα με σχετική εκπαίδευση άνεργα. Άτομα με πτυχία ή και μεταπτυχιακά. Άτομα τα οποία γνωρίζουν ότι η αγορά εργασίας ειναι δύσκολη και προσπαθούν να βελτιώσουν το βιογραφικό τους με κάποιο portfolio , με σεμινάρια , με πιστοποιήσεις κτλ. Ότι δηλαδή προτείνει ο αρθρογράφος.Που μετά απο πολλές απορρίψεις έχουν αναγάγει τη σύνταξη βιογραφικού σε επιστήμη. Αυτά τα άτομα όμως είναι άνεργα. 

 

Αν κάποιος είναι exceptional μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί μάλιστα να τα καταφέρει αν έχει φίλο και τον προτείνει σε εσωτερικες προσλήψεις. Αυτό που θα ζήσουν οι περισσότεροι όμως είναι πολύ διάβασμα , χαμένος χρόνος και κανέναν αντίκρυσμα εκτός απο το να φτιάχνουν σελίδες για φίλους.

[Anorymous]

 

 

Αν κάποιος είναι exceptional μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί μάλιστα να τα καταφέρει αν έχει φίλο και τον προτείνει σε εσωτερικες προσλήψεις. Αυτό που θα ζήσουν οι περισσότεροι όμως είναι πολύ διάβασμα , χαμένος χρόνος και κανέναν αντίκρυσμα εκτός απο το να φτιάχνουν σελίδες για φίλους.

 

Αυτη ειναι η αληθεια γιατι λεμε μονο για το μεσο στο δημοσιο, εμενα ο αδερφος μου ηταν ανεργος ενα χρονο και βρηκε δουλεια μεσω γνωστου αν δεν ειχε τον γνωστο ακομα ανεργος θα ηταν.

 

Και ο κολλητος μου βρηκε δουλεια σε εταιρεια που ηταν ο ξαδερφος του και πηγε μιλημενος. 

[N3k21]

Επίσης, όσοι διάβασαν το επίμαχο άρθρο από την original πηγή, ίσως παρατήρησαν τα links προς αντίστοιχα, σχετικά με το θέμα, άρθρα. Για όποιον δεν είναι αετομάτης, ή απλά βαριόταν, ιδού:

 

 

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=32551

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=31376

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.vryxellakia&id=30967

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=32129

 

 

 

Γιατί εφόσον υπάρχουν πολλές απόψεις και οπτικές γωνίες, καλό είναι να τσεκάρουμε τα πάντα πριν προχωρήσουμε σε απόλυτες παραδοχές. 

[Cryptic]

Προφανώς. Το point είναι πως ακόμα και οι αναφορές σε χόμπι, στα περισσότερα CV είναι κατά βάσει ψευδείς. Εσύ προτείνεις να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς δηλαδή εδώ πέρα;

 

Αν εμένα το χόμπι μου π.χ. είναι τα video games, πως μπορεί ο recruiter να κρίνει το αν είμαι "παθιασμένος μ' αυτό που κάνω" ή "no lifer σπαστικός nerd"; Αν παίζω μπάσο σε Black Metal μπάντα, πως θα κρίνει ότι δεν είμαι ξέρω 'γω αντικοινωνικός με ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις; Στη Σουηδία ίσως τέτοιες λεπτομέρειες να ήταν χρήσιμες στον recruiter, εδώ όμως -φοβάμαι- πως μόνο κακό κάνουν στον υποψήφιο εργαζόμενο.

Μπες στη θέση του αξιολογητή και σκέψου τι δείχνουν τα χόμπι σου για τον χαρακτήρα σου και τι ικανότητες αναπτύσσουν που μπορούν να προσφερουν κάτι στο χώρο εργασίας (οποιοδήποτε χώρο, όχι για τη συγκεκρημένη θέση).

 

Αν απλά παίζες videogames, αυτό δεν είναι χόμπι, είναι διασκέδαση και δεν το αναφέρεις καν. Αν όμως συμμετέχεις σε πρωταθλήματα cybersport, το γράφεις μαζί με τα awards που έχεις πάρει.

 

Αν παίζεις μπάσο, αναφέρεις απλά ότι έχεις δεξιότητες όπως πχ κιθάρα κτλ.

[FilipposMD]

Δεν ξέρω αν είναι άσχετο με τη συζήτηση αυτό που θα γράψω, αλλά επειδή φέτος βρέθηκα πρώτη φορά σε θέση να διαβάζω μαζικά βιογραφικά και αιτήσεις και να επιλέγω άτομα, θα ήθελα να σας μεταφέρω την εμπειρία από την άλλη πλευρά.

 

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφέρομαι σε προσλήψεις, αλλά σε αιτήσεις για μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Επομένως τα κριτήρια είναι πιθανώς διαφορετικά, αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί σε κάποιον να φανούν χρήσιμες οι πληροφορίες.

 

Παίρνουμε λοιπόν πολύ περισσότερες αιτήσεις από τις διαθέσιμες θέσεις. Επίσης ο χρόνος είναι περιορισμένος και πιεστικός, άρα πρακτικά ψάχνω αφορμή για να κόψω άτομα, ώστε να τελειώνω και πιο γρήγορα. Άδικο μεν, η πραγματικότητα δε.

 

Βιογραφικά και motivational letters που είναι κακογραμμένα, με λάθη και χάλια εμφάνιση, κόβονται στα γρήγορα. Αν είναι πολλές σελίδες, είναι πολυ εύκολο να χαθεί κάποια αξιόλογη πληροφορία μέσα στη θάλασσα της φλυαρίας. Αν έχω μια μέρα να κρίνω 40 αιτήσεις, θα διαβάσω με προσοχή το δισέλιδο CV και διαγώνια το 10σέλιδο.

 

Εκτιμώ πολύ οποιαδήποτε αναφορά δείχνει ότι ο υποψήφιος έχει ψάξει για ποιό πράγμα κάνει αίτηση. Αν αναφέρει στο motivation letter ότι γουστάρει το τάδε μάθημα ή ότι έχει μελετήσει το έργο του τάδε καθηγητή, κερδίζει πολλούς πόντους. Το ίδιο και αν έχει στο βιογραφικό αναφορές σε skills που ζητάει το πανεπιστήμιο. Αν υποψίας των ότι είναι αίτηση που έχει σταλεί η ίδια σε 15 πανεπιστήμια, χάνει πόντους.

 

Υπάρχουν δύο είδη καλών υποψηφίων. Το πρώτο είναι ο φοιτητής με πολυ καλές επιδόσεις. Αν είναι από καλή σχολή, καλού πανεπιστημίου και με κορυφαίους βαθμούς τον παίρνουμε με ευκολία, γιατι αποδεδειγμένα είναι ικανός και στρώνει τον κώλο του. Αυτοί είναι λίγοι. Υπάρχουν και άλλοι με αξιοπρεπείς σπουδές, αλλά όχι σούπερ. Εκεί κοιτάς να δεις τι άλλο έχει κάνει. Τα καλοκαίρια τα έξυνε ή έλανε κάτι χρήσιμο; Αν έκανε internships, πολυ ωραία. Αν δούλευε σερβιτόρος, όχι τόσο ωραία, αλλά καλύτερα από το να καθόταν. Ήταν σε κάποια ομάδα στο πανεπιστήμιο; Έπαιζε σε μπάντα, θέατρο; Συμμετείχε σε εθελοντικές οργανώσεις; Ασχέτως με το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων, ψάχνω άτομα που δεν ήταν παθητικοί φοιτητές, αλλά αξιοποιούσαν τον χρόνο τους. Χέστηκα αν ηταν μαύρη εργασία ή όχι.

 

Επίσης, τεράστιο ρόλο παίζει το motivation letter. Δείχνει την προσωπικότητα και τους στόχους. Κι εκεί μπορείς να δώσεις νόημα σε οποιαδήποτε άσχετη δραστηριότητα σου. Πχ ένας τυπάς είχε κάνει backpacking στην Αυστραλία ένα χρόνο. Έγραψε ότι η εμπειρία αυτή τον ωρίμασε, τον ανάγκες να δουλέψει σκληρά για να συντηρηθεί οικονομικά, να προσαρμόζεται σε διαρκώς μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον, να αναγνωρίζει τις κοινωνικές ανισότητες κτλ. Πήρε πόντους, ενώ θα μπορούσα να θεωρήσω ότι τεμπέλιαζε για έναν χρόνο.

 

Γενικά, το πτυχίο και μονο δεν δείχνει τιποτα, εκτός αν είναι από κορυφαίο πανεπιστήμιο. Πτυχίο έχουν και οι 300 που κάνουν αίτηση. Εγώ ψάχνω για 60, οπότε όλα τα υπόλοιπα είναι που κάνουν τη διαφορά.

 

Μπορεί το δίκαιο να είναι να παίρνεις συνέντευξη από όλους για να κρίνεις. Αλλά όταν έχεις υπερπροσφορά και περιορισμένο χρόνο, αυτό απλά δε γίνεται, οπότε το έμαιλ χωρίς τίτλο θα το κόψεις με τη μία. Κι αν χάσεις ένα αστέρι με αυτή την τακτική, δε σε πολυνοιάζει, γιατί θα βρεις περισσότερα από όσα μπορείς να πάρεις έτσι κι αλλιώς.

[Anorymous]

 

Δεν ξέρω αν είναι άσχετο με τη συζήτηση αυτό που θα γράψω, αλλά επειδή φέτος βρέθηκα πρώτη φορά σε θέση να διαβάζω μαζικά βιογραφικά και αιτήσεις και να επιλέγω άτομα, θα ήθελα να σας μεταφέρω την εμπειρία από την άλλη πλευρά.

 

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφέρομαι σε προσλήψεις, αλλά σε αιτήσεις για μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Επομένως τα κριτήρια είναι πιθανώς διαφορετικά, αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί σε κάποιον να φανούν χρήσιμες οι πληροφορίες.

 

Παίρνουμε λοιπόν πολύ περισσότερες αιτήσεις από τις διαθέσιμες θέσεις. Επίσης ο χρόνος είναι περιορισμένος και πιεστικός, άρα πρακτικά ψάχνω αφορμή για να κόψω άτομα, ώστε να τελειώνω και πιο γρήγορα. Άδικο μεν, η πραγματικότητα δε.

 

Βιογραφικά και motivational letters που είναι κακογραμμένα, με λάθη και χάλια εμφάνιση, κόβονται στα γρήγορα. Αν είναι πολλές σελίδες, είναι πολυ εύκολο να χαθεί κάποια αξιόλογη πληροφορία μέσα στη θάλασσα της φλυαρίας. Αν έχω μια μέρα να κρίνω 40 αιτήσεις, θα διαβάσω με προσοχή το δισέλιδο CV και διαγώνια το 10σέλιδο.

 

Εκτιμώ πολύ οποιαδήποτε αναφορά δείχνει ότι ο υποψήφιος έχει ψάξει για ποιό πράγμα κάνει αίτηση. Αν αναφέρει στο motivation letter ότι γουστάρει το τάδε μάθημα ή ότι έχει μελετήσει το έργο του τάδε καθηγητή, κερδίζει πολλούς πόντους. Το ίδιο και αν έχει στο βιογραφικό αναφορές σε skills που ζητάει το πανεπιστήμιο. Αν υποψίας των ότι είναι αίτηση που έχει σταλεί η ίδια σε 15 πανεπιστήμια, χάνει πόντους.

 

Υπάρχουν δύο είδη καλών υποψηφίων. Το πρώτο είναι ο φοιτητής με πολυ καλές επιδόσεις. Αν είναι από καλή σχολή, καλού πανεπιστημίου και με κορυφαίους βαθμούς τον παίρνουμε με ευκολία, γιατι αποδεδειγμένα είναι ικανός και στρώνει τον κώλο του. Αυτοί είναι λίγοι. Υπάρχουν και άλλοι με αξιοπρεπείς σπουδές, αλλά όχι σούπερ. Εκεί κοιτάς να δεις τι άλλο έχει κάνει. Τα καλοκαίρια τα έξυνε ή έλανε κάτι χρήσιμο; Αν έκανε internships, πολυ ωραία. Αν δούλευε σερβιτόρος, όχι τόσο ωραία, αλλά καλύτερα από το να καθόταν. Ήταν σε κάποια ομάδα στο πανεπιστήμιο; Έπαιζε σε μπάντα, θέατρο; Συμμετείχε σε εθελοντικές οργανώσεις; Ασχέτως με το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων, ψάχνω άτομα που δεν ήταν παθητικοί φοιτητές, αλλά αξιοποιούσαν τον χρόνο τους. Χέστηκα αν ηταν μαύρη εργασία ή όχι.

 

Επίσης, τεράστιο ρόλο παίζει το motivation letter. Δείχνει την προσωπικότητα και τους στόχους. Κι εκεί μπορείς να δώσεις νόημα σε οποιαδήποτε άσχετη δραστηριότητα σου. Πχ ένας τυπάς είχε κάνει backpacking στην Αυστραλία ένα χρόνο. Έγραψε ότι η εμπειρία αυτή τον ωρίμασε, τον ανάγκες να δουλέψει σκληρά για να συντηρηθεί οικονομικά, να προσαρμόζεται σε διαρκώς μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον, να αναγνωρίζει τις κοινωνικές ανισότητες κτλ. Πήρε πόντους, ενώ θα μπορούσα να θεωρήσω ότι τεμπέλιαζε για έναν χρόνο.

 

Γενικά, το πτυχίο και μονο δεν δείχνει τιποτα, εκτός αν είναι από κορυφαίο πανεπιστήμιο. Πτυχίο έχουν και οι 300 που κάνουν αίτηση. Εγώ ψάχνω για 60, οπότε όλα τα υπόλοιπα είναι που κάνουν τη διαφορά.

 

Μπορεί το δίκαιο να είναι να παίρνεις συνέντευξη από όλους για να κρίνεις. Αλλά όταν έχεις υπερπροσφορά και περιορισμένο χρόνο, αυτό απλά δε γίνεται, οπότε το έμαιλ χωρίς τίτλο θα το κόψεις με τη μία. Κι αν χάσεις ένα αστέρι με αυτή την τακτική, δε σε πολυνοιάζει, γιατί θα βρεις περισσότερα από όσα μπορείς να πάρεις έτσι κι αλλιώς.

 

 

Για μενα αφου μιλας και για πανεπιστημιο θα ελεγα να τους εβαζες και online test και καλα να δεις το επιπεδο τους στην πραξη.

Δυστηχως οπως ειπες πολλα βιογραφικα λιγος χρονος, οταν στελνω για κατι γενικο και κανουν αιτηση αλλα 1000 ατομα θα πρεπει να ειμαι τυχερος και να πετυχω την αγγελια απο τοθς πρωτους αλλιως ο σουπερμαν να ειμαι αν δεν ειμαι στους πρωτους 50 αντε εκατο δεν υπαρχει περιπτωση να με καλεσουν για interview.

[NickTG]

Αν απλά παίζες videogames, αυτό δεν είναι χόμπι, είναι διασκέδαση και δεν το αναφέρεις καν. Αν όμως συμμετέχεις σε πρωταθλήματα cybersport, το γράφεις μαζί με τα awards που έχεις πάρει.

 

 

 

χόμπι ουδέτερο άκλιτο

1. ευχάριστη ερασιτεχνική δραστηριότητα

 

 

Από πότε για να θεωρηθεί χόμπι κάτι πρέπει να παίρνεις μέρος σε πρωταθλήματα? 

[Cryptic]

χόμπι ουδέτερο άκλιτο

• ευχάριστη ερασιτεχνική δραστηριότητα

Από πότε για να θεωρηθεί χόμπι κάτι πρέπει να παίρνεις μέρος σε πρωταθλήματα?

 

Το βιογραφικό για ποιο λόγο το διαβάζει ο αξιολογητής; Για να μάθει με τι ασχολείσαι για την ευχαρίστησή σου; Δεν συμπληρώνεις το προφίλ για facebook, θέλει να δει τι δεξιότητες έχεις.

 

Αν έχεις πετύχει ή μάθει κάτι (βραβεία, μουσικά όργανα), μόνο τότε είναι άξιο αναφοράς.

[NickTG]

Άλλο αυτό που γράφεις τώρα και άλλο το τι είναι χόμπι.

Αν κάποιος παίζει videogames στον ελεύθερο χρόνο του είναι χόμπι. Το αν θα το γράψει ή όχι είναι δικό του θέμα. 

[viper2005]

Αυτη ειναι η αληθεια γιατι λεμε μονο για το μεσο στο δημοσιο, εμενα ο αδερφος μου ηταν ανεργος ενα χρονο και βρηκε δουλεια μεσω γνωστου αν δεν ειχε τον γνωστο ακομα ανεργος θα ηταν.

 

Και ο κολλητος μου βρηκε δουλεια σε εταιρεια που ηταν ο ξαδερφος του και πηγε μιλημενος.

Στην ελλαδα αυτη ειναι η νορμα. Δυστυχώς.

 

On that note

 

Στην ελλαδα τα περισσότερα απο τα HR trick δεν δουλεύουν

[defacer]

Δεν τον χαρακτήρισα έτσι, ούτε καν υπονόησα πως όφειλε να "προσφέρει συμβουλές για όλους ανεξαιρέτως". Απλά εκτιμώ πως γενικεύει και πως η λογική του είναι λάθος.

 

Βασίζεται σε δύο πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα, τον χώρο του ΙΤ (ούτε καν το ΙΤ γενικά δεν πιάνει μάλιστα συνολικά, αλλά στοχεύει αποκλειστικά στο web/software development) και τους αποφοίτους "άκυρων" ΤΕΙ.

 

Η αγορά εργασίας όμως δεν περιορίζεται στα ανωτέρω παραδείγματα. Σε ρωτώ λοιπόν, ένας νέος απόφοιτος π.χ. του τμήματος ΜΜΕ του Καποδιστριακού, χωρίς προϋπηρεσία στο αντικείμενό του, τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να εργαστεί; Αν συνειδητοποιήσει πως δε θα εργαστεί -καλώς ή κακώς- άμεσα στον τομέα του και αποφασίσει τελικά να ζητήσει εργασία ως π.χ. πωλητής σε αλυσίδα ένδυσης, τι σημασία έχουν τα σεμινάρια, τα internships και οι ξένες γλώσσες; Πιστεύεις πραγματικά πως αυτά λαμβάνονται υπόψιν;

 

Ή μήπως πρέπει ν' αρχίσει τη μελέτη HTML και Java ξέρω 'γω, επειδή σύμφωνα με το συγγραφέα, "εκεί είναι το μέλλον";

 

Με χάλασε λοιπόν το ότι ο συγγραφέας θεωρεί πως οι συμβουλές του αφορούν τους ανέργους συνολικά. Αν είχε αρκεστεί στο να μιλήσει ξέρω 'γω για υποψήφιους developers, δε θα έκανα μανούρα.

Υπάρχει ένα λεπτό σημείο το οποίο δε νομίζω ότι πρόσεξες. Παραθέτω και τονίζω:

 

Μου είναι δύσκολο να το πιστέψω, αλλά φαίνεται πως είναι ελάχιστοι οι νέοι στη χώρα μας που αποφασίζουν να ασχοληθούν με αυτό τον τομέα, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να μην μπορούν να καλύψουν πολλές κενές θέσεις. Αναφέρω τον συγκεκριμένο κλάδο, αφ’ ενός διότι τον γνωρίζω καλά, αφ’ ετέρου διότι έχει μια ιδιαιτερότητα: σε αντίθεση με ένα παραδοσιακό επάγγελμα, ενός γιατρού ας πούμε, ένας καλός προγραμματιστής δεν χρειάζεται απαραίτητα να έχει πτυχίο πληροφορικής.

Δηλαδή, δεν λέει "αφήστε τον τομέα σας κι ελάτε στο IT". Λέει "έχετε σκεφτεί να κάνετε το IT τομέα σας; δεν απαιτούνται ιδιαίτερα τυπικά προσόντα, μπορείς να αποδείξεις την αξία σου (αν υπάρχει) πολύ εύκολα και υπάρχει μεγάλη ζήτηση". Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι τη διαφορά όπως τουλάχιστον την έχω εγώ στο μυαλό μου. Είναι σα να σου λέει κάποιος ότι ο τομέας της βιολογικής γεωργίας (random example) έχει άνθηση και αξίζει κάποιος που δεν έχει ήδη βάλει τ' αυγά του σε κάποιο καλάθι να το σκεφτεί.

 

Δε μπορώ να βρω τίποτα το κατακριτέο σ' αυτή την τοποθέτηση, πόσο μάλλον που έχει δίκιο και στο ότι στο θέμα επαγγελματικού προσανατολισμού στην Ελλάδα είμαστε υπό του μηδενός, και γι' αυτό τα παίρνω στο κρανίο: είναι κάποιος που προσπαθεί να βοηθήσει λέγοντάς μας κάτι που μπορεί να μη ξέρουμε, κι εμείς τον βρίζουμε. Δεν είναι "συμβουλές" όπως λες. Είναι πληροφορίες.

 

Ο υποψήφιος των ΜΜΕ που λες, αν συνηδειτοποιήσει πως δεν πρόκειται να εργαστεί ως έχει, εγώ λέω να κάτσει να σκεφτεί τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Το οποίο δε σημαίνει απαραίτητα να συνεχίσει να ψάχνει να βρει δουλειά "στον τομέα του". Ποιό "τομέα του" κιόλας; Χριστό δεν ξέρει εφόσον δεν έχει δουλέψει ακόμα. Αν αποφασίσει πως πέρασε σε μια σχολή η οποία δεν του προσφέρει ικανοποιητική (βάζω μέσα το ενδιαφέρον, τα λεφτά, τα πάντα γενικά) έξοδο στην αγορά εργασίας τότε να σκεφτεί μήπως πρέπει να παραδεχτεί ότι η σχολή ήταν λάθος επιλογή και αντί να χτυπάει το κεφάλι του να βάλει τα πράγματα κάτω και να χαράξει νέα στρατηγική. Αν αυτή είναι στο IT, τότε ναι να μάθει HTML και Java.

 

Προφανώς(?) το παραπάνω δεν απευθύνεται τόσο στο φίλο μου τον Κίτσο που είναι άνεργος μηχανικός μετά από 8 χρόνια στο χώρο (δεν τα πετάς έτσι απλά) όσο σε κάποιο νέο απόφοιτο που είναι θύμα της ανεργίας του 60%.

 

Γενικά αυτή η φάση "παντρεύομαι τη σχολή που έβγαλα" μου φαίνεται τελείως ηλίθια δεδομένου ότι α) τη σχολή την πήρες πιθανότατα γουρούνι στο σακί μιας και δεν υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός, β) είναι δογματική κι εδώ μιλάμε για τη ζωή σου (kind of important για να το δεις δογματικά), γ) προσωπικά πιστεύω ότι το να έχεις κάνει διαφορετικά πράγματα στη ζωή είναι θετικό γιατί σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο.

 

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός.

 

Το πολιτικό σύστημα φταίει, τα ίδια έχω γράψει κι εγώ σε πολλά αντίστοιχα threads παλαιότερα. Αλλά και πάλι, όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι άνεργοι που θα απασχοληθούν; Με τι κριτήρια θα προσληφθούν ή θα απορριφθούν από άσχετες με το αντικείμενο σπουδών τους επιχειρήσεις;

 

By the way, η αδερφή μου έχει τελειώσει το τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ της Παντείου. Έχει και Proficiency (CPE), έχει και ECDL. Εργάζεται ως πωλήτρια σε μεγάλη αλυσίδα ένδυσης. Δε τη χαλάει καθόλου, ούτε εμένα θα χάλαγε μια αντίστοιχη θέση. Το πρόβλημα έγκειται α) στο ότι εκεί δεν την πήραν επειδή έβγαλε την Πάντειο ή λόγω πιστοποίησης άλλων δεξιοτήτων και β) στο ότι παρότι απόφοιτος "βαρβάτης" θεωρητικά Σχολής, μόνο ως πωλήτρια βρήκε δουλειά.

Ίσως να μου διαφεύγει κάτι αλλά αυτά τι σχέση έχουν με το θέμα μας;

 

Είναι ο τύπος που έγραψε το άρθρο αρμόδιος για να βρει απασχόληση για όλους τους πτυχιούχους άνεργους; Αυτή την ερώτηση (την οποία θα μπορούσε βέβαια ο καθένας μας να απαντήσει με τον τρόπο του) καλύτερα να την απευθύνεις στο Σαμαρά και το Βρούτση.

 

Το με τι κριτήρια προσλαμβάνει μια επιχείρηση είναι θέμα της επιχείρησης. Γούστο τους καπέλο τους.

 

Στην περίπτωση του γιατρού θα προτιμήσω αυτόν που θα μου συστήσει κάποιος γνωστός, δε θα κάτσω να ψάξω περαιτέρω λεπτομέρειες, δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις για να κρίνω άλλωστε.

 

Στην περίπτωση του γυράδικου, βασικά ναι, θα μπω όπου βρω, θα δοκιμάσω και αν μ' αρέσει θα συνεχίσω να τρώω από 'κει. Αν με πάει αίμα ή βρω τρελό ξύγκι στο γύρο, απλά θα πάω κάνω blacklist το συγκεκριμένο μαγαζί.

 

Καταλαβαίνω που το πας, αλλά σόρυ, δεν νομίζω πως το παράδειγμα σου στέκει για κάθε πιθανή συνθήκη στην αγορά εργασίας.

Η μεγάλη αλήθεια της αγοράς εργασίας είναι η εξής: το βασικότερο που θέλει οποιοσδήποτε εργοδότης είναι να βρει κάποιον να κάνει τη δουλειά, ει δυνατόν καλά και υπεύθυνα. Επειδή αυτό βέβαια είναι πολύ γενικό, ας αφήσουμε απέξω το φτυάρισμα σκατών που είναι εύκολο να το κάνεις καλά και ας πιάσουμε κάτι πιο mid level όπως πωλητής, γραμματέας, μάγειρας. Μη πάμε καν σε θέσεις υψηλών απαιτήσεων του στυλ γιατρός μηχανικός δικηγόρος.

 

Λοιπόν, ο εργοδότης είναι σε χειρότερη φάση απο σένα με το γυράδικο. Γιατί δεν έχει την πολυτέλεια να δοκιμάζει "γυράδικα" μέχρι να βρει ένα καλό -- στο ενδιάμεσο οι δουλειές και ο ανταγωνισμός δεν περιμένουν. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές θα δεις "ανίκανα" άτομα να δουλεύουν και θα λες "αν είναι δυνατόν". Είναι κάτι που το έχω δει πολλές φορές και αφότου έγινε και πριν τη γέννησή του επίσης. Δύο φορές πήγα σε θέση για την οποία απλά ΕΨΑΧΝΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΒΡΙΣΚΑΝ. Την πρώτη μάλιστα είχε βγει προκύρηξη για τη θέση ΔΥΟ φορές και ΔΥΟ φορές έκοψαν ΟΛΟΥΣ τους υποψήφιους ως φανερά ακατάλληλους (κάτι που πήρε περίπου ένα εξάμηνο να γίνει). Και τη θέση την πήρα επειδή ο αρμόδιος για την πρόσληψη είχε απηυδήσει και ρωτούσε τους γνωστούς του μπας και ξέρουν κανέναν να του συστήσουν, κι ένας απ' αυτούς το είπε στο φίλο και συνεταίρο του, ο οποίος δούλευε ενίοτε ως εξωτερικός για τον τότε εργοδότη μου, και με είχε γνωρίσει εκεί κι επειδή είχε καλή άποψη για μένα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε "παίζει αυτό, σ' ενδιαφέρει; πάρε τηλέφωνο εκεί και πες ότι σε έστειλα εγώ".

 

Και πήγα εκεί άμαθο παιδάκι (με εργασιακά κριτήρια) χωρίς πτυχίο και χωρίς τίποτα και πήρα τη θέση απλά και μόνο λέγοντας ότι έχω κάνει αυτό κι εκείνο και το έκανα έτσι κι έτσι. Ούτε καν δε μπορούσαν να ξέρουν αν λέω αλήθεια. Μπορούσαν όμως να καταλάβουν ότι αν ήμουν άσχετος δε θα ήξερα να τα βγάλω αυτά απ' το μυαλό μου. Αργότερα, όταν ήταν καιρός να φύγω για άλλα, έγινε πάλι προκύρηξη. Καμια 15ρια αιτήσεις νομίζω. Μου ανέθεσαν να κάνω ένα evaluation αυτούς που δεν είχαν κοπεί με τη μία -- ΔΥΟ άτομα. Τη μία την έκοψα εγώ συνοπτικά γιατί είχε πτυχία αλλά πρακτική εμπειρία μηδέν -- δεν είχε κάνει ΤΙΠΟΤΑ στη ζωή της πέρα απ' το να πάρει δύο πτυχία από μια επιφανή σχολή. Ο άλλος ήταν Γερμανός και είχε απολυτήριο Λυκείου. Τελικά δεν πήραν κανέναν (σου θυμίζει κάτι?) αλλά αντικειμενικά η καλύτερη επιλογή ήταν ο απολυτήριο Λυκείου.

 

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι τις προτάσεις του κυρίου με το άρθρο τις νιώθω στο πετσί μου και ξέρω ότι δουλεύουν. Και αυτό δεν το λέω με ένα μόνο παράδειγμα, θα μπορούσα να σου φέρω πολλά ακόμα. Επομένως πιστεύω πως όσον αφορά τον τομέα ΙΤ, είτε εγώ ζω σε άλλο πλανήτη απο σας και ταυτόχρονα ο νεοφιλελέ πουλάει ψέματα, είτε όντως αυτά που λέει ισχύουν.

 

Προφανώς και θα επιλέξεις αυτόν που θεωρείς ικανότερο για τη θέση. Το θέμα είναι, τι κριτήρια θα παίξουν; Είσαι απόλυτα σίγουρος πως όλοι οι recruiters διαλέγουν κόσμο αξιοκρατικά, ή πως πράγματι η πλειοψηφία των Ελλήνων ανέργων είναι underqualified τεμπελχανάδες;

 

Ή πως εξηγείς την άγνοια πολλών recruiters γύρω από νομικά θέματα, ή την εμμονή τους στη "χαρτομανία", μια νοοτροπία δηλαδή περιορισμένων δεκαετιών;

Δεν έχω ιδέα πώς δουλεύουν οι κακοί recruiters γιατί δεν κάνω τον κόπο ούτε να πατήσω reply. Οι καλοί recruiters δουλεύουν πολύ αξιοκρατικά και μάλιστα το πάνε ακόμα παραπέρα γιατί για να διατηρήσουν το premium status τους πρέπει ο πελάτης (εργοδότης) να είναι ευχαριστημένος. Και ευχαριστημένος γίνεται μόνο αν βρεθεί ο κατάλληλος υποψήφιος για τη θέση, και η κατάλληλη θέση για τον υποψήφιο.

 

Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί κακοί recruiters όπως υπάρχουν και πολλοί κακοί γιατροί, προγραμματιστές, κλπ κλπ. Δεν με απασχολεί το τι κάνουν και πώς το κάνουν.

 

Ας πούμε, όταν παραθέτω συστατική επιστολή ή αποδεικνύω -έστω και ολιγόμηνη- προϋπηρεσία σε ΙΤ θέση, τι το θες το ECDL; Τι το θες -την τρέλα μου μέσα-, όταν σου φέρνω μαζί με τα παραπάνω και αναλυτική βαθμολογία της Σχολής μου, από την οποία -σύμφωνα με το νόμο- προκύπτει ότι κατέχω τα περί MS Office και "χρήσης υπηρεσιών διαδικτύου"; Με το στανιό δηλαδή να με βάλεις να πληρώσω για ένα ΑΧΡΗΣΤΟ σεμινάριο; Ή απλά θες να με σουτάρεις και να πάρεις άλλον; Παρόμοια πράγματα ισχύουν και για τα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας.

Δε μπορώ να μιλήσω γιατί λείπουν πολλές λεπτομέρειες. Γενικά θα σου πω τα εξής: α) μπορεί να το θέλει για να σκουπίσει τον κώλο του, δε σου πέφτει λόγος (δηλαδή, δεν είσαι δικαιολογημένος να κάνεις ragequit), β) οι βαθμοί σε κάθε ένα μάθημα χωριστά δε λένε απολύτως τίποτα σε σημείο που θα πρέπει να παίρνεις χάπια για να δώσεις βάση εκεί, γ) γιατί να θέλει να σε σουτάρει εσένα προσωπικά, θα βγάλει κέρδος; και, δ) και σημαντικότερο:

 

Πρέπει να καταλάβεις πως όταν είσαι νέοπας (όπως καταλαβαίνω ότι είσαι από αυτά που λες) έχεις άγνοια για πολλά και σημαντικά πράγματα. Η άγνοια αυτή πολλές φορές θα σε οδηγήσει σε συμπεράσματα που είναι λάθος. Όταν κάποια μέρα θα βρεθείς στη θέση του recruiter, αν σου δώσουν να διαβάσεις πράγματα που εσύ ο ίδιος είπες "σήμερα" θα τα βλέπεις και θα γελάς με την αφέλειά σου. Δεν το λέω αυτό για να σε μειώσω. Απλά ισχύει και εδώ το ίδιο πράγμα που ισχύει και παντού στη ζωή: όταν είσαι 16 οι γονείς σου κάνουν κάτι και λες αν είναι δυνατόν τον παίζουν και το κάνουν για να μου τη σπάσουν. Αλλά στα 26, 36 κλπ καταλαβαίνεις ότι ούτε τον έπαιζαν ούτε να σου τη σπάσουν ήθελαν.

 

Και πάλι, την άποψή σου την κρίνω από την αξία της κι όχι από το αν είσαι 15 ή 45 χρονών. Απλά λέω ότι αυτή η φάση με τα πολλά ερωτήματα "που δεν έχουν απαντήσεις" συνήθως καταλήγει στο ότι έχουν, απλά δεν είναι ορατές αυτή τη στιγμή.

 

Άλλο πράμα έγραψα. Αν στείλω CV για θέση π.χ. java developer, τι σημασία έχει αν δούλευα πριν 10 χρόνια ως πακετάς και -εφόσον δούλευα ως τέτοιος στα μαύρα-, πως ακριβώς ο αναγνώστης του CV θα καταλάβει αν λέω αλήθεια ή όχι.

"Πες μου κάτι που θεωρείς σημαντικό και που το έμαθες όσο δούλευες πακετάς". Σε 30 δευτερόλεπτα έχω καταλάβει αν λες αλήθεια.

 

Ξαναλέω: α) δε θα το καταλάβει από το CV αλλά στη συνέντευξη, β) πολλά πράγματα μπορεί να σου φαίνονται τώρα μυστήρια αλλά αύριο θα σου φαίνονται προφανή.

 

Όλα αυτά με την προϋπόθεση πως ο γνωστός ή η γυναίκα σου με βλέπει face to face σε μια συνέντευξη. Από το βιογραφικό -ακόμη κι αν είναι αξιοπρεπές κατά τ' άλλα- πως θα καταλήξει σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα;

 

Έστω π.χ. δύο βιογραφικά, όπου στο ένα διαβάζεις "προϋπηρεσία δύο ετών ως πωλητής Η/Υ στο Πλαίσιο" και στο άλλο "προϋπηρεσία δύο ετών ως πωλητής προϊόντων τηλεφωνίας στο Γερμανό και χόμπι μου η ιππασία". Οι υποψήφιοι έχουν το ίδιο Πτυχίο, με ίδιο βαθμό και το πήραν στα ίδια χρόνια. Ε, ποιον προτιμάς;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΕΜΕ

 

Μήπως επειδή -πλέον βάσει νόμου- ο 22χρονος είναι εφικτό να πληρώνεται σημαντικά λιγότερο; Μήπως επειδή τον εργοδότη δεν ενδιαφέρουν οι επί του αντικειμένου γνώσεις, αλλά ζητά πρακτικά "παιδί με δίπλωμα και δικό του παπί για να μοιράζει toner και χαρτικά στους πελάτες;

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Αφήνω απέξω το νομικό πλαίσιο που είναι άλλο θέμα τελείως (και ναι, το θεωρώ απαράδεκτο να είναι νόμιμο να πληρώνεσαι μισθούς πείνας) και περνάω στην ουσία.

 

Εφόσον ο εργοδότης θέλει παπί για να μοιράζει toner τότε για ποιό λόγο να τον ενδιαφέρουν οι επί του αντικειμένου γνώσεις; Εγώ αν ψάχνω κάποιον να μου κουρεύει το γκαζόν με ενδιαφέρει αν θα είναι απόφοιτος γεωπονικής;

 

Και εφόσον θέλεις να κάνεις μια δουλεία, αν δεν υπάρχει άλλος καθοριστικός παράγοντας δεν εννοείται πως θα την κάνεις όσο φτηνότερα μπορείς; Εσύ δηλαδή όταν θέλεις να αγοράσεις κάτι δεν ψάχνεις να βρεις τη χαμηλότερη τιμή; Όταν θες να προσλάβεις κάποιον να σου βάψει το σπίτι δεν ψάχνεις να βρεις τον φτηνότερο που σου γεμίζει το μάτι;

 

Δεν ισχυρίζομαι λοιπόν πως π.χ. ο απόφοιτος ΑΕΙ/ΤΕΙ δικαιούται αυτομάτως ξέρω 'γω θέσεις στελέχους και μισθάρες με πολλά μηδενικά. Αλλά δικαιούται αν μη τι άλλο ίσης μεταχείρισης, καθώς και ευκαιριών να αποδείξει τις ικανότητές του.

Θα σου πω το εξής, και πάρτο όπως θέλεις: στη ζωή δεν δικαιούσαι καμία ευκαιρία απολύτως. Δικαιούσαι παιδεία, υγεία και πολιτικά δικαιώματα γιατί αυτά κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Αλλά τις ευκαιρίες ψάχνεις να τις βρεις μόνος σου, κι όταν τις βρεις τις αρπάζεις από τα κέρατα. Αν δεν το κάνεις αυτό είσαι καταδικασμένος να ζήσεις στη σκιά αυτών που το κάνουν και ενδεχομένως (ανάλογα το χαρακτήρα σου) να γκρινιάζεις μέχρι τα γεράματα ότι "σε ρίξανε".

 

Θυμάσαι το θέμα με τις γυναίκες; Δεν δικαιούσαι καμία ευκαιρία να αποδείξεις την αξία σου σαν σύντροφος ή εραστής. Αν θέλεις ευκαιρία, είτε τη δημιουργείς μόνος σου ή περιμένεις να σου πέσει στην αγκαλιά. Αν περιμένεις και μείνεις μπάκουρος όμως δε φταίνε οι γυναίκες.

 

 

Δες τι έγραψα εντός spoiler νωρίτερα. Θεωρώ μειοψηφία τύπους που στέλνουν χάλια βιογραφικά (χωρίς subject, ήμαρτον) και σε άκυρες με το γνωστικό τους αντικείμενο εταιρείες. Σίγουρα βέβαια υπάρχουν και τέτοιοι. Εννοείται μάλιστα πως ο recruiter ΠΡΕΠΕΙ να απορρίπτει τέτοιες περιπτώσεις, αυτή είναι η δουλειά του άλλωστε.

Αργότερα θα δεις και με τα μάτια σου πως δεν είναι μειοψηφία και θα με καταλάβεις και μένα και αυτόν που τα λέει στο άρθρο. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Σου φαίνεται παράλογο (ειδικά αν εσύ προσωπικά δεν είσαι βόδι οπότε δίνεις και μια μίνιμουμ αξία στους "άλλους" κρίνοντας από τον εαυτό σου), και μένα μου φαινόταν παράλογο πριν τα δω με τα μάτια μου, αλλά είναι η αλήθεια.

 

Στο εξωτερικό τα πανεπιστήμια έχουν γραφεία όπου πας με το βιογραφικό σου και σε βοηθάνε να το βελτιώσεις. Αν σου δοθεί η ευκαιρία ποτέ, ρώτα κάποιον που κάνει αυτή τη δουλειά να σου πει τη γνώμη του.

 

Αλλά όταν κάποιος πληροί τα τυπικά, πως τον απορρίπτεις χωρίς έστω ένα interview; Και άντε να δεχτώ πως κάποιοι θα φάνε άκυρο λόγω υπερπροσφοράς εργασίας. Ε, χτυπάει άσχημα όταν σε τέτοια άτομα βγαίνει ο εκάστοτε guru* και αρχίζει τα περί "σωστού CV" κ.λ.π.

Απλά μη το παίρνεις προσωπικά. Δεν αναφέρεται σε σένα απαραίτητα.

 

Το άρθρο κάνει ενα μεγάλο λαθος. Λέει εμμέσως ότι κύριε Γεωλόγε , γεωπόνε , βιβλιοθηκονόμε μπορείς να πιάσεις δουλειά ως προγραμματιστής αρκεί να διαβάσεις web τεχνολογίες και να φτιάξεις ενα portfolio . Κάτι το οποίο δημιουργεί λανθασμένες προσδοκίες και πολλοί θα χάσουν χρόνο να μάθουν κάτι το οποίο μπορεί να μην το έχουν τελικά και το οποίο στο πλήθος των περιπτώσεων θα τους φέρει λίγα χρήματα. Και θα πιαστούν απο αυτή την ελπίδα γιατί έχουν ανάγκη να δουλέψουν. Θα πιαστούν απο ότι μπορούν.

Κάτσε ρε συ. Δηλαδή αν δώσεις μια συμβουλή την οποία κάποιος μέσα στη βλακεία ή την απελπισία του θα την παρανοήσει και με δική του πρωτουβουλία θα κάνει λάθος κινήσεις, φταις εσύ που έδωσες συμβουλή;

 

Επίσης, στη γενιά των γονιών μου πολλοί πιάστηκαν από την ελπίδα πως έξω θα βρουν δουλειά στη φάμπρικα και έφυγαν για Γερμανία χωρίς να ξέρουν ούτε μια λέξη και με άδειες τσέπες ψάχνοντας ένα καλύτερο αύριο. Η μοναδική τους προσδοκία σε κείνη τη φάση (αν ξέρεις τέτοιους μετανάστες, please ρώτα τους να στο επιβεβαιώσουν) ήταν να βρουν κάτι να φάνε και να ταϊσουν τα παιδιά τους που αναγκαστικά τα άφησαν πίσω στην Ελλάδα.

 

Και μεις τώρα κράζουμε τον άλλο γιατί "δημιουργεί λανθασμένες προσδοκίες"; Λανθασμένες προσδοκίες δημιουργεί και η εκκλησία που λέει ότι αν είσαι καλό παιδί θα πας στον παράδεισο και θα περνάς γαμάτα until the end of time, αλλά δεν είδα κανέναν να τους ζητάει τα ρέστα που λένε αυτά που λένε. Ούτε καν όταν στο όνομα του παραδείσου γίνονται ακρότητες. Μήπως τον έχουμε πάρει λίγο ψηλά τον αμανέ; Μυαλό έχεις, κρίνε.

 

Θα το δεχόμουν αν έλεγες ότι ο άλλος πατάει πάνω στην απελπισία σου για να σε εκμεταλλευτεί προς ώφελός του ("Πάμε Πάκέτο" κανείς?), αλλά μη μπερδεύουμε τις βούρτσες ΟΚ;

 

Αν κάποιος είναι exceptional μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί μάλιστα να τα καταφέρει αν έχει φίλο και τον προτείνει σε εσωτερικες προσλήψεις. Αυτό που θα ζήσουν οι περισσότεροι όμως είναι πολύ διάβασμα , χαμένος χρόνος και κανέναν αντίκρυσμα εκτός απο το να φτιάχνουν σελίδες για φίλους.

So? H εναλλακτική ποιά θα ήταν; Να σου δώσει ένα checklist των 10 σημείων ακολουθώντας τα οποία θα βρεις σίγουρα δουλειά; Κρίνουμε αυτούς που μας βοηθάνε επειδή η βοήθειά τους δεν έρχεται με γραπτή εγγύηση ικανοποίησης;

 

Καταλαβαίνω ότι αυτό που λες πιθανόν να το εννοείς ως "δεν είναι όλα ρόδινα". Αλλά πραγματικά χρειάζεται να το πούμε αυτό; Χρειάζεται στην ηλικία που είμαστε να μας πει η μαμά ότι π.χ. δε σε βοηθάνε στη ζωή όλοι ανιδιοτελώς όπως αυτή;

 

@Anorymous, viper:

 

Το να βρεις άκρη από γνωριμίες είναι κάθε άλλο από μεμπτό. Αν χρειάστεί μπορώ να επεκταθώ.

 

Viper, γιατί δυστυχώς; Μία από τις καλύτερες συμβουλές που μπορείς να δώσεις σε νέους ανθρώπους είναι πως το νούμερο ένα πράγμα που σε φτιάχνει ή σε γκρεμίζει είναι ο κύκλος των γνωριμιών σου.